‫دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر‬

‫پروژه پایانی‬

‫پیاده سازی الگوریتم فشرده سازی ‪ Chain Code‬بر بستر‬

‫‪FPGA‬‬

‫استاد درس‬

‫دکتر صفدرخانی‬
 ‫فصل اول ‪ :‬آشنایی با فشرده سازی اطالعات و کد گذاری منبع و انواع روش های‬
‫فشرده سازی اطالعات‬

‫فشردهسازی دادهها‬

‫منظور از فشرده سازی اطالعات کاستن از حجم آن به نحوی است که محتوای آن دچار تغییر نامناسبی نشود‪ .‬در علوم کامپیوتر و نظریه‬
‫اطالعات‪ ،‬فشردهسازی داده ها‪ ،‬در واقع فرایند کدکردن اطالعات با استفاده از تعداد بیتهایی کمتر از همان اطالعاتِ کدنَشده‪ ،‬و با‬
‫بهکارگرفتن روشهای ویژۀ کُدکردن است‪.‬‬
‫ارسال و دریافت اطالعات فشردهشده‪ ،‬تنها زمانی کار میکند که هم فرستنده و هم گیرنده اطالعات‪ ،‬روش کدکردن را بدانند‪ .‬به‬
‫همین ترتیب‪ ،‬داده فشردهسازی شده تنها زمانی مفهوم است که گیرنده روش کدگشایی (دیکُدکردنِ‪ ،‬عکس عمل کدکردن) آن را‬
‫بداند‪ .‬فشردهسازی به این دلیل مهم است که کمک میکند مصرف منابع باارزش‪ ،‬مانند فضای هارددیسک یا پهنای باند ارسال‪ ،‬را‬
‫کاهش دهد‪ ،‬که این نکته در کاهش هزینه و جلوگیری از اتالف وقت کمک میکند‪ .‬البته از طرفی دیگر‪ ،‬اطالعات فشردهسازی شده‬
‫برای اینکه مورد استفاده قرار بگیرند باید از حالت فشرده خارج شوند و این فرایند اضافه ممکن است برای بعضی از برنامههای کاربردی‬
‫زیانبار باشد‪.‬‬

‫فشردهسازی بی اتالف اطالعات‬

‫فشردهسازی بیاتالف اطالعات دستهای از الگوریتمهای فشردهسازی اطالعات است که به داده اصلی اجازه میدهد از داده فشردهشده‬
‫دقیقاً بازنویسی شود‪ .‬واژه بیاتالف در تقابل با فشردهسازی بااتالف اطالعات است که در آن داده نوسازیشده‪ ،‬نزدیک به داده اصلی‬
‫است و این کار به خاطر فشردهتر شدن دادهها صورت میگیرد‪.‬‬

‫فشردهسازی بیاتالف اطالعات در بسیاری از برنامهها کاربرد دارد‪ .‬برای نمونه‪ ،‬در گونه فایل ‪ zip‬از این روش فشردهسازی استفاده‬
‫میشود‪.‬‬
‫فشردهسازی بیاتالف زمانی کاربردی میشود که همسانبودن داده اصلی و داده بازسازی شده از نسخه فشرده شده آن‪ ،‬اهمیت داشته‬
‫باشد‪.‬‬
‫فصل دوم ‪ :‬آشنایی با الگوریتم ‪ chain code‬و معرفی ساختار و مدل رفتاری الگوریتم‬
‫یک کد زنجیره ای (‪ ) chain code‬یک الگوریتم فشرده سازی بی اتالف برای تصاویر تک رنگ است‪ .‬اصل اساسی کارکرد کدهای‬
‫زنجیره ای‪ ،‬این است که به طور جداگانه هر یک از تصاویر بهم متصل شده یا به اصطالح "لکه" را در تصویر کد می کند‪.‬‬
‫برای هر یک از این لکه ها ‪ ،‬یک نقطه در مرز انتخاب شده و مختصات آن منتقل می شود‪ .‬سپس رمزگذار در طول مرز منطقه حرکت‬
‫می کند و در هر مرحله یک نماد را نشان می دهد که جهت این حرکت است‪.‬‬
‫این فرآیند تا زمانی ادامه می یابد که رمزگذار به موقعیت اولیه بازگردد‪ ،‬در آن نقطه لکه به طور کامل شرح داده شده است و‬
‫رمزگذاری با لبه بعدی در تصویر ادامه می یابد‪.‬‬
‫این روش رمزگذاری مخصوصا برای تصاویری که شامل تعداد قابل قبولی از اجزای بزرگ متصل به هم می باشد‪ ،‬مؤثر است‪.‬‬
‫در این پروژه‪ ،‬هدف پیاده سازی کدینگ زنجیره ای فریمن هشت جهته (‪ )FCCE1‬میباشد‪.‬‬

‫شکل ‪ .1‬جهت ها در الگوریتم ‪ Chain Code‬و یک مثال از انجام کدینگ‬

‫در پردازش تصویر بنا به دالیلی که در فصل اول گفته شد ‪ ،‬گاه الزم است که تصاویر را کد کنیم‪ .‬الگوریتم های کد کردن تصویر با‬
‫استفاده از بخش بندی تصویر تالش می کنند تا خصوصیات بخش های مهم و شناخته شده تصویر را به گونه ای مؤثر و به نحوی که‬
‫بازسازی مجدد تصویر با دقت کافی امکان پذیر باشد‪ ،‬توصیف کنند‪ .‬الگوریتم های متعددی برای کد کردن تصویر وجود دارد‪ .‬الگوریتم‬
‫‪ chain code‬یکی از الگوریتمهای کد کردن تصویر می باشد‪ .‬در این الگوریتم که برای کد کردن لبه های یک شیء استفاده می‬

‫‪1‬‬
‫‪Freeman Chain Code of Eight Directions‬‬
‫شود‪ ،‬هریک از پیکسل های لبه شیء با یکی از ‪ ۸‬بردار جهت نشان داده شده در شکل ‪ 1‬بیان می شوند‪ .‬به این ترتیب با تخصیص‬
‫کد به هریک از این بردارهای جهت می توان لبه یک شیء را کدگذاری کرد‪ .‬از طرف دیگر‪ ،‬با استفاده از ‪ chain code‬میتوان‬
‫ویژگیهای آماری متعددی از شیء از قبیل طول‪ ،‬عرض‪ ،‬محیط و مساحت را محاسبه نمود‪ .‬از این پارامترها میتوان در مراحل نهایی‬
‫پردازش تصویر برای شناسایی و تصمیم گیری در مورد تصویر و همچنین مقایسه میان اشیاء مختلف موجود در تصاویر استفاده کرد‪.‬‬
‫در ضمن باید به این نکته توجه داشت که الگوریتم ‪ chain code‬تنها بر روی تصاویر باینری قابل پیاده سازی است‪.‬‬

‫عملکرد الگوریتم به این صورت است که پس از یافتن اولین پیکسل لبه شیء موجود در تصویر‪ ،‬جهت حرکت به سمت پیکسل بعدی‬
‫روی لبه شیء در جهت ( یا خالف جهت عقربه های ساعت با توجه به یکی از ‪ ۸‬جهت موجود تعیین گردیده و ذخیره می گردد‪ .‬پس‬
‫از آن با اجرای الگوریتم روی پیکسل بعدی‪ ،‬جهت حرکت به سمت پیکسل بعد از آن تعیین می گردد‪ .‬این کار آنقدر ادامه می یابد‬
‫تا مجددا به پیکسل ابتدایی باز گردیم‪.‬‬
‫در ادامه و شکلهای زیر مثالهایی از نوع استاندارد الگوریتم فشرده سازی ‪ chain code‬برای فهم بهتر آورده شده است‪( .‬با توجه‬
‫به جمع آوری مثال ها از منابع مختلف کد مرتبط با جهت ها ممکن است متفاوت باشد ولی روش یکسان است‪).‬‬

‫مثال ‪: 1‬‬
‫مثال ‪: 2‬‬

‫مثال ‪: 3‬‬
‫مثال ‪: 4‬‬

‫مثال ‪: 5‬‬

‫مثال ‪: 6‬‬
 ‫فصل سوم ‪ :‬پیاده سازی الگوریتم ‪ chain code‬بر روی مدارات منطقی قابل برنامه‬
‫ریزی ‪FPGA‬‬
‫با مشاهده محیط یک شیء توپر‪ ،‬می توان مالحظه کرد که خصوصیات ‪ chain code‬یک ناحیه بسته در صورتی که نقطه شروع آن‬
‫در نظر گرفته نشود‪ ،‬منحصر به فرد است و کد حاصل از الگوریتم برای یک پیکسل‪ ،‬تنها به همان پیکسل و ‪ ۸‬پیکسل همسایه آن‬
‫بستگی دارد‪ .‬با توجه به این امر‪ ،‬برای پیاده سازی الگوریتم ‪ chain code‬بر روی ‪ ،FPGA‬کافی است که روشی برای یافتن جهت‬
‫حرکتبه سمت پیکسل بعدی به دست آوریم‪ .‬به این ترتیب برای یافتن کد (جهت حرکت) بعدی‪ ،‬کافی است که جهت کد فعلی را‬
‫دنبال کرده تا به پیکسل بعدی لبه برسیم‪.‬‬

‫در ابتدا خاطر نشان می شود که فرض ما برای طراحی الگوریتم ‪ ، chain code‬توپر بودن شیء است و همچنین فرض می کنیم‬
‫که تنها یک شیء در داخل تصویر وجود دارد‪ .‬ضمنا جهت حرکت روی لبه برای یافتن ‪ chain code‬را نیز در خالف جهت‬
‫عقربه های ساعت در نظر می گیریم‪ .‬همچنین به جهت حرکت صحیح بر روی اشکال اولویت حرکت همواره با انتخاب ابتدا‬
‫راست ترین پیکسل روشن و سپس حرکت به سمت خالف جهت عقربه های ساعت خواهد بود‪.‬‬

‫برای تولید کد مربوط به یک پیکسل به صورت زیر عمل می کنیم‪:‬‬

‫با توجه به حالت های مختلف پیکسل های همسایه و با توجه به جهت حرکت روی لبه که در خالف جهت عقربه های ساعت می‬
‫باشد‪ ،‬حداکثر ‪ ۸‬کالس مختلف برا ی تشخیص موقعیت پیکسل بعدی روی لبه وجود دارد که در شکل ‪ ۲‬نشان داده شده است‪ .‬در‬
‫این شکل‪ ،‬منظور از ‪ P‬پیکسل قبلی روی لبه ‪ ،‬منظور از © پیکسل روی لبه در حال پردازش فعلی و منظور از ‪ X‬پیکسل های خالی‬
‫هستند‪.‬‬

‫نکات مهم ‪:‬‬

‫‪ . 1‬همواره باید با توجه به لبه های تصویر ‪ ،‬اولویت لبه ها برای کد کردن تصویر با توجه به حرکت در خالف جهت حرکت عقربه های‬
‫ساعت و با برتر قرار دادن لبه های راست و باال به ترتیب نسبت به سایر لبه ها حرکت و کدگذاری انجام شود‪.‬‬
‫‪ .۲‬همواره باید با توجه به ‪ ۸‬جهت حرکت دقت داشت که حرکت میتواند بصورت اریب هم صورت پذیرد‪ .‬پس بنابراین در شکل زیر‬
‫مورد سمت راست (‪ ۸‬جهته) مالک حرکت صحیح خواهد بود‪.‬‬

‫‪ . 3‬در تمامی اشکال فرض بر این است که جسم کامال توپر بوده و هیچ فضای خالی در داخل جسم بوسیله پیکسل های روشن احاطه‬
‫نشده است‪.‬‬
‫در بخش قبل الگوریتم ‪ chain code‬به گونه ای مناسب برای پیاده سازی روی ‪ FPGA‬طراحی گردید‪ .‬می توان الگوریتم فوق را‬
‫ابتدا با استفاده از زبان ‪ verilog‬توصیف سخت افزاری کرده و سپس برنامه مذکور را روی ‪ FPGA‬پیاده سازی کرد‪ .‬در این بخش به‬
‫بررسی الگوریتم برنامه نوشته شده توسط زبان توصیف سخت افزار ‪ verilog‬می پردازیم‪.‬‬
‫این سخت افزار به صورت ‪ State Machine‬عمل می کند‪ ،‬لذا انجام هر کاری در آن وابسته به لبه های باال رونده ورودی ‪ CLK‬است‪.‬‬
‫به این ترتیب سرعت پردازش کدها نیز با سرعت ‪ CLK‬ورودی متناسب است‪ .‬این ماشین حالت سه وضعیت دارد که در ‪ state‬اول‪،‬‬
‫مقدار دهی اولیه انجام می گیرد (‪ .)ST1‬در ‪ state‬دوم یافتن اولین پیکسل روشن در لبه یا اولین لبه شیء انجام می شود (‪ )ST2‬و‬
‫در سومین ‪ state‬کدهای مربوط به پیکسل های لبه شیء تا بازگشت به اولین پیکسل لبه تولید می شود‪.‬‬
‫(‪ .)ST3‬در این سخت افزار از یک بیت خروجی به نام ‪ Error _ Flag‬برای نشان دادن هرگونه خطا در دیتای ورودی استفاده می‬
‫شود‪ .‬در صورتی که مقدار آن '‪ '1‬باشد‪ ،‬نشان دهنده وقوع خطا در تصویر می باشد‪.‬‬
‫این سخت افزار کل تصویر را در خود ذخیره خواهد کرد ‪ ،‬باید در هنگام وارد کردن اطالعات مربوط به همسایه های پیکسل جاری‬
‫به این نکته توجه کرد که اگر پیکسل جار ی جزء کناره تصویر می باشد و پیکسل های همسایه در خارج از تصویر قرار می گیرند‪،‬‬
‫آنها را '‪ '0‬در نظر می گیریم‪.‬‬
‫عملکرد برنامه به شرح زیر است‪:‬‬
‫در ابتدا باید ورودی ‪ Start‬را ‪ 1‬کرد تا وضعیت برنامه به ‪ ST1‬منتقل شود‪ .‬در صورتی که ‪ Start‬غیرفعال شده باشد‪ ،‬در لبه باال رونده‬
‫بعدی ‪ ، CLK‬ماژول استارت نشده و همچنان در ‪ state‬اول باقی میماند‪ .‬با ‪ 1‬شده استارت و آماده شدن داده ورودی ‪ ،‬وضعیت مدار‬
‫به ‪ state‬دوم تغییر پیدا میکند‪ .‬در وضعیت ‪ ، ST2‬آدرس اولین پیکسلی که باید ابتدا توسط دانشجو به عنوان اولین لبه تشخیص‬
‫داده شده وارد شود ‪ .‬در این صورت وضعیت برنامه به ‪ ST3‬تغییر می کند‪.‬‬
‫اگر پس از وارد کردن دیتای کلیه پیکسل ها با توجه به ابعاد تصویر ‪ ،‬هیچ پیکسل با مقدار 'ا' پیدا نشود‪ Error _ Flag ،‬به نشانه خطا‬
‫در تصویر '‪ '1‬می گردد‪ .‬همچنین اگر در هر یک از مراحل حرکت بر روی لبه تصویر مشکلی در حرکت بوجود بیاید مجددا این بیت‬
‫به نشانه خطا در کد کردن لبه تصویر ‪ 1‬خواهد شد‪.‬‬
‫برنامه در وضعیت ‪ ، ST3‬پس از دریافت پیکسل جاری '‪ '1‬به همراه همسایه های آن‪ ،‬کد متناظر با آن را تولید می کند‪ .‬با توجه به‬
‫کد تولید شده‪ ،‬جهت حرکت روی لبه شیء مشخص می شود و به این ترتیب‪ ،‬برنامه لبه را شناسایی کرده و به کار خود ادامه می‬
‫دهد ‪ .‬این کار تا هنگامی که برنامه دوباره به اول ین پیکسل شیء برسد ادامه می یابد‪ .‬در هر مرحله از کار که دیتای اشتباهی وارد‬
‫گردد و یا چینش دیتای ورودی به نحوی باشد که آدرس پیکسل ها از محدوده مجاز خود خارج شود‪ Error - Flag ،‬به نشانه وجود‬
‫خطا '‪ '1‬می گردد‪.‬‬
‫در هنگام تولید کد مربوط به پیکسل جاری‪ ،‬کد تولید شده در خروجی به کاربر نشان داده می شود‪ .‬البته امکان ذخیره کدها در یک‬
‫حافظه خارجی وجود دارد‪ .‬در صورت نیاز به ذخیره کدها‪ ،‬می بایست از یک متغیر شمارنده برای شمارش کدها در برنامه استفاده‬
‫کرد که با تولید هر کد جدید‪ ،‬این کد به عنوان ورودی دیتای حافظه با توجه به مقدار شمارنده در آدرس مربوطه در حافظه ذخیره‬
‫گردد‪.‬‬
‫برای این که وارد کردن دیتای هر پیکسل به صورت دستی انجام نگیرد نیز بایستی از یک حافظه استفاده نمود‪ .‬در یک روش‬
‫پیشنهادی می توان کلیه مقادیر مورد نیاز برای دیتای هر پیکسل را از قبل در خانه های حافظه جای داد‪ .‬در این روش به عنوان‬
‫مثال‪ ،‬در آدرس ‪ 1‬از حافظه‪ ،‬مقادیر پیکسل ‪ 1‬تصویر به همراه پیکسل های همسایه آن قرار می گیرند و به همین ترتیب برای پیکسل‬
‫های دیگر خانه های بعدی حافظه پر می شوند‪ .‬حال به جای اینکه برنامه در هر لحظه آدرس سطر و ستون پیکسل جاری را بدهد‪،‬‬
‫با اعمال تغیی راتی‪ ،‬برنامه در هر لحظه آدرس پیکسل مورد نیاز از حافظه را در خروجی خود ظاهر می سازد که به این ترتیب با اتصال‬
‫این خروجی به خط آدرس حافظه‪ ،‬می توان مقادیر پیکسل جاری و پیکسل های همسایه را از حافظه دریافت کرده و کد متناظر با‬
‫آن را تولید کرد‪.‬‬
‫پس از اتمام کار تولید کدها با رسیدن به پیکسل ابتدایی‪ ،‬محیط و مساحت شیء محاسبه و در خروجی نشان داده می شود‪ .‬در ضمن‬
‫آدرس موجود در خروجی نیز در انتهای کار‪ ،‬نشان دهنده اولین پیکسل شیء هستند که این آدرس می تواند برای بازیابی مجدد‬
‫شیء از ‪ chain code‬موجود‪ ،‬مفید باشد‪.‬‬
 ‫فصل چهارم‪ :‬نکات مهم در تحویل پروژه‬
‫الف) ضمن آشنایی با الگوریتم فشرده سازی ‪ chain code‬و مدل کالسیک (‪ )F8‬معرفی شده‪ ،‬سخت افزاری طراحی کنید که بر‬
‫مبنای ‪ Top_Module‬زیر رفتار کند‪:‬‬

‫‪code‬‬
‫‪reset‬‬ ‫‪done‬‬

‫‪CLK‬‬ ‫‪error‬‬
‫‪start‬‬ ‫‪Chain code‬‬ ‫‪perimeter‬‬
‫‪encoder‬‬ ‫‪area‬‬

‫‪Start pixel_X‬‬

‫‪Start pixel_Y‬‬

‫جزئیات پورت های ورودی و خروجی به شرح زیر است‪:‬‬

‫الف ) ورودی ها ‪:‬‬
‫‪ : Reset‬برای ریست کردن ماژول کد گذار‬
‫‪ : CLK‬کالک اصلی سخت افزار‬

‫‪ : Start‬برای شروع کار ماژول کد گذار بر روی تصویری که از قبل در ‪ blk memory‬قرار گرفته است‪.‬‬
‫ب ) خروجی ها‪:‬‬

‫‪ : Code‬کد خروجی تولید شده توسط ماژول کد گذار بعد از اتمام عملیات که به صورت ‪ UART‬به بیرون ارسال میگردد‪.‬‬
‫‪ : Done‬فرمان اتمام عملیات کد گذاری که پس از اتمام کد گذاری ‪ 1‬خواهد شد‪.‬‬
‫‪ : Error‬اعالم وجود یا عدم وجود مشکل و خطایی در هر یک از عملیات های پردازش تصویر که در صورت وقوع خطا ‪ 1‬خواهد شد‪.‬‬
‫‪ : Perimeter‬محیط تعیین شده برای تصویر داده شده بر اساس اندازه لبه هر پیکسل‬
‫‪ : Area‬مساحت تصویر داده شده (تعداد پیکسل های روشن تصویر)‬
‫‪ : Start pixel‬مختصات پیکسلی که به عنوان اولین لبه تصویر توسط ماژول تشخیص داده شده است‪.‬‬

‫تصاویر نمونه برای تشخیص صحت سخت افزار توصیف شده به شرح زیر میباشد‪.‬‬
‫تصویر شماره ‪: 1‬‬

‫تصویر شماره ‪: ۲‬‬

‫تصویر شماره ‪: 3‬‬

 ‫نکات مهم در توصیف سخت افزاری مدار ‪:‬‬

‫تصویر باینری داده شده بایستی ابتدا توسط نرم افزار و زبان های برنامه نویسی های مربوطه (مانند نرم افزار متلب و یا هر زبان برنامه‬
‫نویسی دلخواه) به مقادیر پیکسلی (‪ )raw format‬تبدیل گردد‪.‬‬
‫مقادیر پیکسلی تصویر میبایست ابتدا در یک فایل (طبق فرمت خاص) قرار گرفته و به هنگام توصیف سخت افزار همگی در یک‬
‫‪ ipcore‬از نوع ‪ ram‬قرار بگیرند‪ .‬لذا رعایت ترتیب ذخیره سازی پیکسل ها به هنگام خواندن از ‪ ipcore‬مهم خواهد بود‪.‬‬
‫داده های ورودی ماژول کد گذار نیز در هر لحظه با توجه به نیاز از ‪ ipcore‬خوانده میشوند‪.‬‬
‫در ابتدا ماژول کد گذ ار میبایست به تشخیص اولین پیکسل روشن ( اولین لبه تصویر) بپردازد و عملیات کد گذاری را از آنجا آغاز‬
‫کند‪.‬‬
‫جهت کد گذاری همانند مدل کالسیک ‪ ۸‬جهته با رعایت اولویت گفته شده و در خالف جهت عقربه های ساعت خواهد بود‪.‬‬
‫پس از پایان عملیات کدگذاری میبایست کد خروجی در قالب ارتباط سریال از نوع ‪ UART‬به سمت گیرنده ارسال گردد‪ .‬مشخصات‬
‫مورد نیاز برای ارتباط سریال از نوع ‪ UART‬به شرح زیر خواهد بود‪:‬‬
‫‪Clock frequency : 50 Mhz‬‬
‫‪Baud rate : 9600 Bps‬‬

‫تصویر ورودی ‪ 46×46‬پیکسل بوده و انتخاب تمامی عرض بیت های مورد نیاز ورودی و خروجی ماژول و نوع ‪ ipcore‬انتخاب شده‬
‫از جنس حافظه و عرض بیت های آن بر عهده دانشجو میباشد‪.‬‬
‫بهتر است توصیف سخت افزاری با توجه به رعایت ماشین حالت انجام شود با این حال تمامی توصیف های سخت افزاری صحیح بغیر‬
‫از ماشین حالت نیز نمره کامل را خواهند گرفت‪.‬‬
‫ب ) ضمن آشنایی با الگوریتم فشرده سازی ‪ chain code‬و مدل کالسیک معرفی شده آن و طراحی سخت افزاری کد گذار آن ‪،‬‬
‫سخت افزاری طراحی کنید که بر مبنای ‪ top_module‬زیر رفتار کند‪:‬‬

‫‪code‬‬ ‫‪pixels‬‬

‫‪reset‬‬ ‫‪done‬‬

‫‪CLK‬‬ ‫‪error‬‬

‫‪start‬‬
‫‪Chain code‬‬
‫‪perimeter‬‬
‫‪decoder‬‬
‫‪area‬‬

‫‪Start pixel_X‬‬

‫‪Start pixel-Y‬‬
 ‫جزئیات پورت های ورودی و خروجی به شرح زیر است‪:‬‬
‫الف ) ورودی ها ‪:‬‬
‫‪chain code‬‬ ‫‪ : code‬برای وارد کردن‬
‫‪ : Reset‬برای ریست کردن ماژول کد گشا‬
‫‪ : CLK‬کالک اصلی سخت افزار‬
‫‪ : Start‬برای شروع کار ماژول کد گشا بعد از آماده شدن کد و یا شروع مجدد ماژول کد گشا‬
‫‪ : Perimeter‬محیط تعیین شده برای تصویر داده شده بر اساس اندازه لبه هر پیکسل‬
‫‪ : Area‬مساحت تصویر داده شده (تعداد پیکسل های روشن تصویر)‬
‫‪ : Start pixel‬مختصات پیکسلی که به عنوان اولین لبه تصویر توسط ماژول تشخیص داده شده است‪.‬‬
‫ب ) خروجی ها‪:‬‬
‫‪ : pixels‬رسم تصویر اولیه از طریق ‪ 1‬کردن پیکسل هایی که روشن هستند (دو بعدی)‬
‫‪ : Done‬فرمان اتمام عملیات کد گشایی که پس از اتمام کد گزاری ‪ 1‬خواهد شد‪.‬‬
‫‪ : Error‬اعالم وجود یا عدم وجود مشکل و خطایی در هر یک از عملیات های پردازش تصویر که در صورت وقوع خطا ‪ 1‬خواهد شد‪.‬‬

‫نکات مهم در توصیف سخت افزاری مدار ‪:‬‬

‫‪UART‬‬ ‫‪ -1‬در ابتدا پس از دریافت کد و اولین پیکسل تشخیص داده شده لبه توسط ماژول کد گذار از طریق ارتباط سریال از نوع‬
‫میبایست این دو ورودی از هم تفکیک شده و به ورودی های ماژول کد گشا وارد شوند‪.‬‬
‫‪ -۲‬سپس عملیات کد گشایی با فرمان ‪ start‬شروع شده و به ترتیب با توجه به جهت حرکت طبق کد پیکسل های لبه روشن‬
‫میگردند‪.‬‬
‫‪ -3‬در نهایت با توجه به مقدار محیط و مساحت و بدست آمدن لبه تصویر اصلی سایر پیکسل های داخل لبه با فرض روشن بودن از‬
‫ابتدا ‪ ،‬روشن میگردند‬
‫‪ -6‬پس از اتمام کار خروجی ‪ ۲‬بعدی شامل تمامی درایه های پیکسلی تصویر و با در نظر گرفتن ‪ 1‬به عنوان پیکسل روشن در درایه‬
‫مربوطه مشخص میشود و عمال تصویر اولیه رسم خواهد شد‪.‬‬

‫‪ -5‬تصویر خروجی ‪ 46×46‬پیکسل بوده و انتخاب تمامی عرض بیت های مورد نیاز ورودی و خروجی ماژول و نوع ‪ ipcore‬انتخاب‬
‫شده از جنس حافظه و عرض بیت های آن بر عهده دانشجو میباشد‪.‬‬
‫بهتر است توصیف سخت افزاری با توجه به رعایت ماشین حالت انجام شود با این حال تمامی توصیف های سخت افزاری صحیح بغیر‬
‫از ماشین حالت نیز نمره کامل را خواهند گرفت‪.‬‬
 ‫نکات مهم در مورد گزارش پروژه ‪:‬‬

‫‪ -1‬با توجه به ساختار ‪ ، Top Down Design‬تمامی زیر ماژول های مناسب را پیاده سازی کنید‬

‫‪ -۲‬زیر ماژول های تعریف شده را تک تک طراحی کنید و صحت کار آن را از طریق شبیه سازی تست کنید‪.‬‬
‫‪ -3‬با استفاده از زیر ماژول ها پروژه کلی را پیاده سازی و شبیه سازی کنید‪.‬‬

‫موفق باشید‪.‬‬