Nina Hoss
D Nina Hoss (* 7. Juli 1975 z Stuegert) isch e dytschi Theater- un Film-Schauspiileri.
Lääbe
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Nina Hoss stammt us eme linke Elterehuus. Ire Vater Willi Hoss isch Gweerkschafter un Bolitiker (Mitgliid vum Bundesdaag, Di Griene) gsii, d Mueter Heidemarie Rohweder isch iileri am Stuegerter Staatstheater un speeter Intendanti vu dr Wirttebärgische Landesbiini Esselenga. D Nina Hoss isch uf d Merz-Schuel z Stuegert gange.[1] Mit siibe Joor het si Heerspiilrolle gschwätzt, mit 14 isch si s eerscht Mool uf dr Theaterbiini gstande.
No dr Schuel het si anne 1995 aafange Schauspiil studiere an dr Hochschuel fir Schauspiilchunscht „Ernst Busch“ z Berlin, im nämlige Joorgang wie dr Lars Eidinger, d Fritzi Haberlandt, drDevid Striesow un dr Mark Waschke.[2] Dur ire Filmdebüt no im nämlige Joor in s Joseph Vilsmaiers Drama Und keiner weint mir nach isch dr Bernd Eichinger uf si ufmeerksam woore. Är het di doomoolig Schauspiilschueleri 1996 fir d Hauptroll vu dr Rosemarie Nitribitt in sym TV-Remake vum 1950er-Joor-Erfolg Das Mädchen Rosemarie engaschiert. Fir dr Part vu dr Frankfurter Eedelproschtituierte het si ai Joor speeter bi dr Vergaab vu dr Guldine Kamera dr Bryys as „Beschti Noowugsschauspiileri“ gwunne. Dr Thomas Langhoff het si 1998 vu dr Schauspiilschuel ewäg an s Dytsch Theater Berlin engasciert.[3] Mer het si deert unter anderem as Greefi Orsina in s Lessings Emilia Galotti un in s Schillers Don Karlos chenne sääne. Fir iri Interpretazioon vu dr Titelroll in s Euripides’ Medea het si di Dytsch Akademy vu dr Darstellende Chinscht 2006 mit em Gertrud-Eysoldt-Ring uuszaichnet. Dernääbe het si am Berliner Ensemble gspiilt un isch anne 2005 d Buhlschaft im Jedermann bi dr Salzburger Feschtspiil gsii.
Fir d Hauptrolle in dr Fäärnseefilm Toter Mann (2002) un Wolfsburg (2003), wu iri langjeerig Zämenaarbet mit em Reschisseer Christian Petzold grindet het, , isch si baidi Mool mit em Adolf-Grimme-Bryys uuszaichnet woore. Mit s Doris Dörries Kumeedi Nackt un s Hermine Huntgeburths Afrika-Epos Die weiße Massai isch si au imkumerziälle Kino erfolgryych gsii. D Titelroll in dr Buechverfilmig Die weiße Massai, em mit iber zwoo Millioone Zueschauer maischtbsuechte dytsche Film 2005,[4] het ere dr Bayerische Filmbryys as beschti Daarschtellerin yybroocht.
Anne 2006 het si in s Christian Petzolds Drama Yella d Titelfiguur vun ere junge Frau us ere oschtdytsche Chlaistadt gspiilt, wu noch ere gschyterete E eire Glick im Weschte suecht. Doderfir isch d Hoss 2007 uf dr Filmfeschtspiil vu Berlin mit em Silbrige Bäär as „Beschti Daarschtelleri“ geert woore – si isch doderby dr speetere Oscar-Bryysdreegeri Marion Cotillard (La vie en rose) voorzooge woore. Moonet sppeter het si fir Yella au dr Dytsch Filmbyys 2008 iberchuu.
Anne 2008 het d Hoss zum vierte Mool mit em Christian Petzold zämegschafft, bim Spiilfilm Jerichow. S Drama handlet vun eme Soldaat, wu vu Afghanistan haim chunnt un si uf e Affäre mit ere ghyrootene Frau yylosst. Dr Film, wu mer in andere Rolle dr Benno Fürmann un d Hilmi Sözer cha sääne, isch 2008 in 65. Filmfeschtspiil vu Venedig yyglaade woore.[5] Im nämlige Joor het si unter dr Reschy vum Max Färberböck d Roll vu dr Anonyma im glyychnamige Film gspiilt, wu s Schicksal vun ere Frau verzellt, stellverdrättend fir uuzellige in dr letschte Dääg vum Zweete Wältchrieg vergwaltigte Fraue.
In eme Interview mit Galore Ändi 2008 het d Hoss, drotz ire vyle Engaschmänt unErfolg deete d Filmproduzänt un d Reschiseer allno uf irem Casting vor e Filmbsetzig.[6]
Anne 2011 isch si in d Wettbewäärbsschüüri vu dr 61. Internationale Filmfeschtspiil vu Berlin gruefe woore. Wider dr Reschy vum Christian Petzold het si d Titelroll im Spiilfilm Barbara ibernuu, wu in dr DDR aagsiidlet isch un ai Joor speeter uf dr Berlinale bryysgchreent wooren isch. Fir iri Daarstellig vun ere Chinderdokteri, wu unter ständiger Stasi-Bedrooig iri Fluucht in Weschte blaant, isch d Hoss fir dr Europäisch Filmbryys 2012 nominiert woore. Mit ire negschte Filmaarbet, em Thomas Arslan sy Weschtern Gold, isch si 2013 wider im Wettbewäärb vu dr Berlinale verdrätte gsii.
No 15-jeerigem Engagschmänt am Dytsche Theater isch d Hoss zur Spiilzyt 2013/2014 z Berlin an d Schaubiini am Lehniner Blatz gwägslet, wu si dr Laiter Thomas Ostermeier vun ere syt dr gmainsaame Zyt an dr Ernst-Busch-Hochschuel chännt.[7]
Anne 2014 het si mit dr britische Band Manic Street Preachers s Lied Europa geht durch mich ufgnuu. Im Juni 2014 isch sim it dr Band bim Glastonbury Festival ufdrätte.[8] Bis 2017 het si au in ere Nääberoll di dytsch BND-Mitarbaiteri Astrid in dr US-Spionaschserie Homeland gspiilt.
Anne 2016 sich d Hoss in d Wettbewäärbsschüüri vu dr 73. Internazionaale Filmfeschtspiil vu Venedig gruefe woore. Ai Joor speeter het si in s Volker Schlöndorffs änglischsproochigem Spiilfilm Rückkehr nach Montauk näb em Stellan Skarsgård di wyybli Hauptroll ibernuu. 2019 isch si yyglaadewoore, Mitgliid in dr Academy of Motion Picture Arts and Sciences z wääre, wu dr Oscar verleit.[9]
Privaat
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Hoss läbt z Berlin un isch mit em britische Musikproduzänt Alex Silva liiert.
Sozial un bolitisch Engaschmänt
[ändere | Quälltäxt bearbeite]D Nina Hoss unterstitzt d Akzioon Deine Stimme gegen Armut. Si isch derzue Terre des Femmes-Bootschafteri un engaschiert si gege d Bschnyydi vu Fraue un Maidli,[10] si saait: „Für mich ist Genitalverstümmelung Folter, eines der schlimmsten Verbrechen, die im Namen der sogenannten Ehre auf dieser Erde geschehen. Ich träume davon, dass es möglich sein wird, diese Form der Herrschaft über Frauen aufzugeben.“[11] Wie scho ire Vater engaschiert si d Hoss fir d Schutz vum Räägewald z Brasilie un fir d Indio, wi deert lääbe.[12]
In dr Joor 2004 un 2010 hän di Griene d Nina Hoss in d Bundesversammlig fir d Waal vum Bundesbresidänt gschickt.
Filmografy
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Kino
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 1996: Und keiner weint mir nach (Reschy: Joseph Vilsmaier)
- 1998: Liebe deine Nächste! (Reschy: Detlev Buck)
- 1998: Feuerreiter (Reschy: Nina Grosse)
- 1999: Der Vulkan (Reschy: Ottokar Runze)
- 2002: Nackt (Reschy: Doris Dörrie)
- 2002: Epsteins Nacht (Reschy: Urs Egger)
- 2005: Die weiße Massai (Reschy: Hermine Huntgeburth)
- 2006: Hannah (Reschy: Erica von Moeller)
- 2006: Elementarteilchen (Reschy: Oskar Roehler)
- 2007: Yella (Reschy: Christian Petzold)
- 2007: Das Herz ist ein dunkler Wald (Reschy: Nicolette Krebitz)
- 2008: Die Frau des Anarchisten (Reschy: Marie Noëlle un Peter Sehr)
- 2008: Anonyma – Eine Frau in Berlin (Reschy: Max Färberböck)
- 2009: Jerichow (Reschy: Christian Petzold)
- 2010: Wir sind die Nacht (Reschy: Dennis Gansel)
- 2011: Fenster zum Sommer (Reschy: Hendrik Handloegten)
- 2012: Barbara (Reschy: Christian Petzold)
- 2013: Gold (Reschy: Thomas Arslan)
- 2014: A Most Wanted Man (Reschy: Anton Corbijn)
- 2014: Phoenix (Reschy: Christian Petzold)
- 2016: Geschichte einer Liebe – Freya (Reschy: Antje Starost)
- 2017: Rückkehr nach Montauk (Return to Montauk, Reschy: Volker Schlöndorff)
- 2019: Pelikanblut (Reschy: Katrin Gebbe)
- 2019: Das Vorspiel (Reschy: Ina Weisse)
Fäärnsee
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 1996: Das Mädchen Rosemarie (Reschy: Bernd Eichinger)
- 2000: Die Geiseln von Costa Rica (Reschy: Uwe Janson)
- 2002: Toter Mann (Reschy: Christian Petzold)
- 2003: Wolfsburg (Reschy: Christian Petzold)
- 2004: Bloch –Schwestern (Fäärnseeserie, Reschy: Edward Berger)
- 2014–2017: Homeland (Fäärnseeserie, 12 Episode)
- 2019: Criminal: Deutschland (Fäärnseeserie, Folge 3 Claudia)
Filmporträt
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 2003: Abgeschminkt: Nina Hoss beobachtet von Johanna Schickentanz. (15 Min.)
- 2009: Mein Leben – Nina Hoss. (Reschy: Lilly Engel, 43 Min.)
Theater
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 1989: Ich lieb' dich, ich lieb' dich nicht, Theater im Weschte, Stuegert
- 1991: Häuptling Abendwind, Theater im Weschte, Stuegert
- 1997: Happy End, Hochschuel fir Ernst-Busch-Schuel Berlin
- 1997: Black Rider, Landesbiini Esslenga
- 1997: Drei große Frauen, Landesbiini Esslenga
- 1998: Torquato Tasso, Dytsch Theater Berlin
- 1999: Der Mann, der noch keiner Frau Blöße entdeckte, Dytsch Theater Berlin
- 1999: Minna von Barnhelm, Dytsch Theater Berlin
- 1999: Der blaue Vogel, Dytsch Theater Berlin
- 2000: Don Karlos, Dytsch Theater Berlin
- 2000: Verratenes Volk, Dytsch Theater Berlin
- 2001: Emilia Galotti, Dytsch Theater Berlin
- 2001: Zigarren, Berliner Ensemble
- 2002: Unerwartete Rückkehr, Berliner Ensemble / Schauspiiöhuus Bochum
- 2003: Einsame Menschen, Dytsch Theater Berlin
- 2003: Leonce und Lena, Berliner Ensemble
- 2005: Faust II, Dytsch Theater Berlin
- 2005: Jedermann, Salzburger Festspiele
- 2005: Minna von Barnhelm, Dytsch Theater Berlin
- 2006: Medea, Dytsch Theater Berlin
- 2007: Die Fledermaus, Dytsch Theater Berlin
- 2008: Groß und klein, Dytsch Theater Berlin
- 2008: Die Präsidentinnen, Dytsch Theater Berlin
- 2009: Der einsame Weg, Dytsch Theater Berlin
- 2009: Öl (Lukas Bärfuss), Dytsch Theater Berlin
- 2010: Was ihr wollt, Schauspiilhuus Züri
- 2010: Kinder der Sonne, Dytsch Theater Berlin
- 2011: Tape, Dytsch Theater Berlin
- 2012: Der Kirschgarten, Dytsch Theater Berlin
- 2013: Hedda Gabler, Dytsch Theater Berlin
- 2014: Die kleinen Füchse – The little foxes, Schaubiini am Lehniner Platz, Berlin
- 2015: Bella Figura (Yasmina Reza), Schaubiini am Lehniner Platz
- 2017: Rückkehr nach Reims, Schaubiini am Lehniner Platz
Heerbiecher
[ändere | Quälltäxt bearbeite]Glääse vu dr Nina Hoss:
- Tad Williams: Otherland. der hörverlag 2004, ISBN 978-3-86717-131-1.
- Friedrich Schlegel: Lucinde. herzrasen, Berlin 2005, ISBN 978-3-86604-191-2.
- Irène Némirovsky: Der Ball. Random House Audio, Brigitte Hörbuch-Edition 2006, ISBN 3-86604-191-8.
- Marguerite Duras: Der Liebhaber. der hörverlag, München 2006, ISBN 978-3-89940-755-6.
- Hans Christian Andersen: Die kleine Seejungfrau. Esslinger Verlag J. F. Schreiber 2008, ISBN 978-3-480-22370-1.
- Dara Horn: Die kommende Welt. Der Audio Verlag, 2009, ISBN 978-3-89813-842-0.
- Henry D. Thoreau: Über die Pflicht zum Ungehorsam gegen den Staat. Civil Disobedience. – Hörbuch Hamburg 2012, ISBN 978-3-89903-390-8
Uuszaichnige
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- 1997: DIVA-Award (Dytsche Videobryys)
- 1997: Guldeni Kamera 1996 (Lilli-Palmer-Gedäächtniskamera) as beschti Noowugsschauspiileri
- 1999: World-Film-Festival-Bryys as beschti Daarstelleri fir iri Roll in Der Vulkan
- 2000: Dytsche Shooting Star vum europäische Film
- 2003: Adolf-Grimme-Bryys, Daarstellig (Fiktion & Unterhaltig) in Toter Mann (zäme mt em Christian Petzold, em Hans Fromm un em Sven Pippig)
- 2005: Adolf-Grimme-Bryys mit Gold, Daarstellig (Fiktion & Unterhaltig) in Wolfsburg (zäme mit em Benno Fürmann un em Christian Petzold)
- 2006: 27. Bairische Filmbryys 2005, Daarstellerbryys wyybli fir iri Roll in Die weiße Massai
- 2006: Berliner Bär (B.Z.-Kulturbryys)
- 2007: 21. Gertrud-Eysoldt-Ring 2006 fir iri Titelroll in Medea am Dxtsche Theater Berlin
- 2007: Silbrige Bär fir iri Hauptroll in Yella
- 2008: DIVA-Award – Schauspiileri vum Joor
- 2008: Dytsche Filmbryys fir iri Hauptroll in Yella
- 2008: Jupiter in dr Kategory: Beschti dytschi Daarstelleri (Yella)
- 2008: Bryys fir Schauspilchunscht bim Feschtival vum dytsche Film mit em Devid Striesow
- 2009: 11. Bremer Filmbryys
- 2009: Verdienschtmedaille vum Land Baade-Wiirttebäärg
- 2010: Verdienschtoorde vum Land Berlin
- 2012: Stäärn uf em Boulevard der Stars z Berlin
- 2012: Bryys vu dr DEFA-Stiftig fir dFeerderig vu dr dytsche Filmchunscht
- 2013: Verdienschtchryz am Band vu dr Bundesrepublik Dytschland
- 2017: Schauspiilbryys Die Europa vum Internazionaale Filmfeschtival Braunschweig
- 2019: Silbrigi Muschle as Beschti Schauspiileri bim Festival Internacional de Cine de San Sebastián fir Das Vorspiel[13]
- 2019: Douglas-Sirk-Bryys[14]
Literatur
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Rainer Rother: Nina Hoss – Ich muss mir jeden Satz glauben: Ein Porträt. Henschel, Berlin 2009, ISBN 3-89487-602-6.
- Ich wollte immer auf die Bühne. In: Galore, 46, Dezämber 2008; Interview.
- Karin Theis-Sina: Nina Hoss. Schauspielerin. In: Lauter Frauen. Aufgespürt in Baden-Württemberg. 47 Porträts, Stuttgart: Theiss 2000, ISBN 3-8062-1525-1, S. 71–74.
Weblink
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- Nina Hoss in dr Internet Movie Database
- Nina Hoss bi filmportal.de (mit Fotogalery)
- Nina Hoss bim Ensemble vu dr Schaubiini
- Laudatio für Nina Hoss vum Rainer Rotherzue dr Verleiig vum Bremer Filmbryys 2009
- WDR 3 (Westdeutscher Rundfunk) Gespräch am Samstag vum 18. Jänner 2020
- Diva Normal. In: Der Tagesspiegel, 10. Februar 2013.
- Hoss: Wer hat schon einen Vater, der sich ankettet? In: stern, 17. Meerz 2004; Interview
Fueßnote
[ändere | Quälltäxt bearbeite]- ↑ Susanne Bausch: Setzen, Sechs! – Schulgeschichten aus Deutschland (3/3). Experiment Schule. (PDF; 5,88 MB, 24 S.) Dokumentarfilm im Ufdrag vum SWR. Dytschi Eerschtuusstraalig am 22. Dezämber 2005.
- ↑ Eine Klasse für sich. In: ZEITmagazin, Nr. 7/2013
- ↑ Carla Woter: Prinzessin für einen Monat. In: Handelsblatt.com vum 29. Juli 2005
- ↑ Filmhitliste: Jahresliste (deutsch) 2005. Filmförderungsanstalt, abgruefen am 2. Oktober 2019.
- ↑ jal: Filmfestival Venedig: Nach Jerichow! (Memento vom 31. Dezämber 2015 im Internet Archive) In: Der Tagesspiegel, 30. Juli 2008
- ↑ Nina Hoss kann Castings für Filme nicht leiden. (Site cha nüme abgrüeft wärde; Suche im Webarchiv) In: Berliner Morgenpost, 30. Dezämber 2008
- ↑ Abschied vom Deutschen Theater: Nina Hoss geht an die Schaubühne. (Memento vom 22. Februar 2020 im Internet Archive) In: Der Tagesspiegel, 5. Mai 2013
- ↑ Manic Street Preachers at Glastonbury: 2014 review a perfectly judged set. The Guardian, 28. Juni 2014
- ↑ Matt Donnelly, Marc Malkin: Academy Reaches Gender Parity in 2019 New Member Invitations. In: Variety. 1. Juli 2019, abgruefen am 3. Juli 2019 (änglisch).
- ↑ Nina Hoss: Ich habe einen Traum. In: Die Zeit, Nr. 36/2005. „Nina Hoss träumt davon, dass die Beschneidung von Mädchen abgeschafft wird.“
- ↑ Prominente für Terre des Femmes (Memento vom 21. Dezämber 2008 im Internet Archive)
- ↑ Barbara Jänichen: Nina Hoss und das Amazonas-Erbe ihres Vaters. In: Die Welt, 6. Novämber 2009.
- ↑ John Hopewell und Jamie Lang: 'Pacified' Wins Golden Shell at San Sebastian. In: Variety, 28. September 2019, abgerufen 1. Oktober 2019.
- ↑ Nina Hoss mit dem Douglas-Sirk-Preis ausgezeichnet (Memento vom 1. Oktober 2019 im Internet Archive), deutschlandfunkkultur.de 30. Septämber 2019.
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Nina_Hoss“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde. |