Kartkowka - Fizyka 08.12

Download as pdf or txt
Download as pdf or txt
You are on page 1of 3

Drgania mechaniczne – zaburzenia ośrodka sprężystego, a sam ruch drgający polega na zmianie

położenia ciała zachodzącej okresowo.

PODSTAWOWE POJĘCIA

- Położenie równowagi: położenie, w którym amplituda ciała drgającego jest równa 0 metrów
- Amplituda A = [m]: maksymalne wychylenie ciała z położenia równowagi
- Okres T = [s]: okres jednego pełnego drgania
- Częstotliwość drgań f = [Hz] = 1/s = 1/T: ilość drgań wykonanych w okresie
- Drgania swobodne: drgania zachodzące po wychyleniu ciała z położenia równowagi, gdy na
to ciało nie działają żadne siły poza tymi, od których zależy położenie równowagi. Energia
całkowita nie zmienia się z upływem czasu jest constans.
- Częstotliwość drgań własnych: częstotliwość z jaką wykonywane są drgania swobodne. Jest
charakterystyczna dla danego ciała.
- Częstość kołowa: określa jak szybko potarza się zjawisko okresowe. Odpowiednik prędkości
kątowej. (mała omega ->) w=2π/T w=2πf [rad/s, 1/s]

Ruch drgający harmoniczny: ruch, w którym opory ruchu pomija się, a wychylenie ciała drgającego
harmonicznie od czasu zmienia się, jak funkcja sinus (sinusoida).

Jego cechy:

- Jest okresowy, powtarzalny


- Podczas przechodzenia ciała przez położenie równowagi wartość prędkości maksymalna, a w
amplitudzie 0 m/s.
- Ciała zbliżając się do położenia równowagi porusza się ruchem jednostajnie przyspieszonym,
a opuszczając położenie równowagi ruchem jednostajnie opóźnionym.
- Oprócz wartości prędkości zmienia się jej kierunek i zwrot.

Drganie tłumione (gasnące): drgania których amplituda zmniejsza się ze względu na straty energii
przez układ.

Drgania wymuszone: drgania odbywające się pod wpływem zewnętrznego źródła energii o
zmiennym natężeniu.

Rezonans mechaniczny: przekazywanie drgań pomiędzy ciałami o tej samej częstotliwości. Zachodzi
on wówczas, gdy częstotliwość siły wymuszonej jest równa częstotliwości drgań własnych układu
drgającego. Przykład:

- Silnik z autobusu może przekazywać drgania na karoserię


- Popychając huśtawkę porusza się coraz szybciej
- Wiatr wiejący lub rytm kroków przechodzących ludzi na moście

WAHADŁO SPRĘŻYNOWE

K = mw^2 (mała omega) [N/m] współczynnik sprężystości

F = -kx [N] siła wymuszona

T = 2π _/ m/k Okres drgań własnych oscylatora

W = 2π/T = _/ k/m Częstość drgań własnych oscylatora


WAHADŁO MATEMATYCZNE

Punkt materialny (ciało o nieskończenie małej objętości, ale ma masę) o masie m zawieszony na
nieważkiej (nić nie ulega zniekształceniu) nici wykonując drgania z pominięciem oporu ruchu.

F = -mg x/l [N] s siła wymuszająca

T = 2π _/ l/g [s] okres drgań własnych wahadła matematycznego

W = _/ g/l częstość drgań własnych wahadła matematycznego

Energia całkowita ciała wykonującego drgania harmoniczne jest sumą jego energii potencjalnej i
kinetycznej.

Ec = Ep + Ek [J]

Energia potencjalna sprężystości: związana jest z działaniem siły, będącej liniową funkcją wychylenia
i jest równa:

Eps = kx^2 /2

K = [N/m] współczynnik sprężystości

X = [m] wychylenie

Gdy x = A, Eps jest max:

Eps = kA^2 /2

Energia kinetyczna: związana z prędkością ciała

Ek = mv^2 /2

M = [kg] masa

V = [m/s] prędkość

Przemiany energii w ruchu drgającym

W ruchu drgającym w sposób ciągły zachodzą przemiany energii potencjalnej w kinetyczną i


odwrotnie ta, że suma tych dwóch rodzajów energii jest zawsze stała (nie zależy od czasu).

To stwierdzenie stanowi zasady zachowania energii w ruchu drgającym harmonicznym.

W ruchu harmonicznym wychylenie i prędkość są odpowiednio równe:

X = A sin α [m]

V = Aw cos α [m/v]
A = amplituda drgań

W = częstość kołowa

α = wt faza drgań

Ec = 1/2 kA^2 (sin^2 α + cos^2 α) = 1/2 kA^2 [J]

You might also like