Saltar al conteníu

Paramotor

Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Paramotor
clase de aeronave (es) Traducir
parapente (es) Traducir, aeronave propulsada (es) Traducir y Q15825536 Traducir
Cambiar los datos en Wikidata
Paramotor na Sablera de Zarauz, País Vascu)
Imaxe de paramotor volando tomada sobre Monte Formosu Arxentina.

El paramotor ye una aeronave conformada por un pequeñu motor de héliz y un parapente. Ye, básicamente, un parapente motorizado. Los parapentes pa volar riquen una velocidá de vientu relativa d'unos 22 km/h, anque dellos parapentes riquen más velocidá. Nel paramotor, esta velocidá consíguese gracies al vientu xeneráu na carrera de despegue que se da pol correr del pilotu y l'aceleración del motor. Una vegada en vuelu, la sustentación aerodinámica xenérase gracies al emburrie qu'apurre'l motor, lleváu nel llombu del pilotu. Ente que nel parapente riquir de ciertu altor pa poder volar (salvo la modalidá de vuelu onde un vehículu en tierra da l'aceleración necesaria de vuelu al parapente por aciu la suxeción con un llargu cable d'aceru que s'estiende más y más a midida que tómase altor pa depués lliberar al pilotu por que baxe volando), col paramotor puede desapegase práuticamente dende cualquier llugar llanu.

Esisten dellos tipos de motores pal paramotor, diendo dende pequeños motores pa persones de poco pesu (55 kg aproximao d'emburrie) a motores bien poderosos pa realizar vuelos biplaza (pilotu y acompañante, d'unos 120 a 150 kg aproximao d'emburrie). Los más usaos hasta agora son motores de 2 tiempos, principalmente derivaos de motores de motocicletes enduro, dada la so escelente rellación peso/potencia. Anque yá empiecen a fornise motores de 4 tiempos ya inclusive hai desarrollos escontra un paramotor llétricu, siendo éstos bien llimpios, silenciosos y fiables, anque entá non tan estendíos por cuenta de la problemática de la curtia duración de les bateríes.

La mayoría de los motores son d'orixe européu y les marques dedicaes a esti deporte instalar en xasis con variaciones nel tipu y pasu de héliz y el tipu de anclaje del arnés. Nos orixe afixéronse motores agrícoles, como'l Solu 210, o de motocicletes, siendo la Yamaha DT175 la que meyores resultaos dio siempres y qu'entá güei son los preferíos pola so duración, potencia y confiabilidad.

El parapente utilizáu pue ser el mesmu que s'utiliza pa vuelu llibre (ensin motor) anque cada vez más, les fábriques apunten a veles especiales pal vuelu motorizado, con mayores refuerzos ya inclusive con carauterístiques distintes, como ye'l casu de los parapentes con perfiles 'reflex'. La vela xeneralmente ye d'orixe européu, coreanu, israelín o brasilanu; y munches marques realicen la so producción n'Asia.

Esisten dellos tipos de vela según les carauterístiques y habilidaes del pilotu (más o menos fáciles, más o menos rápides) y siempres se debe utilizar una talla de vela fayadiza al pesu del pilotu y/o acompañante más tol equipu.

Una variante del paramotor ye'l Paratrike, que ye lo mesmo pero con un pequeñu tren rodante (xeneralmente de 3 ruedes) que-y dexa despegues con mayor pesu, según aterrizaxes a mayor velocidá.

Nun ye necesariu disponer de llicencia de nengún tipu pal so vuelu tantu n'Arxentina, Brasil, Uruguái nin España, según en países tales como EEXX, yá que Aviación Civil (ANAC) nun contempla al Paramotor como una aeronave. Nel casu d'Arxentina puntualmente, la zona delimitada polos 150 metros d'altor nun ta regulada, polo que tou lo que nun ta prohibíu ta dexáu. Esta clasificación si facer países como Francia, onde entra na categoría de ULM (ultralligeru). Entá con tou, ye altamente recomendable empezar xunto con daquién esperimentáu y tener dalgún tipu de seguru RC que cubra cualquier dañu a terceros.

Discutiniu al respeutive de les federaciones

[editar | editar la fonte]

Como en tolos deportes, el Paramotor tien una federación nacional y les sos respeutives rexonales. Les federaciones surden como entidaes privaes y aproven al piloto capacidá pa poder participar en competiciones a nivel nacional. Estes ufierten amás afiliación en cuenta de un seguru d'accidentes y un seguru RC. Últimamente surdió discutiniu ente los pilotos por cuenta de la creencia popular de que ye obligáu federase pa prauticar llegalmente el deporte a nivel personal, sobremanera pol aliciente de los seguros. La realidá ye que n'España, los servicios sanitarios públicos cubren los accidentes derivaos de la práutica de cualquier deporte y anguaño esisten clubes qu'entamen la contratación d'un seguru RC, en realidá non obligatoriu, por una pequeñu fracción del preciu d'afiliación a una federación. Tamién se cree que ye una obligación llegal pa poder volar superar los títulos federativos qu'expeden caúna de les federaciones rexonales, pero estos nun tienen validez llegal nin tampoco pa la DGAC. Esti ampliu discutiniu ente los arreyaos nesti deporte tien como símbolu un videu colgáu por un usuariu anónimu onde se resumen les bases llegales que confirmen que'l paramotor (o'l parapente) ye una aeronave ensin regular pola llei: http://www.youtube.com/watch?v=dkOKvpPBQBs

Récores a nivel mundial

[editar | editar la fonte]

Determinaos pola FAI, categoría RPF1:[1]

  • L'actual récor d'altor (RPF1) ye de 6102m. Foi llográu por Ramon Morillas Salmerón (Granada) el 06/10/2006 volando una Advance Omega 7 y un PAP 1400 Ross.
  • Un intentu de récor d'altor bastante espublizáu foi'l de Bear Grylls el 14 de mayu de 2007 sobre l'Himalaya usando un motor de Parajet inventáu por Gilo Cardozo y una nueva vela réflex diseñada específicamente ya inventada por Mike Campbell-Jones de Paramania. Gilo, que tamién voló nel intentu, tuvo problemes de motor y abandonó a 300 metros del récor. Bear llegó a una altitú de 8990m, anque una prueba satisfactoria del so méritu nun foi presentada a la FAI, y por tanto nun foi ratificáu como un récor d'altor de paramotor.[2]
  • El récor de distancia en llinia recta ensin aterrizar, 1105 km, foi afitáu'l 23/04/2007 por Ramon Morillas Salmeron que voló dende Xerez de la Frontera, Cádiz, hasta Lanzarote, nes Islles Canaries, con una Advance Omega 7.

Determinaos por Guinness World Records:[3]

  • El viaxe más llargu, 8008 km, foi llográu'l 24 d'agostu de 2009[4] pol documentalista y fotógrafu Benjamin Jordan mientres la so campaña Above + Beyond Canada. Nun vuelu ensin precedentes ente Tofino, BC y Bay Saint Lawrence, NS, la campaña cruciando Canadá llevó 108 vuelos y aterrizaxes n'escueles y campamentos xuveniles de branu. Jordan dio emotivos discursos y entamaba a los mozos en formaciones antes de desapegar y siguir el so percorríu. Los ingresos consiguíos fueron donaos a delles fundaciones de caridá a lo llargo de Canadá p'ayudar a neños de families n'apuros económicos a poder asistir a los campamentos de branu.

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Microlights World Records». Fédération Aéronautique Internationale, FAI. Archiváu dende l'orixinal, el 4 de mayu de 2012. Consultáu'l 1 d'abril de 2012.
  2. «Flying over the top of the world». BBC News. 17 de mayu de 2007. http://news.bbc.co.uk/1/hi/uk/6666889.stm. Consultáu'l 22 de mayu de 2010. 
  3. «Microlights World Records». Guinness World Records. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  4. «Guinness Word Records : Longest Journey by Powered Paraglider». Guinness Word Records, UK. Consultáu'l 1 de xineru de 2013.
  5. «Most powered paragliders airborne simultaneously». Consultáu'l 16 de setiembre de 2015.

Ver tamién

[editar | editar la fonte]

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]