Anaksimen
| Anaksimenes | |
|---|---|
| Ἀναξιμένης | |
 | |
| Doğum tarixi | təq. e.ə. 585[1] |
| Doğum yeri | |
| Vəfat tarixi | təq. e.ə. 525[1] və ya təq. e.ə. 528[2] |
| Vəfat yeri | |
| Dövr | Antik |
| İstiqaməti | Sokrataqədərki fəlsəfə, Milet məktəbi |
| Əsas maraqları | fəlsəfə |
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |
Anaksimen ya da Anaksimenes (yun. Ἀναξιμένης, təq. e.ə. 585[1], Milet[1] – təq. e.ə. 525[1] və ya təq. e.ə. 528[2], Milet) — qədim yunan filosofu, Milet məktəbinin üçüncü nümayəndəsi, Anaksimandrın tələbəsi.
Fəlsəfəsi
[redaktə | mənbəni redaktə et]Anaksimen ”havanı” ilk ünsür saymış və hər şeyin ondan yaranmasını iddia etmişdir[3]. Başqa şeylər isə havanın qatlaşması və seyrəkləşməsindən əmələ gəlmişdir. Onun iddiasına görə, hava seyrəkləşdikcə oda, qatlaşdıqca bərk maddə və mayelərə çevrilir. O həmçinin qeyd etmişdir ki, bunun nəticəsində hər şey müxtəlif formalar alır.
Anaksimenə görə hər şeyin başlanğıcı qeyri-məhdud havadır. Dünyada nə varsa, nə olubsa, gələcəkdə nə olacaqsa hətta tanrılar və ilahi şeylər də havadan yaranmışdır.
Fales kimi Anaksimenes də yeri yastı şəkildə təsəvvür edirdi[4]. O qeyd edirdi ki, yer havada üzür, həm də o həyatverici rol oynayır. Ruhlar havanın nəfəsi və onun əsməsidir. Həm də hava ruhları səmada planetləri saxladığı kimi saxlayır. Anaksimenes planetlərin yerə yaxınlıq məsafəsini də düzgün təyin etmişdir. O deyirdi ki, yerə ən yaxın olan planet aydır, ondan sonra isə günəş gəlir. Ən uzaqda olanlar isə ulduzlardır
Mənbə
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Aydın Əlizadə. Antik fəlsəfə tarixi (PDF). 3 saylı Bakı Mətbəəsi ASC. 2016. s. 34. ISBN 5-89968-061-X. 2016 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-16. ("Fəlsəfəsi" bölümü)
Ədəbiyyat
[redaktə | mənbəni redaktə et]- Aydın Əlizadə. Antik fəlsəfə tarixi (PDF). 3 saylı Bakı Mətbəəsi ASC. 2016. s. 34. ISBN 5-89968-061-X. 2016 tarixində arxivləşdirilib (PDF). İstifadə tarixi: 2016-08-16.
- Фрагменты ранних греческих философов, т. 1. — М.: Наука, 1989. — С. 129—135.
- Лосев А. Ф. История античной эстетики. Ранняя классика. — М.: Ладомир, 1994. — С. 312—317.
- Таннери П. Первые шаги древнегреческой науки. — СПб., 1902.
- Томсон Дж. Исследования по истории древнегреческого общества, т. 2. Первые философы. Пер. с англ. — М.: 1959. — С. 153—154.
- Трубецкой С. Н. Курс истории древней философии. — М.: Русский двор, 1997.
- Bicknell P. J. Anaximenes’ Astronomy // Acta Classica. — 1969. — Vol. 12. — P. 53-85.
- Graham D. W. Explaining the Cosmos: the Ionian Tradition of Scientific Philosophy. — Princeton, NJ: Princeton University Press, 2006.
- Graham D. W. A New Look at Anaximenes // History of Philosophy Quarterly. — 2003. — Vol. 20(1). — P. 1—20.
- White S. A. Milesian Measures: Time, Space, and Matter // In: P. Curd and D. Graham (Eds.), Oxford Handbook to Presocratic Philosophy. — Oxford: Oxford University Press, 2008. — P. 89—133.
Həmçinin bax
[redaktə | mənbəni redaktə et]İstinadlar
[redaktə | mənbəni redaktə et]- ↑ 1 2 3 4 5 6 NNDB (ing.). 2002.
- ↑ 1 2 https://ia802200.us.archive.org/11/items/jean-brun-books/Les%20pr%C3%A9socratiques%20by%20Jean%20Brun%20%28z-lib.org%29.pdf. S. 21.
- ↑ Guthrie, W.K.C. "The Milesians: Anaximenes."[ölü keçid] A History of Greek Philosophy. Cambridge: Cambridge University Press, 1962, pp. 124-126.
- ↑ Fairbanks A. The First Philosophers of Greece. London, K. Paul, Trench, Trübner, 1898, p. 20.