Scribd Logo
Upload

Welcome to Scribd!

  • 824 views

    Dz2 - Wiazania Chemiczne

    Uploaded by

    imac666

    Copyright:

    Attribution Non-Commercial (BY-NC)
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd

    Dz2 - Wiazania Chemiczne

    Uploaded by

    imac666
    824 views7 pages

    Original Title

    Dz2 - Wiazania chemiczne

    Copyright

    © Attribution Non-Commercial (BY-NC)

    Available Formats

    PDF, TXT or read online from Scribd

    Did you find this document useful?

    Is this content inappropriate?

    Copyright:

    Attribution Non-Commercial (BY-NC)
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Download as pdf or txt
    824 views7 pages

    Dz2 - Wiazania Chemiczne

    Uploaded by

    imac666

    Copyright:

    Attribution Non-Commercial (BY-NC)
    Download as PDF, TXT or read online from Scribd
    Download as pdf or txt
    of 7

    1.

    Reguła oktetu i dubletu

    Wiązanie chemiczne jest to oddziaływanie elektrostatyczne łączące atomy w


    cząsteczkach związków chemicznych.

    Jedną z przyczyn tworzenia wiązań jest dążność pierwiastków do uzyskania oktetu


    lub dubletu elektronowego (całkowitego zapełnienia powłok elektronowych).

    Atomy osiągają to poprzez:


    - Oddanie elektronów - tworząc kation
    - Pobranie elektronów - tworząc anion
    - Uwspólniając elektrony

    O tym, czy atom (cząsteczka, związek) przyciągnie inny atom decyduje wielkość
    elektroujemności.
    2. Pierwiastki elektrododatnie i elektroujemne. Elektroujemność.

    Elektroujemność jest to tendencja atomu pierwiastka do przyciągania


    ("zawłaszczania") elektronów walencyjnych innych atomów. Na wielkość
    elektroujemności główny wpływ mają dwa czynniki: odległość powłoki walencyjnej od
    jądra atomowego oraz dążenie każdego atomu do stworzenia sytuacji, w której
    ostatnia obsadzona elektronami powłoka będzie zawierać osiem elektronów.

    Liczbowe wartości elektroujemności najczęściej opisujemy zgodnie ze skalą Paulinga

    Możemy wyróżnić atomy:

    Elektrododatnie — to pierwiastki o małej wartości elektroujemności — chętniej


    oddają elektrony np. Na − 1e − → Na + tworzy się kation sodu

    Elektroujemne — to pierwiastki o dużej wartości elektroujemności — chętniej


    przyjmują elektrony. Br + 1e − → Br − tworzy się anoin bromu
    3. .Wiązanie jonowe

    Polega na przejściu jednego lub kilku elektronów walencyjnych z atomów pierwiastka


    elektrododatniego do atomów pierwiastka elektroujemnego.

    Na − 1e − → Na + Cl + 1e − → Cl −

    Atom pierwiastka oddający eletrony staje się kationem, a atom przyjmujący elektrony
    staje się anionem. Powstałe różoimienne jony przyciągają się siłami
    elektrostatycznymi, tworząc wiązanie - sieć jonową.

    Wiązania jonowe są wiązaniami mocnymi.


    Powstają pomiędzy pierwiastkami, w których różnica elektroujemności jest większa
    od 1,7 (wg skali Paulinga).

    CaCl2
    ΔE = 3,0 - 1,0 = 2,0

    Wiązania te tworzą:
    - pierwiastki pierwszej grupy (bez wodoru)
    - z drugiej grupy (bez berylu) z grupą 16 i 17
    - niektóre związki metali z niemetalami np.: Al2O3, CuCl2
    większość soli (wiązania jonowe jest między metalem, a resztą kwasową)
    4. Wiązanie kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane.

    Wiązanie kowalencyjne (atomowe) - polega na utworzeniu wspólnej pary


    elektronów (wiązanie pojedyncze, Cl2 Cl−Cl),

    Dwóch wspólnych par elektronów (wiązanie podwójne, O 2 O=O) lub trzech


    wspólnych par elektronów (wiązanie potrójne, N2 N≡N), przez dwa atomy, z których
    każdy dostarcza do wytworzenia wspólnego dubletu (lub dubletów) taką samą liczbę
    niesparowanych elektronów.
    Wiązania kowalencyjne występują pomiędzy pierwiastkami, w których różnica
    elektroujemności jest równa 0. Przykładami takiego wiązania są cząsteczki
    dwuatomowe: H2, O2, N2, Cl2, Br2, I2.

    O2
    ΔE = 3,5 - 3,5 = 0,0
    PH3
    ΔE = 2,1 - 2,1 = 0,0
    SiH4
    ΔE = 2,1 - 1,8 = 0,3

    Wiązania kowalencyjne spolaryzowane polega na uwspólnieniu pary elektronów,


    ale wspólna para nie należy w jednakowym stopniu do obu atomów, lecz jest
    przesunięta w kierunku atomu bardziej elektroujemnego.
    H Cl
    Zjawisko przesunięcia uwspólnionej pary elektronów w kierunku jednego z atomów,
    nosi nazwę polaryzacji wiązania. Taka cząsteczka nazywa się dipolem
    elektrycznym, ma dwa bieguny.
    −
    σ
    +
    O
    σ +
    σ
    H H
    Dipol powstaje, gdy układ atomów w substancji jest niesymetryczny, jak w substancji
    H2O lub H2S.Ma to miejsce w przypadku, kiedy atomy pierwiastków różnią się
    elektroujemnością, ale różnica nie przekracza 1,7 w skali Paulinga.
    Polarność wiązania rośnie w miarę jak zwiększa się różnica miedzy
    elektroujemnościami pierwiastków. Jeśli przekroczy wartość 1, 7 wiązanie przyjmuje
    charakter jonowy.
    Wiązanie spolaryzowane jest najbardziej pospolite dla związków nieorganicznych i
    organicznych w skład, których wchodzą atomy niemetali różniących się dość
    znacznie wartością elektroujemności.
    LiH
    ΔE = 2,1 - 1,0 = 1,1
    NO
    ΔE = 3,5 - 3,0 = 0,5
    5. Wiązanie wodorowe.

    Wiązanie wodorowe - rodzaj stosunkowo słabego wiązania chemicznego


    polegającego głównie na przyciąganiu elektrostatycznym między atomem wodoru i
    atomem elektroujemnym zawierającym wolne pary elektronowe.

    Dzięki istnieniu wiązań wodorowych możliwe


    jest tworzenie się trzeciorzędowych struktur
    białek, kwasów nukleinowych i wielu innych
    złożonych tworów o dużym znaczeniu
    biologicznym.
    6. Właściwości związków, a typ wiązania chemicznego.

    Właściwości związków a typ wiązania chemicznego.

    Związki jonowe Związki kowalencyjne

    - ciała stałe, krystaliczne, - tworzą w stanie stałym sieć


    - są bardzo twarde i kruche (to nie krystaliczną zbudowaną z odrębnych
    znaczy to samo!) cząsteczek
    - w stanie stałym nie przewodzą prądu - mają niskie temperatury topnienia i
    - wysoka temp. topnienia (5000C) wrzenia,
    - w stanie ciekłym (po stopieniu) - rozpuszczają się w rozpuszczalnikach
    przewodzą prąd elektryczny niepolarnych lub słabo polarnych.
    - rozpuszczalne w rozp. polarnych - skroplone związki kowalencyjne i ich
    - po rozpuszczeniu przewodzą prąd roztwory, nie przewodzą prądu
    elektryczny elektrycznego

    You might also like