Ogólne Zasady Postępowania

Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna
ogólne zasady postępowania w korekcji
wad postawy ciała dzieci i młodzieży

POSTAWA CIAŁA – nawyk ruchowy kształtujący się na
określonym podłożu neurofizjologicznym, kostno – stawowym,
mięśniowym oraz środowiskowym i emocjonalnym.
Postawa jest cechą indywidualną i zmienną w rozwoju

osobniczym człowieka jak i w ciągu dnia.
W postawie przejawia się samopoczucie człowieka.

Jest zależna od rasy, wieku i płci oraz typu somatycznego.
Także czynniki genetyczne odgrywają rolę w jej kształtowaniu.

Człowiek może przybrać postawę:
- czynną (baczną) – układ wymuszony
- bierną (habitualną) – nawykowa, rzeczywista
postawa człowieka, w spoczynku.

Prawidłowa postawa ciała powinna:
• zapewnić zrównoważenie i stabilność ciała
• stanowić dogodną pozycję wyjściową do różnych ruchów
• zapewnić dużą wydolność statyczno–dynamiczną
• zapewnić ekonomię wydatku energetycznego
• nie zaburzać czynności narządów wewnętrznych
• spełniać wymogi estetyczne i psychiczne

Postawa prawidłowa wobec trzech płaszczyzn
Płaszczyzna czołowa
Warunkiem prawidłowej postawy w płaszczyźnie czołowej jest
symetria względem osi długiej ciała. Ustawienie analogicznych
odcinków znajdujących się po lewej i prawej stronie ciała musi
być symetryczne. Głowa – symetrycznie nad tułowiem, tułów –
nad miednicą, miednica – nad czworobokiem podparcia.
Symetria ustawienia dotyczy:

• barków
• łopatek
• trójkątów talii
• pośladków
• kolców biodrowych przednich górnych
• kolan
• stóp
Płaszczyzna strzałkowa
w tym przypadku chodzi o odpowiednio

asymetryczny układ przedniej i tylnej połowy ciała
wynikający z jego budowy:
• głowa nie jest wysunięta zbytnio do przodu

• kl. piersiowa dobrze wysklepiona
• brzuch nie wystaje zbytnio przed kl. piersiową
• miednica ustawiona równoważnie pod
odpowiednim kątem
Płaszczyzna poprzeczna
nie powinny tu występować żadne rotacje

sąsiadujących ze sobą odcinków ciała.
Symetryczne punkty ciała powinny zawsze

znajdować się w płaszczyźnie czołowej na
równych wysokościach.
Ważne jest również właściwe wysklepienie

stóp (łuk poprzeczny, podłużny).
Wada postawy
wszelkie zmiany w wyprostnej swobodnej

pozycji ciała, które zdecydowanie różnią
się od postawy typowej dla danej płci,
wieku, budowy konstytucjonalnej i rasy.
Jest wynikiem zmian patologicznych i
może występować we wszystkich
płaszczyznach ciała.
Klasyfikacja wad postawy
Wady postawy ciała można podzielić na:
Wady w płaszczyźnie strzałkowej:

• plecy okrągłe (hiperkifoza piersiowa),
• plecy wklęsłe (hiperlordoza lędźwiowa),
• plecy okrągło-wklęsłe,
• plecy płaskie.
Wady w płaszczyźnie czołowej i poprzecznej
(skoliozy, rotacja);
Wady kończyn dolnych:
• kolana koślawe (X),
• kolana szpotawe (()),
• płaskostopie podłużne i poprzeczne, pięty koślawe.
Wady klatki piersiowej
• klatka piersiowa lejkowata (szewska),
• klatka kurza.
ZADANIA I CELE GIMNASTYKI KOREKCYJNO-
KOMPENSACYJNEJ
CELE OGÓLNE:
1. Skorygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała

i doprowadzenie jej, o ile to możliwe do stanu prawidłowego.
2. Niedopuszczenie do powstania wad postawy ciała, gdy

zaistnieją warunki sprzyjające ich powstaniu.
3. Doprowadzenie sprawności fizycznej dziecka do stanu

uznanego za prawidłowy.
4. Kształtowanie odruchu prawidłowej postawy ciała.
5. Uświadomienie dziecku i rodzicom istniejącej wady

i wynikających stąd zagrożeń dla zdrowia dziecka teraz
i w przyszłości.
ZADANA OGÓLNE
1.Wykształcenie świadomości „odczuwania” własnego ciała czyli

znalezienia równowagi pomiędzy podświadomością, a napięciem
mięśniowym.
2.Wyrobienie zdolności do długotrwałego utrzymania

skoordynowanej postawy wyrobienie wytrzymałości posturalnej,
czyli wyrobienie u dziecka nawyku prawidłowej postawy we
wszystkich sytuacjach i czynnościach dnia codziennego ze
zwróceniem uwagi na równomierne obciążenie stóp.
3.Poprawienie zaburzeń w rozwoju motoryczności, podniesienie

ogólnej sprawności wydolności organizmu ćwiczącego poprzez
ćwiczenia kształtujące, oddechowe i wytrzymałościowe, oraz
zabawy i gry ruchowe z elementami ćwiczeń korekcyjnych dla
danej wady.
ZADANA OGÓLNE cd
4. Uaktywnienie układów: narządów ruchu, układu krążeniowego

i oddechowego.
5. Zwiększenie zakresu ruchu w stawach, wydłużenie, skracanie czy

wzmocnienie odpowiednich grup mięśniowych.
6. Wdrażanie do rekreacji ruchowej - elementy profilaktyki i korekcji

zaburzeń zagrażających lub istniejących u ćwiczącego.
7. Opanowanie przez ćwiczącego i jego środowisko opiekuńcze

wiedzy i umiejętności dotyczących spraw jego zdrowia,
powiązanych z jego indywidualną wadą.
DOBÓR ĆWICZEŃ
Stosowane w gimnastyce korekcyjnej ćwiczenia powinny być

dobrane w stosunku do:
1.Rodzaju występującej wady oraz rodzaju realizowanych
celów korekcyjnych.
2.Ćwiczenia muszą zapewniać możliwość wykonania ich przez
ćwiczących z zachowaniem pozycji skorygowanej.
Utrata korekcji w wykonaniu danego ćwiczenia dyskwalifikuje

je jako ćwiczenie korekcyjne.
DOBÓR ĆWICZEŃ cd.
3. Najbardziej pożądane są takie ćwiczenia, które wymuszają

utrzymanie pozycji skorygowanej (ćwiczenia, których nie
można wykonać inaczej niż poprawnie).
4. Ćwiczenia powinny być także akceptowane przez

ćwiczących. Jest to szczególnie ważne w ćwiczeniach,
w których może występować ból. Osoba uprzedzona
i przygotowana na ból łatwiej go zniesie.
5. Ćwiczenia powinny również być wykonywalne.

Ćwiczenia korekcyjne nie mogą:
• pogłębić wady,
• powodować utraty korekcji,
• korygując wadę w jednym odcinku, spowodować wadliwe

ustawienie drugiego odcinka ciała,
• powodować „znaczącego” przemęczenia ćwiczącego.

Stosując ćwiczenia w parach należy tak je dobierać,
aby oddziaływały korekcyjnie na obu ćwiczących.
Jeżeli nie jest to możliwe, należy przestrzegać zasady,
aby ćwiczenia nie powodowały pogłębienia wady
postawy u żadnego z ćwiczących.
W ćwiczeniach tych należy również pamiętać
o zmianie ról w parze.
DOBÓR OBCIĄŻENIA
Obciążenie może być dawkowane czasem trwania ćwiczenia,

liczbą powtórzeń lub wielkością zastosowanego obciążenia
dodatkowego.
Głównym kryterium doboru obciążenia w gimnastyce
korekcyjnej jest możliwość wykonania przez dziecko
ćwiczenia z zachowaniem pozycji skorygowanej.
Wielkość obciążenia należy zawsze dobierać indywidualnie.

Musi ono uwzględniać:
• wiek i siłę ćwiczącego,
• możliwość utrzymania pozycji skorygowanej.
Stosowanie zbyt dużego obciążenia powoduje wzmacnianie

mięśni w nieprawidłowym ułożeniu i wpływa na utrwalanie
wady.
DOBÓR PRZYBORÓW I PRZYRZĄDÓW
Stosowanie przyborów i przyrządów w ćwiczeniach

korekcyjnych pozwala:
• uatrakcyjnić zajęcia,
• zwiększyć motywację do ćwiczeń,
• zwiększyć intensywność ćwiczeń,
• zapewnić odciążenie ćwiczącego lub przeciwnie –
zwiększyć obciążenie,
• wymusić poprawność wykonywanego ćwiczenia,
• ograniczyć zakres ruchu – zwłaszcza gdy zbyt obszerny
ruch jest niepożądany lub szkodliwy,
• zabezpieczyć przed przenoszeniem ruchu na odcinki
sąsiednie,
• ułatwić przyjmowanie i utrzymanie pozycji skorygowanej.
PRZERWY W ĆWICZENIACH
1.Przerwy między ćwiczeniami korekcyjnymi powinny być

wykorzystywane na odpoczynek po poprzednich ćwiczeniach
oraz na wyrównanie i uspokojenie oddechu.
2.Pozycja przyjmowana przez ćwiczących w przerwach, powinna

sprzyjać utrzymywaniu postawy skorygowanej; nie może to być
pozycja, która powodowałaby pogłębienie wady.
3.Czas między ćwiczeniami może i powinien być wykorzystywany

na kształtowanie nawyku prawidłowo skorygowanej postawy .
WYKONYWANIE ĆWICZEŃ
W wykonywaniu ćwiczeń korekcyjnych główna uwaga

powinna być zwrócona na poprawność wykonania, to znaczy
na przyjęcie i utrzymanie w czasie ćwiczenia pozycji
skorygowanej.
Musi być ona widoczna:

• w pozycji wyjściowej,
• w czasie ruchu,
• w pozycji końcowej,
• w czasie przerw między ćwiczeniami.
Poprawność wykonania ćwiczenia – wykonanie go z

utrzymaniem pozycji skorygowanej – jest czynnikiem
kształtującym nawyk poprawnej postawy.
ĆWICZENIA ODDECHOWE
Ważną rolę w wykonaniu ćwiczeń korekcyjnych odgrywa

oddychanie.
Dużą grupę ćwiczeń w korektywie stanowią ćwiczenia

izometryczne, w czasie wykonywania, których występuje
tendencja do wstrzymywania oddechu.
W ćwiczeniach tych należy zwrócić szczególną uwagę na
wydech.
Można to osiągnąć przez polecenie ćwiczącemu:
• głośnego syczenia (długie wymawianie głoski „s”)
• głośnego liczenia (np. do 10)
• śpiewania lub recytowania wierszyka (najczęściej u dzieci)
W ćwiczeniach dynamicznych rytm oddechowy należy zgrać

z wykonywanymi ruchami.
Dziękuję za uwagę

Ogólne Zasady Postępowania

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Ogólne Zasady Postępowania

Uploaded by

Document Information

Original Title

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Ogólne Zasady Postępowania

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Gimnastyka korekcyjno-kompensacyjna

ogólne zasady postępowania w korekcji

wad postawy ciała dzieci i młodzieży

Postawa jest cechą indywidualną i zmienną w rozwoju

W postawie przejawia się samopoczucie człowieka.

Także czynniki genetyczne odgrywają rolę w jej kształtowaniu.

- czynną (baczną) – układ wymuszony

- bierną (habitualną) – nawykowa, rzeczywista

postawa człowieka, w spoczynku.

• zapewnić zrównoważenie i stabilność ciała

• stanowić dogodną pozycję wyjściową do różnych ruchów

• zapewnić dużą wydolność statyczno–dynamiczną

• zapewnić ekonomię wydatku energetycznego

• nie zaburzać czynności narządów wewnętrznych

• spełniać wymogi estetyczne i psychiczne

Symetria ustawienia dotyczy:

w tym przypadku chodzi o odpowiednio

• głowa nie jest wysunięta zbytnio do przodu

nie powinny tu występować żadne rotacje

Symetryczne punkty ciała powinny zawsze

Ważne jest również właściwe wysklepienie

wszelkie zmiany w wyprostnej swobodnej

Wady postawy ciała można podzielić na:

Wady w płaszczyźnie strzałkowej:

1. Skorygowanie istniejących zaburzeń statyki ciała

2. Niedopuszczenie do powstania wad postawy ciała, gdy

3. Doprowadzenie sprawności fizycznej dziecka do stanu

4. Kształtowanie odruchu prawidłowej postawy ciała.

5. Uświadomienie dziecku i rodzicom istniejącej wady

1.Wykształcenie świadomości „odczuwania” własnego ciała czyli

2.Wyrobienie zdolności do długotrwałego utrzymania

3.Poprawienie zaburzeń w rozwoju motoryczności, podniesienie

4. Uaktywnienie układów: narządów ruchu, układu krążeniowego

5. Zwiększenie zakresu ruchu w stawach, wydłużenie, skracanie czy

6. Wdrażanie do rekreacji ruchowej - elementy profilaktyki i korekcji

7. Opanowanie przez ćwiczącego i jego środowisko opiekuńcze

Stosowane w gimnastyce korekcyjnej ćwiczenia powinny być

Utrata korekcji w wykonaniu danego ćwiczenia dyskwalifikuje

3. Najbardziej pożądane są takie ćwiczenia, które wymuszają

4. Ćwiczenia powinny być także akceptowane przez

5. Ćwiczenia powinny również być wykonywalne.

• powodować utraty korekcji,

• korygując wadę w jednym odcinku, spowodować wadliwe

• powodować „znaczącego” przemęczenia ćwiczącego.

Obciążenie może być dawkowane czasem trwania ćwiczenia,

Wielkość obciążenia należy zawsze dobierać indywidualnie.

Stosowanie zbyt dużego obciążenia powoduje wzmacnianie

Stosowanie przyborów i przyrządów w ćwiczeniach

1.Przerwy między ćwiczeniami korekcyjnymi powinny być

2.Pozycja przyjmowana przez ćwiczących w przerwach, powinna

3.Czas między ćwiczeniami może i powinien być wykorzystywany

W wykonywaniu ćwiczeń korekcyjnych główna uwaga

Musi być ona widoczna:

Poprawność wykonania ćwiczenia – wykonanie go z

Ważną rolę w wykonaniu ćwiczeń korekcyjnych odgrywa

Dużą grupę ćwiczeń w korektywie stanowią ćwiczenia

W ćwiczeniach dynamicznych rytm oddechowy należy zgrać

You might also like