Download the full version of the textbook now at textbookfull.

com

The Chobanids of Kastamonu 1st Edition Bruno

De Nicola

https://textbookfull.com/product/the-chobanids-of-
kastamonu-1st-edition-bruno-de-nicola/

Explore and download more textbook at https://textbookfull.com

 Recommended digital products (PDF, EPUB, MOBI) that
you can download immediately if you are interested.

Operators Between Sequence Spaces and Applications 1st

Edition Bruno De Malafosse

https://textbookfull.com/product/operators-between-sequence-spaces-
and-applications-1st-edition-bruno-de-malafosse/

textbookfull.com

Cosmology 1st Edition Nicola Vittorio

https://textbookfull.com/product/cosmology-1st-edition-nicola-
vittorio/

textbookfull.com

Hild A Novel The Light of the World 1 1st Edition Nicola

Griffith

https://textbookfull.com/product/hild-a-novel-the-light-of-the-
world-1-1st-edition-nicola-griffith/

textbookfull.com

Digital Electronic Circuits Shuqin Lou

https://textbookfull.com/product/digital-electronic-circuits-shuqin-
lou/

textbookfull.com
Media Events: A Critical Contemporary Approach 1st Edition
Bianca Mitu

https://textbookfull.com/product/media-events-a-critical-contemporary-
approach-1st-edition-bianca-mitu/

textbookfull.com

Humanimal How Homo sapiens Became Nature s Most

Paradoxical Creature A New Evolutionary History Adam
Rutherford
https://textbookfull.com/product/humanimal-how-homo-sapiens-became-
nature-s-most-paradoxical-creature-a-new-evolutionary-history-adam-
rutherford/
textbookfull.com

Baking Problems Solved 2nd Edition Stanley P. Cauvain

https://textbookfull.com/product/baking-problems-solved-2nd-edition-
stanley-p-cauvain/

textbookfull.com

Pranayama 15 Step by Step Breathing Techniques To Relieve

Stress And Calm Your Mind Pranayama And Breathwork
Breathing Practices Body Mind Management Pranayama
Breathing Pranayama Darcy Day
https://textbookfull.com/product/pranayama-15-step-by-step-breathing-
techniques-to-relieve-stress-and-calm-your-mind-pranayama-and-
breathwork-breathing-practices-body-mind-management-pranayama-
breathing-pranayama-darcy-day/
textbookfull.com

A Fatal Thaw Kate Shugak 02 1st Edition Dana Stabenow

https://textbookfull.com/product/a-fatal-thaw-kate-shugak-02-1st-
edition-dana-stabenow/

textbookfull.com
The Routledge Companion to Media Studies and Digital
Humanities 1st Edition Jentery Sayers

https://textbookfull.com/product/the-routledge-companion-to-media-
studies-and-digital-humanities-1st-edition-jentery-sayers/

textbookfull.com
“This book sheds new light on an important but neglected aspect of Anatolian
history in the Mongol period. By focusing on literary production in a dedicated
region, northwest Anatolia, this book makes a significant contribution both to
medieval Anatolian and to Persian literary cultural studies, bringing to light
sources neglected by existing scholarship and showing the value of focused
regional research both for literary and political history more broadly.”
Andrew Peacock, University of St Andrews, Scotland
The Chobanids of Kastamonu

This book provides a novel approach to the history of medieval Anatolia

by analysing political, religious and cultural developments in the region of
Kastamonu during the reign of the Chobanid dynasty (c. 1211–​1309).
During the 13th century, the Chobanids consolidated a local dynasty in
western Anatolia –​a borderland between Islam and Christianity –​becoming
cultural actors patronising the production of religious, scientific and adminis-
trative works in the Persian language. These works, though surviving today in
manuscript form, have received little attention in modern historiography. The
book therefore attends to this gap in the research, incorporating a detailed
study of texts by little-​known authors from the time. The book explores
the relationship between Islam and the Chobanid dynasty in the context of
the wider process of Islamisation in medieval Anatolia, hypothesising that
Turkmen dynasties played a fundamental role in this process of Islamisation
and acculturation. The Chobanids of Kastamonu, then, offers an in-​depth study
of a Turkmen local dynasty that achieved political autonomy, financial inde-
pendence and cultural patronage in medieval Anatolia vis-​à-​vis the main pol-
itical powers of the time.
Attentive to religious diversity, state formation and processes of
transculturation in medieval Anatolia, the book is key reading for scholars of
Middle Eastern history and Islamic studies.

Bruno De Nicola is Research Associate at the Institute of Iranian Studies in the

Austrian Academy of Sciences (Vienna). His main areas of research are the
cultural history of medieval and early modern Eurasia, the Mongol Empire
and the study of Islamic manuscripts.
Routledge Studies in the History of Iran and Turkey
Edited by:
Carole Hillenbrand, University of Edinburgh

This series publishes important studies dealing with the history of Iran and
Turkey in the period 1000–​1700 AD. This period is significant because it
heralds the advent of large numbers of nomadic Turks from Central Asia into
the Islamic world. Their influence was felt particularly strongly in Iran and
Turkey, territories which they permanently transformed.
The series presents translations of medieval Arabic and Persian texts which
chronicle the history of the medieval Turks and Persians, and also publishes
scholarly monographs which handle themes of medieval Turkish and Iranian
history such as historiography, nomadisation and folk Islam.

Turkish Language, Literature and History

Travellers’ Tales, Sultans and Scholars Since the Eighth Century
Edited by Bill Hickman and Gary Leiser

Zengi and the Muslim Response to the Crusades

The Politics of Jihad
Taef Kamal El-​Azhari

The Mongols in Iran

Qutb Al-​Dīn Shīrāzī’s Akhbār-​i Moghulān
George Lane

The Chobanids of Kastamonu

Politics, Patronage and Religion in Thirteenth-​Century Anatolia
Bruno De Nicola

For more information about this series, please visit: www.routle​dge.com/​Routle​dge-​Stud​ies-​in-​the-​

Hist​ory-​of-​Iran-​and-​Tur​key/​book-​ser​ies/​SE0​697
The Chobanids of Kastamonu
Politics, Patronage and Religion in
Thirteenth-​Century Anatolia

Bruno De Nicola
Published with the support of the Austrian Science Fund (FWF): PUB 1055P.
First published 2024
by Routledge
4 Park Square, Milton Park, Abingdon, Oxon OX14 4RN
and by Routledge
605 Third Avenue, New York, NY 10158
Routledge is an imprint of the Taylor & Francis Group, an informa business
© 2024 Bruno De Nicola
The right of Bruno De Nicola to be identified as author of this work has been
asserted in accordance with sections 77 and 78 of the Copyright, Designs and
Patents Act 1988.
The Open Access version of this book is available at www.taylorfrancis.com.
This publication is licensed, unless otherwise indicated, under the terms of the Creative
Commons Attribution 4.0 International (CC BY 4.0) license (http://creativecommons.org/
licenses/by/4.0/), which permits use, sharing, adaptation, distribution, and reproduction in any
medium or format, provided you give appropriate credit to the original author(s) and source,
link to the Creative Commons license, and indicate any modifications.
Trademark notice: Product or corporate names may be trademarks or registered trademarks,
and are used only for identification and explanation without intent to infringe.
British Library Cataloguing-​in-​Publication Data
A catalogue record for this book is available from the British Library
Library of Congress Cataloging-​in-​Publication Data
Names: De Nicola, Bruno, author.
Title: The Chobanids of Kastamonu: politics, patronage and religion in
thirteenth-century Anatolia / Bruno De Nicola.
Other titles: Politics, patronage and religion in thirteenth-century Anatolia
Description: Abingdon, Oxon; New York, NY : Routledge, 2024. |
Series: Routledge studies in the history of Iran and Turkey |
Includes bibliographical references and index.
Identifiers: LCCN 2023041391 (print) | LCCN 2023041392 (ebook) |
ISBN 9781138494763 (hbk) | ISBN 9781032685373 (pbk) |
ISBN 9781351025782 (ebk)
Subjects: LCSH: Kastamonu (Turkey)–History. |
Kastamonu (Turkey)–Civilization. | Turkey–History–To 1453.
Classification: LCC DS51.K2 D465 2024 (print) |
LCC DS51.K2 (ebook) | DDC 939/.317–dc23/eng/20231113
LC record available at https://lccn.loc.gov/2023041391
LC ebook record available at https://lccn.loc.gov/2023041392
ISBN: 978-​1-​138-​49476-​3 (hbk)
ISBN: 978-​1-​032-​68537-​3 (pbk)
ISBN: 978-​1-​351-​02578-​2 (ebk)
DOI: 10.4324/​9781351025782
Typeset in Times New Roman
by Newgen Publishing UK
To my wife Marta and our children Lara and Marco, with love
Contents

List of figures xii

List of tables xiii
Acknowledgements xiv
Note on transliteration xvii

Introduction 1
The sources 4
Historiography of medieval Kastamonu 6
The organisation of this book 9

1 A territory in transformation: The political and intellectual

context of Anatolia in the 13th century 14
1.1 Seljuq Anatolia before the Mongols 15
1.2 Anatolia under the Mongols 18
1.3 Anatolia, land of opportunities: Migrations and the Anatolian
cultural revolution from the 12th to the 14th century 23
1.4 Medieval Kastamonu: A borderland between Islam and
Christianity 28

2 A political history of the Chobanid dynasty 40

2.1 The founding father: Husam al-​Din Choban and the establishment
of Chobanid rule in north-​western Anatolia 42
2.2 Uncertain years: North-​western Anatolia and the
Mongol invasion 48
2.3 An alliance with the Mongols: The reign of Muzaffar al-​Din
Choban, r. 1280–​91 54
2.4 Mahmud Bey and the end of Chobanid rule in Kastamonu 60
Visit https://textbookfull.com
now to explore a rich
collection of eBooks, textbook
and enjoy exciting offers!
x Contents

3 Literary and architectural patronage under the Chobanids 73

3.1 The literary legacy of Chobanid Kastamonu 74
3.1.1 The Fustat al-​ʿadala fi qawaʿid al-​sultana 75
3.1.2 The works of Husam al-​Din Khuʾi 80
3.1.3 Qutb al-​Din Shirazi and the Chobanids of Kastamonu 85
3.1.4 Other works connected to the Chobanids of Kastamonu 89
3.2 Architectural patronage in Chobanid Kastamonu 92
3.2.1 Patronage of Islamic institutions 93
3.2.2 The expression of popular religion: Religious and
secular mausoleums (türbeler) 98

4 A mirror for princes for the Chobanids: Re-​interpreting

the Siyar al-​muluk 115
4.1 The Siyar al-​muluk (Siyasatnama) 117
4.2 The Fustat al-​ʿadala and the Siyar al-​muluk: Comparing
chapters and structure 119
4.3 Tailoring the Siyar al-​muluk: Added and omitted sections
in the Fustat al-​ʿadala 124
4.4 The making of a mirror for princes for Chobanid Kastamonu
I: Religious references in the Fustat al-​ʿadala 127
4.5 The making of a mirror for princes for Chobanid Kastamonu
II: References to 13th-​century Anatolia in the
Fustat al-​ʿadala 131

5 Islam under the Chobanids: Between heresy and the ulama 143
5.1 Antinomian Sufis in 13th-​century Anatolia: The Fustat
al-​ʿadala’s view on the Qalandars 145
5.2 On the origin of the Qalandars: Complementary views from the
Fustat al-​ʿadala and the Manaqib-​i Jamal al-​Din Savi 152
5.3 The ulama’s reaction: A Hanafi–​Shafiʿi dialogue in the Fustat
al-​ʿadala 157

6 Socio-​political aspects of north-​western Anatolia in the

13th century 173
6.1 Inshāʾ (chancellery) literature: The evolution of
a literary genre 174
6.2 An administration for the Turkmen: Husam al-​Din Khuʾi
and his manuals for letter-​writing 178
6.2.1 Teaching the art of letter-​writing: The Qawaʿid
al-​rasaʾil as a manual for scribes 180
 Contents xi

6.2.2 Theory into practice: Building a chancellery in medieval

Kastamonu 185
6.3 Personal letters: A unique view on the socio-​cultural history of
13th-​century northern Anatolia 189

7 Epilogue: A ‘proto-​beylik’ in 13th-​century Kastamonu 204

Appendices 210
Bibliography 224
Index 247
Figures

2.1 Bodleian Library (University of Oxford), Ms. Laud or.

50, ff. 191b–​192a 44
2.2 Majlis Library (Tehran, I.R. of Iran), Ms. 6398, f. 2b 53
2.3 Malek National Library (Tehran, I.R. of Iran), Ms.
1196, ff. 106b–​107a 61
3.1 Bibliothèque Nationale de France MS. Supplément Turc
1120, f. 69a 77
3.2 Bibliothèque Nationale de France, MS. Supplément Turc
1120, f. 68b 79
3.3 National Library of Iran (Tehran, I.R. of Iran), Ms.
13074, f 176a. 88
3.4 Picture of the Atabey Gazi Mosque 95
3.5 Picture of the Atabey Gazi Türbesi 101

Maps
1 Political map of Anatolia in the 13th century xviii
2 The Ilkhanate in the 13th and 14th centuries xix
Tables

4.1 Comparison of dedication in the final qasida of the

Siyar al-​muluk and the Fustat al-​ʿadala 122
6.1 Stratification of titles according to the Qawaʿid al-​rasaʾil 184

Appendices
1 Genealogical table of Chobanid rulers 210
2 Table of correlation of chapters between the Fustat al-​ʿadala
and the Siyar al-​muluk (Siyasatnama) 211
3 Dynastic family tree of the Seljuqs of Rum 218
4 Table of selected surviving manuscripts of works dedicated to
the Chobanids of Kastamonu 219
Acknowledgements

This book is the consequence of a series of fortunate accidents. Technically,

it began to be written over seven years ago when I started work for the
ISLAMANATOLIA project at the University of St Andrews. During my ini-
tial months in the job I came accros an anonymous manuscript described in
the catalogue of the Bibliothèque Nationale de France as a ‘traité sur les sectes
hétérodoxes de l’Islam, par un auteur inconnu, qui l’a dédié à un grand émir,
nommé Mouzaffer ed-​Din Mas‘oud ibn Âlbark’.1 It was the first time that the
name of this local Turkmen ruler of Kastamonu came to my attention. The
text sounded fascinating, I ordered a copy from the BNF and my research
on the text resulted in a research article. That could have been the end of my
relationship with the region of Kastamonu were it not for Professor Andrew
Peacock, who told me, over tea at a cafe in Beyoğlu, about the existence of
other manuscripts composed for this amir in the 13th century. That conversa-
tion was the starting point for this book and set me on a quest to reconstruct
and examine the history of Chobanid Kastamonu from the surviving literary
corpus produced in this region.
My deepest gratitude goes, therefore, to Andrew Peacock, who not only
pointed me in the direction of writing this book but has been the key person
helping me in my academic and professional development since I joined him
as a postdoctoral researcher on his project back in 2013. He deserves a great
deal of credit because he accompanied the research and writing process of
these chapters by always making useful comments, suggestions and remarks
that have clearly improved the outcome of this project. I am grateful for the
support, knowledge and guidance provided throughout the years and I am
glad that mutual academic collaboration has continued after the conclusion of
the project. I would also like to express my gratitude to Sara Nur Yıldız and
Zeynep Oktay, my fellow postdoctoral researchers on the ISLAMANATOLIA
project, for their constant support and help during all those years visiting
the great city of Istanbul. It has been an enjoyable and enriching experience
working with all of them.
 Acknowledgements xv

Other friends and colleagues have also played a crucial role in helping
me during the research and writing of this book. I am grateful to
Professor Scott Redford for his generosity and support especially during my
many visits to Istanbul during the preparation of this research. I would like to
thank especially Shervin Farridnejad and Mohsen Husseini for their help in
reading some Persian passages. My appreciation goes also to Oya Pancaroğlu,
İklil Selçuk and Niko Kontovas for their help with navigating and accessing
Turkish sources. Eekaterini Mitsiou and Johannes Preiser-​Kapeller have also
been very helpful in introducing me to Byzantine sources that were new to me.
I would like to express special gratitude to Alexey Khismatulin, who took the
time to read parts of this book and made some very useful observations. I am
also thankful to Isla Rosser-​Owen and Allison McKechnie for proofreading
and copy-​editing the final version of this book. Finally, I would like to thank
Professor Carole Hillenbrand for agreeing to publish this book as part of her
book series at Routledge.
The book would also not have been possible without the financial support
of various projects and institutions. Primarily, the research received funding
from the European Research Council under the European Union’s Seventh
Framework Programme (FP/​2007–​2013) /​ERC Grant Agreement No. 208476,
‘The Islamisation of Anatolia, c. 1100–​1500’. In addition, I would like to
acknowledge other institutions that, in one way or another, have helped me in
different stages of this project. Special thanks to the School of History at the
University of St Andrews and my colleagues in the Middle East studies section.
Further, my thanks to research and educational institutions based in Turkey
such as ANAMED (Koç University) and the Orient-​Institut in Istanbul. My
gratitude also goes to the Süleymaniye Library and the Türkiye Yazma Eserler
Kurumu Başkanlığı for allowing me to work with manuscripts while doing
research in Turkey. Unfortunately, this last institution has denied permission
for publication of some manuscript images for this book without providing the
author an explanation for the denial. It is for this reason that, unfortunately,
no images of manuscripts held in Turkish collections have been reproduced
in this book. At the same time, I am deeply grateful to other institutions
that has facilitated images and permissions for this publication. My thanks
to the Bodleian Library (Oxford), Bibliothèque Nationale de France and
three Iranian libraries: the National Library of Iran, the Malek Library and
Museum and the Majlis Library.
More recently, I have also received support from different colleagues at the
Institute of Iranian Studies at the Austrian Academy of Sciences. My special
thanks to director Dr Florian Schwarz and all the staff of the Institute for
creating a fascinating intellectual environment for my current research. The
final stages of this research were also possible thanks to the support provided
by the NoMansLand project (START prize: Y 1232 G30) financed by Der
Wissenschaftsfonds (FWF, Austria). This book is also being published in
memoriam of Professor Bert Fragner (1941–​2021).
xvi Acknowledgements

Finally, to my family, my son Marco, my daughter Lara and my wife Marta,

my most sincere gratitude for their unconditional support during the prepar-
ation of this book.

Note
1 E. Blocquet, Catalogue des manuscrits turcs de la Bibliothèque Nationale. Vol. 2
(Paris: Bibliothèque Nationale, 1933), p. 169.
newgenprepdf

Note on transliteration

The transliteration style in this book has been done using the IJMES
(International Journal of Middle Eastern Studies) guidelines for transliter-
ating Arabic, Persian and Turkish. We have followed this style using diacritical
marks and italics to reflect Arabic or Persian words and phrases using Latin
script in cases of technical terms and direct quotes from a text. Diacritics and
special characters are not included on proper nouns (names of places, people,
organisations), titles of works, or terms that are now in such common usage
that they are found in one of the standard English dictionaries. The exception
to the no-​diacritics rule are that the ayn and hamza markers were retained in
order to avoid confusion with single quote marks. Where a standard ‘English’
version exists for a name, place or term, that spelling was generally used.
Likewise, we have standardised use of Chobanid as opposed to Çobanoğlu or
other form of the name. As a rule, I have followed IJMES in terms of which
diacritical marks are used and how vowels are reflected.
The full IJMES transliteration guidelines can be accessed in the following
link: www.cambri​dge.org/​core/​journ​als/​intern​atio​nal-​jour​nal-​of-​mid​dle-​east-​stud​
ies/​info​rmat​ion/​aut​hor-​resour​ces/​ijmes-​tran​slat​ion-​and-​tran​slit​erat​ion-​guide.
 newgenrtpdf
xviii Map
Map 1 Political map of Anatolia in the 13th century.
Created by Fernando Llistosella.
 newgenrtpdf
Map xix
Map 2 The Ilkhanate in the 13th and 14th centuries.
Created by Fernando Llistosella.
Visit https://textbookfull.com
now to explore a rich
collection of eBooks, textbook
and enjoy exciting offers!
Introduction

In 1996 the British historian Clifford E. Bosworth published a reference book

that offers a chronology of Islamic dynasties which updated a previous work
published by him in 1967.1 Omitted in the first version of the work, the new
edition listed among an extensive enumeration of Islamic dynasties the Chobān
Oghullarï at number 123. The entry only includes a chronology of four rulers
followed by a short text describing the campaign of the Turkmen Anatolian
lord ‘Husām al-Dīn Chobān’ to Crimea in 1223. To my knowledge, this is the
first specific reference to the Chobanids of Kastamonu in the English language
in a major European publication acknowledging these Turkmen rulers as
members of an Islamic dynasty. Although some general works on the history
of Anatolia have made passing references to the Chobanids of Kastamonu,
Western scholars have remained mostly unaware of (or uninterested in) this
peripheral Turkmen dynasty.
The history of medieval Anatolia has attracted increasing attention in the
last few decades. Scholars based in institutions across Europe, the United
States and Turkey have been revisiting more traditional paradigms developed
by scholars such as Köprülü and others during the 20th century. This new
approach to the history of the Anatolian Peninsula in the period between the
12th and the 14th centuries is more in tune with the advice given by the French
historian Claude Cahen some decades ago:

It is therefore important to study Asia Minor for itself, and only to allow the
Ottoman point of view to be brought in step by step with the effective devel-
opment of Ottoman influence in its history. That Asia Minor should be taken
into account when studying the origins of the Ottoman Empire may, again
with the appropriate precautions, be legitimate; but it does not follow that
Asia Minor has to be studied as an introduction to the Ottoman Empire.2

This new approach to the history of Asia Minor in the centuries prior to the
consolidation of the Ottoman dynasty in the Anatolian peninsula helped
modern scholarship to break away from seeing this period as a mere precedent

DOI: 10.4324/9781351025782-1
This chapter has been made available under a CC BY 4.0 licence.
2 Introduction

to the rise of the Ottomans, and to consider it a historical period in its own
right. A re-​evaluation of the period’s historiography, archaeology and material
culture has opened a new perspective on aspects of the political, economic
and cultural history of the period. Our knowledge of the literary history of
medieval Anatolia has increased dramatically in the last couple of decades.
The publication and translation of the main historical chronicles of the period
has provided a general narrative of the political history of the Seljuqs of Rum
and their relationship with the Mongols of Iran (Ilkhanate) in the region after
their conquest of Anatolia in the 1240s. Similarly, recent studies on manuscript
production in medieval Anatolia have proven invaluable in understanding
the region as a centre for the production, distribution and consumption of
knowledge in the period. However, the picture we have of the political and
cultural history of Anatolia is not homogeneous across the territory, and our
knowledge of the historical development of the peninsula, especially in the
13th century, is rather unbalanced. While our understanding of the cultural
and intellectual history of central and eastern Anatolia is advancing rapidly,
the western and northern parts of the peninsula have received more modest
attention from the scholarly world.
In this context, this book aims to contribute to the history of medieval
Anatolia by looking at the developments of the region of Kastamonu under
the reign of the Chobanid dynasty (r. 1210–​1309). This work explores different
aspects of the cultural history of the period while keeping two main objectives
in mind. First, this study wants to explore the relationship developed between
this peripheral Turkmen dynasty of north-​western Kastamonu vis-​à-​vis the
main political powers of the time (Byzantium, the Seljuqs of Rum, the Mongol
Ilkhanate of Iran and the Golden Horde) and how it was integrated into the
cultural and religious transformation that occurred in 13th-​century Anatolia.
We aim to explore whether an in-​depth study of a peripheral dynasty such
as the Chobanids of Kastamonu could serve as a useful case study to dis-
cuss mechanisms of state formation, dynamics of centrality and the periphery
in Islamic empires and processes of Islamisation, transculturation and pro-
duction of knowledge, that can be connected to the general context of the
history of the Middle East. Second, this study is, to some extent, a meth-
odological experiment that tries to confront the general tendency in Middle
Eastern Studies that makes (ab)use of historical chronicles and narratives for
the reconstruction of the past. As an attempt to challenge this tendency, this
study aims to show that in the medieval Islamic world, our knowledge of the
cultural history of a given time and place can be expanded by paying special
attention to the literary works produced in this moment, even if they were not
conceived as historical narratives.
Despite the increase of scholarly interest in medieval Anatolia in recent
decades, certain aspects of the history of this period remain poorly under-
stood. Among them is the functioning of the centre–​periphery dynamics pre-
sent in the Turco-​Mongol states of medieval Eurasia. We know little about
how the Seljuqs of Rum controlled the territory under their sway and how
 Introduction 3

different regions and populations across the peninsula interacted with the
central court in Konya. How did the different Turkmen groups such as the
Chobanids of Kastamonu, being both subjects of and rivals to the Seljuqs
in different periods, interact with the sultanate court? How intertwined were
they as representations of ‘centre’ and ‘periphery’, not only in terms of pol-
itical domination and rebellion but also in terms of the cultural and religious
transformation that was occurring in the region? Similar questions can be
extrapolated into a larger historiographical context that includes the ways in
which the Mongols ruled Iran and how Mongol rule was exercised once the
Ilkhanate took control of Anatolia in the mid-​13th century. From the point of
view of the Ilkhanate, Anatolia became yet another territory ruled by a sub-
ject dynasty that acknowledged Ilkhanid overlordship but maintained different
degrees of political, cultural and religious autonomy. Southern areas of the
Ilkhanate such as Fars or Kerman were also ruled in this period by Turkic
dynasties such as the Salghurids or the Qutlughkhanids respectively, but
maintained a close political, cultural and dynastic interaction with the Mongol
court.3 In comparison, the Seljuqs of Rum had their own particularities with
regard to their institutions, political organisation and cultural background,
but were similarly confronted with the shifting of gravitational power from
Anatolia into the Ilkhanate. The study of the manifestations of these realities
circumscribed to the region of Kastamonu offers the opportunity to explore
the dynamics of peripheral power structures in a complex multi-​layered system
of political domination, and religious and cultural transformation in medieval
Anatolia that can serve as a departure point for future in-​depth studies of the
regional history of the period.
The main period of enquiry of the book begins in the 13th century, when
the Seljuqs, led by Rukn al-​Din Sulayman II (r. 1197–​1204), finally defeated
the Saltuqids at Erzurum and forced Armenian Cilicia into vassalage. His
reign inaugurates the pinnacle of the political, military and cultural develop-
ment of the Seljuq sultanate of Rum that was characterised by the expansion
of religious foundations, patronage of the arts and scholars, and the institu-
tional development of the court. In parallel, a closer control of the border was
implemented by assigning specific titles and privileges to some Turkmen rulers
that possibly already controlled regions of western Anatolia. Among them was
Husam al-​Din Choban, who, according to the historian Ibn Bibi, received in
1211–​12 the title of amir and was acknowledged as ruler of Kastamonu in
north-​western Anatolia. Mostly incorporated into the Seljuq political struc-
ture for the military capability of his tribesmen, the descendants of Husam
al-​Din would consolidate a local dynasty in north-​western Anatolia that would
endure into the first decade of the 14th century. In the course of the 13th cen-
tury, the Chobanids (in Turkish, Çobanoğlu) managed to survive the Mongol
invasions of Anatolia in the 1240s that diminished Seljuq power in the region
by accommodating to the changing political dynamics of this border region.
However, in the context of Mongol-​dominated Anatolia, the Chobanid rulers
did not content themselves with surviving constant political turmoil, but went
4 Introduction

one step further into commissioning literary works, financing architectural

projects and promoting the spread of Islam in their territories.

The sources
Many local dynasties across the Middle East exerted patronage and financed
literary works in the 13th century, so the Chobanid dynasty of Kastamonu is
hardly unusual in this respect. However, it is a particularly unusual case in that
a relatively large number of the literary works connected to this peripheral dyn-
asty (dedicated to the rulers or composed in the region during their reign) have
survived to our day in various manuscripts that receive little or no attention
at all in modern historiography.4 This offers a particularly interesting corpus
of works ranging in topics from astronomy, administrative literature and reli-
gious accounts to manuals of letter-​writing that offer a substantial amount of
alternative information to the more standard historical narratives available for
the period. In addition, while this book makes extensive use of this literary
corpus, it does not disregard some of the main historical sources of the period.
Because Kastamonu was a border zone between Islam and Christianity in the
13th century, references to the region can be found in sources from different
origins.5 Historical accounts produced in Islamic Anatolia, Byzantium, the
Ilkhanate and the Arab world make occasional and sporadic mentions of the
history of Kastamonu. Although information is not abundant with regard to
Kastamonu in any of these accounts, their infrequent references help to better
contextualise some of the political events occurring in the region. More abun-
dant –​albeit far from comprehensive –​information on Chobanid Kastamonu
can be found in a group of local chronicles composed in Anatolia during the
13th and early 14th centuries that have traditionally been the core of the his-
torical research on medieval Anatolia.6
Among this group of sources are the local chronicles composed in Persian
by Ibn Bibi (d. after 1285), Aqsaraʾi and the chronicle of the Anonymous
Historian(s) of Konya.7 The references to the Chobanids in these accounts
vary according to the period in which they were composed and the political
circumstances in which the authors found themselves at the time of writing. Ibn
Bibi, for example, provides vivid accounts of the different military campaigns
in which Husam al-​Din, the founder of the Chobanid dynasty, participated.
However, for the most part, his account fails to provide any meaningful infor-
mation on the events occurring in the region after Husam al-​Din returned vic-
torious to his homeland after his campaign in Crimea. Ibn Bibi only returns
to mention Chobanid rulers in the context of the intervention of Muzaffar
al-​Din b. Alp Yürek (r. 1280–​91), grandson of Husam al-​Din, to assist the
future Sultan Masʿud II (d. 1308) against his brother and rival to the Seljuq
throne, Rukn al-​Din Kılıç Arslan.8 While Ibn Bibi provides details of the
early Chobanid rulers, the remaining local chronicles are useful for the events
occurring in the second half of the 13th century. Overall, this group of sources
is useful for gaining a perspective of how Kastamonu was seen from the Seljuq
Random documents with unrelated
content Scribd suggests to you:
beklaagd te worden; men huilt om beweend te worden; eindelijk huilt
men om de schande te voorkomen van niet te huilen.

CCXXXIV.
Het is vaker door hoogmoed dan door gebrek aan inzicht dat
men zich met zooveel hardnekkigheid verzet tegen de meest
gangbare meeningen: men vindt de eerste plaatsen in de goede
partij bezet en men wil niet de laatste.

CCXXXV.
Wij troosten ons gemakkelijk over de tegenspoeden onzer
vrienden, indien die helpen om onze genegenheid jegens hen te
toonen.

CCXXXVI.
Het schijnt dat de eigenliefde zich door de goedhartigheid laat
misleiden, en dat zij zich vergeet wanneer wij ten dienste van
anderen werken. Intusschen is dit de zekerste weg om tot zijn doel
te geraken; het is leenen met woeker, onder voorwendsel van te
geven; ten slotte is het elkeen op een slimme wijze onbemerkt voor
zich te winnen.

CCXXXVII.
Niemand verdient den lof van een goed hart te bezitten, indien
hij niet de kracht bezit kwaad te kunnen zijn: elke andere goedheid is
meestal niets dan luiheid of gebrek aan wilskracht.

CCXXXVIII.
 Het is niet zoo bedenkelijk den meesten menschen kwaad te
doen, als hun te veel goedheid te bewijzen.

CCXXXIX.
Niets vleit onzen hoogmoed zoo zeer als het vertrouwen der
grooten, omdat wij het aanzien als het gevolg van onze verdienste,
zonder te bedenken dat het meestal het gevolg is van ijdelheid of
van onmacht om het geheim te bewaren.

CCXL.
Men kan zeggen; dat de bekoorlijkheid, los van de schoonheid,
een symetrie is, waarvan men de regels niet kent, en een geheim
verband tusschen de trekken onderling, en van de trekken met de
kleuren, en met het geheele voorkomen.

CCXLI.
Behaagzucht is de grondslag van het gemoed der vrouwen,
maar allen brengen haar niet in praktijk, omdat de coquetterie van
sommigen in bedwang wordt gehouden door vrees of door het
verstand.

CCXLII.
Men valt anderen dikwijls lastig, wanneer men denkt hen nooit
lastig te kunnen zijn.

CCXLIII.
Er zijn weinig dingen uit zich zelf onmogelijk, en de
doorzettingskracht ontbreekt ons eerder dan de middelen.
 CCXLIV.
Het toppunt van schranderheid is de waarde der dingen goed te
kennen.

CCXLV.
Het getuigt van groote handigheid zijn handigheid goed te
kunnen verbergen.

CCXLVI.
Hetgeen edelmoedigheid schijnt is dikwijls slechts verborgen
eerzucht, die kleine belangen minacht, ten einde zich met grootere
bezig te houden.

CCXLVII.
Bij de meeste menschen is trouw niets dan een uitvinding der
eigenliefde om vertrouwen te wekken; het is een middel om ons
boven anderen te verheffen, en in het vertrouwen te worden
genomen voor de gewichtigste dingen.

CCXLVIII.
Grootmoedigheid minacht alles om alles te verwerven.

CCXLIX.
Er is niet minder welsprekendheid in den toon der stem, in de
oogen en in de persoonlijke houding, dan in de keuze der woorden.

CCL.
 De ware welsprekendheid bestaat in het zeggen van alles wat
noodig en van niets te zeggen dan wat noodig is.

CCLI.
Er zijn personen wien hunne gebreken goed staan en anderen
wien hunne goede eigenschappen ontsieren.

CCLII.
Het is even gewoon smaken te zien veranderen, als ongewoon
neigingen zich te zien wijzigen.

CCLIII.
Belang brengt alle soorten van deugden en ondeugden in
beweging.

CCLIV.
Nederigheid is vaak niets dan gehuichelde onderdanigheid,
waarvan men zich bedient om anderen te onderwerpen; zij is een
kunstgreep van den hoogmoed, die zich bukt om zich te verheffen,
en, ofschoon hij zich op duizenderlei wijzen voordoet, is hij nooit
beter vermomd en in staat om te bedriegen, dan wanneer hij zich
verbergt achter den mom van nederigheid.

CCLV.
Alle gewaarwordingen hebben elk haar eigen stemgeluid,
gebaren en gelaatstrekken, en het is de goede of slechte,
aangename of onaangename samenwerking van dit alles, die
iemand aantrekkelijk of onaantrekkelijk maakt.
 CCLVI.
In alle standen der maatschappij neemt ieder een zekere
gedaante en houding aan om datgene te schijnen, waarvoor men wil
gehouden worden: dientengevolge zou men kunnen zeggen dat de
wereld slechts uit louter mommen is samengesteld.

CCLVII.
De gewichtigheid is een geheimzinnigheid van het lichaam,
uitgevonden om de zwakheid van geest te verbergen.

CCLVIII.
Goede smaak komt eerder van het oordeel dan van den geest.

CCLIX.
Het genoegen der liefde is beminnen, en men is gelukkiger door
den hartstocht, dien men heeft, dan door dien welken men verwekt.

CCLX.
Beleefdheid is een verlangen beleefd behandeld en voor
welgemanierd gehouden te worden.

CCLXI.
De opvoeding, die men gewoonlijk aan jonge lieden geeft, is
een tweede eigenliefde, die men hun inprent.

CCLXII.
 In geen enkelen hartstocht heerscht de eigenliefde zoo geweldig
als in de liefde, en men is altijd meer geneigd de rust van het
voorwerp zijner liefde op te offeren, dan die van zich zelf te
verliezen.

CCLXIII.
Hetgeen men vrijgevigheid noemt is meestal slechts de ijdelheid
van te geven, die wij hooger schatten dan hetgeen wij geven.

CCLXIV.
Medelijden is dikwijls een gevoel van onze eigen smarten in die
van anderen; het is een handig vooruitzien van de ongelukken, die
ons kunnen overkomen; wij geven anderen hulp om ze er toe te
brengen ons die in gelijksoortige gevallen eveneens te verleenen, en
deze diensten, die wij hun bewijzen, zijn, eigenlijk gezegd,
weldaden, die wij bij voorbaat aan ons zelf bewijzen.

CCLXV.
Bekrompenheid van geest brengt koppigheid voort en wij
gelooven niet licht hetgeen buiten ons gezichtsveld valt.

CCLXVI.
Men vergist zich door aantenemen dat slechts de hevige
hartstochten, als eerzucht en liefde, in staat zouden zijn de andere te
overwinnen. Luiheid, hoe futloos ook, wordt hun dikwijls de baas: zij
overweldigt alle plannen en alle daden van het leven en vernietigt en
verteert er ongemerkt alle hartstochten en deugden van.

CCLXVII.
 De gretigheid om aan het kwade te gelooven, zonder het
voldoende te hebben onderzocht, komt voort uit hoogmoed en
luiheid: men wil schuldigen vinden en men wil zich niet de moeite
geven de wandaden te onderzoeken.

CCLXVIII.
Wij wraken rechters om de beuzelachtigste redenen en toch
gedoogen wij dat onze naam en onze roem van het oordeel der
menschen afhangen, die, hetzij door naijver, vooroordeelen of
gebrek aan inzicht, tegen ons zijn, en het is alleen om hun stem te
winnen, dat wij op allerlei wijze onze rust en ons leven bloot stellen.

CCLXIX.
Er is bezwaarlijk iemand te vinden, die schrander genoeg is om
al het onheil dat hij sticht, te overzien.

CCLXX.
De verkregen eer is borg voor die, welke men verkrijgen moet.

CCLXXI.
De jeugd is een voortdurende roes: zij is de koorts van het
verstand.

CCLXXII.
Niets behoorde menschen, die grooten lof hebben verdiend,
meer te verootmoedigen dan de moeite, die zij zich geven om zich
door beuzelingen te laten gelden.

CCLXXIII.
 Er zijn menschen, bij de samenleving in aanzien, die als eenige
verdienste niets bezitten dan de ondeugden, noodig in de praktijk
van het leven.

CCLXXIV.
De aantrekkelijkheid van het nieuwe is voor de liefde wat het
dons is op de vruchten: zij geeft er een luister aan, die gemakkelijk
verdwijnt en nimmer wederkeert.

CCLXXV.
Goedhartigheid, die er zich op voorstaat zoo gevoelig te zijn,
verstikt vaak door het geringste eigenbelang.

CCLXXVI.
Afwezigheid vermindert de zwakke hartstochten en vermeerdert
de groote, zoo als de wind het kaarslicht uitblaast en het vuur doet
opvlammen.

CCLXXVII.
Vrouwen meenen dikwijls te beminnen, ook al doen zij het niet:
de drukte van intrige, de opwinding, die eene galanterie mede
brengt, de natuurlijke neiging tot het genot bemind te worden, en de
moeilijkheid te weigeren brengen er haar toe te gelooven, dat zich
een hartstocht van haar heeft meester gemaakt, terwijl slechts
coquetterie in het spel is.

CCLXXVIII.
Wat ons dikwijls ontevreden doet zijn over hen die
onderhandelen, is het feit, dat zij bijna altijd het belang hunner
vrienden achter zetten bij het belang om de onderhandelingen te
doen slagen, wat hun belang wordt door de eer van in hetgeen zij
hadden ondernomen te zijn geslaagd.

CCLXXIX.
Wanneer wij de genegenheid, die vrienden ons toedragen,
overdrijven dan geschiedt dit vaak niet zoo zeer uit dankbaarheid als
uit verlangen om onze verdienste naar voren te brengen.

CCLXXX.
De bijval, dien men schenkt aan hen die in de groote wereld
binnentreden, is dikwijls veroorzaakt door den verborgen nijd, dien
men daarin opgenomenen toedraagt.

CCLXXXI.
De hoogmoed, die ons zooveel nijd bezorgt, dient ons dikwijls
ook om hem te matigen.

CCLXXXII.
Er zijn vermomde onwaarheden, die zoo sprekend op waarheid
gelijken, dat het een bewijs van een slecht oordeel zou zijn er zich
niet door te laten bedriegen.

CCLXXXIII.
Soms is er niet minder bekwaamheid noodig om voordeel te
trekken uit een goeden raad, dan om zich zelf goed te raden.

CCLXXXIV.
 Er zijn slechte menschen, die minder gevaarlijk zouden zijn
indien zij geen enkele goede eigenschap bezaten.

CCLXXXV.
Wat grootmoedigheid is wordt voldoende door den naam
aangeduid; niettemin zou men kunnen zeggen, dat zij het gezonde
verstand van den hoogmoed en het edelste middel is om lof te
verwerven.

CCLXXXVI.
Onmogelijk is het ten tweeden male te beminnen wat men
werkelijk heeft opgehouden te beminnen.

CCLXXXVII.
Het is niet zoo zeer de vruchtbaarheid van den geest, die ons
verschillende middelen aan de hand doet voor een zelfde doelpunt,
als wel gebrek aan oordeelskracht, dat ons doet stil staan bij alles,
wat onze verbeelding treft en dat ons belet dadelijk te erkennen wat
het beste is.

CCLXXXVIII.
Er zijn zaken en ziekten die in sommige tijden door de
geneesmiddelen verergeren en de groote schranderheid bestaat in
het erkennen van het oogenblik, waarop het gevaarlijk is er gebruik
van te maken.

CCLXXXIX.
Voorgewende eenvoud is een verfijnd bedrog.
 CCXC.
Er zijn meer gebreken in het gemoed dan in het verstand.

CCXCI.
De verdienstelijkheid van den mensch heeft haar seizoen, even
als de vruchten.

CCXCII.
Men kan van menschelijke gemoedsstemmingen zeggen,
zooals van de meeste gebouwen, dat zij verschillende fronten
hebben, deels aantrekkelijk, deels onaantrekkelijk.

CCXCIII.
Gematigdheid kan geen aanspraak maken op de verdienste van
de eerzucht te bestrijden en te onderwerpen: zij komen nimmer te
zamen. Gematigdheid is matheid en luiheid der ziel, gelijk eerzucht
er de bezigheid en ijver van is.

CCXCIV.
Wij hebben hen, die ons bewonderen, altijd lief en wij beminnen
niet altijd hen, die wij bewonderen.

CCXCV.
Op verre na weten wij niet alles wat wij willen.

CCXCVI.
 Het is moeilijk diegenen lieftehebben, die wij niet achten; maar
niet minder moeilijk is het hen lieftehebben, die wij veel hooger
schatten dan ons zelf.

CCXCVII.
De sappen in het lichaam hebben een gewonen en geregelden
loop, die ongemerkt onzen wil in beweging brengt en bestuurt:
zonder dat wij dit bemerken zijn zij in beweging en oefenen een
geheime heerschappij in ons binnenste uit, zoodat zij een voornaam
aandeel in al onze daden hebben, zonder dat wij het kunnen
waarnemen.

CCXCVIII.
De dankbaarheid der meeste menschen is niets dan een
geheime begeerte grootere weldaden te ontvangen.

CCXCIX.
Bijna ieder schept er genoegen in kleine diensten te vergelden:
velen zijn dankbaar voor de kleine, maar er is bijna niemand, die niet
ondankbaar is voor de groote.

CCC.
Er zijn dwaasheden, die men opdoet als besmettelijke ziekten.

CCCI.
Menigeen veracht geld en goed, maar weinigen verstaan het te
geven.

CCCII.
 In den regel is het slechts bij onbeteekenende gelegenheden,
dat wij ons wagen aan het gevaar niet op den schijn aftegaan.

CCCIII.
Hoeveel goeds men ons van ons vertelt, nimmer vertelt men
ons iets nieuws.

CCCIV.
Wij vergeven dikwijls hen, die ons vervelen, maar wij kunnen
niet vergeven hen, die wij vervelen.

CCCV.
Het eigenbelang, dat de schuld krijgt van al onze wandaden,
verdient soms geprezen te worden wegens onze goede daden.

CCCVI.
Men vindt zelden ondankbaren zoo lang men in staat is wel te
doen.

CCCVII.
Het is even gepast trotsch ten opzichte van zich zelf, als
belachelijk het ten opzichte van anderen te zijn.

CCCVIII.
Men maakt van gematigdheid een deugd om de eerzucht der
groote mannen in te toomen en om de middelmatige menschen te
troosten om hun gering geluk en hun geringe verdienste.
 CCCIX.
Er zijn menschen, voorbeschikt om dwaas te zijn, die niet alleen
dwaasheden begaan naar believen, maar die door de fortuin
gedwongen worden ze te begaan.

CCCX.
Er komen in het leven verwikkelingen voor, waarbij men een
weinig dwaas moet zijn om er zich behoorlijk door te slaan.

CCCXI.
Indien er menschen zijn, waarvan men de belachelijke zijde
nooit ontdekt heeft, dan komt dit omdat men ze niet voldoende heeft
nagegaan.

CCCXII.
Dat gelieven zich niet vervelen wanneer zij samen zijn komt
daar van daan dat zij altijd van zich zelf spreken.

CCCXIII.
Hoe komt het dat wij een geheugen hebben, voldoende om zelfs
de kleinste bijzonderheden te onthouden, die ons zijn overkomen, en
dat het niet voldoende is om te onthouden hoe vaak wij dat alles aan
den zelfden persoon hebben verteld?

CCCXIV.
Het buitengewone genoegen, dat wij smaken door van ons zelf
te spreken, moet ons doen vreezen het volstrekt niet te verschaffen
aan hen, die toehooren.
 CCCXV.
Hetgeen ons gewoonlijk belet het diepste van ons hart aan onze
vrienden te toonen is niet zoo zeer wantrouwen in hen, maar in ons
zelf.

CCCXVI.
Zwakke menschen kunnen niet oprecht zijn.

CCCXVII.
Het is geen ongeluk ondankbaren te verplichten, maar het is
ondragelijk verplichting te hebben aan een oneerlijk mensch.

CCCXVIII.
Men vindt middelen om dwaasheid te genezen, maar men vindt
er geen om dwarse koppen recht te zetten.

CCCXIX.
Niet lang zal men de gevoelens behouden, die men voor zijne
vrienden en weldoeners moet koesteren, indien men zich veroorlooft
dikwijls van hun fouten te spreken.

CCCXX.
Vorsten te prijzen wegens deugden, die zij niet bezitten, staat
gelijk hun straffeloos beleedigingen toetevoegen.

CCCXXI.
 Wij zijn er nader aan toe hen lief te hebben, die ons haten, dan
hen, die ons meer liefhebben dan wij wenschen.

CCCXXII.
Slechts zij zijn verachtelijk, die vreezen veracht te worden.

CCCXXIII.
Onze wijsheid is niet minder een speelbal van de fortuin dan
ons bezit.

CCCXXIV.
In jaloezie is meer eigenliefde dan liefde.

CCCXXV.
Wij troosten ons dikwijls door zwakheid over onheil, waarover
het verstand niet bij machte is ons te troosten.

CCCXXVI.
Belachelijkheid onteert meer dan oneer.

CCCXXVII.
Wij bekennen kleine gebreken alleen om te overtuigen, dat wij
geen groote bezitten.

CCCXXVIII.
Afgunst is onverzoenlijker dan haat.
 CCCXXIX.
Men gelooft soms vleierij te haten maar men haat slechts de
wijze van vleien.

CCCXXX.
Men vergeeft alles zoo lang men bemint.

CCCXXXI.
Het is moeilijker aan zijne beminde getrouw te blijven, wanneer
men gelukkig met haar is, dan wanneer men door haar slecht
behandeld wordt.

CCCXXXII.
De vrouwen zijn zich niet bewust van den omvang harer
behaagzucht.

CCCXXXIII.
Vrouwen zijn nooit ongenaakbaar, tenzij zij een bepaalden
afkeer koesteren.

CCCXXXIV.
Het kost vrouwen meer moeite haar behaagzucht dan haar
hartstocht te overwinnen.

CCCXXXV.
 In de liefde gaat bijna altijd het bedrog verder dan het
wantrouwen.

CCCXXXVI.
Er bestaat een soort liefde, waarvan de overmaat de jaloezie
uitsluit.

CCCXXXVII.
Het gaat met zekere goede eigenschappen als met de zinnen:
wie er geheel van ontbloot is kan ze waarnemen noch begrijpen.

CCCXXXVIII.
Wanneer onze haat te hevig is, plaatst zij ons beneden hen, die
wij haten.

CCCXXXIX.
Wij waardeeren ons geluk en ons ongeluk in verhouding tot
onze eigenliefde.

CCCXL.
Geestrijkheid dient den meesten vrouwen eerder tot versterking
van haar dwaasheid dan van haar verstand.

CCCXLI.
De hartstochten der jeugd staan het heil nauwelijks meer in den
weg dan de lauwheid van den ouderdom.
 CCCXLII.
Het accent van het geboorteland blijft leven in den geest en in
het hart, evenals in de taal.

CCCXLIII.
Om een groot man te zijn moet men van zijn gansche geluk
partij weten te trekken.

CCCXLIV.
De meeste menschen hebben, even als de planten, verborgen
eigenschappen, die het toeval aan het licht brengt.

CCCXLV.
Omstandigheden maken ons aan anderen bekend, en meer nog
aan ons zelf.

CCCXLVI.
Noch voor het verstand, noch voor het hart der vrouwen kunnen
er regels bestaan indien het temperament, er niet mede
overeenstemt.

CCCXLVII.
Wij vinden weinig menschen met gezond verstand, behalve
degenen, die van onze meening zijn.

CCCXLVIII.
 Wanneer men bemint twijfelt men dikwijls aan datgene, waaraan
men het meest gelooft.

CCCXLIX.
Het grootste wonder der liefde is de genezing van de
behaagzucht.

CCCL.
Hetgeen ons het vinnigst stemt tegenover hen, die met slimheid
tegen ons optreden, is hun geloof slimmer te zijn dan wij.

CCCLI.
Zwaar valt het te breken wanneer men elkander niet meer
bemint.

CCCLII.
Bijna altijd verveelt men zich met hen, bij wie men zich niet mag
vervelen.

CCLIII.
Een fatsoenlijk man kan verliefd zijn als een gek, niet als een
zot.

CCCLIV.
Er bestaan gebreken, die, goed te pas gebracht, meer naar
voren komen dan de deugd zelf.