Gaan na inhoud

9K121 Wichr

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
9A1472 Wichr
Rol: Luggelanseerde anti-tenkmissiel
In gebruik sedert: ongeveer 1990
Eerste vlug: 17 Augustus 1987
Aantal gebou: 14 500
Status
in gebruik by: Russiese Lugmag
Status: In aktiewe diens
Afmetinge
Lengte: 2,80 m
Omtrek: 130 mm
Massa: 45 kg
Bewapening
Plofkop: Pantser penetrasie agter ERA, 1 000 mm
Ontsteking: nabyheid of met aanraking
Lanseerparameters
Reikafstand: 8–10 km (8 km as lansering van helikopters is)
Snelheid: 600 m/s, Mach 1,8
Geleiding: Laserstraalaftasting
Lanseerplatforms: Helikopters: Ka-50, Ka-52, vliegtuig: Su-25T

9A1472 Wichr (Russies: Вихрь), (Afrikaans: Warrelwind) is 'n Russiese lasergeleide anti-tenkmissielstelsel. Die GRAU-naamstoewysing vir die stelsel is 9K121. Die missiel staan volgens die NAVO-klassifikasie bekend as die AT-16.

Die missiel word uit die lug gelanseer van 'n Ka-50-, Ka-52-helikopter of Soechoi Su-25-vegvliegtuig. Daar word veronderstel dat dit reeds teen 1990 operasioneel ontplooi was in die Russiese Lugmag maar is eers in 1992 vir die eerste keer by die Farnborough Lugskou tentoongestel.

Die aanwending van die missiel is gerig om veral grondteikens aan te val, spesifiek tenks, en teikens met reaktiewe pantser. 'n Teiken kan tot so ver as 8 km aangeval word indien die missiel deur 'n helikopter gelanseer word, of 10 km van 'n vastevlerkvliegtuig. Die Wichr kan ook stadigbewegende lugteikens neerskiet.

Die Wichr-missiel is 'n onderdeel van die Wichr-M stelsel, die ander dele sluit in 'n outomatiese teikensoekstelsel en 'n lanseerder.

Die missiel beweeg tydens sy vlug deur die lug, in deurlopende spiraalbeweginge, terwyl 'n enkele beheermeganisme die rigting voortdurend aanpas. Om die kans op 'n voltreffer te verhoog kan twee missiele per salvo gelanseer word op 'n teiken.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]