euri
Vascu
[editar]
Pronunciación y silabación: [ eu̯.ɾi ]
Etimoloxía: Del protovascu *euri.
Sustantivu
[editar]
inanimáu - nominativu euri, definíu singular euria, definíu plural /ergativu singular euriak
Declinación
declinación de euri
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | euri | euria | euriak |
| ergativu | eurik | euriak | euriek |
| xenitivu | euriren | euriaren | eurien |
| dativu | euriri | euriari | euriei |
| comitativu | eurirekin | euriarekin | euriekin |
| benefactivu | eurirentzat | euriarentzat | eurientzat |
| causativu | eurirengatik | euriarengatik | euriengatik |
| instrumental | euriz | euriaz | euriez |
| inesivu | euritan | eurian | eurietan |
| locativu | euritako | euriko | eurietako |
| adlativu | euritara | eurira | eurietara |
| terminativu | euritaraino | euriraino | eurietaraino |
| directivu | euritarantz | eurirantz | eurietarantz |
| alverbial | euritarako | eurirako | eurietarako |
| ablativu | euritatik | euritik | eurietatik |
| partitivu | euririk | ||
| prolativu | euritzat |
Referencies
[editar]- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.