Zum Inhalt springen

Louis Billot

Us der alemannische Wikipedia, der freie Dialäkt-Enzyklopedy
dr Louis Kardinààl Billot SJ ànna 1927
Dialäkt: Mìlhüüserdiitsch

Dr Louis Billot LL-Q150 (fra)-Mathieu Kappler-Louis Billot.wav [lwi bijo](info) (uff Làtiinisch Ludovicus Billot; * 12. Janner 1846 z’ Siirk, Lothrìnga; † 18. Dezamber 1931 z’ Ariccia bii Rom) ìsch a frànzescher Jesüit, Priaschter un Theoloog gsìì. Ànna 1911 ìsch’r vum Pàpscht Pius X. zem Kàrdinààl ärnännt worra; ar ìsch üss dara Schtälla z’rucktratta, wu dr Pàpscht Pius XI. d’ politischa Beweeung Action Française verurtailt hàt. Ar ìsch dr ainziga Kàrdinààl, wo ìm 20. Joohrhundert fräiwìllig z’rucktratta-n-ìsch.

sii Laawa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]

Dr Louis Billot ìsch ìn d’ jesüitischa Sekundààrschüala z’ Metz un Bordeaux gànga un hàt d’rnooh àm Priaschterseminààri z’ Blois gschtudiart. Àm 22. Mai 1869 ìsch’r zem Priaschter gwäijt worra, un àm 25. Nowamber vum saalwa Joohr ìsch’r z’ Angers Mìtglììd ìm Jesüita-n-oorda worra. Vu 1875 bis 1878 ìsch’r z’ Pàriis, bis 1879 z’ Laval àls Priaschter taatig gsìì. Àn dr Kàthoolischa Üniwärsiteet vun Angers hàt dr Billot vu 1879 bis 1882 g’lehrt. Àm 2. Hornung 1883 hàt’r waahrend siim Scholàstikààt uff dr Ìnsla Jersey sii eewiger Profass àbglajt.[1] Ànna 1885 ìsch dr Billot àls Profasser vu dr dogmààtischa Theologii àm Collegio Romano z’ Rom b’rüafa worra. Züasatzlig ìsch’r àm 19. Jüüni 1909 àls Konsultoor vum Hailiga-n-Offizium ärnännt worra.[2]

Dr Billot ìsch schtranger Ààhanger vum Thomàs vun Aquin siinera Lehr gsìì; ar ìsch a wìchtiger G’schtàlter vu dr metafüüsischa un schpekülatiiwa Gotteslehr worra. Ar hàt zàhlriicha Biacher gschrììwa un vììla Schialer belehrt; domìt hàt’r a groosser Iifluss uff d’ kàthoolischa Gotteslehr ghàà.[3] Vììla Litt sààga, àss dr Billot àn dr Verfàssung vum Pius X. siim pàpschtliga Waltrundg’schriibs Pascendi Dominici Gregis mìtgmàcht hàt, wo dr Modärnìschmus verurtailt hàt; dàs ìsch àwwer nìt woohr. Dr Billot hàt jedoch a wìchtiga Rolla gschpììlt, fìr àss s’ Wark vum Alfred Loisy indexiart wara.[4] Dr Billot nänna m’r hüüfig àls anger Frììnd vum Henri Le Floch (1862–1950), em Oweràmtslaiter vum Frànzeescha Seminààri z’ Rom.

Ìm Konsistoorium vum 27. Nowamber 1911 hàt dr Pàpscht Pius X. dr Pàter Billot zem Kàrdinààl kréiart un hàt’na kurz druff zem Kàrdinààldiàkon vu Santa Maria in Via Lata ärnännt. Noh-n-em Tod vum Pius X. hàt dr Kàrdinààl Billot àn dr Pàpschtwàhl vu 1914 un vu 1922 tailgnumma. Ar ìsch ainer vu da dräi Kàrdinààlspresidanta vu dr Pàpschtliga Üniwärsiteet Hailiger Thomàs vun Aquin (Angelicum) z’ Rom gsìì, zamma mìt’m Benedetto Lorenzelli un em Michele Lega. Àm 6. Hornung 1923 ìsch’r ìn d’ Pàpschtliga Bììwelkùmmissioon b’rüafa worra.

Dr Billot hàt d’ rachtsextreema Beweegung Action Française unterschtìtzt, wàs äärschta Schpànnunga zwìscha-n-em un em Hailiga Schtüahl üssgleest hàt. Wu dr Pàpscht Pius XI. offiziäll dia Beweegung verurtailt hàt, hàt dr Billot sii Unverschtandniss doo drìwwer üssgedruckt: ìn siina Àuiga hàt d’ Action Française d’ politischa Ìntrassa vum Kàtholizìschmus känna diana. Ar hàt gsajt, àss d’ politischa Àktiwiteet vu da keenigsträija Kàthoolika nìt dur Rom „zänsiart“ därft wara.[5] Ar hàt a hìtziga Unterreedung mìt’m Pàpscht ghàà; àm 13. Septamber 1927 hàt’r sii Rucktrìtt üss’m Kàrdinààlàmt verkìndigt,[6] wo dr Pàpscht àm 21. Septamber ààgnumma hàt. Ar ìsch domìt dr ainziga Kàrdinààl ìm 20. Joohrhundert, wo üss siim Kàrdinààlàmt z’rucktratta-n-ìsch.

Dr Billot ìsch mìt 85 Joohra-n-àls aifàcher Priaschter ìm jesüitischa Noviziààt z’ Galloro bii Ariccia gschtoorwa.[7] Sii Grààb ìsch uff’m reemischa Frììdhoof Campo di Verano z’ fìnda. S’ Äärwa vu siinera thomìschta Gotteslehr hàt bis hìtt a groossa Iifluss ghàà.

sii theoloogisch Wark (Üsswààhl)

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • De inspiratione sacrae Scripturae : Theologica disquisitio. Romae : Ex typographia iuvenum opificum a S. Joseph, 1906 (Latein, archive.org [abgerufen am 2. Februar 2024]).
  • Tractatus de Ecclesia Christi sive continuatio theologiae de verbo incarnato. Prati : ex officina libraria Giachetti, 1909 (Latein, archive.org).
  • De gratia Christi : commentarius in primam secundae S. Thomae. Prati : Giachetti (Latein, archive.org).
  • Quaestiones de novissimis. Rome : Officina Polygraphica Editrice, 1908 (Latein, archive.org).
  • De ecclesiae sacramentis : commentarius in tertiam partem s. Thomae. Romae : Ex Typographia Pontificia in Instituto Pii IX, 1914 (Latein, archive.org).
  • De virtutibus infusis : commentarius in Secundam partem S. Thomae. ex typographia Iuvenum Opificum a. S. Joseph, Rom 1905 (Latein, archive.org [abgerufen am 2. Februar 2024]).
    • näija Ufflààg àn dr Pàpschtliga Üniwärsiteet Gregoriana ànna 1921 (Online laasa)
  • De Deo uno et trino; commentarius in primam partem S. Thomae. Pàpschtliga Üniwärsiteet Gregoriana, Rom 1935 (Latein, archive.org [abgerufen am 2. Februar 2024]).
  • De personali et originali peccato. Commentarius in Primam Secundae, Qq. 71-89. OCLC 558083851 (Latein, 191 S.).
  • De immutabilitate traditionis contra modernam haeresim evolutionismi. Ex typ. Pontificia Instituti PII IX, 1907 (Latein).

Lìteràtüür ìwwer’na

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  • R.P. Henri Le Floch cssp: Le Cardinal Billot, lumière de la théologie. 1933 (französisch).
  • Jérôme Aixala: Black and Red s.j. Messenger’s Office, Bombay 1968, S. 270–279 (englisch).
  • Martin Bräuer: Handbuch der Kardinäle: 1846-2012. Berliin/Boston, 2014, ISBN 978-3-11-026947-5, S. 221.
  • Bernard Sesboué: Billot. In: Dictionnaire du monde religieux dans la France contemporaine. 9. Les sciences, S. 62–63.
  • Jules Lebreton: Son Éminence le Cardinal Billot. In: Études. Band 48, 1911, S. 514–525 (französisch).
  • Peter J. Bernardi: Louis Cardinal Billot, S.J. (1846–1931): Thomist, Anti-Modernist, Integralist. In: Journal of Jesuit Studies. Band 8, 2021, S. 585–616, doi:10.1163/22141332-08040004 (englisch).
  • Carlo Figini: Il padre Lodovico Billot. In: La Scuola Cattolica. Band 60, 1932, S. 61–63 (italienisch).
  • Giancarlo Vergano: La Forza della Grazia. La teoria della causalità sacramentale di L. Billot. Cittadella Editrice, 2008 (italienisch).
  • Sergio Pagano: Dalla porpora al chiostro. L'inflessibilità di Pio XI verso il cardinale Louis Billot. In: Collectanea Archivi Vaticani-Il Papato Contemporaneo. Libreria Editrice Vaticana, 2009, S. 395–410 (italienisch).
  • Filippo Rizzi: Il Cardinale del gran rifiuto. In: Avvenire. 15. Dezember 2011, S. 30 (italienisch).

Weblìnks

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
 Commons: Louis Billot – Sammlig vo Multimediadateie

Ainzelnoohwiisa

[ändere | Quälltäxt bearbeite]
  1. ↑ Bräuer 2014 S. 221
  2. ↑ Herman H. Schwedt: Prosopographie von Römischer Inquisition und Indexkongregation 1814-1917. Ferdinand Schöningh, Paderborn 2005, ISBN 978-3-506-71386-5, S. 179–181.
  3. ↑ Gerald A. McCool: Nineteenth-century Scholasticism: The Search for a Unitary Method. Fordham University Press, 1989.
  4. ↑ Claus Arnold/Giacomo Losito: La censure d'Alfred Loisy (1903). Les documents des Congrégations de l´Index et du Saint Office. (Fontes Archivi Sancti Officii Romani 4), Libreria editrice vaticana, Vatikanstadt 2009.
  5. ↑ TIME Magazine: Billot v. Pope, 3. Oktober 1927
  6. ↑ Vììla Litt hann gsajt, àss dr Pàpscht Pius XI. salbscht em Billot ämpfoohla hàt, üss’m Kàrdinààlàmt z’ruckz’tratta. D’rfìr gìtt’s àwwer kää Bewiis.
  7. ↑ Billot Dead at 85; A Retired Cardinal. In: The New York Times. 19. Dezember 1931 (amerikanisches Englisch, nytimes.com [PDF; abgerufen am 2. Februar 2024]).
Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vu dere Version vum Artikel „Louis_Billot“ vu de hochdütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.
Vun "https://als.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Billot&oldid=1058054"