Types of Dance

The following is a list of dance forms you may use in an educational setting. Keep in mind that there are a vast
amount of different types and styles of dance that are continuously being developed.

Creative Dance – Creative Dance provides the opportunity for expression through movement which is
stimulated by the teacher, much like creative writing. Poetry, stories, objects and music may be used to evoke
movement, which students choose with the teacher’s guidance.. Contrary to what some believe, technique is
important, and the effective teacher will infuse technical suggestions in the lesson when relevant.

Folk Dance - Folk dance refers to a variety of dances that reflect a particular culture.. There are numerous
types of folk dances including Aboriginal dances, urban dances, clogging, English country dance, Irish dance,
Polish Dances and Quebec square dances. Folk dances are often performed at social events. By Treva
Bedinghaus, About.com Guide

Social/Ballroom - Ballroom dance usually refers to traditional partnered dance forms that are done by a
couple, often in the embrace of closed dance position ("ballroom dance position"). These include waltz, swing,
tango and salsa and can readily be enjoyed by adolescents and older students who have a dance foundation.
Richard Powers http://socialdance.stanford.edu/syllabi/ballroom.html

Contemporary/Modern - Modern dance is a dance style that rejects many of the strict rules of classical ballet,
focusing instead on the expression of inner feelings. Modern dance was created as a rebellion against
classical ballet, emphasizing creativity in choreography and performance. Very often, modern dance found in
the high school is an extension of creative dance in the elementary school. By Treva Bedinghaus, About.com
Guide

Jazz Dance - is a fun dance style that relies heavily on originality and improvisation. Many jazz dancers mix
different styles into their dancing, incorporating their own expression. Jazz dancing often uses bold, dramatic
body movements, including body isolations and contractions. By Treva Bedinghaus, About.com Guide

Hip-Hop - Hip-hop is actually a folk dance style, usually danced to hip-hop music, that evolved from the break
dance culture of the inner city. Hip-hop includes various moves such as breaking, popping, locking and
krumping,. Improvisation and personal interpretation are essential to hip-hop dancing. By Treva
Bedinghaus, About.com Guide

Ballet - Ballet serves as a backbone for many other styles of dance, as many other dance genres are based
on ballet. Ballet is based on techniques that have been developed over centuries. Ballet technique is very
disciplined and takes many years to develop. By Treva Bedinghaus, About.com Guide

Tap - Tap dancing is an exciting form of dance in which dancers wear special shoes equipped with metal taps.
Tap dancers use their feet like drums to create rhythmic patterns and timely beats. By Treva
Bedinghaus, About.com Guide

Novelty Dances – Novelty or “Fad” dances are dances that have set gestures and movements to accompany
the lyrics or musical phrases of a song. These dances are usually repetitive, are very simple, and are often
seen in music videos, movies etc. Examples include the Macarena, YMCA, The Chicken Dance and The
Bunny Hop.

Stomp – Stomp is a unique choreographed percussion performance; which includes elements of dance,
comedy and musical theatre. Although Stomp does not use set music, they are creating their own music by
experimenting with percussion rhythms normally using household objects such as garbage cans, brooms,
buckets etc. http://stomponline.com

Musical Theatre – Musical Theatre combines songs, spoken dialogue, acting and dance. Throughout the song
there may be elements of acting, conversations as well as choreographed dance steps.
Si Ferdinand Emmanuel Edralin Marcos (11 Setyembre 1917 – 28 Setyembre 1989) ay ang ika-

10 Pangulo ng Republika ng Pilipinas mula 30 Disyembre 1965 – 25 Pebrero 1986. Siya ay isang abogado at

nagsilbing kasapi ng Kapulungan ng mga Kinatawan ng Pilipinas mula 1949 hanggang 1959 at kasapi

ng Senado ng Pilipinas mula 1959 hanggang 1965 bago naging Pangulo ng Pilipinas noong 1965 para sa apat

na taong termino. Sa kanyang unang termino, sinimulan ni Marcos ang paggugol sa mga gawaing pampubliko

kabilang ang pagtatayo ng mga lansangan, tulay, mga health center at mga eskwela. Kanyang napanatili ang

kanyang kasikatan sa kanyang unang termino at noong 1969 ay muling nahalal bilang pangulo para sa

ikalawang 4 na taong termino. Gayunpaman, ang kasikatan ni Marcos bilang pangulo ay bumagsak sa

kanyang ikalawang termino. Ang pagbatikos kay Marcos sa kanyang ikalawang termino ay nagmula sa

panlilinlang sa kanyang 1969 kampanya at talamak na korupsiyon sa pamahalaan.[1] Nagkaroon din ng isang

pangkalahatang kawalang kasiyahan ng mga mamamayan dahil ang populasyon ay patuloy na mabilis na

lumalago kesa sa ekonomiya na nagsanhi ng mas mataas na kahirapan at karahasan. Ang NPA ay nabuo

noong 1969 at ang MNLF ay nakipaglaban para sa pakikipaghiwalay sa Pilipinas ng Muslim Mindanao.

Sinamantala ni Marcos ang mga ito at ang ibang mga insidente gaya ng mga pagpoprotesta ng mga

manggagawa at mga estudyante at pambobomba sa mga iba't ibang lugar sa bansa upang lumikha ng isang

kapaligiran ng krisis at takot na kanyang kalaunang ginamit upang pangatwiranan ang kanyang pagpapataw

ng Batas Militar o Martial Law. Sa panahong ito, ang popularidad ni Senador Benigno Aquino Jr. at ng

oposisyong Partido Liberal ay mabilis na lumago. Sinisi ni Marcos ang mga komunista para sa nakakahinalang

pambobomba ng rally ng partido Liberal sa Plaza Miranda noong 21 Agosto 1971. Ang isang isinagawang

pagtatangkang pagpaslang sa kalihim ng pagtatanggol ni Marcos na si Juan Ponce Enrile ang isang dahilang

ibinigay ni Marcos upang ipataw ang Martial Law ngunit ito ay kalaunang inamin ni Enrile na peke. Noong 23

Setyembre 1972 ay idineklara ni Ferdinand Marcos ang Batas Militar o Martial Law at binuwag ang Kongreso

ng Pilipinas na nag-aalis ng tungkulin sa mga senador at kinatawan. Sa ilalim ng Batas Militar, nagkaroon ng

kapangyarihang lehislatibo o paggawa ng batas si Marcos. Noong 1973, pinalitan ang Saligang Batas ng

Pilipinas ng 1935 ng isang bagong Saligang Batas at si Marcos ay nagmungkahi ng mga amiyenda sa bagong

Saligang Batas na pinagtibay noong 1976 na nagbibigay sa kanya ng kapangyarihan na magpapatuloy na

magsanay ng mga kapangyarihan sa ilalim ng 1935 Saligang Batas at ng lahat ng mga kapangyarihang

ipinagkaloob sa Pangulo at Punong Ministro ng 1973 Saligang Batasgayundin ng mga kapangyarihang

paggawa ng batas hanggang sa iangat ang Batas Militar. Sa ilalim ng Batas Militar ipinabilanggo ni Marcos

ang mga 30,000 politikong oposisyon, mga bumabatikos na mamamahayag at mga aktibista kabilang si

Senador Benigno "Ninoy" Aquino. Mula 1973, ginawang pag-aari ng pamahalaan ni Marcos ang mga

pribadong negosyo at naging pag-aari ni Marcos o ibinigay sa kanyang mga crony o kamag-anak.[2]Itinatag ni

Marcos ang kapitalismong crony at mga monopolyo sa mga mahahalagang industriya gaya ng buko, tabako,

saging, pagmamanupaktura, asukal at iba pa na nagbigay ng malaking pakinabang sa kanyang mga crony. Si
Marcos ay mabigat na umutang sa dayuhan na umabot ng 28 bilyong dolyar noong mapatalsik si Marcos

noong Pebrero 1986 mula kaunti sa 2 bilyong dolyar noong maluklok si Marcos bilang pangulo noong

1965.[3][4] Kanyang hinirang ang mga opiser ng militar upang mangasiwa sa ilang mga korporasyon at inutos

niyang kontrolin ng militar ang lahat ng mga pampublikong utilidad at media.[2] Ang mga hukumang sibilyan ay

inalisan ni Marcos ng kapangyarihan at autonomiya.[2] Ang mga sahod ng mamamayan ay nangalahati at ang

pambansang sahod ng Pilipinas na hinahawakan lamang ng pinakamayamang 10 porsiyento ng populasyon

ng Pilipinas ay tumaas mula 27 % to 37%.[2] Ang kritiko ni Marcos na si Benigno Aquino, Jr. ay natagpuang

nagkasala ng hukumang militar ng pagpapabagsak ng pamahalaan ni Marcos noong 1977 at hinatulan ng

parusang kamatayan. Nagkaroon ng sakit sa puso si Aquino habang nakabilanggo at pinili ni Aquino na

tumungo sa Estados Unidos sa halip na gamutin ng mga doktor na nag-atubiling masangkot sa kontrobersiya.

Upang makamit ni Marcos ang pag-endorso ng Papa na dumalaw noong Pebrero 1981 at Simbahang

Katoliko sa kanyang rehime, inangat ni Marcos ang Martial law noong 17 Enero 1981 bagaman ang lahat ng

mga kautusan at atas na inilabas noong Martial Law ay nanatiling may bisa. Ang isang bagong halalan ay

idinaos noong 1981 kung saan nanalo si Marcos ng isa pang anim na taong termino bilang pangulo.

Pagkatapos ng tatlong taon, bumalik si Ninoy Aquino sa Pilipinas noong 21 Agosto 1983 kung saan siya

pinaslang sa ng paliparan na kalaunang tinawag na Ninoy Aquino Intenational Airport. Natagpuan ng

komisyong hinirang ni Marcos na ang sabawatang militar ang nasa likod ng pagpaslang kay Ninoy ngunit mga

nasangkot na kasapi ng militar kasama si Fabian Ver ay pinawalang sala sa isang paglilitis ng pamahalaan ni

Marcos. Ang kamatayan ni Aquino ang nagtulak sa kanyang balong si Corazon Aquino na tumakbo sa 1986

snap election laban kay Marcos. Ang mga iniulat na pandaraya ng kampo ni Marcos sa 1986 halalan at mga

karahasan ay humantong sa pagbibitiw ng kalihim ng pagtatanggol na si Juan Ponce Enrile at military vice-

chief of staff Fidel Ramos. Ito ay humantong sa Himagsikang People Power na nilahukan ng mula isang milyon

hanggang 3 milyong katao noong 1986 dahil sa kawalan ng pagtitiwala ng mga mamamayan sa pamumuno ni

Marcos. Ito ay nagtulak kay Ferdinand Marcos at kanyang pamilya na lumikas sa Hawaii, Estados Unidos kung

saan siya namatay noong 1989. Sinasabing mula 5 bilyon hanggang 10 bilyong dolyar ang nakamkam ni

Marcos mula sa kabang yaman ng Pilipinas sa 20 taon niyang panunungkulan.[5][6] Ang mga 4 bilyong dolyar

lamang ang nagawang mabawi ng pamahalaan ng Pilipinas kabilang ang $684 milyon na itinago ni Marcos sa

mga Swiss bank account.[7]