Ваколіца (тып паселішча)

Ваколіца (аколіца) — тып сельскага паселішча, абнесенага агароджаю й разьмешчанага непадалёк ад больш буйной вёскі. У ваколіцах звычайна сялілася шляхта, чым падкрэсьлівалася станавае адрозьненьне.

Ваколіцы ўзьніклі разам з засьценкамі ў выніку валочнай рэформы. Па правядзеньні парцэляцыі вылучаных пад вёскі плошчаў асобныя зямельныя надзелы паміж межамі (сьценкамі) палеткаў пачалі здаваць дробнай шляхце і служыламу люду^[1].

Агульнаславянскі тэрмін «ваколіца» пазначаў навакольле, акругу або агароджу вакол вёскі.

Крыніцы

^ Беларусы: У 13 т. Т. 2. — Менск, 1997. С. 22.

Літаратура

Беларускае народнае жыллё / Э. Р. Сабаленка, У. С. Гуркоў, У. М. Іваноў, Дз. Д. Супрун; рэдактар В. К. Бандарчык; Акадэмія навук БССР, Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору. — Мн.: Навука і тэхніка, 1973.— 125 с.
Беларусы: У 13 т. Т. 2: Дойлідства / В. Бандарчык і інш.; Ін-т мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору. — Менск: Беларус. навука, 1997. — 391 с.: іл. ISBN 985-6234-28-X.

[1] Беларусы: У 13 т. Т. 2. — Менск, 1997. С. 22.

[1]