Isla Fontana Series #2: Owning Her (COMPLETED)

Description

| A VERY MATURED CONTENT |

The 2nd installment of Isla Fontana Series.

Zeke Velasquez grew up with a silver spoon in his mouth. He has everything. What he
wants, he gets. He came from a very wealthy family. Unlike his older brother, he is
a happy-go-lucky— a spoiled youngest Velasquez. He loves to spend money. Buy
expensive cars, party every night, bedded every woman he met and wasted his life
like nothing matters.

He thought he’s contented with his life. He thought getting everything he wants is
more than enough. Until he met a young girl in Isla Fontana. She’s very simple— not
his type of a woman.

This young girl brought him into reality— na hindi lahat ay makukuha niya ng ganoon
kadali lang. She’s the first woman who didn’t give him too much attention. Sanay na
sanay siya sa atensyon lalong-lalo na sa mga kababaihan. She’s simple yet lethal.
The fact that he can’t have her full attention annoys him.

Until he’s slowly begging for her attention and desperately wanted to own her.

Written By: RosasVhiie Book Cover By: Angela Del Socorro

Owning Her. Soon!

Will write this after Zach’s story!

Abangan!

Isla Fontana Series is free to read here on Wattpad!

Kapit lang, guys! I’ll be back soon and thank you so much for patiently waiting!💛

Prologue

WARNING: Ang kuwentong ito ay galing sa malikot na imahinasyon ng author. Ang

anumang pagkakatulad ng pangalan, lugar at pangyayari ay hindi sinasadya.

This story may consists of violence and sensitive topics or scenes.

🔞 This is R-18 🔞

PROLOGUE

“MANGINGISDA? Seriously, kuya?” natatawang tanong ni Zeke sa kakambal niya.

Nang makitang hindi ito umiimik ay nawala ang ngiti niya. When his twin is like
this, he knew that he’s serious.

“I don’t want to leave here, kuya. My life is here and—”

“You want me to freeze your bank accounts, then?” Seryosong tanong nito.

Fuck this!

“Why do we have to stay there?” Naiinis na tanong niya.

His brother sighed.

“I need peace of mind. I want you to be with me, Zeke. At para na rin matigil ’yang
pagiging babaero mo at maging santo ka kahit papaano.” Tumayo ito mula sa swivel
chair.

They are currently in his brother’s office right now. After their parents’ death,
his brother became the CEO of their parents’ precious business. Halos ang kapatid
na rin niya ang gumagabay sa kanya, tila tumayong magulang niya. But he is always a
spoiled fucking brat. Nasanay siya sa karangyaan at ang isiping mananatili siya sa
isla ay tila nakakabagot na.

Mas gusto na lang niyang manatili dito sa Maynila kasama ang mga babaeng gustong-
gusto siyang pinapaligaya. Kung mananatili siya sa isla, paano na ang kaligayahan
niya?

“What makes you think that staying in Isla Fontana can make me saint, Kuya?”
Sarkastikong tanong niya.

Tiningnan siya ng kapatid.

“We will leave in a few minutes,” tugon nito, hindi pinansin ang sinabi niya.

“Kuy—”

“Magreklamo ka pagkatapos mong makita mo na ang Isla Fontana.” Putol nito sa

sasabihin niya.

Makakas siyang napabuntong-hininga.

“Kahit kailan ay hinding-hindi ko magugustuhan ang isla, Kuya. Pustahan kahit isang
oras lang hindi ako tatagal doon.” Padabog siyang umupo, umaaktong parang bata.

Napailing ang kapatid niya, tila nagpapasensya.

Wala na siyang nagawa nang sinama siya ng kapatid niya patungo sa private chopper
nila. Ni hindi na siya umimik pa nang nasa loob na. Kahit nga ang pagsuot ng
simpleng damit kanina bago sila umalis ay napipilitan lang siya.
Nang nasa himpapawid na ay mas pinili niyang pumikit na lang, pinakita sa kapatid
na walang siyang interes sa pagpunta nila sa Isla Fontana. Pabalik-balik ang
kapatid niya sa isla noon pa man pero ngayon lang siya nito isinama.

Nang lumapag ang chopper ay bumaba na sila. Inikot niya ang paningin sa paligid.
Mula sa kalayuan ay nakikita niya ang isla. Normal na tahimik at… boring.

Napabuntong-hininga siya at namulsa.

“Sasakay tayo sa bangka patungo sa isla. Remember not to speak in english when we
get there. Simple ang mga tao doon at—”

“Yeah, yeah. Ilang ulit mo nang sinabi sa’kin ’yan.” Nayayamot na tugon niya sa
kapatid, nauna na doon sa bangkang nakita niya.

Sumunod ang kapatid, sumampa sa bangka. Panay ang buntong-hininga niya habang nasa
bangka. Ilang minuto din silang nasa karagatan bago nakarating sa paroroonan nila.

They stop in a small… what is this? Palengke ba? Halos ayaw pa niyang bumaba sa
bangka nang makita ang iilang mga tao doon. Makikisalamuha siya sa mga ganitong
klaseng tao?

“Zeke?” Nilingon siya ng kapatid, nakababa na ito sa bangka.

“Can I just go back?” Mahina ngunit nakangiwing tanong niya.

“Yes, you can. Just don’t expect that you can spend any money from—”

“Ito na nga, bababa na ako.” Sumimangot siya.

Naiiling na nauna na itong naglakad. Sinundan niya ang kapatid. Naagaw nilang
pareho ang atensyon ng mga tao. Ang iba ay binabati ang kapatid niya, halatang
kilala na ito sa isla.

Ang iba ay namamangha, palipat-lipat ng tingin sa kanilang dalawa. Tila ngayon lang
nakakakita ng dalawang taong magkapareho ang mukha. Ang iba nga ay tinatawag pa
siyang Zach, ni hindi na makilala kung sino talaga sa kanilang dalawa ang tunay na
Zach.

Some people are smiling… genuinely. Habang pinagmamasdan niya ang mga simpleng tao
sa islang ito, unti-unti ay namamangha siya. Why not? They lived simply but they
are smiling genuinely. Tila ba sapat na sa mga ito na ganito kasimple ang pamumuhay
nila? Sanay siya sa karangyaan at alam niya sa sariling hindi siya mabubuhay sa
ganitong klase ng pamumuhay.

“Hoy, kuya. Ang sabi ko magbayad ka sa lola ko. Ilang beses ka nang sinisingil.
Maayos kang nangutang kaya maayos ka din sanang magbayad. May karapatan kaming
singilin ka kasi utang mo ’yon at nangako kang magbabayad. Noong nakaraang araw ka
pa bukas nang bukas, hindi na matapos ang bukas mo. Gusto mo yatang hindi ka na
aabutan ng kinabukasan? Bayad bayad din, uy! Ayos lang naman kahit wala ka pang
pambayad basta kausapin mo lang kami ng maayos.”

Napatitig si Zeke sa babaeng dire-diretsong nagsalita. Sinuyod niya ito ng tingin.

Ang tapang ng hitsura nito pero mukhang… bata pa?

“Pasensya na. Nagkasakit ang bunsong anak ko. Kakausapin ko ang lola mo. Pasensya
na talaga.” Narinig niyang tugon ng lalaki.
The girl sighed and rolled her eyes. Napako ang tingin niya sa babae. She’s… cute.
Halata ang pagiging maldita.

He don’t know why he can’t take his eyes off of her. Basta na lamang niya itong
tinitigan, ni ayaw na niyang kumurap. Sa bawat galaw ng mapulang labi nito ay
nakatitig lang siya. Pati ang bahagyang paggalaw ng kamay nito hanggang sa pagtaas-
baba ng dibdib nito sa pagpipigil siguro ng inis ay nakatingin lang siya.

“Siguraduhin mo lang na totoong nagkasakit ang anak mo kuya, ha? Ayokong

inaagrabyado ang lola ko at mas lalong ayoko sa mga mga taong sinungaling.” Iyon
lang at tumalikod na ang babae.

Awtomatiko siyang humakbang papalapit sa babae. Fuck! Bakit kusang gumalaw ang mga
paa niya? What was he thinking?!

Napatigil sa paglalakad ang babae nang huminto siya sa harapan nito. Sa tangkad
niyang ito ay tila nakakaaliw na napatingala ang babae sa kanya, nakakunot nga lang
ang noo.

Nagkaroon siya ng pagkakataong pagmasdan ang mukha nito sa malapitan. She’s simple
yet beautiful. May kung ano sa mukha nito na hindi niya kayang ignorahin.

This girl’s lips are so naturally red. It seems… so sweet. Ang ilong ng babae ay
natural ding matangos. Hindi katulad ng mga babaeng nakakasalamuha niya sa Maynila
na halos retokado na. Her eyes are fierce yet beautiful. This girl’s body is small
yet sexy. Tila nakakatakot lang itong ibalibag sa kama dahil baka mapilayan.

Damn! What was he thinking again?

Napalunok siya nang madako ang tingin niya sa dibdib ng babae. She’s wearing a
loose shirt pero alam niyang may maipagmamalaki ito.

“May kailangan ka?”

Natigilan siya sa tanong nito. Seriously?

“Ahm…”

“Kung wala kang kailangan, puwedeng umalis ka diyan sa harapan ko? Nakaharang ka sa
dinadaanan ko. Hindi mo pagmamay-ari itong daan.” Awtomatiko itong sumimangot.

Tila bigla ay naguluhan siya at… nasaktan! Pakiramdam niya ay nasaktan ang ego
niya. What the fuck? How is it possible that he can’t see any admiration in her
eyes?

He is fucking Zeke Velasquez! Bakit wala man lang siyang nakikitang paghanga sa mga
mata ng babaeng ito?

Tila wala sa sariling tumabi siya, binigyan ito ng daan. Naikuyom niya ang kamao
nang humakbang ito.

“Anong pangalan mo?” Tanong niya dahilan para huminto ito sa paghakbang.

Tinaasan siya nito ng kilay.

“Bakit ko sasabihin?” Supladang tugon nito.

“Gusto ko lang malaman. Anong pangalan mo? At ilang taon ka na?” Nayayamot na
tanong niya.
“Dise-siyete na ako. Bakit? Teka lang, sinasayang mo oras ko kuya, ha? Ayokong
sabihin ang pangalan ko kaya pasensya.” Malditang muling tugon nito at diretso nang
tumalikod.

Sinundan niya ito ng tingin, napatiim-bagang. Gusto niya itong hilahin at

parusahan. Walang sinuman ang nagpakita sa kanya ng gaanong ugali. Ito pa lang.

She’s just a fucking seventeen year old girl! Hindi niya akalaing ang isang
seventeen year old lang ang magpaparamdam sa kanya ng ganitong klaseng pakiramdam.
Hindi niya matanggap!

“Kuya,” tawag niya sa kapatid.

“Hmm?”

“Let’s stay here for good,” mahina ngunit mariing sabi niya sa kapatid, nakatingin
sa babaeng naglalakad palayo.

He will make sure that he will give that girl what she deserved! Ilang araw lang ay
sigurado siyang makukuha na niya ang atensyon nito. Kailangan niyang kunin ang
atensyon nito!

To be continued…

A/N: Zeke’s sakit ng ulo starts now…😁

Chapter 1 (Warning)

CHAPTER 1

“LOLA, alis na po ako!” Paalam ni Alyssa sa lola niya at patakbong lumabas ng

munting bahay nila.

“Apo, nag-almusal ka ba?” Pasigaw na tanong ng lola niya.

“Doon na lang ako kakain, La!” Pasigaw na tugon niya, nagmamadaling isinukbit ang
luma niyang bag. Ni hindi pa nga siya nakapagsuklay. Hindi siya maagang nagising
kaya kailangan niyang magmadali.

Nang makarating sa bangka ay hingal na hingal siya.

“Manong, pakibilisan, ha?” Nakangiwing sambit niya kay Manong na maghahatid sa

kanya sa maliit na palengke ng isla.

“Hindi ka yata nagising ng maaga ngayon?” Natatawang tanong ni Manong.

Napakamot siya sa ulo.

“Tara na, Manong!” Anyaya niya, akmang itatali ang mahaba ngunit magulo niyang
buhok nang matigilan.

Umikot ang mga mata niya, nasira ang araw nang mamataan ang papalapit na lalaking
sanay na sanay na yatang sirain ang araw niya.
“Magandang umaga.” Narinig niyang bati nito kay Manong.

“Magandang umaga sa’yo binibini.” Ngumisi ito, tumingin sa kanya.

Hindi niya ito pinansin. Bahagya pa siyang napaatras ng sumampa din ito sa bangka.

“Anong ginagawa mo?” Supladang tanong niya.

“Makikisabay,” tugon nito, nagkibit-balikat.

“May sarili kang bangka, bakit nakikisabay ka dito?” Alam niyang salubong na ang
mga kilay niya, hindi gusto ang ideyang makakasama niya ito sa iisang bangka.

“Nasira ang bangka ko. Bakit ba ang aga-aga, ang init ng ulo mo? May dalaw ka?”
Natatawang tanong nito.

Inirapan niya ito.

“Manong, tara na!”

Hindi niya pinapansin ang binata nang umandar na ang bangka. Nasa karagatan na sila
pero ni hindi niya ito nililingon.

Ewan kung bakit palaging mainit ang ulo niya sa kakambal ni Kuya Zach. Siguro dahil
napepreskuhan siya sa lalaki? Naalala pa niya noong una niya itong nakita sa isla
ilang taon na ang nakakalipas. Ni ayaw niya itong pansinin noon at ang mokong ay
hindi yata kumpleto ang araw kapag hindi nasisira ang araw niya.

Hindi niya alam kung sinasadya lang ba talaga nitong inisin siya at minsan ay
nilalait pa, parang babae ang bibig. Simula nang magtagpo ang landas nila, palagi
na lang nitong pinapainit ang ulo niya.

Napabuntong-hininga si Alyssa at kinuha ang pantali ng buhok sa kamay niya. Dahil

nililipad ng hangin ang buhok niya ay inipon niya iyon gamit ang dalawang kamay
pero hindi niya magawang itali ang buhok dahil magalaw ang bangka.

Nabigla pa siya at napatingala nang nasa harapan na niya si Zeke. Awtomatiko nitong
kinuha sa kanya ang pantali sa buhok.

“Anong—”

“’Wag kang malikot,” saway nito, seryosong itinali ang buhok niya.

“Sinabi ko bang itali mo ang buhok ko?” Supladang angil niya.

Tumingin lang ito sa kanya. Dahil matangkad na lalaki ay tila nanliliit siya kapag
ito ang kaharap niya.

“Buhok mo itatali ko o ikaw mismo?” Ngumisi ito.

Inis na tinabig niya ang kamay nito. Wala sa sariling napahawak siya sa buhok niya,
maayos na iyong nakatali.

“Palagi mong itatali ’yang buhok mo, ang pangit mo kapag nakabuhaghag ang buhok.
Para kang bruha.” Ngumisi ito, nilalait na naman siya.

“Nakakahiya naman sa’yo. Guwapo ka ba?” Inirapan niya ito.

“Bulag ka ba? Ang daming babae dito sa isla na nagkakarandapa sa kaguwapuhan ko.”
At nagyabang ang mokong!

“Sila ang bulag, hindi ako.” Muli siyang umirap, tumalikod at umupo malapit kay
Manong.

Nang makarating sa palengke at maayos na nakarating sa daungan ang bangka ay kaagad

na siyang bumaba. Dahil may konting tubig dagat sa pagitan ng bangka at daungan ay
kailangan pa niyang tumalon para maiapak niya ang mga paa sa patag na kahoy. Si
Zeke ay nauna nang bumaba.

Akmang tatalon siya nang may humawak sa beywang niya. Awtomatikong umangat ang
katawan niya hanggang sa lumapat ang mga paa niya sa kahoy.

Tumingin siya sa lalaking nangahas na hawakan siya.

“Walang anuman.” Kumindat ito sabay talikod.

Inis na kinuyom niya ang mga kamao. Napaka-presko talaga!

Dumiretso na siya sa munting sanglaan kung saan siya nagtatrabaho. Gusto na niyang
umalis at tumulong na lang sa pagtitinda ng mga isda ng lola niya sa loob ng maliit
na palengke. Nagpaalam na rin siya may-ari ng sanglaan noong nakaraang araw at
pumayag naman ito. Nakiusap lang ito na habang hindi muna ito nakakakuha ng papalit
sa kanya ay manatili muna siya kahit ilang araw lang.

Naging abala siya kaya hindi nakalimutan na niyang kumain ng almusal. May lumapit
na customer kanina, masyado siyang namangha hindi dahil sa singsing na sinasangla
nito kundi sa angkin nitong kagandahan. Parang anghel ang babae at ang tangkad pa.
Ngayon niya lang ito nakita sa isla.

Napagtanto niyang ito pala ang babaeng sinagip ni Kuya Zach noong nakaraang araw.
Kung hindi lumapit si Kuya Zach para pigilan ang magandang babae na isangla ang
singsing ay hindi niya malalaman.

“Ang ganda-ganda niya,” nakangiting bulong niya sa sarili habang pinagmamasdan ang
babaeng naglalakad papalayo habang kasama si Kuya Zach.

“Umay na umay ka na ba sa kapangitan mo kaya hangang-hanga ka sa babaeng kagagaling

lang dito?”

Awtomatikong napatingin si Alyssa sa nagsalita. Nagsalubong ang mga kilay niya.

“Hoy dimunyu, umalis ka nga sa harapan ko dahil nandidilim paningin ko sa’yong

dimunyu ka.” Gigil niya itong inirapan.

Imbes na umalis ay tumawa lang ito, tila aliw na aliw pa sa kanya. Sinimangutan
niya ito.

“Hindi ka aali—” Natigil siya sa pagsasalita nang may isinubo ito sa bibig niya.

“Kain ka, hindi ka pa nag-aalmusal. Mag-aalala si Nanay Helen sa’yo,” anito at

sumandal sa kahoy na poste malapit sa kinaroroonan nito.

Wala siyang nagawa kundi ang nguyain ang tinapay na isinubo nito sa kanya. Hindi
dapat sinasayang ang pagkain kahit isang dimunyu pa ang nagbigay.

Nang maubos niya ang tinapay ay muli siya nitong sinubuan.

“Ano ba? Ano mo ako anak para subuan?” Nayayamot na tanong niya, kinuha ang tinapay
na hawak nito at pati na rin ang maliit na supot na may laman ding tinapay.

Ngumisi ito, kumislap ang mga mata.

“Alyssa, iba ang isusubo ko sa’yo sa susunod kaya ngayon pa lang, isubo mo na lahat
ng puwede mong isubo.” Ngising-ngisi ang mokong.

“Salamat kuya, ha?” Sarkastiko niya itong tinalikuran.

“Tubig ayaw mo?”

“Lumayas ka na,” pagtataboy niya.

“Baka mabulunan ka at—”

“Lumayas ka nga sabi, nasa trabaho ako.” Sinamaan niya ito ng tingin.

Inangat nito ang dalawang kamay, umaktong sumusuko.

“Masusunod, kamahalan.” Natatawang naglakad ito papalayo.

Sinundan niya ito ng tingin pero kaagad din siyang nag-iwas ng tingin nang lumingon
ito.

“Ubusin mo ’yong tinapay, ha? ’Yong pinakamalaki… isubo mo.” Ngising-ngisi ito.

Parang gusto niya tuloy itong batuhin. Hindi siya manhid para hindi maintindihan
ang ibig nitong sabihin. Sa hilig ba naman niyang magbasa, naging pamilyar na siya
sa mga ganitong klaseng usapan.

Nang sumapit ang dapit-hapon ay nagpaalam na siyang uuwi. Sasabay na lang siya sa
dalawa niyang kapatid kaya pumasok siya sa loob ng palengke para puntahan ang mga
ito.

Bago nakarating sa puwesto ng lola niya sa loob ng palengke ay nahagip ng mga mata
niya si Zeke, may kausap itong dalawang babae, nakikipagtawanan.

Ang isang babae ay pasimpleng hinahawakan sa braso ang binata, ang isa naman ay
halata ang paghanga sa mga mata habang nakatingin kay Zeke.

Napapailing na nagpatuloy siya sa paglalakad. Madalas niyang nakikitang may kausap

na mga babae si Zeke. Palibhasa, napaka-presko. May mga naririnig pa siyang usap-
usapan na bigla itong nawawala kasama ang mga babaeng nakakausap nito. Ang sabi ng
iba ay may ginagawang kababalaghan daw ang mga ito pero dahil mataas ang respeto ng
mga taga isla sa kambal ay hindi na iyon pinapakialaman ng mga tao. Takot lang
nilang magsalita.

Muli na naman siyang napatigil sa paglalakad nang marinig ang tawa ni Zeke.
Nayayamot siya sa tuwing naririnig ang tawa nito.

Napailing na naman siya ulit at humakbang. Sa paghakbang niya ay nadulas siya kaya
mabilis na bumagsak ang katawan niya sa madulas na semento.

Napangiwi siya at mahinang napadaing. Tinulungan niya ang sariling makabangon pero
kusa nang umangat ang katawan niya sa ere.

Nang tumingin siya sa lalaking bumuhat sa kanya ay tila gusto niyang lamunin na
lang siya ng lupa. Siguradong nakita ng lalaking ito kung paano siyang bumagsak sa
semento.

Hindi niya alam kung saan siya nito dinala. Basta naramdaman na lang niyang pinaupo
siya ng binata s medyo hindi kalakihang bato.

“Ang lampa mo.” Salubong ang dalawang kilay ng binata, parang galit pa.

“Anong magagawa ko, mas lampa ang semento,” tugon niya, hindi alam kung saan
naiinis, sa sarili o sa semento.

“May masakit sa’yo?” Tanong nito.

“Wala.”

“Sigurado ka?”

“Wala nga sab— Aray!” Napasigaw siya nang inangat nito ang isang kamay niya.

“Wala, huh?” Sarkastikong sambit ng binata at kapagkuwan ag malakas na napabuntong-

hininga.

“Wala ’to. Magpapahilot na lang ako kay lola mamaya.” Sumimangot siya.

Tumitig ito sa mukha niya.

“Bakit?”

Awtomatikong umangat ang isang kamay ng binata, tila wala sa sariling hinaplos ang
gilid ng labi niya. Napapitlag siya nang maramdaman ang hapdi.

“Nagasgasan ang gilid ng labi mo,” anas nito, parang galit na galit sa gasgas kung
makatingin.

“Lagyan ko na lang ng—”

“Sa susunod, ’wag kang lampa.” Nagulat pa siya ng medyo tumaas ang boses nito.

“Teka nga, bakit parang galit ka?”

“Hindi ako galit.”

“Bakit tinataasan mo ako ng boses?”

“Hindi kita tinataasan ng boses.”

“Tinaasan mo ako ng—”

“Tangina, ’wag ka nang magsalita. Naiinis ako.” Malakas itong napabuntong-hininga.

“Kanino? Sa akin? Anong ginaw—”

“Naiinis ako sa pagiging lampa mo. Naiinis ako dahil ang pangit-pangit mo. Nasa’yo
na yata ang lahat na puwedeng kainisan.” Salubong na salubong ang kilay ng binata.

“Problema mo? Parang kang bata! Ang tanda-tanda mo na para—”

“Anong sabi mo?” Bigla ay parang mas lalo itong nainis.

“Sabi ko matanda ka na pero umaakto ka pa ring—”

“Hindi ako matanda, Alyssa.”

“Anong hindi? Ang laki ng agwat ng edad natin kaya matan—”

Natigilan siya nang inilapit nito ang mukha sa mukha niya. Halos maduling siya sa
sobrang lapit ng mukha nila sa isa’t-isa.

“Isang salita pa, malilintikan ka sa’kin.” Mariin at may babala sa boses nito.

Napalunok siya at ilang beses na napakurap nang sa wakas ay lumayo ito sa kanya.
Ang lakas ng tahip ng dibdib niya. Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay
lumayo ito sa kanya.

Hindi lang niya maintindihan ang sarili dahil kakaiba ang tibok ng puso niya.

Nang muli siyang tumingin kay Zeke ay kaagad niyang nabasa ang sinasabi ng mga mata
nito. Warning. He’s giving her a warning.

Hindi niya alam kung para saan at kung bakit ganoon ang sinasabi ng mga mata nito
pero… kinakabahan siya.

To be continued…

A/N: Kung sino lang talaga sa mga characters ko ang kinukulit ang utak ko ay iyon
ang sinusulat ko 😅✌️

Chapter 2 (First Kiss)

CHAPTER 2

NAPANGITI si Alyssa nang makita si Ate Thea. Napakaganda talaga nito. Ilang linggo
nang naririto si Ate Thea at nakapalagayan na niya ito ng loob.

“Ate!” Tinawag niya ito.

Awtomatiko itong lumingon sa kanya.

Kumaway siya at patakbong lumapit sa kinaroroonan nito.

“May handaan malapit sa palengke mamaya, gusto mong sumama?” Masayang anyaya niya.

“Talaga? Sige sasama ako pero hihintayin ko muna si Zach para magpaalam, ha? Baka
kasi mag-alala, eh,” natatawang tugon nito.

Tumango siya at ngumiti.

“Walang problema, ate. Mamayang hapon ang alis natin, ha? Nakahanda na ang bangka.
Pero kahit hindi ka magpaalam, malalaman din naman ni Kuya Zach kasi kami ang mga
kasama mo. Atsaka ’yong handaan, taon-taon iyong ginagawa. Parang selebrasyon ng
mga tao at pasasalamat dito sa Isla Fontana kasi bukod sa masagana sa mga isda ay
hindi kailanman napipinsala ng anumang kalamidad ang isla,” paliwang niya a
tumingin sa karagatan.
“Pangarap kong makita ng personal ang Maynila, ang mga nagkikislapang mga ilaw, ang
maraming tao, ang maiingay na tunog ng sasakyan pero sa ilalim ng puso ko alam kong
babalik at babalik ako dito sa isla, ate. Ito ang tahanan ko. Mahirap man ang buhay
pero napakapayapa. Iyon lang naman ang importante,” aniya, titig na titig sa
malawak na karagatan.

Nakakaramdam siya ng lungkot dahil lilisanin niya ang isla sa mga susunod na araw
para ipagpatuloy ang pag-aaral niya. Pinalad siyang magkaroon ng sholarship.
Napakabait ng taong gustong magpa-aral sa kanya.

Tumingin siya kay Ate Thea nang ginulo nito ang buhok niya.

“Sana ay hindi maging malupit ang buhay sa’yo. Manatili kang masaya, Alyssa.”
Matamis siya nitong nginitian, bahagyang pinisil ang pisngi nya.

“Ate, ikaw din po. Sana maging masaya ka at maging payapa ang buhay mo. At sana
’wag ka nang umalis dito, ate. Gawin mong tahanan ang Isla Fontana, kasama kami.”
Hinawakan niya ito sa kamay. Palagay talaga ang loob niya kay Ate Thea.

“Kung ako ang masusunod ay ayokong umalis sa islang ito, Alyssa,” tugon nito.

Hindi niya mapigilang malungkot.

“Ibig bang sabihin ay… may balak kang umalis dito?” Malungkot na tanong niya.

Ngumiti ito.

“Hintayin ko lang si Zach para magpaalam,” mahinang sambit nito.

Tumango siya at ngumiti.

“Basta sama ka, ha? Masaya doon, maraming pagkain at ang maganda doon ay may mga
sumasayaw sa gitna ng apoy,” nasasabik na aniya.

Nakakasabik naman kasi talaga dahil iyon na ang nakasanayang tradisyon ng isla.

Nagpaalam siya kay Ate Thea at bumalik sa munting bahay nila. Naglinis muna siya sa
loob, hinugasan ang mga plato at kapagkuwan ay naligo. Isinuot niya ang kaisa-isang
puti at manipis na bestida na madalang lang niyang sinusuot. Sa tuwing may mga
okasyon lang. Maayos niyang sinuklay ang mahabang buhok bago nagpaalam sa lola niya
para umalis.

Saktong paglabas niya ay nakita niya ang lalaking sisira na naman yata sa araw
niya.

Awtomatiko siya nitong pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa.

“Saan ang punta mo?” Tanong nito, nakakalokong ngumiti.

Imbes na sagutin ito ay nilampasan lang niya ito.

“Ah, pupunta ka sa handaan mamaya? Umaasa kang may magtatapat sa’yo? Sa pangit mong
’yan, walang magtatangka.”

Naikuyom niya ang mga kamao, nagpapasensyang hinarap ito.

“Dumating na si Kuya Zach?” Seryosong tanong niya.

“Si kuya? Hindi pa. May pinuntahan siya. Baka bukas na uuwi,” tugon nito.
Tumango lang siya at akmang tatalikod nang inagaw nito ang atensyon niya.

“Itali mo ’yang buhok mo,” utos nito na ikinaangat ng kilay niya.

“Sino ka para utusan ako?” Supladang tanong niya.

“Ang pangit mo kapag nakabuhaghag ang buhok kaya itali mo. Alam mo dapat kung ano
ang ikakaganda mo. Kaso wala ka na nga palang ikakaganda,” anito, mahinang tumawa.

Inirapan niya ito at tumalikod. Ano ba problema nito sa buhok niya? Sa tuwing
nakabuhaghag ang buhok niya, palagi na lang nitong pinupuna.

Nakita niya si Ate Thea na tila may hinihintay.

“Umalis daw siya, ate. May pinuntahan.”

Napalingon ito nang magsalita siya.

“H-Ha?”

“Nakasulubong ko ’yong dimunyu kanina. Sinabi niyang umalis si Kuya Zach pagkatapos
mangisda. May pinuntahan daw, eh. Baka bukas na makakabalik. Kaya sa amin ka na
matulog mamaya, ate.” Nakangiti niya itong inalok.

Tahimik na tumango si Ate Thea.

“Tara na, ate?” Nginitian niya ito at nauna na siyang naglakad patungo sa bangka.

Sumampa sila sa bangka patungo sa maliit at payapang palengke ng Isla Fontana. Nang
makarating doon ay sinalubong sila ni Ate Kathy at Ate Seiranel, ang dalawa niyang
nakakatandang kapatid. Nauna na ang mga ito kanina.

Tumingin siya sa paligid. Madilim sa paligid niya. Lumiwanag lang iyon nang gumawa
ng apoy ang iilang tao.

Maraming tao sa paligid. Mga babae at lalaki, may mga matatanda na nag-uusap at
nagtatawanan. May dalawang mahabang mesa na puno ng mga pagkain. Puro isda ang mga
iyon at ilang pagkaing-dagat.

Napangiti siya nang makita mula sa kalayuan ang pabilog na apoy, sa gitna niyon ay
ang mga kababaihang sumasayaw. Ang tanging tugtog ng mga ito ay mula sa mga kahoy
at kawayan na ginawang instrumento. Taon-taon ay ginagawa na ito sa isla.

“Ang ganda.” Narinig niya si Ate Thea.

“Sabi ko sa’yo ate, maganda dito,” tugon niya, nakangiting tumingin sa mga
kababaihang sumasayaw sa gitna ng pabilog na apoy.

“Ang daming kalalakihan at kababaihan,” puna nito sa kapaligiran.

“Oo, ate. Nagtitipon-tipon ang mga dalaga at binata dito. Taon-taon kasi itong
ginagawa. Parang tradisyon na ng Isla Fontana. May dahilan kung bakit nandito ang
mga halos mga dalaga at binata. Mahalagang araw ito para sa amin. Dito namin
malalaman kung sino ang may gusto sa amin,” paliwanag niya, ngumiti.

“Talaga? Paano?”

Muli siyang ngumiti.

“Malalaman mo din mamaya, ate. Unang beses mo dito at alam kong mabibigla ka pero
masaya ito.” Humagikhik siya at hinila ito patungo sa mahabang mesa para kumuha ng
makakain.

Ang dami nilang nakain. Pati si Ate Kathy at Ate Seiranel na nakapalagayan na rin
ng loob si Ate Thea ay nakisali sa kanila. Tawanan lang silang apat.

Nang matapos ay humiwalay si Ate Thea sa kanya. Inabala niya ang sarili sa panonood
sa mga sumasayaw. Nakakaliw silang pagmasdan.

Nang mapalingon sa kinaroroonan ni Ate Thea ay nakita niyang nasa tabi nito ang
kakambal ni Kuya Zach. Kaagad na umikot ang mga mata niya, inirapan ito.

Ilang sandali lang ay nasa matandang lalaki na ang atensyon nilang lahat nang
magsalita ito.

“Umpisahan na natin ang nakagawian taon-taon. Ngayong gabi ay muli nating

masasaksihan ang mga kalalakihan at kababaihang may lihim na pagsinta.”

Tumawa ang karamihan sa paligid. Alam niyang sabik na rin ang iba.

Muling nagsalita ang matanda.

“Sabay-sabay na patayin ang mga apoy at umpisahang lapitan ang inyong mga iniirog.
Ito po ay walang sapilitan. Kung ikaw ay walang lakas ng loob na ipakita sa lahat
kung sino ang iyong iniirog ay ayos lamang.”

Napangiti siya. Sino na naman kaya ang masasaksihan niyang magtatapat ng pag-ibig
sa iilang mga kadalagahan sa isla? Nasasabik na siyang masaksihan ang mga iyon.

Umatras siya ng konti nang inumpisahan nang patayin ang mga apoy. Unti-unting
dumilim ang paligid.

Mamayang maliwanag na ay nasasabik siyang makita ang mga magiging magkasintahan

pagkatapos ng gabing ito.

Nang madilim na ang buong kapaligiran ay muli siyang umatras pero ganoon na lamang
ang gulat niya nang bumangga ang likod niya sa matigas na bagay. Bagay ba o tao?

Napasinghap siya nang hinarap siya nito at ekspertong hinapit siya sa beywang.
Ganoon lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang hinawakan siya nito sa batok at
sinakop ng halik ang labi niya.

Halos naging tuod siya sa sobrang pagkabigla. Tinangka niyang umatras pero mas lalo
lang siya nitong hinapit sa beywang, idiniin sa katawan nito.

Sino ito? Sino ang humalik sa kanya? Hindi niya ito inaasahan!

Kung paano nitong naibuka ang tikom niyang labi ay hindi na niya alam. Hindi niya
alam kung paano pero mukhang napaka-eksperto nito.

Sa kauna-unahang pagkakataon, sa ikalabing-siyam na taong gulang niya ay ngayon

lang niya naranasan ang ganito. Ang mahalikan ng isang lalaki. Ito ang kaniyang…
first kiss.

Ekspertong gumalaw ang labi nito, sinakop ng husto ang labi niya. Mabagal ang galaw
ng labi nito ngunit mariin at malalim.
Hindi niya alam kung ano ang nagtulak sa kanya para mas lalong bigyan ito ng laya
sa pagsakop ng labi niya. Kakaiba iyon sa pakiramdam, nakakakiliti. Pumikit siya at
nang kusang gumalaw ang labi niya ay awtomatiko itong napadaing na tila nasasaktan,
mas lalong nanggigil sa pagtugon niya.

Binitawan nito ang labi niya at mahinang napamura bago muling sinakop ng halik ang
labi niya.

Nang unti-unting lumiwanag ang kapaligiran ay tinangka niyang lumayo pero mukhang
wala itong balak bitawan siya. Mas lumalalim, mas naging mapaghanap ang klase ng
halik nito.

Tuluyang lumiwanag ang buong kapaligiran ay nagmulat siya ng mga mata kasabay ng
pagbitaw nila sa labi ng isa’t-isa. At ganoon na lamang kabog ng dibdib niya mang
makilala ang lalaking nasa harapan niya.

Tumitig ito sa kanya, partikular sa mga labi niya. Nabitawan siya nito nang umatras
siya. Unti-unti ay nakita niya ang pag-angat ng sulok ng labi nito, sinasabing
nagtagumpay ito.

“Unang beses mong nahalikan, hmm?” Tuwang-tuwa ang mga mata nito.

Ilang beses siyang napakurap, pinakalma ang sarili. Tumingin siya sa paligid, nag-
init ang buong mukha nang makitang nakatingin ang ibang tao sa gawi nila.

Naglakad siya palayo. Alam niyang sinundan siya ng lalaking nangahas na halikan
siya.

“Alyss—” Nagulat ito nang bigla siyang humarap, saktong wala na ang atensyon ng mga
tao sa kanila at buong lakas niya itong sinapak sa mukha.

Narinig niya ang pagmura nito habang hawak ang gilid ng labi. Tumingin ito sa kanya
at sa pagkagulat niya ay hinawakan siya nito sa kamay at kapagkuwan ay hinila
patungo sa kung saan.

Natagpuan na lang niya ang sariling nasa malaking bato, nakasandal ang likod habang
ang binata ay muling sinakop ng halik ang labi niya.

Sa pagkakataong ito ay hindi na iyon mabagal at maingat. Ang halik nito ngayon ay…
mapagparusa.

To be continued…

A/N:
🤦🏻‍️
‍
♀️‍♀️🤦I🏻‍️keep dozing off while writing this 😅😅😂😂‍‍♀️
♀️‍
‍♀️
♀️

Chapter 3 (Restraint)

CHAPTER 3

MISTULANG naging tuod si Alyssa pagkatapos nang mapagparusang halik ng lalaking

nasa harapan niya.

Nakita niya ang pagngisi nito sa kabila ng matamang titig ng binata sa buong mukha
niya.
Dahan-dahan siyang napalunok, wala sa sariling napahawak sa sariling dibdib. Gusto
niyang umiyak sa hindi malamang kadahilanan.

Unti-unti ay kumilos siya at unti-unting tumalim ang mga mata.

“Manyakis ka!” Sigaw niya.

Sa halip na magulat ay mas lalo lang itong ngumisi, tila aliw na aliw pa sa hitsura
niya ngayon.

“Bakit mo ako hinalikan?!” Tanong niya nang makabawi.

Kunwari ay inosente siya nitong tiningnan.

“Hindi mo ba gusto?”

“Sagutin mo kasi ako!”

“Bakit nanliligaw ka ba? Ang alam ko lalaki ang nanliligaw,” pamimilosopo nito.

“Kuya Zeke!”

“Kuya? Gusto mo yatang halikan kita ulit?” Humakbang ito kaya napaatras siya.

“Bahala ka sa buhay mo!” Inis na inis talaga siya!

“Huwag ka na magalit, mas lalo kang pumapangit.”

Sinasadya siya nitong asarin. Namumuo ang luha sa mga mata niya sa sobrang inis.
Hanggang sa hindi na niya napigilang mapahikbi.

Tinakpan niya ang mukha gamit ang dalawang kamay.

“Alyss—”

“Huwag mo akong kausapin! Gago ka!” Pigil na pigil niya ang sariling hindi lumakas
ang iyak.

“Tang… ina…” Narinig niya ang malutong na mura nito na mas lalong dumagdag sa sama
ng loob niya.

Hinarap niya ito habang umiiyak.

“Unang halik ko ’to! Bakit ninakaw mo? Ang sama ng loob ko dahil hindi na birhen
ang labi ko! Gago ka! Gago!” Galit na galit siyang sumigaw.

Napakurap ito at napanganga, tila hindi inaasahan ang dahilan kung bakit siya
umiiyak.

Halos hindi makapaniwalang napasabunot ito sa sariling buhok, hindi alam kung
matatawa ba o aaluin siya.

“Tangina naman, Alyssa.” Hindi nito mapigilang matawa habang nakasabunot pa rin sa
buhok.

Tumitig ito sa kanya, binuka ang bibig pero kaagad din iyong itiniklop na tila nag-
aalangang ituloy ang sasabihin.
Muli itong ibinuka ang bibig pero muli ay itiniklop. Napapailing na naglakad ito ng
pabalik-balik sa harapan niya at kapagkuwan ay tumingin sa kanya.

“Hindi ko alam kung anong gagawin ko sa’yo. Hindi mo ba talaga alam ang totoong
dahilan kung bakit kita hinalikan? Matalino ka. Dapat alam mo ang totoong dahi—”

“Wala akong pakialam kung ano ang dahilan mo! Dahil ang alam ko palagi mo akong
pinaglalaruan! Una pa lang, gustong-gusto mo na akong inaasar. Nakakainis ka, alam
mo ba ’yon? Ikaw lang ang lalaking sinasabihan akong pangit at lampa!” Nilabas niya
lahat ng sama ng loob.

“Pangit ka naman talaga!” Tumaas ang boses nito, naiinis.

Hindi makapaniwalang tiningnan niya ito. Napaka-gago talaga!

“Kapag may nanligaw sa’kin, humanda ka! Lulunukin mo ’yang sinabi mo.” Sinimangutan
niya ito.

Ngumisi lang ito sa sinabi niya. Na tila ba sinasabing napaka-imposibleng may

manligaw sa kanya.

“Punasan mo ’yang luha mo, baka sakali gumanda ka,” nang-aasar na utos nito.

Inis na pinunasan niya ang mga luha. Nang muli niya itong tingnan ay hindi
nakatakas sa paningin niya ang lambot sa guwapong mukha nito. O imahinasyon lamang
niya? Dahil kaagad din itong ngumisi nang magsalubong ang mga mata nila.

“Akala mo naman kung sinong guwapo,” bulong-bulong niya.

“Guwapo naman talaga ako.” Narinig siya ng binata, nagmamayabang.

“Babaero!” Singhal niya.

Nanlaki ang mga mata nito.

“Paano akong naging babaero?”

“Marami kang babae dito sa isla. Akala mo hindi ko alam? Kung saan-saan pa nga daw
kayo nakakarating? Anong pakiramdam na iba-ibang babae ang nakakandong mo?
Pinagsawaan mo? Hindi na nakakapagtaka kung balang araw ay may lalapit na sa’yo at
sasabihing buntis sila. Ganyan ka kalibo—” Napaatras siya nang humakbang ito.

Ang kaninang nakangising mukha nito ay biglang napalitan. Bigla itong naging
seryoso, tumalim ang mga mata.

“Babaero ako pero hindi mo alam ang totoo, Alyssa. Wala kang alam. Tangina, wala
kang alam,” mariin itong nagsalita, halatang nagpipigil ng galit.

Bigla siyang nakaramdam ng kaba. Nakakatakot ang seryosong mukha nito.

“Ano bang dapat kong malaman?” Sa kabila ng kaba ay nagtatapang-tapangan pa rin

siya.

Nakakainis lang sa tuwing kaharap niya ito dahil nakatingala siya. Hindi sapat ang
taas niya dahil matangkad na lalaki talaga ito. Siya ay maliit lang.

Sa halip na sagutin siya ay ngumisi lang ito. Nawala ang galit sa guwapong mukha.

“Bumalik ka na doon habang nagtitimpi pa ako sa’yo,” utos nito at umatras.

Sumimangot siya at inirapan ito.

“Malibog ka,” pang-aasar niya.

Sa halip na mainis ay mahina lang itong natawa.

“Mag-iingat ka sa mga sinasabi mo. Baka balang-araw susuko ka sa pagiging malibog

ko.” Ngising-ngisi ang lalaki.

Inamin ngang malibog. Kadiring lalaki. Muli niya itong inirapan at tuluyang
tumalikod, dire-diretsong bumalik kung saan ginaganap ang okasyon.

Nang malayo na siya ay hindi niya mapigilang lumingon. Nakita niya ang lalaki,
hinihilot ang sentido nito na tila kanina pa sumasakit ang ulo sa kanya pero hindi
nakatakas sa paningin niya ang bahagyang pagngiti nito.

Napasimangot siya at nagpasyang aliwin ang sarili sa okasyong ginaganap taon-taon

dito sa isla.

Nang oras ng uwian ay kasabay na niya ang mga kapatid. Nasa bahay na sila.
Mahimbing nang natutulog ang mga kasama niya sa bahay pero siya ay hindi makatulog.

Nakatulala lang siya habang ang isip ay bumabalik sa halik na naranasan niya
kanina. Wala sa sariling napahawak siya sa ibabang labi kasabay ng pagkabog ng puso
niya.

Muling nanumbalik sa isip niya kung gaano kalambot ang labi ng lalaking humalik sa
kanya. Hindi pa niya naranasang halikan ng ibang lalaki ngunit bakit sa tingin niya
ay napakagaling nitong humalik?

Napabalikwas siya ng bangon sa naisip at paulit-ulit na umiling. Bakit ang halik na

iyon ang nasa isipan niya? Bakit hindi iyon mabura sa isip niya?

Inis na bumaba siya mula sa papag na kama at napabuntong-hininga.

Madaling araw na pala. Ni hindi niya namalayan ang paglipas ng oras.

Nagpasya siyang lumabas. Medyo maliwanag sa labas dahil sa bilog na buwan sa

kalangitan. Iyon ang nagsilbing ilaw niya patungo sa dalampasigan. Tinungo niya ang
lugar kung saan ay siya lang ang nakakaalam. Pumupunta siya doon sa tuwing
nalulungkot o kapag gusto niyang mapag-isa.

Awtomatiko siyang napangiti nang makita ang naglalakihang mga bato. Naririnig niya
ang mahinang hampas ng alon mula sa dagat sa mga batong iyon.

Naglakad siya at sumampa sa hindi kalakihang bato. Umupo siya doon at hinayaan ang
mga paa na abutin ng tubig dagat.

Lumingon-lingon siya sa paligid. Alam niyang sa mga oras na ito ay wala pang tao.
Kaya nagpasya siyang hubarin ang bestida niya at sumuong sa dagat. Natatakpan siya
ng naglalakihang mga bato kaya tiwala siyang walang makakakita sa kanya kung may
tao man. Pero ayaw pa rin niyang maging kampante. Mabilis lang naman siya. Gusto
lang niyang maginhawaan at mabura sa isip niya ang halik na iyon.

Nakaramdam siya ng kaginhawaan nang nasa tubig na. Halos laking dagat na siya kaya
para sa kanya ay napakasarap kapag nasa dagat ang katawan niya.

Hindi na siya gaanong lumangoy. Nanatili lang ang katawan niya sa tubig, dinadama
ang lamig at alat niyon.

Natigilan siya nang marinig ang papalapit na boses. Hindi lang isa kung hindi
iilang tao. Boses lalaki ang mga iyon.

Natatarantang lumapit siya sa bato kung nasaan ang hinubad niyang bestida. Inabot
niya iyon pero dahil hindi sapat ang taas niya ay nahirapan siyang abutin ang damit
niya.

Napangiwi siya at tumingkayad pero nadulas siya na ikinanlaki ng mga mata niya.
Malapit ang iilang bato sa kanya kaya kinabahan siya na baka tumama ang ulo niya
doon.

Sa hindi inaasahan ay may humapit sa beywang niya para tulungan siyang maibalanse
ang katawan. Gulat na nilingon niya ito at ganoon na lamang ang kabog ng dibdib
niya nang makilala ito.

“A-Anong g-ginagawa mo dito?” Nauutal na tanong niya.

Kunot-noong bumaba ang tingin nito sa kanya, parang galit pa.

“Ako dapat ang nagtatanong niyan. Anong ginagawa mo dito?”

“N-Naliligo,” parang tangang tugon niya.

“Naliligo? Ng ganitong oras?” Galit ang tono nito.

“Bakit ka nagagalit?” Inis na tanong niya.

“Hindi ako galit, tanga,” mariing tugon nito.

“Tanga?” Hindi makapaniwalang tanong niya.

“Oo tanga na, manhid pa. Tsk.” Napailing ito.

Akmang magsasalita siya nang may narinig.

“Zeke, nasaan ka?”

“Nandito!” Tugon ng binata.

“May nakita akong maliit na isda, pakalat-kalat. Pinakawalan ko lang.” Nakatingin

ito sa kanya habang nagsasalita, umangat ang sulok ng labi.

Pakiramdam niya ay namumula na siya ngayon sa sobrang inis.

“Kaya pala bigla kang nawala. Bilisan mo at nang makarami tayo ng huli ng isda
ngayon.” Iyon lang at nawala na ang iilang boses na narinig niya kanina.

Nabigla pa siya nang hawak na ng binata ang bestida niya at binihisan siya. Halos
gusto niyang malubog sa kahihiyan dahil huli na niya napagtantong wala siyang suot
na bra!

“Sa liit mong ito, may ibubuga naman pala. Ang laki,” ngising-ngisi ito, nang-
aasar.

“Bastos!”

“Sino bang naligo nang nakahubad dito?” Tumaas ang kilay nito.
Itinulak niya ito.

“Lumayas ka sa harapan ko!”

“Masusunod, mahal na reyna,” tugon nito, mas lalo siyang inaasar.

Gusto niya itong batuhin pero nawala na ang lalaki sa harapan niya. Nasa malaking
bato na ito, nakatunghay sa kanya. Saktong tumatama ang liwanag ng buwan sa mukha
nito kaya kitang-kita niya ang tila nalalasing na mga mata nito.

Nakatunghay ang binata sa kanya, nakangisi habang nasa malaking bato samantalang
siya ay nakaangat ang tingin dito.

Sumimangot siya kasabay ng pagtalikod nito pero kaagad din nitong ibinalik ang
tingin sa kanya.

“Mag-iingat ka sa susunod. Kapag mangyari ulit ito, hindi ko maipapangakong

magiging maginoo ako. Hindi mo alam kung anong klaseng pagpipigil at pagtitimpi na
ang ginagawa ko, Alyssa. Kaya pakiusap, huwag mong dagdagan ang paghihirap ko,”
makahulugang sabi nito. He is saying that he is only restraining himself from
something.

Tumalikod ito at iniwan siya.

Awtomatikong kumunot ang noo niya. Ni hindi maintindihan ang ibig nitong sabihin.

To be continued…

A/N: ZEKEEEEEEEEE ENEBE??? HEHEHEHE 😚😚😂😂 Spank me bebeeeee! Nyahahahaha 😂😂😂

Chapter 4 (Safe In His Arms)

CHAPTER 4

NAPATIGIL sa paglalakad si Alyssa nang maramdamang tila may sumusunod sa kanya.

Lumingon siya sa paligid at napakunot ang noo.

Ilang araw na niyang nararamdaman ito. Ang pakiramdam na parang may nagmamasid sa
paligid.

Napailing siya sa naisip. Kakabasa niya siguro ito ng pocketbooks. Minsan ay kung
anu-ano na ang nasa imahinasyon niya.

Elementary pa lang ay nakahiligan na niyang magbasa ng romance pocketbooks. Mabilis

siyang natutong magbasa kahit noong bata pa lang. Kahit anong libro, gustong-gusto
niyang binabasa. Mabilis din siyang nakakaintindi ng english, hindi nga lang siya
sanay magsalita niyon.

Naalala niya noong nag-aaral siya ng high school sa maliit at malayong bayan ay
madalas siyang tumatambay sa library para magbasa. Napalawak niya ang pag-iisip sa
sariling sikap. Matataas din ang mga grado niya pero nang makatapos siya ng high
school ay mas pinili na lang muna niyang tulungan ang lola at mga ate niya dahil
hirap sila sa buhay.
Kahit hindi nagrereklamo ang mga ito noong nag-aaral siya, mabigat pa rin ang loob
niya dahil bukod sa matanda na ang lola niya ay gusto niya ring magkaroon ng
sariling buhay ang mga ate niya. Gusto niyang makitang masaya ang mga ito,
magkaroon ng asawa at magkaroon ng sari-sariling pamilya. Buong buhay niya ay halos
sa kanya nakatutok ang mga kapatid niya. Hindi siya pinapabayaan ng mga ito.

Sinubukan niyang pumasok sa scholarship at nagpapasalamat siya dahil hindi siya

nahirapan. Bukas ay aalis na siya patungong Maynila para doon mag-aral ng kolehiyo.
Nakapasok siya sa isang kilalang unibersidad sa Maynila. Nakahanda na ang lahat ng
kakailanganin niya. Napakabait ng magpapa-aral sa kanya. Gusto niya itong makilala
at makita balang-araw.

Pumasok ang dalaga sa palengke. Ilang linggo na rin ang nakalipas simula nang
umalis siya sa pawnshop kung sana siya nagtatrabaho. Tumulong na lang muna siya sa
puwesto ng lola niya sa palengke.

Napangiti siya nang makita si Ate Thea. Pero kaagad ding kumunot ang noo niya nang
makitang tila wala ito sa sarili. May mga napansin din siyang kakaiba kay Ate Thea.

Inabala niya ang sarili sa paglilinis ng isda.

“Ate, masama ba pakiramdam mo? Kahapon ka pa nagsusuka. Ang putla mo din.” Hindi
niya mapigilang punain ito.

“Ayos lang ako. Mainit lang talaga siguro,” tugon nito sa mahinang boses.

“Sigurado ka, ayos ka lang? Gusto mong umuwi muna para makapagpahinga ka? Si Ate
Sei at Ate Kath na ang bahala dito. Sasamahan kita sa bahay, nandoon din naman si
lola,” alok niya, nakaramdam ng pag-aalala.

“’Wag ka nang mag-abala, ayos lang ako. Aalis ka na bukas, hindi ba? Dapat ikaw ang
umuwi para may pahinga ka. Mukhang malayo ang biyahe mo.” Nginitian siya nito,
ginulo ang buhok niya.

“Ayos lang ako, ate. Sasakay ako sa malaking barko bukas, kinakabahan ako pero
excited.” Hindi niya mapigilan ang excitement.

Tumingin siya kay Ate Thea nang may maalala.

“Oo nga pala, ate. Naalala mo ’yong singsing na sinangla mo?”

“Singsing? Bakit?” Tugon nito.

“Kahapon nakita ko ’yon sa isang lalaki, eh. Hawak-hawak niya. Natatandaan ko kasi
gandang-ganda ako sa singsing na ’yon,” sabi niya at kumunot ang noo.

Tandang-tanda niya talaga ang singsing na iyon.

“L-Lalaki? Naaalala mo ba ang hitsura?” Tanong nito, tila kabado.

Umiling siya bilang tugon.

“Hindi, eh. Pero kasing-tangkad siya ni Kuya Zach, medyo malaki din ang katawan.
Hindi ko makita ang hitsura kasi naka-sumbrero tapos… nangilabot ako ng ngumiti
siya sa’kin, ate,” tugon niya, itinuon ang pansin sa isda.

“Kapag may lumapit na estranghero sa’yo, ’wag mong kakausapin, ha? Umalis ka
kaagad.” Lumingin siya kay Ate Thea at kapagkuwan ay tumango.
“Masusunod, ate.” Nginitian niya ito.

Nang bandang hapon na ay maaga silang nagsara para umuwi. Maaga siyang aalis bukas
kaya maaga silang nagsara para makapaghanda pa siya. Sina Ate Seiranel at Ate Kath
ay nagpaiwan muna dahil may importante daw silang gagawin.

Nasa bangka na sila nang makarinig siya ng sigaw. Halos sabay silang napalingon ni
Ate Thea.

“Sunog! Nasusunog ang palengke!” Narinig niya ang malakas na sigaw na iyon.

Nabigla siya nang marinig ang malakas na pagsabog. Bigla siyang kinabahan.
Nagkatinginan silang dalawa ni Ate Thea.

Mabilis siyang bumaba ng bangka at sumigaw.

“Ate Kath! Ate Sei!” Malakas na sigaw niya, nag-aalala sa mga ate niya.

Mabilis siyang pinigilan ni Ate Thea nang akmang papasok siya sa loob ng palengke.

“Dito ka lang, delikado. Masyadong malakas ang apoy, Alyssa,” pigil nito sa kanya.

“A-Ang mga ate ko…” Naiiyak siyang tumingin kay Ate Thea.

Nanginginig siya sa takot at sobrang pag-aalala.

Ilang sandali lang ay dumating si Kuya Zach, hinila si Ate Thea.

Siya naman ay lumakas ang iyak. Ramdam niya ang pamumutla.

“Wala sina ate? Bakit hindi ko sila makita?!” Halos mag histerikal siya.

Akmang tatakbo siya papasok sa palengke pero may kumabig sa beywang niya. Napakurap
siya sabay titig sa mukha ng lalaking kaharap niya.

“Kalma, hmm? Hahanapin namin ang mga ate mo. ’Wag kang aalis dito. Pangako,
ililigtas namin si Kathy at Seiranel.”

Natigilan siya nang mahimigan ang lambing sa boses ng binata. Masuyo nitong
pinunasan ang mga luha niya.

“H’wag ka nang umiyak, pumapangit ka.” Alam niyang sinusubukan nitong kunin ang
atensyon niya pero mas lalo lang siyang umiyak.

Napakamot ito sa ulo at tumingin kay Kuya Zach.

“Ang hirap magpatahan ng bata,” nakangiwing reklamo nito.

Suminghot siya at napasimangot.

Tumingin ang binata sa kanya at kapagkuwan ay napabuntong-hininga.

“Ililigtas namin sila.” Hinaplos nito ang buhok niya.

Napatitig siya sa mga mata ng binata, nangangako iyon.

Wala sa sariling napahawak siya sa laylayan ng damit nito. Napatingin ang binata
doon.
“S-Salamat,” bulong niya.

Napatitig ito sa kanya at kapagkuwan ay inilapit nito ang mukha sa mukha niya.

“Naririnig mo ba?” Pabulong na tanong nito.

“A-Ang alin?”

Mariin itong napapikit at kapagkuwan ay napabuntong-hininga.

“Umuwi na kayo, hmm?” Dahan-dahan siya nitong binitawan, kaagad na tumalikod.

Sinundan niya ito ng tingin. Sinugod ng kambal ang apoy papasok sa palengke.
Dumating din ang ibang kaibigan nina Kuya Zach para tumulong.

Niyaya siya ni Ate Thea. Nag-aalangan man ay sumampa siyang muli sa bangka. Habang
gumagalaw ang bangka papalayo ay nanatili siyang nakatingin sa palengke.

“Unang beses itong nangyari sa isla,” mahinang sambit niya.

“Natatakot ako. Paano kung sinadya pala ang sunog?” Patuloy niya, nag-aalalala.

Bakit ganito ang naiisip niya? Si Ate Thea ay walang imik, tila malalim ang
iniisip.

Nang makauwi ay kaagad siyang inalalayan ni Ate Thea at dumiretso sila sa bahay.

Nang makapasok ay nanlaki ang mga mata niya nang makitang nakakalat ang mga gamit
sa loob. Nakita niya ang lola niyang nakahandusay at walang malay.

“Lola!” Sigaw niya, mabilis itong dinaluhan.

“A-Alyssa, umalis na tayo dito.” Narinig niya si Ate Thea, nanginginig ang boses
nito.

Lumapit ito sa lola niya, dinama ang pulso nito sa kamay at leeg at kapagkuwan ay
tumingin sa kanya.

“Nawalan lang ng malay si Nay Helen kaya ’wag kang mag-alala. Sa ngayon, umalis na
muna tayo dito.” May pagmamadali sa boses nito.

Anong nangyayari?

“Ate The—” Natigilan siya nang hinawakan siya nito sa kamay.

Napatitig siya sa mukha ni Ate Thea at napakurap. Sa kauna-unahang pagkakataon ay

nakita niya itong umiyak.

“Kasalanan ko ’to.” Sising-sisi ang boses nito.

“A-Ate…”

Hinila siya nito palabas, mahigpit siyang hawak sa kamay. Paglabas sa bahay ay
natigil silang pareho nang may humarang sa kanila sa labas. Nakaramdam siya ng
takot nang makita ang ilang armadong kalalakihan.

Naramdaman niyang humigpit ang hawak ni Ate Thea sa kamay niya.

“Living a good life here, huh?”

Narinig niyang nagsalita ang lalaki. Napatingin siya kay Ate Thea. Naiintidihan
niya ang sinasabi ng lalaki. Tama siya ng hinala na hindi pangkaraniwang tao lang
si Ate Thea.

Napaatras si Ate Thea nang humakbang ang lalaki patungo sa kinaroroonan nila.

“Bibitawan ko ang kamay mo, tumakbo ka, Aly,” mahinang utos nito sa kanya.

“A-Ate Thea, ayaw kitang iwa—”

“Sundin mo ako. Hindi ka nila sasaktan, ako ang kailangan nila. Humingi ka ng
tulong,” mariing utos nito.

Napatitig siya sa magandang mukha nito at kapagkuwan ay dahan-dahan siyang tumango.

Ngumiti ito.

“Salamat, Aly. You’re like a little sister to me.” Lumuluhang hinaplos nito ang
buhok niya at kapagkuwan ay binitawan siya.

“Tumakbo ka na,” mahinang sabi nito.

Tila may sariling isip ang mga paa niyang tumakbo papalayo. Lumuluha siyang
tumakbo, hingal na hingal.

Hindi niya alam ang mga nangyayari pero sana ay magiging maayos lang si Ate Thea.
Hindi na niya alam kung gaano kalayo ang narating niya. Bumagsak ang pagod niyang
katawan sa buhangin, malapit sa dalampasigan.

Takot na takot siyang bumangon at napasandal sa malaking bato. Napatingala siya

nang bumuhos ang malakas na ulan.

Hindi niya alam kung gaano siya katagal na nakaupo lang sa buhangin habang
hinahayaang bumagsak sa katawan niya ang malakas na buhos ng ulan. Halos nakatulala
lang siya doon, hindi makakilos.

Babalik ba siya? Hindi niya alam ang gagawin. Basta’t ang alam niya ay takot na
takot siya. Paano kung sa pagbalik niya ay makita niyang wala nang buhay si Ate
Thea? At ang lola niya…

Napahilamos siya sa sariling mukha at malakas na umiyak sa sobrang takot at pag-

aalala.

Natigilan lang siya nang maramdamang umangat ang katawan niya at sa pagtingin niya
ay sumalubong sa kanya ang mukha ni Zeke. Nakatunghay ito sa kanya, ang buong mukha
ay walang emosyon. Ang buhok ng binata ay basang-basa ng ulan, tumutulo ang tubig
sa guwapong mukha nito.

Mas lalong lumakas ang iyak niya at ibinaon ang mukha sa malapad na dibdib ng
binata. Nanginginig ang buong katawan niya sa pinaghalong takot at lamig.

Dahan-dahan siyang ibinaba ng binata at walang imik na dinala siya sa mga bisig
nito.

“Be safe here in my arms, Alyssa,” bulong nito.

Natigilan siya. Hindi man narinig ang sinabi nito dahil sa malakas na hampas ng
alon sa dalampasigan ay naramdaman niya ang seguridad sa mga bisig ng binata.

Dahan-dahan ay pumikit siya. Sa pagod ay nawalan siya ng malay sa mismong bisig ng

binata.

To be continued…

A/N: Zeke and Alyssa will be a great couple, do you agree?😁😍

Chapter 5 (Tie)

CHAPTER 5

NAPATINGIN si Alyssa sa tasang inabot sa kanya ng binata.

“Inumin mo,” utos nito.

Dahan-dahan niya iyong inabot at walang imik na sumimsim. Hindi niya alam kung
ilang minuto siyang nawalan ng malay.

Nagising na lang siyang nasa bahay ni Zeke. Ang paliwanag nito ay malakas pa ang
ulan kaya hindi siya nito maiuwi sa bahay ng lola niya at mas malapit ang
kinaroroonan ng bahay nito.

Bigla niyang naibuga ang iniinom nang mapaso ang dila niya. Mainit pala iyon.

Ang binata ay narinig niyang napabuntong-hininga at umupo sa harapan niya. Kinuha

nito ang tasang hawak niya, tinabi iyon ay kapagkuwan ay walang imik na pinunasan
ang bibig niya.

“Tanga ka ba? Nakita mo namang umuusok.” Kunot na kunot ang noo nito.

Napasimangot siya.

“Ganyan ka ba talagang magsalita? Walang preno? Para kang babae,” sabi niya,
umismid.

“Kung hindi ka naman kasi tanga at— Aray!” Napahawak ito sa ulo nang malakas niya
itong binatukan.

“Hindi ako tanga, ha? Alam mo kung sinong tanga? Iyong mga babaeng nagkakarandapa
sa’yo.” Inirapan niya ito.

Mahina itong natawa.

“Paano naman napasok sa usapan natin ’yan? Nagseselos ka?” Ngumisi ito.

“Hala, asa ka! Selos mo mukha mo!” Nalukot ang mukha niya.

Tumatawang napatitig ang binata sa kanya.

“Napaka-pangit mo talaga,” naiiling na usal nito at tumayo.

Hindi niya ito pinansin at tumayo na rin. Akmang lalabas siya nang humarang ang
malaking katawan ng binata.

“Saan ka pupunta?”

“Uuwi na.”

“Umuulan pa.”

“Ano naman ngayon? Kaysa naman dito ako nagtitiis sa bulok na ugali mo,” supladang
tugon niya.

Tinuro nito ang sarili.

“Ako? Bulok? Ang sakit mo naman yatang magsali—”

“Nagsalita ang hindi. Tumabi ka nga!” Tinabig niya ito pero wala ding silbi dahil
malaki ang katawan ng binata.

“Umuulan pa nga.”

“Ayaw kitang kasa—”

“Hindi naman kita gagahasain. Sa pangit mong ’yan kahit baliw hindi ka papatulan,”
pang-aasar nito.

Gigil na bumalik siya sa upuan at pabagsak na umupo.

“Ang mabuti pa kumain ka na muna. Anong gusto mong—”

“Kumusta si Ate Thea?” Mahinang tanong niya.

Namulsa ang binata bago tumugon.

“Ayos lang siya. Umalis na kanina si kuya, isinama si Thea.”

“Si lola? Ayos lang ba siya? Sina ate?”

Tumango ang binata.

“H’wag kang mag-alala maayos lang sila.” Nag-iwas ito ng tingin.

Napabuntong-hininga siya. Gusto niyang magtanong kung sino ang mga lalaki kanina
pero mas pinili niyang manahimik na lang. Hindi nila ugaling magtanong ng mas higit
pa. Sa totoo lang kapag sa mga ganitong sitwasyon, kaagad itong nasosolusyonan ng
dalawang magkakambal. Naaayos nila ang lahat. Parang walang imposible sa dalawa.

Unang beses nga lang ang nangyaring gulo kanina sa isla pero ilang araw lang ay
alam niyang magiging maayos din ang lahat. Basta’t nandiyan ang dalawang
magkamukhang mga lalaking ito ay nagiging panatag silang lahat.

“Kapag tumila na ang ulan, uuwi na ako,” mahinang sambit niya.

“Natural, ano naman gagawin mo dito? Asawa ba kita?” Pamimilosopo nito.

Sinamaan niya ng tingin ang binata. Ngumisi lang ito.

Sa loob-loob niya ay parang nasasaktan siya. Bakit? Dahil wala siyang nakikitang ni
anumang atraksyon sa mga mata nito para sa kanya? Babae siya at lalaki ito, hindi
ba ito naiilang na silang dalawa lang ang naririto? Hindi ba talaga siya kagusto-
gusto? Pangit ba talaga siya sa paningin nito? Pangit ba ang katawan niya? Kapag
ibang babae siguro, malamang ay susunggaban na nito.

Bigla siyang natigilan sa mga naisip. Ano ba itong iniisip niya? Bakit bigla ay
nakaramdam siya ng insecurity sa katawan at mukha niya nang dahil lang sa presensya
ng lalaking ito?

“Natakot ka ba?”

Nabigla siya nang biglang sumeryoso ang mukha nito.

“Saan?”

“Sa nangyari kanina.”

Napatingin siya sa labas.

“Kahit sino ay matatakot. H-Hindi na sila babalik dito, hindi ba? Napaka-payapa ng
isla. Sana hindi na sila manggulo ulit.” Bahagya siyang kinilabutan nang maalala
ang mga nangyari kanina.

Humakbang ang binata at sa pagkabigla niya ay masuyo nitong ginulo ang buhok niya.

“Hinding-hindi na kaya… kalimutan mo na ang mga nangyari, hmm?” Napatingala siya,

tumitig sa mga mata nito.

Minsan hindi niya malaman kung anong klaseng tao ba talaga ang lalaking ito.
Madalas siya nitong inaasar at kapag naman sumeseryoso ito ay medyo nakakaramdam
siya ng takot. O baka hindi lang siya sanay na mabait ito sa kanya. Katulad na lang
kanina noong nasa palengke at noong niyakap siya nito pagkatapos ay ang ngayon.

Minsan ay nakikita niya ang pagiging misteryoso ng binata sa mga mata nito. Kahit
simpleng mangingisda lang ito, may kung anong meron sa binata na hindi niya
maipaliwanag. Kahit sa pananalita nito minsan ay may napapansin siya. Paminsan-
minsan ay tila nangangapa pa ito sa kung ano ang sasabihin, tila iniisip kung tama
ba ang pagkakabigkas. Pero hindi talaga niya ito kayang basahin kahit anong gawin
niya.

Kinuha niya ang kamay ng binata sa ulo niya. Nakaramdam siya ng pagkailang, idagdag
pa ang malakas na tibok ng puso niya.

“Asarin mo na ako ngayon dahil simula bukas ay hindi mo na ako makikita. Mag-aaral
na ako sa Maynila.” Hindi niya naitago ang pananabik sa boses.

Natatawang namulsa ito.

“Salamat naman at mawawala ang pangit dito sa isla,” sambit nito, malokong ngumiti.

“Salamat naman at hindi ko na makikita ’yang pagmumukha mo,” tugon niya.

Tumingin lang ito sa kanya kasabay ng pag-angat ng sulok ng labi nito. Tila may
gusto itong ipahiwatig.

“Patila na ang ulan.” Tumayo siya, nakatingin sa labas.

“Anong balak mo kapag nasa Maynila ka na?” Napalingon siya sa tanong nito.

Tumaas ang kilay niya.

“Bakit mo tinatanong? Anong pakialam mo?” Supladang tanong niya.

Napailing ito.

“Ang ibig kong sabihin ay—”

“Natural, mag-aaral ako. Iyon lang naman ang pakay ko kaya pinasok ko ang
scholarship, ang mag-aral. May titirhan na daw ako doon kaya walang problema.
Matipid naman ako kaya sa tingin ko ay hindi ko magiging problema ang pagkain ko sa
araw-araw. Basta… aral lang talaga.” Muli siyang tumingin sa labas.

“Paano kapag may nagkagusto sa’yo doon? Kapag may nagtangkang manligaw at—”
Natigilan ito nang natawa siya.

“Bakit ka tumatawa?” Supladong tanong nito.

“Kung makatanong ka kasi parang tatay kita,” natatawang tugon niya.

Dumilim ang mukha nito na mas lalo niyang ikinatawa.

“Biro lang. Sabi mo pangit ako at walang magtatangkang manligaw sa’kin kaya bakit
mo tinatanong?” Natatawa pa rin siya.

Natigil lang ang pagtawa niya nang humakbang ito papalapit sa kanya at awtomatiko
siyang kinabig sa beywang.

“T-Teka—”

“Wala talagang manliligaw sa’yo,” mariing usal nito.

Bakit parang galit ito?

“Bitawan mo nga ak—”

“Itong buhok mo ay…” Hinawakan nito ang buhok niya, “palagi mong itatali.”

Natigilan siya nang kusa nitong itinali ang buhok niya. Bakit ba ayaw na ayaw
nitong nakabuhaghag ang buhok niya?

“Palagi mo ding isara ang pinto mo doon sa titirhan mo, maliwanag ba?”

Wala sa sariling tumango siya.

“H’wag kang masyadong magtiwala sa mga tao doon.”

Muli ay tumango siya.

“H’wag kang magpapaloko at mas lalong h’wag kang magpapa-api. Sa maldita mong ’yan,
imposibleng magpapa-api ka.”

Sinimangutan niya ito, tumingala sa binata. Ang tangkad talaga nito. Bakit ba kasi
kinulang siya sa height? Pakiramdam tuloy niya ang ang liit-liit niya kapag ito ang
kaharap niya.

“At ang huli ay…” Bumaba ang tingin nito sa kanya.

Para siyang tangang napatitig sa labi nito. Napakurap siya at napalunok.

“Ang huli ay?” Parang tangang tanong niya.

Dahan-dahan nitong binitawan ang buhok niya matapos maitali ng maayos at kapagkuwan
ay umatras.

“H’wag kang magmahal doon.” Awtomatiko itong tumalikod.

Mahina siyang natawa.

“Sinasabi ko naman sa’yo pag-aaral ang pakay ko doon,” natatawang sambit niya.

Lumingon ito sa kanya.

“Basta h’wag kang magkagusto sa kahit na sino doon.”

“Bakit mo sinasabi ’yan? Boyfriend ba kita?” Tinaasan niya ito ng kilay.

Seryoso itong tumingin sa kanya.

“Iba ang mga lalaki sa Maynila, Alyssa. Kahit sino ay pinapatulan nila hangga’t may
pagkakataon. Iba ang takbo ng utak nila. Kahit sinong babae ay dadalhin nila sa
kama, titikman at pagkatapos ay basta-basta na lang iiwan. Ang iba ay ipapahamak ka
para lang makuha ka kaya sinabi kong h’wag kang magtiwala at—”

“Parang gusto kong isipin na kabisado mo ang Maynila dahil sa mga sinabi mo. Bakit
ganyang klaseng lalaki ka ba? Kahit sino ay kinakama mo at pagkatapos ay iiwan?”
Seryosong tanong niya.

Nakita niya kung paano itong natigilan at kapagkuwan ay umigting ang panga. Nag-
iwas ito ng tingin.

“Mukhang kailangan mo ng umuwi, tumila na ang ulan.” Naglakad ito patungo sa labas.

Sumunod siya sa binata habang tinatahak ang daan patungo sa bahay ng lola niya.

“Hinahatid mo ba ako?” Tanong niya.

“Gabi na, kailangan kitang ihatid,” tugon nito, seryoso ang mukha.

Problema nito?

“Salamat nga pala,” mahinang sambit niya.

“Para saan?”

“Sa pagtulong mo kanina.” Sinsero siyang ngumiti.

Tumigil ito sa paglalakad at hinarap siya.

“Mag-iingat ka sa Maynila,” bilin nito.

Tumango siya.

“Opo, Kuya,” tugon niya, nang-aasar.

Hindi nito pinansin ang pang-aasar niya. Sa halip ay tinuro nito ang buhok niya.

“Palagi kang magtatali ng buhok mo.” Nakasimangot ito.

Bakit parang napaka-obsessed nito sa buhok niya? Ano bang problema ng lalaking ito
sa buhok niya?

“Paano kapag hindi ko sinunod ’yang bilin mo?”

Tumitig ang binata sa kanya.

“Ikaw ang itatali ko,” tugon nito, ngumisi.

“Paano mo naman ako itatali eh nandito ka sa isla?” Sarkastikong tanong niya.

“Saan mo ba gustong itali, Alyssa? Sa puso ko ba o sa kama? Pili ka lang.” Bumalik

na naman ang pang-aasar nito.

“Pareho,” biglang tugon niya.

Sabay silang natigilan. Alanganin siyang ngumiti nang mapagtanto ang lumabas sa
bibig niya.

“Nagbibiro lang ako, ha?” Natatawa ngunit kabadong sambit niya.

Umangat ang sulok ng labi nito.

“Puwes ako, hindi.”

Tinalikuran siya nito at siya naman ay napakurap. Nakakahiya siya!

“Hoy, nagbibiro lang ako! H’wag kang ambisyosyo, ha? Ako magpapatali sa’yo? Suwerte
mo naman! Magkakamatayan muna tayo bago mo ako—”

“H’wag ka ding ambisyosya, tanga.” Putol nito sa sasabihin niya.

Natahimik siya at nakahinga ng maluwag. Ang akala pa naman niya ay sineryoso nito
iyon. Habang kasabay niya itong naglalakad ay hindi nakatakas sa paningin niya ang
ngiti sa mga labi ng binata.

He is smiling like he’s planning for something… dangerous.

To be continued…

A/N: Humanda ka kapag natali ka na ni Zeke, Alyssa. Kuko mo lang hindi madidilaan.
Bwahahahahaha 🤭🤭😂😂😂

Chapter 6 (Mysterious Sponsor)

CHAPTER 6

NAPANGANGA si Alyssa nang makarating sa Maynila. Ilang araw din ang naging biyahe
niya bago siya tuluyang makarating dito.

Lumingon siya sa paligid. Napakaraming tao. Halos kakababa lang niya galing sa
malaking barkong sinakyan.

Ang sabi ni Miss Mye na tumulong sa kanya para makakuha ng scholarship ay may
susundo sa kanya ngayon. Napangiwi siya. Paano niya makikilala kung sino iyon?
“Miss Alyssa Nuñez?” Napalingon siya sa nagsalita.

“P-Po? Ako po?” Nagugulat na tanong niya sa babae. Sa tingin niya ay matanda ito sa
kanya ng ilang taon.

Ngumiti ito at tumango.

“Ako ang susundo sa’yo. Kanina ka pa ba?” Napakurap siya. Ang bait ng babae.

“Kadarating ko lang po,” tugon niya.

“My name is Evelyn Delantar. You can call me Miss Eve or whatever you want. Ako ang
personal secretary ng magpapa-aral sa’yo. Nice to meet you, Miss Alyssa,” mabait
itong nagpakilala.

Napakamot siya sa ulo. Personal itong sekretarya ng magpapa-aral sa kanya? Normal

ba na ito mismo ang susundo sa kanya? Parang napaka-espesyal naman yata niya?

May nilingon si Miss Evelyn at tinawag ang isang lalaki.

“Pakidala ng mga gamit ni Miss Alyssa, ipasok mo sa compartment,” utos nito sa

lalaki na kaagad namang tumalima.

“S-Salamat po,” nagugulat pa ring usal niya.

Iginiya siya ni Miss Evelyn patungo sa sasakyan. Napakurap siya. Sasakay ba sila
diyan? Kumikinang ang kotse, hindi ba iyon madudumihan? Parang nakakatakot sumakay
sa loob. Masyadong maganda ang kotse.

“Miss Alyssa? Tara na?” Pinagbuksan siya nito ng pinto.

“Ahm… ano po kasi… h-hindi ba madudumihan? B-Baka—” Natigilan siya nang natawa ang
babae.

“B-Bakit po?” Nagtatakang tanong niya.

Natatawang umiling ito.

“Tama nga si Sir Z, ganito nga ang magiging reaksyon mo,” natatawang sambit nito.

Kumunot ang noo niya.

“S-Sir Z?”

Tumango ito.

“Yeah, he’s your sponsor. My boss,” tugon nito.

Napatitig siya sa babae. Maganda ito. Kahanga-hanga din kapag nagsasalita.

“Ahm… ganito talaga siya sa mga scholar niya? Pinapasundo niya?” Alanganing tanong
niya.

The woman just smiled and shrugged her shoulders.

“Let’s go? Ihahatid kita sa tutuluyan mo, Miss Alyssa,” muli itong ngumiti.

“S-Sige po,” aniya at napalunok.

Dahan-dahan siyang pumasok sa loob ng kotse. Si Miss Eve ay doon sumakay sa
harapan.

Nang nasa biyahe na ay halos malula siya sa sobrang ganda ng sinsakyan.

Napakalambot ng upuan, ang ganda-ganda sa loob. Malaki itong sasakyan, hindi siya
pangkaraniwan.

“Let me know if you’re hungry, Miss Alyssa. Puwede tayong kumain sa restaurant at—”

“Hala, h’wag na po!” Mabilis na tanggi niya.

Muling natawa ang babae, parang naaaliw sa kanya.

“I insist, Miss Alyssa. My happy-go-lucky boss will get mad at me if I don’t treat
you well,” she laughed.

Napangiwi siya. Masyado itong mabilis magsalita ng english pero nakakaintindi naman
siya. Hindi lang talaga siya sanay.

“H’wag po sa restaurant. Ang mahal po doon, hindi ba? Wala po akong extra, eh.
Allowance ko lang ’yong—”

“Libre ito, Miss Alyssa,” putol nito sa sasabihin niya.

“Nakakahiya po,” she pouted her lips.

Muli ay natawa ito.

“Alright, I will order foods na lang online at ipapa-deliver ko doon sa titirhan

mo,” pinal itong nagsalita.

Tumango na lang siya at natahimik. Naging abala siya sa pagtingin sa labas.

Nakakalula ang nakikita niyang matataas na building at maraming naggagandahang mga
sasakyan.

Ito ang Maynila? Nakakamangha. Hindi siya sanay sa mga nakikita. Malaki ang
adjustment na gagawin niya.

Ilang oras na silang nasa biyahe pero ni hindi siya nakakaramdam ng antok. Naaaliw
ang mga mata niya sa kakatingin sa bawat dinadaanan nila.

“Yes, Sir. She’s safe. Yes, I already order her foods. What? New clothes? Okay, I
will buy it after this. Cellphone? Okay. What else? May bayad ito Sir, ha? Walang
libre sa mundo ngayon.”

Hindi niya mapigilang pakinggan si Miss Eve habang nagsasalita. Mabait ito pero
mukhang matapang na babae. Sinong kausap nito?

“Miss Alyssa,” lumingon ito sa kanya.

“Ano po ’yon, Miss Eve?”

May tinuro ito sa labas. Tiningnan niya iyon.

“That’s the university,” sabi nito habang nakatingin sa labas. Pinatigil nito ang
kotse.

Napakurap siya.
“Diyan po ako mag-aaral?” Namamanghang tanong niya.

“Yes, Miss Alyssa,” tugon ni Miss Eve.

Ilang beses siyang napakurap. Ang taas at malapad ang unibersidad. Hindi pa
nakikita ang kabuuan niyon. Dito talaga siya mag-aaral? Ang buong akala niya ay
simpleng unibersidad lang. Ang nakikita niya ngayon ay napakalayo sa simpleng
naiisip niya. Parang… puro mayayaman ang mga estudyante sa unibersidad na ito.

“Malapit lang dito ang titirhan mo, walking distance. Kaya hindi ka mahihirapan.”
Tumingin siya kay Miss Eve.

Muling umusad ang sasakyan at ilang minuto nga lang ay tumigil na iyon. Bumaba ang
driver at mabilis siyang pinagbuksan ng pinto.

“Salamat po,” nginitian niya ito.

Si Miss Eve ay nasa harapan na ng building. Napatingala siya doon. Sa tingin niya
ay nasa limang palapag ang building na ito sa harapan niya.

“Tara sa loob,” nilingon siya ni Miss Eve.

Sumunod siya. Nakarating sila sa third floor at tumigil sa Room 8. Nilabas ni Miss
Eve ang susi at binuksan ang pinto. Inabot nito iyon sa kanya.

“Keep that key. Ito ang magiging tirahan mo.” Iginiya siya nito papasok.

Sumunod ang driver na dala-dala ang mga gamit niya. Nang maipasok lahat ay kaagad
din itong lumabas.

Inikot niya ang paningin sa kabuuan ng Room 8. Napakalinis niyon at kumpleto sa

gamit ang nagsisilbing living room. Malapad ito para sa isang katulad niya.

Iginiya siya ni Miss Eve patungo sa kusina. Malinis din iyon at kumpleto ang mga
gamit. May mga groceries na din at pati ang malaking refrigerator ay puno ng laman.

Sunod nilang pinuntahan ay ang kuwarto. Halos mapanganga pa siya nang makita kung
gaano iyon kalapad. Nakakalulala ang laki ng kama at pati ang kutson niyon. Tila
kaysarap humiga doon.

May study table sa loob at sa ibabaw niyon ay mayroong computer. May laptop din.

“That’s all yours, Miss Alyssa.”

“S-Sa akin po ang mga ’yan?” Nagugulat na tanong niya.

Miss Eve chuckled.

“Yes, it’s all yours.”

“T-Teka, baka po nagkakamali kayo. Hindi naman po ako bumili ng—”

“Sa iyo talaga ’yan. For your studies. The internet connection here is fast as
well. Wala ka nang babayaran dito because it’s all free. Actually…” Napangiwi ito,
tumingin sa kanya.

“Nilait pa ito ng boss ko. It’s too simple daw. He wanted a condominium for you but
it’s too far from the school. This is the best na for me para sa nag-aaral na
katulad mo.” Mahina itong natawa.

Napakurap siya, hindi alam ang sasabihin. This place is too simple for her sponsor?

“G-Gusto kong makausap ang magpapa-aral sa’kin, Miss Eve. It’s too much kasi.”
Napakamot siya sa ulo.

“It’s okay. Hindi magpapakita ’yon.” Natatawa ito.

“B-Bakit naman, Miss Eve? Ahm… matanda na ba siya? Ugod-ugod na? Hindi na
makalakad? Naka-wheelchair? O nakatungko—” Natigilan siya nang malakas itong
tumawa, halos maluha-luha pa.

“Now I know why that old man is crazy when it comes to you,” makahulugan itong
nagsalita, natatawa pa rin.

Old man? So, matanda na nga yung magpapa-aral sa kanya? Gusto niya talaga itong
makita at makausap.

“By the way, hindi na ako magtatagal. Pero babalik din ako mamaya. Just wait for
the food na lang para makakain ka. Bye, Miss Alyssa. It’s good to see you. You’re
beautiful and adorable. Alam ko na ngayon kung bakit baliw ang boss ko sa’yo,”
pabulong nitong sinabi ang mga huling salita na halos hindi na niya maintindihan.

“Salamat sa pagsundo at paghatid, Miss Eve,” sinsero niya itong nginitian.

Nang makaalis ito ay muli niyang inikot ang tingin sa kabuuan ng magsisilbi niyang
tirahan. Nakakalula pa rin. Hindi niya ito inaasahan.

Napapitlag siya nang tumunog ang door bell. Tinungo niya ang pinto at binuksan
iyon. Una niyang nakita ang pagkaing bitbit ng lalaki.

Tiningnan niya ito. Delivery man siguro ito. Nakasuot ito ng uniform na may
pangalan ng restaurant. The delivery man is too tall. Halos nakatingala siya dito.
Halatang maganda ang pangangatawan. Normal bang ganito ang pangangatawan ng mga
nagdedeliver dito sa Maynila.

He is wearing a red cap with black face mask. Nakatingin ito sa kanya. Hindi niya
makita ang kabuuan ng mukha nito pero nakaramdam siya ng pagkamangha nang
masulyapan ang kulay ng mata nito. He have a good set of blue eyes.

Inabot nito ang mga bitbit na pagkain sa kanya.

“Miss Alyssa Nuñez? Food delivery for you. Please sign here, Miss.” Natigilan siya
nang marinig ang boses nito.

Kumunot ang noo niya pero kaagad din niyang pinirmahan ang inaabot nito.

“Enjoy your foods, Miss Alyssa.”

Iyon lang at tumalikod na ito. Hindi niya mapigilang sundan ito ng tingin.

Weird. Pamilyar ang boses, hindi lang niya maalala kung saan niya iyon narinig.

“Foreigner ba siya? Ang galing. Pati foreigner dito nagdedeliver ng pagkain,”

natutuwang bulong niya sa sarili.

Sinara niya ang pinto at binuksan ang mga pagkain nang makarating sa kusina. Halos
manlaki ang mga mata niya at biglang natakam. Mukhang masasarap ang mga pagkain.
Kaagad siyang nakaramdam ng gutom kaya hindi na siya nag aksaya ng panahon. Naubos
niya iyon lahat at talaga namang napakasarap.

Ang sabi ni Miss Eve ay babalik ito mamaya kaya papasalamatan niya ito para sa
pagkain.

Nang matapos siya ay niligpit niya ang kinainan. Ilang sandali lang ay bumalik nga
si Miss Eve. Marami itong bitbit na paper bags, ang iba ay dala ng driver na kaagad
ding umalis nang maipasok ang mga paper bags.

“Anong mga ’yan, Miss Eve?” Tanong niya.

“Mga damit mo at shoes. And your school uniform is also there. And this…” Inabot
nito ang malapad na bagay sa kanya.

“Cellphone mo ’yan. Naka-ready na lahat. I already save my number so that you can
call me if you need anything. Kapag hindi mo alam gamitin, mag Google ka na lang. I
know you’re smart and you know how to use computer din naman. And this,” inabot
nito ang itim na card sa kanya.

“Black card ’yan, pinapabigay ni Boss. You can use that anytime you want.” Iyon
lang at tumalikod na ito.

“T-Teka, Miss Eve,” kinuha niya ang atensyon nito.

“Yes?”

“H-Hindi ko matatanggap ang lahat ng ’to. Ang dami niyang binigay at—”

“Asahan mong mas marami pang darating. You can’t say no. Gusto mong mawala ang
scholarship mo?” Mabilis siyang umiling.

“Good. That’s his simple rule. Accept what he give and also… you have to study
well. Sa ganyang paraan man lang ay makakabawi ka sa kanya. Wala siyang ibang gusto
kung hindi ang makapagtapos ka at maranasan ang magandang buhay. Wala siyang ibang
hinihiling at mas lalong walang hinihinging kapalit. So, I’ll go home now okay?
Call me if you need anything. Oh, I save my boss’s number as well. Dalawa kami ang
naka-save diyan sa phone mo. Bye, Miss Alyssa.”

Tuluyan na itong tumalikod. Siya naman ay napaupo na tila nananaginip.

Napatitig siya sa cellphone na hawak at sa itim na card. Tiningnan din niya ang
maraming paper bags sa paligid.

Mas lalo siyang naaatat na kilalanin kung sino ang magpapa-aral sa kanya. Her
sponsor is pampering her a lot.

Tinungo niya ang computer sa loob ng kuwarto. She searched the model of her phone
in Google. Napaawang ang mga labi niya nang makita ang hinahanap. It’s a latest
model and the most expensive phone in the world! Nalula siya sa presyo!

Tuloy ay nabitawan niya ang cellphone pero kaagad din siyang natigilan nang umilaw
iyon at tumunog.

Boss Z calling…

Napatitig siya sa screen. Sasagutin ba niya? Oo, kailangan niyang sagutin!

Kahit hindi pa alam gamitin ang cellphone ay sinagot niya iyon. Kung anu-ano na ang
napindot niya. Hindi na niya alam kung tama pa ba pinipindot niya.

Napapitlag pa siya ng makarinig ng malakas na tunog mula sa cellphone. Mukhang

nasagot na nga niya pero wala namang nagsasalita.

Dinala niya sa tenga ang cellphone at kapagkuwan ay timikhim.

“H-Hello, Sir? Are you listening? A-Ano kasi… hindi ko matatanggap ’yong mga
binigay mo. Ang dami po. Nakakatakot! Ahm… matanda ka na po ba? Bata pa po kasi
ako, Sir. Kaya mo ba binibigay sa’kin lahat ito kasi gusto mo akong maging asawa?
Matandang mayaman ka ba? Malapit ka na bang mamatay? Ako ba ang napili mong
pakasalan?” Ano ba itong pinagsasabi niya?!

Nag-aalala siya na baka magalit ito. Baka pauwiin siya pabalik sa isla!

Ang buong akala niya ay magagalit ito pero taliwas sa inaasahan niya ay narinig
niyang may tumawa sa kabilang linya. Napakalutong ng tawa nito at… napakasarap
pakinggan.

Now she’s more curious of who her mysterious sponsor is.

To be continued…

A/N: Nakakaaliw! Hahahaha. Cute cute! 😍

Chapter 7 (Safest Place)

CHAPTER 7

NAPANGIWI siya habang tinititigan ang kabuuan sa harap ng salamin. Her uniform is
too short. Hindi niya akalain na ganito pala ang magiging uniform niya.

She’s wearing a skirt. Checkered iyon at pinaghalong gray at mocha ang kulay. Sa
ibabaw ay long sleeve na white blouse. Sa bandang dibdib niya ay nakaukit doon ang
pangalan ng school. May kulay mocha din na coat para pang-patong sa white blouse
niya. And lastly, she don’t know how to put the mocha necktie. Nag search na lang
siya sa internet kung paano iyong isuot ng maayos.

She realized last night that the school is not a University but it’s an
International School. Paano siyang nakapasok sa mamahaling eskuwelahan na iyon?
Scholar lang siya. Kakayanin ba niya?

Napapangiwi siya habang sinusuot ang sapatos niya. May takong iyon. Hindi man
ganoon kataas ang takong, hindi pa rin siya sanay.

Tiningnan niya ang orasan. Isa-isa niyang pinasok ang nakahanda na niyang school
I.D at ang ibang importanteng gamit.

Humugot siya ng malalim na hininga bago tuluyang lumabas. Unang araw niya ngayon.
Sana ay magiging maayos ang lahat.

Naglakad lang siya ng ilang minuto bago tuluyang nakarating sa malaking gate ng
eskuwelahan. Binati siya ng mga security guards sa labas matapos tingnan ang I.D
niya.

Kabado siya habang pinagmamasdan ang kapaligiran. Ang gagandang tingnan ng mga
school uniforms. May mga grupong nagtatawanan at nagkukumustahan. Feeling niya ay
hindi siya nababagay sa lugar na ito.

Hindi sinasadyang napatingin siya sa labas ng gate nang makapasok. Mula sa hindi
kalayuan ay naagaw ang atensyon niya ng isang magarang sasakyan sa labas. Hindi
niya alam kung bakit napatitig siya doon. Hindi niya maaninag ang nagmamay-ari ng
sasakyan pero alam niyang… nakatingin ito sa kanya mula sa loob.

Kaagad siyang nag-iwas ng tingin at naglakad. Dumiretso siya sa malaking bulletin

board at hinanap doon ang pangalan niya. Tiningnan niya kung saang bandang building
siya. Nang makita ay kaagad niya iyong hinanap.

Dahil masyadong malapad ang eskuwelahan ay hiningal siya nang makarating sa

building na mismong pakay niya.

Nangangapa pa rin siya dahil wala siyang kakilala. Samantalang ang mga estudyanteng
nakakasalubong niya ay may kanya-kanyang grupo.

Natapos ang unang araw niya na nangangapa pero hindi niya alam kung bakit siya
masaya. Siguro dahil challenging ito para sa kanya.

Umusad ang araw hanggang sa umabot ng dalawang linggo, unti-unti ay nakasanayan

niya ang buhay estudyante. Hindi siya nagkakaroon ng kaibigan pero nagpapasalamat
pa rin siya dahil walang nang-aaway sa kanya. Sa mga nababasa niya ay ganoon palagi
ang nangyayari.

“Can I join?” Napatingala siya sa nagsalita.

Kumunot ang noo niya sa babae. Hindi ito nakangiti at mukhang maldita. Nag-iisa
siyang kumakain sa cafeteria habang binabasa ang dala niyang libro. Natatandaan
niya ang hitsura ng babae. Nasa iisang building lang sila.

Tumango lang siya bilang tugon sa babae. Napatingin siya dito nang hindi man lang
nito ginalaw ang pagkain, nakatingin lang sa kanya.

“Bakit?” Tanong niya.

“You’re Alyssa, right?”

Tumango siya.

“My name’s Angelu. I always see you eating alone. Sanay kang mag-isa. You should
make friends here. Baka magulat ka na lang balang araw, ikaw ang mapagtripan.
You’re kinda snob, you know,” nagkibit-balikat ito, sumimsim sa dala nitong juice.

“Hindi ako snob. Ayoko din makipag-usap kapag hindi naman ako kinakausap,”
balewalang tugon niya at tumayo, binitbit ang libro.

“Hey,” tawag nito sa kanya, tinuro ang grupong palagay niya ay sikat dito sa
school.

“Mag-iingat ka sa mga ’yan. I heard their conversation yesterday. Mukhang ikaw ang
next target nila,” babala nito sabay tayo at tumalikod.

Napabuntong-hininga siya. Ilang araw na din niyang napapansin ang grupong iyon na
palagi siyang tinitingnan.
Naglakad siya palabas ng cafeteria at dumiretso sa library. Kagabi pa sumasakit ang
ulo niya dahil sa research na ginagawa. Panay ang buntong-hininga niya habang
hinahanap ang librong gusto niyang basahin. Ayaw din niyang magbabad sa harap ng
computer dahil sumasakit ang mga mata niya. Wala lang talaga siyang choice minsan.

Napangiti siya nang makita ang hinahanap. Pero masyado iyong mataas. Lumingon-
lingon siya sa paligid, naghahanap ng puwedeng tumulong sa kanya pero walang
gaanong estudyante kaya sinubukan niya na lang iyong abutin.

Napapangiwi siya habang inaabot ang libro. Hindi talaga niya maabot kaya
tumingkayad siya. Napasimangot siya nang hindi pa rin maabot ang libro. Kinulang
siya sa height kaya kapag sa mga ganitong pagkakataon ay agrabyado siya.

Napabuntong-hininga siya at mas lalong tumingkayad. Konti na lang ay maaabot na

niya ang libro pero bigla naman siyang nawalan ng balanse.

Namilog ang mga mata niya at handa na sa mangyayaring pagkalabog ng katawan nang
may humapit sa beywang niya. Mahigpit siya nitong hawak habang balewang inaabot ang
librong sinusubukan niyang abutin kanina.

Awtomatiko nitong inabot ang libro kasabay ng pagbitaw nito sa kanya. Napatingala
siya sa lalaki. Ang tangkad nito pero hindi niya maaninag ang hitsura dahil saktong
nasilaw siya mula sa mataas na sikat ng araw mula sa labas.

“S-Salamat,” bulong niya kahit likod na lang nito ang nakikita.

Dire-diretso itong lumabas ng library. Kumunot ang noo niya. Ang tindig ng lalaki
ay napaka-pamilyar habang tinitingnan niya itong naglalakad palayo. Hindi ito
estudyante. Marahil ay isa ito sa mga professor ng school?

Napatingin siya sa librong hawak at wala sa sariling napahawak siya sa sariling

beywang. Tila ramdam pa niya ang mahigpit na hawak ng lalaki doon. Kahit ang hawak
na iyon ay pamilyar sa kanya.

Napangiwi siya kasabay ng pag-iling. Kung anu-ano na ang nasa isip niya.

Muli ay napabuntong-hininga siya at pumuwesto sa mesa kung saan siya palagi nakaupo
sa tuwing nasa library siya. Binuklat niya ang makapal na libro at nilabas ang
notebook at ballpen.

Ilang oras siyang nakatutok lang sa libro, nagsusulat at binabasa ang mahahalagang
detalyeng kailangan niya.

Hindi siya nakuntento kaya inalis niya ang suot na coat at pinatong sa bakanteng
upuan na nasa tabi niya. Muli niyang itinutok ang atensyon sa librong binabasa
hanggang sa bumigat ang talukap ng mga mata niya.

Hindi niya namalayang nakatulog siya sa library habang hawak pa rin ang ballpen
niya. Nang magising siya ay nabigla pa siya sa oras. Bigla siyang tumayo at
natigilan nang mapansing suot na niya ang coat na hinubad kanina.

Napakunot ang noo niya. Hinubad niya ito kanina, paanong suot na niya ito ngayon?

Tumingin siya sa paligid. Wala ng katao-tao bukod sa kanya at sa librarian.

Nagtataka man ay hindi niya iyon pinansin. Niligpit niya ang mga gamit at
kapagkuwan ay lumabas na ng library.

Matagal siyang nakatulog dahil paglabas niya ay madilim na ang kalangitan. Masyado
siyang pagod nitong mga nakaraang araw dahil sa dami ng ginagawa sa school.
Kailangan niya iyong tutukang mabuti para mapanatili niya ang scholarship.
Nakakahiya sa nagpapa-aral sa kanya kung papabayaan niya ang pag-aaral.

Speaking of her mysterious sponsor, nakita niya ang message nito. Medyo nasasanay
na siyang gamitin ang binigay nitong cellphone. Pilit niya iyong binabalik pero
ayaw naman nitong kunin.

From Boss Z:

Don’t skip your dinner. Foods will be delivered when you get home. Take care.

Sandali siyang tumigil sa paglalakad at nag type ng reply.

Sir, no need na po. Nakakahiya na. Makakapagluto naman po ako pagdating sa dorm.

Saktong pagsend niya ng reply ay ang paghablot ng kung sino sa hawak niyang
cellphone. Maging ang dala niyang bag ay hinablot nito.

Halos matulala siya sa sobrang pagkabigla. Nang makabawi ay hinabol niya ang
lalaking humablot sa bag niya.

“Hoy, ibalik mo ’yan!” Malakas na sigaw niya.

Huwag ang bag niya! Nandoon ang pang allowance niya at ang ginawa niyang research!

Mabilis siyang tumakbo para habulin ang lalaki at nang nasa madilim na parte na ay
tumigil ito. Napatigil siya sa pagtakbo habang hinihingal.

“Ibalik mo ’yan, please! K-Kahit ang notebook ko na lang. Pangako, hindi ako
magsusumbong sa poli—” Natigil siya sa pagsasalita nang naglabas ng kutsilyo ang
lalaki.

Awtomatiko siyang napaatras. Ramdam niya ang pamumutla niya.

Nang humakbang ang lalaki ay hindi na siya nakakilos. Tila napako siya sa
kinatatayuan. Ang lapit na nito sa kanya at inangat na ang kamay na may hawak na
kutsilyo. Akmang sasaksakin siya nito nang may lalaking humarang sa harapan niya.

Kitang-kita niya kung paano nitong hawakan ang kutsilyo. Sa nanginginig na mga
tuhod ay bumagsak siya sa semento. Napatulala siya.

“Alyssa…”

Narinig niya ang boses na iyon. Narinig niya ang pagtawag sa pangalan niya pero
nanatili siyang nakatulala.

“Alyssa…”

Hindi niya alam kung nasaan na siya. Nanatili lang siyang nakatulala. Napaangat
siya ng tingin nang maramdaman ang mainit na mga kamay, ikinulong ang mukha niya sa
mga palad nito.

“Tumingin ka sa’kin…” Mahinang utos nito.

Ilang beses siyang napakurap. Hindi makapaniwala sa nakikita.

“Z-Zeke…” Bulong niya.

Tumango ito, hinaplos ang buhok niya.

“Ayos ka lang?” Nag-aalalang tanong nito.

Dahan-dahan ay umangat ang nanginginig niyang mga kamay, inabot ang damit nito.

“N-Nandito k-ka,” nanghihinang sambit niya.

“Aly—” Natigilan ito nang dumukwang siya at dinampian ng halik ang labi nito.

Gusto niyang patunayan na totoo ito! Na ito mismo ang kaharap niya ngayon!

Nang maghiwalay ang mga labi nila ay nakita niya ang gulat sa mga mata nito.

“T-Totoo ka.” Nag-umpisa siyang humikbi.

“S-Salamat. Akala ko mamamatay na ako!” Humagulhol siya ng iyak.

Mahinang napamura ang binata at awtomatiko siyang ikinulong sa mga bisig nito.

Bakit sa tuwing nasa panganib siya ay ito palagi ang lumilitaw? At bakit sa tuwing
nasa bisig siya nito pakiramdam niya ay ligtas siya? It feels like that Zeke is her
most safest place.

Mas lalong lumakas ang iyak niya sa mismong dibdib ng binata. Ang takot ay hindi
niya naitago kasabay ng mahigpit na pagyakap niya sa binata, naghahanap ng kalinga
at kakampi.

To be continued…

A/N: Uh, Alyssa bebe. Zeke bebe ko 😍😍😍

Chapter 8 (Heartbeat)

CHAPTER 8

INAYOS niya ang uniform bago hinarap si Zeke. Nasa loob ito ng dorm niya. Hindi na
siya tumanggi pa nang sabihing ihahatid siya nito pagkatapos nilang makausap ang
dumating na police kanina at dinakip ang lalaking nagtangka sa kanya.

“K-Kuya, bakit pala nandito ka sa—” Natigilan siya nang makita ang salubong na mga
kilay nito.

“Bakit?” Nagtatakang tanong niya.

“Kanina lang ay Zeke ka nang Zeke. Bakit kinukuya mo na ako ngayon? Ganoon na lang
ba ’yon? Pagkatapos mo akong pagsawaan at lahat-lahat, iku-kuya mo na lang ako ulit
at— Aray!” Napahawak ito sa ulo nang binatukan niya ito.

Natatawang ginulo nito ang buhok niya.

“Masaya akong makita ka ulit, Alyssa.” Tumitig ito sa mukha niya.

“Bakit nga nandito ka?” Tanong niya.

Napakamot ito sa ulo.

“Naghanap akong trabaho dito. Nakahanap na ako at mag-uumpisa na bukas,” tugon

nito, natatawa at nag-iwas ng tingin.

“Iniwan mo na ’yong isla? Hindi ka na babalik doon?”

“Babalik naman. Sa ngayon, dito muna ako sa Maynila. Mas malaki ang kikitain ko at
dahil nandito ka naman, makikihati na lang ako ng pagkain sa’yo. Pulubi ako dito.
Gutom na gutom ako ngayon sa totoo lang, kulang ang dala kong pera, paubos na.
Kumain nga lang ako doon sa kanto kanina. Kalahating kanin at sabaw.” Sunod-sunod
itong nagsalita.

Napatitig siya sa binata. Hindi niya tuloy alam kung matatawa ba siya o maaawa
dito. Nakita niya ang medyo gusot ng damit nito. Nakakaawa itong tingnan.

“Bakit ba kasi nakipagsapalaran ka dito? Hindi mo naman yata kabisado ang Maynila
katulad ko. Tingnan mo nga ’yang suot mo, mukha kang basahan.” Napabuntong-
hinininga siya at tumingin sa kusina.

“Magbibihis lang ako, ha? Tapos magluluto ako ng hapunan. Dito ka na kumain,”
paalam niya sa binata at pumasok sa kuwarto.

Nang makapagbihis ay kaagad siyang dumiretso sa kusina at nagsaing. Naghiwa na rin

siya ng karne at mga sahog para sa lulutuin niyang ulam.

“Kailangan mo ba ng tulong?” Sumilip ang binata sa pinto ng kusina.

“Hindi na. Buwisita ka kaya umupo ka lang doon,” tugon niya.

“Grabe ka naman sa buwisita. Parang masama pa ang loob mo na sinama mo ako dito.”
Kunwari ay nagtatampo ito.

Napailing siya, hindi ito pinansin.

“Doon ka na nga,” pagtataboy niya.

Saktong pagtalikod nito ay nakita niya ang kamay nito.

“Teka lang,” pigil niya sa binata.

Tumigil ito sa akmang paghakbang, kumunot ang noo.

“Bakit?” Nagtatakang tanong nito.

Naglakad siya patungo sa binata at awtomatikong hinawakan ang kamay nito. May bahid
iyon ng dugo at may sugat.

Napatingin ang binata doon, tila ngayon lang din napagtanto na may sugat ito sa
kamay. Sigurado siyang dahil iyon sa kutsilyo ng lalaki kanina. Nakita niya kung
paano iyong sinalo ng binata.

Akmang babawiin nito ang kamay mula sa kanya nang hinila niya ito patungo sa sink.
Binuksan niya ang faucet, hinugasan ang kamay nitong may sugat.

“Ayos lang ako, malayo ’yan sa bitu— Aray! Putangina!” Malakas itong napamura nang
pinisil niya ang sugat nito.
Napangisi siya nang makitang nakangiwi ito. Pinunasan niya ng malinis na bimpo ang
kamay ng binata at kinuha ang first aid kit sa kuwarto.

Pumuwesto sila sa living room at doon ay ginamot niya ang sugat ng binata. Nang
matapos ay nahuli niyang nakatitig ang binata sa kanya.

“Bakit?” Tinaasan niya ito ng kilay.

“Ang… pangit mo,” tugon nito, ngumisi.

Akmang babatukan niya ito nang mabilis itong nakaiwas. Natatawang kinuha nito ang
kamay niya at kinuha mula doon ang pangtali ng buhok.

Awtomatiko itong pumuwesto sa likod niya at kapagkuwan ay itinali ang mahaba niyang
buhok.

“Kuya, bakla ka ba? Gustong-gusto mo ang buhok ko, eh,” natatawang sambit niya.

Hindi ito umimik. Maayos nitong itinali ang buhok niya.

“Sabi ko naman sa’yo palagi mong itatali ang buhok mo,” sa wakas ay nagsalita ito.

“Ang ganda kaya ng buhok ko no. Bakit ba kasi—”

“Magluto ka na doon, lampa,” utos nito, medyo may inis sa boses.

Nilingon niya ito.

“Nakakarami ka ng dimunyu ka, ha? Gusto mong lagyan ko ng lason ang pagkain mo?”
Padabog siyang tumayo at tinungo ang kusina.

“Sarapan mo, ha? Ano bang lulutuin mong ulam?” Sumunod ito sa kanya.

“Puwede ba? Doon ka, h’wag ka dito,” pagtataboy niya.

“Gusto kitang makitang magluto,” pangungulit nito.

“Adobo lang naman lulutuin ko. Alis na!”

“Ito naman, titingin lang, eh,” sumimangot ito at sumandal sa ref.

Napabuntong-hininga siya habang nagluluto dahil hindi nga talaga umalis ang binata,
nakatingin lang sa bawat kilos niya. Hindi man lang ba ito naiilang? Samantalang
siya ay kanina pa naiilang.

“Ilang araw ka na dito sa Maynila?” Kaswal na tanong niya.

“Isang linggo na,” tugon nito.

“Saan ka magtatrabaho niyan? May matutuluyan ka na ba dito sa—”

“Sa kalsada ako natutulog,” nagkibit-balikat ito.

Namilog ang mga mata niya.

“Sa kalsada? Seryoso ka?” Hindi makapaniwalang tanong niya.

Tumango ito.
“Kulang nga ang dala kong pera. Malay ko bang mahal pala ang upahan dito? Kung
ipapang-upa ko, wala na akong pambili ng pagkain. Nakahanap naman ako ng trabaho.
Sa unang sahod ko, maghahanap ako ng—”

“Dito ka na lang muna,” alok niya pero kaagad din siyang natigilan.

Inalok niya ito? Nababaliw ba siya?!

Akmang babawiin niya ang sinabi nang ngumisi ito.

“Sinabi mo ’yan, ha?” Kumislap ang mga mata nito, parang nanalo ng lotto.

Napangiwi siya. May magagawa pa ba siya? Kawawa naman kasi ito. Kasama niya ito sa
isla, dapat ay tulungan niya ito. Marami na din naman itong naitulong sa kanila
noong nasa isla sila. Ito at si Kuya Zach, matulungin ang mga ito.

“Kapag nagsahod ka na, doon ka na lang umalis,” sabi niya, tinutok ang atensyon sa
niluluto.

“Ibibigay ko ang sahod ko sa’yo. Hindi ako magiging pabigat, pangako,” sabi nito
mula sa likod niya.

“Hindi na kailangan no. May allowance naman ako. Kumpleto ang groceries dito kaya
walang problema sa pagkain,” tugon niya at kumuha ng plato.

“Magsandok ka ng kanin,” utos niya.

Kaagad itong tumalima. Sinundan niya ito ng tingin. Lihim siyang napangiti nang
makitang tila hindi ito sanay sa pagsandok ng kanin.

Naalala niyang hindi ito sanay sa gawaing bahay. Madalas ay si Kuya Zach pa ang
nagluluto para dito o kaya ay ang lola niya.

Pinatay niya ang stove at nagsandok ng adobong baboy. Nagsalo silang dalawa ng
binata sa maliit na mesa.

Tiningnan niya ang reaksyon nito habang sinusubo ang adobo. Tumingin ito sa kanya
habang ngumunguya. Nag-iwas siya ng tingin at binalik ang atensyon sa kinakain.

Bakit wala man lang itong komento? Hindi ba masarap ang niluto niya? Teka nga lang.
Naghihintay ba siya ng papuri nito? Bakit?

“Ang sarap mo,” narinig niya itong nagsalita.

Nag-angat siya ng tingin. Napanganga siya nang makitang titig na titig ito sa
adobo. Kinakausap nito ang ulam?

Tumango-tango pa ito at muling nagsalita.

“Ang sarap mo talaga,” anito, nakatitig pa rin sa adobo.

Napangiwi siya at kapagkuwan ay napailing. Baliw talaga ang lalaking ito.

“Totoo ang sinasabi ko, masarap ka.”

Muli ay tumingin siya sa binata. Sa kanya na ito nakatingin. Napatuwid siya ng upo,
biglang uminit ang buong mukha sa klase ng titig nito.

“Masarap kang magluto,” ulit nito.

Tumikhim siya.

“S-Salamat,” mahinang tugon niya.

Natigilan siya nang nangalumbaba ito sa mismong harapan niya.

“Gusto kong matikman ang iba pa. Kung… gaano kasarap,” mahinang sambit nito,
nakatitig sa mga mata niya.

Muli ay napatikhim siya.

“Kung matitikman ko lahat, siguradong… mababaliw ako,” patuloy nito.

Hindi na siya komportable sa klase ng titig nito kaya binatukan niya ito. Natawa na
lang ito sa ginawa niya.

“Kumain ka na, kung anu-anong pinagsasabi mo,” sunod-sunod siyang sumubo, biglang
nakaramdam ng pagkataranta.

“Dahan-dahan lang, marami ka pang isusubo,” makahulugan itong nagsalita dahilan

para mapaubo siya.

Mabilis itong kumuha ng tubig at binigay sa kanya. Tila aliw na aliw pa ang gago
habang nakatunghay sa kanya.

“Para kang tanga,” natatawang sambit nito.

Sinamaan niya ito ng tingin.

Natatawang muli itong umupo at tinapos ang hapunan nila. Ito na ang nag-alok na
hugasan ang plato pero dahil sa takot na baka mabasag nito ang mga gamit ay
tumanggi siya.

“Saan ako matutulog? Sa kuwarto? Tabi tayo sa kama mo?” Narinig niyang tanong nito
mula sa salas.

“Ang ambisyoso mo naman. Diyan ka sa salas matutulog, bawal ka doon sa kuwato ko,”
tugon niya, naiiling.

“Bakit naman? Hindi naman kita gagapangin. Ayokong gapangin ang mga pangit at
lampang katulad mo,” muli ay nagsalita ito.

Napasimangot siya.

“Doon ka na lang sa kalsada matulog, dimunyu ka,” gigil niyang sabi habang inaayos
ang mga hinugasang plato.

“Biro lang, ito naman,” natatawang tugon nito nang hinarap niya ito sa living room.

“May banyo dito, may banyo din doon sa loob ng kuwarto. Bawal kang pumasok doon,
ha?” Babala niya.

Tumango ito.

“Hindi naman kita gagahasain. Sa pangit mong ’yan, mas gusto ko pang patulan ang—”
Napaatras ito nang humakbang siya habang matalim itong tinitingnan.

Awtomatiko nitong itinaas ang dalawang kamay na tila sumusuko.

“Grabe sa liit mong ’yan, napakatapang mo. Ito na po, sumusuko na ako,” natatawang
sambit nito.

“Bakit ba pangit ka nang pangit? Bulag ka ba? Maganda naman ako sabi ng mga tao sa
isla,” sumimangot siya.

“Ako lang ang nag-iisang hindi bulag. Pangit ka talaga, totoo ’yan.” Ngumisi ito.

Tumingkayad siya na ikinabigla nito. Awtomatiko nitong ibinaba ang mga kamay.

“Sigurado ka? Pangit ako?” Tumaas ang kilay niya.

“Bakit, hindi mo matangga— Tangina! Anong ginagawa mo?” Nanlaki ang mga mata nito
nang akma niyang iaangat ang suot na blusa. Awtomatiko siya nitong pinigilan.

Natawa siya sa naging reaksyon nito.

“Duwag ka pala, eh. Baka kapag naghubad ako babawiin mo ’yang sinabi mo, Kuya
Zeke,” ngumisi siya, matapang itong tiningnan.

Hindi nakatakas sa paningin niya ang pag-igting ng panga nito.

“Hindi, Alyssa. Baka ikaw ang mapapalaban,” ngumisi ito pero kaagad ding tumalikod.

“Matulog ka na.”

Pabagsak itong nahiga sa sofa. Sa laking tao nito ay halos hindi ito magkasya doon.

“Sa lapag ka matulog, kukuha lang akong unan at kumot,” aniya at pumasok sa
kuwarto.

Kumuha siya ng kutson doon, kumot at unan. Dinala niya iyon sa binata. Naabutan
niya itong natutulog na. Parang pagod na pagod.

Napailing siya at nagmagandang-loob na kinumutan ang malaking katawan nito.

Napatitig siya sa mukha ng binata. Hindi maitatangging guwapo ito. Napakatangos ng

ilong.

Ilang beses siyang napakurap. Bakit ang dami niyang nakikita sa lalaking ito eh
inis na inis nga siya sa ugali nito? Minsan ay napakasarap nitong sakalin.

Napabuntong-hininga siya at tumalikod.

“Alyssa…”

Natigilan siya at lumingon sa binata. Nakita niyang nakamulat na ang mga mata nito.

Kumilos ito at tumingin sa kanya.

“H’wag kang masyadong lumapit sa akin, pakiusap,” nahimigan niya ang pagmamakaawa
sa paos na boses nito.

Ngumiti siya.

“Mukhang hindi ka na napapangitan sa’kin? Gumaganda na ba ako sa paningin mo?” Biro

niya.
Hindi ito umimik. Pero para siyang tanga na naghihintay ng sagot nito.

“Matulog ka na,” utos nito at tumalikod.

Sandali niya itong tinitigan bago tuluyang pumasok sa kuwarto niya. Habang nasa
higaan ay napaisip siya.

Hindi kailanman pumasok sa isip niya na makakasama niya sa iisang bubong ang
binata. Nakakatawa dahil imbes na kabahan ay baliktad ang nararamdaman niya.

She don’t know why she’s… excited. Her heartbeat is a little bit… weird.

To be continued…

A/N: Araw-araw masakit puson mo niyan Zeke bebe 🥴🥴😁😁😂😂

Chapter 9 (A Little Taste)

CHAPTER 9

“MAN, you’re too silent since you came here. Something wrong?”

Inabutan siya ni Jack ng alak. Tiningnan niya iyon at balewalang kinuha mula sa
kaibigan. Jack is his friend back in College. Ito palagi ang kasama niya sa
kalokohan.

Hinintay lang niyang makatulog si Alyssa kanina bago lumabas. Tutal ay may sarili
naman siyang susi. Kung hindi lang kaarawan ni Jack at kung hindi lang siya naka-oo
sa imbitasyon nito ay hindi siya aalis.

“Ang tagal mong nawala. Saang lupalop ng mundo ka na nakakarating, ha? Saang bansa
ka nag stay? Tell me,” pangungulit ng kaibigan.

“I just got busy,” kibit-balikat na tugon niya.

Inakbayan siya nito.

“I missed our bonding, man. I have something for you.” Ngumisi ito.

Kapag ganito ang kaibigan ay alam na niya ang binabalak nito.

“Jack, I’m tired. I told you earlier, I won’t stay long,” mariing sambit niya.

“Come on, man. Minsan na nga lang tayo magkita. Don’t you miss this? Where’s Zeke
Velasquez, the ultimate heartbreaker, womanizer and a happy-go-lucky friend of
mine? Walang uuwi ngayong gabi. Let’s enjoy the night. You will like my surprise,
man.” May tinuro ito sa harapan.

Sinundan niya iyon ng tingin. And there he saw a group of women looking at their
direction. Kasalukuyan silang nasa bahay nito, kung saan ay palagi nilang ginagawa
ang makamundong gawain.

“I hired them that will give us great pleasure tonight.” Tumawa ang kaibigan.
Napahigpit ang hawak niya sa basong hawak.

“See? I told you, man, you will like this. Let’s enjoy the party. Those hot girls
will give you satisfaction. Ilan ba ang kailangan mo? Tatlo? Apat? You can fuck
four women at the same time, right? I will do the same tonight,” ngising-ngisi ang
kaibigan, nakatingin sa mga babaeng inupahan nito para painitin ang gabi nila.

Jack’s eyes are full of lust. He is sure that Jack won’t waste this chance to fuck
every woman tonight. Ito ang madalas nilang gawain. Ito ang nakasanayan nila. Sa
ganitong mundo siya nasanay, sa ganitong mundo siya nababagay.

Sunod-sunod siyang uminom ng alak habang pinapanood ang mga babaeng nag-umpisang
sumayaw at naghubad ng mga saplot sa mismong harapan nila.

These women, they have perfect body. Ang klase ng katawan na paglalawayan ng kahit
na sinuman. The way they dance, it was so erotic that can make a man jump and fuck
them until dawn.

Ang kaibigan ay nag-umpisang halikan ang isang babae. The women walked towards his
direction and started to dance right in front of him. Ang isa ay kumandong sa kanya
at unti-unting binuksan ang butones ng polo-shirt niya.

When her hand reach the zipper of his pants, he automatically stop her.

Ngumisi siya pero ang tingin niya sa babae ay walang kasing-talim. Natigilan ito,
napatitig sa kanya.

“Woman, did I ever give you permission to touch me?” He asked in a firm and
dangerous voice.

He saw the fear in her eyes. Bigla itong tumayo at umatras.

“Get out of my sight, both of you,” mariing utos niya.

Takot na tumalikod ang dalawa. Si Jack ay kunot-noo siyang tiningnan.

Napabuntong-hininga siya at tumayo. Dire-diretso siyang lumabas.

“Zeke!”

Awtomatiko siyang lumingon nang marinig ang boses ni Jack.

“What’s wrong with you, huh?” Nagtatakang tanong nito.

He let out a sigh.

“I’m not in the mood, Jack,” he answered.

“No, you’re not like this, man. When it comes to women, you were always on a right
mood. You love fucking women. What happened?” Galit na ang boses nito.

Imbes na sagutin ang kaibigan ay tumalikod siya.

“I’ll see you next time,” paalam niya at pumasok sa loob ng kotse.

Pinaharurot niya iyon patungo sa lugar— mali— sa babae kung saan siya palaging
dinadala ng mga paa niya.

He park his car far from her place. Sa labas ay naghihintay na doon ang driver
niya. Isinuot niya ang damit na hinubad kanina bago tuluyang lumabas at inabot ang
susi ng kotse sa driver.

Nang nasa harap na siya ng Room 8 ay nilabas niya ang susi, dahan-dahan iyong
binuksan at pumasok. Napatitig siya sa pinto ng kuwarto kung nasaan ang dalaga.

Hindi niya mapigilang matawa sa sarili. Bakit niya ito ginagawa? Bakit nabaliw siya
ng ganito? Ni minsan ay hindi pumasok sa isip niya na isang bata lang pala ang
magpapabaliw sa kanya ng ganito.

Jack was right. Hindi siya ganito. He never resist any woman in his life. He fuck
every woman whenever he wants, wherever it is and everytime he have a chance.

Bakit mas pinili niyang bumalik sa lugar na ito kaysa sa lugar na iyon na
magbibigay ng kaligayahan sa isang lalaking katulad niya? Bakit mas pinili niyang
makuntento sa pagtitig sa pinto ng kuwarto kung nasaan ay mahimbing nang natutulog
ang babaeng ginulo ang buong sistema niya?

Napasabunot siya sa sariling buhok at pabagsak na naupo sa sofa. Ang dami niyang
gustong gawin pero hindi puwede. Samantalang noon ay nagagawa niya ang lahat ng
gusto, nakukuha niya ang lahat ng gusto niyang makuha.

But with Alyssa he’s… always hesitant. She’s just a very simple girl that he wanted
to reach.

Muli ay pinagtawanan niya ang sarili. He feels so small. What’s wrong with him? Why
did he let himself suffer like this just for that girl?

Ipinikit niya ang mga mata.

You’re pathetic, Zeke.

“Hindi ka makatulog?”

Bigla siyang napamulat ng mga mata kasabay ng malakas na pagtibok ng puso niya.
Pakiramdam niya ay lalabas iyon.

Nang nag-angat siya ng tingin at sumalubong sa kanya ang mukha ng babaeng kanina
lang ay laman ng isip niya. Nakatunghay ito sa kanya, nakakunot ang noo.

“Hindi ka makatulog?” Inulit nito ang tanong.

Umiling siya.

“Nagising lang ako,” mahinang tugon niya.

Hindi niya mapigilang titigan ito. Her hair, that fucking hair. He hate it whenever
he see her beautiful and long hair. Mas gusto niya iyong nakikitang nakatali.

“Madaling araw na, bakit gising ka pa?” Tanong niya.

“Nagising lang ako. Nauuhaw ako,” tugon nito, naglakad patungo sa kusina.

Nakahinga siya ng maluwag. He is glad that he came back early. Kung nagkataong wala
siya dito ay magtataka ito.

Tumayo siya mula sa sofa at sinundan ang dalaga. She is now drinking a glass of
water inside the kitchen. Hindi niya mapigilang pagmasdan ang kabuuan nito. She’s
wearing pajamas.
Alyssa is already 19 years old but the way you look at her, she looked like 16
years old because of her height.

Lumingon ito sa kanya.

“Gusto mong uminom?” Alok nito, muling nagbuhos ng tubig sa basong hawak mula sa
pitsel.

Walang imik na naglakad siya patungo sa dalaga at kinuha ang basong hawak nito.

“Saan ka banda uminom?” Tanong niya.

“H-Ha?”

Tinuro niya ang baso.

“Saang parte lumapat ’yong bibig mo dito?” Muling tanong niya.

“Akin na ’yan, kukuha ako ng isang baso. Tubig ko ’yan, eh. Kulang pa ang ininom
kong tub—” Natigilan ito nang uminom siyang tubig.

Tiningnan niya ito at hinapit sa beywang. Inabot niya ang labi nito at kapagkuwan
ay nilipat sa bibig nito ang tubig mula sa loob ng bibig niya.

Alyssa’s eyes widen. Gulat nitong nalunok ang tubig. Hindi siya nakuntento, muli
siyang uminom ng tubig at muli ay lumapat ang labi niya sa labi ng dalaga.

Natapon ang tubig sa damit pantulog nito sa tangkang pagtulak sa kanya. Imbes na
bitawan ito ay mas lalo niya itong hinapit sa beywang, pinalalim ang halik.

Alyssa punched his chest but her strength is not enough to push him away. He have
to do this. Kung hindi niya ito gagawin ay mababaliw siya. Just a little taste of
her sweet lips will do. He will face the consequences later. He just want to have…
a little taste of her.

Nang tumigil ang dalaga sa pagsuntok sa dibdib niya at nang kusa itong tumugon sa
halik niya ay binuhat niya ito sa beywang. Pinaupo niya ito sa kitchen sink habang
hindi naghihiwalay ang mga labi nilang dalawa.

Forgive me, God. Just a litte taste of her. Please.

Kusa niyang kinuha ang mga kamay nito at pinayakap ang mga iyon sa batok niya.
Sandali niyang binitawan ang labi ng dalaga at tinitigan ito.

His heart skip a beat when he saw the emotion in her eyes. Desire. He is sure of
it.

“Alyssa…” anas niya.

Tumitig ito sa kanya, tila nalalasing.

Mahina siyang napamura. What will he do? He can’t control himself anymore. And he
can’t control himself even more because of what he have done to her. He can see how
she’s affected right now. It’s all written all over her beautiful face.

Just a little taste. Just… a little.

Mahina siyang napamura kasabay ng pagbaon ng mukha niya sa leeg nito at tinikman
iyon. She’s so sweet.

Nilabas niya ang dila at dinilaan ang leeg ng dalaga. Bahagya niya iyong sinipsip
dahilan para humigpit ang hawak ng dalaga sa balikat niya.

Just a little taste, Zeke.

Unti-unti niyang inangat ang suot nitong pantulog. He knew that she’s not wearing a
bra. Lumitaw ang malulusog na dibdib nito.

Sa nanginginig na mga kamay ay sinakop ng mga palad niya ang magkabilang dibdib ng
dalaga. A small moan escape from her lips that made him groan.

“Tangina, Alyssa…” anas niya at hindi na talaga napigilan ang sarili.

He desperately wanted to taste her. Just a little taste of her, goddammit!

Before he knew it, he already put her hard nipple inside his mouth, tasting her. He
already lost. He is lost because of this woman!

To be continued…

A/N: Accckkkkkkkk!!!! SABAY TAYONG KILIGIN AT MAINGGIT !!! HUHU !!! OUR ZEKE HERE
IS KINDA HOT, YES?🥺🥺😍😍

Chapter 10 (Only His)

CHAPTER 10

ZEKE laughed at himself as he look at the mirror. Panay ang ngiwi niya habang
tinitingnan ang sugat sa gilid ng labi. His cheek is swollen as well.

Mas lumala ang pamamaga ngayong kagigising lang niya. What happened last night?
That little girl punched and slapped him hard. He deserved it, anyways.

Muli ay natawa siya at napailing sa sarili. He stared at himself right in front of

the mirror and heaved a sigh.

He can still remember her face last night. That beautiful face of her as he suck
her nipple and played it with his tongue. He had a little taste of her but he
wanted more. Damn, he wanted more.

He groan as those scenes last night filled his mind. Her pinkish and delicious
nipple. She was aroused. The way her nipples hardened, he knew that she was
aroused.

“Oh, fuck this…” He groan even more and before he knew it, he’s already touching
himself under the shower.

He parted his lips as he imagined how he’ll gonna take that little girl. He imagine
how good it is to be inside of her and how tight she is.

“Tangina…” Mariin siyang napamura kasabay ng pagbilis ng palad niya sa kahabaan.

Napatingala siya at pigil na pigil ang sariling hindi mapasigaw nang sumabog siya.
Hingal na hingal niyang naisandal ang noo sa tiled wall ng banyo.

“Alyssa…” Anas niya, mariing pumikit.

Nababaliw na siya. Nababaliw na talaga siya. Hindi niya dapat iyon ginawa kagabi.
Now he’s suffering. Fuck this!

Nasaan na ang ilang taong kontrol niya sa sarili? This is insane. Anumang sandali
ay mababaliw na siya. Hindi siya ganito. Hindi niya matanggap na pinapaligaya niya
ngayon ang sarili gamit ang mga palad samantalang noon ay napakaraming babaeng
gusto siyang paligayahin at gustong lumuhod sa harapan niya.

“Hoy, Zeke!” Napapitlag siya nang marinig ang malakas na boses ng dalaga mula sa
labas ng banyo.

“B-Bakit?” Tila ay bigla siyang kinabahan.

Tangina naman. Bakit natatakot siya sa batang ’to?

“Kanina ka pa diyan. Aalis na ako, male-late na ako sa school. Nagluto akong

almusal, kumain ka na. Atsaka…” Hinintay niya ang susunod nitong sasabihin.

“Dimunyu ka! Hindi pa rin kita mapapatawad na manyakis ka! Kapag talaga ginawa mo
pa ’yon ulit, babasagin ko ’yang itlog mo! Dimunyu!” Ilang beses siyang napakurap.

Nang marinig ang pagsara at pagbukas ng pinto sa labas ay nakahinga siya ng

maluwag. Tinapos niya ang pagligo at lumabas ng banyo.

Nang masiguradong wala na talaga ang dalaga ay napabuntong-hininga siya.

Paano nga ba niya ito haharapin ulit? Napangiwi siya. Namomroblema tuloy siya.

“Damn that girl, she taste so good,” bulong niya at pabagsak na naupo sa sofa.

Tumingala siya at tumitig sa kisame. Now that he tasted her, he is sure that he
will always be thirsty of her taste. He wanted more. More of her. He wanted to
taste all of her. It’s very… addicting.

“You’re doomed, Zeke,” patuyang bulong niya sa sarili.

Muli siyang napabuntong-hininga at tinungo ang kusina. Nakahanda nga doon ang
almusal niya. Nakita niya ang maliit na note. Napangiti siya nang mabasa iyon.

To Dimunyu,

Kain kang mabuti. Nag-iwan akong dalawang libo sa mesa, bili kang damit dahil mukha
kang basahan. Bayaran mo ’to, ha? Binawas ko lang ito sa allowance ko. Kapag
kailangan mo ng pera, sabihin mo. Kahit dimunyu ka at manyakis, hindi pa rin kita
matiis dahil na iisang isla lang tayo. Magpakabait ka na sa susunod dahil babasagin
ko talaga ’yang itlog mong dimunyu ka. Bye.

From, Pangit

Napakalapad ng ngiti niya. Tangina, bakit kinikilig siya?

Natatawang napasandal siya sa ref at parang tangang niyakap ang note. Inamoy-amoy
pa niya iyon.
Hindi pa siya nakuntento. Parang gusto niyang gumulong. Pabalik-balik pa siyang
naglakad sa kusina at nag push-up para mabawasan itong kabaliwan niya.

Sa huli ay napaupo na lang siya sa sahig at parang tangang nakangiti. Tangina

talaga! Nakakabaliw!

Kinuha niya ang cellphone at may tinawagan. Nakatitig siya sa dalawang libong
hawak.

“It’s me. Kunin mo ang dalawang libo dito, bili ka ng damit. Iyong tig 150 pesos o
kaya 200, sakto lang sa size ko. Marami namang mura diyan sa tabi-tabi,” hindi
talaga maalis ang ngiti sa mga labi niya.

Parang gago lang. Tangina naman talaga.

“Are you sure, Sir? Mangangati ka na naman at—”

“Just buy it because that’s my baby wants,” putol niya sa sasabihin nito at pinatay
ang tawag.

Nakangiting kinain niya ang almusal na niluto nito. Nang matapos ay doon niya
napagtanto kung gaano siyang nagmumukhang tanga at gago ngayon.

“Fuck you, Zeke. How did you end up like this? You’re crazy, fuck you,” patuya
niyang bulong sa sarili.

Napapabuntong-hiningang lumabas siya at kapagkuwan ay nakipagkita sa inutusan

niyang bumili ng mumurahing mga damit.

Muli niyang kinuha ang cellphone nang makitang may tumawag.

“Sir Velasquez? Nagawa ko na po ang gusto mo. You can start working now inside the
school. But are you sure you’re okay with this, Sir? Baka kasi—”

“No worries. Thank you for your help. Puwede na ba akong mag-umpisa ngayon?” He
desperately wanted to see his baby now.

“Uhm, yes, Sir. The owner there will assist you. She knew who you are. Baka mailang
siya kaya pagpasensyahan mo na. And please, let them do the works. Nakakahiya pong
magtrabaho ka doon at—”

“Thank you,” aniya at pinatay ang tawag.

Excited siyang napangiti at hinintay sandali ang inutusan niya. Sinuot niya na lang
basta ang isang damit at ang iba ay iniwan niya sa loob ng dorm ni Alyssa.

Tinungo niya ang school. Dumiretso siya sa cafeteria at doon nga ay hinarap siya ng
may-ari. Since the owner know him, she’s a little bit awkard in front of him.

“Don’t mind me. I will just serve the foods with the students, right?” Tumango si
Jham, the owner of the cafeteria.

“Thank you dahil pumayag ka. Let’s keep this private, Miss Jham. Ikaw lang ang
nakakakilala sa’kin dito. I will count on you,” kumindat siya na ikinatigil nito.

Ilang sandali muna siyang ina-assist ng mga tauhan ni Miss Jham at nang masanay ay
nag-umpisa na siyang mag serve ng orders sa mga estudyante.

Napapangiwi siya sa tuwing tumitingin ang mga estudyante sa kanya. Ang iba ay
nagbubulong-bulungan. Ang iba ay halata ang kilig, nagtutulakan pa habang
nakatingin sa kanya.

Hindi niya pinansin ang mga ito. Panay ang tingin niya sa paligid. He’s waiting for
his Pangit. Hindi pa ba nito breaktime? Kanina pa siyang naririto.

Ilang sandali lang ay nakita niya itong paparating. Awtomatiko siyang ngumiti
habang pinagmamasdan ito mula sa malayo. She’s too focus with the book, tila wala
itong pakialam sa paligid.

Nakita niya itong pumila at nag order ng pagkain. Pagkatapos ay umupo ito sa
bakanteng upuan.

Nilapitan niya ang cashier at tinanong kung ano ang inorder ng dalaga. Siya na rin
ang nag-alok na magserve ng pagkain.

Alyssa is still reading the book that she’s holding when he walked towards her
direction. Nilapag niya sa harapan nito ang dalang tray na may pagkain.

“Thank you po,” usal nito, ang mga mata ay nakatutok sa libro.

“Kumain ka muna bago mo basahin ’yan.” Umupo siya sa bakanteng silya na nasa
harapan nito.

Awtomatiko siyang ngumiti nang tumingin ito sa kanya. The way her eyes widen when
she saw him, it’s kinda cute.

So beautiful. His Pangit is very beautiful.

“D-Dito ka nagtatrabaho?” Nagugulat na tanong nito, awtomatikong tumingin sa suot

niyang uniform.

Tumango siya.

“Kain ka na,” aniya, ngumiti habang nakatitig sa dalaga.

“Paano ka nakapasok dito? Maselan ang may-ari ng cafeteria dito, hindi basta-basta
tumatanggap ng trabahador.” Kumunot ang noo nito.

Mahina siyang natawa.

“Nabighani siguro sa kaguwapuhan ko?” Ngumisi siya.

His Alyssa rolled her eyes. So cute.

“Guwapo mo mukha mo.” Sumimangot ito sabay kuha sa pagkaing nasa tray at nag-
umpisang kumain.

Pinagmasdan niya itong kumakain.

“Magtrabaho ka na kung ayaw mong sigawan ka ng may-ari. Madalas pa namang naninigaw

’yon dito. Baka mawalan ka ng trabaho,” may pag-aalala sa boses nito.

Mas gusto na lang niyang maupo dito at pagmasdan ang dalaga buong araw.

“Hoy, hindi mo ba ako naririnig?” Inagaw nito ang atensyon niya.

“Ayos lang, wala na din namang masyadong ginagawa,” dahilan niya.

“Anong wala? Abala ’yong mga kasama mo kaya. Magtrabaho ka na,” pagtataboy nito.

“Mag-isa ka lang talagang kumakain dito?” Hindi niya ito pinansin.

“Oo, bakit?”

“Gusto mo samahan kita araw-araw?” Ngumisi siya.

“Kapal mo. Magtrabaho ka na nga,” muli siya nitong tinaboy.

Natawa siya nang makitang lukot ang mukha nito. Tumitig siya sa buhok nito.

“Nakatali ang buhok mo. Huwag mong ibuhaghag ’yan, ha? Pangit ka pa rin naman,”
dali-dali siyang tumayo nang sinamaan siya nito ng tingin.

Natatawang lumayo siya at bumalik sa counter. Panay ang tingin niya sa dalaga.
Bahagyang nililipad ng hangin ang kumalat na buhok sa mukha nito.

Hindi ito nakakasawang tingnan. Kaya naiinis siya sa tuwing nakabuhaghag ang buhok
nito. Not that he don’t like it. Gustong-gusto niya. Masyado lang talaga itong
maganda sa tuwing nakabuhaghag ang buhok. Ayaw niya iyong makita ng iba.

He’s always… possessive when it comes to her. Gusto niya lahat ng magaganda sa
dalaga ay siya lang ang nakakakita. Call if selfish or whatever, he don’t care.

He will stay possessive. He will give her everything. Kahit wala nang kapalit,
makita lang niyang masaya at maganda ang buhay nito, sapat na iyon sa kanya.

And for now, he will be contented by pretending right in front of her. Someday,
this woman will be his… no matter what.

Never in his life that he dream for a woman— especially for getting the woman’s
attention. Siya ang hinahabol, siya ang iniiyakan ng mga babae, siya ang
niluluhuran.

But with Alyssa, he is willing to bend his knees— just to have her. She’s only his.
She only belong to him.

To be continued…

A/N: ZEKEEEE NEMEEEENNN 😍😍😍 Kinikilig ako kapag POV ni Zeke. Huhu 😫😫😍😍

Chapter 11 (Hard)

Nag update ako dahil natakot ako sa kutsilyo ni Ate Maricel! HAHAHAHAHA.

Shout out to Karylle Joy 😍😚 Hello dear 😍😚🤗

CHAPTER 11

ALYSSA can’t focus. Kaninang umaga pa siya wala sa sarili. Mas lalo iyong
nadagdagan nang makita ang dimunyung iyon sa cafeteria kanina.

Sinikap niyang pakiharapan ito ng kaswal— na parang wala itong kababalaghang ginawa
kagabi.

Inis na napasabunot siya sa sariling buhok. Hindi mawala sa isip niya ang
pakiramdam na iyon. Tila may pinukaw ito sa kanya. Ang dampi ng labi at dila ng
lalaking iyon sa dibdib niya ay hindi matanggal sa isipan niya.

Naalala pa niya kung paano siyang umungol. Talagang umungol siya!

Ganoon ba ang pakiramdam ng mga heroines sa mga romance na nababasa niya?

Bakit ganoon? Hindi niya maintindihan. Iyon ang unang pagkakataon pero… bakit
parang hinihiling ng katawan niyang maranasan ulit ang pakiramdam na iyon?

Muli siyang napasabunot sa sariling buhok habang nasa loob siya ng library. Hinubad
niya ang suot na coat ng uniform niya nang biglang makaramdam ng init.

Pinaypayan pa niya ang sarili kahit sapat naman ang lamig sa loob ng library.
Kakaibang init itong nararanasan niya— katulad ng init na naramdaman niya kagabi.

Hindi niya alam kung kanino siya maiinis. Sa dimunyung iyon o sa sarili niya mismo.

Ilang minuto pa siyang nagtagal sa loob ng library hanggang sa magpasyang umuwi na.
Tutal ay tapos na rin naman klase niya ngayong araw. Mas gusto lang talaga niyang
tumatambay sa library dahil dito siya nakaramdam ng kapayapaan.

Nang lumabas siya sa gate ng school ay binati pa siya ng mga security guards.

“Sabay na tayong umuwi.” Muntik pa siyang mapatalon sa gulat nang sumulpot sa

harapan niya ang lalaking naging dahilan kung bakit halos buong araw siyang lutang.

“Umalis ka nga sa harapan ko, nanggigigil ako sa’yo,” kaagad niya itong tinarayan,
gustong itago ang kaba niya.

“Ang maldita naman ng batang ’to. May dalaw ka?” Ngumisi ito.

“Dalaw mo mukha mong gago ka. Alis!” Naiinis talaga siya sa pagmumukha nito!

“May dalaw ka nga, triple ang kasungitan mo ngayon,” natawa ito, sinabayan siyang
maglakad.

“Kapag hindi ka umalis sa harapan ko, mapipisa ’yang itlog mo,” pinandilatan niya
ang binata.

“Aray naman, pangit. Bakit ang suplada mo, ha? Ibagay mo nga ’yang kasungitan mo sa
pagmumukha mo. Pangit ka na nga, suplada ka pa,” napailing ito.

Naikuyom niya ang mga kamao at handa nang suntukin ito nang bahagya itong
dumistansya, nahulaan na ang gagawin niya.

Napangiwi ito.

“Ang liit mo pero malakas ang suntok. Hindi ka ba naaawa sa mukha ko?” Natatawang
napaatras ito.

“Umuwi ka na nga,” pagtataboy niya.

“Sa’yo ako umuuwi,” tugon nito.

“Umuwi ka doon sa isla, ’wag sa’kin!” Singhal niya.

“Nandito ’yong isla ko…” Bulong nito na hindi niya narinig dahil sa sunod-sunod na
busina sa kalsada.

Tumikhim ito bago muling nagsalita.

“Alam ko na para mabawasan ’yang kasungitan mo. Gusto mong kumain? Libre kita.
Kinuha ko na ang sahod ko para sa buwang ito kaya may pera na ako,” masayang balita
nito.

“Pakialam ko?” Tinaasan niya ito ng kilay.

“Pakipot naman ’to. Ililibre ka na nga, eh. Saan mo gustong kumain?” Lumapit ito sa
kanya.

Napabuntong-hininga siya.

“Gusto ko nang umuwi,” nauna na siyang naglakad.

Parang buntot na sumunod ito sa kanya.

“Akin na ’yang bag mo,” bago pa man siya makatanggi ay kinuha na ng binata ang bag
niya.

“Cellphone ba ’to?” Inosenteng tanong nito nang makita sa loob ng bag ang cellphone
na binigay sa kanya ng sponsor niya.

Hindi pa ito nakuntento, kinuha ang cellphone mula sa bag niya.

“Ang ganda naman, mukhang mamahalin. Sino nagbigay?” Tumingin ito sa kanya.

“Akin na nga ’yan,” tinangka niya iyong kunin sa binata pero kaagad nito iyong
inilayo.

“Ano ba? Bigay ng nagpapa-aral sa’kin ’yan. Akin na,” muli niya iyong inagaw pero
inangat lang nito ang cellphone.

Dahil matangkad ito ay hindi niya iyon makuha. Sinamaan niya ito ng tingin at
bahagyang tumalon para maagaw ang cellphone pero ang loko ay mas inilayo iyon sa
kanya.

Nang mapagtantong mawawalan siya ng balanse ay nanlaki ang mga mata niya. Hindi
niya napaghandaan kaya tuluyan siyang natipalok.

Ang binata ay mabilis siyang hinapit sa beywang. Dumikit ang katawan niya sa
matigas na katawan nito. Ilang beses siyang napakurap at napatingala sa binata.

Hindi sinasadyang napatitig siya sa labi nito.

“Lampa ka talaga,” napailing ito kasabay ng pagbasa ng dila nito sa ibabang labi.

Mas lalo siyang napatitig doon. That was… hot.

Bumaba ang tingin nito sa kanya, seryoso siyang tiningnan. Tila biglang tumigil ang
mundo niya. Pakiramdam niya ay silang dalawa lang ang naririto.

Hindi niya namamalayang matagal na pala siyang nakatitig sa binata. Ni ayaw niyang
kumurap. May kung ano sa mga mata nito na hinihila siya, kahit gusto niyang
kumawala, pumipirmi siya doon, hindi bumibitaw.
“Alyssa,” pukaw nito.

Ngayon lang niya ito natitigang mabuti. Ito ang dahilan kung bakit una pa lang ang
naiinis na siya sa lalaking ito. Dahil… ang mukha nito ay tila hindi totoo. Ang
mukhang meron ito ay tila sa pelikula lang niya nakikita.

“Alyssa,” muling pukaw nito.

Ito ang klase ng lalaking siguradong maraming pinaiyak na babae. Hindi siya
makapaniwalang nag e-exist sa mundo ang katulad nito. Halos… perpekto na mas lalong
kinakainisan niya sa bawat araw na kaharap niya ito.

Naramdaman niya ang masuyong pagdampi ng palad nito sa pisngi niya.

“Baby, what’s wrong, hmm?”

Bigla siyang napahiwalay sa binata nang marinig ang malakas na busina mula sa likod
niya. Doon siya biglang natauhan.

“Ayos ka lang?” Kumunot ang noo nito.

“O-Oo,” nauutal na tugon niya, bigla na itong tinalikuran.

“Sigurado ka?” Humarang ito sa harapan niya sabay hawak sa kanyang noo.

Parang hindi pa ito mapakali. Nakita niya kung paano itong nakahinga ng maluwang
pagkatapos salatin ng isang kamay ang sarili nitong noo.

“Akala ko ay may lagnat ka. Namumula ’yong buong mukha mo,” puna nito.

Atwomatiko niyang hinawakan ang magkabilang pisngi.

“Pagod lang siguro,” dahilan niya.

Gusto niyang suntukin ang sariling dibdib dahil sa lakas ng tibok niyon.

“Sigurado ka ayos ka lang?” Hindi pa rin ito kumbinsido.

Naiinis na tuloy siya. Napakabilis niyang mainis kapag ito ang kaharap niya.

“Ayos nga lang ako,” hindi niya naitago ang inis sa boses, bahagya pang tumaas ang
boses dahilan para matigilan ito.

Napatitig ito sa kanya, kumunot ang noo at kapagkuwan ay napakamot sa batok na tila
ba biglang namroblema sa ugaling pinakita niya.

Sa huli ay napabuntong-hininga ito kasabay ng pagtingala sa kalangitan at mariing

pumikit. Nagtataka niya itong tiningnan nang humugot ito ng malalim na hininga na
tila ba pinapakalma nito ang sarili.

Nang magmulat ito ng mga mata ay diretso itong tumingin sa kanya.

“Hindi ko alam ang gagawin ko sa’yo…” anas nito na mas lalo niyang ipinagtaka.

“Pagod ka, umuwi na tayo,” nakita niya ang pagdaan ng emosyon sa mga mata nito na
para bang napakalaki ng problema.

Nang maglakad sila pauwi ay bigla na lang itong tumahimik hanggang sa makarating sa
tinutuluyan niya.

“Magbibihis muna ako at—” Natigilan siya nang may mapansin sa binata.

Kaagad niya itong nilapitan. Nagulat ito nang bigla niyang inangat ang suot nitong
damit.

Bigla itong napaatras.

“Batang ’to, balak mo pa yata akong gahasain. Maghunos-dili ka nga,” sambit nito.

Sinamaan niya ito ng tingin. Ang kapal ng mukha!

“H’wag ka ngang ambisyoso,” aniya at sinipat ang katawan nito.

Napansin niya ang pantal-pantal sa balat nito. Tiningnan din iyon ng binata,
halatang ngayon lang din nito iyon napansin.

“Allergy,” bulong niya.

“Ah, ito ba? Wala ito. May nakain lang siguro akong bawal kaya—”

“Baliw ka ba?!” Tinaasan niya ito ng boses na ikinabigla nito, bahagya pang
napaatras.

“B-Bakit mo ako sinisigawan?” Hindi makapaniwalang tanong nito.

“Mag-isa ka nga lang dito sa Maynila, pinapabayaan mo pa sarili mo. Ano ba nakain
mo at nagka-allergy ka, ha? Masyado kang pabaya! Paano kung basta ka na lang
bumulagta dito sa harapan ko? Gago ka talaga!” Inis na inis talaga siya, para
siyang asawa ng binata na pinapagalitan ito.

Ilang beses itong napakurap at kapagkuwan ay natawa, kitang-kita niya ang pagkaaliw
sa mga mata nito.

“Bakit ka tumatawa?!” Mas lalo siyang naiinis!

Naiiling na tumatawa pa rin ito.

“Ang… sarap lang sa… pakiramdam,” mahinang tugon nito, tila nalalasing ang mga
matang tumingin sa kanya.

“Anong pinagsasabi mo?” Nameywang siya.

Natatawang ginulo nito ang buhok niya.

“Ang sarap lang sa pakiramdam na… sinesermonan mo ako ng ganito. Mas gusto ko na
lang makatikim lagi ng sermon mula sa’yo,” titig na titig ito sa mga mata niya.

Ito na naman ang mga titig nitong hinihila siya, hindi niya kayang tanggihan.

“Eh may allergy ka,” sumimangot siya.

“Hmm-mm? Sana magkaroon na lang ako lagi ng allergy,” aliw na aliw pa ang gago!

Nauubusan ng pasensyang napabuntong-hininga siya. Kahit kailan talaga ay wala itong

kuwentang kausap.

“Maligo ka, hanapin ko lang ’yong gamot para sa allergy,” utos niya.
Hindi ito kumilos.

“Ang sabi ko maligo ka na!” Tumaas na naman ang boses niya.

Napakamot ito sa ulo, walang nagawa kundi ang sundin siya.

“Tigreng maliit,” bubulong-bulong ito habang papasok sa loob ng banyo.

“Anong sabi mo?”

“Wala. Sabi ko napaka-pangit mo,” tugon nito, tuluyang isinara ang pinto ng banyo.

Naiiling na pumasok siya sa kuwarto at hinanap ang gamot para sa allergy. Noong
nakaraang araw lang ay bumili siya ng mga gamot para sa sipon, ubo, sakit ng tiyan
at para sa allergy dahil madalas ay inaatake ang allergy niya sa ilong, madalas ay
bumabahing siya lalo na kapag maalikabok o kaya ay sa klima.

Nagbihis muna siya bago lumabas ng kuwarto niya. Dire-diretso siyang naglakad
habang binabasa ang pangalan ng gamot na dala niya hanggang sa mabunggo siya sa
kung saan.

Nang mag-angat siya ng tingin ay nasa harapan pala niya ang binata. Napakurap siya
nang makita ang basang buhok nito, tumutulo pa ang tubig sa mukha. Nakatapis ng
puting tuwalya ang beywang nito.

Bumaba ang tingin niya sa kalahating hubad na katawan ng binata. Napalunok siya
nang makita kung gaano kaganda ang katawan nito at kung gaano ito kakisig. Para
siyang… modelo sa commercial na napapanood niya sa telebisyon.

Madalas niya itong nakikitang walang damit pang-itaas sa isla pero ngayon lang niya
natitigan ang katawan nito.

“Nasaan ang gamot ko?” Tanong nito.

Natatarantang tumalikod siya pero kaagad ding humarap ulit at parang tangang inabot
ang gamot sa palad nito.

“Ibang gamot ang gusto ko, Alyssa,” tumitig ito sa kanya.

“A-Anong gamot? Iyan lang ang gamot para sa aller—” Napaatras siya nang humakbang
ito.

“B-Bakit?” Kinakabahang tanong niya habang umaatras dahil panay ang hakbang nito.

Sa kakaatras niya ay nasagi ng paa niya ang sofa. Kaagad siyang hinila ng binata
nang akmang matutumba siya.

Sa paghila nito sa kanya ay natumba silang pareho sa sahig. Tuloy ay sa katawan

siya nito bumagsak.

Natutulalang napatingin siya sa binata at halos manigas siya nang maramdaman ang
matigas na bagay na iyon habang nasa ibabaw siya nito.

Nanlalaki ang mga matang tumingin siya sa binata. Ang gago ay nakangisi.

“Matigas ba?” Nakakalokong tanong nito.

“Bastos!” Sigaw niya.

Mahina itong natawa. Akmang aalis siya mula sa ibabaw nito nang pinigilan siya ng
binata.

“H’wag kang basta-basta umaalis kung ayaw mong makakita ng anaconda, Alyssa,”
bulong nito malapit sa tenga niya.

“A-Anong ibig mong—”

“Pakikuha ng tuwalya. Natanggal dahil sa katangahan mo,” mahinang sambit nito.

Napapalunok na sinunod niya ito. Nakita niya ang tuwalya sa tabi niya. Kaagad niya
iyong inabot sa binata. Ramdam na ramdam niya pa rin ang matigas na iyon sa bandang
hita niya. Parang bakal!

Ngising-ngisi ito habang inaalalayan siyang bumangon. Abala na ito sa paglagay ng

tuwalya sa beywang nito.

“A-Ang t-tigas n-ng…” Hindi niya matuloy-tuloy ang sasabihin, natulala.

Natatawang pinatayo siya ng binata.

“Gusto mong hawakan?” Natatawang tanong nito.

Kasabay ng sigaw niya ay ang malakas na hampas niya sa binata.

Ang gago ay malakas lang na tumawa sa reaksyon niya!

He is hard like a steel!

Sinong hindi magigimbal? Naramdaman niya. As in ramdam niya kung gaano ito katigas!

To be continued…

A/N: Hahahahahahaha. Hala ka, Alyssa. Unti-unting mawawala yang kainosentehan mo

😂😂😂 Makakalbo ka na lang talaga kay Zeke 😂😂😂

Chapter 12 (Gentle)

CHAPTER 12

WALA siyang maayos na tulog kagabi. Parang gusto niyang pagsisihan na dito niya
pinatuloy si Zeke sa tinitirhan niya.

Alam naman niyang mapagkakatiwalaan niya ito. Hindi ito ang tipo ng lalaking
pipilitin ka sa ayaw mo. Kahit madalas itong mang-asar, alam pa rin nito kung alin
ang tama at mali. Kaya nga kampante siyang patuluyin ang binata dito, dahil hindi
siya nito ipapahamak.

Ito ba ang magpapahamak sa kanya o siya mismo ang magpapahamak sa sarili niya?

Based on what happened two nights ago, Zeke can be accused with sexual harassment
because of what he did. But… she didn’t refused. She… gave him access the way she
react.
Ayaw niyang maulit iyon dahil nag-uumpisa na siyang magduda sa sarili. Nakakaramdam
siya ng takot. She is confused. Hindi niya alam kung bakit ganito ang nararamdaman
niya. Hindi niya maipaliwanag ang sarili. Kinakabahan siya, natatakot sa magiging
resulta nito.

Napabuntong-hininga siya at padapang nahiga sa kama. Mabuti na lang at wala siyang

pasok ngayong araw kaya kahit puyat ay ayos lang. Bakit nga ba siya napuyat? Dahil
sa nangyari kagabi?

“Totoo ba talaga ’yon? Bakit ganoon katigas?” Parang tangang tanong niya sa sarili.

Napasabunot siya sa sarili. Nababaliw na siya!

Inis na bumangon siya pero muli ding nahiga. Nasa labas ba ito? Paano na naman niya
ito haharapin?

Gigil na muli siyang napasabunot sa buhok at malakas na napabuntong-hininga.

Tuluyan siyang bumangon sa kama. Napangiwi siya nang maramdamang may likidong
lumabas mula sa maselang parte ng katawan niya.

Dali-dali siyang pumasok ng banyo. Nakita niyang may dugo. Napangiwi siya ulit nang
maramdaman ang pagsakit ng puson niya. Halos nawala na sa isip niya na kabuwanang
dalaw na pala niya. Kaya pala kanina pa niya nararamdamang masakit ang puson niya.
Kapag ganitong may dalaw siya ay halos ayaw niyang kumilos.

Habang naliligo ay madalas ang pagngiwi niya. Pinilit niyang kumilos at nagbihis.
Pero habang tumatagal ay mas lalong sumasakit ang puson niya.

Lumabas siya mula sa kuwarto. Wala na si Zeke sa living room. Pumasok ba ito sa
trabaho? Pero walang pasok ngayon. Saan pumunta ang lalaking ’yon?

Tinungo niya ang kusina para magluto ng almusal pero halos mangiyak-ngiyak siya sa
sobrang sakit ng puson. Pinilit lang niyang makapagsaing at naglabas ng puwedeng
lutuin mula sa ref.

Mahigpit siyang napahawak sa sink, hinawakan ang puson.

“Magandang umaga,” bahagya siyang nagulat nang marinig ang boses ni Zeke mula sa
likod niya.

Tinanguan lang niya ito, hindi na umimik.

“Magluluto kang almusal?” Tanong nito.

Tango lang ang naging tugon niya.

“Galing ako sa palengke, bumili ako ng isda kasi alam kong paborito mo. Bumili rin
ako ng sangkap kasi nakita kong paubos na ang mga sangkap diyan,” anito na tanging
tango lang din ang naging tugon niya.

Binabalatan niya ang hotdog na lulutuin. Parang wala siyang lakas, nanginginig pa
ang mga kamay.

“Alyssa,” bigla siyang napalingon sa binata nang hawakan siya nito sa kamay.

Awtomatikong kumunot ang noo nito kasabay ng pagdaan ng emosyon sa mga mata nito.
Mabilis nitong sinapo ang mukha niya.
“Namumutla ka,” anas nito.

“H-Ha? Ano… b-baka gutom lang ako,” dahilan niya.

Zeke is a man. Nakakahiyang sabihin na kaya nagkakaganito siya ngayon dahil sa

kabuwanang dalaw niya. Hindi nito iyon maiintindihan.

Tumitig ito sa mukha niya.

“Anong araw na ngayon?” Seryosong tanong nito.

Nagtataka man ay nagsalita siya.

“April 7,” tugon niya.

Napabuntong-hininga ito.

“May dalaw ka,” anas nito.

Nanlaki ang mga mata niya.

“P-Paano mong nala—”

“Alyssa, si Nanay Helen ay palaging namomroblema sa tuwing sumasapit ang ganitong

araw. Palagi kang nagkakaganito sa tuwing may dalaw ka,” salubong ang kilay nito,
parang galit pa.

Sa pagkabigla niya ay masuyo siya nitong binuhat patungo sa living room. Maingat
siya nitong pinaupo doon. Sandali itong tumitig sa kanya.

“Diyan ka lang,” utos nito at iniwan siya.

Ilang minuto itong nawala at nang bumalik ay may dala na itong hot compress bag.
Nagtatakang sinundan niya ang bawat kilos nito. Bakit parang sanay na sanay ito?

Lumuhod ang binata sa harapan niya.

“Ilagay mo ito sa puson mo para mabawasan ang sakit,” utos nito.

Kinuha niya ang hot compress sa binata.

“S-Salamat,” mahinang usal niya.

Akmang ilalapat niya iyon sa puson niya nang agawin iyon ng binata sa kanya. Ito
mismo ang naglapat ng hot compress sa maingat na paraan.

“Sabihin mo kung mainit,” nakatutok ito sa hawak na hot compress.

Natitigilang napatitig siya sa binata.

“Mainit ba?” Nag-angat ito ng tingin sa kanya, nahuli siyang nakatitig.

Umiling siya pero bahagyang napahikbi.

“M-Masakit ’yong p-puson ko,” parang batang sumbong niya, tuluyan ng umiyak.

Masakit talaga ang puson niya at kanina pa niya gustong umiyak. Ngayong nakita niya
kung paano siyang alagaan ng lalaking ito ay lumabas ang luha niya na kanina pa
pinipigilan. Namimiss na niya ang lola at mga ate niya. Sa ganitong pagkakataon ay
ang mga ito ang nag-aalaga sa kanya sa tuwing may dalaw siya.

Pero ngayon… si Zeke. Ito ngayon ang naririto sa tabi niya, inalaagaan siya.

“Ang sakit…” Lumakas ang iyak niya, sunod-sunod na tumulo ang mga luha.

Awtomatiko siyang kinabig ng binata at dinala sa mga bisig nito.

“Masakit na masakit?” Malambing ang boses na tanong nito, tila inaalo siya.

Tumango siya, napahigpit ang yakap sa binata.

“Ang sakit,” sabi niya, ibinaon ang mukha sa malapad na dibdib nito.

Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito.

“Paano ko aalisin ang sakit, hmm? Sabihin mo, Alyssa,” tila hindi rin nito alam ang
gagawin, humigpit ang yakap sa kanya.

“H-Hindi ko alam. Ang sakit-sakit…” Panay ang hikbi niya.

Kumilos ito at umupo sa tabi niya. Sa pagkabigla niya ay pinangko siya ng binata,
pinaupo sa kandungan nito.

Napakapit siya sa batok nito habang ito ay dahan-dahang hinilot ang bandang puson
niya patungo sa likod ng beywang niya.

Natigil siya sa pag-iyak, bahagyang napasinok. Hindi niya inaasahan ang gagawin
nito.

Ingat na ingat ang kamay ng binata. He’s like giving her a soft massage in a very
gentle way. He is… very gentle.

“Z-Zeke…”

“Masakit pa, hmm?” Patuloy siya nitong hinihilot.

Dahan-dahan ay kumalma siya at isinandal ang ulo sa balikat ng binata. The way he
caressed her hips, it’s very relaxing. Unti-unti ay nababawasan ang sakit ng puson
niya.

Matagal siya nitong hinilot, bawat galaw ng kamay ay napakaingat. Nakakatawa kung
paano nitong nagagawang alisin ang sakit na nararamdaman niya.

“S-Salamat…” anas niya.

“Hindi na masakit?” Tanong nito.

Nag-angat siya ng tingin sa binata. Nakababa ang tingin nito sa kanya kaya
nagkatitigan silang dalawa.

“M-Masakit pa rin pero k-konti na lang,” tugon niya sa nauutal na boses.

Seryoso itong tumango, bumaba ang tingin sa ibabang labi niya. Ilang sandaling
nagtagal ang tingin ng binata doon bago tumikhim at mabilis na nag-iwas ng tingin.

“Napakapangit mo kapag umiiyak,” pang-aasar nito, tinigil ang paghilot sa puson

niya pero pinanatili siya sa kandungan nito.
“Salamat, Zeke,” sinserong sabi niya.

Muli itong tumingin sa kanya.

“May kapalit ’yan,” ngumisi ito.

Sumimangot siya.

“Magkano? Limang-daan? Sige ibibigay ko mamay—” Natigilan siya nang hinalikan siya
nito sa labi.

Dampi lang iyon pero halos tumigil sa pagtibok ang puso niya.

“T-Tigilan mo ’yang pagiging manyakis mo, ha? Nakakarami ka na,” sinamaan niya ito
ng tingin.

Mahina lang itong natawa at inilapit ang mukha sa mukha niya dahilan para maitras
niya ang mukha papalayo sa binata.

“Takot ka?” Tumaas ang kilay nito.

“T-Takot saan?”

“Kapag…” Bumaba ang tingin nito sa labi niya, “dumadampi ang labi ko sa’yo.” Muli
itong tumingin sa mga mata niya.

“Bakit naman ako matatakot?” Mataray na tanong niya.

“Hmm… dahil… hindi ka makatanggi?” Ngumisi ito.

Natigilan siya sa sinabi ng binata. Hindi nga ba?

“Tama ako, hindi ba?”

“Nabibigla mo lang ako!” Singhal niya.

“Talaga?” Muling tumaas ang kilay nito, inilapit ulit ang mukha sa kanya.

Hindi na siya makaatras dahil nakaupo siya sa kandungan nito.

“Hahalikan kita ngayon,” sinadya nitong magpaalam, tinutudyo siya.

“Subukan mo, malilintikan ka sa’kin,” babala niya.

“Tingnan nga natin kung makakatanggi ka,” patuloy nito.

“Tumigil ka nga!” Akmang tatayo siya nang pinigilan siya ng binata.

“Susubukan lang naman,” ungot nito.

“Kapal mo!” Gigil niyang sambit at akma na namang tatayo pero pinigilan siya ulit
ng binata.

“Patikim, kahit isa lang. Pangako, tikim lang,” maloko itong ngumiti.

Inambahan niya ito ng suntok.

“Ito gusto mong tikman?” Inirapan niya ito.

Mahina itong natawa sabay kabig sa beywang niya.

“Gumaganda ka na sa paningin ko, Alyssa. Sana tuloy-tuloy na,” natatawang sambit

nito.

“Bitawan mo nga ako!” Singhal niya.

Binitawan nga siya ng binata pero para lang itulak dahilan para mapahiga siya sa
sofa. Nanlaki ang mga mata niya nang pumatong ito sa ibabaw niya.

“Anong ginagawa mo?!” Gulat na tanong niya.

Sa halip na masindak ay ngumiti lang ito, pinatakan ng halik ang noo niya at
inilapit ang bibig sa tenga niya.

“Sa susunod…’wag ka nang umiyak sa harapan ko, hmm?” Bulong nito, halos manindig
ang buong balahibo niya nang maramdaman ang mainit na hininga nitong tumatama sa
tenga niya.

“Masakit lang puson ko,” napaismid siya.

“Ayokong nakikitang umiiyak ka. Nakakabaliw, Alyssa. Nakakataranta at…

nakakapanghina…” Anas nito.

Napalunok siya. Bakit ba nito sinasabi ang mga katagang ito? At bakit napakalakas
ng tibok ng puso niya? Ibang Zeke ang nakikita niya ngayon. Malayo sa Zeke na
nakilala niya sa isla. He is too hot. This Zeke right in front of her is too hot.
Tila anumang sandali ay kaya ka nitong pasuin.

Paunti-unti ay may napapansin siya sa tuwing nagsasalita ito. Tila hindi ito
ordinaryo, minsan ay may punto ang salita na para bang pilit lang nitong tinutuwid.
Tila hindi ito sanay. What they called that? Oh, accent. Minsan parang may accent
ang pananalita ni Zeke. O baka… guni-guni lang niya?

Napatitig siya sa binata. Pinagmasdan niyang mabuti ang kabuuan ng mukha nito,
pinag-aralan at ilang beses na rin niyang sinasaulado.

Tila ganoon din ang ginagawa ng binata sa kanya ngayon. Titig na titig ito sa
kabuuan ng mukha niya.

Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito.

“Damn, I’m dying to kiss you,” nagsalita ito pero hindi niya narinig dahil may kung
anong bumagsak mula sa kusina.

Sabay silang tumayo ni Zeke. Iniwan niya ito at tinungo ang kusina. Nakita niya sa
sahig ang mga pinamili ng binata. Iyon pala ang mga bumagsak.

Inayos niya iyon at muling bumalik sa living room. Nakita niya si Zeke na
nakasandal sa pader, nakatingala habang kunot na kunot ang noo na tila ba may
dinaramdam itong masakit.

Tinitigan niya ito at kapagkuwan ay awtomatiko siyang ngumiti nang maalala kung
paano ito ka-desperadong tulungan siya kanina. Masakit pa rin ang puson niya pero
nakakamanghang nabawasan iyon dahil sa ginawa ni Zeke.

Mahilig itong asarin siya. But she never thought that someone like him can be
gentle too and… caring.
Paunti-unti niyang nakikita ang katauhan ng binata. Gusto niya itong mas makilala
pa.

To be continued…

A/N: From Prologue to this chapter, nakangiti lang ako habang nagsusulat. Hays 😍💛

Chapter 13 (Deep)

Bukas ko pa dapat ipo-post ito kaso marupok ako sa inyo. As always 😂

Happy reading!😚

CHAPTER 13

“ANG lalim ng iniisip mo. May problema?” Umupo si William sa tabi niya habang siya
ay tumungga ng alak.

“Bakit nandito ka sa Maynila?” Balik-tanong niya.

William called earlier and he have to tell Alyssa that he will go back home late
tonight. Hindi na ito nagtanong pa kung saan siya pupunta. Nakakatawa na ikinasama
pa niya iyon ng loob kanina.

“Aasikasuhin ko ang negosyo. Hunter is here as well. Magkasama kaming bumalik ng

Maynila,” kibit-balikat na tugon nito.

Nagkita silang dalawa sa isang kilalang club sa Maynila.

“Kailan ka babalik sa isla?” Muling tanong niya.

“Kapag naayos ko na ang dapat ayusin ko dito. I miss the island,” ngumiti ito at
tumungga ng alak.

Tiningnan niya ang kaibigan.

“You miss the island or—”

“Shut up,” kaagad siya nitong sinaway.

Mahina siyang natawa.

“Hindi pa nga ako tapos magsalita,” natatawang sambit niya.

“Dahil alam ko na ang sasabihin mo,” ngumisi ito.

“Ano ba ang sasabihin ko? Oh, about Kathy? Grabe, bakit inaasar mo ang kapatid ni
Alyssa, ha? Nakailang sapak na ’yon sa’yo. Tibay ng mukha mo, pare,” muli ay natawa
siya.

William chuckled.

“That woman… she’s attracted on girls. I will put her where she belong,” mahina
itong nagsalita.

“Saan ba siya nararapat?” Tanong niya.

“Sa kandungan ko,” ngumisi ito.

Natawa silang pareho.

“So, kumusta ang pagbabantay mo sa bunso?” Tanong ni William, ngumisi.

“Ang maldita kahit kailan,” naiiling na tugon niya.

“Naka-score ka na ba?” Natatawang tanong nito.

Binatukan niya ang kaibigan at kapagkuwan ay tumawa.

“Baka bugahan ako ng apoy,” natatawang tugon niya sa kaibigan.

“Bugahan mo na lang ng likido para mawala ang apoy.” Malakas itong tumawa.

Napailing siya at kapagkuwan ay muling tumungga ng alak.

“May dysmenorrhea siya ngayon. I don’t know how to help her, I’m worried,” sumbong
niya, napabuntong-hininga.

“Gusto mong malaman ang solusyon?” Nakakaloko itong ngumiti.

“Hindi ako intere—”

“Buntisin mo, pare. Doon mo siya matutulungan,” muli itong tumawa.

Dahan-dahan niyang ibinaba ang hawak na alak at kapagkuwan ay sumandal sa inuupuan

niya.

“Hindi pa puwede,” tugon niya, napatingala. “Kahit noon ko pa gustong gawin,”

patuloy niya.

Naibuga ni William ang iniinom nito.

“Nagbibiro lang ako, h’wag mong seryosohin,” anito, tinapik siya sa balikat.

Seryoso niya itong tiningnan.

“Hindi ako nagbibiro. I want to… own her, William,” seryosong sabi niya.

Napakurap ito at kapagkuwan ay napailing.

“Tinamaan ka talaga?” Hindi makapaniwalang tanong nito.

Umayos siya ng upo at napahilot sa sentido.

“I don’t know. Nagayuma ba ako?” Inosenteng tanong niya.

Natawa ito sa sinabi niya. Tila naaawang tinapik siya nito sa balikat.

“Malaking problema ’yan, pre. Bata pa ang gusto mo at… maldita,” nang-aasar ito.

Tumango siya, sumang-ayon.

“Maldita nga. Ilang beses na rin akong sinapak. Patibayan na lang tayo ng mukha,”
natatawang sambit niya.

“Kaya mo pa ba?” Tanong nito.

Tumingin siya sa kaibigan.

“What do you mean?”

“You’re living with her. Nakakabilib kung paano kang nakakapagpigil. Knowing you…
hindi ka mabubuhay ng walang ka-sex,” malakas itong tumawa.

“Gago ka, pre. Matagal na akong tigang,” naiiling na tugon niya.

Mas lalong lumakas ang tawa ni William.

“Maraming babae diyan, bakit hindi ka kumuha? Madali lang naman ’yan para sa’yo.”

“Palad lang sapat na,” ngumisi siya.

“Loyal, huh?” Patuyang tugon nito.

“Ikaw ba, hindi?” Mabilis itong nag-iwas ng tingin.

“Pareho lang tayong matagal nang hindi nakakabaon, pre. Kaya manahimik ka diyan,”
natawa siya, tumungga ng alak.

Muli itong naglabas nag order ng alak. Napaparami na rin ang inom niya. Pareho
silang walang pakialam sa ingay ng musika na dumadagundong sa paligid.

Dalawang babae ang lumapit sa kanilang dalawa ni William.

“Hey, handsome. It’s been a long time,” sabi ng isang babaeng lumapit sa kanya.

Tumingin siya sa babae. She’s sexy with her fitted dress. She’s exposing her
cleavage right in front of him. Matamis itong nakangiti. Nang walang makuhang tugon
ay hinawakan nito ang kuwelyo ng damit niya, inamoy-amoy siya.

Mas lalo pa itong dumikit, sinadyang idikit ang dibdib nito.

“Don’t you remember me? We had sex before. I’m still free. Want to join me on my
bed tonight?” Puno ng paghanga siya nitong tiningnan, matamis pa rin itong
nakangiti.

“I don’t remember you,” kaswal na tugon niya.

Bahagya itong napahiya.

“Well, tatlo kami ang nagpaligaya sa’yo noon, normal lang na hindi mo na ako
matatandaan. But you can have me tonight. Just… the two of us,” nang-aakit nitong
hinawakan ang malapad niyang dibdib.

Nang bumaba ang kamay nito para damhin ang nasa pagitan ng mga hita niya ay mabilis
niya itong pinigilan.

Natigilan ito nang seryoso niya itong tiningnan.

“You know what I hate the most? One, if you talk to me even I’m not talking to you.
Two, I hate it when you touch me without my consent and three, I hate it when you
touch me knowing that you are not my woman. Now, get out of my sight. Umalis ka,”
mariin at naiiritang pagtataboy niya sa babae.

Umatras ito at sinamaan siya ng tingin bago tuluyang umalis. Sumunod ang isang
kasama nito na pinagtaboy din yata ni William.

Diretso niyang tinungga ang alak at malakas na napabuntong-hininga. Inikot niya ang
paningin sa loob ng club. It’s… boring.

Natawa siya sa sarili. Hindi niya naisip dati na makakaramdam siya ng ganito ngayon
sa nakasanayan niyang buhay noon.

This is his life before. Late nights, party, women and sex. Pero ngayon ay… napaka-
boring na.

Napabuntong-hininga siya, bahagyang nakaramdam ng pagkahilo. Naparami na ang inom

niya.

“I’ll go back home,” paalam niya kay William.

“Okay, I’ll pay first. Mauna ka na sa labas,” tinapik siya nito sa balikat.

Pasuray-suray siyang lumabas ng club. Naghihintay na doon ang driver niya.

Nang lumabas si William ay tinapik nila ang balikat ng isa’t-isa at kanya-kanya

nang pumasok sa mga sasakyan nila.

Habang nasa biyahe ay pinalitan niya ang suot. Ang suot niya kanina bago umalis.

Naisip niya si William at kapagkuwan ay napailing. Kahit hindi nito aminin,

nakikita niyang tinamaan na rin ito sa kapatid ni Alyssa. The way William act
earlier, he seems a good boy now. Alam niyang mga babae din ang naging buhay nito
noon. Siya lang talaga ay mas higit na babaero sa kanilang magkakaibigan.

Babae din pala ang magpapatino sa kanya. Babaeng hindi pa niya puwedeng angkinin.
Samantalang noon ay isang salita lang niya, babagsak na ang mga babae sa kama niya.

This time, it’s not about how he wanted to claim Alyssa on his bed. He wanted to
claim all of her. He want to own her. He desperately wanted to own that little
girl.

Malakas siyang napabuntong-hininga. This is unfair. Sumasakit ang ulo niya. He

didn’t know that he can handle himself this way. He’s too patient since he met that
little girl. Hanggang kailan ang pagtitimpi niya?

Is he inlove? Did he… fall deep?

Kung hindi ay bakit ganito? Bakit ang babaeng iyon ang palaging nasa isip niya?
Maging sa panaginip ay ito ang nilalaman. Hindi siya nito nilulubayan. Kahit saan
siya mapunta, binulabog na nito ang mundo niya nang walang kamalay-malay.

Nang makarating sa tinitirhan ni Alyssa ay inayos niya ang sarili. He’s still
tipsy. Sana lang ay tulog na ito. Ayaw niyang malaman nito na uminom siya. Bago
siya umalis kanina ay binigay nito sa kanya ang susi.

Akmang bubuksan na niya ang pinto nang kusa iyong bumukas. Muntik pa siyang
masubsob sa sahig kung hindi lang niya mabilis na nabalanse ang sarili.

Dahan-dahan siyang tumingin sa babaeng nasa harapan niya. Awtomatiko siyang

napangiwi nang makita si Alyssa.

Kakaibang kaba ang naramdaman niya nang makita ang matalim na tingin nito.

“G-Gising ka pa?” Alanganin siyang ngumiti.

Fuck! Bigla siyang pinagpawisan!

“Hoy dimunyu, maglagay nga tayong batas dito,” may gigil sa boses nito.

“B-Batas? Anong batas?” Napaatras siya nang humakbang ito.

Ang liit na babae pero nakakatawang natatakot siya.

“Bawal ang umuwi ng gabing-gabi na. Bawal ang makipagkita sa kung sino at bawal
ang… uminom!” Mas tumalim ang tingin nito.

“Inom? Hindi ako uminom,” mariing tanggi niya.

“Anong hindi? Sa pinto ka pa lang naaamoy na kita! Saan ka galing? Ang paalam mo
kanina ay may gagawin kang importante eh iinom ka lang naman pala!” Namumula ang
buong mukha nito.

Bakit nagagalit ito?

“Uminom lang ako ng konti at—”

“Gabi na! Paano kung napahamak ka doon sa daan? Paano kung pinagtripan ka? Alam mo
naman dito sa Maynila, hindi mo alam kung anong gagawin sa’yo. Alam mo bang nag-
aalala ako ng sobra? Akala ko kung napa’no ka na! Akala ko pinagtripan ka na doon!
Akala ko mababalitaan ko na lang bukas na isa ka ng bangkay at—”

“Alyss—”

“Hindi pa ako tapos magsalita! Nag-alala nga ako ng sobra sa’yong gago ka!
Nakakainis ka! Pinag-alala mo akong gago ka! Hindi mo alam kung ano ang kaba ko
habang hinihintay kang umu—”

“Alyssa—”

“Hindi pa ako tapos magsalita! I hate you!” Pulang-pula na ito sa sobrang galit.

I hate you!

Fuck this! Hindi niya iyon matanggap!

“I hate you! I hate yo—” Hindi nito natapos ang sasabihin nang malakas niyang
sinara ang pinto.

Inisang hakbang niya ang pagitan nilang dalawa at sinapo ang mukha ng dalaga,
mabilis niyang sinakop ng halik ang labi nito.

Nabigla ito sa ginawa niya. Hearing her saying those words made his heart ache,
goddammit!

“Bawiin mo ang sinabi mo,” anas niya.

“A-Ang alin?”
“Iyong sinabi mong I hate you. Bawiin mo. Bawiin mo, Alyssa,” mariing utos niya.

“Paano kapag ayaw ko at—”

Muli niyang sinakop ang labi nito.

“Tangina, hindi ko matanggap,” mariing usal niya at binuhat ang dalaga.

“Zek—”

She shut her mouth when he open the door of her room. Pinahiga niya ito sa kama at
pumatong sa ibabaw nito.

“A-Anong gagawin mo?”

Hinubad niya ang suot na damit sa mismong harapan ng dalaga. Nanlaki ang mga mata
nito.

“Hoy, dimunyu ka! May dalaw ako! Hindi puwede!” Sigaw nito.

Pinigil niyang hindi matawa sa reaksyon nito.

“Alam ko. Kaya ito muna ang gagawin ko,” ngumisi siya at inangat ang suot nitong
pantulog sabay subo sa dunggot ng dalaga sa loob ng bibig niya.

Awtomatiko itong napaliyad sa ginawa niya.

“Hindi ako titigil hangga’t hindi mo binabawi ang sinabi mo. Sumigaw ka hangga’t
gusto mo dahil sisiguraduhin kong mababaliw ka, Alyssa,” he said and suck her
nipple.

Alyssa saying I hate you to him made him angry. He is doomed. He fell in love with
this woman. He fall… deep. Very deep that no one can save him.

To be continued…

A/N: UGGGHHHHH!! KAINES SI ZEKE. NAKAKA-INLOVE! HUHU 🥺🥺😍😍 SANA ALL ULIT, ALYSSA!
😂😂

Chapter 14 (Confused)

CHAPTER 14

MAHIGPIT siyang napahawak sa bedsheet nang mas lalong naging agresibo ang binata sa
pagsipsip ng magkabilang dunggot niya.

Panay ang pagliyad niya habang dinadama ang ekspertong dila nitong nagpaikot-ikot
sa naninigas niyang nipple.

“Z-Zeke…” Hinihingal na tawag niya sa pangalan nito.

Halos mabaliw siya.

Pakiramdam niya ay nakalutang siya— sa sobrang sarap na hatid ng dila nito. Her
mind is telling her that this is not right but why she have no strength to stop
him?

“T-Tama n-na…” Nanghihinang pigil niya sa binata, hindi alam kung gusto ba talaga
niya itong patigilin.

Ilang minuto na nga ba nitong sinisipsip ang magkabilang nipples niya? Hindi niya
kaya ang sobrang kiliti at sarap na hatid niyon.

Pero hindi ito nakikinig sa pakiusap niya. Mas agresibo nitong sinipsip ang dunggot
niya.

“B-Binabawi ko na… P-Please… Z-Zeke…” Tuluyan siyang napasabunot sa buhok nito.

Tila nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay tinigilan ng binata ang dibdib
niya. Pero para lang tumingin sa kanya at muli ay isinubo sa loob ng bibig ang
isang dunggot niya.

Nanatili itong nakatingin ito sa kanya, sinasadyang ilabas ang dila habang umiikot-
ikot iyon sa nipple niya.

“Zeke…” Bakit napakasarap bigkasin ng pangalan nito?

Nang makitang tila hirap na hirap na siya ay tumigil ito, ipinantay ang mukha sa
mukha niya.

“Binabawi ang alin, hmm?” Mahinang bulong nito malapit sa tenga niya.

“B-Binabawi ko na ang sina—” Nabigla siya nang bumagsak ito sa tabi niya,
awtomatiko siyang dinala sa mga bisig nito.

“Good girl,” bulong nito, pumikit.

Natigilan siya sa narinig.

“Zeke…” Tawag niya sa binata.

“Hmm?” Nanatili itong nakapikit.

Tama ba ang narinig niya? Nagsalita ito ng english at ang ganda ng… accent.

Bahagya niya itong inamoy. Amoy alak talaga ang loko.

“B-Bitawan mo ak—”

“Dito muna ako sa tabi mo,” may pakiusap sa boses nito.

Napatitig siya sa binata. Bakit hinahayaan niyang gawin nito ang gusto sa kanya?
Bakit wala siyang lakas na pigilan ito katulad noong una? She let him devour her
breasts for the second time. Bakit naging sunod-sunuran ang katawan niya sa
lalaking ito?

“Hindi ka puwedeng matulog dito,” unti-unti niyang pinakalma ang sarili.

“Hindi ako matutulog dito. Magpapahinga lang ako. Nahihilo ako kaya hayaan mo muna
ako, hmm? Pangako, aalis ako mamaya,” anito habang nakapikit pa rin.

“Isuot mo muna ’yong damit mo,” gigil na utos niya, pilit na binabalik ang dating
siya.
Sa totoo lang ay napakalakas pa rin ng tibok ng puso niya. Sana ay hindi iyon
naririnig ng binata.

Bakit ba kasi sobra siyang nag-alala sa lalaking ito? Hindi siya makatulog kanina
dahil ang tagal niya itong hinintay. Hindi mapagkakatiwalaan ang mga tao dito sa
Maynila kaya nag-alala siya na baka pinagtripan ito. Noong nakaraang araw lang ay
narinig niya ang balitang may pinagtripan sa kabilang kanto. Paano kapag si Zeke
ang pinagtripan? Iyon ang pinag-aalala niya kanina.

“Mamaya na,” parang batang tanggi nito.

“H’wag mo akong yakapin!” Gigil na talaga siya.

Imbes na pakinggan siya ay mas lalo lang siyang isiniksik ng binata sa matipunong
katawan nito.

Mahinang natawa ang binata kasabay ng pagmulat nito ng mga mata, diretsong tumingin
sa kanya.

“Ang liit-liit mo pero… pantay naman tayo dito sa kama,” maloko itong ngumiti.

Pilit siyang kumakawala mula sa binata pero masyado itong malakas.

“H’wag kang malikot baka may masagi ka,” nakangising saway nito.

“Manyakis ka talaga!” Mariing sambit niya.

Ngumiti lang ang loko sabay haplos sa buhok niya. Natigilan siya at muli ay lumakas
na naman ang tibok ng puso niya.

“Matulog ka na, hmm? Aalis ako mamaya, pangako,” anito, tumitig sa mukha niya.

“Paano ako makakatulog eh nakayakap ka?” Mataray na tanong niya.

“Ang arte naman nito, akala mo naman kung sinong maganda,” nang-aasar na tugon
nito, natatawa.

Gigil na sinabunutan niya ito sa buhok.

“Umalis ka na! Amoy alak ka!” Taboy niya sa binata.

“Nahihilo nga ako, hindi ka ba naaawa? Paano kapag bumangon ako at matumba,
mabubuhat mo ba ako? Sa liit mong ’yan at— Aray naman!” Muli niya itong sinabunutan
ng mas mariin pa.

“Bakit ba ang sadista mo, ha?” Reklamo nito, nakangiwi.

“Bibitawan mo ako o hindi?”

“Siyempre hindi,” nakangising tugon nito.

“Zeke, isa,” bahagya niya itong itinulak pero parang bato ang katawan nito, hindi
man lang natitinag.

“Nag-iisa lang talaga ako, tanga,” mas lalo pa talaga siya nitong isiniksik sa
katawan nito!

Sumusukong napabuntong-hininga siya.

“Matulog ka na lang, Pangit. Hindi naman kita gagahasain. Lulumpuin lang kita…
balang araw,” natatawang sambit nito.

Sinamaan niya ito ng tingin dahilan para mawala ang ngiti nito. Tumikhim ang
binata. Siya naman ay muling napabuntong-hininga.

Nanatili itong nakayakap sa kanya. Nakakatawa kung paano siyang naging komportable
sa posisyon nilang dalawa. Unti-unti ay pumikit siya.

“Alis ka mamaya, ha?” Aniya sa inaantok na boses.

Hindi na ito tumugon at siya naman ay tuluyang nagpadala sa antok hanggang sa hindi
niya namalayang nakatulog na pala siya.

Nang magising siya ay wala na si Zeke sa tabi niya. Napansin niyang maayos siyang
nakahiga sa kama at pati ang kumot ay maayos na nakapatong sa katawan niya.

Unti-unti siyang bumangon para lang magulat nang makita si Zeke sa study table,
nakaupo at nakatingin sa kanya.

“A-Anong ginagawa mo diyan?” Tanong niya.

Sa halip na sumagot ay tumitig lang ito sa kanya at unti-unti ay tumawa.

“Hindi ako nagkakamali, mas pangit ka kapag bagong gising,” napakaaga nitong nang-
aasar.

“Dito ka ba natulog?” Hindi niya pinansin ang pang-aasar nito.

“Hindi, doon sa salas ako natulog. Paano ako makakatulog sa tabi mo, ang lakas-
lakas ng hilik mo?”

Kinuha niya ang unan at hinagis iyon sa binata na kaagad naman nitong sinalo habang
natatawa.

Napaatras siya sa kama nang humakbang ito papalapit sa kanya dala ang unan. Umupo
ito sa tabi niya, kinuha ang tali ng buhok na nakapatong sa bedside table at
awtomatikong pinakialaman na naman ang buhok niya, itinali.

Sa hindi inaasahan ay dumampi ang labi nito sa batok niya matapos itali ang buhok
niya. Bigla niya itong hinarap at akmang susuntukin nang mabilis siya nitong
kinabig sa beywang at mariin siyang hinalikan sa mga labi.

Nanlalaki ang mga matang dinama niya ang halik nito. Napaawang ang labi niya
dahilan para mas malaya nitong palalimin ang halik. Ang ekspertong dila ng binata
ay tuluyang nakapasok sa loob ng bibig niya.

Natulala siya matapos ang nakakatunaw na halik nito. Sinapo ng binata ang
magkabilang pisngi niya, tila nalalasing ang mga matang nakatitig sa kabuuan ng
mukha niya.

Ilang beses siyang napakurap. Napakalakas na naman ng tibok ng puso niya.

Awtomatiko siyang pumuwesto sa kandungan ng binata sabay yakap sa batok nito at

siniil niya ito ng halik sa mga labi.

Hindi niya alam kung dahil ba sa inis niya sa sarili dahil hindi siya makatanggi sa
tuwing hahalikan siya nito o nagagalit siya dahil sa kapangahasan ng binata o dahil
sobrang lakas ng tibok ng puso niya ngayon. Gusto niyang iparamdam dito ang
nararamdaman niya ngayon. Hindi puwedeng siya lang!

Alam niyang hindi siya eksperto sa ganito pero ginaya lang niya ang ginawa ng
binata kanina. Halatang nagulat ito sa ginawa niya kaya mas lalo siyang nagkaroon
ng pagkakataong sauluhin kung paanong halik ang ginawa nito kanina.

Ipinasok niya ang dila sa loob ng bibig nito. Tila nakabawi na ang binata dahil
kaagad ding hinuli ng dila nito ang dila niya. Kaya ang ending ay pareho nilang
sinipsip ang dila ng isa’t-isa, walang pakialam kahit magpalitan pa sila ng laway.

Gumapang ang isang kamay niya sa buhok ni Zeke, bahagya iyong sinabunutan habang
parehonh nag eespadahan ang mga dila nila. Tila isa sa kanila ay ayaw magpatalo.

Sandali silang titigil para makalanghap ng hangin at muli ay maglalapat ang

kanilang mga labi para muling maghalikan. Ang klase ng halik na hindi
pangkaraniwan. Their kiss is very torrid, hot and full of hunger. It’s very erotic.

Nang tuluyang maghiwalay ang mga labi nila ay napatitig sila sa isa’t-isa. Siya ay
matalim na nakatingin sa binata at ito naman ay tila biglang naguluhan sa inakto
niya pero unti-unti ay umangat ang sulok ng labi nito.

“Iniisip mo bang mapaparusahan mo ako, Alyssa, hmm?” Tanong nito, may aliw sa mga
mata.

Inis na pinahid niya ang labi at umalis sa kandungan nito. Akmang tatalikuran niya
ito nang mahigpit siyang hinawakan ng binata sa pulsuhan. Tumayo ito dahilan para
makaramdam siya ng panliliit dahil nakatingala na naman siya sa binata.

Matalim pa rin ang tingin niya dito.

“H’wag mo nang uulitin…” May babala sa boses nito.

“Ginagawa mo ang mga gusto mo at ako ay hindi?” Tinaasan niya ito ng kilay.

Bahagya itong yumuko para magpantay ang mukha nilang dalawa.

“Kapag inulit mo, mag-iingat ka, Alyssa. Baka sa susunod… mapaso ka,” ngumisi ito.

Nginitian niya ito.

“Tingnan natin kung sino ang mapapaso,” matapang niyang tugon.

Muling umangat ang sulok ng labi nito, naaaliw na tinitigan siya sa mga mata.

“Matagal na akong napapaso,” hinaplos nito ang buhok niya.

“Magpakabait ka, pakiusap,” biglang sumeryoso ang boses at mukha nito.

Bago pa man siya makatugon ay lumabas na ito ng kuwarto niya.

Napasimangot siya.

“Ako pa talaga ang magpapakabait eh ikaw nga itong mahilig magpapak,” bulong-bulong
niya sa sarili.

Inis na napaupo siya sa kama at napasabunot sa buhok niya. Pakiramdam niya ay hindi
siya ito! What she did earlier was…
“Ugh!” Inis na inis siya sa sarili.

Naligo na lang siya at mabilis na nagbihis. Linggo ngayon kaya wala siyang
masyadong gagawin. Naisip niyang lumabas na lang kaysa makasama dito ang lalaking
iyon!

Nang makalabas sa kuwarto niya ay wala na doon ang binata. Nakasimangot na binasa
niya ang maliit na note sa salas.

Kung ganoon ay umalis ito. Hindi niya alam kung bakit naiinis na naman siya dahil
hindi man lang nito sinasabi kung saan ito pupunta.

May babae ba siya dito sa Maynila? May girlfriend ba ang lalaking iyon dito sa
Maynila?

Wala sa sariling napahawak siya sa sariling dibdib nang bigla iyong sumakit na
hindi niya maintindihan. She’s not hurt, right?

Kumunot ang noo niya. She is… confused. Ano ba itong nararamdaman niya?

To be continued…

A/N: Unti-unti nang nahuhulog ang bebe liit 😁

Chapter 15 (Jealous)

CHAPTER 15

“HI, can I sit here?”

Tumango lang siya nang umupo ang babaeng nagpakilala na sa kaniya noong nakaraang
araw. It’s their breaktime so she’s here in the cafeteria.

“You’re always alone, huh?” Nilapag nito ang tray na dala.

“Ikaw din naman,” tugon niya.

Mahina itong natawa.

“You know I want you to be my friend. Hope you won’t mind?” Diretso itong tumingin
sa mga mata niya.

“Sure,” kibit-balikat na tugon niya.

“Let’s introduce ourselves in a proper way, then. I already introduce myself the
other day. I’m Angelu, by the way. Angelu De Leon,” nakangiting nagpakilala ito,
inilahad ang kamay sa kaniya.

Tinanggap niya iyon para makipag shake hand.

“Alyssa Nuñez,” ngumiti siya.

“Woah, finally! Nakita rin kitang ngumiti!” Tila namangha pa ito.

Mahina siyang natawa.

“Hindi naman ako maldita, no,” aniya, natatawa.

“Anong hindi? Maldita ka, girl. But I like it. Hindi ka balatkayo,” humagikhik ito.

Napailing na sumimsim siya sa juice.

“By the way, are you coming with the school camping next week?” Tanong nito.

Tumingin siya kay Angelu at kapagkuwan ay napangiwi. Kanina lang sinabi sa kanila
ang school camping na gaganapin next week.

“Should I?” Napakamot siya sa ulo.

“Sama ka. Sama tayo,” anito, ngumiti.

“Nag-aalangan ako but if you insist. It’s my first time kaya nag-aalangan talaga
ako at isa pa, wala akong kakilala sa department natin,” natawa siya.

“Don’t worry, you have me,” anito at tumingin sa paligid.

“I know why you don’t have friends here. Ang plastic at feeling entitled naman kasi
ng iba,” tumingin ito sa kaniya, ngumisi.

“Sinabi mo pa,” sinadya niyang hinaan ang boses.

Nagkatinginan sila at parehong natawa.

“You’re scholar here, right?” Nagtanong ito.

Angelu is friendly kaya medyo naging panatag ang loob niya sa babae.

“Yeah, I have sponsor. Though I haven’t met him yet,” aniya.

Tumango ito.

“Ang suwerte mo sa sponsor mo, hindi basta-basta ang tuition dito,” may pagkamangha
sa mga mata nito.

“I want to thank him in person someday. Isa lang naman akong taga-isla at
sinuwerteng makapag-aral sa mamahaling school na ito,” natawa siya.

Napaawang ang mga labi nito.

“Isla? Talaga? Wow! Parang gusto kong pumunta sa lugar mo!” Kumislap ang mga mata
nito.

Mahina siyang natawa.

“Sige kapag may pagkakataon, isasama kita sa Isla Fontana,” nasisiyahang sambit
niya.

How she miss Isla Fontana. That island is her forever home.

“Aasahan ko ’yan, ha? Sana payagan ako nina mommy at daddy,” humagikhik ito.

Napapatitig siya kay Angelu. Halatang galing ito sa mayamang pamilya pero simpleng
babae lang. Hindi ito mayabang katulad ng ibang estudyante dito.
“We are friends na, ha?” Naninigurado pa ang boses nito.

Natawa siya.

“Yes, we’re friends na,” nakangiting tugon niya.

Akmang magsasalita ito nang may dumaan sa tabi niya kasabay ng pagbuhos ng likido
sa suot niyang uniform.

“Opps! Sorry!” Natawa ang babaeng nagtapon ng juice sa uniform niya.

Basang-basa ang dibdib niya. The girl just smirked as she look at her. Si Angelu ay
akmang tatayo, mukhang handang-handa siyang depensahan pero pinigilan niya ito.

“I’m okay,” aniya.

Alanganing bumalik ito sa kinauupuan. Alyssa stand up and face the the girl.

“Nag sorry ka na, you can leave,” aniya sa kalmadong boses.

Tumaas ang kilay nito.

“I don’t meant it. Why would I say sorry to someone like you? Scholar ka lang naman
dito, hindi ba? Sinadya kong tapunan ka ng juice,” ngumiti ito.

“I know. Alam kong sinadya mo kaya umalis ka sa harapan ko,” kalmado siyang
ngumiti.

“Woah! Ang lakas ng loob, ha? Anong pinagmamalaki mo?” Humakbang ito malapit sa
kaniya.

Kahit medyo matangkad ito sa kaniya ay sinalubong niya ang tingin nito.

“Ilang araw nang masama ang tingin mo sa akin kaya inaasahan ko na ’to. Can you
leave? Kapag sinabi kong umalis ka sa harapan ko, umalis ka,” matapang siyang
humakbang, diretso itong tiningnan sa mga mata.

“You—”

“Hindi mo maguhustuhan ang gagawin ko. You already ruined my uniform, so just be
contented. Piliin mo ang gusto mong pagtripan, pagbibigyan muna kita ngayon,”
bahagya niya itong itinulak.

Napaatras ito, halatang nabigla sa mga sinabi niya. Masama siya nitong tiningnan
bago tuluyang tumalikod at bumalik sa sariling mesa kasama ang dalawa nitong
kaibigan.

“That’s Lhean,” ani Angelu, naaaliw siyang tiningnan.

“Yes, I know her name,” tugon niya at napabuntong-hininga.

“She’s my classmate back in high school. Spoil brat talaga ’yan dati pa at bully,”
napailing ito.

Muli siyang napabuntong-hininga, pinoproblema ang uniform na suot. Basang-basa iyon

lalo na sa bandang dibdib niya at nagkaroon ng kulay.

Tiningnan niya ang grupo nina Lhean. Nakangisi ito sa kaniya. Diretso niya itong
tiningnan sa mga mata.

“May araw ka din sa aking mukhang kuhol ka,” bulong niya, ngumiti.

Si Angelu na narinig ang sinabi niya ay malakas na tumawa.

“Gusto talaga kita!” Halos maiyak-iyak ito sa kakatawa.

Natawa na rin lang siya at napatingin sa lalaking papalapit sa gawi niya.

“Angelu, alis na ako, ha?” Kaagad na paalam niya.

Hindi na niya ito hinintay na sumagot at kaagad na umalis.

“Alyss—” Hindi nito natapos ang sasabihin nang nilampasan niya ito, hindi ito
pinansin.

Nakailang hakbang na siya nang maramdaman niya ang mahigpit nitong paghawak sa
pulsuhan niya.

Tumingin siya kay Zeke, bahagyang nakatingala. Bakit kasi ang tangkad ng lalaking
ito.

“Ayos ka lang ba?” Tanong nito, tumingin sa bandang dibdib niya.

“Mukha ba akong maayos?” Malditang balik-tanong niya.

Marahas itong napabuntong-hininga. Inisang hakbang ng binata ang pagitan nilang

dalawa.

“Kahapon mo pa ako hindi pinapansin,” bulong nito.

“Anong pakialam mo?” Tinaasan niya ito ng kilay.

Hindi ito nakaimik.

“Bitawan mo ako, nasa cafeteria tayo. Maraming nakatingin,” aniya habang inaalis
ang kamay nito sa pulsuhan niya.

Sa halip na bitawan siya ay hinila siya ng binata.

“Teka nga! Saan mo ako dadalhin?” Tanong niya habang sinasabayan ang malalaking
hakbang nito.

Nakarating sila sa isang locker room.

“Patuyuin mo ’yang damit mo, nakalitaw ang…” Nag-iwas ito ng tingin.

Tumingin siya sa dibdib.

“Natapunan ng juice,” iritadong sambit niya.

“Alam ko, nakita ko,” seryoso itong nagsalita, tumitig sa kaniya.

“Bakit?” Tinaasan niya ito ng kilay.

Napabuntong-hininga ito.

“Alam kong maldita ka pero sabihin mo kung inaapi-api ka para magawan ko ng paraa—”
“Kaya ko ang sarili ko,” agaw niya sa sasabihin ng binata.

Mahina itong natawa.

“Alam ko, tigre ka, eh. Maliit nga lang,” anito, naaaliw siyang tiningnan.

“Diyan ka na nga!” Akmang tatalikod siya nang hinawakan siya nito sa kamay.

“Hubarin mo ang damit mo,” nanlaki ang mga mata niya sa utos nito.

“Gago ka ba?” Singhal niya.

Natawa ito.

“Ang bata-bata mo pa, berde na ’yang utak mo. Natural lalabhan ko ’yang uniform mo
kaya pinapahubad kita, tanga,” nag-umpis itong inalis ang unang butones ng uniform
niya.

Hindi man lang nagpapaalam!

Malakas niya itong binatukan sa ulo dahilan para mapadaing ito. Parang batang
tumingin ito sa kaniya, nagpapaawa ang mga mata.

“Palagi mo na lang akong sinasaktan,” kunwari ay maiiyak na ito.

Malakas niyang hinampas ang dibdib nito dahilan para mapangiwi ang binata.

“Nakakarami ka na. H’wag mo akong ma-tanga tanga, ha? At h’wag mo akong basta-
bastang hinahawakan!” Singhal niya.

“Opo, liit!” Nang-aasar na tugon nito.

Sinamaan niya ito ng tingin, ngumisi lang ang loko.

“Hubad na, gigiling ako,” ngising-ngisi ang gago!

Inaasar talaga siya!

“Matatanggal mo itong mantsa?” Alanganing tanong niya.

Wala siyang dalang extra uniform at may klase pa siya.

“Hubad na nga,” utos nito.

“Tumalikod ka!” Inis na utos niya.

“Para saan pa? Nahimas at nasipsip ko na din naman ’yang boo—” Malakas niya itong
sinabunutan.

“Umayos kang dimunyu ka, ha?!” Gigil niyang hinila ang buhok nito.

Kahit maliit siya ay inabot niya talaga ang buhok nito.

“Ito na, aayos na,” natatawang sambit nito.

Binitawan niya ito. Kaagad naman itong tumalikod.

“Locker ba ito ng mga empleyado? Walang ibang papasok dito?” Naniniguradong tanong
niya.

“Wala, tiwala lang,” tugon nito.

“H’wag kang titingin, ha?”

Unti-unti niyang hinubad ang uniform at inabot iyon sa binata. Masunurin nga itong
hindi tumingin at kapagkuwan ay pumasok sa banyo na naroon.

Narinig niya ang pagkusot nito ng damit niya sa loob ng banyo ng ilang minuto at
ang pagtunog ng hand dryer. Mukhang doon nito pinapatuyo ang uniform niya.

“Tapos ka na?” Tanong niya nang tumigil ang tunog ng hand dryer.

“Hmm-mm. Lalabas ba ako o ikaw na ang kukuha dito?” Tanong nito mula sa loob.

“Ako na. H’wag kang titingin,” tugon niya, pumasok sa banyo.

Nakita niya itong nakapikit. Hindi niya mapigilang mapangiti. Inabot niya ang
uniform na hawak nito at mabilis na sinuot.

Nakakamangha kung paano nitong naalis ang mantsa sa uniform niya.

“Puwede ka nang dumilat,” aniya sa binata.

Unti-unti ay nagdilat ito ng mga mata.

“Salamat,” aniya at humakbang para lumabas pero kinabig siya ng binata kasabay ng
pagsara nito sa pinto ng banyo.

Binuhat siya ni Zeke sa beywang na ikinabigla niya at walang kahirap-hirap na

pinaupo siya sa malapit sa faucet.

“Zek—”

“Bakit hindi mo ako pinapansin kahapon, hmm?” Nangilabot siya nang inilapit nito
ang bibig sa tenga niya.

“Ano naman ngayon kung hindi kita pinapansin?” Tanong niya.

“Gusto kong malaman ang rason. Maaga naman akong umuwi kahapon, hindi ako ginabi.
Kaya… sabihin mo kung ano ang rason. Para alam ko,” hindi niya alam kung bakit tila
nakikiusap ang boses nito.

Hindi niya ito matingnan ng diretso.

“Alyssa, sabihin mo, hmm?” Hinawakan ng hintuturo nito ang baba niya at pilit
siyang hinaharap para magsalubong ang tingin nila.

“W-Wala akong rason,” tugon niya.

Napatitig ito sa kaniya.

“Sigurado ka?”

Tumango siya.

Napabuntong-hininga ito.
“Kasama ko si Cassie kahapon kaya—”

“Sinong Cassie?” Kaagad na tanong niya pero kaagad din siyang natigilan.

Awtomatiko itong ngumisi, tila biglang nalasing ang mga mata.

“Hmm, si Cassie. Ano… kasama ko sa cafeteria. Nagyayang… kumain. Hindi ako

makatanggi kaya pinagbig—” Napaatras ito nang bigla niya itong itinulak.

Bumaba siya mula sa kinauupuan at inis na binuksan ang pinto ng banyo.

“Alyssa!”

Hindi niya ito pinansin, mabilis siyang naglakad papalabas ng locker room. Sinundan
siya ng binata.

“Alyss—” Bigla niya itong hinarap, matalim itong tiningnan.

“H’wag mo akong matawag-tawag na Alyssa, dimunyu! Doon ka sa Cassie mo!” Malakas na

sigaw niya na ikinabigla nito.

Ilang segundo lang ay natawa ito na mas lalo niyang ikinainis.

“Bakit ka tumata—” Hindi na niya natapos ang sasabihin nang hinila siya nito at
pinasandal sa pader malapit sa kinaroroonan nila at walang sere-seremonyang siniil
siya ng halik sa mga labi.

“Tangina, ang sarap mong pakasalan,” anas nito at pinalalim ang halik.

Her heart beats fast not only for the kiss but because she is irritated. She’s
irritated with the fact that she’s… jealous.

To be continued…

A/N: Ako na lang pakasalan mo, Zeke 🥺🥺😍😍

Chapter 16 (Baby Tiger)

CHAPTER 16

NAPATINGIN si Alyssa sa malaking bus na nasa harapan nila.

“Ready ka na?” Excited siyang tinanong ni Angelu.

Tiningnan siya nito mula ulo hanggang paa.

“Nagdala kang jacket? Malamig doon sa pupuntahan natin,” anito at hinawakan ang
kamay niya.

Tumango siya.

“Kumpleto na ako,” excited na tugon niya sa kaibigan.

She really consider Angelu as her friend now. Napakabait nito sa kaniya at madalas
na rin niya itong kasama kahit saan siya pumunta. Halos isang linggo na silang
palaging magkasama at nagkakasundo talaga silang dalawa.

“Tara na sa bus,” excited siya nitong hinila.

Natatawang nagpatianod siya. Marami na ring estudyante sa loob ng bus, may kaniya-
kaniyang puwesto.

Naghanap silang dalawa ni Angelu ng bakanteng upuan sa loob ng bus. Nang may makita
ito sa bandang likuran ay kaagad siya nitong hinila.

“Upuan ko ’yan,” pareho silang napalingon ni Angelu sa nagsalita.

Nagugulat na tiningnan niya ito. Napakurap pa siya dahil baka nagmamalikmata lang
siya ngayon.

“Anong ginagawa mo dito?” Tanong niya.

“Kasama kami sa camping niyo, taga-luto ng mga kakainin ninyong mga estudyante,”
tugon nito, ngumiti at tumingin kay Angelu.

“Ikaw ang kaibigan ni Alyssa?” Tanong nito.

Tumango si Angelu, tila natutulala pa kay Zeke.

“Dito ka na lang umupo, doon ako sa likod pero itatabi ko si Alyssa. Pahiram muna
ng kaibigan mo, ibabalik ko siyang buo,” kumindat ito sa kaibigan niya.

Sinamaan niya ito ng tingin. Si Angelu naman ay natawa at inilapit ang bibig sa
tenga niya.

“He’s handsome. Sa cafeteria nagtatrabaho ’yan, di’ ba? Kaano-ano mo siya?”

Pabulong na tanong nito.

“Kuya ko,” tugon niya, nginitian niya ang kaibigan.

Mahina siya nitong pinisil sa braso.

“Liar. Ang lagkit ng tingin sa’yo, eh. Arat na doon! Bumalik kang buo, ha?” Tinulak
siya nito.

Napailing na lang siya nang umupo na ito katabi ng isang estudyante at ang
bakanteng upuang nasa harapan niya ay iminuwestra ni Zeke.

“Upo ka na, kamahalan,” anito at matamis na ngumiti.

Napabuntong-hininga siya at tinanggal ang sukbit na bag sa likod. Awtomatiko iyong

inabot ng binata at nilagay sa lagayan ng mga gamit sa itaas.

Walang imik na umupo siya sa tabi ng bintana. Si Zeke ay kaagad na tumabi sa kaniya
matapos ayusin ang dala nitong bag.

“Hindi mo sinabing kasama pala kayo. Lahat kayong nagtatrabaho sa cafeteria ay

kasama?” Tanong niya.

Wala itong binanggit kagabi habang inaayos niya ang mga gamit na dadalhin para sa
ilang araw na camping at school activities nilang mga estudyante. Ang inaasahan
niya ay purong mga estudyante lang at ang ibang professors ang kasama.
“Iilan lang kami. Para daw hindi kayo mahirapan sa paghahanda ng mga kakainin niyo
sa camping,” tugon ng binata, nakatitig sa kaniya.

Tumango lang siya at tumingin sa labas. Ilang sandali lang ay nag announce na ang
isang professor na aalis na.

Habang nasa biyahe ay hindi na siya umimik pa, ni hindi siya tumitingin kay Zeke.
Simula noong hinalikan siya nito last week sa labas ng locker room ay ilang na siya
sa binata. Gustong-gusto niya itong iwasan dahil mas lalo siyang naguguluhan sa
sariling nararamdaman.

“Lilipat na ako sa susunod na araw. Nakahanap na ako ng mauupahan,” narinig niyang

nagsalita ang binata.

Nilingon niya ito. Inaamin niyang nagulat siya sa sinabi nito pero tumango siya.
Mas mabuti na iyon para hindi sila magkasama sa iisang bubong, hindi siya maiilang.
Pero… bakit parang nalungkot siya?

“Salamat naman,” aniya, pilit na ngumiti.

“Hindi mo ako pipigilan?” Nakangising tanong nito.

“Kapal mo naman. Mas mabuti nang lumayas ka para hindi ako namomroblema sa’yo,”
umikot ang mga mata niya.

“Aray naman, naging mabait naman ako, ah?” Kunwari ay nagtatampo ito.

“Ako ang nagpapakain sa’yo kaya sakit ka sa ulo. Wala kang ambag sa ilang linggo
mong pananatili doon sa tinitirhan ko,” sinadya niya iyong sabihin para kaagad na
itong umalis sa dorm niya.

Natatawang inilapit nito ang bibig malapit sa tenga niya.

“Hindi pa nga kita kinakain, sumasakit na ulo mo? Baka magmakaawa ka, Alyssa,”
bulong nito.

Hinila niya ang buhok ng binata.

“Umayos ka, dimunyu,” gigil niya itong sinabunutan.

Mahina itong natawa at sa pagkabigla niya ay nahiga ito sa balikat niya.

“Inaantok ako, pakigising na lang ako, ha?” Anito at pumikit.

Napatitig siya sa binata at kapagkuwan ay mahinang napabuntong-hininga.

“Ginawa pa akong unan,” bulong niya sa sarili.

“Anong gusto mo? Gagawin kitang unan o babaunan na lang kita?” Tanong nito, narinig
ang sinabi niya.

Mahina niyang sinampal ang pisngi ng binata.

“Matulog ka na lang,” iritadong tugon niya.

Parang batang hinawakan siya nito sa braso, isiniksik ang sarili sa kaniya habang
nakapikit pa rin. Napailing siya at hinayaan na lang ito.

Matagal-tagal pa daw ang biyahe nila ayon sa sinabi ng professor kanina. Ilang
minuto na silang nagbibiyahe nang maramdaman ang lamig. Air-conditioned ang bus na
sinasakyan nila kaya nanlamig siya. Bahagya niyang niyakap ang sarili. Si Zeke ay
mukhang napasarap na ang tulog.

Napabuntong-hininga siya, unti-unting pumikit. Inaantok siya kaya hinayaan niya ang
sariling hilain ng antok, hindi namamalayang napapasandal siya sa binata.

Hindi niya alam kung ilang minuto siyang nakatulog. Napaka-komportable ng

pakiramdam niya habang nakapikit pa rin. Hindi na siya nilalamig dahil sa init na
nararamdaman niya mula sa mga brasong nakapulupot sa kaniya. Ramdam niya ring
makapal ang suot niya.

Mas isiniksik niya ang sarili sa mainit na bagay kung saan siya komportableng
nakasandal at muling hinayaan ang sariling makatulog.

“Alyssa…” Narinig niya ang bulong na iyon malapit sa tenga niya pero masyado siyang
antok na antok para tugunin iyon.

“I love you,” she heard that gentle whisper behind her ear.

May masuyong kamay ang humaplos sa buhok niya.

“I love you, little baby tiger,” iyon ang huli niyang narinig bago tuluyang
nakatulog muli.

Nang tuluyang magising ay napakasarap ng pakiramdam niya. Nagmulat siya ng mga mata
at natagpuan ang sariling nakayakap kay Zeke.

Nanlalaki ang mga matang kaagad siyang humiwalay sa binata at umayos ng upo.
Nakatingin ito sa kaniya, nakangisi.

“Walang lalaking gustong mapangasawa ka kapag ganiyan ang hitsura mo sa tuwing

bagong gising. Laway mo tumutulo,” tinuro nito ang bibig niya.

Kaagad niya iyong pinunasan na ikinatawa ng binata. Sinamaan niya ito ng tingin
dahil binibiro lang pala siya.

Akmang aabutin niya ang buhok nito para sabunutan pero kaagad siyang pinigilan ng
binata, alam na kaagad ang gagawin niya.

“Ang sarap ng tulog mo. Naghihilik ka pa. Tapos kung makayakap ka sa’kin parang
ayaw mo na akong bitawan. Aminin mo nga, may pagnanasa ka?” Sinimangutan lang niya
ang pang-aasar nito at inis na tinanggal ang pagkakatali ng buhok dahil nagulo
iyon.

Ang ngiti ng binata ay kaagad na nawala sa hindi malamang kadahilanan habang

nakatingin sa kaniya.

Mabilis nitong inagaw ang pangtali ng buhok niya.

“Ano ba? Akin na ’yang—”

Dumukwang ito at salubong ang kilay na inipon ang mahaba niyang buhok, maayos na
itinali. Hindi talaga siya makapaniwala sa lalaking ito. Bakit ba parang obsess ito
sa buhok niya?

“Pagupit ko na lang kaya ang buhok ko?” Nakasimangot na tanong niya.

Nakita niya itong natigilan.

“Mahaba man o maiksi ang buhok mo, pangit ka pa rin naman kaya wala pa ring
magbabago, kaya ’wag ka na magpagupit,” nag-iwas ito ng tingin.

Nagtatakang pinagmasdan niya ito dahil mukhang nag-iba ang timpla ng mood. Parang
biglang naging masungit.

Akmang magsasalita siya nang sinabi ng professor sa bus nila na nakarating na sila
sa lugar kung saan ang school camping nila.

Nang tumigil ang bus ay excited na nagsibabaan ang kapwa niya mga estudyante. Dahil
sila ang nasa pinakalikod ay hinintay niyang magsibabaan ang lahat bago siya
tumayo.

Tiningnan niya si Zeke na nanatili pa rin sa kinauupuan nito. Si Angelu ay nauna

nang bumaba, hihintayin na lang daw siya sa labas.

“Hindi ka pa tatayo?” Nagtatakang tanong niya.

“Kanina pa nakatayo,” kaagad na sagot nito.

Hindi niya kaagad nakuha ang ibig nitong sabihin kaya nang bumaba ang tingin ng
binata sa pagitan ng mga hita nito ay kaagad na nag-init ang buong mukha niya.

“Puro ka talaga kalokohan. Tayo na!” Singhal niya.

“Kanina pa nga nakatayo,” patuloy nito, ngumisi.

“Bakit hindi mo pahigain?” Sarkastikong tugon niya.

Mahina itong natawa.

“Alis diyan. Tatayo na ako,” pagtataboy niya.

Namimilog ang mga matang tumingin ito sa kaniya.

“Nakaupo ka pa pala niyan? Akala ko kanina ka pa nakatayo,” napakalakas ng tawa

nito.

Gigil na sinuntok niya ito sa dibdib at tumayo, pilit na dumadaan pero pinigilan
siya ng loko! Tuloy ay napaupo siya sa kandungan nito.

Nanlaki ang mga mata niya nang hinawakan siya nito sa beywang at idiniin siya
dahilan para maramdaman niya ang matigas na bagay na iyon!

“Zeke!” Sigaw niya.

Natatawang tumingin ito sa kaniya.

“Sabi ko naman kasi sa’yo, kanina pa nakatayo. Manigas-nigas pa,” ngumisi ito.

Gigil na sinabunutan niya ito sa buhok at tumayo. Mabilis niyang inabot ang bag
niya sa itaas pero hindi niya maabot.

Tumayo ang binata at hinawakan siya sa beywang, bahagya siyang inangat para maabot
niya ang bag. Kahit inis ay wala siyang magawa. Kinuha niya ang bag habang buhat
siya nito sa beywang.

Nang ibinaba siya nito matapos niyang kunin ang malaki niyang bag ay maloko itong
ngumiti at kumindat.

Gamit ang isang kamay ay malakas niya itong sinapak sa mukha. Mabilis itong
napamura pero kalaunan ay natawa na lang sa ginawa niya.

“Sadista ka talagang tigre ka. Humanda ka sa’kin dahil higit pa sa tigre ang
matitikman mo balang-araw,” hinamas-himas nito ang pangang nasaktan dahil sa ginawa
niya.

“Tigre mo mukha mo! Dimunyu!” Angil niya at tumalikod, diretsong bumaba ng bus.

Hindi talaga mabubuo ang araw nito hangga’t hindi siya inaasar. Gigil na gigil siya
at mas lalong nanggigil nang makita ang kaklase niyang mukhang kuhol na may intriga
sa mga mata habang nakatingin sa kaniya.

Tinaasan niya ito ng kilay at dumiretso sa kinaroroonan ni Angelu. Si Zeke ay

nakita niyang kausap na ang mga kasamahan nito sa cafeteria.

Nang lumingon ito sa kaniya ay maloko itong ngumiti at kapagkuwan ay kinindatan

siya. Umikot ang mga mata niya. Mas lalo itong nagmukhang dimunyu sa paningin niya.

Napabuntong-hininga siya at inabala na lang ang sarili sa pagbuo ng tent na

gagamitin nila ni Angelu para sa camping.

To be continued…

A/N: Loko-loko talaga si Zeke mula umpisa no? Hahahahaha. He is one of my favorite
character na talaga 😂😂

Chapter 17 (Surrender)

CHAPTER 17

“IT’S already 5:00 o’clock, madilim na mamaya. Excited ako sa bonfire!” Kumikislap
ang mga mata ng kaibigan niyang si Angelu habang inaayos ang tent nilang dalawa.

Nginitian niya ito sabay abot ng bottled water at maliit na towel.

“Thank you, ang sweet mo! Hindi ako nagkamaling kinaibigan kita,” sinsero itong
ngumiti.

Natawa siya. Ganoon din ang pakiramdam niya. Angelu is a good friend. Simula nang
tinanggap niya itong maging kaibigan, halos ayaw nang humiwalay sa kaniya.

“H’wag mo na akong bolahin,” natatawang napailing siya.

Inikot niya ang paningin sa paligid. Their professor said earlier that they are all
safe here in their camping site.

Alam naman niyang sinigurado muna ng mga ito ang kaligtasan nilang mga estudyante
bago sila dinala sa lugar na ito.

The place is cold and refreshing. Napapalibutan sila ng mga puno. Halos nasa
kalagitnaan sila ng gubat. Medyo nahirapan pa silang mga estudyante kanina kasi
mataas at paakyat ang lugar na ito pero nang makarating dito ay namangha silang
lahat dahil nakikita nila ang view. Ngayon pa nga lang ay nakikita niya ang mga
ilaw na nagkikislapan.

“The boys are preparing for bonfire,” nagsalita si Angelu sa likuran niya.

Napansin nga niya iyon. Kanina pa abala ang iba sa pagkuha ng mga tuyong kahoy at
dahon para sa gagawing bonfire mamaya. Of course, their professors made sure that
they wouldn’t cause harm in the forest. Safe na safe ang lugar kung saan ilalagay
ang bonfire.

“Naghahanda na rin ng makakain ang iba,” aniya at tumingin sa mga kasama ni Zeke,
abala sa pagluluto ng kung ano at ang iba ay nagpapaypay para sa inihaw.

Hinanap ng mga mata niya ang binata. Kumunot ang noo niya at kumunot ang noo niya
sa nakita. Nakita niya itong kausap ang kuhol. Ang ganda-ganda pa ng ngiti ng
mukhang kuhol habang kausap si Zeke.

“Girl, bakuran mo na. Kuhol ’yan, hindi ba? Alalahanin mo, mahigpit kumapit ang mga
kuhol,” natatawa siyang kinausap ni Angelu.

“Wala akong pakialam sa kanila,” aniya at tumalikod.

Inis na kinuha niya ang bottled water at binuksan. Diretso niya iyong ininom.

“Walang pakialam, ha? Parang anytime ay bubuga ka na ng apoy. Sa guwapo ba naman ng

lalaking ’yon. Ano kasi ulit pangalan? Zeke, tama ba? Saan nanggaling ang nilalang
na ’yon? Alam mo bang madalas siyang usap-usapan sa department natin? Maraming
nagnanasa. Excited pa nga ang iba tuwing breaktime, lalo na ’yang si kuhol, girl.”
Tumigil siya sa pag-inom at tumingin kay Angelu.

“Sa dugyot ng lalaking ’yon, maraming nagkakagusto?” Umikot ang mga mata niya.

“Guwapo naman kasi, day! Nakakalaway! Kanina ko lang siya nakaharap talaga, muntik
pa nga akong mapanganga sa harapan niya. Ang pogi niya. Maraming naglalaway, hindi
mo alam? Maraming estudyanteng kilig na kilig diyan,” natatawang nagpatuloy ito sa
pagkukuwento.

Napailing siya at pinagpatuloy ang pag-inom sa tubig. Hindi sinasadyang napatingin

siya sa jacket na hinubad niya kanina. Suot niya iyon nang bumaba siya sa bus. Sa
amoy pa lang ng makapal na jacket ay alam niyang kay Zeke iyon.

Ibabalik na lang niya mamaya— kapag wala na ang kalandian nito.

Ilang sandali lang ay nagtipon-tipon na silang lahat para sa hapunan. Nag-umpisa na

ring sindihan ang bonfire na napapalibutan ng mga bato.

Habang kumakain ay nakasindi na ang bonfire. Napangiti siya dahil napakaganda

niyon. Naalala niya ang Isla Fontana sa tuwing may okasyon dahil gumagawa din sila
ng bonfire malapit sa dagat. Gusto na tuloy niyang umuwi sa isla. Namimiss na niya
ang mga ate at lola niya.

“Ang guwapo talaga niya. Parang hindi pangkariniwan. Ang ganda ng tindig. Tapos
halatang maganda ang katawan, bes! Sarap hawakan! Mukhang daks din!”

Napalingon siya sa ilang estudyanteng nag-uusap at naghahagikhikan. Nakatingin ang

mga ito sa direksyon ni Zeke. Kilig na kilig ang mga ito habang nakatingin sa
binata.
Nakasimangot na pinagpatuloy niya ang pagkain. Tumingin siya kay Angelu na tapos
nang kumain.

“Angelu, ano ’yong daks?” Pabulong na tanong niya.

Bago pa man makasagot ang kaibigan ay may nagsalita na sa likod niya.

“Malaki,” napapitlag siya nang marinig ang boses ni Zeke.

Awtomatiko niya itong nilingon.

“A-Anong malaki?” Nagugulat na tanong niya.

Ngumisi ito.

“Malaki at mahaba ang sandata,” kumindat ito.

Si Angelu ay narinig niyang tumawa. Siya naman ay namula ang buong mukha.

“Saan mo narinig ’yan? Sino ang daks?” Nakangising tanong ni Zeke.

Napalunok siya.

“H-Ha? Wala! Narinig ko lang noong nakaraang araw!” Tila nataranta pa siya.

Mahina itong natawa at ginulo ang buhok niya.

“Sa’yo ito. Paborito mo ’to. Ubusin mo, ha? H’wag kang mapapagutom. Magpakabusog ka
para lumaki ka pa,” nang-aasar itong ngumisi sabay abot sa kaniya ng paper plate na
puno ng pork barbecue.

Akmang magsasalita pa siya nang tumalikod na ito.

“Ang sweet!” Parang gustong tumili ni Angelu nang tuluyang makaalis si Zeke.

“Anong sweet doon? Palagi nga akong nilalait,” nakasimangot na tugon niya.

“Iba naman kasi ang sinasabi ng mga mata sa sinasabi ng bibig, girl,” makahulugan
itong nagsalita.

Hindi niya ito pinansin at inalok na lang ang barbecue. Pinagtulungan nila iyong
dalawa hanggang sa mangalahati na iyon.

Ang iba nilang kasama ay nagkaniya-kaniyang usapan. May naririnig din siyang
tumutugtog gamit ang gitara. Nakita niyang may dalang gitara ang iilang estudyante
kanina.

Tuloy ay parang nagkaroon ng jamming. Nakaka-enjoy pakinggan. Tumigil ang iba at

hinayaan ang isang grupong tumugtog. Sa direksyon iyon nina Zeke.

Nakatutok silang lahat doon habang ang isang kasama ni Zeke ay inabot ang gitara sa
binata. Nag-alangan pa itong tanggapin pero kalaunan ay napangiti din.

“Oh, my god! Mag-gigitara siya? Oh god! Kakanta ba siya? Girl, saluhin niyo ako,
ha? Baka himatayin ako! Hawak pa lang niya ’yong gitara ang hot na!”

Narinig niya ang kuhol, nagsalita. Gusto niya tuloy itong ihagis sa kanal.

“Hindi naman marunong mag gitara at kumanta ’yan,” bulong niya.

Tila natahimik ang lahat nang mag-umpisang patugtugin ni Zeke ang gitara. Napatigil
din siya sa akmang pag-inom ng tubig.

“Hala, ang hot ng lalaki mo, girl,” kinalabit siya ni Angelu.

Nakatutok ang mga mata niya kay Zeke, nakaramdam ng pagkamangha. Hindi niya alam na
marunong pala itong tumugtog ng gitara.

Nang bumuka ang bibig nito para kumanta ay lumakas ang tibok ng puso niya.

“Wala man sa ’yo ang lahat. Huwag kang mangamba, ah, ah. Wala man sa ’yo ang lahat
iniibig kita, ah, ah.”

Napatitig siya sa binata. Mula sa gitara ay nag-angat ito ng tingin, diretsong

tumingin sa mga mata niya.

“Hindi ka man ’yung tipo na makikita sa TV at dyaryo. Ang sinisigaw ng puso ika’y
mahal ko, oh, oh. Wala man sa ’yo ang lahat. Sa ’kin ay ikaw lang, ah, ah. Wala man
sa ’yo ang lahat. Hanap ka sa t’wina, ah, ah. Ang bawat pintig ng puso ko.
Sinisigaw ang pangalan mo. Sa lungkot at sa ligaya kasama mo ako.”

Pakiramdam niya ay tumigil ang mundo niya habang kumakanta ito. His gaze never
leave hers. Tutok na tutok ang mga mata nito sa kaniya na para bang siya lang ang
nakikita nito.

“Ang mundo ko ay naging masaya. Salamat sa Diyos, nakilala kita. Buong buhay ko’y
nag-iba, gumaan talaga. Ganito pala ’pag nagmamahal, sinta.”

Sumilay ang ngiti sa mga labi nito habang nakatingin pa rin sa kaniya. Ang mga mata
ng binata ay naging mapungay habang pinapatuloy ang pagtipa sa gitara at pagkanta.

“Wala man sa ’yo ang lahat. Huwag kang mag-alala, ah, ah. Wala man sa ’yo ang lahat
Pangarap ka sa t’wina, ah, ah. Kahit ano pa ang sabihin nila. Basta’t para sa ’kin
ang mahalaga. Ang pag-ibig na wagas nating dalawa. Ang mundo ko ay naging masaya.
Salamat sa Diyos, nakilala kita. Buong buhay ko’y nag-iba, gumaan talaga. Ganito
pala ’pag nagmamahal, sinta.”

Nang matapos ang binata ay sabay-sabay na nagpalakpakan ang lahat. Ang iba ay
sobrang kilig na kilig.

Siya naman ay napakurap at napalunok. Wala sa sariling napahawak siya sa sariling

dibdib. Parang naririnig niya ang malakas na tibok niyon.

“Para sa’yo ang kanta! Oh my god! Haba ng hair mo, day!” Kinikilig siyang hinampas
ni Angelu sa braso.

“A-Anong para sa’kin? Kumanta lang naman siya. H’wag ka ngang ano diyan,” saway
niya sa kaibigan, sinubo ang pork barbecue.

Sunod-sunod siyang sumubo, doon itinuon ang atensyon. Ayaw pa rin tumigil sa
pagtibok ng malakas ang puso niya.

Sunod-sunod na ang mga kumanta. Ang iba ay malakas na ang tawanan. Tinapos niya ang
kinakain bago tumayo at nagpaalam kay Angelu.

“Doon lang ako, magpapatunaw,” paalam niya sa kaibigan.

Tumango ito.
“H’wag kang masyadong lumayo, ha?” Bilin nito.

Tumango siya at ngumiti.

Habang ang iba ay nagsasaya, umalis muna siya. Hindi siya masyadong sanay sa
maingay at isa pa ay gusto niyang matahimik itong puso niya.

Naglakad-lakad siya, hindi masyadong lumayo. Tiningnan lang niya ang mga ilaw na
nagkikislapan mula sa iba-ibang lugar. Natatanaw niya ang magagandang ilaw na iyon
ng mga bahay.

Humampas ang malamig na simoy ng hangin sa mukha niya. Napakasarap niyon sa

pakiramdam. Unti-unti ay kumakalma ang tibok ng puso niya.

Pero kaagad din iyong nagwala nang maramdaman ang masuyong yakap mula sa likod
niya.

Kahit hindi niya lingunin ay kilalang-kilala niya kung sino iyon.

Napabuntong-hininga siya.

“Zeke, wala akong lakas makipagtalo sa’yo ngayon kaya h’wag mo akong aasarin kahit
ngayon lang, puwede ba?” Aniya, hindi na nagtangkang itaboy ito katulad ng palagi
niyang ginagawa.

Masyadong malakas ang tibok ng puso niya at pakiramdam niya ay kinuha lahat ng
lakas na meron siya.

“Hindi ka tigre pala ngayon?” Tanong nito mula sa likod niya, ipinasok siya sa
makapal at mahabang jacket nito para protektahan siya sa lamig habang yakap-yakap
pa rin siya mula sa likod.

“A-Ang lakas ng tibok ng puso ko,” wala sa sariling bulong niya.

Hindi umimik ang binata pero dahan-dahan siya nitong pinihit paharap.

“Sabihin mo sa akin kung bakit,” udyok nito, dinama ang pisngi niya.

“H-Hindi ko alam,” tila nalalasing na tugon niya, nakatingala sa binata.

Nakakaintinding tumango ito.

“Gusto mong tulungan kitang hanapin ang sagot?” Mahinang tanong nito, bahagyang
yumuko para magpantay ang mukha nilang dalawa.

Umiling siya, natatakot sa magiging sagot sa naguguluhang puso niya.

“Sigurado ka?” Hinaplos ng daliri nito ang ibabang labi niya.

“Zeke…” Napaos ang boses niya.

Mahina itong natawa at dinala siya sa mga bisig nito.

“Napaka-inosente mo sa ganitong bagay, Alyssa. Mas… lalo mo lang akong

pinapahirapan,” humigpit ang yakap nito sa kaniya.

“Anong ibig mong—”

“H’wag ka na munang magsalita, Alyssa. Hayaan mo munang yakapin kita. Sana… mahanap
mo ang sagot. Maghihintay ako. Tangina, palagi akong naghihintay,” masuyo nitong
hinalikan ang ibabaw ng ulo niya.

Mas lalo siyang naguluhan.

Tama ba itong nararamdaman niya? Ayaw lang ba niyang aminin o dahil natatakot siya?
Bago ang lahat ng ito sa kaniya at totoong natatakot siya.

Kumalas siya mula sa yakap ng binata. Hinawakan niya ang kuwelyo ng suot nitong
jacket, awtomatiko itong hinila hanggang sa diretsong maglapat ang kanilang mga
labi.

Nabigla ito sa ginawa niya pero kaagad siyang hinapit sa beywang at dinala sa likod
ng malaking puno, isinandal siya at pinalalim ang halik.

“Just let me do this just for once, Alyssa…” bulong nito, tanging pangalan lang
niya ang narinig mula sa bibig nito dahil sa sobrang lakas ng tibok ng puso niya.

Pinaupo siya nito habang nakasandal pa rin siya sa malaking puno. Pumuwesto ito sa
harapan niya. Nakita niya ang nalalasing na mga mata nito kasabay ng pagdampi ng
kamay ng binata sa mga hita niya. Simpleng skirt lang ang suot niya kaya kaagad
niyang naramdaman ang kamay ng binata.

Tila nahihibang na hinayaan niya ito hanggang sa inabot ng binata ang suot niyang
cycling at hinila kasama ang suot niyang underwear.

Ni wala siyang lakas na pigilan ito. Kusa niyang inabangan ang susunod nitong
gagawin.

Nang tuluyan nitong mahila ang cycling at underwear niya ay awtomatikong ibinuka ng
binata ang magkabilang hita niya sabay angat sa suot niyang skirt.

And in just a blink of an eye, he already position himself between her thighs.
Mahigpit siyang napahawak sa buhok ng binata nang maramdaman ang dila nito sa
kaselanan niya.

Nanlaki ang mga mata niya kasabay ng pagtingala nang mag-umpisang gumalaw ang dila
nito at muntik pa siyang mapasigaw dahil sa sarap na dulot niyon.

She like it! God, she like it! Ganoon siya pinasuko ni Zeke.

She… surrender just like that.

To be continued…

A/N: HALAAAAA TUMIKIM NA SI ZEKE!! WAAAAAAAH!!!!! 🤧🤧🤧🤧😂😂😂😂😂

Chapter 18 (Marked Her)

WARNING: 🔞 RATED ESPIGEE 🔞

CHAPTER 18
HINDI alam ni Alyssa kung saan siya kakapit habang pinipigilan ang sariling hindi
mapasigaw.

She lowered her gaze and look at Zeke who is busy in between her thighs, devouring
her.

“Z-Zeke…” Nagtaas-baba ang dibdib niya, hinihingal.

Ramdam na ramdam niya ang bawat galaw ng dila ng binata sa kaselanan niya.
Napaurong siya at mahigpit na napahawak sa puno nang dumiin ang dila ng binata,
sinipsip ang pinakamaselang parte na iyon ng kaselanan niya.

Halos bumaon ang kuko niya sa puno, nahihibang sa pakiramdam na dulot ng dila ni
Zeke. His tongue moved aggressively, in circular motion and then he will suck her
cl*t like he’s been dreaming for doing this that no one can stop him right now.

Gamit ang isang kamay ay napatakip siya sa sariling bibig, hindi gustong pakawalan
ang sigaw na kanina pa gustong umalpas mula sa bibig niya.

Napatingala siya at napaawang ang mga labi nang maramdaman ang pagkagat ng binata
sa cl*toris niya at kapagkuwan ay sisipsipin nito iyon at pagkatapos ay inikot-ikot
nito ang dila.

Oh God! I can’t take it, please!

“Z-Zeke…” Hingal na hingal niyang tinawag ang pangalan nito, naluluha.

Sobrang nakikiliti siya. Hindi na niya kaya, nakakabaliw! Ayaw na niya pero iba ang
sinasabi ng sarili niyang katawan.

Wala sa sariling napahawak siya sa ulo ng binata at idiniin ito sa pagitan ng mga
hita niya kasabay ng pagpatak ng ilang butil ng luha sa mga mata niya sa sobrang
sarap. Hindi niya lubos maisip na ganito pala ang pakiramdam. Tila anumang sandali
ay mawawala na siya sa sarilig katinunan.

Gustong-gusto niya itong patigilin pero iba ang sinasabi ng puso at katawan niya.
Napapaliyad siya at kusang gumalaw ang balakang niya dahilan para mas lalo siyang
mahibang dahil kahit anong likot niya ay hinahabol ng dila nito ang kaselanan niya,
mas nagiging agresibo sa bawat segundo.

Tuluyang bumaon ang kuko niya sa malaking punong sinasandalan. Pakiramdam niya ay
may lalabas mula sa loob niya, hindi na niya iyon kayang pigilan!

When Zeke suck her cl*t again and move his tongue in circular motion against her
feminity, she exploded and she almost scream. Zeke was just fast enough to prevent
her from shouting when he put his hand on her mouth.

Mariin siyang pumikit, halos puti lahat ang nakikita. Dinala siya ng binata sa
dimensyon na hindi pa niya kailanman napupuntahan.

Umalpas ang mahinang ungol mula sa bibig niya kasabay ng pagkagat sa kamay ni Zeke
na nakatakip sa bibig niya para hindi tuluyang mapasigaw.

Ngayon lang niya naranasang sumabog ng ganito. Sa pamamagitan lang ng dila ng

lalaking ito. Tila nalalasing na tumingin siya sa binata, hinihingal.

Nag-angat ito ng tingin sa kaniya, ang mga mata ay mapungay. Bumaba ang tingin niya
sa labi nito, mamasa-masa iyon at kumikinang.
Nag-init ang buong mukha niya. Zeke is too hot that even her got burned.

Wala sa sariling isinubo niya sa loob ng bibig ang isang nitong daliri. Mabilis na
dumilim ang mukha nito habang pinapanood siya.

She’s still looking at him while she tried to suck his finger in a slow motion.
It’s not her intention to tame him. She just want to do this because she might get
crazy. Hindi pa rin siya nakakabawi sa kakasabog lang niyang orgasmo.

“Alyssa…” anas nito, napapaos ang boses.

Madilim ang mukhang inalalayan siya ng binata na tumayo at kapagkuwan ay binuhat

siya sa beywang. Umiigting ang panga na pinayakap ng binata ang mga mga binti niya
sa beywang nito at kapagkuwan ay idiniin ang likod niya sa malaking puno.

Napayakap siya sa batok ng binata nang idiin nito ang sarili sa kaniya, pinadama
ang matigas na bagay na iyon pagitan ng mga hita niya.

“A-Anong ginaga— Umm…” Ramdam niya ang kiliti nang muli itong gumalaw, mas idiniin
ang mala-bakal na bagay na iyon sa pagitan ng mga hita niya.

Hindi ito nakuntento at isinentro mismo sa bukana ng pagkababae niya. Ikiniskis

nito ang sarili sa kaniya sa kabila ng pantalon na suot nito. Tila sinasadya nitong
pasabikin siya.

“Papasok ito sa loob mo balang araw, Alyssa,” bulong nito sa tenga niya.

Bumaon ang kuko niya sa balikat nito nang paulit-ulit itong gumalaw, kinikiliti
siya.

“Hindi kita puwedeng angkinin dito pero tandaan mo ito, maliwanag ba? Tandaan mo
ang lahat ng ito. Dalhin mo pati sa panaginip mo,” umangat ang sulok ng labi nito
kasabay ng muling paggalaw, ikiniskis ang sarili sa kaniya.

He is still not contented. His one hand reach her feminity and to her surprise, he
played with her cl*t. Ang ekspertong kamay nito ay pinaglaruan ang kaselanan niya
at kapagkuwan ay dahan-dahang ipinasok ang isang daliri sa loob niya.

Mahina siyang napadaing kasabay ng pagbaon ng ulo niya sa malapad at matigas na

dibdib nito. Ramdam niya ang sakit na dulot ng daliri nito sa loob niya pero bakit
wala pa rin siyang lakas na pigilan ito?

What he is doing right now is sexual harrasment but she didn’t do anything to stop
him. She gave him her consent based on her reaction. Sinasabi ng isip niya na hindi
tama itong ginagawa nila pero iba ang sinasabi ng puso at katawan niya.

When Zeke thrust his finger in and out, she’s already lost. Hinayaan niya itong
gawin ang lahat ng gusto sa katawan niya na tila ba pinayagan niya ito ng buong
puso na maging pag-aari siya.

She exploded again after a few thrust. Nanginginig ang mga hita niya, nawawalan ng
lakas. Hindi niya alam kung paano siya nagagawang buhatin ni Zeke at ibalanse.

Ibinaba siya nito at kapagkuwan ay lumuhod ang binata sa harapan niya, inangat ang
isa niyang hita, isinampay sa balikat nito at muli ay tinikman ang kaselanan niya.
Nanatili siyang nakasandal sa malaking puno habang naluluha na naman dahil sa
kakaibang sarap na binibigay nito.

“Zeke… t-tama na… tama na…” Nahihibang na pigil niya sa binata habang dinadama ang
dila nito sa kaselanan niya.

Pero wala itong naririnig. Zeke is enjoying his food and that’s her. Eskperto ang
bawat galaw ng dila nito habang pumapaikot-ikot sa kaselanan niya at kapagkuwan ay
sisipsipin ang gitna niyon.

Mahihinang ungol ang umaalpas mula sa bibig niya. Mula sa hindi kalayuan ay
naririnig pa rin niya ang mga kasamahan, pawang maiingay at tila walang pakialam sa
paligid.

Nagkakasiyahan ang mga kasamahan niya at ito silang dalawa ni Zeke, gumagawa ng
kababalaghan sa medyo madilim na lugar.

This man continued licking and sucking her like he’s a very hungry beast.
Nanginginig na ang mga hita niya at sa pangatlong pagkakataon ay dinala siya ng
binata sa mundong ito lang ang may kakayang dalhin siya doon.

Sa wakas ay tinigilan siya ni Zeke pero kaagad na bumagsak ang katawan niya sa
sobrang panghihina. Kaagad siyang nasalo ng binata.

Ngumiti ito, naaaliw siyang tiningnan.

“Beautiful,” he whispered.

Buong ingat siya nitong binihisan. Titig na titig siya sa binata habang inaayos
nito ang suot niya.

Nang tumingin ito sa kaniya ay kaagad siyang nag-iwas ng tingin.

“U-Umalis ka na,” pagtataboy niya sa binata.

Parang gusto na lang niyang lumubog sa kahihiyan. Bakit niya hinayaang gawin nito
ang lahat ng iyon?

“Hindi kita iiwan,” ngumiti ito, tila siyang-siya pa.

Inis na humakbang siya para talikuran ito pero kaagad na nanlambot ang mga tuhod
niya. Mabilis siyang hinapit ni Zeke sa beywang, tila inaasahan nang magkakaganito
siya.

“Sa susunod kain kang balot, pampatibay ng tuhod mula sa matibay kong dila,” bulong
nito.

Sinamaan niya ito ng tingin. Natatawang hinubad nito ang suot na jacket at isinuot
sa kaniya. Dahil maliit siya ay umabot iyon hanggang tuhod niya.

Napangiwi siya nang sinubukan niyang humakbang muli. Bukod sa nanghihina ang mga
tuhod niya ay masakit ang maselang parte ng katawan niya dahil siguro sa daliri na
pumasok doon kanina.

Muli niyang tiningnan ng masama si Zeke. Ngumiti lang ito at binuhat siya.
Nakabalik sila sa camping site na walang nakakaalam sa ginawang kababalaghan ni
Zeke sa kaniya.

Nagtataka pa si Angelu nang makita siyang buhat-buhat ni Zeke.

“Anong nangyari?” Kaagad na tanong nito.

“Nanghina,” sagot ni Zeke.

Napangiwi ang binata nang kinurot niya ito sa braso.

“Natipalok siya doon,” natatawang muling sambit ni Zeke at maayos siyang pinaupo.

Umupo ito sa harapan niya para magpantay ang mukha nila. Nginitian siya ng loko,
parang nanalo ito ng lotto.

“Sabihin mo lang kung masakit pa, hmm? Pero alam kong…” dumukwang ito, inilapit ang
bibig sa tenga niya, “mas lamang ang sarap,” ngumisi ito.

Kaagad itong nakalayo nang akmang aabutin niya ang buhok nito.

“Nakaraming sabunot ka na sa’kin kanina doon sa malaking puno, liit. Sa susunod

naman,” kumindat ito at tuluyang umalis sa harapan niya.

Si Angelu ay naguguluhang tiningnan siya.

“Ayos ka lang?” Tanong nito.

Pilit siyang tumango at ngumiti. Naikuyom niya ang mga kamao, iniisip kung paanong
makakaganti sa lalaking iyon.

Masama siyang tumingin kay Zeke na ngayon ay kasama na ang mga katrabaho nito, nag-
iinuman. Nakita niya kung paano nitong diretsong tinungga ang isang bote ng alak
habang may pawis sa noo. Hindi rin nakaligtas sa paningin niya ang pagtaas-baba ng
dibdib nito na tila ba hirap itong pakalmahin ang sarili.

Kunot ang noong nag-iwas siya ng tingin. Ano kaya ang nararamdaman nito ngayon?
Kung siya ay halos mabaliw na dahil sa pinalasap nito sa kaniya, ano naman kaya ang
pakiramdam nito?

Muli siyang tumingin sa direksyon ni Zeke. Pakiramdam niya hanggang ngayon ay nasa
pagitan pa rin ito ng mga hita niya. Pakiramdam niya ay dama pa rin niya ang
makasalanang dila ng binata. Hindi iyon matanggal sa isip niya at habang-buhay na
yatang nakatatak sa isip niya.

That was her first time. She tasted heaven through Zeke’s expert tongue.

Mahigpit siyang napayakap sa sarili kasabay ng pagtayo ng mga balahibo niya. Mariin
siyang pumikit pero mas lalo lang siyang nahirapan dahil pumapasok sa isip niya ang
nangyari doon sa malaking puno.

It feels like Zeke already marked her body. Ang markang hindi na matatanggal pa. He
already owned her body and maybe… her heart too.

Sa huling pagkakataon ay muli siyang tumingin kay Zeke. Sunod-sunod ang pagtungga
nito ng alak, ang ekspresyon sa mukha ay tila hirap na hirap at malalim ang
iniisip.

Katulad ba niya ay hindi rin mabura sa isip nito ang nangyari kanina?

To be continued…

A/N: Naku, Alyssa. Baliw na nga ’yan sa’yo, MAS MABABALIW PA. See? Zeke is
struggling how to calm himself 😁
Chapter 19 (Temptation)

🔞🔞🔞

CHAPTER 19

“PARE, marami ka nang nainom. Ayos ka lang?” Tanong ni Jude sa kaniya, tinapik ang
balikat niya.

Tinanguan niya ang kasama at muling tumungga ng alak. Marami silang dalang beer.
Sila lang ang puwedeng uminom, ang mga estudyante ay hindi pinayagan.

“Parang kanina ka pa hindi mapakali, ayos ka lang talaga?” Kunot-noo siyang sinalat
ni Jude sa noo.

Bahagya itong nagulat at biglang nabawi ang kamay.

“May lagnat ka? Sobrang init mo,” anito, kunot na kunot ang noo.

Mahina siyang natawa.

“Ayos lang ako, h’wag mo akong pansinin. Mawawala din din ito,” tugon niya at lihim
na napabuntong-hininga.

Kung hindi ba naman sa kagaguhan niya ay hindi siya magkakaganito ngayon. Mariin
siyang pumikit pero hindi iyon nakakatulong. Pabalik-balik lang na bumabalik sa
isip niya ang ginawang niya sa dalaga kanina.

“Fuck,” mahina siyang napamura, naikuyom ang kamao at kapagkuwan ay napalabi siya.

That taste, goddammit! It was… addicting! Damn that sweet fucking taste of her!

“Tangina…” Parang gusto niyang maluha sa sobrang frustration sa sarili.

Napasabunot siya sa sariling buhok at nagmulat ng mga mata. Kanina pa sila umiinom,
ang ibang estudyante ay kanya-kanya nang pumasok sa mga tent nila.

Tumingin siya sa direksyon kung nasaan ang tent nina Alyssa, kasama ang kaibigan
nito. Kanina pa pumasok ang dalawa sa loob ng tent. Marahil ay natutulog na ang
dalaga ngayon.

Muli siyang tumungga ng alak. Pero kahit lunurin niya ng alak ang sarili, hindi
maalis-alis sa panlasa niya ang natikman kanina. Habang-buhay iyong nakatatak sa
sarili niyang dila.

“Damn you, Alyssa. You taste so good, baby…” bulong niya sa sarili, muling pumikit
ng mariin.

Binalikan niya sa isip ang nangyari kanina sa malaking puno. He got carried away.
He can’t help it. Alam at nakikita niya kung paanong naguguluhan si Alyssa.

He knew that she’s starting to feel something for him. Kaya hindi niya napigilan
ang sarili kanina. Naubos na ang pagtitimpi niya.

Kung puwede lang niyang pasukin ang puso nito at basahin kung ano ba talaga ang
tunay na nararamdaman niyon. Pero ayaw niya itong biglain. Makakapaghintay siya.
Maghihintay siya kahit anong mangyari.

Muli siyang nagmulat ng mga mata at kumuha ng flashlight mula sa loob ng tent niya.

“Saan ka pupunta?” Tanong ni Jude.

Nilingon niya ito.

“May malapit na waterfall dito, titingnan ko,” tugon niya.

“Talaga? Paano mo nalaman?”

Natigilan siya sa tanong ng kasama. Of course, he knew this place. Saulado niya
ito. He was the one who personally chose this camping site and suggested it to the
owner of the school. Sinigurado niyang safe ang mga estudyante dito, mas lalo na si
Alyssa.

“Gusto mong sumama?” Tanong niya.

Umiling ito.

“Inaantok na ako, ikaw na lang. Bukas ko na lang titingnan. Ingat ka,” tinapik siya
nito sa balikat.

Zeke nodded and walked away. Dala ang flashlight ay tinahak niya ang daan patungo
sa waterfall. Medyo malayo iyon sa camping site.

Nang makarating doon ay napabuntong-hininga siya. Malakas ang bagsak ng tubig pero
gusto niya ang waterfall dito. Minsan na rin siyang nakapunta dito kasama si
William, Hunter at si Drew.

Pinatay niya ang ilaw ng flashlight at unti-unting hinubad ang mga saplot. Pinatong
niya iyon sa bato malapit sa kinaroroonan niya. He badly need cold water right now.
Iyon ang kailangan ng katawan niya.

Nilubog niya ang sarili sa tubig. Umabot iyon hanggang sa dibdib niya. Maliwanag
ang buwan kaya hindi gaanong madilim.

Napangiti siya nang unti-unting humupa ang init ng katawan niya. Ito ang unang
pagkakataong tila na-torture siya dahil lang sa isang babae.

Kapag nagkakaganito siya noon, mabilis siyang nakakakuha ng babae na tutugon sa

pangangailan niya. Pero iba ang ngayon. Uhaw na uhaw siya pero hindi niya
tinangkang kumuha ng ibang maiinom.

He’s always focus with one drink that he wanted to taste, he wanted to keep only
for him and he wanted to drink for the rest of his life. That kind of drink is like
drugs, it’s addicting. Now that he taste it, he can’t help but to crave for more.
He want it, exclusive only for him. A very expensive drink that only him can
afford. A kind of drink that only him can avail.

Napatingala siya sa buwan at napabuntong-hininga. Nilubog niya ang sarili sa ilalim

ng tubig. Nagtagal siya doon, dinama ang malamig na tubig mula sa waterfall.

Nang inahon niya ang ulo sa ibabaw ng tubig ay nakapa-presko ng pakiramdam niya.
But he stilled when he noticed someone.

Medyo malayo ito sa kaniya, nakatingin ito sa tubig. Only to realize that he knew
the woman. Anong ginagawa ng babaeng ito sa lugar na ito?
Halos matulala siya nang makitang hinuhubad nito ang buong saplot.

“Tangina…” Mahina siyang napamura sa sarili, hindi magawang alisin ang tingin sa
babae.

He saw her naked!

What will he do now? Should he let her know that he’s here?

Kulang na lang ay mataranta siya. Kitang-kita niya ang hubad na katawan nito, ang
malulusog na dibdib, ang magandang hugis ng katawan at balakang, ang mahabang buhok
na nakabuhaghag at ang pinaka-maselang parte ng katawan ng dalaga. This is… a big
torture, goddammit!

Nang unti-unti itong lumusong sa tubig ay tila bigla siyang hiningal. That woman
will be the death of him!

“Alyssa, you brat. When will you make me feel like this? You’re always putting me
in great torture, damn,” mariing bulong niya sa sarili.

Nakita niya itong lumangoy, halatang sabik sa tubig. He can see on her beautiful
face that she’s enjoying the water without even knowing that someone is watching
her.

Naikuyom niya ang kamao. Paano pala kung hindi siya ang naririto? Hindi ba nag-
iingat ang babaeng ito?

Patuloy niya itong pinanood. She’s all wet and look so hot with her long hair.

Mahina siyang napadaing at mariing pumikit. God, he’s having a hard on. Mas sumakit
lang lalo ang puson niya! Tanginang buhay ’to!

How can he ignore this temptation? He gritted his teeth as he move towards her
direction.

“Malalim na ang gabi, Alyssa. Anong ginagawa mo dito?” Mariing tanong niya.

Narinig niya itong napasinghap sa gulat.

Akmang sisigaw ito nang mabilis niyang tinakpan ang bibig ng dalaga mula sa likod
nito. Nanigas ito at napahawak sa kamay niya, inaalis iyon.

Unti-unti niyang inalis ang kamay sa bibig nito.

“H-Hindi ko alam na m-may tao d-dito,” kaagad na paliwanag nito.

Malakas siyang napabuntong-hininga.

“Delikado dito. Bumalik ka na doon,” aniya sa mahinang boses.

Totoong delikado dito. Kung hindi ito aalis ngayon ay delikado ito sa kaniya.

“S-Sorry, Zeke. H-Hindi kasi ako makatulog kaya naglakad-lakad ako tapos nakita ko
dito. Hindi ko alam na nandito ka,” nauutal itong nagpaliwanag.

That made him smile. She’s like a little kitten right now. Where’s his baby tiger?
Maybe she’s just shock right now. Kung normal lang ang sitwasyon ay sigurado siyang
makakalmot na siya ng babaeng ito o kaya ay masasapak.
“Leave here and—” He stilled and stop from talking.

Palagi niyang nakakalimutan ang mga lalabas mula sa bibig niya sa tuwing kaharap
niya si Alyssa. Palagi siyang nakakapagsalita ng ingles. Masuwerte lang siya dahil
palagi iyong hindi napapansin ng dalaga.

“Umalis ka na,” bulong niya malapit sa tenga nito.

Gusto niyang pagsisihan ang ginawa dahil nagulat niya ito dahilan para mapaatras
ang dalaga at dumampi ang hubad na katawan nito sa katawan niya.

Mahina siyang napamura. Awtomatiko niya itong hinapit sa beywang habang nasa likod
pa rin siya nito.

He… changed his mind. He don’t want to let go of her now. If he don’t get rid with
this shit right now, he might end up at the mental hospital.

Forgive me, baby.

He gently push Alyssa towards the rock.

“Z-Zeke—”

“Patawarin mo ako, hmm? Kailangan ko itong ilabas, Alyssa,” anas niya malapit sa
tenga nito.

Kinuha niya ang dalawang kamay nito gamit ang isang kamay at inangat patungo sa
malaking bato. Ang isang kamay niya ay mahigpit na nakahawak sa beywang ng dalaga.

Napasinghap ang dalaga nang diniin niya ang kahabaan sa likuran nito. He bend a
little and put his length in between her legs under the water.

“A-Anong— Z-Zeke…”

I won’t penetrate you, I promise.

“Stay still,” he whispered behind her ear.

Mahina itong umungol nang umulos siya. He push himself in between her legs,
imagining that he’s inside of her. He push and pull in a very slow motion. Kahit
ganito lang. Kahit ganito lang muna.

“Alyssa…” mahina siyang napadaing, sabay halik sa tenga nito.

She smells so nice. God, this woman made him crazy.

Patuloy siyang umulos sa pagitan ng mga paa nito, napayakap sa hubad na katawan ng
dalaga. She’s so soft and her body feels so hot.

A soft moan escape from Alyssa’s mouth when his hand reach her feminity. He played
with her cl*t while he’s still thrusting in and out in between her smooth legs
under the water.

“Fuck, baby…” Tuluyan na siyang nahihibang, binilisan ang galaw ng daliri sa

pagkababae nito.

Ramdam na ramdam ng daliri niya ang madulas na likidong lumalabas sa dalaga.

Nagpapatunay lang ito na malakas ang epekto niya kay Alyssa. Habang tumatagal ay
mas lalo iyong dumudulas, mas lalo siyang ginaganahang paglaruan ang maselang parte
na iyon ng dalaga.

Mahina itong napapaungol habang siya ay patuloy ang pagkiskis ng kahabaan niya sa
pagitan ng mga binti nito habang nilalaro ng daliri niya ang kaselanan ng dalaga.

He’s almost there. He’s almost…

“Tangina!” Mariin siyang napamura kasabay ng pagsigaw nito at nakakakilabot niyang

daing nang pareho silang sumabog.

Napakaraming katas ang lumabas mula sa kaniya. He almost tremble, damn!

Hinihingal na napayakap siya sa dalaga mula sa likod. Nagtaas-baba ang dibdib nito,
halatang dinadama pa rin ang kakatapos lang na orgasmo.

Pinihit niya ito at mahigpit na niyakap. Hindi na niya alam kung sino sa kanila ang
may pinakamalakas na tibok ng puso. Basta lang niyang niyakap ng mahigpit si
Alyssa.

Alyssa is his always temptation. A temptation that he couldn’t resist.

Hanggang kailan siya papahirapan ng babaeng ito? Hanggang kailan ang pagkahibang na
ito?

To be continued…

A/N: Mas lalo ko talaga kayong pinapasabik 😁😁😁

Zeke niyo, SOOOOBRAAAAANG BAAAAALLLLIIIIWWWW NAAAA 😂😂 Pinapahirapan ko talaga

siya 😂😂🤧🤧

Chapter 20 (Cliff)

CHAPTER 20

“ALYSSA, may waterfall daw dito. Punta tayo doon mamaya!” Excited siyang hinarap ni
Angelu, tuwang-tuwa na may waterfall malapit sa campsite nila.

“W-Waterfall?” Natigilan siya.

“Bakit? Ayaw mo? Maganda daw doon, eh,” anito, matamis na ngumiti.

Akmang sasagot siya nang may nagsalita.

“Magandang umaga mga magagandang dilag. Kape sa umaga, akin ka sa gabi,” kumindat
sa kaniya si Zeke, sabay abot ng hawak nitong paper cup na may lamang kape.

“Malandi,” inis na bulong niya.

Si Angelu ay natatawang kinuha ang isang paper cup at tila kinikilig na lumayo sa
kanila ni Zeke.

“Kape? Ayaw mo? Mainit-init pa. Katulad ng mainit na gabi natin kagabi doon sa ilo
—” Napaatras ito nang sumugod siya.

“Sabi ko na susugurin mo ako, eh. Ang liit-liit mo na nga, susugod ka pa. Isang
ihip ka lang, babagsak ka na… sa puso ko,” ngumisi ito.

“Dimunyu ka!” Namumula ang buong mukhang inabot niya ang buhok nito at sinabunutan.

“Aray naman, Pangit! Aray! Aray! Napapaso ako ng kape, o,” reklamo nito habang
inaalis ang kamay niya sa buhok nito.

Tatawa-tawa ang gago habang nakatingin sa kaniya. Humigop ito mula sa paper cup na
hawak.

“Ang sarap,” pumikit ito, nakangiti.

Nang magmulat ng mga mata ang binata ay mapungay na ang mga matang nakatingin sa
kaniya.

“Sobrang sarap,” bulong nito, umangat ang sulok ng labi.

Naikuyom niya ang mga kamao at nag-ipon ng lakas. Mabilis niya itong nilapitan at
kapagkuwan ay gigil na tinuhod ang pagitan ng mga hita nito.

Natapon ang kapeng hawak ng binata kasabay ng pagluhod at dumaing.

“Tang… ina,” mariin itong napamura habang ang mga kamay ay nasa pagitan ng mga hita
nito.

Nang nag-angat ng tingin ang binata sa kaniya ay ngumisi siya.

“Serves you right, you maniac,” aniya at naglakad papalayo.

“H’wag kang magpapahuli sa akin, Alyssa. Kapag nahuli kita sisiguraduhin kong hindi
lang kiskis ang gagawin ko,” pahabol nito habang naglalakad siya palayo.

Si Angelu na nakita ang ginawa niya ay napanganga sa kaniya.

“Halika na, nauna na ang mga kasama natin. Kailangan nating mag participate sa
activity,” aniya at hinila ang kaibigan.

“Anong kiskis ang sinasabi niya?” Natatawa at naiintrigang tanong ng kaibigan.

Hindi niya ito pinansin sabay kagat sa ibabang labi. What happened last night, did
she willingly let him do those things to her last night? Kapag iniisip niya iyon,
pakiramdam niya ay sinapian siya kagabi at basta-basta na lang pumayag sa ginawa ni
Zeke.

Inis na inis siya at naguguluhan. Bakit wala siyang lakas na ipagtulakan at

pagbawalan ang lalaking iyon? He already marked her. Tila naging sunod-sunuran na
ang katawan niya sa binata. Mas lalo siyang naiinis. Natatakot na siya sa tuwing
malapit ito. Natatakot siya sa sarili niyang katawan dahil tinatraidor siya niyon.

Kagabi ay kaagad siyang umalis at iniwan ang binata. Hindi siya makatulog kagabi
dahil pa rin sa lalaking iyon kaya naglakad-lakad siya at natagpuan ang waterfalls.
Pero pinagsisihan niyang pumunta siya doon. Mas malala pa ang nangyari kaya mas
lalong hindi siya makatulog nang bumalik siya sa tent nila ni Angelu.

Nagtipon-tipon silang lahat para sa activity na gagawin. Paraan na rin ito ng mga
professors para makita ang teamwork nila kaya may kanya-kanya silang grupo.
Unfortunately, ka-team niya ang kuhol. Sampung team ang nabuo, tig-lima sila kada
grupo.

“Tandaan niyo ang kulay ng team niyo. Iyon lamang ang kulay na hahanapin ninyo.
Goodluck, students. I’m looking forward to see how you bond with each other.
Importante ang teamwork sa activity na ito. Kung sino ang unang tatlong grupo na
makakabalik dito dala ang mga panyo at sila ang panalo,” anunsyo ng professor.

“Yellow ang kulay natin, hindi ba?” Tanong ni Alex, ang ginawa nilang leader sa
team nila.

Tumango siya.

“Ten yellow handkerchiefs ang hahanapin natin. Sabi ni prof ay pinuwesto na nila
dito sa gubat ang mga panyo at hahanapin na lang nating lahat. Kailangan mabilis
tayo. Posibleng nasa taas ng puno o nasa mga damuhan,” nag-umpisa siyang magsalita
at tinali ang buhok gamot ang dilaw na panyo.

Silang lima ay may kanya-kanyang panyo na kulay dilaw, nangangahulugan na

magkakampi silang lima. Ang iba niyang kasama ay itinali sa ulo at ang iba ay sa
braso.

“I guess we have to spread. Bumuo tayo ng dalawang grupo at—”

“Sasama ako sa’yo, Alex,” ani Lhean, matamis na ngumiti sa leader nila.

Si Alex ay tumingin sa kaniya at mabait na ngumiti.

“Sama ka na rin sa akin, Alyssa,” anito habang nakatitig sa kaniya.

Tumango siya. Ang dalawa nilang kasama ay saktong magkasintahan kaya silang tatlo
ni Alex at Lhean ang magkasama.

Nang mag signal ang professor nila ay kaagad silang kumilos lahat. Nagkanya-kanya
ng direksyon na pupuntahan.

“Goodluck, my friend! See you later!” Kinawayan siya ni Angelu.

Nginitian niya ito. Nasa red team si Angelu. Sayang at hindi sila magka-grupo.

Si Alex ay bahagya siyang inalalayan nang mag-umpisa silang maglakad. Nagpasalamat

siya sa binata. Si Lhean ay panay ang ismid sa kaniya. Hindi niya ito pinansin,
inabala ang sarili sa paghahanap.

Hindi pa man nakakalahati ang nilalakad nila ay panay na ang reklamo ni Lhean.
Pagod na daw ito.

Ang arte ng kuhol na ’to.

“Alex,” tawag niya sa leader nila.

Lumingon ito sa kaniya. Itinuro niya ang nakitang panyo sa taas ng puno.

“Sige, aakyatin ko,” anito at nginitian siya.

Tumango siya at pinanood itong akyatin ang puno, walang kahirap-hirap na kinuha ang
panyo. Nang bumaba ang binata ay natawa siya nang makitang marumi na ang damit nito
at pati mukha.
Naiiling na pinunasan niya ang pisngi nito. Alex smiled at her. Titig na titig na
naman ito sa kaniya.

“Salamat, Alyssa,” anito habang nakatingin ng diretso sa mga mata niya.

Nagkibit-balikat lang siya at muling naglakad. Alex is one of the smartest in their
school. Palagi itong nakangiti sa kaniya sa tuwing nakakasalubong siya sa school.

Ang alam niya pamangkin ito ng may-ari ng school. He is rumored to run as President
for the Student Council. He deserve it though. Maliban sa matalino ito ay marami na
rin daw itong naitulong sa school nila kahit noong freshman pa lang ito. He is now
in Third Year. Madalas din itong pagkaguluhan ng mga estudyante sa school nila.

“By the way Alyssa, kaano-ano mo si Zeke?” Napatigil siya sa paglalakad nang
marinig ang tanong ni Lhean.

“Bakit?” Balik-tanong niya.

Ngumiti ito.

“We’re friends na kasi. He’s very handsome and I want to know him more. Mukhang
close kayong dalawa. Alam mo ba kung saan siya nakatira para mapuntahan ko siya for
—”

“Magkasama kami sa iisang bahay,” diretsong tugon niya dahilan para matigilan ito.

“Oh, I see. Kamag-anak mo ba siya?” Kumunot ang noo nito.

“Hindi,” balewalang tugon niya at tinalikuran ito.

“Bastos ka talagang kausap. Napakayabang mo,” anito kaya muli siyang tumigil sa
paglalakad.

“Nasa kalagitnaan tayo ng activity, Lhean. You can ask me after this. Unahin muna
natin ito bago ’yang kalandian mo,” walang preno siyang nagsalita at tinaasan niya
ito ng kilay.

“You bitch! How could—”

“Lhean, stop it. Let’s finish this first,” saway ni Alex.

Umirap siya at tuluyang tumalikod. Pinagpapawisan na siya habang papalayo sila nang
papalayo. Thankfully, anim na panyo na ang nahanap nila. Apat na lang at mabubuo na
iyon. Sana lang ay may nakita na rin ang dalawa nilang kasama para maaga silang
matapos.

Si Alex ay inabutan siya ng mineral water.

“Salamat,” aniya sa binata at binuksan ang mineral.

Si Lhean ay nakita niyang naglakad papalayo sa kanila.

“H’wag kang masyadong lumayo baka may bangin diyan at mahu—” Hindi pa man niya
natapos ang sasabihin ay sumigaw na ito kasabay ng paghulog ng katawan.

Mabilis niyang binitawan ang mineral water at tumakbo papalapit sa babae. Si Alex
ay ganoon din ang ginawa. Sabay nilang hinawakan si Lhean sa magkabilang kamay pero
nawalan siya ng balanse ay nahulog din ang katawan. Mabilis siyang napakapit sa
kahoy at tumingala.

Alex is in shock. Hindi nito alam kung sino ang hahawakan sa kanilang dalawa ni
Lhean.

“G-Go ahead. Save Lhean first, Alex. Ayos lang ako,” aniya at tumingin sa ibaba.

Bangin!

Napakalalim ng bangin. Kapag nahulog siya doon ay siguradong hindi na siya aabutan
ng buhay kinabukasan.

Muli siyang nag-angat ng tingin, hindi pinakita ang takot at ngumiti kay Alex.

“Hilain mo si Lhean, ayos lang ako. Matibay itong kinakapitan ko,” aniya, pinilit
na hindi manginig ang boses.

Tumango si Alex at hinila si Lhean. Bago umangat ang katawan ng babae ay tumingin
ito sa kaniya at kapagkuwan ay ngumisi.

Sa hindi inaasahan ay sinipa nito ang kamay niya sa paraang hindi mapapansin ni
Alex dahilan para mabitawan niya ang kinakapitan.

Gulat na sinundan niya ng tingin si Lhean, nakangiti nang tuluyang nakaligtas mula
sa pagkakahulog sa bangin.

Si Alex ay hinabol pa ang kamay niya para hawakan siya pero huli na ang lahat.

She fell of the cliff. Pikit mata niyang hinintay ang pagbagsak ng katawan niya
kasabay ng takot at pagtulo ng luha.

“Zeke!” She shouted that name before she fall.

Tumama ang katawan niya sa kung saan at paunti-unti ay nandilim ang paningin.

“Zeke…” she whispered as she close her eyes.

Tuluyan siyang nawalan ng malay kasabay ng pag-agos ng likido mula sa binti at ulo
niya. She fainted while murmuring Zeke’s name.

To be continued…

A/N: 😩😩😩

Chapter 21 (Inlove)

CHAPTER 21

MAHINANG napadaing si Alyssa at unti-unting nagmulat ng mga mata. Muli siyang

napadaing nang maramdaman ang hapdi sa binti niya.

Pinakiramdaman niya ang sarili bago tuluyang bumangon. Napahawak siya sa sariling
ulo nang sumakit iyon. Hinawakan niya ang sariling ulo. Nakahinga siya nang maluwag
nang masiguradong wala siyang sugat doon.
Ang dugong tumutulo ay hindi nanggaling sa ulo niya kundi sa noo. Kinapa niya ang
sarili noo at napagtantong may sugat siya doon.

Tiningnan niya ang binti. Nanginginig ang buong katawan na tiningnan niya ang
maliit at matulis na kahoy na nakabaon sa binti niya.

Kinagat niya ang ibabang labi at muling napadaing. Humugot siya ng lakas ng loob
bago hawakan ang kahoy na nasa binti niya at buong tapang iyong hinugot.

Malakas siyang napasigaw kasabay ng pagpatak ng mga luha niya. Sa nanginginig na

mga kamay ay tinanggal niya ang panyo na ginawa niyang pantali sa buhok kanina at
tinali ang sugat sa binti.

Pinunit din niya ang laylayan ng damit, dinagdagan ang tali sa binti niya.

Tumingala siya at emosyonal na umiyak. Napakalalim ng bangin na ito. Nakita niya

ang puno. Ang punong sumalo sa kaniya kanina bago tuluyang bumagsak ang katawan
niya. Iyon ang nagligtas sa kaniya. Kung hindi siya nasangga niyon ay siguradong
hindi na siya nakakahinga ngayon.

Nanginginig na niyakap niya ang sarili. Maliligtas ba siya dito? Alam niyang
hihingi ng tulong si Alex pero hindi puwedeng magtagal siya dito lalo na sa
sitwasyon niya ngayon. Mauubusan siya ng dugo kapag hindi siya kaagad mahanap.

Muli niyang sinipat ang binti niya. Kailangan niya iyong dagdagan ng pantali para
mapigilan ang pag-agos ng dugo niya.

Muli niyang pinunit ang laylayan ng damit. Panay ang pagngiwi niya sa bawat kirot
ng sugat.

Sinubukan niyang tumayo at paika-ikang naghanap ng kahoy para gawing tungkod.

Muli siyang tumingala. May naghahanap na ba sa kaniya ngayon? Sana ay dumating sila
kaagad. Takot na takot siya dito. Napakarami pa niyang pangarap. Hindi puwedeng
dito lang matatapos ang buhay niya.

Kinalma niya ang sarili at humugot ng malalim na hininga. Naririnig niya ang sigaw,
tinatawag ang pangalan niya. Nakaramdam siya ng pag-asa at muling umiyak.

“N-Nandito ako,” walang kasing-hina ang boses niya.

Hindi siya makasigaw sa pinaghalong takot at panginginig ng boses niya.

“T-Tulungan niyo ako,” muli ay walang kasing-hina ang boses niya habang
nagsasalita, tahimik na umiiyak.

“Alyssa!” Napapitlag siya sa malakas at pamilyar na boses na iyon.

Lumingon siya sa paligid, hinahanap ito. Napakalapit ng boses nito sa kinaroroonan

niya. Kumabog ng napakalakas ang puso niya nang marinig ang boses na iyon. Sa
pagtawag pa lang ng pangalan niya, nahimigan na niya ang pagiging desperado nito na
tila anumang sandali ay mababaliw na kapag hindi siya kaagad makita.

“Z-Zeke…” Bulong niya.

“Goddammit, Alyssa! Sumagot ka!” Palakas nang palakas ang papalapit na boses nito.

Mas lalo siyang naiyak. Humakbang siya para hanapin ang kinaroroonan nito.
Nabitawan niya ang hawak na pang-tungkod pero wala siyang pakialam. She’s desperate
to be near him. She wanted to feel that she’s safe beside him.

“Alyssa, please! Baby, please answer me. Alyssa!” Muling sigaw nito.

Akmang ibubuka niya ang bibig para ipaalam na naririto siya nang makita niya ito
mula sa hindi kalayuan. Natigilan ito nang makita siya at halos hindi makakilos sa
kinatatayuan.

Nakita niya ang pamumutla ng binata nang sinuyod siya ng tingin. Mabilis itong
humakbang sa kinaroroonan niya at akmang yayakapin siya nang muli itong matigilan.
Tila takot na takot itong hawakan siya. Nakita niya ang pag-aalangan sa mga mata
nito sa dahilang baka masaktan siya kapag niyakap siya nito.

Siya na mismo ang humakbang at niyakap ang binata. Awtomatiko siyang ikinulong ni
Zeke sa mga bisig nito kasabay ng paghagulhol niya ng iyak sa matigas na dibdib ng
binata.

Paulit-ulit itong nagmumura habang yakap-yakap siya. Hinayaan siya ng binata na

umiyak nang umiyak. Panay ang hagod nito sa likod niya at panay ang halik sa ibabaw
ng ulo niya na tila ba ito ang paraan niyon para patahanin siya.

“L-Lhean pushed me,” mahinang sumbong niya.

Nanigas ang katawan nito sa narinig at tumingin sa kaniya. Napatingala siya sa

binata.

“Sinadya niyang mahulog ako sa bangin. Tinulungan ko siya pero sinadya niya akong
ipahamak,” sunod-sunod ang pagtulo ng mga luha niya habang nagsasalita.

Dahan-dahan nitong pinunasan ang mga luha niya, emosyonal na nakatingin sa kaniya
sabay ng pag-igting ng panga nito.

Masuyo nitong pinunasan ang mga luha niya gamit ang daliri. Napatigil siya sa pag-
iyak nang makitang unti-unting dumilim ang mukha nito habang nakatingin sa noo
niya.

She felt his hand trembled while looking at her whole face. Nakaramdam siya ng
kilabot nang makita ang walang emosyong mga mata nito.

“Z-Zeke…” untag niya sa binata.

Tila wala itong naririnig na sinipat ang ulo niya, tinitingnan kung may sugat siya
doon. Sunod nitong sinipat ay ang leeg niya hanggang sa bumaba ang tingin sa binti
niya. Napapitlag siya nang marahas itong magmura at muli ay tumingin sa mukha niya.

Akmang magsasalita siya nang dumating ang isang grupo. Napakarami nila. Naka-
uniporme lahat.

Tumingin ang tila leader ng grupo kay Zeke at magalang na napayuko ng ulo, kaagad
na nag-iwas ng tingin sa binata at tumingin sa kaniya.

“Miss Nuñez, we will treat you as fast as we can. Please come with us. Cooperate
with us, Miss. We don’t want to get fired,” alanganin itong ngumiti sa kaniya.

Nagtataka man ay kumalas siya mula kay Zeke. Kalmado siya nitong tinanguan.
Napakaseryoso ng mukha nito.

May dalang stretcher ang mga ito at kaagad siyang inasikaso. Napakabilis ng
pangyayari. Kaagad silang nakaalis sa bangin na iyon. May daan papalabas ng bangin
kaya hindi nahirapan ang mga ito.

Natagpuan na lang niya ang sariling nasa loob na ng ambulansya. Ang mga kapwa niya
estudyante ay nagkakagulo dahil sa nangyari sa kaniya pero kaagad silang inasikaso
ng mga professor at sabay-sabay na pinaakyat sa bus dahil nagdesisyong umuwi na
dahil sa nangyari sa kaniya. Si Angelu ay halos mangiyak-ngiyak pa nang makita
siya.

Unti-unti siyang bumangon para patigilin ito dahil gustong-gusto nang umiyak.
Akmang magsasalita siya nang magulat silang pareho sa nangyari. Narinig niya ang
pagsigaw ni Lhean habang kaharap nito si Zeke.

Nakita niya sa akto kung paanong umangat ang palad ng binata.

“Zeke!” Sigaw niya at mabilis na bumaba ng ambulansya, walang pakialam kahit paika-
ika siya.

Zeke automatically look at her. Walang emosyon ang mga mata nito. Mabilis niya
itong nilapitan at inabot ang nanginginig nitong kamay.

“H’wag kang mananakit para sa’kin,” aniya sa mahinang boses.

Inabot niya ang magkabilang pisngi ng binata at nginitian ito, pinapakita na maayos
lang siya. Wala pa ring emosyon ang mga mata nito.

“Zeke, come back here, please,” hinaplos niya ang pisngi nito.

Unti-unti ay tumitig ito sa mga mata niya na tila ba biglang natauhan. Pero ang
talim sa mga mata nito ay hindi naaalis.

Tiningnan niya si Lhean.

“Pumasok ka na sa bus. Magtutuos tayo kapag maayos na ako,” mariing sambit niya.

Kaagad itong tumalikod at halos patakbong umakyat ng bus.

Muli ay tumingin siya kay Zeke. Mabilis siya nitong binuhat na ikinabigla niya.
Dinala siya nito sa ambulansya at maingat siyang pinahiga ulit doon.

Si Angelu ay pumasok din sa loob para samahan siya sa ospital. Sobra itong nag-
aalala sa kaniya kaya gustong siguraduhin na maayos lang siya.

Habang nasa biyahe ay katabi niya si Zeke. Tahimik ito pero mahigpit na hawak ang
kamay niya. Ang kaibigan niya ay nakasandal sa upuan, nakaidlip.

“Sorry,” aniya sa binata.

Alam niyang pinag-alala niya ito. Ramdam niya iyon.

Tumitig ito sa mga mata niya at kapagkuwan ay dinala ang kamay niya sa bibig nito.
Mariin itong pumikit habang dumadampi ang labi ng binata sa likod ng palad niya.

Nang magmulat ng mga mata ang binata ay hindi nakaligtas sa paningin niya ang
likido sa gilid ng mga mata nito.

Kaagad siyang nag-iwas ng tingin kasabay ng pagkabog ng puso niya. Kaagad din
siyang napatingin sa binata nang dumukwang ito. Inaasahan na niyang dadampian siya
nito ng halik sa mga labi pero hindi niya inaasahan kung gaano siya nito kaingat na
hinalikan na para bang iyon ang pangpa-kalma nito sa sarili.

Pinalalim nito ang halik, mabagal at nanghihingi ng tugon mula sa kaniya.

Awtomatikong tumugon ang labi niya, binigay ang gusto nito. Aminin man niya o sa
hindi, pag-aari ng lalaking ito ang lahat sa kaniya. Ito lang ang tanging may
karapatan— ang tanging binigyan niya ng karapatan.

Nang maghiwalay ang mga labi nila ay emosyonal siya nitong tiningnan. Napatitig
siya sa binata kasabay ng pag-amin siya niya sa sariling nararamdaman.

Tumulo ang mga luha niya at tila gustong sumabog ng puso niya. She’s inlove.

Buong puso niya iyong inaamin sa sarili. Sa murang edad, naramdaman niya ang
ganitong klaseng pag-ibig. Marahil ay noon pa niya ito nararamdaman pero ngayon
lang niya nagawang aminin sa sarili.

I’m inlove with you, Zeke.

She fell inlove with this man right in front of her.

To be continued…

A/N: Hays ang puso ko, hulog na hulog sa dalawang ito 😍😍😍

Chapter 22 (Message)

CHAPTER 22

“SHE’S okay now. Her CT scan is clear and her x-ray is okay as well. Though she
said that she fainted, that was because of shock. Let’s just be thankful that
there’s no serious problem, Mr. Velasquez. We will focus on her and will do
everything just to make her comfortable,” the doctor said when he finally got out
from Alyssa’s private room.

Nakahinga siya ng maluwag at tumango sa doktor. He personally know the doctor in

this hospital. Kaagad siya nitong nakilala kaninang dumating sila. Kaagad nitong
nakuha ang sitwasyon niya nang makita ang suot niya. Napailing na lang ito at lihim
siyang tinapik sa balikat. Ito mismo ang umasikaso sa dalaga.

“Thank you, Dr. Naiad. I owe you this,” aniya sa doktor na kaagad siyang nginitian.

“Ayokong maging tsismoso kaya iintindihin ko ang sitwasyon mo. The way you look at
the child, I can see how you care for her,” anito at napailing.

“She’s not a child anymore, okay?” Depensa niya.

“I know. I just can’t believe it. I saw how scared Zeke Velasquez is when he
entered the emergency room earlier. I haven’t seen you on that expression before,”
mahina itong natawa.

“Shut up, Ragian West Naiad,” sinambit niya ang buong pangalan nito.

Natatawang tumingin ito sa pinto ng private room ni Alyssa at iniluwa niyon si

Angelu.
Hindi nakaligtas sa paningin niya ang pag-angat ng sulok ng labi nito habang
nakatingin sa kaibigan ni Alyssa.

“Alyssa is still sleeping. I’ll buy some food for her. Gugutumin siya sigurado,”
kaagad na sambit nito nang makalapit at kapagkuwan ay tumingin kay Ragian.

Awtomatikong tumaas ang kilay ng dalaga.

“What?” Iritadong tanong nito.

Ragian just smile as he look at Angelu.

“You were the first one who shouted at me in the emergency room, Miss Mataray. Ako
ang palaging sumisigaw sa ospital na ito. You broke my record. Hindi kita
makakalimutan,” ngumisi ito at namulsa sabay talikod.

Nakasimangot na nag-iwas ng tingin si Angelu sa kaniya nang tiningnan niya ito.

It’s true that Angelu shouted at Ragian earlier. Naiintindihan niya dahil nag-
aalala ito ng sobra kay Alyssa.

“H’wag mo siyang pansinin,” aniya sa dalaga.

Tumango ito at nagpaalam para lumabas. Pumasok siya sa private room ni Alyssa at
umupo sa tabi nito.

She’s sleeping peacefully. She’s like a baby. His little baby.

Hinawakan niya ang kamay ng dalaga at masuyo itong hinalikan sa noo.

“I was so worried like I was going to die,” he whispered.

Bawat segundong hindi niya masilayan ang dalaga kanina habang hinahanap niya ito ay
tila torture sa kaniya. Desperado siyang makita at malaman na ligtas ito.

That was the first time that he got scared just for a woman. He always played with
their hearts, he always dumped them and he always make them cry. But what’s with
Alyssa that he always get easily scared and swayed? This woman is his weakness.

Tiningnan niya ang nakabendang binti ng dalaga. Emosyonal niya iyong hinaplos. Ang
isipin kung paanong nakaya ng dalaga ang sugat sa binti nito ay nagpapasakit sa
puso niya. How was she earlier while treating her own wound? How was she when she
was lonely and scared? Wala siya sa tabi nito. Kumikirot ang puso niya sa isiping
umiiyak mag-isa si Alyssa habang naghihintay ng tutulong dito.

His little baby is so brave. He admire her more. Palagi siyang napapabilib ng
babaeng ito. She’s too brave to the point that he can’t handle her sometimes. Her
personality is too strong that even him got intimidated.

He stilled when Alyssa reached for his hand. Mahina itong dumadaing habang
nakapikit pa rin habang mahigpit na hawak ang kamay niya. Kunot na kunot ang noo
nito habang dumadaing na tila binabangungot.

Dumukwang siya at hinaplos ang pisngi ng dalaga.

“Alyssa,” anas niya sa pangalan nito.

Nagmulat ito ng mga mata. Nakita niya ang takot doon at bigla ay nataranta ito.
Mahigpit niyang hinawakan ang kamay ng dalaga, pinaalam ang presensya niya.

“Nandito ako,” bulong niya sa dalaga.

Tumingin ito sa kaniya. Unti-unting kumalma ang magandang mukha ng dalaga at hinila
ang damit niya na tila ba sinasabi nitong huwag siyang umalis sa tabi nito.

“Hindi ako aalis, pangako,” aniya sa mahinang boses.

Tumitig ito sa mga mata niya.

“N-Nauuhaw ako,” anas nito.

Kaagad siyang kumuha ng mineral water at binuksan iyon. Tinulungan niyang bumangon
ang dalaga para painumin ng tubig.

“Nagugutom ako, Zeke,” muli ay nagsalita ito.

“Bumili na si Angelu ng makakain mo,” tugon niya.

“Naiihi ako,” anito na ikinangiwi niya.

“Kaya mong maglakad?” Tanong niya.

Umiling ito at inangat ang dalawang kamay.

“Buhatin mo ako,” parang batang sambit nito.

Napatitig siya sa dalaga. Bakit parang sinasadya nitong alipinin siya? Napatunayan
niya ang pagdududa nang makitang ngumiti ito.

Hindi siya umimik. Marupok siya sa babaeng ito. Ayos lang kahit habang-buhay siya
nitong gagawing alipin. He’s willing to be her slave, anyway.

“Buhatin mo ako,” ulit nito.

Kumilos siya at maingat na binuhat ang dalaga habang hawak ang dextrose nito.

“Ang bigat mo kahit maliit ka,” mahinang sambit niya.

Hindi ito umimik na ipinagtaka niya. Nasanay siyang pinapatulan siya nito sa tuwing
nang-aasar siya.

“Sasamahan pa kita sa loob ng banyo?” Naka-angat ang kilay na tanong niya nang
hindi ito kumilos pagkatapos niya itong ibaba.

“Puwede?” Inosenteng tanong nito.

Natigilan siya. Damn this woman!

Mahina itong natawa nang makita ang reaksyon niya.

“Biro lang,” anito at paika-ikang naglakad papasok sa loob ng banyo sabay sara sa
pinto.

Sumandal siya sa pader habang hinihintay ito.

“Zeke, tissue,” nagsalita ito mula sa loob.

Mabilis siyang humakbang at kumuha ng tissue. Kinatok niya ang dalaga habang
nakatalikod. Inabot niya iyon habang hindi nakatingin nang binuksan nito ang pinto.

“Salamat,” anito at muling sinara ang pinto.

Muli siyang sumandal sa pader. Nang lumabas ang dalaga mula sa banyo ay kumilos
siya para harapin ito.

“Buhatin mo ako ulit,” kaagad na sambit nito.

Walang imik na binuhat niya ang dalaga pabalik sa hospital bed nito. Saktong
dumating si Angelu, dala ang pagkain na binili.

Tuwang-tuwa ito nang makitang gising na si Alyssa at nasiguradong maayos na talaga

ang dalaga. Kaagad din itong nagpaalam na umuwi dahil hinahanap na ito ng mga
magulang. Pupuntahan na lang daw si Alyssa bukas.

Naiwan sila ng dalaga. Nakatingin ito sa kaniya na lalo niyang ipinagtataka. Kanina
pa niya napapansing may kakaiba sa kinikilos nito. Parang nagpapalambing. O siya
lang itong makapal ang mukha para isipin iyon?

“Subuan mo ako,” ngumiti ito.

“Anong isusubo ko?” Mahinang tanong niya dahilan para matigilan ito at kapagkuwan
ay namula ang buong mukha.

Napangisi siya, lihim na nakahinga ng maluwag sa palaging normal na reaksyon ng

dalaga. Mas gusto niyang naiirita at naiinis ito sa kaniya. In that way, he can
handle his little baby. Mas sanay siyang sinusungitan siya ng dalaga.

“Gutom na ako, subuan mo na ako,” anito habang hawak ang tiyan.

Bumaba ang tingin niya doon. Gusto niya itong subuan, ibang klaseng subo. Ang subo
na magpapalaki sa tiyan nito.

Natawa siya sa sarili.

Don’t go there, Zeke.

Naiiling na inasikaso niya ang dalaga. Nagawa siya nitong utos-utusan nang wala man
lang reklamo mula sa kaniya. Hindi siya sanay ng inuutusan. Siya itong palaging
utos nang utos pero dahil si Alyssa ito, anong magagawa niya?

“Sorry nga pala,” anito matapos nguyain ang kinakain.

“Saan?”

Itinuro nito ang sariling buhok.

“Hindi nakatali ang buhok ko. Naiinis ka naman kapag nakabuhaghag ’to,” ngumiti
ito, parang guilty na guilty dahil hindi nakatali ang buhok.

Tuloy ay napatitig siya sa dalaga. May kakaiba talaga sa kinikilos nito. Kapag
ganito ang dalaga, baka hindi kayanin ng puso niya.

“Kanina pa nga ako napapangitan sa’yo. Tinitiis ko lang,” aniya sa seryosong boses.

Awtomatiko itong napasimangot.

“Kailan ako lalabas dito?” Tanong nito.

“Baka bukas ay puwede na,” tugon niya, muli itong sinubuan ng pagkain.

Ang takaw nito sa totoo lang. Hindi siya nagbibiro na mabigat ito kahit maliit.
Alam na alam niya kung gaano ito katakaw kumain.

“Hindi ba sumasakit ang binti mo?” Tanong niya.

“Medyo pero ayos lang,” tugon ng dalaga, kaswal na binuksan ang bibig para muling
magpasubo ng pagkain.

Naaliw niya itong sinubuan ng pagkain, lihim na natutuwa. Ni kahit minsan ay hindi
pa niya ito ginawa. Kay Alyssa lang. Ito lang talaga ang natatangi.

Pasimple siyang tumitig sa labi nito habang ngumunguya. Ang sarap sunggaban,
pinigilan lang niya ang sarili.

Naubos nito ang pagkain. Hindi na siya nagulat pa. Pinainom niya ito ng tubig at
muli ay inutusan na naman siya.

She’s enjoying treating him like a slave, huh? Ito ba ang nag eenjoy? Ang alam niya
ay siya ang mas natutuwa. This is kinda cute. He imagined himself working so hard
just to provide this woman’s needs. He is willing to do that.

He meant it that he can be her slave forever.

Nagpapahinga na ito habang hawak ang sariling cellphone. Nagpaalam siya sa dalaga,
sandali itong iniwan at tumawag sa sekretarya niya.

“Miss Delantar, please check for the hospital bills and pay it tomorrow. Yes,
thanks. I’ll leave it to you,” kaagad niyang binaba ang cellphone matapos kausapin
ang sekretarya.

Akmang itatago na niya ang cellphone nang makitang may message doon galing kay
Alyssa.

Kumunot ang noo niya pero kaagad ding naisip na baka nag message ito sa kaniya para
manghiram ng pambayad sa ospital. Kanina pa nito binabanggit at pinoproblema ang
hospital bill nito lalo na nang malaman na nasa private hospital sila.

Kilala siya ni Alyssa bilang Boss Z. Iyon ang naka-save sa cellphone nito. Siya
mismo ang nag save niyon.

Binuksan niya ang message ng dalaga. Para lang magulat sa nabasa kasabay ng
pagkabog ng dibdib niya. Awtomatikong nabitawan niya ang hawak na cellphone,
malakas iyong bumagsak sa tiled floor.

To be continued…

A/N: What’s with the message, Zeke?😁

Chapter 23 (Cold)
CHAPTER 23

ALYSSA laughed at Alex. Binisita siya nito sa ospital, may dalang bulaklak at mga
prutas. Nakakatawa itong kausap dahil mapagbiro. Ang buong akala niya ay palagi
itong seryoso sa pag-aaral.

“Sorry again, Alyssa,” anito at napabuntong-hininga.

Natatawang umiling siya.

“Kanina ka pa sorry nang sorry. Hindi mo naman kasalanan kung bakit nahulog ako
doon sa bangin. You tried to save me and that’s more than enough. Thank you for
trying, Alex,” sinsero niya itong nginitian.

Tumitig ito sa kaniya.

“May… ginawa ba si Lhean? You can tell me and I will—”

“Wala siyang ginawa,” kaagad na putol niya sa sasabihin nito.

She don’t want to tell him about Lhean. She will handle that snail. Sisiguraduhin
niyang ibibigay niya sa babaeng iyon ang hinahanap nito.

“Salamat sa pagbisita, Alex. Mamayang hapon ay puwede na rin akong lumabas.

Kagagaling lang din ni Professor dito, nagdala din ng mga prutas. Na-appreciate ko
lahat. Thank you,” aniya sa binata.

Ngumiti ito habang nakatitig pa rin sa kaniya.

“You’re a nice person, Alyssa. You really got my attention since the first day I
saw you,” napakamot ito sa ulo.

Hindi niya alam ang itutugon.

“I mean… you’re cute and I know that you’re smart. Ang ganda mo rin lalo na kapag
nakangiti. Hindi ka kasi mahilig ngumiti kapag nasa school, eh,” natatawang sambit
nito, sa batok naman ngayon napakamot na tila nahihiya.

Mahina siyang natawa. Alex is kinda cute. Naaaliw siyang tingnan ito.

“Ipagbalat kita ng mansanas, ayos lang ba?” Masuyong tanong nito.

“H-Ha? Naku, h’wag ka nang mag-abala. Ang dami ko nang nakain na prutas kanina,”
natatawang tugon niya.

“Sige. It’s nice to know that you are okay now, Alyssa. I’ll see you soon at our
school. May… sasabihin ako sa’yo kapag maayos na ang lahat,” ngumiti ito.

Kumunot ang noo niya. Akmang magtatanong siya nang bumukas ang pinto, iniluwa niyon
si Zeke.

Napatigil ito sa akmang pagpasok nang makita si Alex sa loob.

“I’ll go ahead now, Alyssa. Magpalakas ka, okay?” Nakangiting ginulo nito ang buhok
niya.

Nakangiting tumango siya at nagpasalamat. Nagpaalam si Alex kay Zeke at tinanguan

lang ito ng huli.
Walang imik na sinara ng binata ang pinto. May dala itong pagkain.

“Kain ka muna bago tayo umuwi. Puwede ka nang lumabas sabi ng doktor,” anito nang
makalapit sa kaniya.

Kumunot ang noo niya nang may mapansin kay Zeke. Kagabi pa niya iyon napapansin.
Parang… matamlay ito.

“Zeke,” tawag niya sa binata.

Awtomatiko itong humarap sa kaniya mula sa pag-aasikaso ng pagkain. Dahil nakaupo

siya sa hospital bed, mabilis niyang naabot ang noo nito, sinalat para malaman kung
may sakit ito.

Nagulat ito sa ginawa niya. Awtomatikong kumunot ang noo.

“Anong ginagawa mo?” Tanong nito, ang suplado ng tono.

Bigla itong naging bugnutin at naging masungit sa harapan niya. May ginawa ba
siyang mali? Hindi siya sanay sa Zeke na kaharap niya ngayon.

“Tinitingnan ko lang kung may sakit ka,” mahinang tugon niya.

“Wala akong sakit,” seryosong tugon nito.

Natahimik siya. Parang bigla siyang nasaktan. Ang cold ng pakikitungo nito sa
kaniya.

“Naaabala ko ba ang trabaho mo? Kaya ko naman mag-isa dito, Zeke. Pasensya dahil
naiistorbo kita,” napakagat-labi siya.

Hindi siya nito pinansin. Sa halip ay inabot ng binata ang kutsara’t-tinidor sa

kaniya kasama ang pagkain.

“Ubusin mo ’yan. Doon lang ako sa labas,” anito at tumalikod.

Ni hindi man lang nito hinintay na tumugon siya. Sinundan niya ito ng tingin
hanggang sa isinara nito ang pinto.

She don’t get it why he’s acting like that. Masyado ba niya itong inalipin kahapon
at nainis sa kaniya? Hindi tuloy siya makakain ng maayos.

Kinuha niya ang cellphone at tiningnan ang message niya kahapon kay Boss Z. Walang
reply mula dito. But Miss Evelyn already called. Nakarating na daw dito ang
nangyari sa kaniya kaya inasikaso na ang hospital bill niya.

Napakasuwerte niya sa sponsor niya. Kailan kaya niya ito makikilala?

Tinapos muna niya ang pagkain bago nagtipa ng message para kay Boss Z. Nagpasalamat
siya para sa hospital bills.

Nakatitig siya sa screen ng phone niya. Bakit hindi ito nagre-reply? Napangiwi
siya. Kinakabahan siya dahil sa sinend niyang message kahapon. Baka nagalit ito.
Baka hindi na siya susuportahan. Anong gagawin niya?

Kaagad siyang napatingin sa cellphone nang tumunog iyon. Napangiti siya nang makita
ang reply mula kay Boss Z.

From Boss Z:
About what you had said yesterday. Are you really sure? May I know him?

Naikagat niya ang ibabang labi ang nagtipa ng reply.

To Boss Z:

Palagi ko po siyang nakikita sa school. Nasa iisang school lang kami.

Hinintay niya ang reply nito. Hindi niya alam kung ano ang nasa isip niya kahapon.
Basta na lang siyang nag message kay Boss Z at sinabi ang nararamdaman niya para
kay Zeke. She message him yesterday that she’s… inlove with someone.

From Boss Z:

What’s his name?

Muli ay naikagat niya ang ibabang labi. Ayaw niyang sabihin ang totoong pangalan.
Baka kung anong gawin nito kay Zeke. Baka ipabugbog nito o ano. Nakakatawa man ang
iniisip niya pero gusto lang niyang makasigurado.

To Boss Z:

Alex.

Binatukan niya ang sarili. Patawarin sana siya ni Alex. Nagamit niya ang pangalan
nito nang wala itong kamalay-malay.

Wala nang reply mula dito kaya nilapag niya ang cellphone. Inabot niya ang tubig at
uminom. Saktong pumasok si Zeke.

Tiningnan niya ito at napansin ang pamumula ng mukha nito. Hindi siya nito
kinakausap. Parang hangin tuloy ang kasama niya.

Hanggang sa pag-uwi sa tinitirhan niya ay wala itong imik. Nakakapanibago at tila

ang bigat ng dibdib niya.

Kinagabihan pagkatapos ang hapunan ay natulog siyang mabigat ang loob. Nagtagal
iyon ng ilang araw hanggang sa umabot ng isang linggo. Araw ng lunes ay puwede na
siyang pumasok sa school. Nakakapaglakad na din naman siya ng maayos.

Si Zeke ay nagpaalam na kahapon na lilipat ng matitirhan. Gusto niya itong tanungin

kung saan ito nakatira pero nahihiya siya. Lalo pa’t hindi ito masyadong umiimik na
pinagtataka niya.

“Alyssa.”

Napalingon siya sa tumawag ng pangalan niya. Si Alex iyon, hinabol siya sa gate
habang papauwi.

“Are you free on Sunday? Can I… invite you?” Alanganin itong ngumiti.

“Saan?” Tanong niya.

Napakamot ito sa ulo.

“Manood ng sine? Or kung saan mo gustong mamasyal,” tugon nito, ngumiti.

Sandali siyang napaisip kung may gagawin ba siya sa Linggo at kapagkuwan ay

tumango.

“Sige. Free naman ako. Tayong dalawa lang ba?”

Tumango ito.

“Ano kasi…” Muli ay napakamot ito sa ulo at kapagkuwan ay umayos ng tayo sabay
tingin sa kaniya ng diretso.

“Gusto kitang ligawan. Sana ay… pumayag ka,” anito habang titig na titig sa mukha
niya.

Nabigla siya sa narinig mula kay Alex. Ilang beses pa siyang napakurap.

Kinakabahang natawa siya.

“S-Sandali, nabigla ako,” diretsong tugon niya.

Mahina itong natawa.

“Pasensya na, nagulat ka ba? It’s okay if you can’t answer me right now, Alyssa.
Ayokong ma-pressure ka. I can wait. I will wait for your answer,” sinsero itong
ngumiti.

Wala siyang nagawa kundi tumango.

“Ahm, is it okay kung ihahatid kita?” Tanong nito.

“H-Ha? Ano… may bibilhin ako. H’wag ka nang mag-abala, Alex. Maraming salamat. Ang
bait mo,” nginitian niya ito.

Tumango ito at ngumiti.

“I’ll see you tomorrow, then. Puwede ko bang makuha ang number mo?” Anito habang
nilalabas ang cellphone.

Wala siyang nagawa nang inabot nito ang cellphone sa kaniya. Binigay niya ang
numero sa binata. Masaya itong nagpaalam at tinungo ang mamahalin nitong kotse.

Napabuntong-hininga siya habang naglalakad pauwi. Ito ang unang pagkakataon na may
nagsabing gusto siyang ligawan. Nakakabigla pala. Hindi niya alam kung masaya siya
o ano.

Nang makarating sa tinitirhan niya ay naabutan niya si Zeke sa salas. Nakasandal

ito sa sofa habang nakatingala. Ang mga mata ay mariing nakapikit.

Dahan-dahan siyang naglakad patungo sa kuwarto niya, ingat na ingat na hindi ito
magising.

“Alyssa.”

“Ay kabayo!” Napahawak siya sa sariling dibdib sa sobrang gulat.

Nilingon niya ang binata na ngayon ay nakatingin na sa kaniya.

“Gising ka pala. Ginulat mo naman ako,” reklamo niya.

Hindi ito nagsalita. Sa halip ay nakatitig lang sa kaniya. Kunot-noong tiningnan

niya ito. He’s pale.
Awtomatiko siyang humakbang at lumapit sa binata. Dumukwang siya, dinama ang noo
nito. Muntik pa siyang mapasigaw sa sobrang init ng balat nito.

“May lagnat ka,” bigla siyang nataranta.

Akmang hahawakan niya ang pisngi nito nang iniwas nito ang mukha sa kaniya.

“Ayos lang ako. Hinihintay kita dahil ngayon ako lilipat. Para maayos akong
makapagpaalam,” anito at tumayo.

Nag-aalala talaga siya. Ang putla nito.

“Dito ka na muna. Magpahinga ka muna para—” Natigilan siya nang inabot nito ang
baba niya, bahagyang tumalim ang mga mata.

“Kapag nagtagal pa ako dito, mas lalo lang akong mababaliw. Sumasakit ang puso ko,
alam mo ba ’yon?” May hinanakit sa boses nito.

Kumunot ang noo niya.

“Zeke— Hoy!” Gulat na gulat siya nang bigla itong nabuwal at bumagsak ang katawan
sa sahig.

“Zeke!” Kaagad niya itong dinaluhan.

Pawis na pawis ito at sobrang init talaga ng balat! Buong lakas niya itong
inalalayan patungo sa sofa. Hiningal siya matapos itong mapahiga doon ng maayos.

Pinunasan niya ang pawis ng binata sa noo at akmang aalis para kumuha ng bimpo nang
hinawakan siya ng binata sa kamay at hinila dahilan para bumagsak ang katawan niya
sa ibabaw nito.

“Akin ka na lang… Please, Alyssa. Akin ka lang,” bulong nito habang yakap-yakap
siya.

Sa pagkabigla niya ay nakita niya itong umiyak habang paulit-ulit na binabanggit

ang pangalan niya.

To be continued…

A/N: Yaaaaay! Zeke niyo sobrang hulog na hulog 😂😂😂

Chapter 24 (Blood Stain)

WARNING: 🔞🔞 RATED SPG 🔞🔞

CHAPTER 24

PANAY ang tingin niya sa thermometer. Mataas pa rin ang lagnat ni Zeke. Pinagluto
na niya ito ng lugaw kanina at pinainom ng gamot.

Pasalamat siya dahil nahikayat niya itong maglakad patungo sa loob ng kuwarto kahit
masama ang pakiramdam nito.
Alas diyes na ng gabi pero ito pa rin siya, binabantayan ang binata. Maya’t-maya
niyang chini-check ang temperatura nito.

Pabalik-balik na rin siya para palitan ang bimpo sa noo nito. Mahina itong
dumadaing. Kahit may kumot na ay nanginginig pa rin ito.

“D-Dalhin na kaya kita sa ospital?” Mangiyak-ngiyak na tanong niya.

Nagmulat ng mga mata ang binata at hinawakan siya sa kamay. Napatitig siya kay
Zeke.

“Bakit kasi nagkasakit ka? Ano bang ginawa mo?” Nag-aalalang tanong niya.

Hindi ito umimik. Napabuntong-hininga siya at sumampa sa kama.

“Ayaw mong dalhin kita sa ospital?” Tanong niya.

Umiling ito.

Muli ay napabuntong-hininga siya. Humiga siya sa tabi ng binata at pumasok sa loob

ng kumot. Awtomatiko niya itong niyakap. He is trembling. Halatang lamig na lamig
ito kahit hininaan na niya ang aircon kanina.

Mahigpit niya itong niyakap para kahit papaano ay makaramdam ito ng init.

“Alyssa,” anas nito.

“Malamig na malamig?” Masuyong tanong niya.

Nanginginig na tumango ito.

“Pasensya na. Ngayon lang ako nagkasakit ng ganito,” ramdam niya ang sinseridad sa
boses nito.

Tumango siya at mas lalong isiniksik ang katawan sa binata. Ang init pa rin ng
balat nito. Ramdam na ramdam niya ang panginginig ng binata ngayong yakap-yakap
niya ito.

Sumunod ito ng tingin sa kaniya nang bumangon siya. Unti-unti niyang hinubad ang
suot nitong shirt.

“Alyssa,” mabilis nitong pinigilan ang kamay niya.

Nginitian niya ito.

“H’wag mo akong alalahanin,” aniya sa mahinang boses.

“Nilalagnat ako, mahahawaan ka,” mariing saway nito.

Hindi siya nagsalita. Itinuon niya ang atensyon sa paghubad ng damit nito. Hindi
niya alam kung tama itong ginagawa niya. Siguro ay nahibibang siya pero kailangan
niyang bigyan ng init si Zeke. Ayaw niya itong nakikitang nagkakasakit ng ganito.

Sunod niyang hinubad ang suot nitong shorts. Halos hindi siya makahinga nang hinila
niya iyon pababa hanggang sa boxer shorts na lang itong natitira.

Lakas loob siyang naghubad ng damit sa harapan ng binata kasabay ng pagtanggal niya
ng suot na bra.
She’s only wearing her underwear when she hugged Zeke. Dikit na dikit ang dibdib
niya sa katawan nito.

Sunod-sunod itong nagmura dahil sa ginawa niya. Madilim ang buong mukhang tumingin
ito sa kaniya.

“Mas lalo mo akong pinapahirapan,” napapaos ang boses na bulong nito.

“Kalimutan natin ito kapag magaling ka na,” matapang niyang sinalubong ang tingin
nito.

Marahas itong napabuntong-hininga at walang kahirap-hirap na nilipat ang posisyon

niya. Dinala siya ng binata sa ibabaw nito.

Kahit kabado dahil sa pinaggagawa niya ay pinilit niyang maging kaswal ang kilos,
pinakita sa binata na normal lang para sa kaniya itong ginagawa niya.

Walang imik itong nakatingin sa kaniya habang nasa ibabaw siya nito. Hinawakan siya
ng binata sa beywang at marahan iyong hinaplos.

“Alam mo ba kung saan papatungo ito, Alyssa?” May diin sa boses na tanong nito.

“W-Wala akong ibang intensyo—” Natigil siya sa pagsasalita nang pinagpalit nito ang
puwesto nilang dalawa.

Ito na ngayon ang nasa ibabaw niya.

“Z-Zek—”

“Alam mo bang dahil sa ginagawa mo, pinapahamak mo lang sarili mo? Anong gusto mo,
hmm?” Sobrang lapit ng mukha nito sa mukha niya.

“Gusto lang kitang bigyan ng init dahil nanginginig ka,” depensa niya.

Seryoso itong tumitig sa mukha niya.

“Kung gusto mo akong bigyan ng init, gawin mo sa tamang paraan,” anas nito at sa
pagkabigla niya ay hinila nito ang underwear niya.

Halos manigas siya, hindi kaagad nakapag-react sa ginawa nito. She’s now totally
naked right in front of him.

Sobrang lakas ng tibok ng puso niya nang hinubad nito ang suot na boxer shorts.
Tila naging tuod siya sa kinahihigaan, hindi makakilos.

“Itong klaseng init ang tinutukoy ko, Alyssa,” mariing sambit nito at ibinuka ang
mga hita niya kasabay ng pagdampi ng dulo ng kahabaan nito sa maselang parte ng
katawan niya.

Mabilis siyang napakapit sa mga bedsheet nang hinawakan nito ang kahabaan at
ikiniskis ang dulo niyon sa cl*toris niya.

Napaliyad siya nang idiniin nito iyon. Kakaibang kiliti ang naramdaman niya. Ito na
naman siya, walang lakas ng loob na pigilan ito. Palaging sunod-sunuran ang katawan
niya sa binata.

Patuloy ito sa pagkiskis ng dulo ng kahabaan nito sa sensitibong parte ng

pagkababae niya.
“Z-Zeke… Ohhh…” mahina siyang napadaing at kapagkuwan ay napaliyad nang mas lalong
dumiin ang dulo ng pagkalalaki nito sa cl*toris niya.

Sobrang kiliti ang dulot niyon sa kaselanan niya. He’s not even penetrating her.
Ito pa lang ang ginagawa ng binata pero nakakahibang na.

This is more erotic compare to the waterfall. Mas ramdam niya ang kahabaan nito.

Habang patuloy ang pagkiskis ng binata sa sandata nito ay titig na titig ito sa
kaniya. Mula sa pag-awang labi niya hanggang sa pagbiling-biling ng ulo niya ay
pinanood ng binata.

“Ahh… Z-Zeke…” Mariin siyang napakapit sa balikat nito.

She saw him smirk as he brushed the tip of his hard c*ck against her feminity.
Habang tumatagal ay pareho silang dumudulas.

“Ito ang init na kailangan ko. Tangina, ito lang muna ang kaya kong gawin sa’yo,
Alyssa,” anas nito sabay abot sa labi niya at mariin siyang hinalikan.

Bawat ungol na lumalabas mula sa bibig niya ay nakakahibang. Pabilis nang pabilis
ang pagkiskis ng binata sa dulo ng kahabaan nito hanggang sa hindi na niya kaya ang
kiliti at tila naghahanap ng mas higit pa.

Nagtaas-baba ang dibdib niya kasabay ng pag-abot niya sa kahabaan nito. Halos
magulat pa siya nang maramdaman kung gaano iyon kalaki. Mahaba at… matigas na
matigas.

Hindi niya napigilan ang sariling ipasok iyon sa entrada ng pagkababae niya na
ikinagulat nito.

“Tang… ina…” Kaagad itong namutla dahil sa ginawa niya.

Hindi ito kumilos, gulat na gulat na tumingin sa kaniya.

“Tangina, Alyssa!” Nagsilabasan ang ugat sa leeg ng binata, hindi niya alam kung
dahil sa galit o sa gulat.

Kagat-kagat niya ang ibabang labi habang napadaing nang maramdaman ang kirot.
Ramdam niyang wala pa sa kalahati ang pumasok sa loob niya dahil hindi kumilos ang
binata.

“I-Ipasok mo l-lahat…” nanginginig ang boses na udyok niya sa binata.

Dumilim ang kabuuan ng mukha nito at umigting ang panga. Kumilos ito, itinulak ang
sarili sa maingat at mabagal na paraan.

Hirap itong pasukin siya habang siya ay ramdam ang sobrang sakit at pagkapunit sa
loob niya. Kumilos siya at idiniin ang sarili sa binata dahilan para tuluyan itong
makapasok ng buong-buo sa loob niya.

Awtomatikong tumulo ang mga luha niya sa sobrang sakit. God… he’s so huge.

Zeke look at her intently. Inabot nito ang labi niya at hinalikan siya.

“Sandali lang ito, pangako. Masakit ito, Alyssa. P-Patawad,” bulong nito at nag-
umpisang umulos.
Malakas siyang napaungol sa sakit. Zeke did his best to make her comfortable and to
get use to his size. Maingat at mabagal siya nitong inangkin hanggang sa paunti-
unti ay nawawala ang hapdi, napalitan iyon ng kakaibang sarap.

Inangkin siya ng binata sa maingat pa ring paraan. Ramdam niya ang matinding pag-
iingat nito at matinding pagpipigil na hindi siya mas lalong masaktan.

They are both sweating as he move gently above her. After their passionate kiss,
they just look at each other. Ang guwapong mukha ng binata ay tila nalalasing
habang nakatitig sa kaniya.

Habang pinapanood niya itong umuulos ay mas lalo itong gumuguwapo sa paningin niya.
He’s always handsome. Mula noong una niya itong nakita hanggang ngayon, hindi iyon
nagbabago.

Hinuli nito ang dalawang kamay niya at inangat, pinuwesto sa ulunan niya. Mahigpit
na hawak ng binata ang dalawa niyang kamay habang patuloy na umuulos. Pahigpit nang
pahigpit ang paghawak nito sa mga kamay niya habang ang ulos nito ay bumibilis.

She almost scream when he buried his length deep and hard inside of her. It almost
took her breath away. Sa muling malalim na pagbaon ng binata ay napaliyad siya.

Pinakawalan nito ang isa niyang kamay. Mabilis na bumaon ang mahaba niyang kuko sa
braso nito kasabay ng pagragasa ng nakakabaliw niyang orgasmo.

Ilang ulos pa ang ginawa ng binata bago ito nanigas, mabilis na hinugot ang
kahabaan mula sa loob niya at nilabas ang katas sa tiyan niya.

He groan in pleasure as his palm moved up and down against his manhood. Marami
itong nilabas, kumalat sa tiyan niya.

Pareho silang hingal na hingal at pawis na pawis. Kumilos ito at kumuha ng basang
bimpo, maingat at masuyo siyang nilinis mula sa tiyan hanggang sa maselang parteng
bahagi ng katawan niya.

Nang matapos ay napatingin ito sa kumalat na dugo sa bedsheet. That blood stain is
the evidence that she already lost her virginity to Zeke. Nag-angat ito ng tingin
sa kaniya at kapagkuwan ay masuyo siyang niyakap.

Tahimik niyang isinubsob ang ulo sa dibdib nito. Ang hapdi at kirot sa pagitan ng
mga hita niya ay sumabay sa malakas na pagtibok ng puso niya.

“Alyssa,” dahan-dahang ikinulong ng binata ang mukha niya sa mga palad nito.

Diretso niya itong tiningnan sa mga mata. Emosyonal na pinagdikit nito ang mga noo
nila.

“Mahal kita, Alyssa Nuñez,” madamdamin at mahinang bulong nito.

Natigilan siya, kumabog ang dibdib, halos natulala.

“Naririnig mo ba ako? Mahal kita. Mahal na mahal kita,” ulit nito sa mas malinaw at
mas mariing pagkakabigkas.

Tila bigla siyang nahilo, gulat na gulat sa narinig.

Nang dinala siya ng binata sa mga bisig nito ay mariin siyang napapikit. Tama ba
ang narinig niya? Mahal siya ni Zeke?
To be continued…

A/N: Zeke niyo napasok din sa wakas 🤧😂

Chapter 25 (Reveal)

Short update ahead 👇

Shout out to Marjorie Berohila. Hi to you be 😘 Thank you for reading and loving my
stories 😚 Please continue your support ☺️

CHAPTER 25

ZEKE sighed as he look at the woman beside him. Thankfully, his fever is slowly
going down.

Dahan-dahan siyang bumangon, ingat na ingat na hindi magising si Alyssa. Napatingin

siya sa mantsa ng dugo na nasa bedsheet.

His heart skip a beat. He can’t believe that it was him who took her virginity. He
can still feel how he struggled last night. She was so tight and so hot. She’s so
soft. The way she moan and how she parted her lips while he thrust, it made him
insane.

Napalunok siya habang dinadama ang pagtigas ng alaga niya at iwinaksi ang iniisip.
Gusto niya itong angkinin ulit pero iniisip niya ang kalagayan ng dalaga. He is
sure that Alyssa will be in pain. Masyado siyang malaki para dito. Remember his
shock when Alyssa put his length inside of her. She was so brave and aggressive.
Hindi niya iyon napaghandaan at mas lalong hindi na niya kayang tumigil pa.

Malakas siyang napabuntong-hininga. He confessed last night. Walang tugon mula sa

dalaga pero ano bang inaasahan niya? She is fucking inlove with that man.

Hindi pa rin niya makalimutan ang text message nito noong nakaraang araw.
Pakiramdam niya ay binuhusan siya ng napakalamig na tubig nang mabasa iyon.

From Baby Tiger:

Boss Z, h’wag ka sanang magagalit. Nag-aaral naman po akong mabuti pero ayos lang
po bang ma-inlove? Sorry po. Hindi ko mapigilan. Palagi ko siyang nakikita sa
school at ang lakas po ng tibok ng puso ko sa tuwing nakikita ko siya.

Bawat kataga ay saulado niya. Ilang ulit niya iyong binasa. Muli siyang
napabuntong-hininga at tumingin sa dalaga. Kahit nilalagnat ay ingat na ingat
siyang hindi matanggal ang suot niyang contact lense. He can’t show the true color
of his eyes. He can’t reveal himself yet. Naduduwag siyang ipaalam sa dalaga ang
totoo niyang pagkatao.

Tinitigan niya si Alyssa. Bahagya itong gumalaw kaya nahulog sa paanan nito ang
kumot. Lumitaw ang makinis na legs ng dalaga. Mahina siyang napadaing at dahan-
dahang inangat ang kumot para takpan iyon.

Alas kuwatro pa lang ng madaling araw kaya madilim pa sa labas. He heard Alyssa
groan. Kaagad niya itong nilapitan at hinawakan sa kamay pero kaagad din siyang
nabigla nang maramdamang mainit ito.

Mahina siyang napamura. Maaaring nahawa ito sa lagnat niya pero mas aware siya sa
katotohanang hindi lang iyon ang dahilan.

Sunod-sunod ang pagdaing ng dalaga kasabay ng pagmulat nito ng mga mata. Kaagad
niyang dinama ang noo at pisngi nito.

“May lagnat ka,” anas niya.

Napahawak ito sa braso niya. Napatingin siya doon nang humigpit ang kapit ng dalaga
sa braso niya. Muli niya itong tiningnan sa mga mata. He stilled when he saw her
crying.

“A-Ang s-sakit…” nanginginig ang boses nito.

Mahina siyang napamura, alam ang tinutukoy nito. Sunod-sunod ang pagpatak ng mga
luha ng dalaga.

“Tangina,” malutong siyang napamura.

Pinunasan niya ang mga luha nito gamit ang daliri at masuyo niya itong hinalikan sa
noo. Mabilis siyang kumilos at kinuha ang nakatago niyang cellphone. Tinawagan niya
ang sariling driver.

“I need my car right now,” mariing sambit niya nang sagutin ng driver ang tawag.

Kaagad niyang ibinulsa ang cellphone at dinaluhan ang dalaga. Namimilipit ito sa
sakit, panay ang daing.

“I’ll take you to the hospital,” bulong niya sa dalaga.

Masuyo niya itong binuhat. Awtomatikong napayakap ang dalaga sa batok niya. Mabilis
ang mga hakbang na lumabas siya habang buhat ito.

His car is already outside. Pinagbuksan siya ng driver ng pinto. Maingat niyang
ibinaba si Alyssa at ikinabit ang seatbelt nito.

Tinanguan niya ang driver bilang pasasalamat sabay pasok sa driver’s seat at siya
mismo ang nagmaneho niyon.

Nakita niya ang pagtataka sa magandang mukha ni Alyssa nang tumingin ito sa kaniya.
Inabot niya ang kamay nito, masuyo iyong hinalikan.

Habang nagmamaneho ay may tinawagan siyang doktor. Wala siyang pakialam kahit sino
pa ang maiistorbo niya ngayong madaling araw. Basta’t masigurado lang niyang maayos
si Alyssa.

When they arrived at the hospital, the nurses and the doctor that he called earlier
is already there, waiting for them.

Muli niyang binuhat si Alyssa. Her eyes are close like she have no strength
anymore. Mabilis itong inasikaso ng doktor at sinabihan siyang maghintay muna sa
waiting area.

Habang naghihintay ay nanginginig ang mga tuhod niya. He is nervous. Hindi siya
mapakali.

Nang lumabas ang doktor ay napailing ito habang nakatingin sa kaniya. Kinakabahang
hinarap niya ito.

“Tama nga ang hinala mo. Mr. Velasquez, she’s still young and inexperience. Naaawa
ako sa bata. Sawa ka na ba sa maluluwang at—”

“Dr. Yham, please. This is not the right time to scold me, okay? Alam ko ang mali
ko. I just want to know if she’s safe and—”

“Of course, she’s safe. But that young girl is suffering now dahil napakalaki yata
ng kargada mo,” halos irapan siya nito.

Napangiwi siya.

“I’m sorry,” napabuntong-hininga siya.

“Anong magagawa ng sorry mo eh nangyari na? Ang laki ng sugat niya sa loob,” muli
siyang napangiwi.

She is concern so he understand. Napakamot na lang siya sa ulo.

“Thank you. Naistorbo kita ng ganitong oras. Pasensya na,” aniya sa mahinang boses.

Dra. Yham Kang Salvador is his friend. Kaibigang allergic sa isang katulad niyang
babaero daw.

“Umayos ka, ha? Bata ’yon. Hibang ka ba? Bata na ngayon pinupuntir—”

“I love her,” putol niya sasabihin nito.

Natigilan ito at napakurap. Tila hindi pa makapaniwala na narinig nito ang mga
katagang iyon mula sa kaniya.

“Are you really Zeke Velasquez?” Nagugulat na tanong nito.

Napangiwi siya.

“My twin brother won’t call you for this. He don’t even know you,” tugon niya,
napasimangot.

“Woah! Inlove ka talaga? Sa bata?” Natawa ito.

Sinamaan niya ng tingin ang doktor.

Mas lalo itong natawa.

“Well, goodluck. She is your karma. Mukhang hindi magiging madali sa’yo ang lahat,
Mr. Playboy,” ngumisi ito at tinapik siya sa balikat.

Napailing siya. Dr. Yham explained Alyssa’s condition. Ang dami nitong binilin na
may kasamang pangungutya sa kaniya.

Nang pumasok siya sa private room ni Alyssa ay naabutan niya itong tulog. Tiningnan
niya ang dextrose na nakatusok sa kamay nito.

Masuyo niyang hinawakan ang kamay ng dalaga, dinala iyon sa bibig niya at
hinalikan.

His little baby is hurt because of him, huh? Kung hindi ba naman ito naging
agresibo. Napabuntong-hininga siya. Kasalanan niya dahil inangkin niya ito. Puwede
siyang tumigil pero hindi niya napigilan ang sarili.

“I’m sorry,” he whispered.

Sa kabila ng mga nangyari, totoong masaya siya. Dahil siya ang unang lalaki sa
buhay nito. Siya ang nakakuha ng pagka-birhen ng dalaga at sisiguraduhin niya na
siya lang, wala nang iba.

He changed his plan. Alam niyang anumang sandali ay malalaman nito ang totoong
pagkatao niya. He already show the real him earlier. Nakakasigurado siyang
magtataka na ito.

He have to reveal himself first and he will make sure that Alyssa will be his no
matter what. This will be difficult for him. Pero babakuran niya ito— katulad ng
palagi niyang ginagawa.

To be continued…

A/N: I will update tomorrow. Marami lang akong inasikaso today kaya ito lang muna
ang kaya kong ibigay sa inyo. Stay safe!😘 Mahal ko si Zeke. Sobra 🥺😍

Chapter 26 (Kiss Mark)

CHAPTER 26

NAKATITIG siya kay Zeke habang buhat-buhat siya nito. Hindi ito makatingin ng
diretso sa kaniya hanggang sa maayos siya nitong ibinaba sa mahabang sofa.

Kakalabas lang nila ng ospital. Tanging ito lang ang umaalalay sa kaniya dahil
hindi siya makakilos ng maayos. Hindi siya makalakad ng maayos. Wala siyang
maintindihan sa sinabi ng doktor sa kaniya. Ngayon lang niya ito naranasan. Basta’t
ang naiintindihan lang niya ay nagkasugat siya sa loob dahil nakipag-sex siya sa
nilalang na ito.

Ayaw niya itong sisihin. Siya itong bumigay. Pero sa nakikita niya sa binata, tila
sising-sisi ito na ikinainis niya. Hindi ba dapat siya itong magsisisi dahil nawala
ang pagka-birhen niya? O dahil nasasaktan siya sa katotohanang hindi ito naging
masaya sa nangyari sa kanila dahil wala siyang karanasan?

“Tawagin mo ako kapag may kailangan ka,” mahinang sambit nito, kaagad na nag-iwas
ng tingin sa kaniya.

Naikuyom niya ang mga kamao. Ni kahit tingnan siya ay hindi nito magawa. Tila nag-
iba ang pakikitungo nila sa isa’t-isa. Pakiramdam niya ay lumamig ito.

“Bakit hindi ka makatingin sa’kin?” Hindi niya mapigilang itanong.

Tumingin ito sa kaniya pero hindi umimik. Naikagat niya ang ibabang labi.

“Hindi ka ba masaya?” Muling tanong niya.

Awtomatikong kumunot ang noo nito. Nakatayo ito sa harapan niya kaya tumingala siya
sa binata.
“Wala akong karanasan. Naiinis ka ba dahil nagkaganito ako pagkatapos ng nangyari
sa’tin? Naiinis ka ba dahil nilagnat ako? Hindi ka ba nag-enjoy dahil birhen ako?”
Sunod-sunod na tanong niya.

Tila nagulat pa ito sa tanong niya. Dahan-dahan ay umangat ang kamay nito,
napahilot sa sentido. Tila gusto nitong matawa pero sa huli ay napabuntong-hininga
na lang.

Lumuhod ito sa harapan niya at pinakatitigan siya sa mukha. Halos hindi na ito
kumukurap habang nakatitig sa kaniya.

“B-Bakit?” Naiilang na tanong niya.

Ngumiti ito.

“Alyssa…” anas nito sa pangalan niya.

“A-Ano?”

“Ilang taon ka na?”

“H-Ha?”

“Ilang taon ka na?” Ulit nito.

“N-Nineteen,” tugon niya.

Tumango ito, titig na titig pa rin sa kaniya.

“Puwede ba kitang pakasalan?”

Napakurap siya sa tanong nito. Kinakabahan siyang nag-iwas ng tingin. Awtomatiko

nitong sinapo ang baba niya at muli siyang pinaharap.

“Hindi ako masaya dahil birhen ka? Alyssa, wala kang alam. Hindi mo alam kung
paanong pilit kong binabalik sa tamang katinuan ang utak ko…” inilipit ng binata
ang bibig sa tenga niya, “dahil sa’yo,” patuloy nito.

Halos hindi siya makahinga.

“Hindi mo alam kung gaano ko kagustong angkinin ka… nang paulit-ulit, Alyssa,”
tumiim ang bagang nito.

Napalunok siya at napahawak sa sofa sabay atras.

“M-Masakit,” wala sa sariling sambit niya.

Mahina itong natawa.

“Sisiguraduhin ko na sa susunod ay hindi na,” napapaos ang boses na tugon nito.

Muli siyang napaatras. Ngumisi ito.

“Natatakot ka ngayon? Samantalang hindi ka natakot noong ikaw mismo ang nagpasok ng
alaga ko sa loob mo kaya—” Tumigil ito sa pagsasalita nang mabilis niyang tinakpan
ang bibig nito.

“H’wag ka nang magsalita,” gigil na saway niya, nahihiya.

Muli ay natawa ito at masunuring tumango pero kung makatingin ito sa kaniya ay
nanunukso.

Kumilos ito at umupo sa tabi niya. Masuyo siyang hinila ng binata at maingat na
pinaupo sa kandungan nito. Awtomatiko siyang dinala ng binata sa mga bisig nito.

“Sa susunod ako na ang magpapasok, pangako,” bulong nito, bahagyang natawa.

Nag-init ang buo niyang mukha.

“B-Bitawan mo nga ako,” pilit niyang inaalis ang mga kamay ng binata na nakapulupot
sa katawan niya.

“Hindi na kita bibitawan, Alyssa,” makahulugang tugon nito, ang isang kamay ay
ipinasok sa loob ng blouse niya.

Mabilis ang naging reaksyon ng katawan niya. Awtomatiko na iyong tumutugon sa

tuwing hinahaplos siya ng binata.

Sa totoo lang ay nakahinga siya ng maluwag. Mas gusto niya ang ganitong Zeke. Ang
Zeke na palagi siyang inaasar. Ang Zeke na madalas ay napaka-manyakis. Ayaw niya
itong nakikitang seryoso dahil hindi niya alam kung paano itong pakikitunguhan
kapag nagseryoso na.

May gusto siyang itanong at ikumpirma sa binata. Totoo ba ang sinabi nito noong
gabing may nangyari sa kanilang dalawa? Gusto niya iyong marinig ulit. Pero sa loob
ng dalawang araw na nasa ospital siya ay walang sinabi ang binata.

At ang isa pang gusto niyang itanong ay noong dinala siya nito sa ospital. She
clearly saw him driving a car. Pero naisip din niya na baka hallucinations lang
niya ang lahat dahil mataas ang lagnat niya at halos nagdedeliryo na.

Hindi na niya alam kung alin ang totoo. Ang dami niyang napapansin kay Zeke pero
hindi niya iyon makumpirma.

Napasinghap siya nang sinakop ng palad ni Zeke ang isang dibdib niya. Ito na naman
siya, walang lakas na pigilan ito. Her body’s reaction to his touch became normal.
Naging sunod-sunuran ang katawan niya.

“Titigil ba ako o hindi?” Nanunuksong tanong nito malapit sa tenga niya.

Napalunok siya. Gustong sabihin ng bibig niyang tumigil na ito pero iba ang
sinasabi ng sarili niyang katawan. Gustong-gusto niyo ang bawat haplos ng binata.

Halos hindi na siya makahinga. Inabot ng binata ang labi niya at siniil siya ng
halik. Napaawang ang mga labi niya dahilan para makapasok ang dila nito sa loob.

Napapikit siya. Alipin na siya ng lalaking ito. Nakakatakot pero mas lamang ang
pagkasabik.

Unti-unti siyang pinahiga ng binata sa sofa at pumuwesto sa ibabaw niya.

Pinakatitigan nitong muli ang kabuuan ng mukha niya at pinatakan siya ng magaang
halik sa mga labi.

“Magpagaling ka muna,” anas nito, bahagyang kinagat ang ibabang labi niya.

Nang tumayo ang binata ay hindi nakaligtas sa paningin niya ang emosyon sa guwapo
nitong mukha. Kitang-kita niya kung paano itong nagpipigil.
Dahan-dahan siyang bumangon at inayos ang nagusot na damit.

“Lilipat ka pa ba?” Mahinang tanong niya, tinutukoy ang paglilipat nito ng tirahan.

Matagal itong tumitig sa kaniya bago tumango.

“May importante akong gagawin kaya kailangan kong lumipat,” tugon nito.

Dahan-dahan siyang tumango.

“Ayaw mo ba?” Ngumisi ito.

Kaagad siyang umiling.

“Hindi naman. Nagtatanong lang,” sumimangot siya.

“Aminin mo na kasi, gustong-gusto mo akong nakikita araw-araw?” Umangat ang sulok

ng labi nito.

Sinamaan niya ito ng tingin.

“Ang kapal mo, ha? Mas gusto ko pang makita si Alex kaysa sa’yo, no!” Diretsong
sambit niya.

Natigilan siya nang tumalim ang tingin nito sa kaniya. Bigla ay napaatras siya nang
mabilis itong dumukwang.

“Alex, huh?” Ngumisi ito.

“O-Oo. Mabait ’yon atsaka gentleman. Nagyaya siyang manood ng sine sa linggo at—”

Napasinghap siya nang lumapat ang labi nito sa leeg niya at sa pagkabigla niya ay
sinipsip iyon ng binata. Napadaing siya sa sakit. Mariin itong sumipsip doon.

Nang matapos ay tumingin ito sa kaniya at muli ay sinipsip ulit ang manilis na
balat niya sa leeg. Hindi lang isang beses kundi tatlong beses siya nitong sinipsip
sa iba’t-ibang parte.

Muli itong tumingin sa kaniya.

“Manonood ng sine? Sa linggo? Sigurado kang haharap ka sa kaniya ng ganito?”

Tumitig ito sa leeg niya.

Nanlalaki ang mga matang hinawakan niya ang leeg, bahagyang napangiwi sa hapdi. Did
he…

“A-Anong ginawa mo?!” Histerikal na tanong niya.

Sa halip na sagutin siya ay ngumisi lang ito at binuhat siya patungo sa banyo at
pinaharap siya sa malaking salamin.

Tila gusto niyang sumabog sa galit nang makita ang kiss mark sa leeg niya. Hindi
lang isa kundi tatlo!

“Dimunyu ka talaga!” Pinaghahampas niya ito sa dibdib.

Tumawa lang ang loko!

“Alisin mo ’to!” Singhal niya.

“Hindi ko matatanggal ’yan. Dagdagan ko na lang,” ngising-ngisi ito.

Naiinis talaga siya kapag nakangisi ito dahil ang guwapo pa rin! Nasaan ba ang
hustisya! Nang magsabog yata ang Diyos ng kaguwapuhan ay unang-una sa pila ang
lalaking ito!

“Tumigil ka na nga. Paano ka gagaling kaagad niyan? Papasukan pa kita, hindi ba?”
Tumawa ito habang naglalakad patungo sa kuwarto at ibinaba siya sa kama.

“Ipagluluto kita mahal na prinsesa. Anong gusto mong ulam, hmm?”

“Hindi ka naman marunong magluto,” inirapan niya ito.

“Sige ako na lang kainin mo,” kumindat ito.

“Kainin mo sarili mo gago!”

“Ikaw na lang kaya kainin ko, hmm?” Napaatras siya sa kama nang sumampa ito.

This man is always teasing her! Kaya hindi niya malaman kung lahat ba ng sinasabi
nito ay totoo o hindi dahil mahilig itong asarin siya!

“M-Magluto ka na,” taboy niya sa binata.

“Mamaya na. Kakain muna ako,” hinawakan nito ang paa niya at bahagya siyang hinila
papalapit dito.

“Zeke, ano ba?!” Gimbal niya itong sinipa pero napangiwi lang siya nang maramdaman
ang pagkirot ng maselang bahagi ng katawan niya.

Napansin iyon ng binata kaya masuyo siya nitong pinahiga sa kama pero pumuwesto
naman sa ibabaw niya.

“Masakit pa?” Masuyong tanong nito, pinagdikit ang noo nilang dalawa.

“Natural, ikaw ba naman pinasukan ng bakal,” sarkastikong tugon niya.

Halos matulala siya nang malutong itong tumawa, tila aliw na aliw sa kaniya.
Isinubsob nito ang mukha sa dibdib niya na para bang normal na nila iyong gawain.
Napapansin kaya iyon ng binata? Bawat dampi ng katawan nila ay tila normal na lang
para sa kanilang dalawa.

Nang mag-angat ito ng tingin ay hinaplos ng binata ang ibabang labi niya.

“Alyssa…” paos ang boses na tawag nito sa pangalan niya.

“Ano ’yon?”

Ngumiti ito.

“Ikaw lang ang babaeng inangkin ko nang hindi gumagamit ng proteksyon. Napakasarap
pala sa pakiramdam,” mas lalong napaos ang boses ng binata.

Naikagat niya ang ibabang labi. Hindi niya alam ang sasabihin.

“Alyssa,” muling tawag nito sa pangalan niya.

“Hmm?”
“Magpakasal na tayo,” napatitig siya sa mukha nito. Napakaseryoso niyon.

“H’wag ka ngang magbiro ng gan’yan,” kinakabahang saway niya.

Tumitig ito sa mukha niya at kapagkuwan ay mahinang natawa. Dinampian nito ng halik
ang labi niya.

“Papakasalan mo din ako, balang araw,” anas nito sabay hawak sa tiyan niya at
muling nagsalita, “maghintay ka lang,” kumislap ang mga mata nito, tila may
binabalak na tanging ito lang ang nakakaalam.

Unti-unti ay nilapit nito ang bibig sa leeg niya. He gave her another kiss marks.

To be continued…

A/N: Ang Zeke natin may binabalak 😁😁🤧🤧😂😂

Chapter 27 (Sweetest Punishment)

WARNING: 🔞🔞🔞 RATED SPG 🔞🔞🔞

CHAPTER 27

DAHAN-DAHAN siyang naglakad papalabas ng banyo. Muntik pa siyang mapatalon nang

biglang umangat ang katawan niya.

“Sabi ko naman sa’yo tawagin mo ako kapag tapos ka nang maligo,” anito habang
buhat-buhat siya.

Sumimangot siya.

“Kaya ko naman,” tugon niya.

Ilang araw na ang nakalipas pero kung tratuhin siya ng binata ay para siyang lumpo.
Sumasakit pa rin sa loob niya pero unti-unti na siyang nakakalakad ng maayos,
nabawasan na rin ng konti ang sakit.

“Nakakapaglakad na rin naman ako,” patuloy niya.

Walang imik siya nitong ibinaba sa kama. Awtomatiko niyang hinawakan ang tuwalya sa
bandang dibdib. Tanging tuwalya lang ang nakatakip ngayon sa katawan niya.

Tiningnan niya si Zeke at kinuotan ito ng noo.

“A-Anong ginagawa mo? Labas ka na, magbibihis ako,” pagtataboy niya.

Maloko itong ngumiti.

“Bihisan kita para— Aray!” Kaagad itong napahawak sa ulo nang malakas niya itong
binatukan.

“Labas na sabi, magbibihis ako. May lakad ako ngayon,” aniya.

Natigilan ito, tumitig sa kaniya.

“Matutuloy ka pa rin?” Kunot ang noong tanong nito, tinutukoy ang pagyaya ni Alex
sa kaniya.

Linggo ngayon at kagabi ay tumawag si Alex para itanong kung matutuloy sila.
Pinayagan niya itong lumabas sila pero dinner lang. Ayaw niyang manood ng sine
kahit noon pa niya gustong subukan iyon. Ayaw lang talaga niyang tumagal silang
magkasama ni Alex lalo pa at hindi pa siya gaanong nakaka-recover.

“Kawawa naman si Alex, umaasa siyang makipagkita ako sa kaniya. O… imbitahan ko na

lang siya dito?” Inosenteng tanong niya.

Malakas itong napabuntong-hininga at tumayo.

“Magbihis ka na,” sabi nito sabay hakbang papalabas ng kuwarto niya.

Napatitig siya sa pinto nang makalabas ang binata. Medyo nagtataka siya dahil hindi
siya nito pinigilan. Samantalang noong nakaraang araw ag panay ang pangungulit nito
na huwag siyang umalis.

Kailangan niyang makipagkita kay Alex. Kailangan niyang sabihin ang sagot niya sa
tanong nito kung puwede ba itong manligaw.

Napabuntong-hininga siya at tumayo. Naihanda na niya ang damit na susuotin kaya

kaagad din siyang nagbihis. Pinili niya ang kulay puting dress. Simple lang iyon
pero medyo maiksi. Bumagay lang sa height niya kahit hindi iyon umabot sa tuhod.
Manipis at malambot ang tela ng damit kaya napaka-komportableng suotin.

Naglagay lang siya ng pulbo sa mukha at manipis na lipstick kahit na natural nang
mapula ang labi niya. Isinuot niya ang white sneakers sa mga paa at naglagay ng
konting pabango.

Ilang sandali lang ay tumawag na si Alex. Nasa labas na daw ito, hinihintay siya.

“Aalis na ako,” paalam niya kay Zeke nang dumaan siya sa salas.

Nakatutok ito sa harapan ng telebisyon, ni hindi umimik.

“Zeke, alis na ako,” ulit niya.

Hindi siya nito nilingon, nanatili ang mga mata nito sa screen ng flat screen T.V.

“Zeke, aali—”

“Palitan mo ’yang suot mo,” tumingin ito sa kaniya, kunot na kunot ang noo.

“Ha? Nagmamadali ako, naghihintay na si Alex sa laba—”

“Kapag hindi mo pinalitan, mapaparusahan ka sa akin, Alyssa. Hindi ako nagbibiro,”

napakaseryoso ng mukha nito, nakakunot pa rin ang noo.

Sa halip na pakinggan ito ay ngumiti lang siya at mabilis na lumabas. Napapatigil

pa siya sa paglalakad dahil hindi komportable sa suot. Masyado nga namang maiksi
itong dress niya. First time niya lang itong isinuot.

Nang makita siya ni Alex ay kaagad itong ngumiti. May inabot itong isang bungkos ng
bulaklak. Halatang mamahalin iyon.
“Salamat,” nahihiya siyang ngumiti.

“You’re so beautiful, Alyssa,” puno ng paghanga ang mga mata nito.

“Thank you,” tugon niya, alanganing ngumiti.

“Mas bagay mo ang nakabuhaghag ang buhok,” anito at umangat ang kamay, inabot ang
tali ng buhok niya para tanggalin iyon.

Pero sa pagkabigla niya ay may humawak sa kamay ni Alex. Nang mag-angat siya ng
tingin ay nakita niya ang seryosong mukha ni Zeke na diretsong nakatingin kay Alex.

Napakurap si Alex dahil sa pagkabigla. Binawi nito ang kamay. Si Zeke ay tumingin
sa kaniya, seryoso pa rin ang mukha.

“Naiwan mo,” inabot nito ang cellphone niya.

Kinuha niya iyon.

“Salamat.”

Hindi niya napansing naiwan niya pala iyon. Nang muli siyang tumingin kay Zeke ay
diretso itong tumitig sa mga mata niya. Ito na naman ang malakas na tibok ng puso
niya. Parang bigla ay hindi siya makahinga ng maayos.

Bahagya pa siyang umatras nang humakbang ito. Ngumisi lang si Zeke at kapagkuwan ay
bumagsak ang isang tuhod sa semento, inayos ang sintas ng suot niyang sapatos.

Tumingala ito sa kaniya nang maayos na naitali ang shoelace ng sapatos niya. Unti-
unti ay tumingin ito sa mga hita niya.

Muli ay napaatras siya at tumikhim. Tumayo ang binata at masuyong ginulo ang buhok
niya. Inilapit nito ang bibig sa tenga niya.

“Ingat, Alyssa,” bulong nito at tuluyan na silang tinalikuran.

Hindi niya alam kung bakit bigla siyang kinilabutan sa ibinulong nito. Tila may
ibig iyong ipahiwatig.

“Let’s go?” Nabigla pa siya nang nagsalita si Alex.

Ilang segundo niyang nakalimutan na nasa harapan pala niya si Alex.

“His name is Zeke, right? Kaano-ano mo siya. You both seemed close to each other,”
usisa ni Alex habang nasa biyahe na sila.

Ito ang nagmamaneho ng kotse.

“Kababayan ko siya. Ahm..ang ibig kong sabihin ay pareho ang lugar na

pinanggalingan namin,” tugon niya.

Tumango si Alex at hindi na muling umimik pa. Nakarating sila sa isang mamahaling
restaurant. Nahihiya pa siyang pumasok doon. Hindi naman kasi siya sanay sa mga
ganitong lugar.

“Ayos lang ba na dito kita dinala?” Nahihiyang tanong ni Alex.

“Ha? Ah, oo. Ayos lang,” aniya habang tumitingin sa paligid.

Konti lang ang customers pero halatang mga mayayaman. Halatang sanay na sanay ang
mga ito sa ganitong lugar.

Kaagad siyang pinaghila ni Alex ng upuan nang makarating sa table na naka-reserved

para sa kanila.

“Order ka ng gusto mo,” nginitian siya ni Alex.

Napatitig siya sa binata. Alex is kind and very gentleman. Parang nag-aalangan
tuloy siyang sabihin ang gusto niyang sabihin sa binata.

Lihim siyang napabuntong-hininga at tumingin sa menu. Masyadong mahal ang mga

pagkain sa restaurant na ito.

“Alex, ikaw na lang mag order. Hindi naman ako mapili sa pagkai—” Napatigil siya sa
pagsasalita nang makitang bumukas ang pinto ng restaurant at nakita si Zeke na
papasok doon.

Nakaharap siya sa pinto kaya nakikita niya ang mga pumapasok. Kumunot ang noo niya
nang makitang may kasama itong babae. Kung hindi siya nagkakamali ay iyon ang may-
ari ng cafeteria sa school nila.

“Are you okay? I will order for you if you can’t choose,” inagaw ni Alex ang
atensyon niya.

Kaagad niya itong tiningnan, hindi nagpahalatang may nakita siyang hindi inaasahan.

“S-Sige. Salamat,” tugon niya.

Habang abala si Alex sa menu ay muli siyang tumingin kay Zeke. Mukha hindi siya
nito nakita. Hindi niya alam na aalis ito ngayon. Wala itong sinasabi. Ang
nakakapagtaka ay kasama nito ang may-ari ng cafeteria sa ganitong lugar.

Are they… dating? Kung titingnan ay halos ka-edad lang ng binata si Miss Jham. She
is tall and beautiful. Kahit strict si Miss Jham ay hindi makakaila ang angking
kagandahan nito.

Naikuyom niya ang kamao sa isiping may relasyon si Zeke at Miss Jham. Wala sa
sariling napahawak siya sa sariling dibdib.

Nakita niyang umupo ang dalawa sa table hindi kalayuan mula sa table nila ni Alex.
Nag-uusap ang dalawa na tila ba close na close na ang mga ito.

“Alyssa, komportable ka ba dito?” Tanong ni Alex sa kaniya. His face is worried.

Kakatapos lang nitong mag-order.

Kaagad siyang tumango. Ngumiti ito at inabot ang kamay niya.

“Thank you for letting me have dinner with you, Alyssa. I’m looking forward to have
dinner with you again in the near future,” anito, matamis na ngumiti.

Alanganin siyang ngumiti. Gusto niyang magsalita pero mamaya na lang niyang
sasabihin pagkatapos nilang kumain.

“Comfort room lang ako, ha?” Paalam ni Alex at tumayo.

Tumango siya bago tumalikod ang binata. Hindi niya mapigilang mapatingin sa table
nina Zeke. Nabigla pa siyang nang makitang nakatingin ito sa kaniya.
Kaagad siyang nag-iwas ng tingin. Nang dumating ang inorder ni Alex ay nagpasalamat
siya sa waiter na naghatid ng mga iyon.

“Dito pala kayo kakain, huh?” Napapitlag siya nang may nagsalita sa likuran niya.

Kahit hindi siya lumingon ay alam niyang si Zeke iyon.

“May date ka rin pala,” hindi niya mapigilang sabihin.

Narinig niyang mahinang natawa si Zeke. Nang nag-angat siya ng tingin sa binata ay
muntik pa niya itong mahalikan dahil napakalapit na pala ng mukha nito sa mukha
niya.

“Kanina mo ako nakita?” Nakangiting tanong nito.

Halos maduling siya sa sobrang lapit ng mukha nila sa isa’t-isa.

“Bagay kayo ni Miss Jham,” sumimangot siya.

Kumislap ang mga mata nito.

“Talaga?” Tanong nito.

“Girlfriend mo na ba siya?”

“Bakit mo natanong?”

“Nagtatanong lang,” inis na tugon niya.

“Si Alex, boyfriend mo na ba?” Balik-tanong nito.

“H’wag mong ibalik sa’kin ang tano—”

“Sagutin mo, Alyssa,” sumeryoso ang mukha nito.

Napabuntong-hininga siya.

“Wala akong balak makipag-boyfriend,” muli ay napasimangot siya, bahagyang inilayo

ang mukha.

“May gusto ka ba kay Alex?” Kunot na kunot ang noo nito.

Hindi siya kaagad nakasagot. Bakit ba ang dami nitong tanong?

“Ikaw may gusto ka kay Miss Jham?”

“Didiretso ako sa bahay niya mamaya pagkatapos naming kumain,” ngumisi ito.

Parang gusto niyang sumabog ngayon sa pinaghalong emosyon.

“A-Anong gagawin niyo?” Bakit ba siya nagtatanong? At bakit parang gusto niyang
umiyak?!

“Ano pa na ang dapat naming gawin? Basta sisiguraduhin kong magiging masaya siya
ngayong gabi at—”

“Umalis ka na!” Halos pasigaw niya iyong sinabi na ikinabigla nito.

“Ayaw kitang makita. Umalis ka sa harapan ko,” nagtaas-baba ang dibdib niya,
gustong-gusto na talagang sumabog, halos mangiyak-ngiyak na.

Tumiim ang bagang nito sabay lapit ng bibig sa tenga niya.

“Alam mo kung bakit nandito ako ngayon? Dahil hindi ka nakinig sa’kin. Paparusahan
kita, Alyssa. Paparusahan kita sa paraang mababaliw ka, naiintindihan mo ba?
Tanggapin mo ang parusa ko habang nasa harapan mo ’yang lalaki mo,” mariin ang
bawat katagang bulong nito.

Bago pa man siya makasagot ay nawala na ito sa harapan niya na ikinabigla niya ng
husto. Halos manigas siya sa kinauupuan nang mapagtantong nasa ilalim na ito ng
mesa nila.

“Zek—”

“Sorry, natagalan ako. Let’s eat?” Awtomatiko siyang napatingin kay Alex nang
dumating ito.

Parang bigla ay namutla siya nang umupo ito sa upuan nito at inasikaso siya.

Sa ilalim niya ay naramdaman niya si Zeke, hinahaplos ang mga hita niya at unti-
unti ay hinila ang suot niyang cycling at underwear!

Napahigpit ang hawak niya sa kutsara at tinidor. This man is insane! Halos
mawindang siya nang ibinuka ng binata ang mga hita niya.

“Enjoy your dinner, Alyssa,” narinig niyang nagsalita si Alex.

Tumango siya at mariing napapikit kasabay ng pagdama ng dila ni Zeke sa kaselanan

niya. Mabilis siyang nagmulat ng mga mata, pinilit na maging kaswal sa harapan ni
Alex.

Kahit anong pilit niyang ipagdikit ang mga hita ay mas lalo lang iyong ibinubuka ni
Zeke sa ilalim ng mesa. Pasimple siyang tumingin sa mga katabing table. Medyo
nakahinga siya ng maluwag nang walang mga customers na nakaupo doon.

Napansin niyang silang dalawa na lang ni Alex ang customer sa restaurant. Si Miss
Jham ay hindi na rin niya nakita.

Halos bumaon ang tinidor niya sa steak nang maramdaman ang dulo ng dila ni Zeke sa
bukana ng pagkababae niya. Mabagal na naglabas-masok ang dulo ng dila ng binata sa
butas niya habang ang daliri ay nilalaro-laro ang gitnang bahagi ng pagkababae
niya.

Paparusahan kita sa paraang mababaliw ka, naiintindihan mo ba?

Binabaliw siya nito! Literal siyang binabaliw ni Zeke! Hindi niya lubos maisip na
kaya siya nitong baliwin sa mismong loob ng restaurant, sa mismong harapan pa ni
Alex!

When she felt him suck her cl*t, she almost scream in pleasure! Mabilis lang niyang
isinubo ang steak para mapigilan ang sigaw niya!

Hindi ito tumitigil, pinapaligaya siya gamit lang ang labi at dila nito. Sisipsipin
ng binata ang cl*toris niya at kapagkuwan ay lalaruin ng dila nito ng paulit-ulit,
umikot-ikot iyon doon na mas lalong nagpadulas sa kaselanan niya. Ramdam niyang
basang-basa siya. Nakakakiliti, sobrang nakakabaliw.

Mas lalo lang nitong ibinuka ang mga hita niya at muli ay ipapasok ng binata ang
dulo ng dila sa butas niya. She can’t take it anymore. She’s about to come and she
orgasmed silently!

Nanginig ang mga hita niya habang pilit na umaaktong normal sa harapan ni Alex.

She thought Zeke was done punishing her. Nagkamali pala siya. Muli niyang
naramdaman ang dila nito sa pagkababae niya.

He lick and suck her cl*t— giving her again his sweetest punishment.

To be continued…

A/N: ZEKE LANG SAKALAM!!! HAHAHAHAHAHA. HINDI KO KINAYA POWERS NI ZEKE! WAHAHAHAHA.

Chapter 28 (Scream)

CHAPTER 28

ALYSSA can’t believe what just happened. She tasted multiple orgasms while having
dinner with Alex. The man who gave her punishment is already gone when Alex went to
the bathroom.

Zeke atleast fixed her underwear. Ilang beses siya nitong pinapak habang nasa
ilalim ng pabilog na mesa. Ang tela na nakatakip sa mesa ay halos gusot-gusot na
dahil paminsan-minsan siyang kumakapit doon habang dinadama ang bawat dampi ng dila
ni Zeke sa pagkababae niya.

Nang makalabas sila ni Alex sa restaurant ay hindi na siya mapakali. She’s still
wet down there. She badly need a shower.

“Alex, h’wag mo na akong ihatid,” aniya sa binata nang nasa harapan na sila ng
kotse nito.

Tumitig ito sa kaniya.

“May problema ba?” Tanong nito.

Umiling siya at kapagkuwan ay napabuntong-hininga.

“Nagpapasalamat ako na… naging mabait ka sa akin, Alex. Napaka-gentleman mo at

matalino. Salamat dahil sa lahat ng mga babae sa school, ako ang nagustuhan mo.
Pero…” Napayuko siya at naikagat ang ibabang labi.

Nang mag-angat siya ng tingin ay nakita niya itong sinserong nakangiti. Inabot ng
binata ang ulo niya at bahagyang ginulo ang buhok niya.

“Alam ko na ang sasabihin mo,” anito at napabuntong-hininga.

Napatitig siya sa binata.

“Alex…”

“It’s okay. I understand, Alyssa. I will still like you kahit bastedin mo ako
ngayon,” bahagya itong natawa.
“Sorry,” mahinang sambit niya.

“You don’t have to. But I want us to be friends, atleast?” Napakamot ito sa ulo.

Kaagad siyang tumango.

“You like him that much, huh?” Muli itong ngumiti.

“H-Ha?” Naguguluhang tanong niya.

Mahina itong natawa.

“The man who fixed your shoelace earlier. I saw how you look at him, Alyssa. I envy
him. Nakakaiinggit kung paano mo siyang tingnan,” anito at namulsa.

“A-Alam mo?” Hindi makapaniwalang tanong niya.

Tumango ito.

“I guess he like you as well. I saw something on him that I can’t explain, Alyssa.
He is kinda… mysterious. Nakikita ko siya sa cafeteria. It seems like there’s
something on him that no one noticed. It was like… powerful. His aura is different
and it’s something powerful or it was just my imagination?” Natawa ito sabay kamot
sa ulo.

Kumunot ang noo niya sa sinabi nito. Bigla siyang natahimik. She noticed it as well
these past few days. Ang akala niya ay siya lang ang nakakapuna niyon.

She noticed everything. Noong nilagnat siya. She heard him right. She saw him
calling someone and remembered what he said.

I need my car right now.

I’ll take you to the hospital.

Lahat ng iyon ay malinaw niyang narinig. Sinabi ni Zeke ang mga katagang iyon nang
walang kahirap-hirap. She already knew that he is not ordinary. Gusto lang niyang
maging bulag-bulagan at gustong paniwalaan ang mga pinapakita nito sa kaniya. Dahil
sa totoo lang, hindi niya matanggap— na matagal na pala itong nagsisinungaling sa
harapan niya. Ni hindi na niya alam kung totoo ba ang lahat ng pinapakita nito sa
kaniya at maging ang mga sinasabi ng binata.

“Parang siya ang tipo ng lalaking hindi mo gugustuhing galitin o banggain. He seems
protective yet intimidating. Parang tingin ko kasi sa kaniya, hindi lang siya basta
ordinaryong tao lang,” tumingin si Alex sa kaniya, makahulugang ngumiti.

Akmang magsasalita siya nang makita ang lalaking tinutukoy nito. Nagsalubong ang
mga mata nilang dalawa. Nasa kabilang kalsada ito, nakasandal sa poste habang ang
mga kamay ay nasa bulsa.

Tumingin siya kay Alex.

“Maraming salamat, Alex. We are friends now and I’m looking forward to know you
more. Thank you sa dinner. I’ll see you in school,” aniya sa binata, sinserong
ngumiti.

Mahina itong natawa.

“Nabasted talaga ako, huh?” Pabirong sambit nito.

Natawa na rin siya.

“H’wag mo na akong ihatid. May kailangan lang akong kausapin. Magtutuos kaming
dalawa,” aniya at muling tumingin sa direksyon ni Zeke.

Nagpumilit si Alex na ihatid siya pero ilang beses din siyang tumanggi. Sa huli ay
siya ang nanalo at sa wakas ay iniwan na siya ng binata.

She look again at Zeke. Nanatili itong nakatitig sa kaniya. Naikuyom niya ang mga
kamao at humakbang patungo sa kinaroroonan nito.

Nang nasa harapan na siya ng binata ay awtomatikong umangat ang kamay niya. Dumapo
ang palad niya sa pisngi nito.

Tila inaasahan na iyon ng binata. Ni hindi na ito nagulat sa ginawa niya. Muli niya
itong sinampal at isa pang sampal at isa pa. Ilang beses niya itong sinampal at
hinayaan siya nito.

Nakatitig lang ito sa kaniya habang sinasampal niya ito. Tumigil lang siya sa
ginagawa nang sinapo nito ang magkabilang pisngi niya at pinunasan ang mga luhang
hindi niya namalayang pumatak na pala.

“Pinaglalaruan mo ako,” mariing sambit niya.

Hindi ito nagsalita, nanatili lang itong nakatitig sa kaniya.

“Hindi ko alam kung totoo ka. Pigil na pigil ko ang sariling h’wag kang usisain
kahit halos mamatay-matay na ako sa kakaisip kung sino ka ba talaga, Zeke.
Pagkatapos kong ma-ospital, hindi ako matahimik sa kakaisip kung anong klaseng tao
ka ba talaga. Lahat ng mga pinapakita mo, kasinungalingan lang ba ang lahat?
Gustong-gusto mo ba akong pinaglalaruan? Kaming mga taong nasa paligid mo, masaya
kang nabibilog mo ang mga ulo namin?” Halos sumabog ang puso niya sa sobrang galit.

“Ginagawa mo ang lahat ng gusto mo, lalo na sa akin. Masaya kang pinaglalaruan ako?
Hindi ako makatanggi sa’yo. Sa tuwing dumapo ’yang mga kamay at labi mo sa’kin,
hindi ako makatanggi! Binigay ko ang sarili ko sa’yo. Masaya ka ba dahil nakukuha
mo ang mga gusto mo? Naglalaro ka. Sobrang naiinip ka sa buhay mo kaya
pinaglalaruan mo ang ibang tao?!” Nanatiling nakatitig ang binata sa kaniya.

Alam niyang nakatitig ito sa kaniya pero hindi niya makita ang emosyon sa mga mata
nito dahil sa dilim. Hindi niya maaninag ang mga mata ng binata.

“Tigilan mo na ito, Zeke. Tama na ang laro mo. Hindi ako magiging laruan mo,
tandaan mo ’yan. Hindi ko pinagsisisihang binigay ko ang sarili ko sa’yo pero hindi
ako makakapayag na maging larua—” She stilled when Zeke grabbed her waist.

Halos manigas siya sa kinatatayuan nang tumama ang liwanang sa mukha ng binata at
doon ay nakita niya ang totoong kulay ng mga mata nito.

Napapitlag siya nang inilapit ng binata ang bibig sa tenga niya.

“Since you already knew Miss Nuñez, let me show you that I’m not playing games
here,” he whispered as he gently grip her jaw.

Their eyes met. Kitang-kita niya ang mga mata nito. It gave her goosebump. The way
Zeke look at her now with his serious face and the way he speak, it almost made her
knees drop.
“You are not my toy,” he whispered in a firm voice. “So don’t speak like you know
everything, Alyssa. You don’t know how I suffered just because of you,” he
continued.

Hinawakan siya ng binata sa kamay at kapagkuwan ay hinila siya. May kinuha itong
susi sa bulsa at pinindot iyon. Muntik pa siyang mapatalon sa gulat nang tumunog
ang kotse malapit sa kinaroroonan nila. Binuksan ng binata ang pinto at pinasakay
siya doon.

Nang umupo ito sa tabi niya ay nagtangka siyang buksan ang pinto ng kotse na nasa
tabi niya pero naka-lock na iyon.

Tiningnan niya si Zeke na seryosong-seryoso ang mukha. Natatakot tuloy siya. Hindi
ito ang Zeke na nakasanayan niya. Mali bang kinompronta niya ito? Masama ba ang mga
sinabi niya kanina? Nagalit ba ito? Anong gagawin ni Zeke sa kaniya? Dadalhin ba
siya nito sa isang abandonadong lugar tapos ay ito-torture?

Kinilabutan siya sa mga naisip! Halos manigas siya sa kinauupuan nang dumukwang ito
at ikinabit ang seatbelt habang nakatitig ang binata sa kaniya.

“A-Anong gagawin mo? S-Saan mo ako dadalhin?” Kinakabang tanong niya.

Hindi ito sumagot pero pinaandar ang sasakyan.

“Gagahasain mo ba ako?!” Diretsong tanong niya.

Tumingin ito sa kaniya.

“Kusa kang bibigay sa akin, Alyssa,” ngumisi ito at kapagkuwan ay tinuon ang
atensyon sa pagmamaneho.

“Saan mo ako dadalhin?” Natatarantang tanong niya.

Lumingon ang binata sa kaniya.

“Sa magiging bahay mo, mahal na prinsesa,” tugon nito, may sarkastiko sa boses.

Panay ang katak niya habang nasa biyahe. Hindi na siya tumigil sa kakasalita
hanggang sa tumigil ang sasakyan nito sa malaking gate. Kusa iyong bumukas nang
bumusina si Zeke at pinasok ng binata ang sasakyan.

Nakita niya ang malaking bahay. Halos malula siya sa sobrang laki at ganda niyon.
Modernong bahay ang nakikita niya. Parang nasa ibang bansa siya.

Nang bumaba si Zeke at pinagbuksan siya ng pinto ay hindi siya kumilos.

“Iuwi mo na ako,” aniya sa binata.

“Nakauwi ka na, Alyssa. Welcome to our home,” ngumiti ito sabay tanggal sa seatbelt
niya.

“Tatawag ako ng police! Kidnapping itong ginagawa mo! Nineteen pa lang ako tapos
ikaw ang tanda mo na! Kakasuhan ka ng child abuse kung sasaktan mo ako at pati
kidnapping dahil—”

“Shut up,” iritadong sambit nito, tila kanina pa nagtitimpi sa kaniya.

Napasigaw siya nang binuhat siya ng binata at diretsong pumasok sa loob ng malaking
bahay.

“Ibaba mo ako!” Sigaw niya.

“Manahimik ka,” mariing saway nito.

“Bakit mo ba ako dinala dito, ha? Para ipakita sa’kin kung gaano ka kasinungaling
at mapaglaro! H’wag ka nang mag abala! Manloloko kang gago ka! Isa kang dimun— Ay!”
Napasigaw siya nang hinagis siya nito sa malapad na kama.

Ni hindi niya napansing naipasok na pala siya nito sa kuwarto. At hinagis pa talaga
siya!

“Dimunyu ka!” Malakas na sigaw niya.

Ngumisi lang ito at sumampa sa kama. Lumuhod ito sa harapan niya sabay hubad sa
damit nito. Nanlalaki ang mga matang sumigaw siya.

“Gagahasain mo nga ako! Tulong! Rape!” Sunod-sunod siyang sumigaw.

“Tulo—” Natigil siya sa kakasigaw nang malakas na pinunit ng binata ang suot niyang
dress.

“Your scream later won’t be rape, little baby,” ngumisi ito sabay hubad sa suot
niyang bra.

“I will make you scream in pleasure. You will scream and beg for more,” hinila nito
ang kahuli-hulihang saplot sa ilalim niya.

Ang dress na pinunit ng binata ay kinuha nito, nagpunit ulit ng manipis at mahaba
sabay huli sa dalawa niyang mga kamay, itinaas ang mga iyon sa ulunan niya at
itinali ang mga kamay niya gamit ang tela.

“Scream, Alyssa Nuñez. Let me show you the real me because this is what you want.
Scream all you want,” and with that Zeke parted her legs, buried his head in
between her thighs as his tongue reach for her feminity.

Habang nakatali ang dalawang mga kamay ay malakas siyang sumigaw. She scream not to
ask for help but she scream because of the sensation and the pleasure of Zeke’s
expert tongue.

To be continued…

A/N: ALYSSA PATAY KA, MALALASPAG KA NANG TULUYAN! WAHAHAHAHA 😂😂😂

TAPOS NA AKONG MAGSULAT, MAKAKALIGO NA AKO 🤧😂

Chapter 29 (Dominate)

WARNING: 🔞🔞 ANG CHAPTER NA ITO AY HINDI PUWEDE SA MGA TIGANG. CHAR!✌️ VERY VULGAR
AND EROTIC SCENES AHEAD 🔞🔞

CHAPTER 29
“AHH, Z-Zeke!”

Halos mapaos siya sa paulit-ulit na sigaw ng pangalan ni Zeke. His expert tongue
sucked her hard down there, she almost passed out because of her multiple orgasm.

She orgasmed three times to be exact. It’s just because of Zeke’s sinful tongue.
Wala itong balak na tigilan siya. The more she scream, the more his tongue is
getting aggressive.

Bukang-buka ang mga hita niya habang nakabaon ang ulo ng binata sa pagitan ng mga
hita niya. The tip of his tongue is thrusting in and out inside of her.

Gustong-gusto niya itong hawakan pero hindi malaya ang mga kamay niya dahil
nakatali ang mga iyon.

“Zeke… Uhmm… P-Please… H-Hindi ko na k-kaya…” Naluluhang pakiusap niya sa binata.

Muli siyang napasigaw nang mas naging agresibo ang dila nito sa kaselanan niya.
Napapaliyad siya sa pinaghalong kiliti at sarap.

Her orgasm exploded again but Zeke is not yet done. Tila nalalasing na nag-angat
ito ng tingin, pinakatitigan siya.

Hingal na hingal siyang napatitig sa binata. His eyes. The color of his eyes, it’s
very beautiful. His ocean blue eyes made her remember the color of the sea. Tila
nakatingin siya sa dagat sa pamamagitan ng mga mata nito.

This is the real Zeke Velasquez. This is the real him.

As she look at his naked body, she gulped and turned on. God, she’s turned on. Ito
lang ang tanging may kakayahang ibigay ang ganitong pakiramdam. Ngayong gabi ay
alipin siya ng lalaking ito. Wala siyang kakayahang tumanggi. He already devoured
her. She can see in his eyes that no one can stop him right now.

Pinasadahan ng binata ng tingin ang kabuuan niya. Gusto niyang takpan ang magkabila
niyang dibdib nang titigan nito iyon pero muli ay hindi niya iyon matakpan dahil
nakatali ang magkabila niyang mga kamay.

She moan when Zeke touch her feminity and played with it while looking at her.

“You’re so wet,” anas nito.

Napasinghap siya nang tinulungan siya ni Zeke na bumangon mula sa kama. Walang
kahirap-hirap siyang pinangko ng binata. Ang likod niya ay nakalapat sa matigas na
katawan nito.

She stilled when Zeke parted her legs.

“Watch yourself in the mirror, baby,” he whispered behind her ear as he gently lick
it.

Nanayo ang mga balahibo niya. The way he speak, the way he touch her right now, it
made her whole body trembled.

“Watch while I’m touching you, my sweet Aly,” Zeke whispered again as his hand
reach for her feminity.

Tumingin siya sa harapan. Ngayon niya lang napansin na halos salamin ang kabuuan ng
kuwarto ni Zeke. Kahit saan siya tumingin ay halos salamin ang nakikita niya.
Their eyes met in front of the mirror.

“Watch your beautiful face while having that erotic face,” titig na titig ang
binata sa kaniya sa harap ng salamin.

Tiningnan niya ang sarili sa salamin. She seemed drunk. Drunk of his touch and the
way Zeke gave her great pleasure.

She felt Zeke’s finger played with her cl*t.

“Watch how much you are affected with my touch, Aly,” Zeke whispered again as he
suck her earlobe.

“Now, is this rape, hmm? Tell me,” gumapang ang labi nito sa leeg niya.

Bawat haplos at dampi ng labi ng binata ay kitang-kita niya sa harap ng salamin.

Muli siyang tiningnan ni Zeke doon, ang mga mata nito ay mapungay.

“Look how beautiful you are with that erotic face,” he continued looking at her in
front of the mirror.

Bukang-buka ang magkabilang hita niya. Kitang-kita niya sa harap ng salamin ang
sarili, kung paano siya nitong pinapaligaya gamit lang ang mga daliri nito.

“Z-Zeke…” she whispered, almost begging.

It feels like Zeke is torturing her right now as he thrust his finger inside of
her.

“This is the real me, Aly,” sinipsip ng binata ang manipis na balat niya sa leeg.

“This is how I crave for you. This is how I get addicted only with you. This is how
I am inlove with you,” he gripped her jaw and their eyes met.

“This is how you made me crazy and deeply inlove with you,” he muttered and claim
her lips.

“Zeke…” Emosyonal niya itong tiningnan.

“I love you, Alyssa.”

Tumitig siya sa binata.

“Zek—”

“I love you, you hear that? I love you. I’m fucking inlove with you that it hurts,”
bumaon ang daliri nito sa loob niya.

She moan in pleasure.

“I… I l-love… Uhmm!” His finger thrust in and out fast.

Muli siyang pinatingin ng binata sa harap ng salamin.

“What yourself while you come, my little tiger,” napapaos ang boses na sambit nito
habang mabilis na naglabas-masok ang daliri sa loob niya.

And in just a few thrust, she exploded. Kitang-kita niya ang sariling mukha sa
harap ng salamin habang rumaragasa ang orgasmo niya.

Nanghihinang bumagsak ang katawan niya sa malaking katawan ni Zeke. Inalalayan siya
nito.

“I’m not done yet,” bulong nito, pinahiga siya sa kama at kapagkuwan ay itinutok
ang kahabaan sa bukana ng pagkababae niya.

Unconsciously, she spread her legs for him, ready to take him. Nang maramdaman ang
dulo ng kahabaan nito sa bukana ng pagkababae niya ay mas lalo siyang nag-init. She
knew that he is huge. How can she take him again?

“Relax,” hinaplos ng binata ang pisngi niya.

To her surprise, he buried himself deep inside of her that made her scream in pain
and pleasure. Binigla siya nito at tuluyang nakapasok! Halos mawalan siya ng ulirat
sa sobrang haba at laki niyon!

“So fucking tight,” he muttered and thrust.

Pinanood niya ang binata kung paano siya nitong angkinin. Pinanood niya ang bawat
ulos nito sa loob niya. Her lips parted as she welcomed his every thrust.

Titig na titig ang binata sa kaniya habang binabayo siya. The way he moved above
her, it made her turned on even more.

Napatingala siya at sa kisame ay nakita niya ang salamin. Doon ay nakikita niya ang
bawat bayo ng binata. Kitang-kita niya ang likod nito, naglalabasan ang mga ugat at
muscles habang binabayo siya.

Mas lalo siyang nag-init, nagustuhan ang nakikita. Her desire for him right now is
unstoppable. Tila nahihibang na siya sa binata.

“U-Untie me, please. Please, Zeke,” she begged.

Ngumiti ang binata sa kaniya, nag-aapoy ang mga mata sa sobrang pagnanasa.

Habang umuulos ay inabot nito ang mga kamay niya, unti-unting niluluwangan ang tali
hanggang sa makawala ang mga iyon.

Awtomatiko niyang iginalaw ang mga kamay, napayakap sa binata. Bumaon ang kuko niya
sa likod nito habang bumabayo ang binata.

“Ohh!” Ungol niya nang marahas itong umulos.

He is planning to be rough on her, she can feel it the way he move. Habang
tumatagal ay mas nagiging marahas ang galaw ni Zeke, mas mariin itong bumaon sa
loob niya.

Tinanggap niya ang bawat marahas na ulos nito. She’s not used with his size.
Pakiramdam niya ay napunit siya sa pangalawang pagkakataon pero mas kakaiba ang
sarap na hatid ngayon.

Ang mahaba at malaking sandata ng binata ay damang-dama niya ng buo sa loob niya.
Gustong-gusto niya ang matigas na sandata nitong pinupuno siya. He is hard like a
steel. Patigas iyon nang patigas habang tumatagal.

Hinuli ng binata ang mga kamay niya at inangat. Pinagsiklop nito ang mga kamay
nilang dalawa habang nakatitig sa kaniya sabay baon sa loob niya.
Bawat ulos nito ay naghahatid sa kaniya sa ibang dimensyon. Ngayon lang niya
naranasan ang ganitong sarap. Zeke is so expert, giving her satisfaction.
Nakakabaliw ang paraan nito ng pag-angkin sa kaniya.

She’s about to come again but Zeke pulled out his length. Walang sali-salitang
pinadapa siya nito sa kama, muling hinawakan ang mga kamay niya at walang sere-
seremonyang inangkin siya mula sa likod.

“Ohh, Zeke! Uhmm… Ahhh… A-Ang s-sarap…” Halos mabaliw siya.

Ngayong inangkin siya nito mula sa likod ay mas lalo niyang naramdaman kung gaano
ito kalaki at kahaba. Marahas itong bumayo mula sa likod niya habang magkahawak ang
kanilang mga kamay na nasa ulunan niya.

Mahigpit siyang napakapit sa bedsheet, halos bumaon ang kuko doon nang mas marahas
pa siyang binayo ng binata.

“Zeke! Ohhh!” Pabilis nang pabilis ang bawat ulos nito.

Mariin siyang napapikit sabay baon ng mukha niya sa kama nang sumabog ang
nakakabaliw niyang orgasmo.

Hinihingal at napapaluha siya sa sobrang sarap. Hindi pa tapos si Zeke. Hinayaan

siya nitong namnamin ang orgasmo niya bago siya binuhat at pinangko.

Umupo ito sa gilid ng kama, inangat ang katawan niya sabay tutok ng kahabaan nito
sa butas niya. She’s facing him right now.

“Hindi pa tayo tapos, Aly,” mapungay ang mga matang bulong ng binata sabay baba sa
katawan niya dahilan para muli niyang maramdaman ang kahabaan nito sa loob niya.

Baon na baon ito sa loob niya habaang mga kamay ay nasa beywang niya.

“A-Ang haba,” aniya sa mahinang boses.

Zeke let out a soft chuckle as he moved her hips using hands.

“Move, baby,” he whispered.

Tila nalalasing na tumango siya at gumalaw. Nagtaas-baba siya sa tulong na rin ng

binata, ginigiya siya habang hawak ang kaniyang beywang.

She moved up and down in a slow pace until she let herself moved fast as she ride
his hard c*ck. Umuuga ang magkabilang dibdib niya habang nagtataas-baba sa kahabaan
ng binata.

Hinawakan ng isang kamay nito ang magkabilang dibdib niya, ipinagdikit sabay subo
ng ut*ng niya sa loob ng mainit na bibig nito.

She moan in pleasure. Mas lalong bumilis ang galaw niya, napapatingala habang
binabayo siya ng binata. Sabay na kumikilos ang mga balakang nila habang inaangkin
ang isa’t-isa. Hanggang sa muli ay sumabog ang orgasmo niya.

Pinahiga siya ni Zeke sa kama at muli ay bumaon sa loob niya. Nakaangat ang isa
niyang paa, hawak-hawak iyon ng binata habang naglalabas-masok ang kahabaan nito sa
loob niya.

He is not contented. Inangat pa nito ang isa niyang paa at marahas siyang binayo
nang binayo. Nakalitaw na ang ugat sa leeg at mga braso nito habang binabayo siya.

He finally let go both of her legs but he continued thrusting in and out inside of
her while looking at her intently until his stop moving as his body trembled.

Mabilis nitong inabot ang labi niya.

“Welcome me inside of you,Aly,” he murmured between her lips.

Kasabay niyon ay naramdaman niya ang mainit na likidong pumuno sa loob niya. That
was so hot and… satisfying.

Zeke filled her with his hot liquid. Halos manginig ang buo niyang katawan matapos
maramdaman ang init na pumuno sa loob niya.

Bumagsak ang katawan ng binata sa tabi niya pagkatapos hugutin ang kahabaan sa loob
niya. Awtomatiko siya nitong niyakap, ibinaon ang mukha sa leeg niya.

Unti-unti siyang pumikit, pagod na pagod. Ni hindi na siya makapagsalita sa sobrang

pagod. Masuyong hinaplos ni Zeke ang mahaba niyang buhok dahilan para tuluyan
siyang makatulog.

Nang magising siya ay awtomatiko siyang napaungol. Zeke is busy sucking her both
nipples. Nang tumingin siya sa wall clock ay nakita niya ang oras, it’s still 3
o’clock in the morning.

Napahawak siya sa buhok ni Zeke kasabay ng mahinang ungol nang marahas nitong
sinipsip ang isang ut*ng niya.

Bumaba ang labi ng binata sa tiyan niya, hinalik-halikan hanggang sa umabot iyon sa
maselang parte ng pagkababae niya.

And there, Zeke started licking and sucking her cl*t, making her wet again. Literal
siya nitong kinain. She just closed her eyes tightly. Dinama niya ang bawat galaw
ng mahaba nitong dila sa pagkababae niya.

Ilang beses siyang kinain ng binata hanggang sa matagpuan niya ang sariling
nakaluhod sa ibabaw ng kama, nakahawak siya sa headboard at ang binata ay nasa
likod niya, marahas siyang binabayo.

Paulit-ulit siyang umungol at sumigaw. Zeke took her from behind hard, fast and
rough until she felt that hot liquid again inside of her. Zeke filled her again.

She thought he is already done but he seems not contented. She found herself
sitting on his face while he eat her. Tanging malakas na sigaw niya ang pumuno sa
kuwarto nito habang damang-dama niya ang mainit at mahabang dila ng binata sa
pagkababae niya.

Pagkatapos rumagasa ang orgasmo niya ay binuhat siya ng binata. He brought her to
his desk. And there, he took her again— on his office table.

She let him dominate her. Tonight, she became— his slave.

To be continued…

A/N: YAAAAAY! LESPEG NE LESPEG ANG BABY ALY NATIN!! HAHAHAHAHAHAHAHA. JUSKO AYAW KO
NA! 😍😍✌️✌️🤧🤧
Chapter 30 (Owned Her)

I wasn’t planning to write an update today because I was busy editing One Sweet
Night (Claude’s story). The whole e-book of One Sweet Night will be available on
Nobelista this coming May 2021 with added chapters na hindi niyo pa nababasa dito
sa Wattpad. I hope to see you there, purchasing Claude’s story in Nobelista for its
lowest price. Ihanda ang mga Gcash. Haha. Thank you sa suporta niyo from here in
Wattpad to Nobelista 😘 Sobrang natutuwa ako sa mga readers na sinundan talaga ako
sa Nobelista. Marami pa akong isusulat na ilalagay ko sa Nobelista kaya abang-abang
lang. Again, thank you for supporting me in Nobelista po 🤗💛😍

CHAPTER 30

HER whole body is in pain. Panay ang ngiwi niya habang pinipilit ang sariling
bumangon. Pakiramdam niya ay nabugbog siya.

Nagawa niyang makabangon pero muli ring bumagsak ang katawan niya sa malapad na
kama.

When she tried to get up again, someone carried her. Napatingin siya kay Zeke,
ilang beses na napakurap.

“Where are you going, my sweet Aly?” Nakatunghay ang binata sa kaniya habang buhat-
buhat siya.

“I-Ibaba mo ako,” aniya sa mahinang boses.

“Saan ka nga pupunta?”

“Uuwi ako,” tugon niya.

Tumitig ito sa kaniya. Napatitig din siya sa binata. Pakiramdam niya nahihipnotismo
siya. Dagdagan pang masyado siyang natutulala sa kulay ng mga mata nito.

“Pinakuha ko na ang mga gamit mo. Starting today, you will stay here,” may
pinalidad sa boses nito.

“Sino ka para magdesisyon para sa’kin? Ayokong manatili dito!” Angil niya.

Imbes na pakinggan siya ay ngumisi lang ang binata. Dinala siya nito sa banyo. Nang
tingnan niya iyon ay halos mamamgha siya sa sobrang laki ng bathroom. May bath tub
doon, may mga petals na lumulutang.

“Take a bath here. I know you’re sore after we made love last night so I added
something in the water so that your body can relax,” halos hindi na niya masundan
ang sinasabi ng binata dahil bukod sa mabilis at slang itong magsalita ay hindi
siya sanay.

Ibang Zeke ang kaharap niya ngayon.

Masuyo siyang ibinaba ng binata sa bathtub. Napakapit siya sa gilid ng bathtub,

medyo naalarma nang lumubog ang katawan niya doon.

Mahina itong natawa.

“Maliit ka lang pero hindi ka naman malulunod diyan,” ngumisi ang binata sabay abot
sa buhok niya.

“Do you want me to join you?” He asked, smiling.

Hindi niya ito matingnan ng diretso. Dapat ay galit siya ngayon sa binata. Pero sa
mga nangyari kagabi, kung paano niya itong hinayaan na angkinin siya, hindi niya
maharap ng maayos ang binata. She let him devour all of her. Kapag iniisip niya
lahat ng mainit na sandali nila kagabi ay nag-iinit ang buo niyang mukha.

Napaatras siya nang lumusong ang binata sa bathtub. Hinubad nito ang boxer shorts
na tanging saplot ng binata.

Napayuko siya, hindi makatingin ng diretso sa binata. Sinapo ng binata ang baba
niya, inangat ang tingin niya para magpantay ang paningin nilang dalawa. Napatitig
na naman siya sa mga mata nito.

“Are you afraid?” He gently asked.

Hindi siya tumugon.

Napabuntong-hininga ang binata.

“Alright, let’s go to the police station after this. You can file a case against
me. Be it rape or kidnapping,” bigla ay sabi nito na tila ba iyon ang magpapakalma
sa kaniya.

Muli ay hindi siya nagsalita.

“Alyssa, talk to me, please,” pakiusap nito.

Nanatili siyang hindi nagsalita. Mahina itong napamura, tila hindi alam ang gagawin
sa kaniya.

Lumapit ang binata sa kaniya, pinangko siya.

“Galit ka?” Mahinang tanong niya.

Oo galit siya. Hindi niya matanggap na nagsinungaling ito. Ginawa siya nitong
tanga.

“Aly—”

“H’wag ka nang magsalita,” putol niya sa sasabihin nito.

Zeke heaved a sigh.

“You can hurt me, you know. Just… just talk to me,” hinawakan siya ng binata sa
braso.

Napangiwi siya sa pagdampi ng balat nito sa balat niya. She felt the electricity
all over her body the moment he touched her.

Mabilis niyang inalis ang kamay nito sa braso niya. Niyakap niya ang sarili, hindi
na muling tumingin pa sa binata.

“Umalis ka sa harapan ko,” pagtataboy niya.

“Aly—”
“Umalis ka!” Sigaw niya.

Ramdam niya ang pagtitig nito bago niya naramdamang umalis ang binata mula sa
bathtub.

Naiinis na nilubog niya ang sarili sa tubig ng bathtub. Nanatili siya sa ilalim ng
tubig ng ilang minuto bago umahon at kapagkuwan ay muling nilubog ang sarili.

Gusto niyang burahin sa isip ang mga nangyari kagabi. Gusto niyang paniwalain ang
sarili na panaginip lang ang lahat. Pero kahit anong gawin niya ay paulit-ulit
iyong bumabalik sa isip niya.

Halos isang oras siya sa loob ng banyo bago tuluyang umahon at nilinis ang sarili.
Binalot niya ang sarili ng tuwalya at humakbang papalabas ng banyo pero napangiwi
lang siya.

Parang hindi siya makalakad. She’s sore down there. Pakiramdam niya ay may nakabaon
pa rin sa loob niya.

Mahina siyang napadaing, pilit na naglakad. Nagulat pa siya nang makita si Zeke na
nakasandal sa pader malapit sa pinto ng banyo, tila kanina pa siyang hinihintay.

“I’ll help you,” wala siyang nagawa nang binuhat siya ng binata, pinaupo siya sa
gilid ng kama.

Kumuha ito ng damit, ito na mismo ang nagsuot niyon sa kaniya. It’s his shirt.
Umabot iyon sa ibabaw ng tuhod niya.

Ito na rin ang nagpunas ng buhok niya gamit ang isa pang tuwalya. Wala siyang imik
habang pinupunasan ng binata ang buhok niya. Even when he comb her hair, she didn’t
speak.

Panay ang titig nito sa mukha niya, parang takot din magsalita. Nang matapos ang
binata ay muli siya nitong binuhat, lumabas ng kuwarto at dinala siya sa
napakalaking dining room.

Halos malula siya lalo na nang pinagsilbihan siya ng mga naka-uniform na mga
katulong. Iba’t-ibang klaseng pagkain ang nakahanda sa harapan niya.

Tumingin siya kay Zeke na seryosong inuutusan ang mga katulong nito. Si Zeke ang
kasama niya pero tila nasa ibang mundo siya. Ang totoong mundo kung saan nabibilang
ang binata. She feels like she don’t belong here.

She is used to see Zeke as a simple and naughty man. She’s used to see him wear
dirty clothes but now she can’t believe that this is Zeke.

The way he talked to the maids and the way he speak, it shows how powerful he is in
this house.

“Kain ka na,” anito, pinagsilbihan siya.

Walang imik na kumain siya. Lahat ng pagkain sa harapan niya ay masasarap. Panay
ang asikaso ni Zeke sa kaniya, tinuturing siyang parang prinsesa.

She’s not a princess. Naligaw lang siya sa mundong kinabibilangan ng binata.

Napakahirap ipasok sa isip niya na malayong-malayo ang mundo niya sa mundong meron
si Zeke.
Ang lapit-lapit lang ng binata, halos abot-kamay lang niya ito pero napakalayo pa
rin. Ganoon kabilis nagbago ang tingin niya sa binata. It feels like that he is
hard to reach. Napakataas nito, hinding-hindi niya maaabot.

Tahimik niyang tinapos ang pagkain. The maid even gave her one glass of milk.
Walang imik na inubos niya ang mga inalok sa kaniya. Wala siyang karapatang
tumanggi. Lahat ng ito ay blessings lalo na sa isang dukhang katulad niya.

Nang matapos nilang kumain ay kaagad siyang tumayo. Bahagya pa siyang nabuwal,
hindi talaga nakakalakad ng maayos. Ni ang pagtayo ay nawawalan siya ng balanse.

Kaagad siyang inalalayan ni Zeke. Napatingala siya sa binata. Literal na niya itong
tinitingala. Dahil alam niyang dapat itong tingalain.

“Bakit mo ako dinala dito?” Mahinang tanong niya.

“Aly—”

“Bakit napagdesisyunan mong ipakilala ang totoong ikaw? Para ano? Para ipamukha sa
akin na hindi ka kayang abutin? Para pagtawanan mo ako? Bakit?” Sunod-sunod na
tanong niya.

Hindi ito nagsalita, nakatitig lang sa mga mata niya.

“Nagawa mo na lahat. Nakuha mo na lahat ng gusto mo. Nakuha mo na lahat sa akin,

Zeke. Wala akong ibang mabibigay sa’yo maliban sa katawan ko. Anong gusto mong
mangyari? Ano pang gusto mong makuha mula sa’kin bukod sa katawan ko? Bibilhin mo
ba ako? Sige, magkano ba ang ibabayad mo?” Nagtaas-baba ang dibdib niya,
nagbabadyang umiyak.

Tumiim ang bagang ng binata kasabay ng pagdilim ng mukha nito.

“Sabihin mo kung magkano ang ibabayad mo sa’kin. Sabihin mo! Magkano? Isang milyon?
Dalawa? Sampung milyon? Magkano ba ang kaya mong ibayad para makuntento ka sa laro
mo at—”

“Tumigil ka,” mariing putol nito sa sasabihin niya.

Mahigpit siya nitong hinawakan sa kamay.

“I didn’t brought you here to make you feel insulted because of my status, Alyssa.
I brought you here to show you the real me. I decided to show the real me right in
front of you and I have no intention to insult you,” mas mariing sambit nito,
madilim na madilim ang mukha.

“Hindi kita maintindihan! Dukha lang ako. Wala akong kayang ibigay sa’yo. Kung
katawan ko lang ang habol mo, kung gusto mo lang akong paglaruan at—”

“Tangina, Alyssa! Are you naive? Manhid ka ba, ha? Ilang beses ko nang sinabi sa’yo
na mahal kita! Uulit-ulitin ko ba? Mahal kita! Mahal kita! Mahal kita, Alyssa!
Mahirap bang intindihin? Ikaw lang ang babaeng nagpabaliw sa’kin ng ganito! Ikaw
lang ang babaeng hindi ako pinatahimik! Tangina, mahal na mahal kita! Alin doon ang
hindi mo maintindihan, ha? Inuulit ko, mahal kita, Alyssa Nuñez!” Halos namumula na
ang buong mukha ng binata habang sunod-sunod na nagsalita.

Ilang beses siyang napakurap.

“Dapat ko pa bang isigaw?” Patuloy nito, tumingin sa mga katulong.

Kaagad siyang naalarma pero huli na para mapigilan niya ang binata.

“Listen! This woman here is my everything! Mahal ko siya. Mahal na mahal ko siya!”
anito at tumingin sa kaniya.

“Mahal.Kita,” mariin itong nagsalita habang nakatingin sa kaniya.

“Ze—”

“Or I should shout also outside? Lalabas ako ngayon at isisigaw na mahal kita,”
tinalikuran siya ng binata.

Natatarantang sinundan niya ito.

“Zeke, ano ba?!” Pigil niya sa binata.

Hindi siya nito pinansin. Dire-diretsong lumabas ang binata at malakas na sumigaw.

“Mahal na mahal kita, Alyssa!” Dumagundong ang boses nito.

His neighbors got out from their houses. Nakatingin ang mga ito sa kanila. Kitang-
kita niya ang mga ito dahil matataas at malalaki ang mga bahay. Nasa terrace ang
mga ito, sa bandang second floor.

Nanlalaki ang mga matang hinarap niya ang binata. Akmang sisigaw ito ulit nang
tumingkayad siya at tinakpan ang bibig nito.

“Mahal din kita!” Natatarantang sambit niya.

Natigilan ito, paulit-ulit na nakapakurap.

“Alam kong hindi kita kayang abutin pero m-mahal din kita, Zeke,” ulit niya, halos
mabingi siya sa sobrang lakas ng kabog ng puso niya.

Unti-unti ay umangat ang kamay nito, inalis ang kamay niya sa bibig nito habang
gulat ang guwapong mukhang nakatingin sa kaniya.

To her surprise, Zeke’s knees dropped on the bermuda grass. Kitang-kita niya kung
paano ito tila biglang nanghina.

She heard his neighbors laughed because of his reaction. Nang tumingin siya sa mga
tuhod ng binata ay nanginginig ang mga iyon.

Kaagad na tumayo ang binata, sinakop ng mga palad ang magkabilang pisngi niya.

“Let me reach for you, then. Ako ang aabot sa’yo, Alyssa. Let me own you,” inabot
ng binata ang labi niya at mariin siyang siniil ng halik.

Kasabay ng pagtugon niya sa halik ng binata ay ang pagpa-ubaya niya ng puso sa

binata. She let this man— owned her.

To be continued…

A/N: Sana may Zeke tayong possessive and obssess sa atin at the same time 🤧😂🤗
Chapter 31 (Girlfriend)

To my dearest readers, thank you so much sa mga nag purchase ng e-book of One Sweet
Night sa Nobelista. Pre-selling of Claude’s story started today until April 28.
Habol na sa mga hindi pa nakapag fill up ng google form for the whole e-book.
Mababasa niyo ang story ni Claude with added chapters na hindi niyo pa nababasa
dito sa Wattpad. Thank you again! 😘😍

Anyways, happy reading!

CHAPTER 31

“HOY! Nasa earth ka ba pa?”

Napakurap si Alyssa nang marinig ang boses ni Angelu.

“M-May sinasabi ka?” Tanong niya sa kaibigan.

Mahina itong natawa.

“Para kang lumulutang diyan. Teka nga,” sinipat ng kaibigan ang kabuuan ng mukha
niya.

“May napansin ako sa’yo. Ang blooming mo. Iba ’yong kulay mo ngayon, eh. Anong
sekreto natin, girl?” Naiintrigang tinitigan siya ni Angelu.

Mabilis siyang nag-iwas ng tingin sa kaibigan. Kung anu-ano na ang napapansin nito.

Totoong para siyang lumulutang ngayon. Pagkatapos ng aminan nila ni Zeke kahapon,
halos ayaw na siya nitong pakawalan, panay ang yakap sa kaniya. Pasalamat siya
dahil kagabi ay behave ito. Niyakap lang talaga siya buong magdamag.

Kinabukasan bago siya pumasok sa school ay asikasong-asikaso siya ng binata.

Pinagsilbihan siya ng almusal, hinanda ang uniform niya at maging ang pampaligo
niya ay ito din ang umasikaso. Kahit masakit pa ang katawan ay pinilit niyang
pumasok.

Zeke pampered her a lot. Pakiramdam niya ay nananaginip siya. Ayaw pa rin mag sink
in sa utak niya ang lahat. Para siyang nasa fairy tale. Parang napaka-magical ng
lahat.

Hiyang-hiya pa siya kanina nang hinatid siya ng binata gamit ang kotse nito. Kulang
na lang ay ihatid siya hanggang sa loob ng school. Pinigilan lang talaga niya ito.

Ang sabi ng binata ay susunduin siya nito mamayang uwian. Ibig sabihin ay hindi ito
pumasok sa cafeteria ngayon. O baka hindi na ito papasok para magtrabaho sa
cafeteria?

“Aalis tayo ngayon, hindi ba?” Pukaw ni Angelu.

Tumango siya.

“May tour tayo sa VOC. Hindi ko alam ’yon,” aniya sa kaibigan.

Their professor told them that they have a tour in VOC company today. Since they
are taking up Business Management, their school required the students to have a
tour. Observation lang naman daw ang gagawin nila. Yearly daw itong ginagawa, iba-
ibang company. And this year, VOC ang kompanyang napili ng school.
Natatawang pinitik ni Angelu ang ilong niya.

“Sure ka, hindi mo alam ang VOC? It’s a very big company,” namamanghang sambit
nito.

Napasimangot siya.

“Wala naman akong kaalam-alam sa mga ganiyan,” aniya.

“VOC is very popular. It’s a very successful oil company not only here in
Philippines but in another countries as well. Kung saan-saan mo lang din makikita
ang iba’t-ibang branch ng VOC gasoline stations. Milyonaryo, ay hindi, bilyonaryo
ang may-ari ng VOC. Sila ang nangunguna sa Pilipinas. Marami na ang bumangga sa
kanila pero matatag pa rin. I heard the owner of VOC are twins. Both smart, wise
and lethal. They have so many loyal people around them. Their identities are very
private. Hindi sila mahilig sa medya. Their photos has never been exposed in
public. Napaka-private talaga nilang dalawa. I’m curious with their faces. I heard
they are very handsome that can make every woman drool. And the youngest among the
twins, womanizer daw. Maraming babae. Proven and tested daw iyon. Maraming
naikama,” halos matulala siya habang pinapakinggan ang kaibigan.

Namamangha siya dahil marami itong alam. Mas naintriga siya doon sa sinasabi nitong
womanizer ang isa mga kambal.

“Natural mayaman kaya kung sino-sino ang naikama. Ayoko ng ganoong lalaki. Bago
dumating sa’yo, marami nang nakatikim. Ikaw papayag ka ba sa gano’n? Kung ganoong
lalaki din naman ang mapupunta sa’kin, hinding-hindi ko papatulan kahit gaano pa
siya kayaman,” sumimangot siya.

Angelu laughed.

“Be careful with your words, Alyssa. Baka balang araw, lulunukin mo din ’yang
sinasabi mo,” natatawang sambit nito.

Napailing na lang siya.

Handa na silang lahat umalis. Iilan at pili lang ang mga aalis kaya iilan lang sila
sa loob ng malaking van.

Nang makarating sila sa sinasabing VOC ay halos mamangha siya. Nakakalula ang
kompanya dahil napakataas niyon at magarbo. Halatang hindi pangkaraniwan.

Parang ayaw pa niyang pumasok dahil sa tingin niya ay mga mayayaman lang ang
puwedeng pumasok doon.

“Alyssa, let’s go!” Excited siyang hinila ni Angelu papasok sa loob.

Nang makarating sa entrace ay kusang bumukas ang salamin na pinto. Napakahigpit ng

mga naka-unipormeng nagbabantay, malalaki pa ang mga katawan. Pati ang suot na
uniform ng mga ito ay hindi basta-basta. Sa tenga ng mga ito ay may nakasabit na
parang isang device.

Maraming inspection ang ginawa sa kanila bago tuluyang nakapasok. Akala niya ay
doon na magtatapos. Muli silang dumaan sa mas mahigpit na inspection.

Nakahinga siya ng maluwag nang sa wakas ay natapos ang mga ito. Napakahigpit ng
security ng VOC.
“Mr. President is here? Kailan pa? Ayusin niyo ang mga uniforms niyo! Siguraduhin
niyong malinis ang mga sahig at tables, ha? Siguraduhin niyong malinis ang lahat!
And you, you’re new here, don’t look straight at him when he’s in front of you,
okay?” Napalingon siya sa may edad ng babae, natataranta ito habang nagsasalita.

It seems that the president of this company is very strict based on the employees
reaction.

“Bawal ba siyang titigan?” Narinig niyang tanong ng isang empleyado.

“Bawal na bawal. Suplado ’yon at bugnutin. Palibhasa spoiled brat. Kapag nahuli
kang nakatitig, dalawa lang ang mangyayari, it’s either you’ll be fired or you’ll
end up on his bed. Pero hindi natin maitatanggi na magaling siyang boss. Kapag
magkasama ang kambal na ’yan, nagagawa nila lahat. Wala silang kliyenteng hindi
naipapanalo. They are both beast when it comes to business. Mas beast siguro kapag
nasa ibabaw na ng kama,” tugon ng isa, humagikhik.

Bigla tuloy siyang narindi. Bakit ba kasi narinig pa niya ang mga ganoong usapan?

Nagpatianod siya kay Angelu nang hinila siya nito. Pumasok sila sa isang malaking
elevator. Salamin ang elevator kaya habang lulan sila niyon ay namamangha siya
dahil kitang-kita niya ang mga nagtataasang buildings sa labas.

Someone from the company guided them. Ito ang nag tour sa kanila habang
pinapaliwanag ang mga nadadaanan nila.

Manghang-mangha siya sa mga nakikita at nalalaman. This company is really for rich
people. Isang malaking karangalan ang maging isang empleyado sa kompanyang ito.

“Biglaan lang ang pagdating ni Mr. President so he have no idea that you are all
here though our CEO already approved your tour here. Medyo suplado si Mr. President
kaya mas mabuting hindi niyo siya makasalubong ngayon,” natatawang paliwanag ni
Miss Palma, ang nagto-tour sa kanila.

Their professor laughed. Siya naman ay walang imik na inikot ang paningin sa
paligid. Napakalinis ng kinaroroonan nila, halos lahat ay kumikinang.

Pumasok sila sa elevator, tumigil iyon sa pinakamataas na floor na yata.

“Sa dulo ang opisina ng CEO, sa kabila naman ang office ni Mr. President. They are
twins, anyways. As much as I wanted you all to meet them in person, it’s impossible
for now since our CEO is always away from here. Nakakausap lang namin siya minsan
through email. Ganoon din si Mr. President,” sinabayan nilang maglakad si Miss
Palma.

Panay pa rin ang tingin niya sa paligid. Ang ibang empleyado ay abala sa kaniya-
kaniyang trabaho. Even their uniforms looked expensive. Ang kilos ng mga empleyado
ay pinong-pino at napaka-propesyonal.

Ang mga kasamahan niya ay naging abala sa pagtingin sa kabila. Sumunod siya kay
Miss Palma. Mabait siya nitong nilingon.

“You looked amazed. By the way, you’re very beautiful,” mabait siya nitong pinuri.

Kaagad namang uminit ang magkabilang pisngi niya, biglang nahiya sa papuri nito.

“Thank you, Miss Palma,” nahihiyang tugon niya.

Mahina itong natawa pero kaagad ding nawala ang ngiti sa mga labi nito na tila ba
may nakitang nakakabigla.

Nang sundan niya ng tingin iyon ay nakita niya ang lalaking nakatalikod habang may
kausap ito sa cellphone. The man is tall, wearing a business suit. His one hand is
in his pocket. Maganda ang bulto ng katawan nito.

Hinawakan siya ni Miss palma sa siko.

“That’s our president,” mahinang sambit nito.

“H-Ha?” Aniya, biglang kinabahan.

Alanganin itong ngumiti.

“Ang mabuti pa ay bumaba na tayo. Tapos na rin naman ang tour niyo. Let’s go,”
hinila siya nito.

Naka-isang hakbang na siya nang lumingon ang lalaki sa kanila. Napatigil siya sa
paghakbang, halos mapasinghap sa nakita.

Zeke! This man is Zeke!

Ilang beses siyang napakurap, sinigurado kung totoo ang nakikita. Sigurado siyang
si Zeke ang lalaking nasa harapan niya.

The man is wearing an eyeglasses. Napakalakas ng dating nito dahil sa suot na

salamin. Ang magandang tindig ng katawan ay mas lalong lumitaw dahil sa suot nito.
This man shouts authority. Sa klase ng tingin ay naninindig ang mga balahibo niya.

Hindi niya namalayang matagal na siyang nakatitig sa binata. Hindi niya dapat ito
tinitingnan ng matagal, hindi ba? Pero hindi niya maalis ang tingin sa binata. Tila
nahipnotismo siya bigla.

Unti-unti nitong ibinaba ang cellphone, diretsong nakatingin sa kaniya. Nang

humakbang ito ay kaagad niyang naramdaman ang panlalamig ng kamay ni Miss Palma,
awtomatiko siyang binitawan.

Diretso ang tingin ng binata sa kaniya habang naglalakad patungo sa kinaroroonan

niya. Nang makalapit ay tumingin ito kay Miss Palma.

“Who’s the little girl here, Miss Palma?” His deep baritone voice asked.

Tumingin ito sa kaniya.

“Ahm… Mr. President, they came from—”

“Okay, let this little girl answer me,” anito, bahagyang yumuko para magpantay ang
mukha nilang dalawa.

Si Miss Palma ay biglang lumayo sa kanilang dalawa, tila nataranta.

“What’s your name?” May aliw sa mga matang tanong nito.

“A-Alyssa,” she answered in her trembling voice.

“Hmm-mm? Who are you again?” Bahagyang umangat ang sulok ng labi nito.

“I-I’m Aly—” Natigilan siya nang nilapit nito ang bibig malapit sa tenga niya.
“You are my girlfriend, Alyssa Nuñez,” he whispered.

Unti-unti ay nanlaki ang mga mata niya. Sinong maysabing girlfriend siya nito?!

Nakangiting umayos ito ng tayo, namulsa at aliw na aliw na tumitig sa mga mata
niya.

“It’s nice to see you here, my sweet Aly,” he said while looking at her intently.

Nang tumalikod ito ay doon siya nakahinga ng maluwag. Pero ganoon na lang ang
pagkabigla niya nang bumalik ang binata, hinawakan siya sa pulsuhan at kapagkuwan
ay hinila siya.

Tumigil ito sa isang pinto, binuksan at kapagkuwan ay ipinasok siya.

“Zek—” Bago pa man siya makapagsalita ay sinara na ng binata ang pinto, isinandal
siya doon at kapagkuwan ay siniil siya ng mapusok na halik sa mga labi.

To be continued…

A/N:
🤦🏻‍️
‍
♀️ Ang sakit ng kamay ko, hindi makapagsulat ng maayos 😅‍‍♀️
♀️ Sinusubukan ko
talagang makapag update. Thank you for waiting 😘

Chapter 32 (Officially Mine)

CHAPTER 32

HINDI siya mapakali sa kinauupuan. This man invited them all to have lunch outside.
Magkakasama silang lahat sa iisang mahabang mesa. Kaharap niya ang binata.

Nagulat ang lahat kaninang lumabas ito, kinausap ang professor nila at inimbitahan
nga silang mag lunch. The professor cannot decline his request. Ito nga ba naman
ang presidente ng VOC.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya makapaniwala. Ano pa bang tinatago ng lalaking
ito? Napakarami niyang walang alam.

Si Angelu ay malayo sa kaniya. Gusto niyang magpasalamat dahil hindi nito

namumukhaan si Zeke.

Sino nga ba naman ang makakakilala sa lalaking ito? Mula sa simpleng lalaki lang ay
nag-iba talaga ang hitsura nito ngayon. He’s wearing an expensive suit and his
ocean blue eyes matches his eyeglasses.

Ang totoo niyan ay hangang-hanga siya sa hitsura nito maging kung paanong magsalita
ang binata. Malayong-malayo sa Zeke na nakilala niya sa isla. Ang lakas-lakas ng
tibok ng puso niya sa tuwing tumatama ang mga mata nila.

Medyo mahapdi pa rin ang labi niya dahil pinanggigilan iyon kanina ng mokong. He
murdered her lips.

Harap-harapan itong nakatitig sa kaniya habang hinihintay ang order nito. Katabi ng
binata ang professor nila, si Mr. Goza. Paminsan-minsan ay nag-uusap ang dalawa.
Ang mga kaklase naman niya ay tila kinikilig habang nakatingin kay Zeke. Nang
dumating ang order nila ay inasikaso siya ng binata.

Napatingin siya sa mga kaklase niya, abala ang mga ito sa pagkain. Tiningnan niya
si Zeke, pinanlakihan niya ito ng mga mata. Zeke just smirked. Bumaba ang tingin ng
binata sa labi niya, naaaliw na ngumiti.

Tumikhim ito at nagsalita.

“Don’t be shy, everyone. Just enjoy your meal, it’s my treat. Since it’s my treat,
I hope you’ll give a positive feedback against VOC,” natatawang sambit nito na
ikinatawa ng mga kaklase niya at ng mga professor.

“You looked strict, Mr. President. But you have sense of humor as well,” Mr. Goza
chuckled.

Natawa lang si Zeke, muli siyang tiningnan. Her classmates seems enjoying the
foods.

“Do you have girlfriend, Mr. Velasquez?” Tanong ng isa nilang professor.

Zeke was about to speak when Mr. Goza laugh.

“Marami daw girlfriend itong si Mr. President, am I right, Sir? Well, it’s normal.
You’re a bachelor,” ani Mr. Gonza.

Napahigpit ang hawak niya sa tinidor. Itinuon niya ang atensyon sa pagkain, kunwari
ay walang naririnig.

Tumikhim ang binata, alanganing natawa.

“It’s not true,” awtomatiko siyang nag-angat ng tingin nang mahimigan ang diin sa
sagot nito.

Nagulat pa siya nang makitang sa kaniya ito nakatingin. Napatigil tuloy siya sa
pagsubo ng pagkain niya.

“Well, I have flings but that was years ago,” he seems defending himself while
still looking at her.

“So, you have a girlfriend right now, Sir?” Mr. Goza asked.

Tumango ito, nanatiling nakatingin sa kaniya.

“Yeah, I have a girlfriend. Though, parang ayaw pa niyang pumayag,” anito, mahinang
natawa.

Maging ang mga kasamahan nila sa mesa ay natawa na rin.

“Wala ka pala, Mr. President. Mahina po yata diskarte natin?” Natatawang tanong ng
isa niyang kaklase.

“Todo-todo na nga performance ko, nawasak at tumirik na lahat-lahat, wala pa rin.

Kulang pa yata ako sa performance?” Pabiro itong tumugon na ikinatawa ulit ng
lahat.

Inis na sinipa niya ang paa nito sa ilalim ng mesa. Napadaing ito. Pinanlakihan
niya ng mga mata ang binata.
“Kumain na nga ako sa ilalim ng mesa, wala pa rin,” patuloy nito.

Mas lalong lumakas ang tawa ng mga kasamahan niya. Nagmumukhang nagbibiro ang
binata sa paningin ng mga ito pero sa kaniya ay hindi. Alam niyang inaasar siya
nito.

Muli niya itong sinipa. Balewalang ngumisi ang binata.

“Babaero ka daw kasi, Sir. Kaya siguro nag-aalangan siya,” sa wakas ay nagsalita
siya.

Napatingin ang mga kasamahan niya sa kaniya. Balewalang pinagpatuloy niya ang
kinakain.

“Noon iyon. Kaya ko namang ipakita na nagbago na ako,” tugon nito, sumeryoso ang
mukha.

“Hindi ka niya matatangap, Sir. Kasi babaero ka. Laro lang lahat sa’yo, hindi ba?”
Diretso niya itong tiningnan sa mga mata.

Dahan-dahang inayos ng binata ang suot nitong salamin.

“Kung naglalaro man ako, siya ang klase ng laro na hinding-hindi ko pagsasawaan at
tanging ako lang ang hahawak. I will surely keep that game, exclusive only for me
until I win,” muling tugon nito, tumitig sa mga mata niya.

“Mananalo ka nga ba, Sir? The fact that you’re playing so many games like playing
with women’s heart, you can’t win that game for sure,” taas ang kilay na sambit
niya.

“As long as I own her heart, I can win,” tugon nito, dahan-dahang inilapit ang
kamay sa kaniya, balewang pinunasan ang gilid ng bibig niya.

Napaismid siya, bahagyang lumayo nang maramdaman ang kuryenteng dumaloy sa buong
katawan niya nang dumampi ang balat nito sa balat niya.

“May pinaghuhugutan ka, Alyssa?” Natatawang tanong ni Angelu.

Napatingin siya sa mga kasamahan, bahagyang nahiya. Pinagpatuloy na lang niya ang
pagkain. Nang matapos sila ay nauna na siyang lumabas.

Inis na inis siya sa totoo lang. Ngayon pumasok sa isip niya ang mga sinabi ni
Angelu kaninang umaga tungkol sa president ng VOC. Kung gaano ito kababaero at…

Inis na napasabunot siya sa sariling buhok. Sa sobrang inis ay sinipa niya ang
gulong ng kotse ni Zeke na nasa harapan niya. Awtomatiko iyong tumunog na
ikinagulat niya.

Natatarantang napaatras siya. Sa pag-atras niya ay nabangga ang likod niya sa

matigas na katawan. Awtomatikong pumulupot ang kamay nito sa beywang niya.

Gulat na lumingon siya. Sumalubong sa kaniya ang guwapong mukha ng babaerong si

Zeke.

“Mukhang hindi ka pa kilala ni Murfy. Murfy, ’yong babaeng sumipa sa’yo ay ang
babaeng sisipa din sa akin mamaya dahil nalaman niyang babaero ako. Meet my woman,
Murfy. Siya na ngayon ang nangunguna sa puso at maging sa puson ko,” parang tangang
kinausap nito ang sariling kotse.
Gigil na inapakan niya ang sapatos nito.

“Tingnan mo, Murfy. Makakatikim talaga ako ng sipa mamaya. Damn, my girlfriend is
angry right now. What should I do?” Tumingin ito sa kaniya sabay haplos sa pisngi
niya.

“You angry, baby?” He asked, smiling.

Sumimangot siya. Inis na inis na nga siya tapos nakangiti pa ang babaerong ito!

Tinabig niya ang kamay ng binata at akmang tatalikod nang hinila siya nito, dinala
sa likod ng kotse, ipiniid siya sa nakasarang pinto niyon.

“Baby, listen to me,” sumeryoso ang mukha nito.

“Zeke, makikita tayo ng mga—”

“H’wag kang maniwala sa mga sinasabi ng iba. Please? Ako lang ang pakinggan mo, ako
lang ang paniwalaan mo. My heart is yours. This is exclusive only for you and me
being a womanizer before has nothing to do with this. I changed, trust me,”
hinaplos ng binata ang pisngi niya.

“Bakit ka nagpapaliwanag?” Masungit na tanong niya.

“Because I don’t want any misunderstandings between us and… you’re my girlfrie—”

“Hindi mo ako girlfriend, Zeke. Wala akong natatandaang pumayag akong maging
girlfriend mo,” supladang putol niya sa sasabihin nito.

“Alyssa, nakain na kita at lahat-lahat, napunit ko na ang lintik na hymen mo at

napatirik ko na ang mga mata mo tapos wala pa ring tayo? I feel used. Ginalingan ko
naman sa paggiling, ah? Baon na baon pa nga, sinagad ko pa. Bigyan mo ako ng
hustisya,” dire-diretso itong nagsalita.

Gigil na sinipa niya ito sa tuhod.

“Baby…” Reklamo nito.

“Baby mo mukha mo!” Angil niya sabay tulak sa dibdib nito.

“Seryoso ka? Walang tayo? Pumantay na tayo sa kama tapos wala pa rin tayong label?
That’s unfair, Alyssa,” patuloy itong nagreklamo, wala talagang preno ang bibig.

“Manahimik ka, nakakabuwisit ka, alam mo ba ’yon?” Muling angil niya.

“Anak ng… buntis ka na ba?” Ayaw talaga tumigil ng gago!

Mas lalo lang siyang naiinis.

“H’wag kang magpapakita sa’kin, ha?” Mabilis niya itong tinalikuran.

“Susunduin kita mamaya kaya magkikita pa rin tayo,” habol nito.

“Bahala ka sa buhay mo! Sa kalsada na lang ako matutulog kaysa umuwi sa babaerong
katulad mo!” Sagot niya nang lingunin niya ito sabay irap.

Tila balewala sa binata ang sinabi niya. Ngumisi lang ito.

“Baby, trust me, babagsak ka pa rin sa kandungan ko,” mahina itong natawa,
humakbang papalapit sa kaniya.

Nanigas siya sa kinatatayuan nang hinaplos nito ang ibabang labi niya.

“I’ll see you later, hmm? Don’t get pissed. Iyong-iyo lang ako,” he smiled at her.

“Ang kapal ng mukha mong dimunyu ka,” nagmartsa siya patungo sa van nila.

Sakto namang lumabas na ang mga kaklase niya mula sa restaurant, sunod-sunod na
pumasok sa loob ng van. Ang professor nila ay kinausap si Zeke bago sila tuluyang
umalis.

Hindi na niya sinulyapan pa ang binata. Sirang-sira na talaga ang araw niya.

“Ang hot niya,” narinig niya ang mga kaklaseng nagbulungan.

“Oo nga. Ang guwapo. Halatang maraming napaiyak. Kung ganoon naman talaga kaguwapo
at kakisig, ayos lang kahit umiyak ako,” tugon ng isa, parang nananaginip pa ng
gising.

Umikot ang mga mata niya sabay buntong-hininga. Mas lalo lang nasira ang araw niya.

Nakabalik sila sa school na masama ang timpla. Napansin iyon ni Angelu, panay ang
pangungulit sa kaniya pero hindi niya ito sinasagot.

Nang uwian ay sinundo nga siya ng babaerong lalaking ito. Nakita niya ang kotse
nito malayo pa lang.

Nag-iba siya ng daan, mabilis na naglakad. Napansin niya ang pagsunod ng kotse.
Alam niyang si Zeke iyon.

Napapabuntong-hiningang binagalan niya ang paglalakad. Sinabayan siya ng kotse,

nakikita niyang si Zeke ang driver niyon pero hindi siya lumilingon.

Nang tumigil siya sa paglalakad ay bigla itong nagpreno.

“Still angry, baby?” He asked.

“Tigilan mo kakasunod sa’kin,” kinuotan niya ito ng noo.

“Come home na, please?” Pakiusap nito.

Hindi siya umimik. Bumaba ang binata mula sa kotse nito, inilahad ang kamay sa
kaniya.

“I told you that I’ll be the one who will reach you, right? Take my hand, Alyssa,”
mataman siya nitong tiningnan sa mga mata.

“Kapag ayaw ko?” Tinaasan niya ito ng kilay.

“Aabutin pa rin kita hanggang sa kusa kang lumapit,” mahinang tugon ng binata.

Hindi siya tumugon.

“Look, I’m sincere here, Alyssa. Believe me and trust me. Bigyan mo ako ng
pagkakataong patunayan ang sarili ko sa’yo. Malinis ang intensyon ko sa’yo. Totoo
ang nararamdaman ko para sa’yo,” titig na titig ang binata sa mga mata niya.

Nakipagtitigan siya dito, ni halos walang kumukurap sa kanilang dalawa.

“Will you take my hand, Alyssa? Will you risk for me? You said you loved me, right?
Let’s make it official, baby. Kapag hinawakan mo ang kamay ko ngayon, pinapangako
ko, ibibigay ko lahat ng meron ako. Ganoon ako kaseryoso, Aly. Mahal kita, paulit-
ulit ko iyong sasabihin sa’yo,” emosyonal itong nagsalita, nakalahad pa rin ang
kamay sa kaniya.

Tinitigan niya iyon at kapagkuwan ay dahan-dahang inabot hanggang sa tuluyang

nagtagpo ang mga kamay nila kasabay ng pagtitiwala niya sa binata.

“Hold me tight, Alyssa. Hinding-hindi ka bibitawan ng mga kamay ko. Palagi kitang
aabutin kahit ilang beses mong tatangkaing bumitaw. Are we… official now?” Sinsero
ang titig ng binata sa kaniya, umaasa ang mga mata.

Kagat ang ibabang labing tumango siya. Kinabig siya ng binata, dinala sa mga bisig
nito.

“It’s official, then. You are officially mine now,” he whispered and claim her
lips.

Kaagad niyang tinugon ang halik ng binata kasabay ng pagbigay niya ng puso sa
lalaking ito. Buong-buo niyang pinagkakatiwala ang puso kay Zeke.

“I love you. I love you, Aly,” Zeke murmured between as he deepened the kiss.

To be continued…

A/N: I’m enjoying writing Zeke. Mukhang 40+ chapters itong Owning Her 😂
������😍 I love Zeke 🥺😍

Chapter 33 (Seduced)

CHAPTER 33

“YOU need my help?” Kunot-noong tanong niya sa kakambal nang tumawag ito sa kaniya.

“It’s only you who can help me, little brother,” tugon ng kuya niya mula sa
kabilang linya.

Tumingin siya labas. Nakita niya si Alyssa doon, sinisipat ang mga bulaklak at
halaman.

“Yes, sure. Let me know what can I help you, Kuya. It’s for you and Thea Marie so I
will help,” aniya sa kakambal, hindi inaalis ang tingin kay Alyssa.

“Aasahan ko ’yan, Zeke. Thank you for helping me the other day, anyways,” anito,
tinutukoy ang pagbigay niya ng impormasyon tungkol kay Brandon.

He was the one who gave his Kuya Zach that information that Thea is not married on
Brandon. The nerve of that guy. Alam din niyang buhay ang babaeng pinakasalan ng
kakambal niya noon. He doesn’t like that Eunice since before. She can’t even
distinguised between Kuya Zach and him. Identical twin silang magkakambal,
magkamukhang-magkamukha pero iba-iba ang ugaling meron sila.
He can’t stop his brother’s decision before. Nakakainis lang kung paanong naloko ng
Eunice na iyon ang kapatid niya.

“You’re welcome, Kuya. How are you and Thea? You’re getting married soon you said.
May pinaplano ka, alam ko. Let’s meet tomorrow so that we can discuss about your
plans,” aniya sa kakambal, napangiti nang makitang aliw na aliw si Alyssa sa mga
bulaklak sa labas.

Ilang minuto pa silang nag-usap ng kapatid bago niya tuluyang ibinaba ang
cellphone, ipinasok sa bulsa. Madilim na sa labas dahil gabi na. Pero si Alyssa ay
naroroon pa rin, aliw na aliw sa mga bulaklak.

Napangiti siya habang pinagmamasdan niya ito. Alyssa is his girlfriend now.
Napakagat siya sa ibabang labi. Tila ayaw pa rin mag sink in sa utak niya na
girlfriend na niya ito.

Gusto niyang humakbang papalit sa dalaga pero nag-aalangan siya. Bigla siyang
kinabahan, parang hindi alam kung paanong tratuhin si Alyssa ngayong girlfriend na
niya ito.

It’s his first time asking someone to be his girlfriend. Fling lang ang meron siya
noon, mabilis magpalit ng babae. Hindi niya alam kung paanong dalhin ang sitwasyon
ngayong totoo na talagang may girlfriend siya. Hindi na ito isang fling lang na
nakasanayan niya.

It’s true that he’s nervous right now. Tila biglang nawala ang confidence niya sa
sarili kasabay ng kaba na baka may magawa siyang hindi magugustuhan ng kasintahan
niya.

Natigilan siya sa naisip at kapagkuwan ay parang tangang napangiti.

“Kasintahan, huh?” aniya sa sarili, aliw na aliw sa salitang iyon.

Tangina, kinikilig siya!

Kasintahan na talaga niya si Alyssa. Pangarap niya ito. Ngiting-ngiti siya,

natatangahan sa sarili.

Nang lumingon si Alyssa sa gawi niya ay kaagad siyang tumalikod. Pakiramdam niya ay
namumula ang buo niyang mukha dahil sa tanginang kilig na ito.

Idinikit niya ang noo sa pader, mariing pumikit habang pinapakalma ang tibok ng
puso niya na tila nakikipag-paligsahan sa sobrang lakas. Para siyang teenager. Ni
kahit minsan ay hindi pa niya naranasan ang ganitong klaseng kilig. Kay Alyssa niya
lang naramdaman ang lahat ng ito.

“Zeke?”

Napapitlag siya nang marinig ang boses ni Alyssa. Alam niyang nasa likod na niya
ito base pa lang sa lapit ng boses ng dalaga nang magsalita ito.

“Anong ginagawa mo diyan?” May pagtataka sa boses nito.

Hindi siya lumingon. Tangina, hindi na yata siya normal! Lintik na pusong ’to!

“Hoy, kinakausap kita,” anito, iritado na ang boses.

His typical Alyssa. Gustong-gusto niya kapag nagsusungit o naiirita ito.

“Sandali lang,” aniya, nakatalikod pa rin.

“Ayos ka lang?”

“Wait, I’m helping myself to calm down here,” he groaned.

“Napa’no ka ba?”

Doon siya dahan-dahang lumingon sa dalaga. Napakurap ito nang makita ang mukha
niya.

“Namumula ka, ayos ka lang talaga?” Akmang lalapit ang dalaga sa kaniya nang
inunahan niya ito.

Natigilan ang kasintahan nang ikinulong niya ito sa mga bisig niya.

“Ang lakas ng tibok ng puso ko, habang-buhay mong panagutan ’to,” aniya sa mahinang
boses.

“T-Teka, para ka namang timang. Ang higpit ng yakap mo, ano ba? Hindi ako
makahinga!” Reklamo nito.

“Sabihin mo munang papanagutan mo ako,” pamimilit niya.

“Bakit buntis ka bang gago ka, ha?” Inis na tugon nito.

Mahina siyang natawa, hinalikan ang tuktok ng ulo ng kasintahan.

“Seryoso kasi ako, panagutan mo ako,” parang batang sambit niya sa dalaga.

“Umayos ka nga. Naiipit na ako, oh,” patuloy na reklamo ng dalaga.

“Hmm-mm, I can feel your breast against my body, baby. Ang laki,” tumingin siya sa
kasintahan sabay ngisi.

“Nang-aasar ka na naman,” Alyssa pouted her lips.

Nakangiting sinapo niya ang magkabilang dibdib nito.

“Malaki naman talaga, nakakalunod,” napalabi siya, masuyong hinimas ang malulusog
na dibdib ng mahal niya.

“Zeke, ang manyakis mo talaga!” Inalis ng dalaga ang mga kamay niya.

Mahina siyang natawa, gigil na pinisil niya ang magkabilang pisngi nito. Ang ganda-
ganda talaga nito lalo na kapag naiirita. Kaya gustong-gusto niya itong inaasar.
Mabilis lang talaga itong maasar sa kaniya.

Tinitigan niyang mabuti ang kabuuan ng mukha ni Alyssa. Dahan-dahang umangat ang
isang kamay niya, awtomatikong inalis ang tali sa buhok nito.

Bumagsak ang mahabang buhok ng dalaga nang tinanggal niya ang tali sa buhok nito.
She’s beautiful. This young woman of his is like a goddess.

“Akala ko ba ayaw mong nakabuhaghag buhok ko?” Anito, inagaw ang tali sa kaniya.

Mahina siyang natawa.

“It’s because it turned me on everytime you exposed your long hair, baby,”
diretsong pag-amin niya.

Natulala ito sa kaniya.

“Lahat ng kilos mo, maging ang paglipad ng hangin sa buhok mo, hinahangaan ko ang
lahat ng iyon. Wala akong hindi hinahangaan sa’yo,” diretso niya itong tiningnan sa
mga mata.

His Alyssa blushed. Pulang-pula ang magandang mukha nito. Parang gustong matunaw ng
puso niya. Being this close to Alyssa made his heart race. Malayang-malaya niya
itong natititigan.

“Anong ginawa mo para mabaliw ako sa’yo ng ganito?” Napapikit ang dalaga nang
masuyo niyang hinaplos ang ibabang labi nito.

Emosyonal niya iyong hinaplos, nanatiling nakakatitig sa kasintahan. Hinawakan nito

ang kamay niya. Nagmulat ito ng mga mata. To his surprise, Alyssa put his finger
inside her mouth.

He groan as he look at her, her eyes are… full of desire. Damn this woman. She
never failed to turn him on.

Nanatili silang nakatitig sa isa’t-isa. He knew that Alyssa’s turn on. He can see
it on her beautiful eyes. Habang subo nito ang isang daliri niya ay dahan-dahan
nito iyong sinipsip habang nakatingin sa kaniya.

She’s inviting him, unconsciously. Mahina siyang napadaing, pumintig ang hindi
dapat. Gusto niyang kumalma pero mas lalo lang iyong nanigas nang nilabas ng
kasintahan ang dila nito, dinilaan ang daliri niya.

She’s so fucking hot while licking his finger. This woman is torturing him.

“Baby,” anas niya, kinuha ang isang kamay nito, pinadama iyon sa pagitan ng mga
hita niya, “ang tigas-tigas na,” nakangiwing patuloy niya.

Mabilis na binitawan ng dalaga ang daliri niya, napakurap. Tila ngayon lang nito
napagtanto ang ginawa.

Mahina siyang natawa. Ang inakto nito ay natural. Alam niyang nadadala ito sa
sitwasyon, inaakit siya nang wala itong kamalay-malay. She’s still young and have
no experience. Her reactions are cute. Mas lalo lang siyang binabaliw ng babaeng
ito.

Inilapit niya ang bibig sa tenga nito.

“You want me inside of you, hmm, baby?” He seductively asked while his one hand
grip her waist.

Tiningnan niya ang dalaga, napangisi niya nang umawang ang mga labi nito.
Napasinghap ito nang bigla niya itong pinangko.

“Zek—” Dinala niya ito sa living room, umupo siya sa sofa, pinaupo niya sa
kandungan ang dalaga.

Awtomatiko niyang dinama ang pagkababae nito, pinasok ang kamay sa loob ng
underwear ng dalaga at doon ay nadama niya kung gaano ito kabasa. He really knew it
— that his little tiger is already wet down there.

“What to do? You’re already wet,” he smirked.

Nahihiyang ibinaon nito ang mukha sa dibdib niya. He moved his finger and played
with her femininity. A soft moan escape from her lips as he moved his finger in a
circular motion.

“You like it, hmm?” Anas niya.

Tumango ito, napakapit sa magkabilang balikat niya.

“Tell me what you want, baby,” he softly whispered.

“I-I want you,” anas nito.

“Hmm-mm? You want this? My finger, playing with you? What else, hmm?” Nang-aakit
ang boses niya.

Tumingala ang kasintahan sa kaniya, nag-aapoy sa pagnanasa ang mga mata. He

suddenly felt proud. That desire in her eyes, it’s because of him. Only for him.

“I-I want you inside of me, Zeke,” she whispered, her eyes are begging. Tila
nalalasing ito sa pagnanasa.

“You want me that much? Can I come inside of you… again?” He brushed his lips
against hers. He is seducing her.

Awtomatikong tumango ang dalaga, napuno na ng pagnanasa ang mga mata. Ganito ang
epekto niya sa kasintahan. Napakaganda nitong pagmasdan.

He smiled. He never seduced a woman before. But doing this to his Alyssa right now,
it feels so good.

He wanted to ravish her tonight and he will definitely do it. Umiigting ang panga
na itinayo niya ang dalaga. Binuhat niya ito patungo sa hagdan ng bahay niya.

Nasa kalagitnaan na sila ng hagdan nang sakupin niya ng mapusok na halik sa mga
labi ang kasintahan. Maingat niya itong ibinaba sabay hila sa suot nitong saplot sa
ibaba, pati ang pang-itaas ng dalaga ay hinubad niya. Nagkalat ang mga saplot nito
sa hagdan.

Naghubad siya sa harapan nito, lahat ng saplot ay tinaggal niya, walang itinira.
Parehong damit nila ang nakakalat sa hagdan, dumadausdos paibaba.

“Hold tight here, love,” dinala niya ang kamay nito sa hand rail ng hagdan.

Pumuwesto siya sa likod ng kasintahan, hinalikan-halikan niya ang likod nito sabay
abot sa pagkababae ng dalaga.

Damn, she’s so fucking hot and wet down there! He can’t wait to taste her again.
Lumuhod siya at pinaharap sa kaniya ang dalaga.

“Part your legs for me, Alyssa,” he demanded.

Sinunod nito ang gusto niya habang ang dalawang kamay ay mahigpit na nakakapit sa
hand rail ng hagdan.

He reached for her femininity and stuck out his tongue, tasting her sweetness
again.

To be continued…
A/N: Zeke niyo sumisid na naman ✌️✌️😂😂 Bukas ang tunay na bakbakan 😂😂😂🤧🤧🤧

Chapter 34 (Moan)

WARNING: 🔞🔞 WILD SCENES AHEAD. NAKAKABASA. HAHA. PLEASE SKIP IF YOU’RE NOT
COMFORTABLE 🔞🔞

CHAPTER 34

“Z-ZEKE, m-makikita tayo ng mga katulo—”

“They don’t go out from their quarter at this hour unless I call for them,” he cut
her off, tasting her again.

Pahigpit nang pahigpit ang kapit niya sa hand rail ng hagdan habang pabilis nang
pabilis ang dila ng kasintahan sa kaselanan niya.

“Put your one leg on my shoulder, baby,” he demanded.

Tila nahipnotismong sinunod niya ang gusto ng binata. Pinatong niya ang isang paa
sa balikat nito. It gave him more access. He suck and he lick her cl*t. She can
hear that very erotic sound while his tongue is playing with her cl*t. God, this
feels so good.

Nang sinipsip nito ang pagkababae niya ay mahina siyang napaungol. She’s so wet and
she knew that anytime she will explode because of Zeke’s expert tongue. Literal
siya nitong sinisisid dito mismo sa kalagitnaan ng hagdan.

“Z-Zeke… h-h’wag mong bilisan ang paggalaw ng dila mo. P-Please. Oh, Zeke! I-I…”
Napatingala siya, halos mabaliw sa sobrang bilis ng galaw ng dila nito.

She can’t take it anymore!

Napabitaw ang isa niyang kamay sa handrail, tinakpan niya ang sariling bibig
kasabay ng nakakabaliw niyang orgasmo.

Zeke lick all of her juices. Tila uhaw na uhaw ito. Nanginginig ang mga tuhod na
umayos siya ng tayo, nagtaas-baba ang dibdib. Hinihingal siya sa kakatapos lang na
orgasmo.

Tumayo ang kasintahan, awtomatiko siyang pinatalikod. Nagugulat na muli siyang

napahawak ng mahigpit sa hand rail.

“I’ll take you from behind, baby, can you bend over?” he whispered behind her ear.

Napalunok siya.

“D-Dito? S-Sa h-hagdan?” Nauutal na tanong niya.

“Hmm-mm. Please? Bend over for me, little tiger,” he whispered again.

Dahan-dahan nitong dinilaan ang tenga niya. Nanayo ang mga balahibo niya sa
ginagawa ng binata. He really know how to turn her on.
Slowly, she bend over as she grip the hand rail. Zeke chuckled as he grip her
waist. Tumama ang kahabaan nito sa likod niya, tinutudyo siya.

“I’ll put this in now, hmm, baby?” His voice is hoarse and seductive. Sinasadya
nitong akitin siya.

Bago pa man siya nakasagot ay tuluyan na itong nakapasok. Ungol ang lumabas mula sa
bibig niya nang maramdaman kung gaano ito katigas sa loob niya. He’s very huge.
Pakiramdam niya ay napupunit pa rin siya sa tuwing nag-iisa ang katawan nilang
dalawa.

“Move, baby,” he demanded, slightly sucking her ear.

Sinunod niya ang gusto ng kasintahan. Gumalaw siya. Sa bawat galaw ng balakang niya
ay napapaungol siya. Ramdam na ramdam niya ang bawat pagsagad ng kahabaan ng binata
sa loob niya.

“Do you want me to move, hmm?” He seductively asked, licking her ear down to her
neck.

Binabaliw siya ng kasintahan. Nahihibang na siya. She want more. She really want
more.

“Zeke… m-move, please,” she begged.

“Hmm-mm? Like this, baby?” And with that, he pushed himself roughly that almost
made her scream.

Mabilis lang nitong tinakpan ang bibig niya, inaasahan na mapapasigaw siya dahil sa
marahas na pagbaon nito.

“Zeke…” nahahapong anas niya.

“I’m sorry, I can’t hold back. I’ll be rough to you tonight, Aly. Bear with me,
hmm?” Muli itong bumaon, sagad na sagad ang kahabaan sa loob niya.

Napatingala siya at mahinang napadaing habang ang kamay ng binata ay nasa bibig pa
rin niya, pinipigilan ang pagsigaw niya. Marahas at mabilis siya nitong binayo mula
sa likod. Mas lalong humihigpit ang paghawak niya sa hand rail, sinalubong ang
mabilis at marahas na ulos ng binata.

“You’re so fucking tight and hot inside, Aly. You’re making me so fucking insane,”
anito sa nahihibang na boses.

Parahas nang parahas ang pag-angkin ng binata mula sa likod niya. Umaalog ang
magkabilang dibdib niya sa bawat ulos nito. He is so rough. No one can stop him
from moving fast, hard and rough behind her.

The way Zeke took her, she can tell that he’s so used on this. He is expert in sex
department. Iniisip niya kung ilang babae na ba ang inangkin at pinaligaya nito.
She knew that he was a womanizer. Kung nagbago man ito, bakit hindi niya matanggap
na marami na itong inangkin? Na marami na itong napaligaya gamit ang dila at
matigas na sandata nito?

Sa naisip ay tila gusto niyang magrebelde. She’s inexperience. Satisfied ba ang

kasintahan sa kaniya?

Mariin siyang napapikit, agresibong iginalaw ang sariling balakang, sinalubong ang
bawat ulos ng binata. Naramdaman niyang bahagya itong natigilan dahil sa ginawa
niya.

They are both moving aggressively. Zeke groan as he move faster, thrusting in and
out inside of her. Hinihingal na mahina siyang napaungol nang maramdaman ang
nalalapit na pagsabog ng orgasmo niya.

Ilang ulos pa ng binata bago tuluyang sumabog ang nakakabaliw niyang orgasmo.
Nanghihinang napasandal siya sa dibdib ng kasintahan. He didn’t come yet. She will
satisfy him tonight. Nagrerebeldo ang saloobin niya, nagsisisi dahil nagtatanong
siya sa sarili kung satisfied ba ito sa kaniya.

Hinugot ng kasintahan ang kahabaan mula sa loob niya at kapagkuwan ay binuhat siya.
Walang kahirap-hirap itong humakbang sa hagdan habang buhat-buhat siya.

Nang makapasok sa loob ng kuwarto ay diniretso siya ng kasintahan sa loob ng

malapad na bathroom. Kaagad nitong binuksan ang shower nang ibinaba siya at
kapagkuwan ay sinunggaban ang labi niya.

Kaagad niyang tinugon ang halik nito. Mapusok silang naghalikan, sinisipsip ang
dila ng isa’t-isa habang nasa ilalim sila ng shower, parehong walang pakialam kahit
pareho nang basa ng tubig.

Binuhat siya ng binata, awtomatikong yumakap ang mga binti niya sa katawan nito.
Her hands wrapped on his neck while his hands gripping her butt, supporting her
weight. He managed to put his length inside of her in this position.

Nag-umpisa itong umulos habang hindi naghihiwalay ang mga labi nilang dalawa. This
kind of intimacy with Zeke is addicting. She’s afraid she might get used to this
but if it’s Zeke, she don’t mind. Sa lalaking ito lang siya magpapa-angkin. Ito
lang ang binibigyan niya ng karapatan. Ito lang ang nagmamay-ari sa kaniya.

“I… love you, Zeke,” she murmured between their lips.

Zeke stilled. Marahas itong napabaon sa loob niya na ikinabigla niya.

“Tangina, h’wag mo akong binibigla ng ganito,” he groaned.

Mahina siyang natawa.

“Ang alin? Dahil sinabi kong mahal kita?” Naaaliw niya itong tinitigan sa mga mata.

Nanlaki ang mga mata niya nang mas lalo itong bumaon, sobrang sagad.

“Say it again,” mariing utos nito.

“Ang alin?” Maang-maangan niya.

“Say it again baby, please,” he begged.

Napaungol siya hinugot nito ang kahabaan mula sa loob niya at kapagkuwan ay marahas
na babaon.

“Say it,” he demanded.

“I-I love you…” anas niya.

Unti-unti itong napangiti, awtomatikong namula ang buong mukha.

“Tangina talaga,” anito, gigil siyang hinalikan ulit mga labi, ramdam niya ang
pagngiti nito.

Kinikilig ba ito? Natatawang tinugon niya ang halik ng binata. Their lovemaking
continued on his bed. Marahas ang bawat ulos nito habang nasa ibabaw niya ang
binata. Bukang-buka ang mga hita niya habang mabilis at marahas na binabayo siya ng
kasintahan.

Bilib siya sa stamina ng kasintahan. Tila wala itong kapaguran. He is staring at

her intently while thrusting in and out. His eyes only focused on her. Tila wala
itong balak na alisin ang tingin sa kaniya.

Lumipat sila sa couch, doon muling inangkin ang isa’t-isa. Nakaluhod siya sa couch
habang ito ay nasa likod niya, marahas siyang inaangkin.

Balak yata nitong angkinin siya sa bawat sulok ng malapad nitong kuwarto dahil
pagkatapos sa couch ay nilipat siya ng binata sa office table nito. Nakahiga siya
doon habang ang binata ay umuulos.

“I want to ride you,” anas niya sa kasintahan.

Natigil ito sa pag-ulos, tumigin sa kaniya.

“Please?” Pakiusap niya.

Umiigting ang panga na dumukwang ito, inilapit ang labi sa labi niya.

“Babaliwin mo ba ako, Alyssa?”

“Baliw ka na sa akin,” pilyang tugon niya.

Nagulat ito sa sagot niya pero kaagad ding natawa, umaamin. Gigil na binuhat siya
nito, muling bumalik sa kama, ipinuwesto siya sa ibabaw nito.

Napapalunok na tumingin siya sa kasintahan.

“Ride well, my sweet Aly,” he smirked.

Sinimangutan niya ito. He’s challenging her. Unti-unti ay ngumisi siya. Narinig
niya ang mabilis na pagsinghap ng binata, halatang hindi inaasahan ang gagawin
niya.

“What the fuck, Alyssa! Tangina!” Malakas itong napamura nang isinubo niya sa loob
ng bibig ang kahabaan nito.

Mahina siyang napadaing habang dinidilaan ang dulo niyon, bahagyang sinipsip at
kapagkuwan ay muli itong isinubo sa loob ng bibig niya. She can’t take him fully in
her mouth. Zeke is too huge and long that it almost choked her. Halos kalahati lang
ang nakaya niya. It’s her first time and she really want to do this. Ni hindi siya
sigurado kung tama itong ginagawa niya.

“S-Stop it, Alyssa. Fuck, stop, goddammit!” Ramdam niya ang matinding paghihirap sa
boses ng kasintahan.

Nag-angat siya ng tingin sa binata.

“H-Hindi mo ba gusto?” Hindi niya naitago ang sakit sa boses niya.

“I like it, fuck this. Just… just stop it. I’m on my limit now, you’re turning me
on even more!”

That’s enough. What he said is enough for her. Atleast she can see that she satisfy
him.

Kumilos siya at muling pumaibabaw sa binata. Hinawakan niya ang kahabaan nito,
iginiya papasok sa loob niya. Muli silang nag-isa.

“Why are you doing this, huh?” Tanong nito, nagdududa ang mga mata.

“I want to satisfy you.”

“What?” Kumunot ang noo nito.

“Just… just like how your women satisfy you before. I want to please you, Zeke. I
know I’m inexperience when it comes to sex but—”

Natigilan siya nang kumilos ang binata. Pinagpalit ang puwesto nilang dalawa. He is
now on top of her. Marahas itong bumaon sa loob niya habang madilim ang mukhang
nakatingin sa kaniya.

“Don’t you ever say that again, Aly. I don’t like it,” mariin itong nagsalita.

“Zek—”

“You satisfy me not only on bed but you satisfy me in everything, Alyssa Nuñez.
Simpleng dampi lang ng kamay mo sa katawan ko, sobrang satisfied na ako, Aly. So,
don’t you ever think that you don’t satisfy me. Please, don’t you ever compare
yourself to those women I bedded before. You are different,” mas marahas pa itong
bumaon sa loob niya.

Kagat niya ang ibabang labi habang dinadama ang binata sa loob niya. He move fast
and rough until she felt him stilled and before she knew it, he already filled her
with his hot liquid. Napakasarap niyon sa pakiramdam kasabay ng muling pagsabog ng
orgasmo niya.

Bumagsak ang katawan ng binata sa tabi niya, awtomatiko siyang niyakap.

“Aly, sinusumpa ko sa lahat ng mga babaeng naikama ko noon na ikaw lang ang babaeng
nagpatirik ng mga mata ko,” anito sa nahahapong boses.

Tinitigan niya ito at unti-unti ay natawa. He explained himself like a child.

Natatawang ibinaon na lang niya ang mukha sa dibdib nito. Isiniksik naman siya ng
binata sa katawan nito, yakap-yakap siya habang hinahalik-halikan ang tuktok ng ulo
niya.

Unti-unti siyang pumikit nang makaramdam ng antok. She’s tired because of him. Ang
tibay talaga ng stamina nito.

When she woke up early in the morning, she found herself moaning as she felt Zeke’s
tongue down there. Mahigpit siyang napakapit sa bedsheet habang literal siyang
sinisisid ng kasintahan. He never failed to make her moan in his own way.

To be continued…

A/N: Active sex life itong dalawa na ’to!! Hustisya! HAHAHAHAHAHAHA 😂

Sorry now lang ulit nakapag update. I have some priorities. Priority ko talaga yung
sa Nobelista 😘 Malapit na ang launching ng One Sweet Mistake so see you there!
Congratulations for the successful pre-selling and thank you sa mga nag purchase 😍

Chapter 35 (Throw Up)

CHAPTER 35

“ANONG ginagawa natin dito?” Tanong niya kay Zeke nang dinala siya nito sa mall.

Nakangiting ginulo lang nito ang buhok niya.

“Shopping,” tugon nito, hinila siya sa kamay.

“S-Shopping?”

“Oo, shopping. Let’s buy some clothes and shoes,” tugon ng kasintahan.

Panay ang tingin nito sa paligid, nakakunot ang noo. Nang makita ang botique na
hinahanap ay pumasok ang binata doon kasama siya. Nagtaka siya dahil puro damit
pambabae ang naroroon.

“Pick anything you want,” usal ng binata, muling ginulo ang buhok niya.

“Ako?” Parang tangang tinuro niya ang sarili.

“Bakit ako ba ang babae?” Balik-tanong ng binata, ngumisi.

Napasimangot siya.

“Ang dami ko nang damit. Binigyan ako ng sponsor ko. ’Yong nagpapaaral sa’kin,”
wala sa sariling sambit niya.

“Hmm-mm? Kapag galing sa sponsor mo tatanggapin mo, kapag sa akin na boyfriend mo,
ayaw mo?” Yumuko ito para magpantay ang mukha nilang dalawa.

Napakurap naman siya. Boyfriend. Nakakapanibago pero boyfriend na talaga niya ang
lalaking ito. Parang ngayon pa lang iyon nag sink in sa utak niya. Tuloy ay uminit
ang magkabila niyang pisngi.

“H-Hindi naman sa gano’n. Ano kasi…” Napakamot siya sa ulo.

“What is it baby, hmm?” Naaaliw na sinapo ng binata ang baba niya.

“Nakakahiya sa’yo, Zeke. Niyaya mo akong lumabas kasi sabi mo kakain lang tayo sa
labas tapos dadalhin mo ako dito para bumili ng mga—”

“Baby, just let me do this, hmm? Please?” She stilled when Zeke brush his lips
against hers.

Pinagtitinginan sila ng ibang customers sa loob pati sales lady.

“Umayos ka nga. Nasa public place tayo,” mahinang saway niya sa kasintahan.

Mahina itong natawa, inakbyan siya.

“Ang sarap mong papakin,” pilyong bulong nito.

Kinurot niya ito sa tagiliran.

“H’wag mong pairalin kamanyakan mo dito, ha?”

Muli ay natawa ito.

“Pick what you want here, okay? Isukat mo na rin sa dressing room. I’ll help you.
Doon na lang kita papakin,” ngumisi ito.

Gigil na binatukan niya ito. Napakamot naman ito sa ulo.

“Bakit ba ang sadista mo?” Reklamo nito.

“Manyakis ka kasi.”

“Sa’yo lang naman ako ganito.”

“Paano ang mga babae mo dati, hindi mo sila minamanyak?” Diretsong tanong niya
habang namimili ng damit.

“Ikaw nga lang minamanyak ko,” tugon ng kasintahan.

Nilingon niya ito, tinaasan ng kilay, pinapakitang hindi siya naniniwala.

“Trust me, baby. You won’t like it if I get serious,” anito, napangiwi.

“Hindi ka seryoso sa akin kung ganoon?”

“Alyssa.” Biglang nalukot ang mukha nito.

“Biro lang,” natatawang inabot niya ang tungki ng ilong nito, pinisil iyon.

Titig na titig naman ang binata sa kaniya habang tumatawa siya.

“You’re so beautiful, Alyssa,” anas nito.

“Akala ko ba napapangitan ka sa’kin?” Tinaasan niya ito ng kilay.

“Kapag bagong gising lang,” natatawang tugon nito.

“Ang sama mo!”

Natatawang pinanggigilan ng binata ang pisngi niya.

Nang tumunog ang cellphone ng kasintahan ay sandali siya nitong iniwan. Pumili siya
ng damit. Marami na talaga siyang damit sa totoo lang. Pero baka magtampo si Zeke
kapag tinanggihan niya ang alok nito.

Sandali niyang sinulyapan ang kasintahan na nasa labas ng boutique. Seryoso ang
mukha nito habang may kausap sa cellphone.

Halos tatlong linggo na silang official na magkasintahan ni Zeke. Last week ay

napapansin niyang madalas itong may kausap sa cellphone sa tuwing umuuwi siya
galing sa school. Napansin din niyang lumalayo ito sa kaniya sa tuwing may
tumatawag dito samantalang hindi naman iyon gawain ng binata.
Nang lumingon si Zeke sa kaniya ay kaagad siyang nag-iwas ng tingin, itinuon ang
pansin sa pagpili niya ng mga damit.

Something’s off with Zeke. Hindi lang niya masyadong pinapansin dahil abala din
siya sa studies niya. Ang dami niyang ginagawa ngayon sa school, minsan ay
nakakatulugan na lang niya ang paggawa ng assignments at kinabukasan ay maayos na
siyang nakahiga sa kama.

Bumalik ang kasintahan sa loob ng boutique. Tinulungan siya nitong mamili. May
napipili siyang medyo maiksing mga dress pero binabalik iyon ng binata.

Zeke’s phone rang again. Muli iyong sinagot ng binata. Halos abala ito sa cellphone
hanggang sa nakauwi na sila sa bahay nito.

Kahit sa dinner nila ay inaabala ito. She observed him. Parang hindi ito mapakali.
Nang matapos ang dinner ay inabala na lang niya ang sarili sa harap ng laptop. Si
Zeke ay nasa labas, abala na naman sa cellphone nito.

She tried to focus on her assignment. Nang pumasok si Zeke sa kuwarto ay hindi niya
ito pinansin, nakatutok lang ang mga mata niya sa harap ng laptop habang panay ang
buklat sa hawak niyang libro.

“You need help, baby?” Zeke asked.

Hindi niya ito pinansin. Pumuwesto ito sa likod niya, halatang nagpapansin pero
hindi niya nilingon ang binata.

“Galit ka ba?” Napapitlag siya nang tumama ang mainit na hininga nito malapit sa
tenga niya.

“Hindi mo ba nakikitang nag-aaral ako?” Iritadong tugon niya.

“Hindi mo ako kinakausap,” anito.

“Nag-aaral ako,” ulit niya.

“I was asking you if you need my help.”

“Hindi ko kailangan ng tulong mo, okay? Doon ka nga!” Iritado niya itong
pinagtabuyan.

“Napapansin ko mas suplada ka nitong mga nakaraang araw. Am I not that attractive
anymore? Hindi mo na ako mahal, Aly?”

Hindi makapaniwalang nilingon niya ito.

“Alam mo, ang drama mo. Umalis ka sa harapan ko, nakakairita ka,” itinulak niya
ito.

“Aly—”

“Malapit na ang exam ko kaya hayaan mo akong mag focus dito,” sabi niya, inirapan
ito.

Mataman itong tumitig sa kaniya.

“Triple ang maldita mo ngayon. Wala ka namang dalaw,” anito, ngumisi.

Malakas siyang napabuntong-hininga.

“Umalis ka na sa—” Natigilan siya nang humila ito ng upuan, tumabi sa kaniya at
bigla na lang inagaw ang libro niya.

Kinuha din nito ang notebook at ballpen niya.

“This is your assignment?” Kumunot ang noo nito.

“Zek—”

“I’ll answer this for you, hmm?” Ngumiti ito, ginulo ang buhok niya.

“Ano ba? Ako ang estudyante kaya ako ang sasagot niyan.” Sinimangutan niya ito.

Palagi siyang gustong tulungan ng kasintahan sa mga assignments niya pero palagi
din niya itong tinatanggihan. Palibhasa graduate ito ng Business Management katulad
ng kurso niya kaya madali lang para sa binata ang lahat. And well, he is Zeke
Velasquez. She found out how smart this man is when he was in College. Zeke
graduated as summa cum laude back in College. Nalaman lang niya noong sinubukan
niyang alamin at hanapin ang pangalan nito sa internet though the informations
about Zeke Velasquez is limited only.

“Just let me do this once, hmm?” anito, nakatutok na ang mga mata sa assignment
niya.

Hindi niya mapigilang mapatitig sa binata nang umpisahan nitong sagutin ang
assignment niya doon. He’s even reading the book and writing on the scratch paper.

Dahan-dahan siyang napalunok. This is unfair. Looking at him answering her

assignment is even hot and amusing. Wala yata itong hindi kayang gawin.

Sa ilang linggong magkasintahan sila ay unti-unti niyang nakikita ang totoong Zeke.
Normal na itong malandi kapag siya ang kaharap. Seryoso naman kapag empleyado nito
ang kinakausap. Sa kanilang dalawa, si Zeke ang clingy. Ito ang mas malambing at
mas maalaga. Napakarami niyang naoobserbahan sa binata.

“Baby, I’m answering your assignment here so please stop staring at me. I can’t
focus,” anito, nakatutok pa rin sa libro.

Mahina siyang natawa. Biglang nawala ang inis niya sa binata. Inis na inis talaga
siya kanina dahil abala ito sa cellphone nito. Natigilan siya. Now she only want
his full attention. Medyo nakakakaba ang pakiramdam na ito. Nasasanay na siya sa
buong atensyon na binibigay ni Zeke sa kaniya.

“Baby, I said stop staring,” muling reklamo ng binata, tuluyang binitawan ang hawak
na ballpen at lumingon sa kaniya.

“Hindi, ah?” Tanggi niya, nag-iwas ng tingin pero kaagad ding sinapo ng kasintahan
ang baba niya dahilan para magsalubong ang mga mata nilang dalawa.

“Whenever you’re staring at me, it feels like you’re inviting me to devour you,
Alyssa,” paos ang boses na sambit nito.

Naikagat niya ang ibabang labi.

“Sorry,” aniya, alanganing ngumiti.

Nakangiting napabuntong-hininga ito.

“I’ll behave tonight so stop staring, okay? Just let me finish answering your
assignment. Give me a few minutes, hmm?” Masuyo nitong hinaplos ang ibabang labi
niya.

Nakangiting tumango siya. Even Zeke’s voice is gentle and soft when it comes to
her. Gustong-gusto niya kapag kinakausap siya nito ng english, nakakamangha at ang
hot. Hindi tuloy siya makapaniwala na kasintahan niya ito. Mas lalong hindi siya
makapaniwala sa totoong status ng buhay ni Zeke. He’s not ordinary.

Sinubukan niyang mag focus sa isang libro. Binasa niya iyon habang ang binata ay
abala at sobrang focus sa assignment niya. Nakakatuwa itong pagmasdan. Tuloy ay
dalawa sila ang nag-aaral ngayon, sinasamahan talaga siya.

Nang matapos ang kasintahan sa assignment niya ay nag-alok din itong turuan siya.
Nakakatulong ang mga tinuturo nito sa kaniya. Halatang sanay na sanay ito.

“Hindi lang pala pambababae inaatupag mo noon,” sabi niya sa kasintahan.

Awtomatikong lumukot ang guwapong mukha nito. Natatawang ngumisi siya.

Nag-inat siya nang sa wakas ay matapos sila. Tiningnan niya ang orasan. Late na
pala.

“Baby, I’ll be gone for a few days, okay? I have… business trip.”

Tiningnan niya si Zeke. Alanganin itong ngumiti, hindi makatingin ng diretso sa

kaniya.

“Kailan ka uuwi?” Wala sa sariling tanong niya.

Nang mapagtanto ang tanong ay kaagad siyang natigilan. Now she’s acting like his
wife.

“Ahm… sorry. I mean… kailan ang balik mo? Matatagalan ka?” Kaagad na bawi niya.

“I’m not sure but I will call you, okay? Ang driver ko na muna ang maghahatid-sundo
sa’yo,” anito, hinila siya sa kamay at pinaupo sa kandungan nito.

Tumango siya.

“Sige. Mag-iingat ka, ha? Tawagan mo ako,” aniya sa binata, awtomatiko itong
hinalikan sa mga labi.

Zeke stilled and she felt his lips smiled. Pinalalim nito ang halik, kaagad na
sinapo ang malulusog niyang dibdib. Tinapik niya ang kamay nito.

“Matulog na tayo, late na,” natatawang saway niya dahil alam na alam niya ang
binabalak nito.

“I can’t make love to you tonight?” He pouted his lips.

Natawa siya. Zeke is like a child.

“Hindi puwede.”

“Why?”

“Kasi nga ayaw ko.”

“Bakit ayaw mo?”

“Kasi nga—”

“Ayaw mong tumirik ang mga mata mo ngayong gabi? Ayaw mong umungol, hmm? Baby,
that’s unfair. Paano naman ako na sabik na sabik sa’yo? Isang gabi na akong tigang
dahil hindi mo ako pinagbigyan kagabi, pati ba naman ngayon? Hustisya naman sa
puson ko, Aly. Aasa na naman ba ako sa palad ko? Bawal talaga akong bumaon?”

“Ang manyakis mo talaga!” Gigil niya itong hinampas sa braso.

Malakas itong natawa.

“I’m just kidding. Aalis na ako bukas kaya pagbigyan mo ako, please? Pangpa-suwerte
lang. Please?” Parang batang nagmamakaawa ang gago.

Napailing na lang siya nang hinaplos ng binata ang hita niya hanggang sa
magtagumpay itong hubarin ang mga saplot niya.

They ended up making love on his bed while shouting and moaning each other’s name.
She let him devour her again.

Kinabukasan nang magising siya ay wala na si Zeke sa tabi niya. Kinuha niya ang
cellphone, binasa ang message ng kasintahan doon. Napangiti siya habang binabasa
ang sunod-sunod na message nito.

Napapailing na bumangon siya at dumiretso na sa banyo para maligo. She’ll get ready
for school. Bago pa man siya makarating sa banyo ay naramdaman na niya ang paghilab
ng tiyan.

Kaagad niyang sinapo ang bibig, patakbong pumasok sa loob ng banyo. She keeps
throwing up inside the bathroom.

To be continued…

A/N: Hala ka, Alyssa 🤧😂

Chapter 36 (Cravings)

Hello there! Sorry medyo mabagal na ang update ko niyan kasi ang busy. I have to
focus with my manuscript and some other stuffs.

Anyways, congratulations to all of us! Successful na naman ang pre-selling ng One

Sweet Night sa Nobelista. Horay to us!

Thank you ng marami dahil sinundan niyo talaga ako sa Nobelista. Nakakatuwa ang
support niyo, sobra. Lablab and keep safe everyone!

CHAPTER 36

“YOU should go home. Bukod sa ang sungit-sungit mo ay wala ka pang ganang kumain.
Hatid kaya kita sa clinic?” Nag-aalala siyang hinawakan ni Angelu sa siko.

“Ayos lang ako,” walang ganang tugon niya habang nasa loob sila ng auditorium.
“Gosh! Bakit ba ang init-init ngayon?!” Napalingon siya sa babaeng umupo sa bandang
harapan niya.

Tinaasan niya ito ng kilay. It’s Lhean. Tumingin siya kay Angelu nang siniko siya
nito.

“Himala pumasok na ’yan,” anito, humagikhik.

Balewalang nagkibit-balikat siya. Ngayon lang niya ulit nakita ang babaeng ito
pagkatapos ng ginawa nito sa kaniya. Walang nakakaalam kung bakit hindi ito
pumapasok. Wala din naman siyang pinagsabihan tungkol sa ginawa nito. Ang tanging
nakakaalam lang ay si Angelu at Zeke.

“Kapag ’yan pinakialaman ka pa ulit, sasabog mukha niyan sa’kin,” muling nagsalita
si Angelu, halata ang gigil sa boses.

Tumingin siya kay Lhean. Hindi na maipinta ang mukha nito. Mukha talagang kuhol.

“Anong tinitingin-tingin mo?” Mataray na tanong nito.

Biglang uminit ang ulo niya sa inasta nito. Isang linggo na siyang ganito. Lumalala
ang mood niya araw-araw. Hindi niya alam kung ano ang dahilan. Siguro dahil isang
linggo na niyang hindi nakikita si Zeke kaya madalas ay umiinit ang ulo niya.
Tinatawagan nga siya nito pero iba pa rin na nakikita niya mismo ang binata sa
harapan niya.

Tumayo siya at lumapit kay Lhean. Tumayo din ito, nilabanan ang tingin niya.

“May batas bang bawal kang tingnan?” Sinuyod niya ito ng tingin mula ulo hanggang
paa.

“I don’t like you staring at me, you bitch. Hindi ko pinagsisihan ang ginawa ko
sa’yo. Sayang at hindi ka namatay. Ipagdidiwang ko sana ang— Ahh!” Malakas itong
napasigaw nang marahas niya itong sinabunutan sa buhok. Ganoon kabilis naubos ang
pasensya niya.

“Nagpapasensya lang ako sa’yo, ha? Hindi kita sinumbong pero dahil binigyan mo ako
ng pagkakataong gumanti sa ginawa mo, ihanda mo ’yang pagmumukha mong kuhol ka!
Ibahin mo ako sa mga bida sa mga teleserye na basta-basta na lang nagpapa-api sa
isang katulad mo!” Hinila niya ang buhok ni Lhean.

“Bitawan mo ako! Oh my god! My hair!”

“My hair, your foot! Ang arte-arte mo, akala mo naman kung sinong kagandahan!
Umaasa ka lang naman sa mga kaibigan mong mga uto-uto! Kung wala sila, bahag din
naman ang buntot mo!” Malakas niya itong itinulak dahilan para mapasubsob ito sa
sahig.

“You bitch!”

“Bitch talaga ako! Bakit, aangal ka? Tawagin mo pa mga kaibigan mo, haharapin ko
kayong lahat! Bitch, ha? Sige! Ngayon mo makikita kung gaano ako ka-bitch, impakta
ka!” Dumagundong ang boses niya.

Si Angelu ay hindi alam kung aawatin siya dahil atras-abante ito. Tila nagugulat pa
sa nakikita. Ngayon lang siya nito nakitang ganito.

“Pagbabayaran mo ito! You ruined my hair!” Sigaw nito.

Ngumisi siya. Mas lalong uminit niya.

“Nakakahiya naman sa’yo na itinulak ako sa bangin. Buhok mo pa lang sinisira ko,
hindi pa ako umaabot diyan sa pagmumukha mo!” Kinuha niya ang bag ni Angelu.

Nanlaki ang mga mata nito nang kinuha niya ang gunting mula doon.

“Hoy, anong gagawin mo?” Nahihintakutang tanong nito.

“Kalma ka diyan,” mariing usal niya sa kaibigan, masamang tiningnan si Lhean.

Napaatras ito nang humakbang siya. She really can’t control her anger right now.
Hindi pala nito pinagsisihan ang ginawa nito sa kaniya, ha?

Inabot niya ang mahabang buhok ni Lhean. Panay ang sigaw nito. Walang pag-
aalinlangang ginupit niya ang buhok nito hanggang sa umiksi iyon. Hindi na yata
umabot hanggang balikat man lang.

“Walanghiya ka! I will sue you for this! This is bullying! Mananagot ka sa—” Hindi
na nito natapos ang sasabihin nang malakas niya itong sinampal.

Hindi pa siya nakuntento, hinila niya ito patungo sa comfort room ng mga babae at
pinasok sa isa sa mga cubicle.

“What are you doing? Let go of me! Help!” Nagsisigaw ito.

“Sabihin at aminin mo ikaw ang nagtulak sa’kin sa bangin. Hindi kailangang ako ang
magsabi, it will be unfair. Kaya aminin mo na ikaw ang nagtulak sa’kin,” mariing
utos niya.

“Bakit ko gagawin ’yon? I’m not crazy! I will definitely do that again if I have a
chance!” Sigaw nito.

Hindi makapaniwalang tiningnan niya ito, natatawa.

“And you think you’ll have a chance again? Ang suwerte mo naman. Bago mo magawa
’yon, sisirain ko muna buhay mo,” ngumisi siya.

Nanlalaki ang mga matang hinawakan siya nito sa kamay. Buong lakas na nilublob niya
ang ulo nito sa loob ng inidoro.

“You bitch! Let go of me!” Nagpupumiglas ito pero mas lalo niyang idiniin ang ulo
nito sa inidoro.

Pinindot niya ang flush, mas lalo itong nilublob doon. Paulit-ulit niyang pinindot
ang flush habang mas lalong nilulublob ang ulo ni Lhean sa inidoro.

Hingal na hingal niya itong binitawan habang malakas itong umiiyak, nanghihingi ng
saklolo. Naikuyom niya ang mga kamao sabay punit sa suot nitong uniform hanggang sa
bra at panty na lang nito ang natira.

Sabog na sabog ang pagmumukha nito. Ang make-up ay kalat na sa mukha nito,
nangingitim na rin ang mga mata dahil sa kumalat nitong mascara at eyeliner.

Habang pinagmamasdan niya si Lhean ay mas lalo lang siyang naiinis. Bumabalik sa
isip niya kung paano itong ngumisi noon bago siya sinipa kaya nahulog siya sa
bangin.
Muli niyang inabot ang maiksi na nitong buhok. Sa ganoong eksena siya naabutan ni
Angelu. Nakita nito kung paano niyang malakas na hinampas sa pader ang ulo ni
Lhean.

“Oh… my god…” Nanlalaki ang mga mata ng kaibigan, palipat-lipat ang tingin sa
kaniya at kay Lhean.

Pawis na pawis siyang lumabas mula sa cubicle pero kaagad din siyang natigilan nang
makita si Zeke sa pinto. Tulala itong nakatingin kay Lhean at kapagkuwan ay
tumingin sa mga mata niya.

Parang nag-aalangan pa itong lapitan siya. Did he saw everything?

Walang imik na nilampasan niya ito. Alam niyang sinundan siya ng binata. Dire-
diretso siyang lumabas ng school.

Nang tumigil siya sa paglalakad at lumingon ay bigla ding tumigil si Zeke. Muntik
pa siya nitong mabunggo, mabilis lang itong nakaatras.

“Anong ginagawa mo dito?” Tanong niya.

Alanganin itong ngumiti, napakamot sa ulo.

“Sinusundo ka. Tumatawag ako sa phone mo, hindi mo sinasagot kaya dumiretso ako sa
loob tapos nakasalubong ko si Angelu. Sinabi nga niya na… ahm… mainit ang ulo mo,”
parang masunuring batang nagpaliwanag si Zeke.

Muli niya itong tinalikuran at naglakad.

“Aly—”

“H’wag mo akong susundan,” mariing utos niya.

“Baby, I’m here to fetch you. Galit ka ba? Hindi ko naman sinasadya na masaksihan
ang pagiging tigre mo. I wasn’t shock, after all. I was expecting it, that you’ll
do that to that girl. What was her name again? I don’t even remember. Wow, you were
so cool, my baby tiger. Ikaw nga talaga ang tigre ng buhay ko. Baby… pansinin mo
ako.” Bigla itong humarang sa harapan niya.

“Ayaw kitang makita!” Iritadong sambit niya.

“Aly—”

“Hindi mo ba ako narinig? Umalis ka sa harapan ko!” Tumaas na ang boses niya.

Napakamot ito sa batok, tila bigla ay namroblema.

“Okay, galit ka ba dahil ngayon lang ako umuwi? Sorry, hmm? Don’t be angry anymore,
okay? Come here, baby. Please?” Inilahad nito ang mga braso, sinasabing magkulong
siya sa mga bisig nito.

“Ayoko,” mariing tanggi niya.

“Baby naman. Kakauwi ko lang. I’m tired, you know. Can you atleast welcome me with
a warm hug and kiss? I missed you,” anito, diretso siyang tiningnan sa mga mata.

She can see it in his eyes. That longing in his eyes, she can clearly see it.
Namimiss din naman niya ito. Gustong-gusto na niya itong makita kahit noong
nakaraang araw pa. Pero ngayong nandito naman ang binata sa harapan niya ay naiinis
naman siya. She don’t understand herself anymore. Gustong-gusto niya itong yakapin
pero inis na inis naman siya.

“Should I come to you, then? So that I could hug you?” He asked as he took a one
step forward.

Nang walang reklamo mula sa kaniya ay muli itong humakbang hanggang sa unti-unti
siya nitong dinala sa mga bisig nito. Zeke hugged her tight. Ramdam niya ang
matinding pangungulila ng kasintahan.

Unti-unti siyang pumikit. For some reason, Zeke’s scent made her calm. Ganoon
kabilis nawala ang inis at sama ng loob niya. Inamoy-amoy niya ito. Gustong-gusto
niya ang amoy ng binata. Mas matindi ang dating sa buong pagkatao niya.

“Are we… okay now?” Mahinang tanong ng binata.

Nagmulat siya ng mga mata, dahan-dahang tumango.

“You’re not angry anymore?”

Umiling siya.

“Can I kiss you?”

Tumingin siya sa kasintahan.

“Maraming estudyante,” aniya.

Mahina itong natawa, hinawakan siya sa kamay at hinila patungo sa kotse nito. Nang
pareho na silang nasa loob ay kaagad na nagtagpo ang mga labi nila, mapusok na
naghalikan.

His kiss right now is kinda different. Hindi niya mawari kung ano ang nag-iba doon.
Basta puno iyon ng pananabik at tila nanghihingi ng pasensya. Iyon ang pakiramdam
niya. Hindi niya alam kung bakit ganoon ang pakiramdam niya sa halik ng kasintahan.

Nang makauwi sa bahay ni Zeke ay basta na lang siya nitong binuhat.

“Hoy!” Nagugulat siyang napakapit sa leeg ng kasintahan.

Natatawang diretso itong naglakad habang buhat-buhat siya. Pinasok siya nito sa
dining room. Nabigla pa siya nang makitang may nakahanda nang pagkain doon with
candle lights and bouquet of roses.

Maayos siya nitong pinaupo sa upuan.

“Anong pakulo ’to?” Natatawang tanong niya.

Nakangiting yumuko ito at inabot ng labi niya.

“Na-miss lang kita so I prepared this. How I’m dying to see you and hug you, baby,”
malakas itong napabuntong-hininga.

Nakangiting tumitig siya sa mga pagkain, hindi pinansin ang kasintahan.

“Kakain na ako, ha?” Excited siyang kumuha ng pagkain, naglalaway.

Natatawang pinagsilbihan siya ni Zeke. Sunod-sunod ang subo niya ng pagkain. Si

Zeke ay pinagmasdan lang siya.
“Kain ka na,” aniya sa binata.

Ngumiti lang ito.

“Ahm… gusto kong asin,” aniya sa binata, napangiwi.

“Asin?” Nabibiglang tanong nito.

Tumango siya.

“Asin atsaka asukal. Ihahalo ko lang dito sa steak. Pati suka. Please?” Matamis
siyang ngumiti sa binata.

Kumunot ang noo nito, ibinuka ang bibig pero kaagad din iyong itinikom. Tumayo ito
at nang bumalik ay dala na ang hinahanap niya.

Excited niya iyong hinalo sa steak niya at sarap na sarap iyong kinain. Si Zeke ay
natulala sa kaniya. Nagtatakang tiningnan niya ito.

“Hindi ka kakain?” Tanong niya.

“Ha? Kakain na,” kaagad nitong binigyan ng atensyon ang pagkain pero panay pa rin
ang tingin sa kaniya.

“Ang sarap,” masayang sabi niya, talagang nasasarapan sa pagkain.

Zeke just stared at her. Nakakunot ang noo nito pero unti-unti ay nawala iyon,
napalitan ng pag-angat ng sulok ng labi nito.

“Baby, what are your cravings these past few days?” Simpleng tanong nito habang
naghihiwa ng steak.

Bigla siyang napaisip.

“Vanilla ice cream? But I want to dip mango in the ice cream. Tapos… fresh carrot.
Bili mo ako bukas, please?” Tugon niya sa binata, naglalaway sa mga pagkain na
naiisip.

Zeke smiled and nodded.

“What a weird cravings, huh?” Ngising-ngisi ito, kumikislap ang mga mata.

Habang kumakain sila ay hindi na maalis ang ngiti sa mga labi ng kasintahan.

To be continued…

A/N: Si Zeke na lang talaga masaya 🤧🤧😂😂

Chapter 37 (Pass Out)

CHAPTER 37

“MANANG, anong niluluto mo?” Nakangiting nilapitan niya ang cook sa bahay ni Zeke
na halos kaka-umpisa lang sa pagluluto.

“Ang sabi po ni Sir Zach ay kung ano ang gusto mong kainin, Miss Alyssa,”
nakangiting tugon ng cook.

Namilog ang mga mata niya.

“Talaga po? Puwedeng adobong maasim na maasim?” Nasasabik na tanong niya.

Napangiwi ito.

“Adobong maasim na maasim?” Nagtatakang tanong nito.

“Opo! ’Yong sobrang maasim, Manang!” She exclaimed.

Naglalaway siya kahit wala pa man.

“Sigurado ka po, Miss Alyssa?” Napakamot ito sa ulo.

“Opo, Manang. May carrots po diyan?” Tanong niya, tinungo ang ref.

“Meron po diyan, Miss Alyssa. Nagbilin si Sir Zeke na bumili ng carrots kaya marami
akong dala,” tugon nito habang naghihiwa ng karne.

Excited niyang binuksan ang ref. Natutuwang kumuha siya ng carrots doon. Kaagad
iyong hinugasan ng cook at binalatan. Hiniwa nito iyon.

Siya naman ay kumuha ng suka, asin at asukal. Doon niya sinawsaw ang carrots. Hindi
pa siya nakuntento, nagpahiwa ulit siya sa cook.

“Tikman mo, Manang. Ang sarap po,” halos maluha-luha siya sa sobrang sarap.

Natatawang napakamot sa ulo ang cook.

“Manang, ’yong adobo po, ha? ’Yong maasim na maasim po. Salamat, Manang,” matamis
niya itong nginitian.

Akmang lalabas siya sa kusina nang makita niya si Zeke sa hamba ng pinto.
Nakatingin ito sa kaniya, may nakakaaliw na ngiti sa mga labi.

“Kanina ka pa diyan?” Tanong niya.

“Kadarating ko lang,” anito, humakbang at akmang hahalikan siya nang iniwas niya
ang mukha.

Nagulat ito sa ginawa niya.

“Ang baho mo,” reklamo niya, nalukot ang mukha.

Napakurap ito, inamoy ang sarili.

“Baby, kakaligo ko lang,” hindi makapaniwalang usal nito.

Mas lalong nalukot ang mukha niya.

“Ang baho mo nga,” aniya, padabog itong tinalikuran.

Sinundan siya ng kasintahan. Nilingon niya ito, nakasimangot. Bigla naman itong
nagpreno.
“Maligo ka,” gigil na utos niya.

“I just got out from the bath, baby. Can’t you see? Basa pa ang buhok ko,” todo
paliwanag ito.

“Ang baho mo nga, eh. Maligo ka!” Tumaas ang boses niya.

Ilang beses itong napakurap at napakamot na lang sa ulo.

“Okay, I’ll take a bath again,” tila napipilitan lang ito.

Sinundan pa niya ito para lang masiguradong maliligo nga ito ulit. Habang nasa loob
ng ito ng bathroom ay hinanda niya ang damit ni Zeke.

Pero hindi niya nagustuhan ang amoy ng mga damit nito. Inis na binalik niya ang mga
iyon at tumingin siya sa damit niya.

Nakangiting kumuha siya ng damit. Nang lumabas si Zeke mula sa banyo ay excited
niya itong nilapitan.

“Ito ang suotin mo,” aniya sa binata, nilahad ang damit niya.

Nanlalaki ang mga matang napatitig ang kasintahan sa damit.

“Aly, seryoso ka?” Nahihintakutang tanong nito.

Tumango siya.

“Hindi ko gusto ang amoy ng mga damit mo kaya ito muna ang isuot mo. Huwag ka rin
maglagay ng pabango, ha? Isuot mo ito,” aniya, inabot sa binata ang damit.

“Alyssa…” Napatitig ito sa damit, bahagyang namumutla.

“Ayaw mo?” Napatitig siya sa kasintahan.

Tila anumang sandali ay gusto niyang umiyak. Tumingin ang binata sa kaniya, tumitig
sa mga mata niya. Alanganin itong ngumiti.

Napapangiwing kinuha nito ang damit mula sa kaniya. Pink na blouse iyon. Malaki ang
blouse sa kaniya kaya kakasya naman siguro kay Zeke.

Nagbihis ang kasintahan sa mismong harapan niya. Nang sinuot na nito ang blouse ay
malapad siyang napangiti. Nilapitan pa niya ito at inamoy-amoy.

“Hindi ka na mabaho,” aniya, malapad na ngumiti.

Si Zeke naman ay namumula ang buong mukha. Tiningnan nito ang sarili sa harap ng
salamin. Bumakat ang katawan nito dahil sa damit. Hapit na hapit iyon sa katawan ng
binata at tila kulang sa tela dahil medyo nakalitaw ang tiyan ng kasintahan.

“Pasensya na. Hindi ko talaga gusto ang amoy ng mga damit mo. Nasusuka ako, eh,”
hinging paumanhin niya.

Nakangiwing tumango ang kasintahan.

“Should I buy new clothes? O palitan ang pabango ko? I will tell Manang Ica na rin
to change the detergent that she used on my clothes,” anito, inakbayan siya.
“Oo palitan mo na lang ’yong pabango ko at ang sabon na ginagamit sa mga damit mo.
Pero pabango mo talaga ang ayaw ko,” aniya sa kasintahan.

Tumingkayad siya at hinalikan ito sa pisngi. Nagulat ito sa ginawa niya pero kaagad
ding ngumisi.

Nang ito naman ang humalik sa pisngi niya ay bigla siyang nainis. Malakas niya
itong hinampas sa mukha na ikinagulat nito. Naiinis na naman siya.

“Baby naman, ang sakit,” reklamo nito.

“Huwag mo kasi akong halikan,” nakasimangot na sambit niya.

“But you kissed me first,” napakamot ito sa ulo.

“Ako lang ang hahalik,” aniya, inirapan ito.

Mahina itong natawa kaya nainis na naman siya! Gigil niya itong kinalmot sa mukha.
Hindi pa siya nakuntento at pinaghahampas niya ang mukha ng kasintahan dahil
talagang nabubuwisit siya.

Ni hindi ito nagtangkang umalis para makaiwas sa kaniya. Ni hindi nga tinakpan ang
mukha. Basta na lang nitong sinalo ang bawat kalmot at hampas niya. Tuloy ay puno
ng kalmot ang buong mukha nito.

Naiinis na tinalikuran niya ang kasintahan. Nang makarating siya sa malapad na

garden ay doon niya napagtanto ang inasta. What’s wrong with her? Napakabilis
niyang magalit at mainis ngayon. Konting maling kilos lang ni Zeke ay kaagad siyang
naiirita.

Napasabunot siya sa sariling buhok. Bigla siyang nakonsensya sa ginawa. Bumalik

siya sa kuwarto at pinuntahan ang kasintahan.

Naabutan niya itong ginagamot ang mga kalmot sa mukha nito. Nang makita siya ay
kaagad itong tumayo. Bigla naman itong napaatras nang humakbang siya.

“Sorry,” bigla ay umiyak siya sa harapan nito.

“Sorry, Zeke…” aniya, niyakap ang binata. “Sorry…” patuloy niya, pumalahaw ng iyak
sa dibdib ng kasintahan.

Ang sakit-sakit ng iyak niya. Hindi niya mapigilan ang sarili, sobrang nagiging
emosyonal siya.

Kaagad siyang niyakap ni Zeke.

“Baby, I understand,” bulong nito.

“Hindi. Sinaktan kita, eh,” tumingin siya sa binata, tinitigan ang mukha nito.

Mas lalong lumakas ang iyak niya.

“Tingnan mo, oh. Ang dami mong kalmot. Sorry…” Hindi niya kayang kontrolin ang
sariling emosyon.

“Okay lang ako,” anito, masuyong sinapo ang mukha niya.

“Hindi ka okay. Ang pangit-pangit mo na! Ang dami mong kalmot sa mukha. Sorry!”
aniya, parang gustong magwala.
Napangiwi ito, hindi alam kung paano siya paamuhin. Bandang huli ay umupo ito sa
kama kasama siya, dinala siya sa kandungan nito.

Humugot ito ng malalim na hininga, tila tinatantya ang mood niya bago nagsalita.

“It’s okay, hmm? Stop crying now, baby. Okay lang ako, promise,” anito sa kaniya,
akmang hahalikan siya pero kaagad din itong tumigil sa pag-aalalang baka magalit na
naman siya.

Sinapo niya ang mukha ng kasintahan at siya na mismo ang humalik sa mga labi nito.
Kaagad nito iyong tinugon, hinawakan siya sa batok at pinalalim ang halik.

Unti-unti ay kumalma siya dahil sa halik nito. Kaagad siyang niyakap ng kasintahan
nang maghiwalay ang mga labi nila.

“You’re cute when you’re crying,” he said and let out a soft chuckle.

Napasinghot siya sabay simangot.

“Eh kasi naman. Hindi ko alam kung bakit nagkakaganito ako,” nakasimangot na sambit
niya.

Mahinang natawa ang kasintahan sabay haplos sa tiyan niya.

“You’ll find out soon, baby,” makahulugan itong bumulong malapit sa tenga niya.

Panay ang haplos ng kasintahan sa tiyan niya. Kakaiba ang haplos na iyon, may
kasamang matinding pag-iingat.

“May gusto ka bang kainin?” Mahinang tanong nito.

“Nagpaluto akong adobo. ’Yong maasim na maasim,” biglang nag-iba ang mood niya,
tila biglang naging makulay ulit kaya matamis siyang ngumiti kay Zeke.

Tumitig ito sa mukha niya. Kakaiba ang kislap sa mga mata nito.

“Sobrang maasim ang gusto mo?” Malambing na tanong nito.

Tumango siya.

“Kain ka din, ha?” aniya sa binata.

Napangiwi ito.

“Hmm, all right. If that’s what you want. Kakain din ako ng maasim na adobo,” tugon
ng binata, mahinang pinisil ang tungki ng ilong niya.

Excited siyang tumayo, patakbong tinungo ang pinto ng kuwarto.

“Hey! Dahan-dahan lang,” mabilis siya nitong sinaway at kaagad siyang nilapitan.

“Dali na, gutom na ako. Excited ako sa maasim na adobo!”

Napahilot ito sa batok.

“Can’t I change my shirt, baby?” Himig nagmamakaawa ang kasintahan.

“Ang baho nga kasi ng mga damit mo! Okay na ’yan, pogi ka naman,” aniya, malapad na
ngumiti.

Napangiwi ito, walang nagawang sinundan siya. Panay ang tikhim nito habang
tinitingnan ito ng mga katulong.

Nakahanda na ang pagkain sa dining room. Tuwang-tuwang inamoy niya ang adobo. Sa
amoy pa lang ay maasim na. Naglalaway na siya.

Kaagad niyang nilantakan ang pagkain. Si Zeke ay nakatulala sa ulam, tila nag-
aalangan pa kung kakainin iyon.

Nang tikman nito ang adobo ay kaagad sumama ang timpla ng mukha nito dahil sa lasa.

“Baby, it’s too sour,” hindi makapaniwalang sambit nito, nakatingin sa kaniya,
namamangha kung paano niya nakakain ang maasim na adobo.

“Kulang pa. Kuha kang suka,” utos niya sa kasintahan.

Hindi makapaniwalang napakurap ito.

“Zeke, suka nga,” ulit niya, sumimangot.

Mabilis itong tumayo, kaagad na tumalima. Nang bumalik ay may dala na itong suka.

Binuhos niya iyon sa adobo at muling kumain. Sobrang gusto niya ang lasa. Si Zeke
ay tila napipilitang kumain.

Nilapitan niya ito at dinagdagan ang ulam sa plato ng kasintahan.

“Aly—”

“Ayoko na, ubusin mo ’yan,” aniya at bumalik sa upuan.

“Uubusin ko?”

Nakangiting tumango siya.

“Hindi ako aalis hangga’t hindi mo nauubos,” naaliw niya itong tiningnan.

Kung kanina ay naiinis siya sa binata, ngayon ay aliw na aliw naman siya habang
pinapanood niya itong kumain.

Wala itong nagawa dahil hindi talaga siya umalis hangga’t hindi nito nauubos ang
adobo. Tuwang-tuwa siya nang maubos nito ang pagkain.

Namumula ang buong mukha ng kasintahan nang matapos.

“Ginusto mo ito, Zeke. Kaya magdusa ka,” sarkastikong bumubulong-bulong ito sa

sarili.

Hindi naman niya maintindihan kung ano ang ibig nitong sabihin. Natutop ng binata
ang sarili nitong bibig.

Napatayo siya nang mabilis itong tumakbo patungong kusina. Narinig niya ang sunod-
sunod na pagsuka nito.

Nag-aalalang sinundan niya ang kasintahan. Did he ate too much? Nakonsensya na
naman siya. Pero masarap naman ang pagkain, ah? Sarap na sarap nga siya sa maasim
na adobo.
“Fuck, this is torture,” anito habang nagsusuka.

Hinagod niya ang likod nito.

“Ayos ka lang?” Nag-aalalang tanong niya.

Nang matapos ito sa pagsusuka ay kaagad itong nagmumog. Nanghihina itong napatingin
sa kaniya.

“I think… I’m going to pass out,” anito, bahagyang nabuwal.

Her eyes widen when Zeke’s body dropped on the floor. He… passed out!

To be continued…

A/N: ZEKE PANINDIGAN MO YAN! GINUSTO MO YAN EH! HAHAHAHAHA 🥴🥴😂😂

Chapter 38 (Sign)

CHAPTER 38

NAPANGIWI si Zeke habang hawak ang sariling tiyan at ulo. Napahilamos siya sa
sariling mukha nang maalalang nawalan siya ng malay kanina. Kaagad na pumasok si
Alyssa sa loob ng kuwarto. Dali-dali itong lumapit sa kaniya.

Naalarma siya nang makitang namumula at namamaga ang mga mata nito. Halos madapa pa
siya sa pagmamadali sa pagbangon, kaagad na nilapitan ang kasintahan.

“Are you okay?” Sinapo niya ang mukha ng dalaga.

Maluha-luha ang mga matang tinitigan siya nito sa mga mata.

“Ako dapat ang nagtatanong niyan,” tugon nito, kaagad siyang niyakap.

Natigilan siya pero kaagad niyang hinaplos ang buhok ng kasintahan.

“I’m sorry I made you worried,” he whispered.

“Sorry, hindi ko alam na hindi ka pala puwede sa sobrang maasim. Hindi mo sinabi,”
tiningnan siya ng kasintahan.

“H-How did you know?” he asked.

“Sinabi ng isa mong maid. Pinakain kita ng maasim kanina, bakit hindi ka tumanggi?”
Emosyonal ang mga matang tanong nito.

Napakamot siya sa ulo. Hindi niya ito kayang tanggihan. Lalo pa’t duda na siyang
buntis ito. Alam niyang hindi pa aware ang kasintahan. Gusto niyang ito mismo ang
makatuklas.

“Sorry I passed out but I’m okay, baby. Don’t worry anymore, okay?” Hinalikan niya
ang ibabaw ng ulo nito.
“Sure ka okay ka lang? Wala kang ibang nararamdaman? Natakot ako kanina noong
bumagsak ka,” naramdaman niya ang mahigpit na paghawak nito sa laylayan ng damit
niya habang nakatingala ang kasintahan sa kaniya.

She’s small yet very lovely. She’s fierce, indeed a tigress. Isa iyon sa mga
nagustuhan niya kay Alyssa. Palaban ito. Ang natural na pagiging maldita ng dalaga
ay labis niyang hinahangaan. Kaya nakuha nito ang buong atensyon niya dahil sa
ugaling iyon ng dalaga.

He wonder what will she do if she learn about Eunice. May kasalanan siya sa
kasintahan. Sa totoo lang ay kinakabahan siya kapag nalaman nitong may hinalikan
siyang ibang babae.

Not only kiss but more than that…

“Zach.” Natigil siya sa akmang pagtalon sa pool nang marinig ang boses ni Eunice.

Mariin siyang pumikit. Kung hindi lang para sa kakambal niya, hindi niya gagawin
ang ganito. Parang torture sa kaniya ang makasama si Eunice sa araw-araw, maging
ang halikan at haplusin ito.

He miss his little tigress already. Anuman ang ginagawa niya ngayon ay
sisiguraduhin niyang hindi malalaman ni Alyssa. He will die first.

Ginagawa lang niya ito para sa kakambal niya. His Kuya Zach didn’t know that Alyssa
is his girlfriend. Gusto muna niyang tulungan itong ayusin ang lahat bago niya
ipaalam sa kapatid na sila na ni Alyssa. Tatapusin muna nila ang gulong ito.

Konting tiis na lang. Next week, he will make sure that he’ll go home— dahil
naghihintay doon ang babaeng mahal niya.

After switching with Kuya Zach, palaging dikit nang dikit si Eunice sa kaniya. Ni
wala itong kamalay-malay na hindi siya ang totoong Zach. Hindi nito alam na
nagpalit silang dalawa ng kakambal niya.

Identical twin silang dalawa ni Kuya Zach. Mabibilang lang sa mga daliri nila ang
nakakakilala kung sino si Zach at kung sino si Zeke.

His little tigress can distinguish them very well. Napabilib siya ni Alyssa sa
bagay na iyon. Isang tingin lang ng dalaga sa kaniya, kilala na kaagad siya nito.
Ganoon din si Thea Marie, ang asawa ni Kuya Zach. Hindi nila maloloko ang dalawa
kung susubukan nilang magkapatid.

“Kanina pa kita hinahanap. Let me join you,” awtomatiko siyang niyakap ni Eunice
mula sa likod.

Hinarap niya ito. He stilled when Eunice claim his lips. Unti-unti nitong hinubad
ang suot na damit hanggang sa wala na itong saplot.

Awtomatiko niya itong hinawakan sa beywang para itulak pero kaagad din siyang
natigilan. This is his normal reaction everytime she kiss him. Kailangan niya itong
tugunin. Kailangan niyang maging maingat para sa kakambal niya.

Itinulak siya ni Eunice sa pool kasama ito. Yakap-yakap siya ng babae habang
naghahalikan silang dalawa.

“I miss you, Zach. I miss your touch. I miss how you make me moan,” Eunice
whispered as she caressed his chest.
Kinuha nito ang kamay niya, dinala sa malusog nitong dibdib.

Sandali siyang lumayo sa babae at tiningnan ito sa mga mata. Eunice is beautiful.
She has a body that every man will drool over her. Kung siya lang ang dating Zeke,
he will make sure that this woman can’t walk anymore. But he changed. His little
tigress changed him.

He’s not even tempted. Hanga siya sa katawan ni Eunice at nakakatawa na hanggang
doon lang iyon. While kissing this woman, he can’t help but to think of his little
tigress.

He can’t believe that he’s doing this right now. Konting tiis na lang, matatapos
din itong pagpapanggap niya. Kailangan lang nilang bilisan ni Kuya Zach para
matapos na ang lahat ng ito.

“Let’s make love, Zach,” Eunice kiss him again on the lips.

He gritted his teeth. He wanted to punish this woman for harming his brother and
his sister-in-law.

Umiigting ang panga na hinalikan niya ito sa leeg. She tilted her head. Malakas
itong umungol nang dumampi ang labi niya sa dibdib nito.

“Ohh, Zach… Please. Oh, yes. Suck me more, hon. Suck my nipples harder. Ohh!” She
moaned.

Hinawakan niya ito sa buhok, marahas iyong hinila. Mahina itong napadaing.

“Let’s have sex inside my room,” aniya at ngumisi.

Matamis itong ngumiti sabay ahon sa pool. Ni wala itong pakialam kahit nakahubo’t-
hubad. Naikuyom niya ang kamao.

“Slut,” he whispered as he gritted his teeth.

Sinundan niya si Eunice habang naglalakad ito pabalik sa loob ng bahay, dumiretso
sa loob ng kuwarto.

“Zeke.”

Napakurap siya nang marinig ang boses na iyon ni Alyssa. He automatically look at
his girlfriend.

“I’m sorry, what were you saying again?” Alanganin siyang ngumiti.

“Sabi ko, gusto kong kumain ng carrots ulit,” ulit nito.

Hindi niya iyon narinig kanina dahil naglakbay ang isip niya. He is sure that Kuya
Zach brought his wife to Isla Fontana. Iyon ang usapan nilang magkapatid bago siya
umuwi dito.

“You want me to buy it personally?” tanong niya sa kasintahan, awtomatikong

hinaplos ang buhok nito.

Masayang tumango ito. Muli siyang napatitig kay Alyssa. She really don’t have an
idea that she’s already pregnant.

Mabilis siyang nag-iwas ng tingin at napabuntong-hininga. Nakaramdam siya ng guilt.

Una pa lang ay pinlano niyang buntisin si Alyssa pero nagugulo ang utak niya dahil
sa problema ni Kuya Zach kay Eunice.

Gusto niyang umatras na. Hindi niya masikmura sa tuwing kasama niya si Eunice.
Nagtitiis lang siya para sa kapatid pero guilty naman siya dahil pakiramdam niya ay
nagtataksil siya kay Alyssa.

“We’ll buy it today, hmm? I’ll just take a shower,” tugon niya sa kasintahan,
dumukwang para halikan ito sa noo.

“Maayos lang ba ang pakiramdam mo?” tanong niya.

Awtomatikong kumunot ang noo nito.

“Okay naman,” tugon ng dalaga.

Napatitig siya sa labi nito. She’s a little pale. Gusto niyang sabihin sa dalaga na
buntis ito pero nag-aalangan naman siya.

“Take good care of yourself, baby,” masuyo niya itong dinala sa mga bisig niya.

Naramdaman niya ang pagtango ng kasintahan. Mahigpit niya itong niyakap. Ang sarap
sa pakiramdam na ito ang kayakap niya. He don’t want to let go of this woman ever.
Alyssa is his haven. Akala niya noon ay makulay na ang buhay niya pero mas naging
makulay iyon nang makilala niya si Alyssa.

“Maligo ka na. Hihintayin kita sa labas,” tumingala ang kasintahan sa kaniya,

matamis siyang nginitian.

Nang lumabas ang kasintahan ay kinuha niya ang cellphone na nakapatong sa wooden
table. Binuksan din niya ang drawer, kinuha ang maliit na velvet box.

Tinawagan niya ang sekretarya habang titig na titig sa laman ng velvet box.

“Contact Mayor Guzman for me. Prepare the papers, please. I need it tonight,”
kaagad na bungad niya sa sekretarya.

Kaagad niyang pinatay ang tawag pagkatapos makausap ang sekretarya. Mabilisan
siyang naligo, ayaw niyang maghintay ng matagal ang kasintahan.

Habang naliligo ay napailing siya sa sarili. He passed out right in front of

Alyssa. Hanggang kailan ba kakayanin ng sikmura niya? Hindi niya inaasahan na
ganito maglihi ang kasintahan. It’s kinda weird. Mukhang hindi magiging madali sa
kaniya ang lahat. Kailangan niyang ihanda ang sarili lalo pa’t buntis si Alyssa.
Kailangan niyang maging maingat.

Habang nasa biyahe ay panay ang hikab ni Alyssa. Antok na antok ito. Lihim na lang
siyang napangiti. Ngayong buntis ito, mas lalo itong nakakaaliw pagmasdan. His
little tigress is still innocent. Patawarin sana siya ng babaeng mahal sa ginawa at
gagawin pa niya. He’s so damn desperate. He really can’t wait anymore.

Maraming pinabiling carrots si Alyssa. She’s kinda obsess with that carrots of
hers. Ang tigre niya ay nagmistulang kuneho dahil sa paglilihi.

Lihim siyang natawa sa naisip. Nang makauwi sa bahay ay nakita na niya sa loob ng
kuwarto ang brown envelope. His secretary is fast. Maaasahan niya talaga ito.

“Baby, come here,” tawag niya kay Alyssa nang pumasok ito sa kuwarto.

“Ano ’yon?” Tutok na tutok ang kasintahan sa dala nitong carrots na nakahiwa na,
nakalagay sa malaking bowl.

“Can you sign this?” Inabot niya ang papel at ballpen sa dalaga.

“Para saan?” tanong nito, nakatutok pa rin sa carrots.

Akmang sasagot siya nang basta na lang nitong kinuha ang papel, hinanap ang
pangalan at basta na lang pinirmahan. Kaagad nito iyong binitawan, pagkatapos ay
muling itinutok ang atensyon sa carrots, dinala sa kama at basta na lang kumain.

Nakangiting nilapitan niya si Alyssa at isinuot sa daliri nito ang singsing.

“Always wear this, hmm?” he whispered.

Alyssa just stared at the ring and nodded. Muli itong tumutok sa carrots. She’s
enjoying eating eat. Parang happy pill nito iyon.

It’s funny how that carrots saved him. And now, his little tigress is married to
him. She is now his Mrs. Alyssa Nuñez-Velasquez.

To be continued…

A/N: MAY PIKUTAN NA NAMAN PONG NAGANAP!! HAHAHAHAHA.

Chapter 39 (Pain)

CHAPTER 39

“WHAT’S with your finger?” Angelu asked as she sat down on the soft sofa.

Angelu invited her to their house. Madalas siyang naririto sa bahay ng kaibigan
niya dahil na rin sa projects at minsan ay dito sila sabay na nag-aaral.

Awtomatiko siyang napatingin sa sariling daliri.

“Dalawang linggo ko nang nakikita ’yan. May boyfriend ka na?” tanong nito.

Napatingin siya sa kaibigan, biglang nakonsensya. Hanggang ngayon ay hindi pa niya

nasasabi sa kaibigan na boyfriend na niya si Zeke.

Ibinuka niya ang bibig, akmang magsasalita pero naunahan siya ng kaibigan.

“Let me rephrase my question. Binigay ni Kuya Zeke sa’yo?” Pilya itong ngumiti.

Napakurap siya.

“A-Alam mo?” Nagugulat na tanong niya.

Mahina itong natawa.

“Kuya Zeke was too obvious. I saw how he looked at you,” Angelu answered and
shrugged her shoulders.

Napakagat siya sa ibabang labi.

“Sorry, hindi ko sinabi. K-Kami na,” aniya, napayuko.

Natatawang sinabunutan siya ng kaibigan.

“Alam ko po. Hinihintay lang kitang magsalita. It’s your personal space, I don’t
want to invade it. Hindi naman ako magagalit dahil lang sa hindi mo sinabi.
Naiintindihan ko naman,” anito, matamis na ngumiti.

Napatingin siya kay Angelu.

“Sorry talaga,” aniya, napabuntong-hininga.

Kahit ang totoong pagkatao ni Zeke ay hindi niya magawang sabihin kay Angelu.

“Naiintindihan ko,” mahina itong natawa, tinabihan siya at malambing na humilig sa

balikat niya.

Napangiti siya. She’s glad that Angelu became her friend. Napakaganda ng samahan
nilang dalawa.

“Pasyal tayo, gusto mo ba? Tapos na rin naman tayo sa studies. Magpaalam ka na kay
Kuya Zeke,” matamis itong ngumiti.

Natahimik siya. Palaging abala si Zeke ngayon. Madalas ay late na ito umuuwi, sa
oras na tulog na tulog na siya. Kapag naman pagkagising niya ay wala na ito sa tabi
niya.

Noong isang gabi ay nagising siya, nakita niya itong pumasok sa kuwarto pero hindi
ito tumabi sa kaniya. He chose to sleep on the couch inside the room.

Naalala niya kung paanong sumama ang loob niya ng gabing iyon but she chose to
ignore it. Masyado lang siyang nasanay na katabi niya itong natutulog, dagdagan
pang hinahanap-hanap niya ang amoy ng kasintahan. Maybe Zeke was just tired and not
in his right mood that night to sleep beside her.

“Saan tayo?” tanong niya.

“Anywhere. Ako ang magmamaneho ng kotse,” tugon ng kaibigan.

Tumango siya sabay tayo.

“Tara,” anyaya niya, nauna ng lumabas.

Dinala siya ni Angelu sa mga simpleng lugar na ikinatuwa niya ng husto. They
enjoyed their time together. Kung anu-ano rin ang kinain nila, kapag may nakikita
sa gilid ng kalsada ay binibili nito at tinitikman.

Angelu came from a rich family, but she’s glad that her friend like simple things.
Napaka-simple lang nito sa tuwing magkasama sila. Ni kahit minsan ay hindi pinadama
ng kaibigan na naiiba ang estado ng buhay niya.

Halos hindi na nila napansin ang oras. Inabot sila ng hapon, halos papalubog na ang
araw. Nang madaanan nila ang mahabang tulay ay tinabi muna ng kaibigan ang
sasakyan, niyaya siyang bumaba.

Para silang mga baliw na tawa nang tawa habang kinukuhanan ng litrato ang isa’t-
isa. Nang magsawa sa kakakuha ng litrato ay tiningnan niya ang cellphone. Ni kahit
isang message ay wala siyang natanggap mula kay Zeke.
Napabuntong-hininga siya, sabay tingin sa kalsada habang si Angelu ay abala sa
pagkuha ng litrato sa sarili nito.

Binalik niya ang cellphone sa bulsa pero kaagad din siyang natigilan nang makita
ang dumaan na kotse.

Kilalang-kilala niya ang kotse na iyon. Though Zeke’s car is tinted, she saw the
woman beside him. Nasulyapan niya iyon sa unahan ng kotse. Tila slow motion na
dumaan ang eksenang iyon sa harapan niya.

“Hey.” Napapitlag siya nang tinapik siya ni Angelu.

Hinarap niya ito. Bigla siyang nakaramdam ng hilo at tila sinisipa ang tiyan niya
sa hindi malamang kadahilanan.

“Ayos ka lang?” Kunot-noong tanong nito.

Napakurap siya.

“O-Okay lang. Uwi na tayo,” tugon niya sa kaibigan.

Habang nasa biyahe ay tahimik siya, lumilipad ang utak sa nakita. Baka nagmamalik-
mata lang siya kanina.

Kinuha niya ang cellphone, muling tiningnan kung may message ba o may tumawag sa
kaniya, pero wala.

Sinubukan niyang tawagan si Zeke pero unattended iyon, hindi niya ma-contact. Ilang
beses niyang sinubukan pero mukhang naka-off ang cellphone ng kasintahan.
Nakaramdam siya ng inis kasabay ng pagkabog ng dibdib. Hindi niya alam kung bakit
ganito ang pakiramdam niya. It feels like something is off.

“Ayos ka lang ba? Parang biglang nawala ka sa mood,” puna ni Angelu.

Tumango siya.

“I’m good, don’t worry,” tugon niya, nginitian ang kaibigan.

“Gusto mong mag dinner? Libre kita. May alam akong restaurant. Maganda ang ambiance
doon,” anito habang nakatutok ang mga mata sa kalsada.

“Sige,” tipid na tugon niya.

Dinala nga siya ng kaibigan sa magandang restaurant. Hindi ito nagsisinungaling

nang sinabi nitong maganda ang ambiance ng restaurant. Parang nakaka-refresh ng
utak.

Habang naghihintay ng order nila ay napapangiti siya habang pinagmamasdan ang

iilang couples sa loob. Ang sweet at asikasong-asikaso nila ang isa’t-isa.

“Angelu, ayaw mo pang mag boyfriend?” tanong niya sa kaibigan.

“Bakit mo naitanong?” natatawang balik-tanong ng kaibigan.

“I mean… wala bang may nanliligaw sa’yo?”

Napaisip ito at kapagkuwan ay napangiwi.

“May nagpapalipad hangin,” kibit-balikat na tugon nito.

Napangiti siya.

“Hindi ka pa ba nai-inlove?” Muling tanong niya.

“Ano ba ang feeling ng inlove?” Curious na tanong nito.

Matamis siyang ngumiti.

“Ang sarap sa feeling. Lalo na kapag maalaga ang lalaki. Si Zeke kasi medyo
mahangin pero masarap magmahal,” natatawang tugon niya.

“Gaano mo siya kamahal?” Interesadong tanong nito.

“I can’t explain. Bigla ko na lang naramdaman. Inis na inis ako sa lalaking iyon
dati. Well, iyon ang alam niya. Pero…” Sinadya niyang ibitin ang sasabihin.

“Pero?”

“Unang kita ko pa lang sa kaniya, natulala na ako. Hindi ko lang talaga pinahalata
kaya… nagpanggap akong naiinis sa kaniya. He was so handsome. Naiiba ang aura niya.
Baka una pa lang ay crush ko na siya, ayoko lang talaga ipahalata noon kasi mas
lalo lang akong aasarin. Tapos… hindi ko namamalayan, unti-unti na pala akong
nahuhulog sa kaniya.”

“Aware ako na siya na ang tinitibok ng puso ko. Noong una akala ko ay wala lang
kasi ang bata ko pa para makaramdam ng ganoong klaseng feelings. Pero sa tuwing
nasa malapit siya, ang saya-saya ko. Sa tuwing nilalait niya ako noon, sa loob-loob
ko ay natutuwa ako. Dahil sa ganoong paraan ay napapansin niya ako. Sa tuwing
tinatali niya ang buhok ko, para akong lumulutang sa tuwa at kilig. Sa tuwing
hinahawakan niya ako, napakalakas ng tibok ng puso ko. Sobrang lakas to the point
na pakiramdam ko ay hindi na ako makahinga ng normal.” Hindi niya namamalayang
napapangiti na siya habang nagkukuwento.

Si Angelu ay mahina siyang hinampas sa braso, sinasabing nang-iinggit siya habang

tumatawa. Nahawa siya sa tawa ng kaibigan.

Sa totoo niyan ay ngayon lang talaga niya napagtanto ang totoong nararamdaman para
kay Zeke. Napakalalim na pala niyon, hinding-hindi na siya makakaahon sa sobrang
lalim. Sa loob-loob niya ay natatakot siya. Nakakatakot pala ang ganitong
pakiramdam. Ang lahat sa paligid niya ay tila pantasya, kaya natatakot siya na baka
sa isang iglap lang ay matapos ang lahat ng ito.

Nasa punto na siya ng buhay niya na gusto niyang makasama si Zeke habang-buhay. Isa
na iyon sa mga pangarap niya. Isa na iyon sa mga gusto niyang abutin. Kasama na
niya si Zeke sa mga pangarap niya.

“Halata ngang inlove na inlove ka. Your eyes says it all,” masuyong hinaplos ng
kaibigan ang pisngi niya, sinasabing masaya ito para sa kaniya.

“Napapansin ko rin, parang tumataba ka, Aly,” nakangiting patuloy ng kaibigan.

Mahina siyang natawa.

“Ang takaw ko nitong mga nakaraang araw. Gustong-gusto ko ring kinakain ang
carrots. Ang sarap pagmasdan ng mga carrots,” tuwang-tuwa siya habang sinasabi
iyon.
Ang ngiti ng kaibigan ay biglang naglaho.

“Bukod diyan, wala kang ibang nararamdaman?” Kunot-noong tanong nito.

“Wala naman maliban sa madalas akong nahihilo at nasusuka. Siguro dahil sa puyat.
Malapit na ang exam natin kaya todo-aral,” aniya, nagkibit-balikat.

“May… nangyari na ba sa inyo ni Kuya Zeke?” Muling tanong nito.

Bigla naman siyang natigilan.

“Ange—”

“Meron na?”

Napakagat siya sa ibabang labi, biglang kinabahan. Napansin iyon ng kaibigan.

Kaagad nitong hinawakan ang kamay niya.

“Try to check yourself. Dinatnan ka na ba?”

Nanlalamig ang mga kamay na napaisip siya. Hindi pa nga siya dinadatnan. And… Zeke
never use any protection everytime they made love. Kung ganoon ay…

“Zach, let’s just go home. I want to spend my time with you, alone.”

“After this, hmm? Gusto mo na talagang umuwi?”

Naagaw ang atensyon niya nang marinig ang pamilyar na boses na iyon. Awtomatiko
siyang lumingon, nakita ang lalaking masuyong pinunasan ang gilid ng bibig ng
babaeng nasa harapan nito.

“Yeah, I want to go home na,” the woman answered.

The man right in front of her chuckled.

“Okay, let’s go,” tugon ng lalaki, naunang tumayo at inalalayan ang babae.

The woman seems tipsy. Nakatalikod ang dalawa sa gawi niya kaya hindi niya makita
ang mukha ng mga ito. Kaagad na inalalayan ng lalaki sa bewang ang kasama nito, at
kapagkuwan ay lumabas ng restaurant.

“Rest room lang ako, ha?” Paalam ni Angelu.

Wala sa sariling tumango siya. Nang makaalis ang kaibigan ay awtomatiko siyang
tumayo, sinundan ang dalawa sa labas. Hindi siya nagkakamali, alam niyang hindi
siya nagkakamali. That was Zeke’s voice.

Nang makarating sa parking lot ay naabutan niya ang dalawang naghahalikan habang
ang babae ay nakasandal sa nakasarang pinto ng kotse.

Hindi niya alam kung tatalikod siya. Nanginig ang buong katawan niya. Paano kung
nagkamali lang pala siya? Zeke won’t do this to her, right? She knew that Zeke was
a womanizer but she trust her boyfriend.

Mas lalong naging mapusok ang dalawa. Kitang-kita niya kung paanong bumaba ang labi
ng lalaki se leeg ng babae. The man even cupped the woman’s breast.

“Z-Zeke…” Kusa iyong dumulas mula sa bibig niya.

The man heard her. Kaagad itong tumigil sa ginagawa. He turned around to face her.
Hindi nakatakas sa paningin niya ang pagkabigla sa mukha nito. Tila bigla itong
tinakasan ng kulay sa buong mukha.

Ang babae ay halatang lasing na. Kusa nitong binuksan ang pinto ng kotse at
pumasok. Napatitig siya sa sasakyan. Kotse ito ni Zeke, sigurado siya doon.

Muli siyang tumingin sa binata. Tila nakabawi na ito sa pagkabigla, kaagad na

humakbang papalapit sa kaniya.

“Alyssa, it’s nice to see you here. I’m sorry but, I’m not Zeke,” anito sabay hilot
sa batok.

Mataman lang niya itong tinitigan sa mga mata. Hindi niya alam kung ano ang
sasabihin. Hindi niya alam kung ano ang gagawin, basta’t ang alam niya ay
nasasaktan siya. Tila sinasaksak ang puso niya. She had never experience this kind
of pain before.

This man lied right in front of her. Mahina siyang natawa. She almost forgot that
Zeke is very expert on this. He knew very well how to lie.

“Pwede kang magpanggap, pero huwag sa harapan ko, Zeke,” naluluhang usal niya.

“Aly—”

“Sinungaling ka,” mariing sambit niya, mapait na ngumiti sabay talikod.

Dali-dali siyang nagpara ng taxi. Habang nasa biyahe ay tinawagan niya si Angelu.

“Tatawagan kita ulit mamaya,” kaagad na bungad niya nang sinagot nito ang tawag.

Hindi na niya ito hinintay na tumugon. Nang makauwi sa bahay ni Zeke ay mabilis
siyang nag empake.

Ilang minuto lang ay narinig niya ang pagparada ng sasakyan ng binata sa labas.
Diretso siyang lumabas habang dala ang maliit niyang maleta.

Kaagad siyang sinalubong ng binata. Napatingin ito sa maletang hawak niya.

“Baby… what you saw was just—” Natigil ito sa pagsasalita nang bigla niyang
binitawan ang hawak na maleta.

Naglakad siya patungo sa gilid. She picked up the shovel and walked towards his
car.

“Sinakay mo dito ang babae mo,” aniya sa nanginginig na boses.

Buong lakas niyang hinampas ng hawak na pala ang kotse ng binata. Paulit-ulit niya
iyong hinampas habang lumuluha. Basag na basag na ang harapan niyon, maging ang
windshield. She don’t want to see this car again. Never!

Binitawan niya ang pala nang makitang nayuyupi na ang kotse ng binata at basag na
ang mga salamin. Balewalang pinunasan niya ang mga luha.

“Sa susunod, ikaw at ang babae mo ang hahampasin ko,” aniya, kinuha ang maleta.

“Aly, please. Just… let me explain, okay? D-Don’t leave, please…” Akmang lalapitan
siya nito nang muli niyang pinulot ang pala sa semento.
Bahagya itong napaatras. Muli niyang hinampas ang kotse nito, nangigigil habang
paulit-ulit na bumabalik sa isip ang eksenang nakita kanina at kung paanong
tinanggi ng binata na hindi ito si Zeke.

“Sinungaling ka! Sinungaling! Ang baboy mo!” Malakas na sigaw niya habang paulit-
ulit na hinahampas ang kotse ng binata.

She’s really angry right now! Gustong-gusto niyang sumabog!

Hingal na hingal niyang binitawan ang pala, dire-diretsong lumabas.

“Baby, please. Pakinggan mo naman ako,” pakiusap ng binata, sinundan siya at

awtomatiko siyang niyakap mula sa likod.

“P-Pakinggan mo ako. Alam kong galit ka, Aly. Alam kong galit na galit ka pero
please, huwag kang umalis. Huwag kang umalis, hmm? Dito ka lang. Dito ka lang,
pakiusap,” nanginginig ang boses na pakiusap nito.

Hinarap niya ang binata. Malakas niya itong itinulak.

“Lumayo ka sa’kin kung ayaw mong mabasag ’yang pagmumuhka mo,” malamig na usal
niya, tinalikuran ito.

Dali-dali siyang pumara ng taxi at muling tinawagan si Angelu. Kinakalma niya ang
sarili habang kausap ang kaibigan. She’s not weak. Iiyak siya pero ngayong gabi
lang. Sinusumpa niya, ngayong gabi lang.

Matapos makausap ang kaibigan ay awtomatiko siyang napahawak sa sariling tiyan.

Napangiwi siya, mahinang napadaing habang pinagpapawisan.

“M-Manong, p-pakidiretso s-sa o-ospital,” nanginginig ang boses na sabi niya sa

taxi driver.

Sa nanginginig na mga kamay ay pinilit niya ang sariling tawagan si Angelu. Bago pa
man siya makapagsalita ay kaagad nang tumigil ang taxi na sinasakyan niya.

May kotseng humarang sa harapan ng taxi, nakita niyang lumulan mula doon si Zeke.

Nanghihinang nabitawan niya ang hawak na cellphone. Napadaing siya, mariing

napahawak sa sariling tiyan.

Zeke open the door and automatically carried her towards his car. Ramdam niya ang
pamumutla ng labi niya, katulad rin ng pamumutla ng lalaking buhat-buhat siya.

“My… b-baby…” she whispered.

Natatakot siya. Ramdam na ramdam niya ang panghihina ng sariling katawan maging ang
pagdaloy ng likido sa mga hita niya.

Mariin siyang pumikit pero pinipilit ang sariling hindi makatulog. Ayaw niyang
matulog. She wanted to assure that her baby is safe.

Si Zeke ay nagmamadali ang kilos habang paulit-ulit na nagmumura.

She scream as she felt that excruciating pain. She’s already losing her
consciousness but she will make sure that she won’t lose the baby inside her tummy
now that she already confirmed that she’s pregnant.

To be continued…
A/N: Palaban si Alyssa, pansin niyo ba? Abangan ang love life ng dalawang ito ☺️

Chapter 40 (Separated)

CHAPTER 40

“GET rid of the car. I’m sure she don’t want to see it again,” Alyssa heard that
voice outside her private room.

Awtomatiko siyang napahawak sa sariling tiyan. Kagat ang ibabang labing hinaplos
niya iyon. Her baby is safe.

Tila ngayon lang nag sink-in sa utak niya na buntis nga talaga siya. She’s too
young for this but God, she’s happy. Kakaiba ang pakiramdam, hindi niya
maipaliwanag. When the doctor confirmed earlier that she’s pregnant, she wanted to
cry. Kabado din siya kanina dahil ang buong akala niya ay hindi niya magawang
iligtas ang batang nasa sinapupunan niya.

The doctor explained that it usually happened when the mother is stressed. Kaya
binalaan siya nitong mag-iingat dahil kung hindi ay mauulit ang bagay na ito, and
worst, baka tuluyan na siyang makunan.

Napatingin siya sa pinto nang may kumatok mula sa labas.

“Baby…” Boses iyon ni Zeke. “Can I come in?”

Hindi siya sumagot.

“Please?” Patuloy nito.

Hindi pa rin siya umimik. Mahigpit niyang hinawakan ang kumot.

“Ayaw kitang makita,” aniya sa mahinang boses.

Narinig niya ang pagbuntong-hininga nito mula sa labas. Kanina pa nito gustong
pumasok, pero hindi niya pinapayagan ang binata. Ilang oras na itong nasa labas ng
private room niya.

“Listen to me,” muli itong nagsalita.

“Umalis ka, please. Papakinggan kita, pero hindi ngayon. Muntik na akong makunan,
Zeke. Huwag mo akong bigyan ng dahilan ngayon para mas lalong mairita at magalit
dahil sa kababuyan mo,” mariing tugon niya.

“Alyssa, I’m doing this for my brother. Pakinggan mo naman ako, please. I’m sorry I
lied. Hindi ko dapat ginawa ’yon. I’m sorry, hmm?” Patuloy itong nagsalita mula sa
labas.

Hindi na siya muling nagsalita pa. Gusto lang niyang magpahinga muna. Nabigla siya
sa mga nakita at maging sa nalamang buntis siya.

Halo-halo ang emosyon niya ngayon, hindi na niya alam kung alin ang dapat niyang
intindihan. But she decided to take good care of herself first. Ayaw niyang ma-
stress dahil makakasama iyon sa batang nasa sinapupunan niya. Kailangan niyang
isipin ang anak niya.

“Papasok ako, puwede?” Muli itong nagpaalam.

Nang marinig ang pagbukas ng pinto ay mabilis siyang tumalikod. Narinig niya ang
pagsara ng pinto at maging ang paghakbang ng binata patungo sa kinaroroonan niya.

“Alyssa…” She knew that he’s already behind her.

Pumikit siya. Hindi pinansin ang binata.

“I… pretend as Kuya Zach to protect your Ate Thea. She’s in danger. Alam kong hindi
ka maniniwala sa sasabihin ko ngayon but I want to let you know that it’s only you
that I love the most, Aly. Hinding-hindi magbabago iyon. I am guilty for doing
those but I am only helping my twin brother, Alyssa. We had no other choice.”
Napamulat siya ng mga mata.

Ilang sandali niyang inulit sa isip ang mga sinabi nito. Kumilos siya, hinarap ang
binata. Nagsalubong ang mga mata nilang dalawa.

Bigla siyang bumangon na ikinagulat nito. Bahagya pa itong napaatras na para bang
bigla itong natakot sa gagawin niya.

“Gusto ko nang umuwi. Ayoko dito sa ospital,” aniya, sumimangot.

Sinabi na rin naman ng doktor kanina na puwede na siyang umuwi.

“S-Sa bahay?” tanong nito.

Masama niyang tiningnan ang binata.

“Saan ba dapat ako uuwi?” Supladang tanong niya.

“Sa akin,” kaagad na tugon ng binata, mabilis siyang nilapitan.

“I already paid the hospital bill. Let’s go home.” Mabilis siya nitong binuhat na
para bang nagmamadali, takot na baka magbago ang isip niya.

Walang imik na napayakap siya sa leeg ng binata habang binubuhat siya nito patungo
sa parking lot.

Habang nasa biyahe ay wala siyang kibo. Inikot niya ang paningin sa kabuuan ng
kotse ng binata. Isa ito sa mga sasakyang nakikita niya sa garahe ng bahay ni Zeke.

Nang makarating sa bahay ay nauna siyang bumaba, hindi na niya hinintay na

pagbuksan siya nito ng pinto.

Kaagad itong sumunod sa kaniya. Papasok na siya sa pinto nang hinarap niya ang
binata. Nabigla ito, bahagyang napaatras dahil muntik na siyang mabunggo.

Mataman niyang tiningnan sa mukha ang binata.

“B-Bakit?” Bigla itong namutla.

Lumampas ang tingin niya sa likuran nito. Hinanap niya ang kotseng sinira niya
kanina.

“I already get rid of it,” kaagad na paliwanag ng binata nang mapansing may
hinahanap siya.

Sunod niyang tiningnan ang kotseng ginamit ng binata.

“Sinakay mo rin ba ang babae mo diyan?” Sandali itong napakurap sa tanong niya.

Nilingon nito ang kotse.

“No, baby. Sa isang kotse ko lang siya sinasakay. At… hindi ko siya babae,”
pagtatama nito.

Muli siyang tumingin sa binata.

“Hindi ako aalis dito,” sambit niya.

Tila nakahinga ito ng maluwag.

“Pero ikaw ang aalis, Zeke,” patuloy niya.

Natigilan ito.

“Aly—”

“Lumayas ka sa sarili mong pamamahay. Magagawa mo ba?” Matapang niya itong

tiningnan.

“Alyssa…” Humakbang ito pero umatras siya.

“Ayaw kitang makita. Ayokong tanggapin na na… nakipaghalikan ka sa iba. Nakita iyon
ng sarili kong mga mata. Hintayin mong makalimutan ko at matanggap ang lahat ng
ito. Kung ayaw mo, maghiwalay na lang tay—”

“No, don’t break up with me. Aalis ako. Aalis ako dito, Alyssa. Just… don’t break
up with me,” putol nito sa sasabihin niya.

Dahan-dahan ay tumango siya.

“Lumayas ka na ngayon din,” aniya sabay talikod.

Dire-diretso siyang pumasok sa loob ng bahay at pumasok sa kuwarto. Nahiga siya sa

kama. Hinayaan si Zeke na mag empake ng sarili nitong mga damit.

“Baka sa kaniya ka uuwi,” komento niya.

Natigil ito sa paglalagay ng mga damit sa malaki nitong maleta. Nang hindi ito
tumugon ay bumangon siya, tumingin sa binata.

“Sa kaniya ka uuwi?” Muling tanong niya.

Sa halip na tugunin siya ay awtomatiko itong tumingin sa kamay niya, literal na

nakatingin sa singsing na nasa daliri niya.

“Sa’yo lang ako puwedeng umuwi, Alyssa. Sa’yo lang ako palaging uuwi,” makahulugan
itong nagsalita.

Bumaba siya sa kama, pinagmasdan ang binata habang nag-eempake. Hindi niya alam
kung dapat ba siyang matawa. Bahay ito ni Zeke pero siya itong may lakas ng loob na
palayasin ito sa sarili nitong pamamahay.
“Take good care of our baby, please,” may pakiusap sa boses nito.

Tumango siya sabay talikod. Hindi na niya ito muling kinibo. Natagpuan na lang niya
ang sariling sinusundan ito sa labas ng bahay.

Pinagmasdan niya ang bawat kilos ng binata. Pinasok nito sa loob ng kotse ang
dalang maleta. Nang tumunog ang cellphone nito ay awtomatiko siyang naglakad,
kinuha mula sa bulsa ng binata ang cellphone.

She saw the caller’s name. Eunice.

Tumingin siya kay Zeke. Inabot niya ang cellphone sa binata.

“Sagutin mo. Open the loudspeaker,” utos niya.

Napahilot ito sa sariling batok sabay abot sa cellphone nito. Sinagot iyon ng
binata, masunuring pinindot ang loudspeaker.

“Hon, kanina pa ako tumatawag,” the woman speak from the other line.

Nakatingin si Zeke sa kaniya, nag-aalangang magsalita. Tinaasan niya ito ng kilay.

“Hon, I’m just—” Hindi nito natapos ang sasabihin nang inagaw niya ang cellphone.

Pinatay niya iyon at malakas na hinagis sa kotse nito. Tumama iyon sa harapan.
Nabasag ang cellphone ng binata maging ang windshield ng kotse nito ay nagkaroon ng
crack.

Malakas itong napabuntong-hininga, tila hindi alam ang gagawin sa kaniya pero mas
pinili pa ring habaan ang pasensya.

Inis na inis niyang nilapitan ang binata. Malakas niya itong sinampal sa mukha.
Hindi pa siya nakuntento, sinampal niya ito ulit sa ikalawang pagkakataon. Kitang-
kita niya ang pamumula ng pisngi nito.

Akmang sasampalin niya ito ulit nang hinawakan ng binata ang kamay niya. Emosyonal
itong tumingin sa mga mata niya.

Her eyes widen when Zeke’s knees dropped right in front of her. Lumuhod ito sa
harapan niya sabay yakap sa bewang niya. Masuyong hinaplos ng binata ang tiyan
niya.

“Sinabi mong lumayas ako, kaya lalayas ako, Alyssa. Don’t stress yourself anymore,
please? Kung ito ang gusto mong parusa para sa’kin, I will gladly accept it. I’m
not asking you to forgive me. I am asking you to take care of yourself and our
baby, Alyssa. Anak natin ito. Anak nating dalawa,” tumingala ang binata sa kaniya,
nakikiusap ang mga mata.

“Kung ayaw mo akong makita, kahit mahirap ay lalayo ako. Basta’t ingatan mo lang
ang sarili mo. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko kapag may nangyaring masama sa’yo
at sa anak natin.”

Nag-iwas siya ng tingin sa binata. Inalis niya ang mga kamay nitong nakayakap sa
bewang niya at kapagkuwan ay unti-unti siyang umatras.

Diretso niya itong tinalikuran, pumasok sa loob ng bahay. Nagkulong siya sa loob ng
kuwarto. Narinig niya ang papaalis na sasakyan ni Zeke.

All of a sudden, she felt empty. Segundo pa lang nawala ang binata pero pakiramdam
niya ay inabot na iyon ng ilang taon.

Nakaramdam siya ng kalungkutan. Hindi na siya sanay na wala ang binata sa tabi
niya. Why she can’t control her emotions? Dahil ba buntis siya? Ayaw niyang makita
si Zeke pero ngayon naman ay gustong-gusto niya itong makita. Gusto niyang madama
ang yakap nito.

Niyakap niya ang sarili habang nasa ibabaw ng kama. Hindi niya alam kung ilang
minuto siyang nakayakap lang sa sarili.

Biglang bumuhos ang napakalakas na ulan sa labas habang sinasabayan ng kulog at

kidlat. Sinundan iyon ng pagdilim ng buo niyang paligid.

Dali-dali niyang kinapa ang cellphone at binuksan ang ilaw niyon. Bumaba siya sa
kama, nakaramdam ng pag-aalala para kay Zeke.

Tumingin siya sa bintana. Napakalakas ng ulan sa labas. Nagugulat pa siya sa tuwing

kumukulog. Nakaramdam siya ng takot lalo pa at nawalan ng power. Iniisip niya si
Zeke. Is he safe right now?

She was about to call Zeke’s number when she realized that she broke his cellphone
earlier. Mahina siyang napadaing sa sobrang inis.

Pabalik-balik siyang naglakad sa loob ng kuwarto habang hawak-hawak ang cellphone.

Nagulat pa siya nang tumunog iyon. Unregistered number ang tumatawag.

She answered the call.

“Are you okay?” Natigilan siya nang marinig ang boses ni Zeke mula sa kabilang
linya.

Nakahinga siya nang maluwag pero hindi siya nagsalita.

“You answered my call so I assumed that you’re okay over there. I arrived here
safely in my condo. I… just want to let you know in case you are worried. Okay ka
lang ba diyan? The power went out. Just stay inside our room, Alyssa.”

Nanatili siyang walang imik. Pinakinggan lang niya ang boses nito.

“Alyssa…”

Mariin siyang pumikit.

“I love you, Alyssa,” mahina itong nagsalita. “I’ll come home soon, baby. Uuwi ako
sa’yo, pangako.”

Nanatili siyang walang imik.

“Goodnight, baby. Siguradong hindi ako makakatulog ngayong gabi dahil wala ka sa
tabi ko.” Nahimigan niya ang lungkot sa boses nito.

She was about to speak when he ended the call. Napatitig siya sa cellphone.

“I was about to say to come back home, Zeke,” she said in a low voice.

It is the first time that she got separated with Zeke because of their fight. God,
she miss him already.

To be continued…
A/N: The end is near? ☺️

Chapter 41 (Cry)

I apologize for the slow update. I was so busy with my manuscript of One Sweet
Mistake and I couldn’t write. Aasikasuhin ko rin ang manus ni Clint para maaga kong
mapasa sa publishing. Deadline is real. Thank you for waiting! I can’t promise na
tuloy-tuloy na itong update ko kasi hindi talaga basta-basta yung editing of
manuscript. The struggle is real. Para sa libro, kakayanin! Keep safe everyone!

CHAPTER 41

ALYSSA looked at her phone when she heard it rang. She picked up her phone and
answer the call.

Sa loob ng isang linggo, iisang numero ang tumatawag sa kaniya. Alam niyang si Zeke
iyon, sinasagot niya pero hindi siya nagsasalita. Maging ito ay hindi rin
nagsasalita, tila sapat na para sa binata na pakinggan ang kilos niya. Minsan ay
umaabot iyon ng ilang oras, hinihintay pang siya ang papatay ng tawag.

Kahit kapag nasa school siya, hinahayaan niyang nakabukas ang phone niya. Maging sa
gabi bago siya matulog, tumatawag ito. Araw-araw itong tumatawag.

Nakasimangot na pinindot niya ang loudspeaker ng phone niya.

“Panay ka tawag, hindi ka na busy sa babae mo?” mahinang tanong niya sa paraang
hindi nito naririnig.

Mukhang hindi nga nito narinig kasi wala pa rin itong imik. Napabuntong-hiningang
tinungo niya ang malaking bintana ng kuwarto. Hinawi niya ang malaking kurtina
niyon at doon ay nakita niya ang lalaking nakatayo sa labas habang nakatingala sa
kuwartong kinaroroonan niya.

Napatitig siya sa lalaki. She can’t see his face but she knew that the man outside
was Zeke. Nanatili itong nakatingala, nakatingin sa kaniya, ang cellphone ay nasa
tainga nito.

Napatingin siya sa kamay nito habang hawak ang cellphone. His finger has a ring.
Awtomatiko siyang napatingin sa sarili niyang daliri. Halos magkapareho sila ng
singsing. Bakit ngayon lang niya napansin?

Nakita niya ang pagngiti nito at kapagkuwan ay bumulong sa hangin ng I love you.
Dahan-dahan nitong binaba ang cellphone sabay talikod.

Gusto niya itong pigilan pero hindi siya makakilos. Gusto niya itong yakapin, gusto
niyang sabihin na umuwi na ito, pero tila nanigas lang siya sa kinatatayuan. She
didn’t even had a chance to see his face.

“Zeke…” mahinang tawag niya sa pangalan ng binata.

Tuloy-tuloy itong naglakad papalayo sa kaniya. Kaagad niyang kinuha ang cellphone
nang marinig ang pagtunog niyon.
I’ll go home soon, baby. I’m just always here, looking at you from afar, protecting
you. I love you and I miss you a lot, my little tigress.

Napabuntong-hininga siya matapos basahin ang message na iyon galing kay Zeke. Muli
siyang natulog na ito ang tanging nasa isip.

“Angelu, ano ba?” kaagad siyang nagreklamo ng hinila siya ni Angelu patungo sa rest
room ng school nila.

Nang nasa loob na sila ng rest room ay kaagad siya nitong hinarap sa malaking
salamin.

“Tingnan mo nga ang sarili mo, ang tamlay at ang putla mo. Kumakain ka pa ba, ha?”
pagalit itong nagsalita.

“Kumakain naman ako,” tugon niya.

“Sigurado ka?”

Tumango siya. Totoong kumakain siya. Ang takaw nga niya. Talagang matamlay lang
siya at maputla dahil siguro sa pinagbubuntis niya. Ni wala pa siyang lakas ng loob
na sabihin kay Angelu na buntis siya.

Narinig niyang napabuntong-hininga ang kaibigan.

“Bakasyon na natin this week. Uuwi ka ba sa inyo? Gusto kong sumama sa’yo kasi
gusto kong makita ang Isla Fontana pero aalis kasi kami papuntang Japan kasama ang
parents ko kaya next time na lang ako sasama, ha?” masuyong hinaplos ng kaibigan
ang buhok niya.

Nakangiting tumango siya. She almost forgot, magbabakasyon na pala. Siguro ay

kailangan niyang umuwi muna sa isla. Namimiss na niya ang lola niya at pati ang mga
ate niya. Namimiss na niya sa isla.

“Akin na nga, aayusan kita,” hinarap siya ni Angelu, kumuha ng lipstick mula sa bag
nito.

“Hindi ako mahilig maglagay ng lipstick,” kaagad na reklamo niya.

“Ngayon lang naman para magkakulay naman ’yang labi mo,” pamimilit nito, hinawakan
ang baba niya at nilagyan siya ng lipstick sa labi.

Nang matapos ay natutuwang muli siya nitong hinarap sa salamin.

“Ang ganda ganda mo kapag inaayusan, para kang barbie, Alyssa,” natutuwang
pinagmasdan siya nito sa salamin.

Kaagad siyang namula sa papuri nito. Hindi na siya nakapagreklamo pa ng inalis ng

kaibigan ang pagkakatali ng buhok niya. Ang mahabang buhok niya ay suwabeng
bumagsak sa magkabilang balikat niya.

“Tara na sa cafeteria. Lilibre kita ngayon dahil ilang araw rin tayong hindi
magkikita sa bakasyon. Tawagan mo ako, ha?” niyakap nito ang braso niya.

“Walang signal doon,” natatawang tugon niya.

Napasimangot ito.

“Ang daya naman, paano kita makakausap niyan?” bigla itong nalungkot.
“Magkikita rin naman tayo pagkatapos ng bakasyon kaya tiis lang muna tayo,”
malambing niyang hinaplos ang pisngi ni Angelu.

“Para tayong mag jowa!” bulalas nito, humagikhik.

“Sira!” natawa siya.

Pinauna muna niya si Angelu dahil inayos niya ang sariling bag. Hintayin na lang
daw siya nito sa cafeteria ng school nila.

Nang lumabas siya sa rest room ay natigilan siya nang may bumangga sa kaniya.
Napangiwi siya at napahawak sa sariling ulo dahil bigla siyang nahilo.

“Pasensya po, hindi ako tumitingin sa—” natigilan siya nang mag-angat ng tingin.

Hindi niya alam kung nagmamalik-mata lang ba siya sa nakikita dahil talagang nahilo
siya. Ilang beses siyang napakurap, at nang luminaw ang paningin niya ay bigla
siyang napaatras.

It’s been two weeks since she saw this man’s handsome face. Parang ayaw pa niyang
maniwala na nasa harapan siya nito.

Nang humakbang ito ay muli siyang napaatras. Walang imik na muli itong humakbang,
siya naman ay muling umatras.

Titig na titig ang binata sa kaniya habang patuloy na humahakbang. Siya naman ay
patuloy na umaatras hanggang sa mapasandal siya sa pader.

Awtomatiko siyang kinulong ni Zeke, hinarang sa magkabilang gilid niya ang isang
kamay nito habang titig na titig pa rin sa kaniya.

Umangat ang isang pa nitong kamay patungo sa labi niya. Marahang hinaplos ni Zeke
ang labi niya gamit ang daliri nito.

“You’re wearing lipstick today,” he whispered.

Halos hindi siya makahinga. That voice, she missed it a lot. Naramdaman niyang
pinunasan ng binata ang labi niya, inaalis ang lipstick.

“Your hair got longer,” tumitig ito sa buhok niya at muli ay tinitigan siya sa mga
mata. “I miss you,” anas nito.

Hindi siya nakapagsalita. Parang gusto niyang umiyak pero pinipigilan niya iyon.
Nanatili siyang walang imik hanggang sa inabot ng binata ang labi niya, masuyo
siyang hinalikan. Unti-unti siyang pumikit, tinugon ang halik nito.

“May klase ka pa, hindi ba? Hihintayin kita, ayos lang ba?” masuyong tanong nito
nang maghiwalay ang mga labi nilang dalawa.

“U-Uuwi ka na sa bahay?” tanong niya.

“Kung… papayagan mo ako,” tugon ng binata, muling tumitig sa mga mata niya.

Napayuko siya.

“Ahm… uwi ka na. Aalis rin naman ako, magbabakasyon ako sa isla,” tugon niya.

Hindi umimik ang binata kaya nag-angat siya ng tingin. Nabigla siya nang makitang
maluha-luha ito. He’s… crying. Awtomatiko itong yumuko, sinubsob ang mukha sa
balikat niya.

“D-Don’t mind me. I… just miss you, Aly. I miss you so much. I’m sorry for kissing
another woman. I’m really sorry, hmm? Sobrang namimiss lang kita kaya hayaan mo
akong umaktong hindi lalaki ngayon. I’m sorry…” yumugyog ang magkabilang balikat
nito, tahimik na umiiyak.

Natulala siya. She didn’t expect that Zeke will cry like this. Hindi tama ang
ginawa niya. Hindi niya dapat ito pinalayas. She acted like a child without even
thinking that what she did will affect Zeke. Sarili lang niya ang iniisip niya
kahit nagpaliwanag na ang binata sa kaniya kung bakit nito nagawa ang mga bagay na
iyon.

Hinayaan niyang umiyak ang binata sa balikat niya. He cried like a child. Umiiyak
ito na tila ba pinagdamutan ng paborito nitong pagkain. Pinagdamutan niya ito.

Her uniform is already wet because of Zeke’s tears. Matagal itong umiiyak sa
balikat niya, tila ngayon lang nilabas ang lungkot— nang makita siya.

Nang tuluyang humupa ang busgo ng damdamin ng binata ay mabilis nitong pinunasan
ang mga luha sabay talikod.

“Hihintayin kita, Aly,” anito, diretsong naglakad papalayo sa kaniya.

Awtomatikong umangat ang kamay niya para abutin ito, pero tuluyang nakalayo ang
binata. Kagat ang ibabang labing pinagmasdan niya ang paglayo ng binata.

Nang matapos ang klase ay kaagad siyang nagpaalam kay Angelu, dali-daling lumabas.
Kaagad niyang hinanap si Zeke sa labas. Nang makita ang pamilyar na kotse nito na
nakaparada ay kaagad niya iyong nilapitan.

Akmang kakatok siya sa bintana nang masilip sa harapan na natutulog ang binata sa
loob. Sinubukan niyang buksan ang pinto ng kotse, nakahinga siya ng maluwag dahil
hindi iyon naka-lock. Kaagad siyang pumasok sa loob at umupo sa tabi ni Zeke.

Mukhang hindi nito naramdamang may pumasok sa loob ng kotse. Napailing siya. Paano
pala kapag masamang tao ang pumasok sa kotse nito?

Akmang gigisingin niya ang binata nang marinig niyang mahina itong dumadaing, tila
nananaginip ng masama.

Awtomatikong umangat ang kamay niya, masuyong hinaplos ang pisngi ni Zeke. Unti-
unti ay tumigil ito sa pagdaing.

Dahan-dahang nagmulat ng mga mata ang binata, diretsong tumingin sa kaniya. Ilang
sandali itong napatitig sa kaniya, parang hindi makapaniwalang nasa harapan siya
nito.

Dali-dali itong umayos ng upo at tumikhim.

“Nakatulog ako,” napakamot ito sa ulo.

Tumango siya sabay kabit ng seatbelt.

“Uwi na tayo,” mahinang usal niya.

Kaagad itong tumango. He started the engine and drive slowly. Napapatingin siya sa
kamay nitong may singsing. Kamukha talaga iyon ng singsing na suot niya.
Nang makarating sila sa bahay ay kaagad siya nitong pinagbuksan ng pinto. Habang
naglalakad siya papasok sa loob ay tahimik na sumunod ang binata sa likuran niya.

Hinarap niya ito at sa pagkabigla niya ay kaagad siyang kinulong ni Zeke sa mga
bisig nito. Pareho silang bumagsak sa sofa. Kandong siya ng binata habang yakap
siya ng mahigpit.

“I’m home,” he whispered, crying.

Walang imik na tinugon niya ang yakap ng kasintahan, sinabayan ang iyak nito. She
can feel how lonely he was.

Why did she let him to be alone, which in fact Zeke was always there, to give her
home? Her home— is him.

To be continued…

Chapter 42 (Karma)

CHAPTER 42

“ARE you okay?” his twin brother asked as he sat beside him.

Iritadong tumingin siya sa dagat. He’s already here in Isla Fontana. Ilang araw na
siyang naririto. He thought Alyssa will talk to him again but she didn’t. Mukhang
hindi magandang ideyang bumalik siya sa sarili niyang bahay dahil mas lalo lang
itong naging iritado.

Sa huli ay napalayas na naman siya— sa sarili niyang pamamahay.

“Parang kulang ka sa tulog. You should rest, Zeke. Ikakasal na ako bukas kaya dapat
maayos ’yang mukha mo,” usal ng kakambal niya, tinapik siya sa balikat.

Hindi siya makapagpahinga ng maayos dahil iniisip niya si Alyssa. He’s trying to
call her, kahit mahina ang signal dito sa isla, para alamin kung maayos lang ba
ito.

Hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nasasabi sa kakambal niya ang tungkol sa
kanilang dalawa ni Alyssa. Pagkatapos ng kasal nito, doon niya sasabihin ang lahat—
na sekreto niyang pinakasalan ang babaeng mahal niya. Pero bago iyon, kailangan
muna niyang ayusin ang lahat sa pagitan nilang dalawa ni Alyssa.

Nakakahinga na siya ng maluwag dahil naayos na nilang dalawa ni Kuya Zach ang
lahat. Thea is pregnant, at ganoon din si Alyssa. Kailangan lang niyang kausapin
ang lola at mga kapatid ni Alyssa para pormal na hingiin ang blessings ng mga ito.

“May paparating na bangka.”

Kaagad siyang tumayo nang marinig ang nagsalita. Kaagad niyang tinanaw ang
paparating na bangka, tinitingnan kung sino ang sakay niyon.

Tila hinaplos ang puso niya nang makita si Alyssa. Awtomatiko siyang kumilos para
lapitan ito. Siya mismo ang umalalay sa asawa nang makita niyang pababa na ito sa
bangka. Halatang nagulat pa ito, hindi inaasahang siya pala ang humahawak sa bewang
nito.

Napansin niya ang pag-iwas nito ng tingin. It’s pissing him off, but he tried not
show it right in front of her. It’s just that… he don’t know how to deal with her
anymore.

Siguro dahil bata si Alyssa kaya ganito, hindi niya kayang sabayan ang timpla ng
tigre niyang asawa. Idagdag pang buntis ito. Palagay niya ay may mga mapuputing
buhok na siya dahil sa stress niya kay Alyssa. Minsan ay gusto niyang maawa sa
sarili, pero ito ang pinili niya, si Alyssa ang pinili niyang mahalin, at
papanindigan niya iyon hanggang kamatayan.

Nagmahal siya ng tigre, dapat niya iyong tanggapin, dahil ito nga ang pinili niya
at siguradong hinding-hindi niya kailanman pagsisisihan.

“Salamat,” anito sa mahinang boses sabay talikod, dire-diretso ng umalis,

nagmamadali.

Napabuntong-hininga siya habang bitbit ang bag ni Alyssa. Sinundan niya ito. Nang
makarating sa bahay ng lola nito ay nakita niya kung paanong magyakapan ang dalawa,
sabik na sabik sa isa’t-isa. Maging ang dalawang nakakatandang kapatid ni Alyssa ay
sabik itong niyakap.

Nakangiting nilapag niya ang bag ni Alyssa at tumalikod. This is her time with her
family, ibibigay niya iyon kay Alyssa.

Tahimik siyang umalis, tinungo ang munting bahay na pinatayo niya dito sa isla.
Tinungo niya ang papag at nahiga doon. Ang tagal din pala niyang nawala dito sa
isla. Napakarami na ng nangyari.

Unti-unti siyang pumikit, hinayaan ang sariling makatulog. Nang magising siya ay
madilim na sa labas. Nakangiwing bumangon siya, napapangiwi dahil sumakit ang
likod.

Kinuha niya ang gasera at sinindihan. Tumingin siya sa labas, pinagmasdan ang
karagatan sabay yakap sa sarili. Sa tuwing gabi, malamig talaga dito isla, pero
doble ang lamig ngayon.

Napangiti siya habang patuloy na pinagmamasdan ang karagatan. Napakaganda talagang

manatili dito sa isla, payapa, at walang gulo. Tahimik na tahimik, tanging hampas
lang ng alon ang naririnig.

Lumabas siya mula sa maliit niyang bahay, tinungo ang dalampasigan. Nasasabik
siyang mangisda sa dagat, matagal na rin niya iyong hindi nagagawa.

Natawa siya sa sarili, hindi makapaniwalang nagustuhan niya ang simpleng buhay dito
sa isla. Noon ay ayaw na ayaw niyang umalis sa lugar na nakasanayan niya. Noon ay
puro babae ang inaatupag niya, puro luho, at alak. Pero ngayon, aminado siyang
napakaraming nagbago sa kaniya. Sobrang dami, at mas gusto niya ang pagbabagong ito
sa buhay niya. Mas gusto niya ang mundo niya ngayon— kasama si Alyssa.

“Zeke.”

Awtomatiko siyang napalingon sa nagsalita. Kumunot ang noo niya nang makita si
Vanessa. Ito ang babaeng madalas na nagbibigay ng pagkain sa kaniya sa tuwing
naghahatid sila ng mga nahuli nilang isda sa palengke dito sa isla.

“Vanessa, gabi na, ah? Anong ginagawa mo dito?” tanong niya sa dalaga.
Lumapit ito sa kinaroroonan niya, may matamis na ngiti sa mga labi.

“Nabalitaan ko lang na naririto ka na pala. Ang tagal mo rin nawala. Mukhang

gustong-gusto mo nang nagtatrabaho doon sa Maynila. Masaya akong makita ka ulit,
Zeke. Ahm… nagluto pala ako ng hapunan. Naisip kong hatiran ka kasi hindi ka naman
mahilig magluto,” inabot ni Vanessa ang dala nitong basket.

Nahihiyang napakamot siya sa batok.

“Nag-abala ka pa. Hindi naman ako nagugutom pero salamat,” kinuha niya ang basket
mula sa dalaga.

Nahihiya siyang tanggihan ito dahil pinaghirapan nga naman nito.

“Gusto mo bang ipaghain kita doon sa loob ng bahay mo?” bigla ay lumambing ang
boses nito.

“Hindi na, Vanessa. Kaya ko na. Gabi na, kailangan mo ng umuwi, babae ka pa naman,”
nakangiti niya itong tiningnan.

“S-Sige. Puwede rin ba kitang hatiran ng almusal bukas?” tanong nito.

Mataman siyang napatitig sa dalaga. Vanessa is beautiful. Noon pa man ay ramdam

niyang may gusto ito sa kaniya pero hangga’t maaari, binabalewala niya iyon.

“Tama na itong hinatiran mo ako ng hapunan, Vanessa. Huwag ka nang mag-abala.

Pasensya na pero medyo hindi ako komportable na pinagluluto mo ako,” maayos at
magalang siyang nagsalita sa paraang hindi ito masasaktan.

Damn, even before, wala siyang pakialam kahit may masaktan pa siyang damdamin. Kung
sino-sino na ang mga tinatanggihan niya noon at minsan ay nang-iinsulto pa. Ibang-
iba na talaga siya ngayon.

Napabuntong-hiningang humakbang si Vanessa sa kaniya, nakatitig sa labi niya.

“Zeke, matagal na kitang gusto. Puwede bang bigyan mo ako ng pagkakataon? Gustong-
gusto kita,” dumukwang ito para halikan sana siya pero kaagad niyang iniwas ang
mukha.

Alam niyang nagulat ito at nasaktan. Kitang-kita niya iyon nang muli siyang
tumingin sa dalaga.

“May iba akong gusto, Vanessa. Pasensya ka na,” aniya sa mahinang boses.

“A-Ayos lang. P-Puwede namang gamitin mo ang katawan ko at—”

“Vanessa,” inabot niya ang balikat ng dalaga, mahina iyong tinapik. “Huwag kang
magsalita ng ganyan. Babae ka, dapat alam mong pahalagahan ang sarili mo. Huwag
mong gamitin ang katawan mo para lang magustuhan ka ng isang lalaki,” sinsero niya
itong nginitian.

Napapahiyang napayuko ito. Sa pagkabigla niya ay niyakap siya nito.

“Pasensya ka na. Gustong-gusto lang talaga kita kaya nasabi ko iyon. Pasensya at
salamat sa respeto,” mahinang usal nito, mas mahigpit siyang niyakap.

Akmang ilalayo niya ito nang mapatingin siya sa harapan. He stilled when he saw
Alyssa. Wala sa sariling naitulak niya si Vanessa.
Awtomatiko siyang humakbang ng diretsong tumalikod si Alyssa. Hinabol niya ito.

“Aly, it’s not what you think. Love, listen,” kaagad niya itong hinawakan sa
pulsuhan.

Nilingon siya ni Alyssa, tinabig ang kamay niya. Napatingin siya sa buhangin nang
bumagsak ang dala nito.

“Nagluto ako para sa’yo. Nag-alala ako na baka hindi ka pa kumakain ng hapunan.
Pero mukhang hindi ko na kailangang mag-alala,” napakalamig ng boses nito.

“I’m not cheating on you, okay? Mali ang nakita mo, Aly,” paliwanag niya.

Malamig lang siya nitong tiningnan at tuluyang tumalikod, iniwan siyang nakatulala.

“Zeke, si Alyssa ba ’yon?” napalingon siya kay Vanessa nang makalapit ito.

Walang imik na tumango siya.

“Umuwi ka na, Vanessa. Salamat sa niluto mo pero mukhang hindi ko matatanggap.

Salamat,” aniya, dahan-dahang yumuko, pinulot ang mga nahulog na pagkain sa
buhangin.

Walang imik na tumalikod siya, dumiretso sa loob ng munti niyang bahay. Inayos niya
ang pagkain na napulot sa buhangin. Kanin iyon at inihaw na isda, mayroon ring
sabaw.

Napapabuntong-hiningang inalis niya ang humalong buhangin sa kanin, maging sa

inihaw na isda. Kailangan niya itong kainin dahil si Alyssa ang naghatid nito.

Nanginginig ang mga labing kumain siya. Kahit may nakakain pa siyang buhangin sa
pagkain niya ay wala siyang pakialam. Natagpuan niya ang sariling umiiyak na pala
habang kumakain.

Fuck! Ayaw niyang kaawaan ang sarili pero bakit sobrang hina niya pagdating kay
Alyssa? Siya ito ngayong nasasaktan dahil sa trato ni Alyssa sa kaniya. Ilang
linggo siyang nagtitiis, naging sunod-sunuran kahit napapalayas pa siya sa sarili
niyang pamamahay.

Hindi niya matanggap na parang walang tiwala si Alyssa sa kaniya. Kahit anong
paliwanag niya, hindi siya nito pinapakinggan. Insulto ito sa pagkatao niya.

Kung tutuusin, sino na naman ito sa buhay niya? Isa lang itong simpleng babae na
naninirahan sa isla. Pero ito siya ngayon, mistulang naging alipin ni Alyssa.

Kung gugustuhin niya ay puwede niya itong iwan, ibasura, at pabayaan. Pero hindi
niya iyon kayang gawin. Damn, hindi niya kaya dahil hulog na hulog siya sa babaeng
iyon. Mahal na mahal niya ito kahit nasasaktan na siya sa trato nito sa kaniya.

Is this his karma? Ito ba ang kabayaran sa lahat ng mga kalokohang pinaggagawa niya
noon? Ito ba ang kabayaran sa paglalaro niya sa mga kababaihan noon?

Kung karma man ito, he’s willing to accept it. He is more than willing to be hurt
by her. He is always willing, goddammit.

To be continued…

A/N: This is how the ultimate playboy met his match.

Chapter 43 (Under the Rain)

CHAPTER 43

KANINA pa nakasunod ang tingin ni Zeke sa kaniya, ramdam niya iyon, pero nagpanggap
siyang hindi niya iyon napapansin.

Hanggang sa matapos ang seremonya ng kasal ni Kuya Zach at Ate Thea, hindi niya
kinakausap si Zeke. Hindi niya ito pinapansin.

Nilapitan niya ang bagong kasal, masayang binati ang mga ito. Kinagabihan ay
nagkaroon ng simpleng selebrasyon kasama ang mga kaibigan siyempre ni Kuya Zach at
Zeke. Si Lola Helen ay asikasong-asikaso silang lahat, masayang-masaya dahil
kinasal si Kuya Zach at Ate Thea.

Natutuwang pinagmamasdan niya si lola. Halos anak na ang turing nito kay Kuya Zach
at Zeke kaya masayang-masaya talaga ito.

Kinabukasan ay maaga siyang nagising para maglakad-lakad sa dalampasigan. Nakaka-

miss talaga dito sa isla.

Inaliw niya ang sarili sa paglalakad. Naaaliw niyang pinagmasdan ang maliliit na
alon na tumatama sa paa niya.

“Mukhang hindi ka inaasar ni Zeke ngayon,” napapitlag siya nang marinig si Ate
Kathy.

Nilingon niya ito.

“B-Baka wala lang gana, ate,” dahilan niya.

Mataman itong tumitig sa kaniya.

“Mukhang hiyang mo sa Maynila, medyo tumaba ka, Aly. Lumaki ang balakang mo at
parang nagkakaroon ka na ng kaunting bilbil,” puna ng ate niya, diretsong
nakatingin sa tiyan niya.

Awtomatiko siyang napahawak sa sariling tiyan, biglang kinabahan. Sa totoo lang ay

hindi niya alam kung paanong sasabihin kay lola at sa mga kapatid na buntis siya.

Ngayon niya napagtanto na kailangan niya si Zeke para ipagtapat sa pamilya ang
pinagbubuntis niya. Pero… ano nga ba ang plano ni Zeke para sa kanilang dalawa?
Anong plano nito sa anak nila? Hindi nila napag-usapan ang bagay na ito dahil na
rin sa mga nangyari.

“Sobrang takaw ko kasi, ate,” natatawang tugon niya, hindi pinahalatang kabado
siya.

Muli ay mataman siyang tiningnan ng ate niya at kapagkuwan ay seryosong tumingin sa

gawi ni Zeke.

“Sigurado ka bang katakawan ’yan, Alyssa?” seryosong tanong nito.

“A-Ate, anong—”

“Napapansin ko kayong dalawa simula ng dumating kayo dito sa isla. Iba ang trato
niyo sa isa’t-isa kumpara sa dati. Inis ka kay Zeke noon, Alyssa. Pero iba ang
nakikita ko sa mga mata mo habang nakatingin ka sa kaniya, at ganoon rin si Zeke sa
tuwing nakatingin siya sa’yo. May tinatago ka ba? May dapat ba kaming malaman?”
kunot ang noong muli itong tumingin sa kaniya.

“Ate, ano ba? Kung anuman ang—”

“Nakita ko ring umalis ka kagabi, may dalang pagkain. Nang bumalik ka, umiiyak ka
na,” putol nito sa sasabihin niya.

Akmang magsasalita siya nang makitang humahangos na lumapit si Ate Seiranel sa

kinaroroonan nila.

“Aly, tawag ka ni lola. Mukhang galit,” kaagad na bungad ni Ate Seiranel.

Nagkatinginan silang dalawa ni Ate Kathy. Dali-dali siyang pumasok sa loob ng

bahay. Nanlaki ang mga mata niya nang makita niya si lola, namumula ang buong mukha
habang si Zeke ay nasa harapan nito, nakaluhod.

“Lola, anong—”

“Totoo ba?” tanong ng lola niya.

“A-Ang alin po?” kabadong tanong niya.

“Buntis ka, Alyssa. Totoo ba?”

Narinig niyang napasinghap ang ate Kathy niya. Awtomatiko siyang tumingin kay Zeke.
Sinabi nito kay lola?

“L-Lola… s-sabihin ko naman po at—”

“Pumunta ka sa Maynila para mag-aral, Alyssa. Hindi ka pumunta doon para

magpabuntis! Paano na ang pag-aaral mo, ha? Ikaw Zeke, paano ka nakakasiguradong
mabubuhay mo itong bunsong apo ko? Napakabata pa ni Alyssa, bakit umabot kayo sa
ganito? Paano na ngayon ang pag-aara—”

“Sinabi ko ito Nanay Helen para sabihing kaya kong panindigan at panagutan ang apo
mo,” putol ng binata sa sasabihin ng lola niya.

Malakas na napabuntong-hininga ang lola niya.

“Umalis ka muna. Kasal ng kakambal mo ngayon, huwag nating sirain ang araw nila ni
Thea. Pag-usapan natin ito bukas,” mabilis na tumalikod ang lola niya.

Nakagat niya ang ibabang labi. Tiningnan niya si Zeke habang tumatayo ito. Their
eyes met, his eyes are begging, telling her to talk to him.

Napatingin siya sa mga kapatid niya pero kaagad rin siyang nag-iwas ng tingin,
nahihiya. Nilapitan niya si Zeke at hinila ito sa kamay. Dinala niya ito sa kung
saan ay hindi sila makikita.

Tuloy-tuloy lang siyang naglakad habang hila si Zeke. Nang makalayo na sila ay
hinarap niya ito.

“Ano ba talagang plano mo, ha? Dapat hinintay mo munang ako ang magsabi kay lola
tungkol sa pinagbubuntis ko para—”

“Ito lang ang paraan ko para kausapin mo ako, Alyssa. I’m… desperate. It’s funny
how I became like this for you. You know… I’m not like this, Aly. Hindi ako ganito.
Hindi ako ang naghahabol, hindi ako ang desperado, at mas lalong hindi ako ganito
mabaliw sa babae. Sa’yo lang, sa’yo lang ako nagkaganito,” napasabunot ito sa
sariling buhok.

Hindi siya nakaimik nang makitang maluha-luha ang binata. Was she too harsh on him?

“Handang-handa akong panagutan ka, Alyssa. Handa akong ibigay lahat sa’yo. Fuck,
handang-handa akong ibigay ang pangalan ko sa’yo, handa akong pakasalan ka. Pero
tao lang din ako, Aly. Napapagod rin ako. Alam kong may mali ako, alam kong
nakipaghalikan ako sa ibang babae, pero ang lahat ng iyon ay may rason. I swear to
God that I didn’t fuck any woman after I fell in love with you. Kahit si Eunice,
hindi ko hinayaang may mangyari sa aming dalawa, dahil ikaw ang nasa isip ko, ikaw
lang ang mahal ko na walang sinumang babae ang puwedeng magmay-ari sa katawan at
lalo na sa puso ko dahil ikaw lang ang sinisigaw ng lintik na pusong ’to,” tuluyang
tumulo ang mga luha nito at kapagkuwan ay tinalikuran siya, iniwan siya.

Natulala siya, bumabalik sa isip ang mga sinabi ni Zeke. Aaminin niyang masyado
siyang naging isip bata. Masyado niyang inabuso ang pagmamahal na binibigay ni Zeke
sa kaniya. Masyadong naging sarado ang isip niya sa mga paliwanag ni Zeke.

Bumalik siya sa bahay na tila wala sa sarili. Naghihintay ang mga kapatid niya sa
loob. Imaasahan niyang papagalitan siya ng mga ito pero si Ate Sei niya ay kaagad
siyang niyakap.

“Pagpasensyahan mo na si lola, bunso. Nagulat lang siya sa mga sinabi ni Zeke pero
alam mo namang mahal na mahal ka ni lola, hindi ba? Mahal na mahal ka namin ni Ate
Kathy,” awtomatiko siyang napaiyak sa sinabi ng nakakatanda niyang kapatid.

Nakiyakap na rin si Ate Kathy, pareho pa siyang hinalik-halikan sa pisngi ng dalawa

niyang ate. Si lola niya ay nakita niyang lumapit. Kumalas siya sa yakap ng mga
kapatid at patakbong nilapitan ang lola niya, mahigpit itong niyakap.

“Sorry po, lola,” pumalayaw siya ng iyak.

Napapabuntong-hiningang hinagod nito ang likod niya.

“Patawad din, apo. Inaalala lang kita pero mabait naman si Zeke. Nakonsensya ako sa
mga sinabi ko kanina, namura ko pa siya. Maayos lang ba siya, apo? Nagmamakaawa
siya kanina habang nakaluhod sa harapan ko, hinihingi ang kamay mo,” sabi ng lola
niya, nag-aalala.

Mas lalo siyang nakonsensya sa narinig mula sa lola niya. Bakit kasi sarado ang
isip niya? Masyado na siyang naging masama kay Zeke. Napaka-pangit ng ugali niya.
Mas lalong lumakas ang iyak niya, iniisip ang kasintahan. She’s too emotional and
she can’t control it.

Pinatahan siya ng mga kapatid at lola niya. Mabuti na lang at hindi nakakahalata
ang mga bagong kasal at ang mga kaibigan ni Kuya Zach.

Kinagabihan ay malalim na ang gabi pero hindi siya makatulog. Bumangon siya at
tiningnan ang mga kapatid. Mahimbing ng natutulog ang mga ito. Dahan-dahan siyang
lumabas.

Hindi siya makatulog dahil iniisip niya si Zeke. Hindi na ito bumalik kanina. Kahit
medyo malayo sa bahay ni lola ay tinungo niya ang munting bahay ni Zeke.
Nakahinga siya ng maluwag nang makitang may ilaw sa loob ng bahay ni Zeke. Ibig
sabihin ay naroroon ito. Dali-dali siyang lumapit doon at binuksan ang pinto.

Nang makapasok siya ay hindi niya nakita ang binata sa loob ng bahay. Lumabas siya
para hanapin ito. Tumingin siya sa dalampasigan at doon ay nakita niya ang
kasintahan, nakaupo sa buhangin habang nakaharap sa karagatan. Sa tabi nito ay
mayroong bote ng alak.

Pinagmasdan niya si Zeke habang tumutungga ng alak. Naramdaman niya ang unti-unting
pagpatak ng ulan hanggang sa lumakas iyon. Muli siyang tumingin kay Zeke, wala
itong pakialam kahit umuulan.

Dali-dali niyang nilapitan ang kasintahan, inagaw ang bote ng alak mula sa mga
kamay nito. Tumingala ito sa kaniya. Dahil medyo madilim, pilit nitong inaaninag
ang mukha niya.

“Go away from me,” anito na ikinabigla niya.

Mukhang lasing na ito.

“Zeke, umuulan. Pumasok tayo sa loob baka magkasakit ka,” aniya sa binata,
tinulungan niya itong makatayo.

“I said stay away from me, okay? Magagalit si Aly. Hindi mo ba alam, ha? Asawa ko
’yon. Mag-asawa kami. Kasal kami ng babaeng mahal ko kaya lumayo ka sa’kin. Baka
makita niya tayo, magagalit na naman ang asawa ko. Tigre pa naman ’yon,” anito sa
lasing na boses, hindi na siya nakikilala.

Ilang sandali siyang napatulala sa binata. Kasal? Kasal silang dalawa?

“Zeke, ako ’to, si Aly. Kasal tayo? Totoo ba?” tanong niya, hinawakan ito sa kamay.

Natatawang kinulong nito ang mukha niya sa mga palad nito.

“Si Alyssa pala itong kaharap ko, hmm? Nandito ang asawa ko. Si Alyssa… damn, my
little tigress. Kasal kami. Kasal kami ng mahal ko,” sunod-sunod itong nagsalita,
pinagdikit ang mga noo nilang dalawa.

Naalala niya ang singsing sa daliri niya at sa daliri nito. Totoo nga. Kasal nga
siya kay Zeke.

“Baby, sorry na, hmm? Kausapin mo na ako, please? Patawarin mo na ako. Hirap na
hirap na ako, mahal ko, kaya kausapin mo na ako, hmm? Please?” nakikiusap ang boses
nito, sinubsob ang mukha sa leeg niya.

“Kakausapin kita, Zeke, pero pasok muna tayo sa loob, okay? Basang-basa na tayo ng
ulan,” aniya, hinila ito sa kamay.

“Kakausapin mo na ako? Promise?” parang batang tanong nito.

“Oo, kakausapin na kita kaya—” natigilan siya nang hinila siya nito sa kamay,
dinala siya sa malaking bato at pinasandal doon.

Kahit umuulan ay mataman itong tumingin sa mukha niya habang hawak siya sa bewang.

“I love you, Aly. I love you,” he whispered.

“Mahal din kita, Zeke,” tugon niya habang hinahaplos ang isang kamay nito ang
pisngi niya.

Muling sinubsob ni Zeke ang mukha sa leeg niya, but this time, he sucked her neck
gently. Dahan-dahang sinakop ng dalawang palad nito ang magkabilang dibdib niya.

“Damn, I want you..” kasabay ng salitang iyon ay ang pagpunit nito sa suot niyang
bestida.

Mabilis ang kamay na dinama ni Zeke ang pagkababae niya.

“I’m sorry but let me have you here, hmm? I miss you, Aly. I miss all of you,” he
said as he thrust his finger inside of her.

Mahina siyang napaungol, ang katawan ay nakikisama sa gusto nitong mangyari. Kaagad
siyang pinatalikod ni Zeke at sa isang iglap lang ay naramdaman niya ang kahabaan
nito sa loob niya, sabik siyang inangkin.

Mariing dumampi ang mga palad niya sa malaking bato nang marahas na bumaon ang
asawa sa loob niya. Muling inabot ng kamay nito ang pagkababae niya, nilaro-laro
iyon habang inaangkin siya mula sa likod.

Kahit napakalakas ng buhos ng ulan, ang mga katawan nila ay nagliliyab, parehong
sabik na sabik sa isa’t-isa. Halos sabay silang sumabog habang inaangkin siya nito
sa likod ng malaking bato.

Zeke pulled out his length. Nag-aapoy sa pagnanasa ang mga matang pinahiga siya
nito sa basang buhangin. Bumagsak ang likod niya sa buhangin kasabay ng pagbuka ni
Zeke sa mga hita niya.

Mahina siyang napaungol nang bumaon ang ulo nito sa pagitan ng mga hita niya
kasabay ng agresibong paggalaw ng mainit na dila nito sa kaselanan niya.

Naghalo ang ungol niya sa malakas na ulan. She let Zeke devour her down there,
under the rain.

To be continued…

A/N: Abangan ang part 2 ng pagliliyab ng dalawang ito 😁😂

Chapter 44 (His Property)

WARNING: NAKAKAKILIG AHEAD. A VERY MATURED CONTENT. HUWAG GAPANGIN SI MISTER O SI

JOWA ✌️😂

CHAPTER 44

“Z-ZEKE… Uhm… Ohh, Zeke…” napahawak siya sa buhok ng asawa nang maramdaman ang
gigil na pagsipsip nito sa pagkababae niya.

Ang ulan ay pumapatak sa mukha niya pero hindi niya iyon alintana. Halos mawala
siya sa ulirat nang mas lalong naging agresibo ang ekspertong dila ni Zeke.

Nang umalis ito sa pagitan ng mga hita niya ay napatingin siya kay Zeke. Masuyo
itong pumatong sa ibabaw niya, tinakpan ang kaniyang mukha mula sa patak ng ulan.
Zeke gently wiped the water from her face. His eyes are soft while looking at her,
gently caressing her cheek while looking at her lovingly. His eyes watered, not
from the rain, but because he was crying.

Her hand automatically caressed his cheek, wiping his tears.

“Sorry, Zeke. I’m sorry…” she softly muttered.

He nodded and smiled, but he’s still crying. He buried his face on her breast,
crying silently.

“Damn, baby. I don’t know why I am deeply in love with you. I… I always lose. Wala
akong laban sa’yo. Sobrang mahal na mahal kita, Aly. Sobra…” he said as he
continued crying.

Dahan-dahang umangat ang kamay niya, masuyong hinaplos ang buhok nito. Mahigpit
niyang niyakap ang binata.

“Magkaayos na tayo, please. Please, mahal ko. Huwag mo na akong saktan…” patuloy
nito, nakikiusap ang boses.

Sunod-sunod siyang tumango, awtomatikong napaluha. Her poor Zeke.

“Sorry…” aniya, mas mahigpit itong niyakap, umiiyak.

Naghalo ang mga luha nila sa ulan. Imbes na siya ang magpapatahan kay Zeke, siya
itong pinapatahan ng mahal niya.

Binuhat siya nito, sa masuyong paraan. Awtomatiko siyang napakapit sa leeg ni Zeke.
Naglakad ito patungo sa bahay. Maingat siya nitong binaba sa papag at kaagad itong
kumuha ng tuwalya.

Habang hinihintay ito ay hindi humiwalay ang tingin niya sa binata. Binata… hindi…
asawa na niya ito. Asawa na niya si Zeke.

Nang muli itong lumapit sa kaniya ay kaagad nitong pinunasan ang buhok niya— sa
masuyong paraan.

Titig na titig siya sa asawa niya habang pinupunasan nito ang buhok niya.
Nakatingala lang siya kay Zeke, pinagmasdang mabuti ang makinis at guwapong mukha
nito.

Dahan-dahang bumaba ang tuwalya, pinunasan siya nito sa leeg hanggang sa dibdib
niya. Titig na titig pa rin siya kay Zeke habang pinupunasan nito ang basang
katawan niya.

Unti-unti niyang inagaw ang tuwalya mula sa kamay nito. Pinaupo niya ito sa papag
at siya naman ngayon ang nagpunas sa buhok at mukha nito. Siya naman ngayon ang
tinititigan ng asawa. Tila pareho nilang nilalasap ang pagkakataong ito, na maayos
at walang away sa pagitan nilang dalawa.

Muli niyang pinunasan ang buhok ni Zeke. Natigil lang siya sa pagpunas ng buhok
nito nang kinabig siya ni Zeke, kinulong sa mga bisig nito.

“Pasensya na sinira ko ang damit mo. Kukuha ako ng malinis na damit ko para may
maisuo—”

“Yakapin mo lang ako,” agaw niya sa sasabihin nito.

Natahimik ang asawa pero niyakap siya nito ng mas mahigpit.

“Like this?” he gently asked.

Tumango siya, mariing pumikit. How she miss his hug. Hinayaan niya itong haplusin
ang tiyan niya sa napakasuyong paraan.

Nang kumalas ito sa yakap nila ay kaagad siya nitong pinagmasdan. Mula sa mukha
niya, patungo sa leeg, at hanggang sa dumako ang tingin nito sa dibdib niya.

Inabot ng mga palad ng asawa ang magkabilang dibdib niya.

“It got bigger,” his voice was very amused.

Mahina siyang natawa dahil napaka-inosente nitong tinitigan ang magkabilang dibdib
niya, amazed na amazed dahil mas lalo iyong lumaki.

“Dahil buntis ako,” tugon niya.

Tumango ito.

“I know but… it still amazed me, love,” he said and smiled while still looking at
her boobs.

Pinagmasdan niya ang ngiti nito. His smile was very genuine. Halatang masaya ito.
Hindi niya mapigilang mapangiti. Napakagandang pagmasdan ang ngiti ng asawa,
kitang-kita niya ang labis na kaligayahan sa guwapong mukha nito.

Paano niyang nagawang saktan ang lalaking ito? Zeke has everything but when it
comes to her, it seems like he lose everything. Ngayon niya mas nakita ang tunay at
tapat na pagmamahal ng isang Zeke Velasquez. Sa dinami-dami ng babae nito noon, sa
kaniya ito nahulog, siya ang minahal, siya ang pinili, at siya lang ang iniyakan
nito.

She promised that she won’t hurt this man anymore. He deserves everything. Babawi
siya kay Zeke. She knew that she’s still young. Marami pa siyang dapat matutunan
pero pinapangako niyang gagawin niya ang lahat para maging mas deserving sa
pagmamahal na binibigay ni Zeke sa kaniya.

“You have to change, Aly. Maligo ka muna bago magbihis. Baka magkasakit ka at—”

“I love you, Zeke…” she cut him off.

Natigilan ito, napatitig sa kaniya. Nakita niya kung paano itong namula. Bigla
itong sumeryoso at sa pagkabigla niya ay naghubad ito ng buong saplot sa mismong
harapan niya.

“Kanina pa ako nagpipigil,” anas nito, lumuhod sa harapan niya at awtomatikong

binuka ang kaniyang mga hita.

Awtomatikong napahawak siya sa papag nang maramdaman ang mainit na dila ni Zeke sa
kaselanan niya, sarap na sarap na hinihimod ng dila ang cl*toris niya. Napatingala
siya sa sobrang sarap pero kaagad rin siyang napatingin sa asawa nang tumigil sa
paggalaw ang dila nito.

“Look at me, Aly. Look at me while I’m devouring your wet p*ssy. Look at my tongue
while licking and sucking you. Look closely…” he bluntly demanded, his eyes are
full of desire for her.
He was talking dirty but it turned her on. Ngayon lang nagsalita si Zeke ng ganito
sa harapan niya.

Wala sa sariling tumango siya, nasasabik sa kakaibang Zeke na nasasaksihan niya

ngayon.

She watched him licking and lapping her down there. She watched how his expert
tongue moved around her femininity. She watched her husband as he fuck her using
his tongue.

Sa tuwing pumipikit siya ay tumitigil ito. And then he will continue again when she
open her eyes. Zeke was giving her a great pleasure, torturing her in his very own
way.

Sinasadya nitong ipakita ang dila habang umiikot-ikot iyon sa pagkababae niya.

“Z-Zeke… Ohh… Zeke! Ahhh!” she moaned in pleasure as his tongue move fast. “Zeke!
Oh god! Z-Zeke… P-Please… Ohh! Zeke! Zeke!” she screamed his name continuously when
he inserted his finger inside of her while his tongue continued lapping her wet
p*ssy.

Awtomatiko siyang napasabunot sa sariling buhok, hindi inaalis ang tingin sa asawa
dahil alam niyang titigil ito. She’s already near, hindi niya kakayanin kapag
tumigil pa ito.

“Zeke…” kagat niya ang ibabang labi, naluluha sa sobrang sarap.

When he thrust his finger inside of her, she screamed again. Sabay ang paggalaw ng
dila at daliri nito, binabaliw siya.

Nanginginig ang mga binting sumabog ang nakakabaliw niyang orgasmo. Awtomatiko
siyang napahiga sa papag, nakakamangha kung paanong manginig ang buo niyang katawan
habang dumadaloy ang likido mula sa loob niya.

Mariin siyang napapikit nang maramdaman ang dila ni Zeke, inuubos ang katas na
nilabas niya. Nang magmulat siya ng mga mata ay nasa ibabaw na niya ang asawa.

Titig na titig ito sa mukha niya habang ang kahabaan nito ay tumatama sa entrada ng
pagkababae niya. He even slapped his shaft down there, making her feel his
erection. He’s very hard— hard like a steel.

Awtomatikong ibinuka niya ang mga hita, handang-handang tanggapin ito sa loob niya.
Hinuli nito ang mga kamay niya at ipiniid sa ulunan niya. Mariin siya nitong
hinawakan sa magkabilang pulsuhan kasabay ng pagtulak ng sarili nito sa loob niya.

She bit her lower lip as she felt how huge he is inside of her. He’s too huge that
it still hurt her.

Nang mag-umpisa itong umulos ay napayakap siya siya sa matigas na katawan nito.
She’s too small for him but he managed to control his weight above her. He thrust
deeply, claiming her as his only property.

“Ohh… Uhmm… Zeke… Ahh…” she moaned deliciously, she’s already losing her sanity.

Kinuha niya ang isang kamay ng asawa, dinala sa labi niya at sinubo ang isang
daliri nito sa loob ng bibig niya.

Mas lalong naging agresibo ang asawa sa ginawa niya. Nakakabilib kung paano siya
nitong inaangkin ng marahas ngunit may kasamang pag-iingat.

Bawat bayo nito ay napapaungol siya. Her man is very expert. He knew how to pleased
her. Sa bawat pagsagad ng kahabaan nito sa loob niya ay napapasigaw siya.

Zeke cupped her jaw as he thrust deeper. Titig na titig ang asawa sa mukha niya
habang umuulos ito. She saw him smirked as he licked her lower lip. Her husband was
full of sweat and he’s too hot that it turned her on even more.

Sa ilang ulos pa ng asawa, tuluyang sumabog ang orgasmo niya. Lumapit ang bibig
nito sa tainga niya kasabay ng paninigas ng buong katawan nito.

“Tang… ina…” mariin itong napamura, pinasok ang mainit na likido sa loob niya.

Pareho silang hingal na hingal habang yakap-yakap ang isa’t-isa. Humiga ito sa tabi
niya, awtomatiko siyang dinala sa mga bisig nito.

“I love you. I love you. I love you. I love you. I love you,” paulit-ulit itong
bumulong sa tainga niya.

Bago pa man siya makatugon ay bumaba na ang ulo ni Zeke sa dibdib niya,
awtomatikong sinubo ang isa sa mga dunggot niya. Natatawang napahawak na lang siya
sa buhok nito. Parang isang sanggol na sinisipsip ng asawa ang nipple niya.
Pagkatapos sa isa ay ang isa naman ang sinubo nito sa loob ng bibig.

Hinayaan niya itong pagpiyestahan ang magkabilang dibdib niya. He even sucked the
skin of her breast, leaving a kiss mark. Paikot ang pagsipsip ng asawa sa balat ng
malulusog niyang dibdib. Now her breast are full of hickeys. Tila hindi pa iyon
sapat dahil ayaw talaga nitong tumigil, sinisipsip na naman ang magkabilang dunggot
niya.

“Zeke… mahapdi…” mahinang reklamo niya.

Nag-angat ito ng tingin, nasa loob pa rin ng bibig ang isang dunggot niya.
Pinakawalan nga nito iyon pero umikot-ikot naman ang dila ng asawa sa nipple niya.
Tigas na tigas na ang mga nipples niya habang tinutudyo-tudyo iyon ng mahaba at
mainit na dila ni Zeke.

Nakatulugan na niya ang pagsipsip nito sa magkabilang dunggot niya. Nang magising
siya kinabukasan ay wala na sa tabi niya si Zeke. Bumangon siya at tiningnan ang
sarili. May suot na siyang damit, ang damit ni Zeke.

Lumabas siya ng bahay, hinanap ang asawa. Nakita niya ito sa dalampasigan,
pinupulot ang mga naanod na kahoy, naglilinis.

Nang tumingin ito sa gawi niya ay kaagad itong kumaway. Dire-diretso siyang
naglakad patungo sa kinaroroonan ni Zeke, sinalubong siya nito at halatang nabigla
nang sinugod niya ito ng mahigpit na yakap.

“Hey, what’s wrong?” kaagad siya nitong hinawakan sa magkabilang balikat, yumuko
para magpantay ang mukha nilang dalawa.

“A-Akala ko ay iniwan mo ako,” aniya sa mahinang boses.

Mataman siya nitong tinitigan.

“Ang pangit-pangit mo talaga kapag bagong gising,” anito, ginulo ang buhok niya.

Awtomatiko siyang napasimangot. Natatawang pinisil nito ang tungki ng ilong niya.
“I was just trying to make you smile, love. I won’t leave you. Patay na patay na
nga ako sa’yo, magagawa ba kitang iwa—” he stilled when she reached for his lips.

She had to tip-toed because she’s too short for him. Mariin niya itong siniil ng
halik sa labi. Awtomatiko siyang hinapit ni Zeke sa bewang at hinawakan siya sa
batok para palalimin ang halik. They kissed each other with so much hunger.

Naramdaman niyang inangat siya ni Zeke. Awtomatikong yumakap ang mga binti niya sa
katawan nito. His hands are on her butt, supporting her weight.

Unti-unti itong humakbang hanggang sa lumapat ang likod niya sa malaking bato. Zeke
pulled up her shirt and he entered her smoothly.

Bumaon ang mukha niya sa leeg nito nang maramdaman ang pagsagad ng asawa sa loob
niya. Muli silang nag-isa. Inangkin siya ni Zeke sa likod ng napakalaking bato.
Ilang beses siya nitong pinasigaw habang patuloy itong bumabayo. Pagkatapos sa bato
ay pinahiga siya nito sa buhangin at doon siya muling inangkin.

Naghalo ang hampas ng alon sa ungol nilang dalawa. Zeke’s giving her a great
pleasure, early in the morning.

To be continued…

A/N: Sulit? Sulit ba si Zeke?✌️😂

Chapter 45 (Hungry Beast)

CHAPTER 45

“YOU what?” kunot-noong tanong ng kakambal niya matapos niyang magsalita.

Bumuka ang bibig niya para sana sumagot pero bigla siya nitong binatukan sa ulo.

“Kuya naman!” reklamo niya, hawak-hawak ang sariling ulo.

“Hindi mo sinabing may relasyon na pala kayo ni Alyssa at pinakasalan mo na. Hindi
mo rin binanggit sa’kin na nagka-problema kayo dahil sa pagtulong mo sa’kin, Zeke.
You… suffered because of me and now you’re making me guilty,” anito, malakas na
napabuntong-hininga.

Dalawang araw na ang nakakalipas simula nang maging maayos na sila ni Alyssa.
Ngayon lang siya naglakas-loob na sabihin lahat sa kakambal niya.

“I’m sorry. Problema mo na dati kung paano mong mabibigyan ng tahimik na buhay si
Thea kaya ayoko nang dumagdag pa sa mga iniisip mo, kuya. Your happiness is my
happiness as well. Bumabawi lang ako sa lahat ng mga nagawa mo sa’kin dati,”
natatawang napakamot siya sa ulo.

Napatitig si Kuya Zach sa kaniya. Dahan-dahan nitong inabot ang ulo niya, masuyong
ginulo ang kaniyang buhok.

“Ang laki ng pinagbago mo,” mahinang usal nito, nginitian siya. “I like how you
have become right now, Zeke. Malayong-malayo ka na sa dating Zeke na nakilala ko.
You’re matured and responsible now,” his brother’s eyes are very proud while
looking at him.

“Kuya, you’re making me cry,” aniya sa paos na boses.

Mahina itong natawa.

“Iyakin ka naman talaga noong bata ka. You always run to me and cry in my arms,
remember?” muling ginulo ng kakambal ang buhok niya. “Sa akin ka palagi tumatakbo
kapag may umaaway sa’yo noong mga bata pa tayo. Sa akin ka rin palaging
nagsusumbong kapag… may bago kang girlfriend at sa tuwing inaayawan mo na sila. Sa
akin ka rin pumupunta at nagpapaalaga sa tuwing may sakit ka,” anito, humakbang
papalapit sa kaniya at pinagdikit ang noo nilang dalawa. “That’s why as your kuya,
proud ako sa nakikita ko sa’yo ngayon, Zeke. At alam kong malaki ang naging parte
ni Alyssa sa buhay mo.”

Hindi niya namamalayang tumutulo na pala ang mga luha niya habang nakikinig sa mga
sinasabi ng kakambal niya.

Totoo ang lahat ng mga sinabi nito. He was spoiled by his twin brother. Kahit anong
kalokohan pa ang ginagawa niya noon, wala siyang narinig na kahit anong reklamo
mula sa kakambal. Palagi itong nasa tabi niya. Palaging ito ang umaayos sa mga
gusot niya. Palagi itong seryoso sa buhay, lahat ng desisyon ay kalkulado.

Kabaliktaran silang magkakambal. His twin brother was always serious and very
understanding. Samantalang siya ay maloko at walang sinseryoso. He only loved
spending money and women.

Kaya siguro ganoon na lang siya ka pursigidong tulungan ito nang hingiin nito ang
tulong niya. Iyon ang kauna-unahang pagkakatong humingi ng tulong ang kakambal mula
sa kaniya. Sanay siyang palagi itong kumikilos mag-isa. Sanay siyang naaayos ng
kuya niya ang lahat sa sarili nitong paraan. Kaya wala siyang pakialam sa mga
magiging epekto sa kaniya basta’t matulungan lang niya ang kapatid.

His brother looked at him and gently wiped his tears.

“It’s okay to cry in my arms… kahit malalaki na tayo, Zeke. I love you, you know
that. Isa ka sa pinaka-importanteng tao sa buhay ko. Thank you for helping me but
next time, lapitan mo ako kapag may problema ka. Nandito pa rin ako bilang kuya mo,
palagi mong masasandalan,” nginitian siya nito.

“Napuwing lang ako, kuya,” tanggi niya, kinusot ang mga mata.

Mahina itong natawa.

“I’ll accept that, then. Mga asawa na lang natin ang nagpapaiyak sa atin ngayon,”
anito, inakbayan siya.

Mahina siyang natawa. He can relate to that. Napakarami niyang babae noon na
tanging siya lang ang iniiyakan. Pero pagdating kay Alyssa, mahina siya. Si Alyssa
lang ang natatanging babaeng nagpaiyak sa kaniya. Sa tigre niyang si Alyssa lang
siya iiyak.

“Congratulations sa inyong dalawa. Alagaan mong mabuti si Alyssa. Bata pa ang

napangasawa mo, Zeke. You have to be responsible now that she’s pregnant. Kailangan
mo rin ng matinding pasensya,” payo nito, natatawa.

“I will, kuya. Hindi ko siya binuntis para lang pabayaan,” ngumisi siya.
“Sinadya mo?” natatawang tanong nito.

“Mas maganda na ang sigurado kaya sinagad ko na, kuya,” ngumisi siya.

Natatawang muli nitong ginulo ang buhok niya.

“Matanong ko nga pala. Eunice insisted that we had sex. You were pretending last
few months, right? Are you sure na walang nangyari sa inyong dalawa? Ginalaw mo ba
siya?” Biglang sumeryoso ang mukha nito.

Napangiwi siya.

“Totoong niyaya ko siya sa loob ng kuwarto but we had some drink. May nilagay ako
sa inumin niya. A hallucinating drug so she thought we had sex that night. Hindi ko
na kayang umangkin pa ng iba, kuya. My little tigress is more than enough. Titikim
pa ba ako ng iba kung nasa akin naman ang pinakamasarap na putaheng natikman ko sa
buong buhay ko?” aniya, seryosong tumingin sa kakambal niya.

Nakangiting tinapik siya nito sa balikat.

“That’s the real Velasquez,” his twin proudly said and smiled at him.

Ngumiti siya, tumingin sa karagatan. He will make sure that he’ll give his best.
Nagbago siya hindi lang para sa sarili kundi para sa babaeng mahal niya. Ibibigay
niya ang lahat-lahat kay Alyssa. Ang buong mundo niya ay ibibigay niya sa babaeng
mahal. Ganoon siya kabaliw sa tigre niya.

***

“SIGURADO kang ayos ka lang dito? Buntis ka, bunso. Baka madulas ka pa diyan,” nag-
aalala siyang tiningnan ng Ate Seiranel niya.

Maya’t-maya siya nitong tinatanong. Sumama kasi siya sa palengke para tulungan ang
mga itong magtinda ng mga isda. Namimiss niyang magtinda ng isda kaya habang
naririto pa siya sa isla, gagawin niya ang mga gustong gawin.

“Ayos lang ako, ate, huwag kang mag-alala,” nakangiting tugon niya.

“Baka kasi madulas ka diyan, e. Umuwi ka na kaya?” Talagang hindi ito mapakali.

Mahina siyang natawa.

“Ate, ayos nga lang ako. Huwag mo akong intindihin. Minsan ko na nga lang magagawa
’to,” nagmatigas siya.

Napabuntong-hininga ito.

“Basta huwag kang masyadong magkikikilos diyan, ha? Alalahanin mong may bata na
diyan sa sinapupunan mo,” paalala nito.

Napangiti siya. Simula ng maayos silang nag-usap kasama si Zeke noong nakaraang
araw, todo alaga ang mga ate niya sa kaniya. Si Ate Kathy ay panay ang tanong kung
ano ang mga gusto niyang kainin at ang lola naman niya ang nagluluto, talagang mas
sinasarapan.

“Ano nga pala ang balak mo sa pag-aaral mo?” tanong ni Ate Sei habang naglilinis ng
isda.

Hindi siya nakaimik. Hindi pa alam ng pamilya niya ang totoong estado ng buhay ni
Zeke. Walang balak ipaalam ni Zeke ang totoong pagkatao nito sa mga taga isla at
gusto niya iyong respetuhin.

“Puwede akong mag-aral pa rin ate kahit buntis na ako. Kakausapin ko lang sa
university,” pagsisinungaling niya.

Sa totoo niyan ay napag-usapan na nila ito ni Zeke kahapon. Balak nitong

ipagpatuloy niya ang pag-aaral dahil iyon ang gusto niya pero sa bahay lang siya
mananatili.

“Kakayanin mo ba?” muling tanong ng ate niya.

“Kakayanin ko, ate. Huwag kayong mag-alala sa’kin, hindi naman ako papabayaan ni
Zeke,” nakangiting tugon niya.

Lumingon ito sa kaniya.

“Alam ko namang hindi ka papabayaan ni Zeke. Sa totoo niyan, botong-boto na ako kay
Zeke noon pa man. Kahit palagi ka niyang inaasar noon, nakikita ko ang kislap sa
mga mata niya sa tuwing nakatingin siya sa’yo. Hindi mo napapansin pero ako ay
napapansin ko, Aly,” ngumiti ito.

Biglang nag-init ang buo niyang pisngi sa sinabi ng ate niya. Napangiti siya, tila
hinahaplos ang puso. Matagal na pala talagang patay na patay si Zeke sa kaniya.

“Uy, nandiyan ang iyong irog,” nakangiting iminuwestra ni Ate Sei ang papasok na si
Zeke habang buhat-buhat sa ulo ang malaking banyera na alam niyang may lamang isda.
“Teka lang, si Zeke ba ’yan o si Zach?” natatawang tanong nito, biglang nag-
alangan.

“Si Zeke po, ate,” natatawang tugon niya. Siya at si Ate Thea lang talaga ang may
kakayahang kilalanin ang kambal.

Pinagmasdan niya si Zeke habang papalapit sa kinaroroonan niya. Wala itong suot na
pang-itaas kaya kitang-kita ang maganda at matitipunong katawan. Nagsisilabasan ang
mga ugat sa braso nito. Kitang-kita niya iyon dahil tutok na tutok ang mga mata
niya sa asawa. Napapalunok na nga siya, biglang nakaramdam ng init sa katawan.
Bakit ba kasi naisipan nitong mangisda ngayon?

Nanatili siyang nakatitig kay Zeke kahit naibaba na nito ang dalang banyera na may
lamang isda.

“Mahal, baka matunaw ako,” nakangiting nilapit nito ang mukha sa mukha niya.

“H-Ha?” nauutal na tanong niya.

Mahina itong natawa.

“Huwag mo akong titigan, nakakatunaw,” tugon nito, nilapit ang bibig sa tainga
niya. “It seems like you were inviting me to eat you, baby,” he whispered.

Dahan-dahan siyang napalunok, nagtaas-baba ang dibdib. Ilang beses siyang

napakurap, tumingin kay Zeke na ngayon ay aliw na aliw ng nakatitig sa mukha niya.

“M-Magsuot kang damit,” aniya, mabilis na nag-iwas ng tingin.

“Don’t you like it?” he silently asked, tanging siya lang ang nakakarinig.

“Zeke, umalis ka sa harapan ko,” pagtataboy niya, pilit na pinapakalma ang sarili.
Natatawang sinunod siya nito kaya nakahinga siya ng maluwag. Napakabilis mag-init
ng buong katawan niya sa tuwing nasa malapit lang ito.

Hindi na siya muling umimik pa pero si Zeke ay napapansin niyang panay ang tingin
sa kaniya, may aliw na ngiti sa mga labi habang inaayos ang mga isda. Kanina pa
siya hindi mapakali, tila gusto niyang magbabad sa dagat.

“Sama ka sa’kin,” ani Zeke, hinawakan siya sa kamay at masuyong hinila.

“S-Saan?” tanong niya.

“Gagamutin ka,” tugon nito.

“H-Ha?” naguguluhang tanong niya.

Tumitig ito sa mga mata niya.

“I know that look very well, love. Let me give you what you want, hmm? Tara sa
bangka,” mahina itong nagsalita, tuluyan siyang hinila.

Hindi na sila nakapagpaalam kay Ate Sei dahil may kausap ito. Nakarating sila sa
bangka ni Zeke. Kaagad nitong pinaandar ang makina niyon hanggang nasa gitna na
sila ng dagat.

Tahimik siya nitong niyakap mula sa likod dahilan para mas lalong hindi siya
mapakali. Dahan-dahan nitong dinadama ang magkabilang dibdib niya.

Zeke gently squeezed her breasts. She groaned a little as she closed her eyes
tightly. She’s already panting.

“Z-Zeke… a-anong binaba—”

“You were inviting me, love. I really love it whenever you’re looking at me like
that. Damn, it always turned me on,” he whispered behind her ear.

Napamulat siya ng mga mata nang inangat nito ang suot niyang bestida para mas
malayang masakop ng mga palad ang magkabilang dibdib niya.

“Tigilan mo nga ’yan. Baka may makakita sa’tin,” saway niya.

Masuyo nitong dinilaan ang tainga niya.

“That’s why I’m bringing you to the place where I can devour you freely, my little
tigress,” he said as the boat stopped in a very peaceful place.

Dinala siya nito sa lugar ng isla na walang katao-tao. Walang kahirap-hirap na

bumaba ito mula sa bangka at hinila iyon sa buhanginan. Ang alam niya ay walang
pumupunta sa lugar na ito dahil malapit na sa nagtatayugang mga puno.

Tumingin siya kay Zeke nang nilahad nito ang palad habang nasa bangka pa rin siya.
She was expecting him to help her. Akala niya ay ibababa siya nito sa bangka pero
taliwas sa inaasahan niya ay pinaupo siya ni Zeke doon at awtomatikong ibinuka ang
mga hita niya.

“Now, let me eat you here in my boat, Aly,” he smirked as he pulled down her
underwear.

Awtomatiko siyang napasabunot sa buhok ng asawa nang bumaon ang ulo nito sa pagitan
ng mga hita niya. She felt his tongue down there, licking her femininity like a
hungry beast.

To be continued…

A/N: Sarap mag-asawa ng manininisid ✌️🤧😂

Bitin kayo? Bukas ang ispidyi 🤧✌️😂😂😂

Chapter 46 (Wild)

WARNING: VERY WILD SEX SCENES AHEAD. SKIP THIS CHAPTER KAPAG IKAW AY WALANG ZEKE 😂
✌️

CHAPTER 46

“Z-ZEKE… S-Sandali… Uhmm… Zeke, please. A-Ang sarap,” wala sa sariling nahila niya
ang buhok ng asawa habang kagat-kagat ang ibabang labi.

Sa namumungay na mga mata ay tiningala siya ni Zeke habang ang dila ay patuloy na
naglulumikot sa pagkababae niya. She was looking at him. Their eyes were full of
desire for each other. Walang makakapigil sa kapusukan nilang dalawa.

Nahahapong pinagmasdan niya ito habang sinusundot-sundot ng dila ang bukana ng

pagkababae niya. God, this feels so good. Mas lalo siyang nag-aapoy habang
pinagmamasdan niya ito. Totoong nakakahibang kapag lumapat na ang dila ni Zeke sa
pagkababae niya. Binabaliw siya niyon ng sobra.

“Ohh, Zeke!” impit siyang napasigaw nang pinasok nito ang isang daliri sa loob
niya.

He swirl his tongue around his wet p*ssy as he thrust his finger inside of her.
Mariin niyang nakagat ang ibabang labi.

“Zeke!” sigaw niya sa pangalan ng asawa nang pinasok nito ang isa pang daliri sa
loob niya.

He’s finger-fucking her using his two fingers while his tongue was moving
aggressively around her p*ssy. It almost took her breathe away!

Nabitawan niya ang buhok ni Zeke. Sa sariling buhok siya napasabunot habang
dinadama ang mabilis na paglabas-masok ng dalawang daliri nito sa loob niya habang
ang dila nito ay patuloy na naglulumikot sa pagkababae niya.

Napatingala siya kasabay ng pagliyad. She can feel that she’s almost there! And
Zeke didn’t disappoint her. Kung gaano kabilis ang paglabas-masok ng mga daliri
nito sa loob niya ay ganoon din kabilis na gumagalaw ang eskpertong dila nito
hanggang sa tuluyang sumabog ang nakakabaliw niyang orgasmo.

Her whole body shivered. Bumagsak ang katawan niya at mabilis siyang nasalo ng
asawa. Ang likod nito ay bumagsak sa buhangin habang siya ay nasa ibabaw nito.

“You okay, baby?” he asked and automatically caressed her back.

“A-Ang sarap…” daing niya, mariing nakapikit habang nakahiga ang ulo sa malapad na
dibdib ni Zeke.

Hingal na hingal siya. Her toes even curled, still can’t get over with her
mindblowing orgasm.

Narinig niya ang mahinang tawa ng asawa.

“Hindi pa ako tapos, mahal. Kaya pa?” bulong nito malapit sa tainga niya.

Tiningnan niya si Zeke, inabot ang labi nito at masuyong hinaplos.

“Ang galing ng dila mo,” wala sa sariling anas niya.

May aliw sa mga matang tinitigan siya ni Zeke.

“Damn, baby. I love you so much…” he muttered.

Masuyo niyang hinaplos ang pisngi ni Zeke. Titig na titig siya sa guwapong mukha
nito. Hindi siya makapaniwalang patay na patay ang lalaking ito sa kaniya. Zeke has
everything— materyal na bagay, stable at may guwapong mukha. Kung gugustuhin lang
ni Zeke, kaya siya nitong ibasura, katulad ng ginagawa nito noon sa mga
nakakarelasyon nito. How come this man fell in love deep and hard with her? Masyado
siyang pinagpala dahil mahal na mahal siya ng isang Zeke Velasquez.

“I love you. I love you. I love you, Zeke,” sunod-sunod na usal niya, patuloy na
hinaplos ang pisngi ng asawa.

Walang kakurap-kurap na nakatitig lang din ito sa mukha niya, tila sinasaulado ang
bawat parte ng mukha niya.

“Napakaganda mo, Aly,” tila nahihipnotismong usal nito.

Akmang magsasalita siya nang masuyo siyang hinila ni Zeke, pinuwesto siya malapit
sa mukha nito.

“Zeke, anong—”

“Just sit on my mouth, baby. I want to eat you again,” he said in a very seductive
voice.

Napalunok siya habang nakatingin kay Zeke. Nakahiga pa rin ito sa buhangin habang
ang dalawang kamay ay hawak siya sa bewang.

Dahan-dahan siyang tumango pero patalikod siyang umupo sa mukha ni Zeke. Nakaharap
siya sa katawan nito habang unti-unti ay nilalabas nito ang dila, muli siyang
tinikman sa pinaka-sensitibong parte ng katawan niya.

Nakagat niya ang ibabang labi habang dinadama ang mabagal na pag-ikot ng dila ni
Zeke sa pagkababae niya. She like this position— sitting on his face. Mas nakaka-
excite ang pakiramdam, mas dama niya ang matigas at mainit na dila nitong sinasamba
ang pagkababae niya.

She wanted to return the favor. Kaya dumapa siya sa katawan ni Zeke, dahan-dahang
binuksan ang zipper ng suot nitong cargo shorts. Naramdaman niyang napatigil ito,
sinubukan siyang awatin pero hindi siya pumayag.

Nilabas niya ang nag-uumigting na pagkalalaki nito. He was so hard. She can see his
full erection. Tila galit na galit iyon lalo na nang hinawakan niya. Bahagya pa
iyong gumalaw. She swallowed hard as she stared at his shaft. Sobrang laki talaga
ng pagkalalaki nito. Paano nga ba iyon nagkasya sa loob niya? Hindi na
nakakapagtakang halos mabaliw siya sa tuwing pumapasok ang kahabaan ni Zeke sa loob
niya. Kahit sino ay masisiyahan.

“Aly, don’t do that, please. Baby, just stay still. Your mouth will— Oh fuck!”
mariin itong napamura nang dumampi ang dulo ng dila niya sa dulo ng pagkalalaki
nito. “Baby, please. Damn, stop torturing me…” nahahapong saway nito.

Hindi niya pinakinggan ang pakiusap nito. She started to lick the tip of his shaft,
tasting him. Tila walang nagawang hinayaan siya ni Zeke. Panay ang pag-alpas ng
malulutong na mura mula sa bibig nito at gigil na muli siyang kinain, agresibong
naglulumikot ang dila sa pagkababae niya.

Muli ay nagustuhan niya ang ganitong posisyon. Pareho nilang tinitikman ang isa’t-
isa. It’s her first time doing this to Zeke but she really want to return how he
make her crazy. Patuloy niyang dinilaan ang dulo ng pagkalalaki nito at unti-unti
ay pinasok niya iyon sa loob ng bibig niya. Dulo pa lang ang nakapasok sa loob ng
bibig niya pero halos magkanda-duwal duwal na siya.

He’s so huge and her mouth is too small but she managed to take all of him. Sinagad
niya ang pagkalalaki nito sa loob ng bibig niya at nagtaas-baba ang ulo niya habang
nasa loob pa rin ng bibig niya ang kahabaan nito. Ilang beses niya iyong ginawa
kahit maluha-luha na siya.

“Fuck, Aly. Oh, fuck!” Zeke moaned deliciously.

Ramdam niyang nababaliw na ito sa ginagawa niya kaya mas lalo niyang ginalingan.
Umaalpas ang ungol mula sa bibig niya habang abala si Zeke sa paghimod ng dila sa
pagkababae niya.

Ramdam na rin niya ang bahagyang paggalaw ng balakang nito, tila nawawala na sa
sarili. She licked his shaft like she’s only eating an ice cream in a cone and
sucked the tip of his c*ck like she’s licking a lollipop.

“S-Stop it, love. Damn, baby. I don’t want to come inside your mouth,” Zeke
muttered, panting.

Masunuring sinunod niya ito. Tumigil siya sa ginagawa. Bigla siyang napasinghap
nang bumangon ito at pinahiga siya sa buhangin.

“You’re so naughty,” paos na sambit nito, walang kahirap-hirap na itinulak ang

sarili sa loob niya.

“Uhmm…” mahina siyang napaungol, damang-dama sa loob ang matigas na pagkalalaki

nito.

“Scream, Aly. No one can’t hear you here. Scream,” Zeke demanded as he thrust
deeper.

Awtomatikong bumaon ang mahahaba niyang kuko sa likod ng asawa nang mag-umpisa
itong umulos. Baon na baon ang kahabaan ni Zeke sa loob niya. Habang inaangkin siya
nito ay titig na titig sila sa isa’t-isa. Kitang-kita ang buong pagmamahal sa mga
mata nilang dalawa.

“Damn, baby. I love you,” anas nito, inangat ang isa niyang binti at mas lalong
bumaon sa loob niya.

Zeke thrust in and out inside of her like a wild beast. Her handsome beast.
“I love you. I love you. Fuck, I love you,” patuloy nito. Sa bawat salitang I love
you ay marahas itong umuulos sa loob niya.

Pareho silang pawis na pawis habang inaangkin ang isa’t-isa. She just stared at her
husband’s handsome face, down to his neck and his chest. The veins on his arms are
all visible. Her handsome beast is very hot and handsome.

“Zeke… Oh, Zeke… Zeke!” sunod-sunod niyang sinigaw ang pangalan ng asawa habang
umuulos ito.

Tila mas lalo itong naging ganado dahil mas naging agresibo ang bawat hugot at
baon. Until she felt him pulled out his length. Masuyo siya nitong pinadapa sa
buhangin at inangkin siya mula sa likod. Ramdam niya ang gigil ni Zeke habang
inaangkin siya. They were both aggressive.

Napapaungol siya sa bawat ulos ng asawa. Pareho silang hinihingal hanggang sa

tinulungan siya nitong tumayo at inangat ang isa niyang binti, pinatong sa bangka
at patagilid siyang inangkin habang nakatayo silang dalawa. Mahigpit siya nitong
hawak sa bewang para suportahan siya. He was doing different positions. Tila nawala
sa isip ng asawa na buntis siya dahil sa sobrang gigil sa kaniya. It amazed her how
she can handle him.

Hinahalik-halikan siya nito sa tainga at leeg habang inaangkin siya. Naririnig niya
ang bawat tunog sa tuwing umuulos ito.

Muli nitong hinugot ang kahabaan mula sa loob niya at binuhat siya. Awtomatikong
pumulupot ang magkabilang binti niya sa bewang ni Zeke.

Dinala siya ng asawa sa puno ng niyog, pinasandal ang likod niya sa puno niyon
habang buhat-buhat pa rin siya. Sa ganoong posisyon siya muling inangkin ni Zeke sa
mabilis at marahas na paraan. Hanggang sa naramdaman niyang sumabog ang orgasmo
niya. Zeke followed her, filling her with his hot liquid.

Hingal na hingal na bumaon ang mukha niya sa leeg ni Zeke. Maging ito ay hinihingal
rin. His c*ck is still inside of her. Ramdam niya pa rin ang pagpuno ng mainit
nitong likido sa loob niya.

“Sobrang dami naman yata niyan?” natatawang komento niya.

Natawa ito, dahan-dahang hinugot ang kahabaan mula sa loob niya. Ramdam niya ang
pagdaloy ng likido sa mga hita niya.

“Nakalimutan mong buntis ako,” reklamo niya.

“I’m sorry. Sorry, anak, nanggigil si daddy,” natatawang usal nito, dahan-dahan
siyang binaba

Bahagya pa siyang nabuwal kasabay ng panginginig ng mga tuhod niya. Mabilis lang
siyang sinalo ni Zeke. Halos hindi na siya makatayo ng maayos. O baka hindi na siya
makakalakad ng maayos.

“Sorry, love,” he said and kissed the top of her head. “Don’t do that again, hmm?
Damn, this little and precious mouth of yours. You’re turning me into a beast,” he
said and caressed her lips using his thumb.

Mahina siyang natawa. Alam niyang hindi lang siya ang satisfied. Nakakatuwang
isipin na halos binaliw niya ito sa ginawa niya kanina. Sisiguraduhin niyang
gagawin niya iyon ulit at siyempre, hindi niya iyon ipapaalam kay Zeke. They were
both wild in the middle of this peaceful island. She liked it. Isa ito sa mga
hinding-hindi niya makakalimutan.

Kinabig siya ni Zeke, muling hinalikan ang tuktok ng ulo niya sa masuyong paraan.
Napayakap siya sa asawa at nakangiting pumikit.

Being held by this man inside his arms— is her most favorite.

To be continued…

A/N: Nagbasa kang tigang, matutulog kang tigang 🤧🤧✌️✌️😂😂

Chapter 47 (Unending Love)

CHAPTER 47

“ZEKE, saan mo ako dadalhin? Nagpaalam ka ba kay lola, ha?” tanong niya habang
nakatakip ng panyo ang mga mata.

Basta na lang siyang pinuntahan ni Zeke sa bahay ng lola niya nitong hapon lang.

“Malapit na tayo,” tugon nito.

“Saan mo ba kasi ako dadalhin?” muling tanong niya nang maramdamang tumigil ang
bangka.

Ramdam niyang bumaba ito mula sa bangka. She felt his hands on her waist. Masuyo
siya nitong binaba mula sa bangka at buong ingat siyang binuhat.

“Wala ka pang balak alisin itong takip sa mga mata ko?” natatawang tanong niya.

“Later, baby,” he answered.

Napangiti siya. Mukhang may sorpresa ito sa kaniya. Ilang minuto itong naglakad.
Narinig niya ang maingay na tunog ng water falls.

Dahan-dahan siyang binaba ni Zeke at kapagkuwan ay inalis ang takip sa mga mata
niya. Kinusot niya ang mga mata at nang luminaw ang paningin ay sumalubong sa
kaniya ang napakagandang water falls. Napaawang ang labi niya sa nakita.

Sa magkabilang gilid ng water falls ay napuno ng mga scented candles.

Nagsisiliparan ang napakaraming fireflies. The sky is already dark but the moon was
shining bright.

Sinadya ba ni Zeke na dalhin siya dito sa ganitong oras? Para masaksihan niya ang
napakagandang tanawin na ito?

“Do you… like it?” Zeke asked as he hugged her from behind.

“Ang ganda. Parang hindi totoo. Para akong nasa ibang mundo,” natatawang tugon
niya.

“Nagpatulong ako kay kuya. Inabala ko rin si William at Hunter para maayos itong
mga scented candles. Alam ko rin na sa lugar na ito ay nagsisilabasan ang mga
fireflies na ’yan. I’m glad you liked it. Hindi ko nakita ang tunay na kagandahan
kanina dahil maliwanag pero dahil madilim na, kahit ako ay parang namamangha,”
anito, humigpit ang yakap.

Totoong napakaganda. Feeling niya kanina ay nasa fantasy world siya. Tunay ngang
napakaraming magagandang tanawin ang Isla Fontana. Kaya napakasarap manatili sa
isla na ito. Ang islang napakatahimik at puno ng naggagandahang mga tanawin.

“Bakit mo ako dinala dito?” nakangiting tanong niya.

Dahan-dahan itong bumitaw mula sa pagkakayakap sa kaniya. Ang mga mata niya ay
nakatuon sa magandang tanawing nasa harapan niya.

“Aly…”

“Hmm?” tugon niya nang marinig ang masuyong boses ni Zeke.

Unti-unti niya itong nilingon at ganoon lamang ang panlalaki ng mga mata niya nang
makitang nakaluhod ang isang tuhod nito, may hawak na singsing sa kamay.

“Z-Zeke…” anas niya.

“Marry me, Alyssa Nuñez. Let… me marry you properly this time,” he said, looking at
her intently.

Ilang beses siyang napakurap, napahawak sa sariling dibdib. Ganito pala ang
pakiramdam kapag inaalok ng kasal? Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman. Seeing
Zeke on his bended knee while looking at her with so much love in his eyes made her
heart beats so fast.

Dahan-dahan siyang yumuko at inalalayan itong tumayo. Nakangiting nilahad niya ang
kaliwang kamay kay Zeke.

“Ipasok mo sa daliri ko,” nakangiting utos niya.

Kaagad itong tumalima, pinasok ang singsing sa palasingsingan niya. Mahina siyang
natawa nang maramdamang nanginiginig ang mga kamay ni Zeke habang sinusuot ang
singsing sa daliri niya.

“Bakit ka nanginginig?” Pigil na pigil niyang hindi tumawa habang nagtatanong.

“H-Ha? Ahm… it’s cold here, baby. Can’t you feel it?” anito, mabilis na nagpalusot.

Nanatili ang ngiti sa mga labing tumingala siya kay Zeke.

“Aminin mo. Nenerbiyos ka, no?” aliw na aliw na tanong niya.

Akmang sasagot ito nang bigla itong mabuwal. Kaagad naman niya itong hinawakan sa
kamay.

“Damn, I was so nervous. I didn’t know that it can be this scary to propose to the
woman you love,” he said, grabbed her waist and hugged her tight.

“Iniisip mo bang tatanggihan kita?” natatawang tanong niya. “Hindi na rin naman
kita matatanggihan kasi pinakasalan mo ako na wala akong kamalay-malay.”

Mahina itong natawa.

“Naninigurado lang,” tugon nito, hinalikan ang tuktok ng ulo niya.

“I like this proposal, Zeke. Under the moonlight,” aniya, inangat ang kamay na suot
na singsing. Kumikinang-kinang iyon. Now she’s wearing two rings on her finger.

“I want to make love under the moonlight, too,” napapaos nitong hinaplos ang
ibabang labi niya.

Natawa siya at kumalas mula sa yakap ni Zeke. Dahan-dahan niyang hinubad ang
bestida, sinunod ang suot niyang bra. Zeke was looking at her with so much desire
in his eyes. Gustong-gusto niya sa tuwing tinitingnan siya ni Zeke sa nalalasing na
mga mata dahil nakikita niya ang epekto niya sa buong pagkatao nito.

Inisang hakbang ng asawa ang pagitan nilang dalawa at kaagad na sinapo ang
magkabilang pisngi niya, siniil siya ng halik sa labi. They let their own body
dictate them and made love… under the moonlight.

***

“TULOG pa si Aly?” tanong ng kakambal niya habang nasa labas sila.

“Yeah. Napuyat kagabi,” tugon niya.

Napatitig si Kuya Zach sa mukha niya.

“Zeke, bata pa ang asawa mo, huwag mong araw-arawin,” natatawang payo nito.

“Kuya, judgmental ka. Ni ayaw nga magpagalaw kagabi kasi ang baho-baho ko daw,”
reklamo niya.

Mahina itong natawa.

“Mukhang maselan ang pagbubuntis niya. Mawawala din ’yan. You know, pregnant women
are moody and very aggressive,” komento nito.

“Proven and tested, huh?” Ngumisi siya.

Nagkibit-balikat ito. “Thea is pregnant so I know the feeling. Medyo bumabait na

nga siya ngayon.”

Natawa siya. Mas naunang nabuntis si Thea kaya mauuna itong manganganak.

“Aly is a tigress, pregnant or not. Mahal na mahal ko ’yon kahit maldita,” aniya,
napapailing sa sariling kabaliwan.

“Hindi halatang baliw ka,” pang-aasar ng kapatid niya.

He chuckled. “I won’t deny that. Ikaw din naman, Kuya.”

Nagtawanan silang dalawa.

“Hanggang kailan kayo mananatili dito sa isla?” tanong niya.

“Gustong manatili ng asawa ko ng medyo matagal dito sa isla. We will go back to

Manila kapag malapit na siyang manganak,” tugon nito.

Tumango siya. “Babalik na kami sa Maynila sa susunod na araw. Tapos na ang bakasyon
ni Aly. I don’t want her to stay here. Mas gusto kong nasa komportableng lugar siya
habang nagbubuntis. Mas matututukan ko siya doon. And besides, she’s studying.”
“Do that, then. Ako na ang bahala sa kompanya kung sakaling busy ka,” tugon nito,
tinapik siya sa balikat.

Akmang magsasalita siya nang dumating si William. Salubong ang mga kilay nito.

“Damn that Hunter,” William murmured.

“How was he?” he immediately asked.

Awtomatikong napangiwi si William.

“Are you really sure Hunter changed? I mean… his behavior is a little bit off.”
Napabuntong-hininga ito.

Mahinang natawa si Kuya Zach at nagsalita. “Matagal ng gan’yan ang ugali ni Hunter.
Intindihin na lang natin siya. Hindi rin naman magkakalayo ang ugali ninyong dalawa
kaya dapat ikaw ang mas nakakaintin—”

“I’m maybe a hard-headed person but never in my life that I got violent, Zach,”
putol nito sa sasabihin ng kapatid niya.

“That’s why we have to be understanding. Tayo na lang ang mga kaibigan niyang
nanatili sa tabi niya. Kaya nga hinikayat mo siyang manirahan dito sa isla, hindi
ba? Because you knew that he’ll be peaceful here, William. Kahit ikaw ay naririto
dahil tumakas ka.” Napailing ito.

Hindi na nakaimik pa si William. Tinapik niya ito sa balikat.

“I knew why you were acting like that. Concern ka lang. I mean… kayong dalawa ni
Hunter ang pinakamalapit sa isa’t-isa,” komento niya.

Malakas itong napabuntong-hininga.

“Mag-inuman na lang tayo mamaya. Hayaan mo muna si Hunter. Baka kailangan lang
niyang mapag-isa muna.” Ginulo niya ang buhok nito.

Sandali niyang iniwan ang dalawa nang makita si Alyssa. Kasama nito ang dalawang
kapatid.

“Magandang umaga, mga binibini,” bati niya kay Kathy at Seiranel sabay tingin kay
Alyssa. “Magandang umaga sa’yo aking binibini,” matamis niya itong nginitian.

“Walang maganda sa umaga, Zeke,” malditang tugon nito. Inaasahan na niya ito,
mukhang hindi maganda ang gising ng mahal niya.

Natawa ang dalawang magkapatid at iniwan sila.

“Sabi ko naman kasi sa’yo kagabi, sa akin ka matulog. Hindi ka tuloy nakatulog ng
maayos,” aniya, yumuko para magpantay ang mukha nilang dalawa. “Can I have my
kiss?” ungot niya.

Sumimangot ito, nag-iwas ng tingin sa kaniya. Ewan kung bakit gustong-gusto niya sa
tuwing nagmamaldita ang babaeng ito. She’s more attractive in his eyes everytime
she’s showing her attitude. Tanggap na tanggap at hinahangaan niya ang lahat kay
Alyssa.

Mabilis niya itong hinalikan sa pisngi.

“I love you, baby” he whispered behind her ear. “Huwag kang sumimangot, mas lalo
kang gumaganda sa paningin ko. Sige ka, baka malaspg ka na talaga sa’kin. Luluwang
ang masikip mong—”

Mabilis nitong tinampal ang bibig niya. Natatawang niyakap niya ito.

“Binibiro lang kita. May problema ba, hmm? Ang aga-aga mong nakasimagot,” masuyo
niyang hinaplos ang mahabang buhok nito.

Narinig niya itong napabuntong-hininga.

“Nalulungkot lang ako dahil mahihiwalay na naman ako kina lola,” tugon nito,
hinawakan ang laylayan ng damit niya.

“Puwede tayong bumalik dito pagkatapos mong manganak, love. Pangako, babalik tayo
dito.” Hinalikan niya ang tuktok ng ulo nito.

Dahan-dahan itong kumalas mula sa yakap niya at tumingala sa kaniya. She’s already
smiling at him. Napatitig siya sa napakagandang mukha nito. Napakabilis magbago ng
mood ni Alyssa lalo na nang mabuntis ito.

Napangiti siya sabay sapo sa mukha ng asawa.

“You’re really making me fall for you… deep and hard, Alyssa. Nakakabaliw ka…” anas
niya.

Mahina itong natawa, inabot ang pisngi niya.

“Mahal din naman kita, Zeke. Sobrang… suwerte ko dahil dumating ka sa buhay ko. At
walang kinalaman dito kung ano ang estado mo sa buhay…” Lumapat ang palad nito sa
dibdib niya. “Kundi kung paanong magmahal ng wagas itong puso mo. Walang sinumang
makakapantay.”

Nginitian niya ito at masuyo itong hinalikan sa noo. Totoong walang makakapantay.
Mamahalin niya ang babaeng ito hanggang sa huli niyang hininga. His unending love
for her will never fade.

To be continued…

Chapter 48 (Promise)

CHAPTER 48

“ALYSSA! Oh my god! Miss na miss kita!” Kaagad siyang niyakap ni Angelu pagkapasok
pa lang niya sa gate.

Natatawang tinugon niya ang yakap nito. Kahapon lang ay nakabalik na silang pareho
ni Zeke sa Maynila.

“Miss din kita. Kumusta ang bakasyon sa Japan?” tanong niya nang kumalas siya mula
sa yakap nito.

Malakas itong napabuntong-hininga.

“Hindi nakaka-enjoy! Kung alam ko lang na makakasama ko doon ang buwisit na doktor
na ’yon, sana sa’yo na lang ako sumama. Nag enjoy pa sana ako sa isla,” anito,
napasimangot.

Mahina siyang natawa. “Ano bang nangyari?”

“Iyong doktor na umasikaso sa’yo noong na-ospital ka dahil nahulog ka sa bangin.

Nakakagigil ang hitsura!” iritadong tugon nito.

“Nakasama mo siya sa Japan?” tanong niya.

“Oo. Huwag na nga natin siyang pag-usapan,” anito, hinila siya at sabay silang
naglakad patungo sa department nila. “Kumusta naman ang bakasyon mo?”

Natigil siya sa paglalakad kaya tumigil din ito.

“Ahm… iyon nga… may sasabihin ako sa’yo. Pumunta lang ako dito ngayon sa school
para magpaalam. Mag o-online class ako ng isang taon kaya hindi na tayo magkikita
dito sa school,” aniya, naikagat ang ibabang labi.

“Online class? Bakit?” nagtatakang tanong nito.

Kinurot niya ang sariling kamay bago nagsalita. “B-Buntis kasi ako, Angelu. Kaya sa
ngayon, online class muna. Hindi ko naman kinakahiyang nabuntis ako sa ganitong
edad, pero hangga’t maaari, ayokong mag-aral dito na… lumalaki ang tiyan. Mas
lalong ayaw kong tumigil sa pag-aaral. Gustong-gusto kong makapagtapos.”

Napatingin siya sa kaibigan nang hinawakan nito ang kamay niya.

“Ninang ako!” tuwang-tuwa itong nagsalita.

Ilang beses siyang napakurap.

“H-Ha?”

Natawa ito.

“Sabi ko ninang ako sa baby mo. Tsaka… alam ko namang…” Nilapit nito ang bibig sa
tenga niya. “Buntis ka. Nahalata ko na noong bago tayo magbakasyon. Lumalaki kasi
balakang mo tapos… pati boobs mo,” humagikhik ito.

Muli ay napakurap siya.

“A-Angelu…”

“Kilala ko rin kung sino ang ama,” ngumisi ito.

“K-Kilala mo?” gulat na tanong niya.

Tumango ito.

“Oo. Kahit magsuot pa ’yon ng basahan, kilalang-kilala ko. They are maybe a private
person, especially his older brother, but I know them, Alyssa. Kaya matunog lang
ang pangalan ng lalaking nakabuntis sa’yo noon dahil iba-ibang babae ang nali-link
sa pangalan niya. Kaya alam kong si Zeke ang ama ng pinagbubuntis mo.”

“H-Hindi ka galit?”

“Bakit naman ako magagalit? Buhay mo naman ’yan at kaibigan mo ako na susuporta sa
bawat desisyon na gagawin mo. Besides… I saw how that man protected you. Tingin pa
lang niya sa’yo, halatang patay na patay na,” anito, napapailing.

“Salamat, Angelu. Hindi talaga ako nagsisising naging kaibigan kita,” aniya,
nakangiting niyakap ito.

“Magka-utak kasi tayo,” anito, natatawa.

“Magka-utak ba? Ang talino mo kaya,” natatawang tugon niya.

“Ikaw din naman, ah? Isa ka sa mga top students sa department natin. Pinagkukumpara
na nga tayong dalawa. Tapos ang iba sinasabi nila balang araw masisira daw ang
friendship nating dalawa kasi pareho tayong top students. Akala yata nila pag-
aawayan natin ’yong pagiging top student natin. Nag-aaral lang naman tayong mabuti,
ah?” Nagtawanan silang dalawa.

“Patuloy tayong mag-aaral ng mabuti at panatalihin nating matatag ang friendship

natin,” aniya sa kaibigan, hinalikan ito sa pisngi.

“Nakakakilig ka naman, Aly. Parang ayaw kitang ibigay kay Zeke. Ay… Kuya Zeke
pala,” humagikhik ito.

“Oo nga pala. Invited ka sa kasal namin, ha? Next month kami ikakasal sa simbahan.
Habang… hindi pa gaanong malaki ang tiyan ko,” aniya, pinakita ang singsing sa
daliri.

“Grabe, tinatali ka na talaga ng lalaking ’yon?”

Tinali na nga ako ng hindi ko alam.

“But infairness, ha? He’s… responsible,” patuloy nito, nginitian siya. “Oo nga
pala. May program daw dito ngayon sa school. Sobrang busy ang mga professors.
Darating daw ang totoong may-ari nitong school.”

Kumunot ang noo niya. “Totoong may-ari? Hindi ba si Mr. Yamashu ang may-ari nitong
private—”

“Hindi mo ba alam? Ang alam ng karamihan ay si Mr. Yamashu ang owner nitong school
pero may bali-balita rin noon na ginagawa lang siyang front ng totoong owner.
Nalaman ko lang iyon kay daddy since may mga kaibigan siyang professors dito. Iyong
totoong may-ari ay hindi talaga nagpapakilala.”

Napatango siya sa sinabi nito.

“Ngayon gusto na niyang magpakilala?” tanong niya.

“Mukhang ganoon nga.”

“Hindi mo kilala?” muling tanong niya.

“Wala akong alam. Tinanong ko na kay daddy ’yan pero wala rin siyang alam,” tugon
nito.

Bigla siyang na-excite. Ang cool naman. Gusto tuloy niyang makilala kung sinuman
iyon.

“Saan gaganapin ang program?” excited na tanong niya.

“Doon mismo sa gymnasium.”

“Anong oras?”

Tiningnan nito ang suot na wrist watch.

“Mamayang after lunch daw.”

Tumango siya. “Sige, punta tayo mamaya.”

Natatawang tumango ito. “Na-miss talaga kita. Kumusta naman pala ang paglilihi mo?
Huwag mo akong paglihian, ha? Sige ka, gaganda ’yang anak mo,” humagikgik ito.

“Para namang alam mong babae ito, no?” Pareho silang natawa habang naglalakad
patungo sa department nila.

Nang matapos sila ay sabay silang kumain ni Angelu sa cafeteria. Hindi siya pumayag
nang nagpumilit itong ililibre siya.

“Sagutin ko lang ’to,” aniya kay Angelu nang makitang tumatawag si Zeke.

Tumango ito bilang tugon.

“Baby, kumain ka na?” bungad ni Zeke mula sa kabilang linya.

“Kakain pa lang. Hindi ka yata busy?”

“I just want to check on you. Kain kang mabuti, ha? Kakainin pa kita mamaya,”
pilyong sabi nito.

Mahina siyang natawa.

“Mag focus ka nga diyan sa trabaho mo,” natatawang utos niya.

“Focus naman ako… sa’yo…” tugon nito. Muli ay natawa siya. “Pansin ko lang… ang
bait-bait mo mula pa kahapon, love. Mas gusto ko ’yong pagiging tigre mo. ’Yong
tipong nakakalmot mo ako. Ang kapalit ng kalmot ay walang kapantay na sarap,”
patuloy nito. Naiimagine niya tuloy si Zeke habang nasa loob ng opisina nito na
parang tangang nakangiti.

“Sige na, kakain na ako. Gutom na ako, e,” aniya, napailing.

“Eat well, my little tigress. See you later, hmm? I love you, wife,” he said that
made her smile.

“I love you, too,” nakangiting tugon niya.

Ilang beses pa itong nag I love you bago siya tuluyang pinakawalan. Kung hindi lang
talaga niya kailangang kumain ay hindi nito tatapusin ang tawag.

“Aray! Aray! Ang daming langgam!” ani Angelu, nililinis ang mesa nila kahit wala
namang langgam.

Natatawang kumain siya kahit niloloko siya nito. Nang matapos nilang kumain ay
dumiretso sila sa gymnasium dahil mandatory silang pinapapunta ng professors nila
doon para sabay-sabay nilang i-welcome sa owner ng pribadong eskwelahan.

Pumuwesto sila ni Angelu sa pinakaharap. Nagsidatingan na rin ang ibang estudyante

mula sa iba’t-ibang departments.

“I heard the owner of this school took two courses, IT and Business Management.”
“Really? Baka matanda na siya.”

“Bata pa daw, e.”

“Matalino nga daw. Hindi naman kukuha ng dalawang kurso ’yon kung walang ibubuga.”

“May asawa na kaya?”

“Parang wala pa. Guwapo daw. May nakakita kanina, kasa-kasama si Mr. Yamashu.
Mukhang bata pa daw. Hindi daw niya makita ang buong mukha kasi nakatagilid tapos
may kausap pa sa cellphone pero halatang pogi daw. Ang hot nga daw ng boses.”

Sunod-sunod niyang narinig ang usapang iyon mula sa likuran nila.

“Maingay ba? Gusto mo lipat tayong upuan?” pabulong na tanong ni Angelu.

“Ayos lang. Mas nakaka-excite makilala ’yong may-ari,” tugon niya.

“Excited din ako. Bata pa kaya o matanda na?”

“Baka matandang binata?” biro niya.

Pareho silang natawa. Ilang programs ang ginawa sa malaki at malapad na stage. May
mga sumayaw at may mga kumanta. Mukhang pinaghandaan ito noong araw ng bakasyon.
Napakaingay sa loob ng gymnasium. Lahat ng estudyante ay halatang enjoy na enjoy.

Nang lumabas si Mr. Yamashu at nagsalita sa ibabaw ng stage ay awtomatikong

tumahimik ang lahat ng estudyante.

“Let’s all welcome, the true owner of this school. He is my godson. He graduated
from a prestigious school, took two courses. He was an IT and Business Management
graduate. A few years ago, personal na lumapit ang lalaking ito sa akin at sinabi
ang planong magpapatayo ng eskwelahan. Loko-loko ang lalaking ito noon kaya noong
una ay pinagtawanan ko siya. I thought he wasn’t serious back then. He only loved
spending and wasting his money. Napaka-babaero ng inaanak ko.” Natawa ito.

“Pero nagulat ako nang makitang seryoso siya. I saw his efforts and his struggles
just to build this school. Napakarami niyang estudyanteng natulungan, binigyan ng
scholarships. So I decided to help and guide him. Even his twin brother helped him.
Bilib ako sa pagmamahalan ng dalawang magkapatid na ito para sa isa’t-isa. I am
very proud of this man. I saw how he changed from being a brat to a decent man. I
saw how he became matured and responsible.”

Napangiti siya sa mga narinig. Halos lahat ng estudyante ay nagpalakpakan, ang iba
ay nabibilib at mas lalong nasasabik na makita at makilala ang lalaking sinasabi ni
Mr. Yamashu.

“Sabay-sabay nating kilalanin…”

“Ang sarap sigurong maging asawa ng may-ari nitong school no?” natatawang siniko
siya ni Angelu.

“Kontento na ako kay Ze—”

“The president of VOC and the real owner of this school, Zeke Velasquez!”

“Ke…” natutulalang tinuloy niya ang sasabihin sana kay Angelu.

Ilang beses siyang napakurap nang makita si Zeke sa entablado. Kahit si Angelu ay
nagulat dahil muli siya nitong siniko.

“Oh my god! Alam mo ba ito?” Kaagad na tanong nito.

Umiling siya. “Wala akong alam,” aniya, halos matulala sa lalaking nasa harapan
niya.

Ang mga estudyante ay halos magtilian na nang makita si Zeke.

“Hala ang guwapo!”

“Ang hot niya!”

“Ang bata pa, besh!”

Ngayon niya napagtanto ang lahat. Si Zeke ang sponsor niya. Lahat-lahat, si Zeke
ang may pakana. Bakit hindi man lang niya iyon naisip? Ano pa ba ang hindi niya
alam kay Zeke?

Halos matulala siya kahit nagsasalita na ito sa stage, pinapakilala ang sarili.
Ngayon niya mas lalong napagtantong napakaliit niyang tao. Napakalayo ng estado ng
buhay niya sa klaseng buhay meron si Zeke. Habang tinitingnan niya si Zeke na
nagsasalita sa entablado, pakiramdam niya ay napakalayo nito, napakahirap abutin.

Nakatingin ito sa kaniya, nginitian siya habang nagsasalita. Kaagad naman siyang
nag-iwas ng tingin. Bigla siyang nanliit sa sarili. Hindi siya galit dahil hindi
sinabi ni Zeke na ito ang sponsor niya. Masyado lang siyang nanliliit sa sarili
dahil masyado itong mataas. Sobrang taas.

“Sir Z, may asawa ka na po ba? Kung wala, pa-apply po kami!” pasigaw na sabi ng
isang estudyante mula sa likod.

Nagtawanan ang mga kapwa nila estudyante. Narinig niyang tumawa rin si Zeke. Nag-
angat siya ng tingin at doon ay muling nagtagpo ang mga mata nilang dalawa.

“I’m sorry but I have to turn you down, lady. May asawa ako at nakakahiya mang
aminin sa harapan ninyong lahat, patay na patay ako sa asawa ko. She’s maybe a
tigress but I love her. Mahal na mahal ko siya higit pa sa yamang mayroon ako
ngayon. Alam kong iniisip niya ngayon na napakaliit niyang tao. Maliit naman po
talaga siya, literal.” Mahina itong natawa pero titig na titig sa kaniya.

“Pero kung sa tingin niya ay napakahirap akong abutin, ako mismo ang yuyuko para
hawakan ang mga kamay niya patungo sa’kin. Hinding-hindi ako bibitaw. Siya na ang
buhay ko at… siya ang kumumpleto sa’kin. Kapag wala siya, hinding-hindi ako
makukumpleto.”

Halos walang kumukurap sa kanilang dalawa habang titig na titig sa isa’t-isa.

Pareho silang walang pakialam kahit maingay sa paligid dahil sa mga salitang
lumabas mula sa bibig nito.

“Hinding-hindi ako bibitaw, palagi mong tatandaan ’yan. Ikaw na ang buhay ko at
ikaw ang kumumpleto sa’kin. Kapag wala ka, hinding-hindi ako makukumpleto,” ulit
nito, nililinaw mismo sa harapan niya ang mga katagang binitawan nito.

Dahan-dahan siyang tumango kasabay ng pagtulo ng mga luha. Bakit sobrang suwerte
niya sa lalaking ito? Anong ginawa niya para maging deserving para kay Zeke?

Nginitian niya ito kasabay ng pangako sa sarili. Pangakong papakaingatan niya ang
pagmamahal na binibigay ng isang Zeke Velasquez. Pangakong ito lang ang lalaking
magmamay-ari ng puso niya hanggang sa huli niyang hininga. A promise that she will
always keep.

To be continued…

A/N: I’m so in love with this couple 🥺🥺😭😭😍😍

Magpapaalam na ang dalawang ito next week kaya ihanda na ang mga sarili. You always
have this special place in my heart, my dear Zeke 🥺💛

Chapter 49 (His Queen)

Can you play this song “The Greatest Gift Of All” while reading this chapter,
please?😍 Song above 👆👆💛💛

CHAPTER 49

HINDI mapakali si Zeke habang pabalik-balik na naglalakad sa harap ng altar. Panay

ang tingin niya sa suot na relo.

“She’s late,” aniya sa kinakabahang boses.

His twin brother let out a soft laugh. Natatawang tinapik siya nito sa balikat.

“Relax. Your bride will be here in a few minutes. Ayusin mo sarili mo, namumutla
ka.” Naiiling na ginulo ni Kuya Zach ang buhok niya.

“Alak gusto mo? May dala ako,” alok ni William na nasa tabi niya.

“Baka ayaw ka ng siputin ng bride mo,” ani Hunter, seryosong nakatingin sa

nakasarang pinto ng simbahan.

“Mas lalo niyo lang pinapakaba ’yong tao,” ani Ragian, nilapitan siya. “Babaerong
nagpatali, huh?” Nginisihan siya nito.

“Shut up, you fucking doctor,” iritado niya itong siniko.

Natatawang tinawag ni Ragian si Drew. Ragian and Drew are best of friends. Minsan
na rin nakapunta ang dalawang ito sa Isla Fontana, hindi nga lang pumipirmi doon.

“Bantayan mo itong si Zeke, baka mabigla na lang tayo nakahandusay na ’yan diyan sa
sahig dahil sa sobrang nerbyos,” nakangising sabi nito.

Tumawa ang mga nakarinig ng sinabi ni Ragian. Humakbang siya pero kaagad rin siyang
natigilan nang maramdaman ang panginginig ng mga tuhod niya.

Fuck this! Totoong kabado siya. Kanina pa kumakabog ng napakalakas ang puso niya
habang hinihintay si Alyssa. Every minute is like a torture to him. Gustong-gusto
na niya itong makita at mahawakan ang kamay nito.

Mabilis siyang inalalayang kakambal nang mapansin ang panginginig ng mga tuhod
niya.
“Tangina, ayaw matanggal ng kaba ko, kuya. Hindi pa tapos ang seremonya ng kasal,
baka matumba ako dito,” aniya sa kakambal.

Natatawang inakbayan siya nito.

“Relax, bro. Nandito si kuya sa likod mo,” nakangiting nagsalita ito, pinagdikit
ang noo nilang dalawa habang masuyo siyang hawak sa ulo. “You’re such a child,
Zeke. I understand that you’re deeply inlove and it amused me,” nakangiting tinapik
siya nito sa balikat.

Napabuntong-hininga siya, bahagyang kumalma. He’s thankful that his twin brother
was always there for him.

“Thanks, Kuya,” aniya sa kakambal, niyakap ito.

Masuyong hinagod ng kakambal ang likod niya.

“Stand straight and face your bride, little brother. She’s here…” anito, binitawan
siya.

Sabay-sabay silang tumingin sa malaking pinto ng simbahan. Dahan-dahan iyong

bumukas. Tila hindi siya makahinga habang hinihintay ang pagpasok ni Alyssa sa
simbahan. The moment he saw her, his tears flowed down on his cheeks.

His Alyssa looks stunning with her wedding dress. She’s like… a princess with that
beautiful crown on her head. Alyssa is wearing an ethereal flower-inspired wedding
dress. She really look like a disney princess. His beautiful Alyssa.

His little tigress became his princess and forever his queen. A queen he will
worship and he will serve for the rest of his life. A little queen tigress that he
will love until his last breathe.

Kasabay ng paghakbang ni Alyssa ay ang pagtugtog ng kanta na pumuno sa kabuuan ng

simbahan.

It’s not the flowers, wrapped in fancy paper It’s not the ring, I wear around my
finger There’s nothing in all the world I need When I have you here beside me, here
beside me

So you could give me wings to fly And catch me if I fall Or pull the stars down
from the sky So I could wish on them all But I couldn’t ask for more ’Cause your
love is the greatest gift of all

Awtomatiko niyang nasapo ang bibig, mahinang napahikbi. Parang gustong sumabog ng
puso niya ngayon— sa sobrang saya. Ang kasiyahang ayaw niyang matapos.

In your arms, I found a strength inside me And in your eyes, there’s a light to
guide me I would be lost without you And all that my heart could ever want has come
true

So you could give me wings to fly And catch me if I fall Or pull the stars down
from the sky So I could wish on them all But I couldn’t ask for more ’Cause your
love is the greatest gift of all

Hindi pa man natatapos ang kanta ay humakbang na siya patungo kay Alyssa. Nasa
gitna pa lang ito pero hindi na siya makapaghintay pa. Sunod-sunod ang mga luhang
niyakap niya ito.

“Z-Zeke…” mahina nitong tinawag ang pangalan niya.

“Say my name again,” he whispered.

Naiiyak na ngumiti ito.

“Zeke,” ulit nito.

“Say it again,” muling sabi niya.

“Zeke…” Titig na titig si Alyssa sa kaniya, inabot ang pisngi niya at masuyong
pinunasan ang mga luha niya.

“Kanina pa ako naghihintay. I was scared…” Parang batang sumbong niya.

“Sorry, medyo na-traffic kami kaya—” Hindi na nito natuloy ang sasabihin nang
binuhat niya ito.

Natatawang kumapit na lang ito sa leeg niya habang mabagal siyang naglalakad
patungo sa altar. Kahit ang mga kaibigan niya ay natatawa sa ginawa niya maging ang
kakambal niya.

You could offer me the sun, the moon And I would still believe You gave me
everything When you gave your heart to me

But I couldn’t ask for more ’Cause your love is the greatest gift of all

You could give me wings to fly And catch me if I fall Or pull the stars down from
the sky So I could wish on them all But I couldn’t ask for more ’Cause your love is
the greatest gift of all Your love is the greatest gift of all Greatest gift of all

“Let’s make it quick, please, Father,” anito sa pari na muling ikinatawa ng mga tao
sa loob ng simbahan.

Maging si Alyssa ay natatawa sa inaakto niya. Kaagad na inumpisahan ang seremonya

ng kasal. Tanging mga malalapit lang niyang kaibigan ang naririto. Si Alyssa naman
ay tanging si Angelu ang kasama, ginawa nitong bridesmaid.

Hindi pa nila sinasabi sa pamilya nito ang tunay niyang katayuan sa buhay.
Sinubukan niyang pilitin si Alyssa na sabihin sa pamilya nito para sana may
maihatid ito sa altar pero ayaw naman pumayag. Darating din daw ang araw na
malalaman ng mga ito ang tunay nilang pagkatao, sa tamang panahon.

Basta’t bago sila umuwi sa Maynila ay hiningi na niya ang kamay ni Alyssa mula sa
pamilya nito. Umiiyak na pumayag si Nanay Helen at mahigpit na ipinagbilin na huwag
niyang pabayaan ang bunso nitong apo. Pinangako niya harap ng pamilya ni Alyssa na
hinding-hindi niya ito kailanman pababayaan, mamahalin at rerespetuhin niya ito.

“Zeke Velasquez, take this ring as my sign of love for you…” Nakangiting nagsalita
ang mahal niya pero may namumuong luha sa mga mata. “I am maybe a little harsh to
you, you maybe see me as a tigress but my love for you will never end, Zeke.
Pinapangako kong mamahalin kita hanggang sa huling hininga ko. Pinapangako kong
sa’yo lang titibok ang puso ko. Alam ko at alam ng mga tao sa paligid natin na
masyado pa akong bata para sa’yo pero hindi hadlang ang malaking agwat ng edad
natin sa pagmamahalang pareho nating binuo.”

“Hindi ko pinapangakong magiging perpekto akong asawa pero pinapangako kong

iingatan, aalagaan, rerespetuhin at mamahalin kita hanggang sa huling hininga ko.
In sickness and in health, mayaman ka man o hindi, sasamahan kita, tatakbo ako
patungo sa’yo at palagi kong iingatan ang wagas mong pagmamahal. Mahal na mahal
kita… Zeke Velasquez.”

Halos matulala siya sa babaeng nasa harapan niya. Habang tinititigan niya ito, mas
lalo niyang napatunayan sa sarili kung gaano kalalim ang pagmamahal niya para kay
Alyssa.

Nanginginig ang kamay niya habang sinusuot nito ang singsing sa daliri niya. Tila
anumang sandali ay hihimatayin siya sa sobrang galak. What he just heard from
Alyssa melt his heart. Damn, this woman never failed to make him crazy for her.

“Baby…” Tinitigan niya ito sa mga mata. “Take this ring as my sign of love for you.
Even without this ring, you knew how much I am crazy and deeply in love with you.
Minahal ko ang lahat-lahat ng sa’yo, Alyssa. Minahal kita… kahit maliit ka…” Tumawa
ang mga taong naririto sa simbahan sa huli niyang sinabi.

Alyssa just shooked her head but she was smiling.

“Patuloy kitang mamahalin, Aly. Ikaw ang kauna-unahang babaeng minahal ko ng

ganito. The first time I laid my eyes on you, you really made my heart beats for
you. You got my attention. Sa lahat ng babaeng nakilala ko, sa’yo lang pumirmi ang
mga mata ko. Sa’yo ko lang naranasan na ayaw ko ng alisin ang tingin ko. Palagi
kitang hinahanap at dumating sa puntong ayoko nang mawala ka sa paningin ko.
Gustong-gusto kong inaasar ka noon dahil sa ganoong paraan mo lang ako napapansin.
Ikaw ang kauna-unahang babaeng hindi tumitingin sa akin, hindi ako binibigyan ng
atensyon kaya pilit kitang hinahabol, pilit kong kinukuha ang mga kamay mo para
hawakan ka.”

“You were far beyond my reach, Aly. I had everything but I couldn’t reach you. I
had to extend my hand just to reach you. Maliit man ang tingin mo sa sarili mo
dahil sa magkaibang katayuan ng buhay natin, para sa akin ay napakahirap mong
abutin. Tinitingala man ako dahil sa yamang meron ako pero ako ang tumitingala sa’
yo, pilit kang inaabot, gustong-gusto kang angkinin at hinihiling na habang-buhay
kang maging akin.”

Emosyonal niyang pinasok ang singsing sa daliri ni Alyssa. “Mahal na mahal kita,
Alyssa Nuñez Velasquez. Mamahalin kita, iingatan, rerespetuhin at mananatiling
alipin mo. Mananataling ikaw ang nagmamay-ari ng puso ko.”

When the priest announced them as husband and wife, he automatically lifted
Alyssa’s veil and kissed her passionately.

This woman will always be his… Mrs. Velasquez. A woman of his life. A woman he will
spend his life with. A woman… who became his world.

A woman who owned his heart. A woman he owned. This woman is only… his queen.

To be continued…

See sample of Alyssa’s wedding dress 👇

A/N: Get ready for the Epilogue tomorrow!😍 ILYSM, Zeke!💛

Epilogue
This story was supposed to be 35-40 chapters only. Hindi ko namamalayan na humaba
na yung kuwento ni Zeke at Aly. I really enjoyed writing Owning Her. This story
became my comfort and my safest place. It’s hard to let go Zeke and Aly. One of my
best and lovely couple ever. Owning Her will always be special in my heart.

Thank you so much to my admin, Alyssa Nuñez, for letting me use your name. I wish
and hope that someday, makita mo na ang totoo mong Zeke sa totoong buhay. Writing
this kind of story using your name will never be forgotten. Zeke Velasquez is
always yours 😘

To Ate Glai Chie, this is your request. Umabot ng 50 chapters, ha? Hahaha. I
dedicate this chapter for you. Thank you po for supporting me and my stories. God
bless you always 😘

To my readers, thank you. I saw how you love and adore Aly and Zeke. Salamat dahil
sinamahan niyo akong lahat from the beginning of this story until here, the ending.
See you guys again on my next stories, Second Generation: One Sweet Lie (on
Nobelista) and Isla Fontana Series: Chain Her which is Kathy and William’s story
here in Wattpad. Now this story will close and another stories will unlock. Kasama
ko ba kayo hanggang dulo? Maraming salamat in advance for those na mananatili at
aabangan ang mga susunod ko pang kuwento. I love you so much, my readers, my
Bloomers 😘

Enjoy reading the Epilogue 👇💛

EPILOGUE

“PAPA! Ezekiel, away po ako! Papa, bad po kuya!”

“No po, papa. I’m not bad. I was just helping her but she thought I pushed her! Aly
Zayne, kuya is not bad. Liars are bad.”

Naiiling na nilapitan niya ang dalawa niyang anak at sabay na binuhat.

“Liars are bad and that’s true. Bad din ang mag-away kaya bati na kayong dalawa,
okay?” malambing niyang sabi sa dalawang anak.

Sabay na tumango ang dalawa at tiningnan ang isa’t-isa. He smiled when Ezekiel’s
cute hands automatically reached for Aly Zayne and hugged his twin sister. He even
kissed Aly Zayne on her cheeks.

“Sorry po, kuya,” ani Aly Zayne, hinalikan sa labi ang kakambal nito.

“Sorry din, baby sister,” tugon naman ni Ezekiel.

Sa ganoong eksena sila naabutan ng asawa niyang si Alyssa na halos kagigising lang.
Kaagad na nagpababa ang kambal niyang anak at lumapit sa ina ng mga ito.

“Good morning po, mama!” sabay na bati ng dalawa at sabay rin na nagmano.

Napangiti siya nang makita ang matamis na ngiti ng asawa niya, yumuko at isa-isang
hinalikan sa pisngi ang kambal. Natatawa namang hinalik-halikan din ng mga ito si
Alyssa sa labi. Their five years old twins are both sweet and adorable.

“Good morning, my little babies!” bati nito sa dalawa habang ginugulo ang buhok ng
mga ito.

“You woke up late po today, mama. You’re not feeling well po ba?” tanong ni
Ezekiel.
Napangiwi ang asawa niya, palihim siyang inirapan nang makita ang pag-ngisi niya.

“May asong ulol kasing uhaw na uhaw kagabi anak kaya hindi ako nakatulog kaagad.
Kailangang tanggalin ang uhaw baka mas lalong ma-ulol,” tugon ng asawa niya, masama
siyang tiningnan.

Natatawang nilapitan niya ito at awtomatikong hinalikan sa noo.

“Good morning, my beautiful wife. How was your sleep, love?” masuyong tanong niya,
nang-aasar.

“Pinakain mo na ang mga anak natin?” tanong nito, hindi pinansin ang pang-aasar
niya.

“Tapos na po, mahal. Kaso… hindi pa ako kumakain. Pakain naman…” Muli siyang
ngumisi

Mabilis siyang siniko ng asawa na ikinatawa niya. Ang dalawang anak nila ay
naroroon na malapit sa garden, naghahabulan.

“Anak, dahan-dahan baka madapa kayo, ha?” paalala ng asawa niya.

“Let’s go and eat? Tawagin ko si manang para bantayan ang mga bata,” aniya sa
asawa.

Tumango ito at nauna nang pumasok sa loob ng bahay. Nilapitan naman niya ang
nagbabantay sa mga anak nila at sinabing pakibantayan muna ang mga bata.

Sumunod siya kay Alyssa na nauna na sa dining room. Ito na mismo ang naghanda ng
mga pagkain. After a long years of their marriage, he already learned how to cook.

Hindi siya umasa kay Alyssa pagdating sa pagluluto dahil bukod sa masyadong maselan
ang pagbubuntis nito noon ay abala rin ito sa pag-aaral. Ayaw rin niyang umasa sa
cook nila. Mas ginusto niyang matuto para mapagluto niya ang mahal na asawa.

“How was your own business going, love?” he asked when they started to eat.

Awtomatiko itong ngumiti.

“Maraming gustong mag invest. I have an appointment with them next week. Nakikilala
na sa market ang products ko at may nagpapa-set na rin ng appointment sa akin for
the interview. Hindi ko inaasahan ito pero sobrang saya, Zeke.” Kitang-kita ang
kasiyahan sa magandang mukha ng asawa niya.

Nakangiting inabot niya ang kamay nito. Awtomatiko itong tumayo, alam na alam ang
gesture niya at alam kung ano ang gusto niyang gawin. She automatically sit on his
lap.

“I’m happy for your success, love. Pinaghirapan mo ang lahat ng ito. You deserved
it.” Sobrang proud siya sa asawa.

After Alyssa graduated from College, she built her own company. She made her own
brand of sardines, her own product. He saw her struggle but she didn’t give up. Ni
hindi ito nanghingi ng tulong mula sa kaniya sa mga panahong hirap na hirap ito.
She borrowed money on him. Hindi ito nanghingi kundi nanghiram at kaagad na binalik
sa kaniya. Hindi umasa ang asawa niya sa yamang meron siya.

Nagtagumpay ang asawa sa sariling sikap at tiyaga. Alyssa’s sleepless nights while
studying and taking good care of their twins are all worth it. She really deserved
this. Now she had her own company and factory. Lahat ng iyon ay pinaghirapan ng
asawa niya.

“Sobrang busy ako these past few months. Pasensya na talaga. Babawi ako, Zeke.
Asawa mo ako at alam kong may responsibilidad ako sa’yo bilang asawa mo kaya—”

“Shhh. I understand, Aly. Naiintindihan ko na ginawa mo ito hindi lang para sa

sarili mo kundi para sa pamilya mo. Ito ang pangarap mo, hindi ba? Ang mabigyan ng
magandang buhay ang lola at mga kapatid mo sa sarili mong sikap? As your husband, I
will support you always, Alyssa. Hindi ako magiging hadlang sa mga pangarap na
gusto mong abutin para sa pamilya mo. Kapag kailangan mo ako, palagi mong tatandaan
na nandito lang ako.” Masuyo niyang hinaplos ang mahabang buhok ng asawa.

Naluluhang binaon nito ang mukha sa leeg niya.

“You’re really a perfect husband, Zeke. Bakit sobrang suwerte ko? Nakakaramdam ako
ng guilty dahil pagkatapos kong manganak ay sobrang busy na ako sa pag-aaral at
ngayon naman ay sa negosyo ko. Ikaw palagi ang nandiyan para sa mga anak natin.
Ikaw din ang umaasikaso sa’kin. Ni wala akong narinig na reklamo mula sa’yo sa
tuwing tinutulugan na lang kita gabi-gabi dahil sa sobrang pagod,” anito habang
humihikbi.

Nakangiting hinagod niya ang buhok nito.

“Akala mo ba hindi ko alam? Niyayakap at hinahalikan mo ako kapag alam mong tulog
na ako. Ilang beses kong naramdaman iyon, Aly. That simple gesture of yours made my
heart shout in glee. It’s more than enough. Kahit palagi mo akong tinutulugan dahil
sa sobrang pagod, makita at maramdaman ko lang na nasa tabi kita, sobrang sapat na
iyon sa akin, love.” Awtomatiko itong tumingin sa kaniya.

Masuyo siyang hinalikan ng asawa sa labi.

“Salamat sa lahat-lahat, Zeke. Alam kong hindi rin naging madali ang lahat sa’yo.
Sobrang proud ako sa’yo, alam mo ba ’yon? Ikaw palagi ang kasama ng kambal na anak
natin at na-disiplina mo sila ng maayos. They are both respecful, sweet, and very
loving little angels. At dahil iyon sa’yo, Zeke. Napakabuti mong ama. Sobra.”
Kitang-kita niya ang sobrang paghanga sa mga mata ng asawa.

“Ikaw din naman, love. Kahit busy ka, hindi nawawala ang oras mo sa mga anak
natin.” Masuyo niya itong hinalikan sa noo.

“Babawi talaga ako sa mga anak natin at lalo na sa’yo, Zeke. Tapusin ko lang ang
mga gagawin ko next week at—”

“Love, bumawi ka na kagabi, remember? Napuyat ka pa nga,” ngumisi siya.

Natatawang hinalikan nito ang tungki ng ilong niya.

“Sabik na sabik ka nga, e. Sobrang uhaw na uhaw ka. Akala ko nga hindi na ako
makalakad dahil sa iba-ibang posisyong ginawa natin kagabi. Ang dami ko din kiss
mark sa dibdib,” anito, naiiling.

“Hmm-mm? Dagdagan ba natin?” May kislap sa matang tanong niya.

Natatawang umalis ito mula sa kandungan niya at sa pagkabigla niya ay pumasok ito
sa ilalim ng mesa at lumuhod sa harapan niya.

“Aly—”
“Ginawa mo ito sa akin noon, remember?” pilyang tanong nito.

Natawa siya, naalala kung paanong naging mapangahas siya noon sa ilalim ng mesa
habang nasa pagitan siya ng mga hita ng asawa.

“I know but don’t do that. You’re making me…” Hindi niya natuloy ang sasabihin,
awtomatikong napatingala nang maramdaman ang kapangahasan ng asawa sa pagitan ng
mga hita niya.

She already took him inside her sweet mouth. Walang nagawang napadaing na lang siya
ng mahina, labis na nagugustuhan ang kapusukan ng asawa.

They ended up in their room, moaning and shouting each other’s name. They are both
aggressive, wild, and hot while claiming each other on their bed.

Totoong bumawi ang asawa niya. Her schedules are not tight anymore for the next few
weeks. She even booked tickets for him and the kids. Kaya sabay-sabay silang
nagbakasyon sa Japan.

Hindi na niya hinayaang gumastos pa ang asawa. Siya na mismo naglabas ng pera para
pa sa ibang gastusin nila sa Japan. Isang linggo silang nagbakasyon doon at gabi-
gabi ay pareho nilang pinagsasawaan ang isa’t-isa.

Sa huling araw nila sa Japan ay lumabas silang mag-asawa. Silang dalawa lang,
iniwan nila ang mga anak sa hotel nila. The hotel has tight securities and very
safe so it’s okay to leave the twins even just for a moment.

Abala siya sa pagtitig sa asawa niya habang nakatingala ito sa harapan ng malaking
puno ng cherry blossoms. It’s not her first time here in Japan. Pagkatapos ng kasal
nila noon ay dito niya dinala ang asawa para sa honeymoon nila. Dinala rin niya
dito ang asawa last year. Pero kahit ilang beses na ni Alyssa sa bansang ito ay
manghang-mangha pa rin ito sa nakikita.

Nakangiting napailing siya. Alyssa is still Alyssa. She’s still simple and down to
earth. Sa kabila ng tagumpay ng asawa ay nanatili itong nakaapak sa lupa. Ni hindi
nga nito pinagmamalaki sa mga kakilala sa tuwing nalalaman na siya, na Presidente
ng VOC, ay asawa nito. His wife never use his own name just to be successful.

Kinuha niya ang cellphone at kinuhanan ito ng litrato. Nang maramdamang kumukuha
siya ng litrato ay lumingon ito at awtomatikong ngumiti. She’s very beautiful
wearing that thick and long coat with above the knee boots. His queen is always
beautiful in his eyes.

Alyssa is too young for him. She’s young but she never doubted her love for him.
Kahit kailan ay hindi pinaramdam ni Alyssa ang malaking agwat ng edad nilang
dalawa. She always know how to show her love and to make him feel special. She
always know how to tame his heart. She always know how to make him fall for her all
over again.

“Zeke…” tawag nito sa pangalan niya.

“Hmm?” tugon niya.

“I love you, Zeke Velasquez,” nakangiting sabi nito, diretsong nakatitig sa mga
mata niya.

Hindi niya namalayang nakuhanan niya iyon ng video. Nakangiting humakbang siya
patungo sa asawa at kaagad itong siniil ng halik sa labi.
“I love you more and more, my Mrs. Alyssa Nuñez Velasquez,” he murmured between
their kiss.

This woman, his Alyssa, his little tigress, his only queen, will always be his. He…
owned her.

THE END.