Jak Obliczyc Wartosc Sily Wzajem
Jak Obliczyc Wartosc Sily Wzajem
Jak Obliczyc Wartosc Sily Wzajem
ładunków?
Wprowadzenie
Przeczytaj
Film samouczek
Sprawdź się
Dla nauczyciela
Jak obliczyć wartość siły wzajemnego oddziaływania
ładunków?
Twoje cele
Warto przeczytać
Wartość siły wzajemnego oddziaływania między dwoma ładunkami punktowymi (patrz:
słowniczek) można obliczyć, korzystając z prawa Coulomba. Mówi ono, że siła ta jest wprost
proporcjonalna do iloczynu wartości bezwzględnych ładunków i odwrotnie proporcjonalna
do kwadratu odległości między nimi. Wyraża się ona wzorem:
|q1 ||q2 |
F = k
r2
,
gdzie
potędze),
2
9 ⋅ 10
9 N⋅m
C2
).
Ważne!
Omawiany wzór można stosować także dla ciał, których nie można traktować jako ładunki
punktowe, ale które mają symetrię sferyczną (np. dwie naładowane kule metalowe).
Wykorzystamy teraz prawo Coulomba, aby obliczyć siłę oddziaływania między dwoma
balonikami, naładowanymi (na przykład przez pocieranie). Jeżeli zostały one naładowane
równomiernie z każdej strony, możemy w przybliżeniu traktować je jako ciała naładowane
o symetrii sferycznej. Przy okazji zwrócimy uwagę na kilka trudności, z którymi możesz się
spotkać, rozwiązując tego typu zadanie.
Przykład
Dwa baloniki naładowano: jeden z nich ładunkiem +4 μC, drugi ładunkiem +3 μC,
a następnie umieszczono tak, że środki baloników są odległe o 40 cm. Ładunek na
balonikach jest rozłożony równomiernie. Oblicz wartość siły ich wzajemnego odpychania.
F F
Rys.1. Dwa baloniki, naładowane ładunkiem o tym samym znaku, odpychają się
Rozwiązanie
Aby obliczyć szukaną wartość siły, musimy dane z zadania podstawić do wzoru. Zauważ, że
zarówno wartość ładunku zgromadzonego na balonikach, jak i odległość między nimi, są
wyrażone za pomocą podwielokrotności jednostek podstawowych (kulomba i metra).
W elektrostatyce mamy z taką sytuacją do czynienia bardzo często, gdyż 1 kulomb odpowiada
bardzo dużemu ładunkowi, w porównaniu z tym, który uzyskujemy na przykład elektryzując
ciała przez pocieranie w szkolnej pracowni.
Dobrą praktyką, pozwalającą uniknąć błędów przy obliczeniach, jest przeliczenie wszystkich
potrzebnych wielkości na jednostki podstawowe i wyrażenie ich w notacji wykładniczej.
W ten sposób dane w naszym przykładzie będą przedstawiały się następująco:
Dane
−6
q1 = 4 μC = 4 ⋅ 10 C ,
−6
q2 = 3 μC = 3 ⋅ 10 C ,
r = 40 cm = 0, 4 m .
[q1 ]⋅[q2 ] 2
N⋅m C⋅C
[F ] = [k] ⋅
[r]
2 =
C
2 ⋅ 2
m
= N .
Otrzymujemy jednostkę siły. Upewnia nas to, że wzór jest poprawny, a jednostką wyniku
będzie niuton. Po podstawieniu do wzoru danych liczbowych, otrzymujemy:
−6 −6
9 4⋅10 ⋅3⋅10
F = 9 ⋅ 10 ⋅ 2
N = ...
(0,4)
Wartość siły odpychania między balonikami jest więc równa 0,675 N. Jest to siła
porównywalna z ciężarem balonika, możemy się zatem spodziewać, że efekt działania takiej
siły będzie widoczny. Rzeczywiście tak jest, a wartość ładunku rzędu mikrokulombów można
uzyskać, elektryzując baloniki przez pocieranie.
Słowniczek
Ładunek punktowy (ang. point charge)
jednostka ładunku elektrycznego w układzie SI. Symbolem kulomba jest duża litera C.
Ładunek o wartości 1 C odpowiada 6, 242 ⋅ 10 18
ładunkom elementarnym.
Polecenie 1
C 2
oraz
wartość ładunku elementarnego e = 1, 602 ⋅ 10
−19
C .
Ćwiczenie 1
Który z poniższych wzorów pozwala obliczyć siłę wzajemnego oddziaływania między dwoma
ładunkami elektrycznymi?
G|m1 ||m2 |
F = 2
r
k|q1 ||q2 |
F = 2
r
k|q1 ||q2 |
F =
r
2
k|q1 |
F = 2
r
Ćwiczenie 2
Przy korzystaniu z prawa Coulomba warto przeliczyć potrzebne dane na jednostki podstawowe
i wyrazić je w notacji wykładniczej. Zrób to z poniższymi wielkościami:
Ćwiczenie 4
Gdy ładujemy elektrycznie kulę, wykonaną z przewodnika, ładunki na niej przemieszczają się do
momentu, aż rozłożą się równomiernie na całej powierzchni kuli. Rozkład ładunku na kuli ma
więc zawsze symetrię sferyczną i możemy naładowaną kulę przewodzącą traktować jako
ładunek punktowy.
Oblicz siłę wzajemnego odpychania dwóch metalowych kulek, które są naładowane ładunkami
o wartościach odpowiednio -1 μC oraz -0,1 μC a odległość między ich środkami wynosi 3 cm
(kulki są na tyle małe, że nie stykają się ze sobą).
Atom wodoru można sobie, w dużym uproszczeniu, wyobrażać jako proton, wokół którego po
orbicie krąży elektron. Przyjmij, że promień orbity elektronu, tzw. promień Bohra, ma wartość
−11
5, 3 ⋅ 10 m i oblicz wartość siły wzajemnego przyciągania między protonem i elektronem.
Wynik podaj jako ułamek (dziesiętny) mikroniutona z dokładnością do dwóch cyfr znaczących.
Ćwiczenie 6
ciężar rakiety kosmicznej, ciężar słonia afrykańskiego, ciężar Piramidy Cheopsa, ciężar <math>
<mrow><mn>1</mn><mspace width="6px"></mspace><msup><mrow><mstyle
mathvariant="normal"><mrow><mi>d</mi><mi>m</mi></mrow></mstyle></mrow><mrow>
<mn>3</mn></mrow></msup></mrow></math> wody
−15
Jądra atomowe lekkich pierwiastków mają rozmiary rzędu 10 m. Oblicz wartość siły
odpychania między dwoma protonami, umieszczonymi w takiej odległości od siebie. Jak myślisz,
dlaczego mimo działania tej siły, jądro atomowe nie rozpada się?
Ćwiczenie 8
6,28F
F √2
2F
1,41F
√ 2F
F √3
√ 3F
1,73F
Dla nauczyciela
Imię
i nazwisko Jan Kamiński
autora:
Przedmiot: Fizyka
Uczeń:
Strategie
odwrócona klasa
nauczania:
Formy zajęć: praca samodzielna w domu, praca w grupach, dyskusja na forum klasy
Środki
przygotowane kserokopie zadań z zestawu ćwiczeń
dydaktyczne:
Materiały
-
pomocnicze:
PRZEBIEG LEKCJI
Faza wprowadzająca:
Faza realizacyjna:
Uczniowie są dzieleni na 4 grupy. Każda grupa dostaje do rozwiązania jedno spośród
zadań 4‐7 z zestawu ćwiczeń (przy czym w zadaniach 6‐7 uczniowie wykonują tylko
pierwszą, obliczeniową część zadania). Każde z zadań polega na obliczeniu wartości siły
oddziaływania elektrostatycznego dwóch ciał, które można uważać za ładunki
punktowe.
Po wykonaniu zadań przez uczniów, z każdej grupy jest wyznaczony uczeń, który
zaprezentuje wynik na tablicy. Każdorazowo po zaprezentowaniu wyniku, nauczyciel
prowadzi z uczniami krótkie omówienie znalezionej wartości:
Faza podsumowująca:
Praca domowa: