Klasyfikacja Zwiazkow Nieorganicznych Teoria
Klasyfikacja Zwiazkow Nieorganicznych Teoria
Klasyfikacja Zwiazkow Nieorganicznych Teoria
Opracowanie: dr hab. Barbara Stypuła, dr inż. Krystyna Moskwa, mgr Agnieszka Tąta
1. Tlenki.
Tlenki są to związki pierwiastków z tlenem, o wzorze ogólnym EnOm, gdzie E oznacza dowolny
pierwiastek.
Otrzymywanie:
Do najważniejszych sposobów otrzymywania należą:
- bezpośrednia reakcja pierwiastka z tlenem, np.
S + O2 = SO2
2Mg + O2 = 2MgO
Właściwości fizyczne:
Tlenki metali są zwykle ciałami stałymi, o dość dużej gęstości i o wysokich temperaturach topnienia
o
(500 - 300 C). W wodzie większość tlenków metali nie rozpuszcza się. Jedynie tlenki litowców i berylowców
reagują chemicznie z wodą.
Tlenki niemetali to najczęściej gazy: CO, CO 2, SO2, SO3, NO, NO2, rzadko ciała stałe P2O5 (występujący
w postaci bimerycznej P4O10). W większości tlenki niemetali są dobrze rozpuszczalne w wodzie, z którą reagują
dając kwasy tlenowe.
Właściwości chemiczne.
Analogicznie do zmian własności pierwiastków w układzie okresowym, zmieniają się również własności
chemiczne tlenków. Elektroujemność ta jest względną miarą zdolności przyciągania elektronów, a ściśle mówiąc
pary elektronowej w wiązaniu atomowym przez atom pierwiastka. Ze wzrostem elektroujemności wzrasta
charakter niemetaliczny pierwiastka.
1
1.1. Tlenki zasadowe
Tlenki zasadowe są to tlenki metali, które łącząc się bezpośrednio lub pośrednio z wodą tworzą
wodorotlenki. Tlenki metali grupy pierwszej i drugiej układu okresowego. Reagują one z wodą tworząc
wodorotlenki o charakterze zasadowym, np.
W środowisku wodnym reakcję tlenku cynku z zasadą sodową można również zapisać następująco:
2. Wodorki.
Związki pierwiastków z wodorem o wzorze ogólnym HnE nazywamy wodorkami, gdzie:
n - wartościowość pierwiastka E
Otrzymywanie.
Większość wodorków można otrzymać przez bezpośrednią reakcję pierwiastków z wodorem, np.
H2 + Cl2 = 2HCl
3H2 + N2 = 2NH3
H2 + Ca = CaH2
2
Własności fizyczne i chemiczne.
Wodorki metali są ciałami stałymi, a wodorki niemetali występują przeważnie w postaci gazowej.
Wodorki metali charakteryzuje wielka różnorodność własności chemicznych. Wodorki niektórych metali reagują
gwałtownie z wodą, tworząc zasady i wydzielając wodór:
Wśród wodorków niemetali można wyróżnić trzy grupy w zależności od zachowania się względem wody:
2.1. Wodorki tlenowców i fluorowców rozpuszczają się w wodzie, tworząc kwasy beztlenowe, na przykład:
HCl - kwas chlorowodorowy (kwas solny)
HF - kwas fluorowodorowy
H2S - kwas siarkowodorowy
2.2. amoniak - jest on jedynym wodorkiem niemetalu, który reagując z wodą tworzy nietrwały związek
o charakterze zasadowym - wodorotlenek amonu.
NH3 + H2O = HN4OH
+ -
NH4OH = NH4 + OH
2.3. pozostałe wodorki niemetali nie reagują z wodą. Ich niewielka rozpuszczalność w wodzie polega na
rozpuszczeniu fizycznym (mieszaniu).
3. Wodorotlenki.
Wodorotlenki są to związki o ogólnym wzorze M(OH)n, gdzie:
M - metal
OH - grupa wodorotlenowa
n - liczba grup wodorotlenowych równa wartościowości metalu
Wg. teorii Arrheniusa, wodorotlenki są to związki, które w roztworze wodnym ulegają dysocjacji
elektrolitycznej z utworzeniem jonów wodorotlenkowych
n+
M(OH)n = M + n
+ -
np. NaOH = Na + OH
2+
Ca(OH)2 = Ca + 2
3+
Fe(OH)3 = Fe + 3
Otrzymywanie.
Wodorotlenki metali I i II grupy głównej układu okresowego otrzymuje się dwoma metodami:
w reakcji tlenku metalu z wodą, np.
Inne metale i ich tlenki w większości przypadków nie reagują z wodą, a ich wodorotlenki można otrzymać w
reakcji roztworu wodnego soli danego metalu i wodorotlenku o silnych właściwościach zasadowych (NaOH,
KOH), np.
3
3.1. Wodorotlenki zasadowe
Wodorotlenki zasadowe są to głównie wodorotlenki metali I i II grupy układu okresowego
(z wyjątkiem Be(OH)2, który ma własności amfoteryczne) oraz większość wodorotlenków metali pozostałych
grup na niższych stopniach utlenienia np. Cr(OH)2, Mn(OH)2, Ni(OH)2, Fe(OH)2. Wodorotlenki zasadowe reagują
z kwasami dając sole np.
4. Kwasy.
Kwasy są to związki o wzorze ogólnym HnR gdzie:
R - reszta kwasowa: prosta beztlenowa np. lub tlenowa np. ,
Według teorii Arrheniusa, kwasy są to substancje, które w roztworze wodnym dysocjując odszczepiają
jon wodorowy. Sumarycznie reakcję dysocjacji elektrolitycznej kwasów można zapisać:
+ n-
HnR = nH + R
+ -
np. HBr = H + Br
+ 2-
H2S = 2H + S
+ 2-
H2SO3 = 2H + SO3
Otrzymywanie
Większość kwasów tlenowych można otrzymać w reakcji odpowiedniego tlenku niemetalu, zwanego
bezwodnikiem kwasowym z wodą, np.
Jeżeli bezwodnik nie reaguje z wodą, np. SiO2, to odpowiedni kwas można otrzymać w reakcji
rozpuszczalnej w wodzie soli tego kwasu i innego kwasu, np.
2HCl + Zn = ZnCl2 + H2
2HCl + Fe = FeCl2 + H2
4
Reakcji tego typu, prowadzącej do wyparcia wodoru z kwasu, nie ulegają metale szlachetne (Au, Pt),
półszlachetne (Ag, Cu) - ogólnie metale o dodatniej wartości potencjału normalnego. Metale te rozpuszczają się
w kwasach utleniających (stężony HNO3, H2SO4) według innego schematu (reakcje redoks), na przykład:
Trzecią charakterystyczną reakcją kwasów jest reakcja z tlenkami metali, przebiegająca z utworzeniem
soli, na przykład
Jednak nie każdy tlenek metalu reaguje z każdym kwasem - niektóre są odporne (termodynamicznie
trwałe) na przykład Fe3O4, Al2O3, Cr2O3 - tzw. tlenki pasywne.
W zależności od liczby atomów wodoru zdolnych do oddziaływania, rozróżnia się kwasy :
- jednoprotonowe np. HNO3, HCl
- wieloprotonowe np. H2SO4, H3PO4
Kwasy wieloprotonowe dysocjują wieloetapowo, np.
+ -
H3PO4 = H + H2PO4
- + 2-
H2PO4 = H + HPO4
2- + 3-
HPO4 = H + PO4
5. Sole
Sole są to związki o ogólnym wzorze MnRm gdzie:
R - oznacza resztę kwasową,
M - metal (kation metalu).
Sole mogą zawierać również kationy złożone np. amonowy , fosfonowy . Rozróżniamy sole
obojętne, kwaśne (wodorosole) i zasadowe (hydroksosole).
Sole w roztworze wodnym ulegają dysocjacji elektrolitycznej:
m+ n-
MnRm = nM + mR
3+ -
np. FeCl3 = Fe + 3Cl
(NH4)2SO4 = 2 +
2+ 3-
Ca3(PO4)2 = 3Ca + 2PO4
Otrzymywanie:
Sole można otrzymać wieloma sposobami wśród których najważniejsze są:
a) zasada + kwas = sól + woda
Zn + 2HCl = ZnCl2 + H2
Ca + H2SO4 = CaSO4 + H2
5
d) zasada + bezwodnik kwasowy = sól + woda
6. Wskaźniki pH
Wskaźniki pH są to substancje, które pod wpływem zmiany pH środowiska zmieniają swoją barwę.
Najczęściej wykorzystywanymi wskaźnikami pH są: fenoloftaleina, błękit bromotymolowy, oranż metylowy.
Fenoloftaleina – tzw. wskaźnik zasadowy w środowisku kwaśnym i obojętnym jest bezbarwna, a w środowisku
zasadowym ma kolor malinowy.
Błękit bromotymolowy – w środowisku obojętnym i lekko zasadowym ma barwę niebieską, a w środowisku
lekko kwaśnym żółtą.
Oranż metylowy – tzw. wskaźnik kwasowy w środowisku zasadowym i obojętnym ma barwę pomarańczową,
a w odczynie kwaśmy ma kolor czerwony.
PYTANIA KONTROLNE
6
3. Charakterystyka wodorotlenków i kwasów.
4. Jaka jest definicja kwasów i zasad wg Arrheniusa?
5. Jakie są sposoby otrzymywania soli?
6. Wymienić 4 sposoby otrzymywania MgCO3 i CaSO4.
7. Napisać reakcje powstawania dowolnej wodorosoli i hydroksosoli.
8. Na czym polega amfoteryczność niektórych tlenków i wodorotlenków?
9. Jak reaguje z kwasem i z zasadą Zn(OH)2, Sn(OH)4 i Al(OH)3? Napisz odpowiednie reakcje i nazwi produkty
reakcji.
10.Jak zachowuje się miedź w obecności HCl i HNO3. Napisz odpowiednie reakcje.
11.Które z wymienionych metali rozpuszczą się w kwasie solnym z wydzieleniem wodoru: Zn, Cu, Fe, Al, Ag,
Au, Mg, Cr.