Αν τον χρόνο λίγο πίσω τον γυρνούσα

Τόσες κορνίζες αδειανές τι να τις κάνω

με σκοτωμένες αναμνήσεις πώς να ζω

μισή καρδιά μισή ζωή που να τη βάλω

και που να ψάξω το μισό μου εαυτό.

επωδός

Αν τον χρόνο λίγο πίσω τον γυρνούσα

πάλι εσένα στην καρδιά μου θα χωρούσα

ίδια όνειρα θα έχτιζα με σένα

κι ας το ήξερα πως όλα θα ‘ταν ψέμα.

Γιατί ξέρω πως ο δρόμος μου μαζί σου

με πηγαίνει πιο μακριά απ’ τη φυγή σου

κι ό,τι ζήσαμε τις μνήμες αν ξυπνήσουν

την αγάπη μας για πάντα θα κρατήσουν.

Μέσα στη νύχτα η μοναξιά μόνη παρέα

χιλιάδες σκέψεις μου τρυπάνε το μυαλό

θυμάμαι εκείνες τις στιγμές με τα ωραία

τότε που μου ‘λεγες «Για πάντα» σ’ αγαπώ.

Ένα χάδι και χαμόγελο μαζί

Δεν ξέρω αύριο η μέρα τι θα φέρει

όταν γλυκά σου λέω γεια για πριν τη δουλειά

ξέρω πως μόνο η καρδιά μου εσένα θέλει

κι ας είσαι μάτια μου χιλιόμετρα μακριά.

επωδός

Σ’ αγαπώ κι αυτό μου φτάνει

είσαι η δύναμη μου ό,τι κι αν συμβεί

ένα φως μες στο σκοτάδι

ένα χάδι και χαμόγελο μαζί.

Μη μου το πεις πως το πολύ μαζί σκοτώνει

δως μου μονάχα δυο φιλιά και μια αγκαλιά

όταν σε βλέπω η καρδιά μου μεγαλώνει

για να χωράει της αγάπης τα παιδιά.

Αυτή είναι η ζωή μου

Ναι, μίλα μου για αγάπη

και κάνε με επιβάτη

στο τρένο της καρδιάς σου

να έρχομαι κοντά σου.

Να βλέπω αυτά τα μάτια

συναίσθημα γεμάτα

να νοιώθω ό,τι νοιώθεις

καθώς θα μ’ αγκαλιάζεις.

επωδός

Αυτή είναι η ζωή μου

χαμόγελα γεμάτη

να είσαι εσύ η δική μου

χαρά και φως κι αγάπη.

Αυτή είναι η ευχή μου

να είσαι η καρδιά μου

να ζω μες στην δική σου

κι εσύ μες στη δικιά μου.

Αχ γέμισε τον κόσμο

με γιασεμιά και δυόσμο

μ’ αρώματα δικά σου

να έρχομαι κοντά σου.

Ν’ ανοίγει η αγκαλιά μου

το φως μες στην καρδιά σου

κι εκεί να κατοικούμε

για όσο εμείς θα ζούμε.

Όνειρα κοινά

Όπως τον ήλιο που ροδίζει την αυγή

κι όπως την άνοιξη που χρώματα γεννάει

έτσι απλά σε αγαπάω απ΄ την αρχή

όταν σε βλέπω και το όνειρο αρχινάει.

επωδός

Δίχως να χάσουμε άλλο χρόνο μακριά

ας ξεκινήσουμε, θα βρούμε το μετά

αφού η αγάπη μας γυρνά μες στην καρδιά

ας ταξιδέψουμε σε όνειρα κοινά,

να μ’ αγαπάς να σ’ αγαπάω δυνατά

σε έναν κόσμο που μονάχα εμάς χωρά.

Όπως τα χείλη που γλυκά χαμογελούν

κι όπως τα μάτια που τον κόσμο ομορφαίνουν

έτσι απλά δύο αγάπες προχωρούν

σαν δυο παλάμες που τα δάχτυλά τους μπλέκουν.

Θ' αφεθώ στην αγκαλιά σου να με κλείσεις

Σ’ έχω χάσει κι ας κοιμάσαι στο πλευρό μου

πάνε μέρες που δεν ζεις πια στ’ όνειρό μου

πως αφήσαμε τα αισθήματα και σβήσαν

δυο καρδιές τόσο πολύ που αγαπηθήκαν.

επωδός

Δεν μπορώ να σε κοιτάξω πια στα μάτια

η αγάπη και τα χάδια γίναν δάκρυα

δυο σκιές μισοσβημένες οι καρδιές μας

προχωράμε δίχως ίχνος απ’ το χθες μας.

Δεν μου κάνει αυτό τ’ αντίο να σου δώσω

μα εσένα στην καρδιά θέλω να νιώσω

κι αν στο όνειρο την πόρτα εσύ μ’ ανοίξεις

θ’ αφεθώ στην αγκαλιά σου να με κλείσεις.

Σ’ έχω χάσει κι ας γυρνώ στη διαδρομή σου

στην αντίθετη φορά απ’ τη δική σου

τόσα αισθήματα γεμάτα αντιθέσεις

άλλα σκέφτομαι και άλλα κάνω λέξεις.