Saltar al conteníu

Parentescu

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia

El parentescu ye'l venceyu qu'esiste ente dos persones por consanguinidá, afinidá, adopción, matrimoniu o otra rellación estable d'afectividá análoga a ésta.[1]

En sentíu estrictu, ye'l venceyu que xune a les persones que baxen unes d'otres o que tienen un ascendiente común, esto ye, que se topen xuníes por una comunidá de sangre. En sentíu ampliu, parentescu ye la rellación o unión de delles persones por virtú de la naturaleza o la llei. En particular, puede señalase que'l parentescu común

(...) ye'l nexu xurídicu qu'esiste ente los descendientes d'un proxenitor común, ente un cónyuge y los parientes d'otru consorte, o ente l'adoptante y l'adoptáu.
Gallegos, 2006, páx. 65[2]

Formes de parentescu

[editar | editar la fonte]

El parentescu ente dos persones puede producise de trés formes distintos:

Parentescu de consanguinidá

[editar | editar la fonte]

El parentescu de consanguinidá ye la rellación qu'esiste ente les persones xuníes por un venceyu de sangre, esto ye, que tienen siquier un ancestru de mancomún. La proximidá nel parentescu por consanguinidá determinar pol númberu de xeneraciones que dixebren a los dos parientes, y mídese en grado, correspondiendo cada grau a la separación ente una persona y les sos padres o fíos.

Estos venceyos de parentescu consanguíneu entamar en linia de parentescu, formaes por una serie consecutiva de graos, ente les que pueden estremase:

  • Llinia recta: la serie de graos esistente ente persones que baxen una de la otra.
    • Llinia recta ascendente: xune a daquién con aquellos de los que baxa de manera direuta: padres, güelos, bisagüelos, tatarabuelos, **

Llinia recta descendente: lliga al ancestru colos que baxen socesivamente d'él de manera direuta: fíos, nietos, bisnietos, tataranietos, * Llinia colateral: la serie de graos esistente ente persones que tienen un ascendiente común, ensin baxar una de la otra: hermanos, tíos, primos...

Esto alcuéntrase reguláu nos artículos 915 a 918 del Códigu civil español, nel artículu 27 del Códigu civil chilenu, nos artículos 190 a 198 del Códigu civil guatemalianu y nos artículos 37 a 39 del Códigu Civil venezolanu.

Parentescu d'afinidá

[editar | editar la fonte]

L'afinidá ye'l venceyu que s'establez ente un cónyuge y los parientes consanguíneos del otru, o bien, recíprocamente, ente una persona y los cónyuges de los sos parientes consanguíneos. El grau y la llinia de l'afinidá determinar según el grau y la llinia de la consanguinidá. Esto ye, una persona ye pariente por afinidá de tolos parientes consanguíneos del so cónyuge na mesma llinia y grau qu'esti lo ye d'ellos por consanguinidá. Recíprocamente, los cónyuges de los parientes consanguíneos d'una persona son parientes por afinidá d'esta na mesma llinia y grau que'l pariente consanguíneu del que son cónyuges.

La rellación esistente ente un grupu de parientes consanguíneos y los parientes consanguíneos del cónyuge d'unu d'ellos, que podría denominase «doble afinidá» (por casu, la rellación esistente ente los consuegros o los concuñaos o concuños, nun xenera parentescu nel Derechu hispanu. Esto ye, el matrimoniu nun crea parentescu ente los consanguíneos d'unu de los cónyuges y los del otru.

Tamién esiste'l términu «contrapariente», que significa "pariente de parientes": 'Nun ye primu direutu mio; ye un contrapariente porque ye primu del mio cuñáu.'

Parentescu civil

[editar | editar la fonte]

Ente los romanos conocíase como agnatio al venceyu puramente civil esistente ente persones suxetes a una mesma patria potestá, fueren o non descendientes de quien la ostentaba. La naturaleza d'esti venceyu nun moraba nel sangre, sinón nel poder.

L'adopción tamién crea un tipu especial de parentescu, llamáu «parentescu civil» o «parentescu per adopción», ente l'adoptáu y el adoptante, según ente l'adoptáu y la familia del adoptante. Polo xeneral, el parentescu ente un adoptáu y la so familia adoptante considérase esautamente igual que'l d'un miembru familiar d'orixe consanguíneu.

Graos de parentescu

[editar | editar la fonte]

Estos son los grado de parentescu:[3]

  • De primer grau:

cónyuges

    • Afinidá: yerno/nuera **Afinidá:

suegros

  • De segundu grau:
    • Consanguinidá/afinidá: güelos
    • Consanguinidá/afinidá: nietos
    • Consanguinidá/afinidá: hermano **Afinidad:

cuñaos

  • De tercer grau:
    • Consanguinidá : Bisagüelos y bisnietos
    • Consanguinidá/afinidá: Tíos y sobrinos
  • De cuartu grau:
    • Consanguinidá/afinidá: Primos y Tíos güelos.

Efeutos de parentescu

[editar | editar la fonte]

Sirve p'ampliar la esfera de derechos ente parientes.

Derechos que deriven del parentescu

[editar | editar la fonte]

Los principales derechos que deriven del parentescu son: la pensión alimenticia, la patria potestá y la heriedu.

Obligaciones que nacen del parentescu

[editar | editar la fonte]

La pensión alimenticia, nel so aspeutu pasivu; el respetu y la considerancia que los descendientes deben a los sos ascendientes, y la tutela llexítima.

Incapacidaes que deriven del parentescu

[editar | editar la fonte]

La incapacidá pa contraer matrimoniu ente parientes cercanos; la prohibición qu'impon la llei, en determinaos casos, pa sirvir como testigos, en xuiciu, a un pariente, y la incapacidá pa ocupar determinaos cargos de l'alministración pública, cuando un aspirante a dichos cargos yá ocupa otros dientro de la mesma alministración.

La obligación alimenticia. Ente les obligaciones derivaes del parentescu figura, de manera preeminente, la obligación alimenticia, que ye recíproca, pos el que la cumple tien, de la mesma, el derechu d'esixila (Artículu 301 del Códigu Civil). En virtú d'esta obligación, el deldor tien de procurar al acreedor tolos medios necesarios por que ésti nun escareza d'alimentos, habitación, medicines, educación, etcétera, esto ye, lo necesario pa vivir decorosamente.

Bioloxía evolutiva

[editar | editar la fonte]

N'evolución, parentescu significa parentescu evolutivu, esto ye, dos taxones rellacionaos filoxenéticamente.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Parentescu». DRAE. Consultáu'l 17 de febreru de 2015.
  2. Gallegos Pérez, Nidia del Carmen (2006). La teoría del fechu y actu xurídicu aplicada a dereches familiar. Tabasco: Univ. J. Autónoma de Tabasco, páx. 248. ISBN 9789685748896.
  3. https://web.archive.org/web/http://extremadura.fspugt.es/Graos_de_parentescu.htm