We take content rights seriously. If you suspect this is your content, claim it here.
Available Formats
Download as DOCX, PDF, TXT or read online on Scribd
You are on page 1/ 2
Mirësia do të thotë 'të kesh akses në zemrën e vërtetë të dikujt'.
Në gjendjen e saj të vërtetë dhe
origjinale, zemra nuk ka përjetuar ence kënaqësi, zemërim, pikëllim ose kënaqësi. Por dikur një burrë fillon të ndjekë qëllimet e tij private, i ngacmuar nga zemërimi dhe dëshira, ai pushon së qeni në çdo kuptim të duhur a njeri. Nëse nga ana tjetër, ai mund të kapërcejë dëshirat personale të zemrës së tij njerëzore dhe të kthehet në gjendja jopersonale që i përket zemrës së Taos, atëherë ai do t'i konsiderojë të tjerët ashtu siç e konsideron veten, do t'i konsiderojë gjërat ashtu siç i konsideron njerëzit dhe të vërtetën do të shfaqet gjendja origjinale e natyrës së këtij njeriu. Tani e tutje ai do të shihet të trajtojë prindërit e tij si prindërit duhet të trajtohen, për të treguar konsideratë ndaj tij inferiore dhe dashuri ndaj të gjitha krijesave, të gjitha e cila do të pasojë spontanisht nga punimet e tij zemër e vërtetë, e paprishur. Kjo është ajo që nënkuptohet me duke thënë: "Mirësia është të kapërcesh veten personale". dhe duke u kthyer në li.’ x Për It thjesht do të thotë e natyrshme gjendjen e zemrës. Është një çështje për të marrë zemrën kthehet në gjendjen e tij origjinale; atë një gjë dhe jo më shumë. Nuk bëhet fjalë për njohjen e një detyre si detyrë, dhe duke e bërë atë; ose të njohjes së një krijese si krijesë, dhe duke e dashur atë. As nuk është çështje grumbullimi ditë pas dite ose muaj pas muaji para se të arrihet deri në fund e dëshiruar. Nëse një burrë mundet për një ditë të vetme të kthehet në gjendja origjinale, kthehu në gjithmonë kështu, 1 2 pastaj dhjetë mijëra gjëra do të jenë për të të gjitha në formë dhe gjendja, dhe kudo që ai të shkojë do të jetë mirë- ness. Kjo është arsyeja pse Mjeshtri tha: 'Nëse për një ditë të vetme një njeri mund të kapërcejë veten e tij personale dhe të kthehet në /*, çdo gjë nën Qiell për atë njeri kthehet në Mirësia.' 1 Fjalë për fjalë 'ritual'; por në gjuhën e filozofëve të Sung kishte ardhur në kuptimin "e natyrshme". 2 Fjalori i përket taoizmit; ngjizja, deri tek e papritura Dega e ndriçimit të Budizmit Zen. j 6 Shtojca I Vetë Chu Hsi është, si rregull, i kujdesshëm për të shmangur interpretime tepër të theksuara budiste ose taoiste në karakter. Megjithatë, ai nuk përmbahet nga përdorimi ekspozita të lidhura tërësisht me skolasticizmin Sung dhe duke mos pasur asnjë lidhje me doktrinat që mund të ketë ekzistuar në kohën e Kon- fucius. Për shembull, në Analects, unë, 2, ai riprodhon një pasazh nga Ch’Sng Hao i cili këmbëngul se ndërsa Mirësia është e lindur, devotshmëria familjare jo; sepse është mirë dihet se "natyra" përbëhet "vetëm nga katër përbërës". Mirësia, ndërgjegjja, nderimi dhe dituria.’ Të gjitha kjo nuk është thjesht e huaj, por kundërshton drejtpërdrejt mësimi i analekteve. Konfuci, për shembull, me të vërtetë janë befasuar kur mësuan se Mirësia, cilësinë që ai me kaq këmbëngulje refuzonte ta akordonte madje për dishepujt e tij më të favorizuar, ishte e zakonshme për të gjithë njerëzit; dhe atë njohuri të lindur, të cilën ai vetë shprehimisht mohuar, 1 do të konsiderohej si një pjesë e pashmangshme të pajisjeve njerëzore. Fillimisht u aplikuan metodat e filologjisë kritike tek teksti i studiuesve si Yuan Yuan (1764- 1 849), Wang Nien-sun (r 744- 1 832), 2 Wang Yin-chih (1766-1834), Yu Yiieh (1821-1906). E vetmja euro- shkrimtar peso që ka përdorur këto studime vendase për ndonjë Qëllimi është Chavannes, në trajtimin e biografisë i Konfucit në Memoir es Historiques, Vëllimi V. Të gjitha përkthimet ekzistuese të Analekteve mbështeten tërësisht në interpretimi 'shqiptar' i Chu Hsi. Ajo është Chu Hsi interpretimi i cili, përveç në të vogla akademike 1 VII, 19. 2 Do të gjenden komente të vlefshme për pjesët në Analektet të shpërndara rreth zonjës Tu Shu Tsa Chih dhe në Ching I Shu Wen e djalit të zonjës Wang Yin-cMh. Pjesa më e madhe e punës më të mirë të tetëmbëdhjetë dhe studiuesit e shekullit të nëntëmbëdhjetë janë mbledhur në Huang CJiing Ching Chieh ("Komentarët klasikë të dinastisë Ch'ing") dhe kon- vazhdim Huang CHing Ching Chieh Hsii Pien> referuar kështu- përpara, si H.C.C.C. dhe H.P. Shtojca I 77 qarqet, ende pranohet pa diskutim kudo në Lindja e Largët dhe që, për aq sa ka bërë Konfuci nuk është zëvendësuar nga Sun Yat-sen, ende përbën bazën të edukimit moral. Përkthime të tilla si ato të Legge, Soothill, Couvreur dhe Richard Wilhelm kanë prandaj në asnjë mënyrë nuk e humbën vlerën e tyre; në të njëjtën kohë, ka vend për një version të tillë si i imi, i cili përpiqet t'i tregojë lexuesit evropian jo atë që Libri do të thotë për Lindjen e Largët të ditëve të sotme, por çfarë do të thotë për ata që e përpiluan atë. Unë e kam përdorur punën të shekullit të tetëmbëdhjetë dhe të shekullit të nëntëmbëdhjetë vendas studiues dhe e vlerësuan atë. Por në shumë mënyra, veçanërisht aleat përsa i përket fonologjisë, është krejtësisht i vjetëruar; dhe udhërrëfyesi im kryesor ka qenë një njohuri nga pjesa tjetër e letërsisë së hershme kineze.