„ANTYGONA” Sofokles

typowy dramat antyczny, najczęściej grywany, ponadczasowy, zwarty

główni bohaterowie wyraźnie zarysowani, każdy z nich ma swoje racje

ANTYGONA KREON
bohaterka heroiczna bezduszny władca
Bardzo chce pogrzebać brata, tak nakazują jej Król Teb, zakazuje pogrzebania Polinejkesa, który
względy religijne oraz bliskie z nim pokrewieństwo. uznany został za zdrajcę, skazuje na śmierć
Nie analizuje, czy był on rzeczywiście zdrajcą, ma to Antygonę /narzeczoną swojego syna Haimona/, która
dla niej drugorzędne znaczenie. ten zakaz złamała.

Zgodnie z religią niepochowanie ciała powoduje, że Bardzo ważne jest dla niego zachowanie autorytetu,
dusza zmarłego nie może wejść do krainy cieni i nie nie dopuszcza żadnych wyjątków od ustalonych
zazna spokoju. Antygona chce przestrzegać nakazów przez siebie zasad, nie jest w stanie wycofać się z raz
religii, w której została wychowana. zajętego stanowiska – obawia się, że to pozbawi go
Hades każe wszystkich zmarłych traktować szacunku poddanych. Kto chce zdrajcy wyprawić
jednakowo. pogrzeb, ten sam jest zdrajcą.

Staje przed tragicznym wyborem – czy być wierną Dba tylko o swój prestiż jako władcy – nie zważa na
religii i miłości do brata, czy podporządkować się powinności religijne, nie zważa na koligacje rodzinne
woli władcy, czy dostosować się do prawa boskiego – Antygona jest narzeczoną jego syna, który darzy ją
czy ziemskiego, nie ma dla niej dobrego wyboru – miłością, ponosi za taką postawę karę – zbyt późno
ciąży na niej klątwa rodu Labdakidów /za zbrodnię /po spotkaniu z wróżbitą Tyrezjaszem/ chce zmienić
Lajosa odpowiada jego syn – Edyp, i dzieci Edypa – swe decyzje – Antygona już jednak nie żyje, jego syn
Antygona; pomimo tego, że sami nie zawinili/ - chcąc go zabić pechowo zabija sam siebie, żona
zasada dziedziczenia losu Kreona na wieść o śmierci syna zabija się
 „Los mnie powalił, pełen burz i lęku”

Czuje moralne i etyczne zobowiązanie do Nie chce być chwiejny w poglądach, obawia się, że lud
zadośćuczynienia nakazom religii może go zacząć lekceważyć.

Woli sama umrzeć niż pozwolić na nieposzanowanie Nie uznaje kompromisów – ciało zdrajcy mogło być
zwłok brata, twierdzi, że gdyby go nie pochowała pochowane poza murami miasta, to pogodziłoby
sama czułaby się tak jakby umarła. rację ludzką z boską, ale Kreon nie jest zdolny do
miłosierdzia i ludzkich odruchów.

Boleje nad swoim losem, wie, że spotka ją kara za Władza jest jego namiętnością, ale pojmuje ją
sprzeciwienie się woli Kreona, ciężko jej się z tym bardzo sztywno. Zmienić zdanie jest skłonny dopiero,
pogodzić. Wybiera w swojej ocenie mniejsze zło, to gdy przepowiedziana zostaje jego klęska jako władcy,
na co jest w stanie w zgodzie ze swoim sumieniem ale wtedy jest już za późno.
przystać. Wie, że umrze za karę, przykro jej, że nie Sam siebie doprowadza do rozpaczy i wielkiego
zazna miłości i blasków życia. cierpienia.

Z godnością przyjmuje konsekwencje swojego Jego tragizm wywodzi się z zaślepienia władzą,
wyboru. Postępuje w zgodzie z wyznawanymi despotyzmu, bezkompromisowości oraz braku
zasadami i to daje jej siłę moralną. refleksji nad własnym postępowaniem. Jest
Jedna z najszlachetniejszych postaci w literaturze, ma tyranem, łamie prawa będące ponad prawem
niezłomny charakter i jest bardzo uczuciowa. Postać ziemskim.
piękna moralnie, szlachetna i zasługująca na
szacunek.

Popełnia samobójstwo /powiesiła się na chuście/, aby