Είναι μέρες που κι αν δίπλα σου κοιμάμαι
σε θυμάμαι σαν μια ανάμνηση παλιά
είναι νύχτες που στα όνειρά σου θα ‘μαι
να σ’ αγγίζω, να σε βλέπω να γελάς.
Είναι χρόνια που περάσαν μα χαθήκαν
μες στη λήθη του χειμώνα της καρδιάς
μα στα όνειρα μου μέσα εσένα βρήκα
να χαράζεις τα δικά μου αρχικά.
επωδός
Κάθε αύριο που φτιάχνεις στο μυαλό σου
θέλω να ‘μαι το μισό απ’ το εγώ σου
να ‘μαι εικόνα ζωντανή σε κάθε βλέμμα
να τη ζω κάθε στιγμή μέσα από σένα.
Θέλω να ‘μαι η χαρά απ’ τη χαρά σου
να μοιράζομαι τη λύπη απ’ την καρδιά σου
η αγάπη μου να είναι και δική σου
μια αγκαλιά σε κάθε τέλος και αρχή σου.
Είναι μνήμες που στο αίμα μου κυλάνε
κι η αγάπη βρίσκει τρόπο να φανεί
στα δυο μάτια σου το φως δικό μου θα ‘ναι
όταν αύριο ξυπνήσουμε μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου