S2 (estrella)
 S2 | |
|---|---|
| estrella[1] | |
 | |
| Datos d'observación | |
| Ascensión reuta (α) | 266,41685083 °[2] |
| Declinación (δ) | −29,00777083 °[2] |
| Distancia a la Tierra | 27 000 ly |
| Magnitú aparente (V) |
14,15 (Banda K (es)  ) |
| Constelación | Saxitariu |
| Oxetu astronómicu padre |
Sagitario A* (es) |
| Tipu espectral | B0-2 V[3] |
 | |
Coordenaes: 
17h 45m 40.044s, -29° 0′ 27.975″
S2 (tamién llamada S0-2) ye'l nome d'una estrella na constelación de Saxitariu. Ye una de les más brilloses del llamáu cúmulu estelar-S, compuestu poles estrelles más cercanes a la radiofuente Saxitariu A*, con órbites bien escéntriques ya inclinaes.
Carauterístiques
[editar | editar la fonte]S2 ye una estrella blancu-azulada de tipu espectral B0-2V[4] que la so masa envalorar 19,5 vegaes mayor que la masa solar[5] y el so radiu 7 vegaes más grande que'l del Sol.[6] La so edá, al igual que la d'otres estrelles del cúmulu-S, paez tar entendida ente 6 y 400 millones d'años.
La combinación de la edá de les estrelles del cúmulu-S según la so proximidá a Saxitariu A*, suponen un desafíu pa les teoríes de formación estelar. Na actualidá, inda nun se sabe con certidume como pueden formase estes estrelles. Si creáronse nel so actual llocalización, la so formación tien d'asoceder al traviés de procesos non estándar, tales como formación en siquier un discu gaseosu, o por inestabilidá de discos estelares causada pola escentricidá alredor d'un furacu prietu supermasivu.[5]
Órbita de S2
[editar | editar la fonte]S2 muévese alredor de Saxitariu A* con un periodu orbital de 15,56 ± 0,35 años nuna órbita altamente escéntrica (ε = 0,87). La separación ente dambos oxetos varia de 5,5 díes lluz a 17 hores lluz, lo que correspuende a una distancia nel periastru de 120 UA —unes cuatro veces la distancia qu'hai ente Neptunu y el Sol. [7] Sicasí, la órbita ye estable anguaño, yá que S2 quedaría destruyida pola fuercia de marea de Saxitariu A* namái cuando s'atopara a 16 minutos lluz, 70 vegaes más próxima que na actualidá.[8]
La posición aparente de S2 foi siguida dende 1995 col fin d'axuntar información sobre la esistencia d'un furacu prietu supermasivu nel centru de la Vía Lláctea. A fecha de 2008 reparóse la órbita completa de S2. Un furacu prietu supermasivu ye l'únicu oxetu celeste anguaño conocíu qu'esplica les observaciones y los parámetros orbitales atopaos, según la so enorme densidá.[8]
Un equipu d'astrónomos, principalmente del Institutu Max Planck pa Física Estraterrestre, utilizó observaciones de la dinámica orbital de S2 alredor de Saxitariu A* pa midir la distancia a la que s'atopa'l centru galácticu. Determinaron la so distancia en 7,94 ± 0,42 kiloparsecs, lo que se topa en concordanza con determinaciones previes llevaes a cabu por otros métodos.
Implicaciones n'astronomía
[editar | editar la fonte]La órbita de S2 va dexar a los astrónomos probar dellos efeutos predichos pola teoría de la relatividá xeneral ya inclusive efeutos extra-dimensionales.[9] Considerando una recién estimación pa la masa del Saxitariu A* de 4,3 millones de mases solares, la proximidá de S2 fai que la so órbita balística sía la más rápida conocida, algamando velocidaes qu'entepasen los 5000 km/s, equivalentes al 2% de la velocidá de la lluz. Ello implica una aceleración d'aproximao 1,5 m/s2 o casi un sestu de la gravedá superficial de la Tierra.[10]
El movimientu de S2 tamién ye útil p'afayar la presencia d'otros oxetos cerca de Saxitariu A*. Créese qu'hai miles d'estrelles, según remanentes estelares escuros —furacos prietos estelares, estrelles de neutrones y nanes blanques— distribuyíos nel volume pol cual muévese S2. Estos oxetos tendríen d'alteriar la órbita de S2, faciendo que gradualmente s'esvie de la elipse de Kepler que caracteriza'l movimientu alredor d'un únicu puntu de masa.[5]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Afirmao en: SIMBAD.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «The nuclear star cluster of the Milky Way: proper motions and mass» (n'inglés). Astronomy and Astrophysics (1): páxs. 91–111. 5 marzu 2009. doi:.
- ↑ Andrea M. Ghez (20 abril 2007). «Photometric Stellar Variability in the Galactic Center» (n'inglés). The Astrophysical Journal (2): páxs. 1241–1256. doi:.
- ↑ (CRG2004 13) - Star in double system (SIMBAD)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Sabha, N.; Eckart, A.; Merritt, D.; Zamaninasab, M.; Witzel, G.; García-Marín, M.; Jalali, B.; Valencia-S., M.; Yazici, S.; Buchholz, R.; Shahzamanian, B.; Rauch, C.; Horrobin, M.; Straubmeier, C. (2012). «The S-star cluster at the center of the Milky Way. On the nature of diffuse NIR emission in the inner tenth of a parsec». Astronomy and Astrophysics 545. A70. http://adsabs.harvard.edu/cgi-bin/bib_query?arXiv:1203.2625.
- ↑ Sagittarius A* and S2 (Jumk.de/astronomie)
- ↑ Surfing a Black Hole: Star Orbiting Massive Milky Way Centre Approaches to within 17 Light-Hours (ESO)
- ↑ 8,0 8,1 S2 and Central Black Hole (Solstation)
- ↑ «Black Hole as Peephole». Archiváu dende l'orixinal, el 2012-09-25.
- ↑ Surfing a Black Hole
Coordenaes: 17h 45m 40.044s, -29° 0′ 27.975″
Datos: Q1514814