Miara Lukowa Katow W Wielokatach
Miara Lukowa Katow W Wielokatach
Miara Lukowa Katow W Wielokatach
Wprowadzenie
Przeczytaj
Galeria zdjęć interaktywnych
Sprawdź się
Dla nauczyciela
Miara łukowa kątów w wielokątach foremnych
W tej lekcji skupimy się na zastosowaniu miary łukowej do opisywania rozwartości kątów ze
szczególnym uwzględnieniem wielokątów foremnych. Przypomnimy niektóre zależności
i własności wielokątów związane z kątami. Miara łukowa ma wiele zalet, które zdecydowały
o tym, że stosuje się ją w trygonometrii i analizie matematycznej, ale ze względów
historycznych w geometrii nadal używamy miary stopniowej, która pochodzi od
Babilończyków (1800-1600 lat p.n.e). W Babilonii obowiązywał system sześćdziesiątkowy, co
zapewne miało też wpływ na podział kąta pełnego na 360 = 6 ⋅ 60 równych części zwanych
stopniami. Każdy ze stopni podzielono z kolei na 60 minut, a każdą z minut na 60 sekund.
Prostota tego systemu sprawia, że bez większych problemów stosujemy go dziś nie tylko
w geometrii. Jednak na pewnym etapie nauki matematyki dojdziesz do wniosku, że miara
łukowa jest dużo bardziej użyteczna.
Twoje cele
Przypomnijmy również, że kąt półpełny ma 180° w mierze stopniowej i π radianów w mierze
łukowej. Miary dowolnych kątów można przeliczać z jednej miary na drugą rozwiązując
proporcję (α oznacza miarę stopniową kąta, x oznacza miarę łukową tego samego kąta)
π ↔ 180° ,
x ↔ α
α ⋅ π = 180° ⋅ x ,
180° π
α =
π
⋅ x oraz x = α ⋅
180°
.
Rozważmy teraz wielokąt foremny o n bokach (n ,
∈ N n ≥ 3 ). Wówczas miara środkowego
kąta α opartego na cięciwie będącej bokiem wielokąta to 360°
n
lub 2π
n
.
[rad]
Przykład 1
Miara kąta środkowego opartego na boku pięciokąta foremnego wpisanego w dany okrąg
jest równa 2π
5
radianów.
Miarę kąta wewnętrznego n-kąta foremnego możemy obliczyć korzystając z sumy miar
kątów wewnętrznych trójkąta. Suma miar kątów wewnętrznych trójkąta AKB jest równa
180° lub π[rad].
Zatem
360° 180°⋅n−360°
2γ = 180° − α = 180° − =
n n
2π π⋅n−2π π(n−2)
2γ = π − α = π −
n
=
n
=
n
.
[rad]
Miarę kąta wewnętrznego można też wyznaczyć korzystając ze znanego wzoru na sumę miar
kątów wewnętrznych wielokąta. Wzór orzeka, że suma miar kątów wewnętrznych n-kąta
jest równa 180°(n − 2) lub π(n − 2)[rad]. Ponieważ w wielokącie foremnym wszystkie kąty
wewnętrzne są przystające, więc miarę jednego z nich otrzymamy po podzieleniu sumy miar
wszystkich kątów przez ich liczbę
180°(n−2) π(n−2)
n
lub n
[rad] .
Przykład 2
8
=
π
4
.
Miara kąta przy podstawie trójkąta równoramiennego ABI utworzonego przez dwa
promienie okręgu oraz bok ośmiokąta weń wpisanego jest równa 1
2
⋅ (π −
π
4
) , zaś miara
kąta między bokami ośmiokąta to 2 ⋅ 1
2
⋅ (π −
π
4
) =
3π
4
radianów.
Miara kąta wpisanego opartego na cięciwie będącej bokiem wielokąta jest równa połowie
miary kąta środkowego, więc
α 360° 180° α 2π π
β =
2
=
2n
=
n
lub β =
2
=
2n
=
n
[rad] .
Przykład 3
Miara kąta wpisanego w okrąg opisany na pięciokącie foremnym opartego na boku tego
pięciokąta to 1
2
⋅
2π
5
=
π
5
radianów.
Aby wyznaczyć miarę kąta zewnętrznego wielokąta foremnego, wystarczy od miary kąta
półpełnego odjąć miarę kąta wewnętrznego tego wielokąta:
lub
π(n−2) π⋅n−π⋅n+2π 2π
δ = π −
n
=
n
=
n
.
[rad]
Ten sam wynik można uzyskać korzystając z faktu, że suma miar wszystkich kątów
zewnętrznych dowolnego n-kąta jest równa 720°, czyli 4π. Ponieważ wszystkie kąty
zewnętrzne wielokąta foremnego są przystające, więc miarę jednego z nich możemy
wyznaczyć dzieląc sumę miar wszystkich przez ich liczbę
720° 360° 4π 2π
δ =
2n
=
n
lub δ =
2n
=
n
.
[rad]
Przykład 4
Aby obliczyć miarę kąta zewnętrznego ośmiokąta foremnego, wystarczy od miary kąta
półpełnego odjąć miarę kąta wewnętrznego. W przykładzie 2 obliczyliśmy, że miara kąta
wewnętrznego ośmiokąta foremnego ma miarę 3π
4
, zatem miara kąta wewnętrznego to
π −
3π
4
=
π
4
radianów.
Słownik
symetria obrotowa (gwiaździsta)
przekształcenie płaszczyzny, w którym obrazem dowolnego punktu X jest taki punkt X',
który powstaje w wyniku obrotu punktu X wokół ustalonego punktu S płaszczyzny
o ustalony kąt
kąt środkowy
kąt, którego wierzchołek znajduje się na okręgu, zaś ramiona przecinają ten okrąg
Galeria zdjęć interaktywnych
Polecenie 1
n
.
Polecenie 2
5 8
□ □
n = 10 n = 8 33 □
□
3□ 3(2 + √ 3)
□ □ □
n = 8 n = 16 6
□
3(2 − √ 3)
33 □
□ □
6(2 − √ 3) 3(2 − √ 3)
Sprawdź się
Ćwiczenie 1
będzie środkiem okręgu opisanego na tym n-kącie. Wyznacz miary podanych kątów
środkowych i wpisanych w każdym z przypadków.
, , , , ,
3 4 5 6 7 8
8
Ćwiczenie 2
Trójkąt równoboczny
Kwadrat
Pięciokąt foremny
Sześciokąt foremny
Siedmiokąt foremny
Ośmiokąt foremny
Dziewięciokąt foremny
Dziesięciokąt foremny
Ćwiczenie 3
Na boku AB kwadratu ABCD budujemy trójkąt równoboczny ABE. Wyznacz miarę kąta
DEC . Rozważ dwa przypadki. Odpowiedź podaj w mierze łukowej.
Ćwiczenie 4
Pytania
□
π
□
2π
□
3π
□
π
□
π
□
π
□
4π
□
5π
□
6π
□
π
16
□
π
□
π
Ćwiczenie 6
Mówimy, że figura F jest obrotowosymetryczna, jeśli istnieje taki punkt S , że obraz F ' figury F
przez obrót (w dowolną stronę) o kąt o mierze mniejszej niż 360° wokół punktu S pokrywa się
z figurą F . Rozstrzygnij, czy podane wielokąty foremne są środkowosymetryczne. Czy są
obrotowosymetryczne? Zaznacz TAK lub NIE.
Nie □
Nie □
Nie □
Nie □
Nie □
Ośmiokąt foremny Tak □ Nie □
Nie □
Nie □
Nie □
Ćwiczenie 8
Uporządkuj poniższe wypowiedzi tak, aby otrzymać wyprowadzenie wzoru na pole n-kąta
foremnego o boku a.
2
1 a 2π
PΔ = ⋅ 2π
⋅ sin
2 2(1−cos ) n
n
Δ = ⋅ 2π
4 1−cos
n
2
a π
P = ⋅ n⋅ ctg
4 n
π π
2 2 sin cos
a n n
PΔ = ⋅ 2 π
4 1−(1−2 sin )
n
Ponieważ n-kąt foremny składa się z n takich trójkątów, jego pole możemy policzyć ze
wzoru:
π π π
2 2 sin cos 2 cos 2
a n n a n a π
PΔ = ⋅ 2 π
= ⋅ π = ctg
4 2 sin 4 sin 4 n
n n
n
:
2 2 2π
a = 2R (1 − cos )
n
1 2 2π
PΔ = R ⋅ sin
2 n
2 2 2 2π
a = R + R − 2R ⋅ R cos
n
π
siedmiokąt foremny o boku 2 P = 7 ctg
7
π
dwunastokąt foremny o boku 1 P = 5 ctg
5
Przedmiot: Matematyka
Grupa docelowa:
Podstawa programowa:
VII. Trygonometria. Zakres rozszerzony. Uczeń spełnia wymagania określone dla zakresu
podstawowego, a ponadto:
kompetencje cyfrowe;
kompetencje osobiste, społeczne i w zakresie umiejętności uczenia się;
kompetencje matematyczne oraz kompetencje w zakresie nauk przyrodniczych,
technologii i inżynierii.
Cele operacyjne:
Uczeń:
Strategie nauczania:
konstruktywizm;
konektywizm.
odwrócona klasa;
dyskusja;
rozmowa nauczająca w oparciu o treści zawarte w Samouczku i ćwiczenia
interaktywne.
Formy pracy:
praca indywidualna;
praca w parach;
praca w grupach;
praca całego zespołu klasowego.
Środki dydaktyczne:
Przebieg lekcji
Przed lekcją:
Faza wstępna:
Faza realizacyjna:
Faza podsumowująca:
1. Omówienie ewentualnych problemów z rozwiązaniem ćwiczeń z sekcji „Sprawdź się”.
Praca domowa:
Materiały pomocnicze:
Wskazówki metodyczne: