Die Tết Offensief of Tết Aanval (Viëtnamees: Sự kiện Tết Mậu Thân 1968 of Tổng tiến công và nổi dậy Tết Mậu Thân) was 'n reeks operasionele aanvalle gedurende die Viëtnamoorlog, gekoördineer tussen bataljon sterkte elemente van die Nasionale Front vir die Bevryding van Viëtnam of "Viëtkong" (VC) en Divisie eenhede van Noord-Viëtnam se People's Army of Vietnam (PAVN), teen Suid-Viëtnam se Army of the Republic of Vietnam (ARVN), die Verenigde State militêre eenhede en ander ARVN-geallieerde magte. Die operasies word genoem die Tết Offensief omdat dit beplan was om in aanvang te neem die nag van 30-31 Januarie 1968, Tết Nguyên Đán (die maan nuwe jaar). Die offensief het aangehou tot in 1969.

Tết Offensief
Sự kiện Tết Mậu Thân
Deel van die Viëtnamoorlog

Tết Offensief – 29 Januarie tot 25 Februarie 1968
Datum Fase 1: 30 Januarie – 28 Maar 1968
Fase 2: 5 Mei – 15 Junie 1968
Fase 3: 17 Augustus – 23 September 1968
Ligging Suid-Viëtnam
Resultaat
  • VSA en Suid-Viëtnamese taktiese oorwinning[1]
  • Noord-Viëtnamese propaganda, politieke en strategiese oorwinning.[2]
  • Uitputting van die Viëtkong lei tot die gebruik van 'n groter Noord-Viëtnamese mannekrag.
  • Draaipunt van die oorlog, grootliks as gevolg van die Amerikaanse openbare mening.
Strydende partye
Anti-Kommunistiese magte:
Suid-Viëtnam
Vlag van Verenigde State van Amerika Verenigde State
Vlag van Suid-Korea Suid-Korea
Vlag van Australië Australië
Vlag van Nieu-Seeland Nieu-Seeland
Vlag van Thailand Thailand
Viëtkong
Vlag van Viëtnam Noord-Viëtnam
Bevelvoerders
Cao Văn Viên
Vlag van Verenigde State van Amerika William Westmoreland
Hoàng Văn Thái
Vlag van Viëtnam Võ Nguyên Giáp
Sterkte
~1 000 000[3] Fase 1: ~80 000
Totaal: ~323 000 - 595 000
Ongevalle
In fase 1:

Suid-Viëtnam:
4 954 gesneuweldes
15 917 gewondes
926 vermiste
Vlag van Verenigde State van Amerika Vlag van Suid-Korea Vlag van Australië Vlag van Nieu-Seeland Vlag van Thailand
Andere:
4 124 gesneuweldes
19 295 gewondes
604 vermiste
Totaal verliese in fase 1:
Omtrent 45 820 verliese
(9 078 gesneuweldes, 35 212 gewondes, 1 530 vermiste)[4]
123 vliegtuie vernietig, 214 erg beskadig en 215 medium beskadig[5] Totaal 3 fases: onbekend

In fase 1::
Geskat: 17 000 gesneuweldes en 20 000 gewondes

Tot Augustus:
75 000+ verliese
Totaal 3 fases: 111 179 verloese (45 267 gesneuweldes, 61 267 gewondes, 5 070 vermiste)[6]

Burgerlike: 14 000 gesneuweldes, 24 000 gewondes

Die Tết Offensief het tot 'n operasionele nederlaag vir die Noord-Viëtnam en VC gely. Die Tết Offensief word egter ook algemeen beskou as 'n keerpunt in die Viëtnamoorlog waartydens die NLF en PAVN 'n enorme sielkundige en propagandaoorwinning behaal. Populêre steun vir die oorlog in die VSA het gou hierna gekwyn en het bygedra tot die onttrekking van Amerikaanse soldate. Die Amerikaanse publiek het veel meer kritiek uitgespreek teen die oorlogbeleid van President Lyndon B. Johnson na die Tết Offensief. Die entiteit wat mees direk deur die aanvalle beïnvloed is, was die regering van die Republiek van Viëtnam van Nguyễn Văn Thiệu wie se militêre en politieke afhanklikheid van die VSA gedemonstreer is aan die bevolking. Die Tết Offensief word algemeen beskou as 'n voorbeeld van die waarde van propaganda en die media se invloed in die najaag van militêre doelwitte.

Verwysings

wysig
  1. (en) Smedberg, bl. 188
  2. "Tet Offensive" (in Engels). History Channel. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 29 Oktober 2013. Besoek op 22 Desember 2014.
  3. (en) Hoang, bl. 8.
  4. (vi) Tổng công kích, Tổng nổi dậy Tết mậu thân 1968 (Tet Offensive 1968) - ARVN's Đại Nam publishing in 1969, bl. 35
  5. (en) Steel and Blood: South Vietnamese Armor and the War for Southeast Asia. Naval Institute Press, 2008. bl. 33
  6. (en) PAVN's Department of warfare, 124th/TGi, document 1.103 (11-2-1969)

Eksterne skakels

wysig