You Got Kissed!
You Got Kissed!
You Got Kissed!
Got
KISSED!
Written by Kharu435
All Rights Reserved. No part of this story should be changed or tampered without the
authors consent. Please do not claim as your own story. All parts of this story are
fictional. Note that the names of the characters, time, place and events are story bound.
Thank you. ^_______^
PROLOGUE
Every story has its ending.
As for my, I mean, OUR story, I can say that we already had a happy
ending.
I love him and he loves me, absolutely.
My father got promoted in work; he was designated to another location far
from home, forcing us to migrate. It pissed me off, BIGTIME. I had to
transfer school and mingle with new set of people, and leave my DAMN
HOT boyfriend behind.
But guess what?
My boyfriend came with us. Were still together. See how he loves me?
^__^
Now were on the same school. I thought my new life here wouldnt be as
hard as I expected it to be, because Im with my prince.
1st
Baaaaaaaaaaaaaaaaaaabe!! Kinakabahan na kooo! Reklamo ko.
Nasa tapat na kami ng gate ng bago naming school. Kinakabahan talaga
ako!!
Heck, its our last year in high school at ngayon pa kami napa-transfer!!
Babe, Ano ka ba! Okay lang yan, kasama mo ako. And there goes
his overwhelming, heart-melting, captivating and mouth-watering smile.
Charot. Hihi.
Bakit nga ba ako masyadong naga-alala? I still have him with me.
This dazzling guy beside me is Jon Aldrin Villarba, my husband, I mean,
boyfriend. Haha!
Thankful talaga ako at siya ang naging boyfriend ko. Sumama pa talaga
siya sa pag-migrate ng family ko. Nakikitira lang siya sa bahay ng Tita
niya.
Nag-punta kami sa may bulletin board kung saan naka-post ang sections.
Buti nai-tour na kami dito nung nag-enroll kami, kasi bukod sa kulang ako
sa sense of direction eh malabo pa yung mata ko. Hindi ko pa naman suot
ngayon yung contact lenses ko. Nasa bag. Katamad kunin. Haha!
Here it is!!! He exclaims, Sabrine Verceles-Villarba!!
Weh?! Yun talaga ang naka-lagay??!! Lumapit ako para Makita ko
nang malinaw.
vision ko sa kanya.
WAIT. WAIT A FISHIN MINUTE.
HINDI ITO SI ALDRIN!! HINDI ITO ANG BOYFRIEND KO!!!!!! Omigosh!
Nakaka-hiya!! Ang stupid ko!!
Lumingon kaagad ako sa paligid at tiningnan ko kung nasa paligid si
Aldrin. Ayokong magalit siya dahil lang sa mata ko. Huhu.
And I soon as I am sure that its safe, dumistansya kaagad ako sa guy na
nasa harap ko, na mukhang nasa state of shock pa rin, pati yung mga
kasama niya sa likod. Grabe na to. Nakita kami nung barkada niya.
Waaah!
Hey, uhh.. Dude!! Hahaha! Sorry ha? Akala ko kasi ikaw yung
boyfriend ko!! Wag mo nang dibdibin! Smack lang naman yun eh!
Sa gwapo mong yan hindi masisira ang reputation mo kung makiss ka ng isang stranger. Ahehe. Sige ah? Sorry ulit! Sorry
talaga!! Kalimutan mo na lang yun! Hehehehe!! Babye!! nagtatakbo na ako papunta sa canteen habang pinupukpok yung ulo ko.
Ang engot mo talaga Saaaaaab! Grabe na!! Feeling ko tuloy nag-taksil ako
sa boyfriend ko!! Huhuhuhuhu!! Grabe na to!!!
Promise talaga, hinding hindi na ako aalis nang bahay nang walang suot
na contacts!!
2nd
Kung buburahin natin sa history yung ACCIDENTAL kiss namin nung guy
na yun, sobrang okay na ng araw ko.
After classes kasi, nag-date pa kami ni Aldrin at tumambay sa bahay na
tinitirhan niya ngayon. Ang bait mga ni Tita Diane samin kahit na family
friend lang siya nina Aldrin.
Pero sobrang guilty pa rin talaga ako. Di ko naman masabi kay Aldrin.
AWKWAAARD. Di ko naman kasi sinasadya at lalong hindi ko ginusto. Bat
kasi ang labo ng mata ko! Pakiramdam ko nag-taksil ako!
Kahit pa sobrang good-looking nung guy na yun na na-kiss ko, nai-inis pa
rin ako no! Mahal na mahal ko kaya si Babe. Paano kung may girlfriend
pala yung guy na na-kiss ko tapos sugudin ako? Wag naman!!
Hinawakan ko yung pisngi niya, Aww. Sorry, babe.. may ini-isip lang
ako..
Ganun? May iba ka nang ini-isip bukod sakin? Ginaya niya yung
ginawa ko sa kanya.
Haha! Kulit mo. Sige na, shoo na. Kain ka na. Sabay ka na kina
Carlo. Pinagtabuyan ko siya kunwari.
Ayaw mo kumain?
Gusto. Ayoko lang lumabas ng room. Hehe.
Tamad mo. Ano gusto mo?
Yeeee! Ibi-bili niya ako! Haha! Thanks, Babe!
Dinikit niya yung noo niya sa noo ko.
Dito ka lang ah? I love you. Tapos umalis na siya.. Pagkatapos niya
akong halikan nang mabilis.
Iba pa rin talaga kapag galing sa kanya yung halik. Para akong
lumulutang!!
UY!! NAKITA NAMIN YON!!! Biglang may sumigaw sa backdoor.
Phoebe naman!! Nakaka-gulat ka!! Sigaw ko.
Haha. Ang cheesy niyo kasi!! Anyway.. May chika ako!!!
Agad naman kaming nag-form ng circle paikot sa kanya. Tsismosa eh.
Haha.
Alam niyo bang for the second time.. May naka-break na ng
golden rule ni Drei?? Natulala sila saglit.. Tapos maya-maya lahat sila
naging hysterical na.
Teka, teka!! Hindi ako maka-relate!!! Saka lang sila tumigil.
Ay. Oo nga pala. Sige, iku-kwento ko sayo. Huminga nang malalim
si Phoebe. Andrei Laroza. Drei ang tawag sa kanya ng lahat. Siya
lang naman ang hottest guy sa campus, isa sa mga sinabi kong
Cassanovas ng Class 3. Simula nung mag-transfer siya rito naging
heartthrob na kaagad siya. Sobrang cold nga lang niya.. At may
Na-realize ko kung sino yung tinutukoy nila. Especially now that we are
looking at each others eyes. He has this mischievous smirk and a very,
very dark aura. Noon, alam ko na.
3rd
DREIs POV.
Nakaka-aliw na makitang gulat na gulat siya. Transferee siya kaya siguro
hindi niya ako kilala.
Hinding-hindi ko makakalimutan ang mukha niya. Siya pa lang ang
pangalawang babae na naka-halik sakin nang wala akong kalaban-laban.
Gulat na gulat ako nun eh. Parang nawala yung talas ng pakiramdam ko.
Parang wala lang sa kanya yun, nag-sorry at ngumiti pa sa akin pagkatapos niya akong halikan. Binalewala niya.
Well, sorry. Pero hindi siya makaka-takas. Rules are RULES.
Pag-pasok namin sa room, nag-palakpakan lahat. Pasimuno si Emman,
kabarkada ko. Tss.
O, mga bugok, tama na!! Haha!! I-celebrate na lang natin ang
na-devirginezed lips ni Drei, for the second time!!! Woooo!!!
4th
SAABs POV.
What to do, what to do??!!!
Nakaka-panic na to!!
Na-kilala niya kaya ako? Naka-eyeglasses naman ako tsaka naka-puyod..
Kaso tinitigan niya ako!! Malamang nakilala niya ako. Waa!
Eh ano naman? Hindi naman kesyo na-halikan ko siya eh required na
akong i-date siya di ba? Mag-antay na lang ulit siya ng ma-diskarteng girl.
Psh. Akala ko ba magaling siyang umiwas? Ang hina-hina ko naman tapos
bakit hinayaan niya lang akong ma-halikan siya?
Sabagay, pag nagkataon baka na-sampal niya pa ako. Pero. Waaaa!!
May Babe na ako!! Manigas siya!!
Hoooy Saab!! Ikaw na lang ang tulala diyan, ano ka ba!!? Noon
lang ako na-tauhan. Bumalik na ako sa upuan ko at sakto namang
kababalik lang din ni Aldrin.
Oh, bat ganyan pagmu-mukha mo? Sabi niya sabay abot nung
mga pinabili ko.
Wala. Nevermind!! Ang dami lang kasing maa-angas sa mundo.
Sabay kagat sa sandwich ko.
Lika nga rito. Sinandal niya ako sa balikat niya.] tapos hinalikan niya
yung buhok ko. Maangas din naman ako ah? Ibig sabihin nai-inis
ka rin sakin?
Sus. Ikaw naman ang nagi-isang maangas na love na love ko.
Nag-ngitian kami. Hihihi.
Naalala ko tuloy yung simula ng love story namin.
Crush na crush ko siya nun kahit freshmen pa lang kami. Sikat na rin kasi
yan eh. Kahit first year lang siya halos kaging-tangkad na niya yung mga
fourth years. Gwapo pa siya at magaling mag-piano.
Hindi ko naman akalain na nung second year eh liligawan niya ako, pagkatapos niyang mag-propose in public sa awarding ng Mr. Intrams ng former
school namin. After a month sinagot ko rin siya. Eeeeeh! Nakaka-kilig!
Ang laki ng effort ko para lang kay Aldrin no. At hinding-hindi ko
hahayaang masira lang yun ng isang accidental kiss.
***
Babe, tara na. Aya sakin ni Aldrin pagka-tunog ng bell. Kinuha niya
yung backpack at filecase ko, dalawang bag na naka-sakbat sa likod niya.
Hala! Lockers muna tayo.. Iiwan ko yung iba kong gamit tutal
wala anamn tayong assignments.. Mabibigatan ka..
Nakuu. Thoughtful talaga ng girlfriend ko oh. Pi-nat niya yung ulo
ko.
Uy, CR lang ako ah. Babalik ako kaagad. Sabi niya pagkarating
namin sa lockers.
Pagka-bukas ko ng locker ko, nagulat ako kasi may papel dun, eh wala pa
naman akong nilalagay na kahit ano sa locker ko.
From: 0907*******
Simulan mo nang kalimutan ang boyfriend mo. Sooner or later,
youll be with another guy. :)
5th
Babe? Sigurado ka bang okay ka lang? Bigla akong ngumiti.
Oo naman, Babe.
Weh? Eh bat parang kulang na lang umusok yang ilong mo sa
galit?
Sino ba naman kasi ang hindi maba-bad mood sa mga ganoong texts?
Sigurado akong yung Drei na yun ang may pakana nang lahat ng yun.
Ano bang akala niya? Para siyang pulitiko at lahat ng batas niya kailangan
sundin ko? Golden rule my butt!!
Nakaka-inis talag! Hindi niya alam kung paano ako mainis!!
Hindi ako lumabas ng classroom nung araw na yon. Ayokong makita siya
at nagi-isip din ako ng pwedeng gawin.
6th
*1 message received*
Napa-ngiti ako.
From: Pareng Drei XD
Para sabihin ko sayo, hndi ako ang ngtext nun.
Napa-tawa ako. Ang FC ng contact name no? Pare kaagad. Haha!! Ka-text
ko nga siya. Pinanindigan ko na.
Ina-asar ko siya tungkol dun sa text na sinend niya nung isang gabi, yung
kinainisan ko? Pikon naman siya. Haha!!
Message Sent.
7th
SAABs POV.
Masyado lang siguro akong natuwa kasi naka-usap ko siya, kaya akala ko
kaibigan ko na siya.
Grabe. Para lang sa rules niya at para lang sa ikasi-siya niya, magagawa
niyang siraan ako sa buong school at sa BOYFRIEND ko? Okay, muntik
lang. Pero kahit na! Parang warning yung binigay niya sakin eh.
Warning na kahit kelan, hindi ko matatakasan yung nagawa ko.
Sobrang disappointed ako sa kanya. Ni Sorry hindi niya masabi o maitext man lang sakin.
Papunta na ulit ako sa school, at sobrang wala pa rin sa mood. Alam kong
by this time nag-cool down na yung issue tungkol sakin.. Pero ako hindi
pa. Nasira yung tiwala ko sa kanya eh.
Pagkarating ko sa gate, nakita kong pababa ng gate si Aldrin. Ngumiti
naman siya kaagad.
Morning!! Sabay halik sa pisngi ko.
Uuy! Kayo palang dalawa!! Biglang sumulpot si Mashi, classmate ko,
sa likod namin at mukha siyang lutang.
Morning, Mashi!! Okay ka lang?
H-ha? Syempre naman! Hehe. Tara, pasok na tayo? Tumango
naman kami ni Aldrin.
Bago kami mag-lakad, napa-lingon ako sa may pedestrian lane. Nandun si
Andrei Laroza. Naka-tingin nang masama sa boyfriend ko.
Agad ko namang hinawakan ang kamay ni Aldrin para makita niya. Medyo
nagulat si Andrei, tapos maya-maya, ngumiti siya. At masama ang kutob
ko sa ngiti na yun. Para bang galit siya?
Inirapan ko siya at hinila ko na sina Mashi at Aldrin papunta sa room.
Pagka-upo ko, nag-vibrate ang phone ko.
From: Andrei Laroza
Meron ka ba?
What the? Ano bang tanong to? Ang kapal niya ha!! Bastos!!
Akala niya ba wala lang sakin yung pinagkalat niya? Kahit na likod ko lang
yun, napaka-laki ng at risk kapag may nakakilala sakin!
Hindi ko siya ni-replyan. Sinubukan ko na lang na mag-concentrate sa
lessons.
***
8th
SAABs POV.
Simula nung nalaman kong hindi naman si Drei ang nag-kalat nung
picture, bumalik na yung tiwala ko sa kanya, at nadagdagan pa.
Kasi imagine, nasuntok at nasigawan niya yung bestfriend niya dahil
sakin. Haba ng hair ko. Hahaha! JK.
Kahit pa may mga information na kumalat tungkol sa Mystery SecondRule-Breaker, hindi na namin pinapakialaman since alam naming tsismis
lang yun. Madalas nga tinatawanan na lang namin ni Drei, kasi ang layolayo ng description nung mga tsismosa sa totoo kong itsura!!
May nakapag-sabi ngang sobrang pangit daw nung naka-halik kay Drei
kaya hindi nila kayang ipakita sa buong school population. Syempre, pikon
na naman si Drei. Haha!!
Sa pag-daan ng mga buwan, naging close talaga kami ni Drei. May mga
oras na natatakot pa rin ako na one day, ituloy niya pa rin yung tradition
niya sakin. Hanggang ngayon kasi, wala pa ulit nakaka-halik sa kanya.
I swear muntik na akong mapa-sigaw nung isang beses na nakita ko kung
paano siya manampal ng babae.
Pinagalitan ko nga siya nun. Nung una kasi wala lang sakin.. Pero nung
nakita ko na, hindi ko kinaya.
Kaya ang ginagawa ko, sa tuwing may nababalitaan akong maga-attempt
na halikan si Drei, gumagawa ako ng paraan para hindi siya matuloy. Pero
minsan may nakakalusot pa rin sakin. Well, I did my part. Hahaha!
Masasabi ko ngayon na parang bestfriend ko na si Drei. Kahit na moody
siya at madalas masungit, masarap din yan kasama.. Pero syempre hindi
pwedeng palagi ko siyang kasama kasi baka mag-selos si Aldrin.
Kahit na this past few weeks eh madalas wala si Aldrin, kasi umuuwi raw
siya sa Batangas. Napapa-dalas nga eh. Naga-alala ako, baka may
problema na sa bahay nila. Pero sabi niya wala lang daw yun.
Pare naman eeh! Apat na buwan na tayong mag-kaibigan pero ni
minsan hindi mo pa ako nilibre. Paano mo nagagawa yan? Pageemote ko. Nasa may lumang E.R. kami. Breaktime ngayon at wala si Aldrin
kaya sa kanya ako sumama. Eh syempre kapag nakita kaming
magkasama issue na naman yun, kaya dito na lang kami kumakain kapag
sabay kami.
May pera ka naman ah. Ano ka, palamunin ko?
Aray naman!! Palamunin talaga!! Syempre may pera ako!1 Pero
syempre iba pa rin kapag libre. Hehehe. Sige naaaa! Sinundotsundot ko tagiliran niya. Kahit wala naman siyang kiliti.
9th
SAAB's POV
Ilang araw ang nagdaan pagka-tapos nung 'araw' na yun, okay naman
kami ni Aldrin. Normal lang.
Natatakot ako. Sabi nila, naabot na raw namin yung average length ng
relationship na naabot ng age group namin. Eh, hindi naman yun ang
basehan nun, di ba?
Hay. Ang dami kong tanong na alam ko namang wala ring makaka-sagot,
kung hindi siya. Mahal na mahal ko talaga siya.. Na kahit isipin ko pa lang
na mawawala siya sa'kin, parang namamatay na kaagad ako.
"DREI??!!!!"
"O, Chill. Haha. Osiya. Balik na ko dun. Bahal ka na maglinis ng
kalat dyan. Takaw-takaw mo. Bye." Tapos umalis na siya.
Paano nga kaya kung na-tuloy na lang yung 'rule' ni Drei sa akin?
Posible kayang nahulog na ako sa kanya?
Posible kaya na mahalin ko siya?
Masasaktan kaya si Aldrin?
Magse-selos kaya siya kung ituloy ko ngayon?
Ano ba 'yan. Ang sama na nung ini-isip ko. Parang gagamitin ko naman si
Drei nun. AAH! Umayos ka nga, Saab!!
10th
SAABs POV
G*go yun a.
Drei..
Shh. Iyak ka lang. Kahit pangit ka kapag umiiyak.
Drei, please.. Tinulak ko siya nang marahan para maalis yung
pagkaka-yakap niya sakin.
Nakita kong nagulat siya.
Drei.. Alam kong alam mo naman kung anong nangyari di ba..
Oo. Walang tiwala sayo yung syota mo. Tapos akala mo napakalinis niya?!
TAMA NA! Natigilan siya, Tama na, Drei.. Alam mo naman kung
gaano ko siya kamahal di ba?
Hindi siya sumagot. Naka-tingin lang siya sakin.
Mahal na mahal ko siya, at hindi ko kayang magalit siya sakin.
Habang tinutuloy ko yung gusto kong sabihin, bumibigat yung dibdib ko.
Nasasaktan ako.
Then, nasabi ko yung mga salitang kahit kelan, hindi ko akalaing lalabas
sa bibig ko.
11th
One. Two. Three. Four.
Four days na nalulungkot ako, four days na hindi kumpleto ang araw ko, at
four days na nagsisisi ako sa nasabi ko.
Apat na araw na kaming hindi nagu-usap ni Drei. Miss na miss ko na siya..
Pero dahil sa pag-iwas ko sa kanya, nagka-ayos kami ni Aldrin.
Grabe. Feeling ko, kinailangan kong pumili sa kanilang dalawa. Sobrang
hirap. Napa-lapit na ako kay Drei e. Tsaka, totoo siyang kaibigan..
Ang sistema namin ngayon, walang pansinan, walang text-an.. Kapag
magkaka-salubong kami ni hindi man lang siya titingin sakin.
Siguro, na-offend ko talaga siya sa sinabi ko.
Nakakapanghinayang.
Promise, Drei. Kapag nakausap ko nang maayos si Aldrin, hindi na natin
kailangang mag-iwasan.
Ang sakit kasi sa pakiramdam nung, alam mong halos naging bestfriend
mo na talaga yung tao, tapos biglang back to zero kayo? Parang ang lakilaki ng kulang sa buhay ko ngayon.
Ang advantage nga lang, palagi na kaming magkasama ni Aldrin ngayon.
Mas naging sweet pa siya, at mas naging thoughtful.
Palagi niya akong hinahatid at sinusundo, sinasabayan sa pagkain,
tinetext ot tinatawagan. Yung iba iniisip pag ganito na, nakakasakal.
Ako, hindi. Mas lalo ko siyang minamahal.
Yun kaya yung purpose ni Drei sa buhay ko? Yung para mapatunayan ko
na mahal ako ni Aldrin?
Na kaya kami umabot sa ganito na kelangan naming layuan ang isat-isa,
eh para maging maayos kami ng boyfriend ko?
Mahirap ding isipin e. Sobrang napa-lapit na nga si Drei sakin.
Babe, alam kong na-pagod ka sa Algebra period natin. Hahaha!
Sabi ni Aldrin pagka-labas ng teacher namin. Break time na.
Kelan ba hindi? Haha! Pero okay lang. Buhay pa naman ako.
Syempre. Hahayaan ko ba namang mamatay ka? Sabay pisil sa
ilong ko.
Nakuuu. Bobolahin mo na naman ako. Hahaha! Tara, baba na
tayo.
Tara. Automatic na hinawakan niya ang kamay ko at ni-lock ito sa
kamay niya. Sweet. :)
Pag-dating namin sa canteen, natigilan ako kasi nakita ko si Drei. Eh, hindi
naman yun bumababa sa canteen, unless pinilit ko siya.
Saab. Tara na, bumili na tayo. Naalis yung tingin ko kay Drei nung
nag-salita si Aldrin.
A-Ah. Oo. Sorry. Yun lang ang nasabi ko. Parang nairita siya nung
nakita niyang naka-tingin ako kay Drei e.
Habang nasa pila kami at naka-focus ang tingin ni Aldrin sa menu,
panakaw akong lumingon kay Drei.
Nagulat ako nung nakita kong marami siyang binili, pang-dalawang tao.
Di naman siya nanli-libre ng iba bukod sakin eh..
Ah, baka gutom siya ngayon.
Feeling ko, napa-lingon siya sakin kaya napa-iwas ako ng tingin at sakto
namang gumalaw na rin yung pila.
Ang hirap sa feeling nung alam mong may hindi pumapansin sayo.
Basta ang alam ko, kumirot yung dibdib ko nung nalaman kong halos
makapatay na siya.
At bumigat nang sobra yung dibdib ko nung narinig ko na yung dati
niyang girlfriend ang dahilan. Bakit? Bakit ganito?
Oh my gosh. I guess, may proof na yung mga pinagtsi-tsismisan
natin! Tingnan niyo!
Agad naman naming tiningnan yung tinuturo ni Phoebe sa labas ng room.
Walking on the corridor, side by side, were my BEST FRIEND and his EXGIRLFRIEND.
Lalo pang bumigat yung dibdib ko nung nakita kong hawak ni Daphne
yung ilan sa mga biniling pagkain ni Drei. Para sa kanya pala yun.
Sila na ba ulit? Wow ha. Rinig kong sabi ng mga kaklase ko na lalo
pang nagpa-sama sa nararamdaman ko.
Ano to?
12th
SAABs POV.
Tumunog ang bell at pumasok na ulit kaming lahat sa classroom.
Hindi ko maintindihan. Ano ba tong nararamdaman ko? Bakit nasasaktan
ako?
Nag-simula na ulit ang klase at talagang lumilipad ang utak ko.
Naguguluhan talaga ako.
Ah, siguro kasi hindi na ako yung kasama ni Drei. Siguro kasi bestfriend
nya ako, tapos iba na ang kasama niyang ginagawa yung ginagawa namin
dati. Masakit talaga yun, di ba?
ANO BA?! Nagulat ako nung marinig kong sumigaw si Aldrin. Hindi ko
man lang namalayan na nasa may gate na pala kami ng school.
H-ha?
Iniisip mo na naman ba yung DREI na yon? Nakita mo lang na
may kasamang babae, nagka-ganyan ka na? Ano ba to, gag*han
ha, Saab?!
Sobra akong nagulat sa biglang pagta-taas ng boses ni Aldrin. Mas malala
pa to sa mga nakaraang pagta-talo namin.
A-ah, hindi naman sa ganun, ano ka ba! Hinawakan ko siya sa
braso niya, pero tinabig niya lang ang kamay ko.
Babe... Hindi niya ako tiningnan at nag-lakad siyang palayo sa akin.
Ulit.
Kausapin mo na lang ako kapag nakapag-isip ka na. Sabi niya
sakin, walang emosyon.
Halos ganun yung naramdaman ko noong nagdu-duda ako kay Aldrin. Mas
malala nga lang to, kasi siguro harap-harapan kong nakita.
Eh, teka. Bakit ba ako nagkaka-ganito? Iba si Drei.. Iba siya kay Aldrin..
Napa-takbo na lang ako nun.
Napa-higa kaagad ako sa kama, at tumulo kaagad yung mga luha ko.
Ayoko ng pakiramdam na to.. Ayoko talaga. Ayoko na ganito ang epekto
ni Drei sa akin.
13th
DREIs POV.
Akala ko, bato na ako.
Basta ang alam ko, nagpapaka-tanga ako sa isang babae na nagpapakatanga rin sa iba. Galing no? Tangahan lang?
Dati pinagtatawanan ko lang yung mga nasa ganitong sitwasyon e.
Nakakatawa naman talaga. Alam na ngang may syota, yun pa ang
gugustuhin. Alam na ngang may mahal na iba, mamahalin pa rin. Martir
lang. Nakaka-g*go.
Tapos mangyayari rin pala sakin? Ilabas niyo nga yang tinatawag niyong
kupido at papaslangin ko. Pana ng pana, duling naman.
At ako? Ako na hinahabol ng sandamakmak na babae?
Ako na naka-sampal na ng maraming babaeng nagtangkang humalay
sakin?
Ha! Kalokohan.
Kaya nga hinahayaan ko lang siya e. Hinahayaan ko lang siyang magpakamartir. Hinahayaan ko lang siyang ituring ako bestfriend niya. Bestfriend
LANG.
Yung g*gong syota niya naman, Pweh!
Akala mo kung sino. Kung hindi lang dahil kay Saab, matagal ko nang
napa-tikim yun e. Ang angas.
Itong si Saab naman, ang bilis bumigay pagdating sa Villarbang yun!
Konting drama lang nung hayop, maya-maya kinikilig na naman!
Ano ako, panyo niya? Tuwing iiyak siya ako ang sasalo ng luha niya?
Oo, baduy. Nakakadiri. Nakakasuka.
Tahimik kami nun, walang umiimik. Aalis na sana kami, pero nagulat ako
nung may yumakap sa likod ko.
Ayokong hayaan ang sarili kong mahulog nang sobra. Ayokong maging
t*nga nang dahil lang may nararamdaman ako sa kanya.
Hindi naman ako maka-gawa ng paraan para makuha siya, kasi masyado
siyang nakakapit sa lalaking yun.
Pero ako si Andrei Laroza e. Hindi yan matatabunan ng pagka-martir ko
ngayon.
Kilala ako sa pagiging pala-away ko, walang tinatanggihang laban at
walang sinusukuan.
14th
SAABs POV.
The subscriber youre calling is busy at the moment. Please try your call
later. **
*sigh*
Babe... Nasambit ko, kasabay ng pag-tulo ng luha ko. Kahit na akala
ko, naubos ko na sila sa kakaiyak ko. Hindi talaga sinasagot ni Aldrin ang
mga tawag o text ko.
Oo, ilang araw at gabi na akong umi-iyak.
Stress, depression at frustration. Yan ang mga dahilan.
Pakiramdam ko, hindi lang si Aldrin ang nawala sakin e. Pati si Drei.|
Langya. Akala siguro ng iba, ang landi-landi ko na. Kasi, pareho ko silang
hinahanap. Pareho akong nasasaktan nang dahil sa kanila, at higit sa
lahat, ayokong may mawalang ni isa sa kanila.
Alam kong para na akong sirang plaka rito.
Ano bang nangyayari? Ano bang ginagawa ko? Ano bang iniisip ko?
Alam ko kasing sa nangyayari na to, hindi lang sarili ko ang nasasaktan
ko.
Kundi pati yung dalawa sa mga taong pinaka-pinapahalagahan ko.
Aware naman ako sa naf-feel ko kay Drei e. Halos ganito rin yung
naramdaman ko kay Aldrin noon..
Pero.. Hindi ko kayang bitawan si Aldrin.. At alam kong yun ang tamang
gawin. Mahal ko siya e..
Pero nagulat ako nung may bumusinang motor sa likod ko. Halos mahagip
na ako, kaya napatumba ako at napa-sigaw sa sakit ng pagkaka-bagsak ko
sa semento. Nag-sugat pa yata yung bandang siko ko kasi yun yung
naging suporta ko para hindi ako bumagsak nang diretso.
Ano ka ba!! Wala lang yun! Hindi pa ba sapat para sayo na ikaw
yung MAHAL ko? Hindi mo ba ma-realize yun??
Sige, sabihin nating mahal mo ako. Ang tanong, AKO lang ba ang
mahal mo?? HA?
Sa sinabi niyang yun, hindi ko na napigilan ang sarili ko at nasampal ko
siya. Nasagad na kasi yung pasensya ko eh..
Ganyan ba kababaw yung tiwala mo sakin, ha, Aldrin? Bakit? Sa
tuwing kasama mo ba yang si Mashi, pinapansin ko? Kapag may
katext kang iba habang magkasama tayo, at kapag tulala ka kahit
mukha na akong t*nga kaka-imik sayo, nagre-reklamo ba ako?
Grabe naman Aldrin!!!
Mukhang natulala siya sa sinabi ko. Ginamit ko yung time na yun para
makapag-labas ng saloobin ko, wala na akong pakialam kung ang sagwa
pakinggan ng pagsasalita ko dahil sa tuloy-tuloy na pag-hikbi ko.
Sabihin mo nga, kelan ako nag-selos sa iba? Kelan kita
pinagbawalang lumapit sa iba? AT KELAN KITA PINAGBAWALANG
MAGKAROON NG BESTFRIEND NA BABAE? Naisip mo ba yun?
Utang na loob, give and take naman, Aldrin! Wag naman yung
ako lang palagi ang nagpa-pasensya at nag-papaubaya!! Babae
ako, Aldrin. May feelings din ako!! A-at kung pinagdu-dudahan mo
yung pagma-mahal ko sayo..
Napa-kagat labi ako. Nasimulan ko na yung sentence.. Itutuloy ko ba?
Kung sabihin niyang Sige.. Makakayanan ko ba?
15th
ALDRINs POV.
Nung nakita ko yun, dun ko na-realize kung gaano ako naging g*go nitong
mga nakaraang linggo/buwan.
Noon, nangako ako na hindi ko siya sasaktan..
Na lagi ko siyang pasasayahin, at hinding-hindi paiiyakin.
Pero ngayon, sobra siyang nasasaktan nang dahil sakin. Ive been such a
jerk.
Hindi ko rin maintindihan eh.
Mahal ko naman si Saab.
In fact, sobra akong nagse-selos dun sa bestfriend niya.
Lalot halata ko naman na may gusto rin yun kay Saab.
Kaya gumawa ako ng paraan para ma-realize ni Saab na ayaw kong
mawala siya sakin. Na gusto ko, sa akin lang siya.
Nilapit ko ang sarili ko kay Mashi. Inisip ko na baka kung sakaling makita
kami ni Saab na magkasama palagi, magse-selos siya..
At mararamdaman niya rin yung nararamdaman ko kapag nakikita ko
silang mag-kasama nung bestfriend niya.
Pero na-disappoint ako sa resulta noon. Para kasing wala lang sa kanya.
Parang, okay lang kahit may kasama akong iba. Kaya itinuloy ko lang.
Hanggang sa mukhang masyado na akong napalapit kay Mashi.
Kapag badtrip ako, siya yung tinatawagan ko.
Kapag may gusto akong puntahan, siya yung niyayaya ko para samahan
ako.
Alam kong mahirap nang paniwalaan yung mga sinabi ko.. At mahirap na
ring mag-tiwala dahil sa mga ginawa ko.
16th
SAABs POV.
Nakaka-panibago.
Nakaka-panibago yung pinapakitang ugali ni Aldrin ngayon.
Lahat ng atensyon nya, sa akin naka-tuon. Masyado siyang mabait, sweet
at maaalalahanin. Ngiti lang din siya nang ngiti..
Oo, alam kong dapat masaya ako ngayon, pero..
AH! Nevermind. Syempre masaya ako no! Talagang nagba-bago na siya
para sakin. Effort talaga siya.
Simula sa pag-sundo sakin kaninang umaga, pagda-dala ng LAHAT ng
gamit ko, pags-serve ng lunch at ngayon na pauwi na kami, siya na raw
ulit ang magda-dala ng gamit ko.
Sigurado ka? Kaya ko naman e.. May backpack kasi ako tapos
filecase..
Oo naman, basta para sayo!! Naka-ngiti niyang sabi tapos lumabas
na siya ng room. Napa-ngiti na lang din ako.
Nabigla ako nang patakbong dumating si Mashi sa classroom. Medyo
naging awkward yung pakiramdam ko.
kasense-sense na bagay.
Fudge. I missed you so much! Natigilan ako sa pag-tawa ko nang
marinig ko yan sa kanya. Feeling ko nga, nanlaki mata ko e. Ngumiti lang
siya sakin.
Yung totoong ngiti. Na-miss ko yun.
Takte, pare. NAG-ENGLISH KA!!!! Sabi ko, kasi sobrang speechless
ako. Though, sobrang saya ko at sobrang naa-appreciate ko yung sinabi
niya.
Hindi, Sabrina. Intsik yun, intsik. Lintek ka. Mas lalo akong napahagalpak nun. Ang lutong kasi ng pagkaka-sabi niya, tapos super pokerface.
Wag mo sabi akong tawaging Sabrina! Its, SAAB!
SAAB mo mukha mo! Arte neto. Tss. Binatukan ko siya.
Oh, oh. Bubugbugin mo na naman ako? Pasalamat ka, na-miss
kita! Sabi niya, na halatang nagpi-pigil ng tawa.
Eeeeeh. An-sweet mo naman.. Sige na nga. Na-miss na rin kita.
Ngiting-ngiti kong sabi sa kanya.
Ew. Kadiri. Sabi niya. HAHA. Ang cute.
Kadiri raw. If I know, kinikilig ka na dyan kasi katabi mo na
naman ang crush mo. Sabi ko sa kanya.
Oh? Asan? Hala? Asaaan? Umarte siyang nagpa-panic, tapos
tumingin pa sa ilalim ng desk.
Kainis to! Basag trip! Napa-pout na lang ako.
Tss. To namang panget na to. Tampo kaagad. Basta. Welcome
back, dude. Sabi niya.
Matagal siyang hindi nag-reply nun. Nainip ako kaya nag-bihis na muna
ako. Pa-suspense naman ng lalaking to. -___Pero nung nabasa ko na kung ano yung sinasabi niya, hindi ko
maipaliwanag yung naramdaman ko.
17th
SAABs POV.
Weeeeeee!!
Ang saya naman.
Ayos na kami ng boyfriend ko, tapos ayos na rin kami ng bestfriend ko!!
These past few days, nagkaka-usap na naman sila nang maayos.. medyo
nawawala na yung tensyon tsaka awkwardness kapag magki-kita kami.
Ewan ko ba pero..
Saglit lang Dre.. Sumenyas lang siya ng Shupi. -__Pag-tingin ko sa phone, si Aldrin pala. Sinagot ko na. Hindi na ako lumayo.
Si Drei lang naman ang katabi ko eh.
Hello, babe! Bati ko.
Hi, babe! Musta ka dyan? Sino kasama mo? Napa-lingon ako kay
Drei non, nakita kong nakatingin din siya..
Or naka-glare siya sakin? Umiwas kaagad siya ng tingin eh.
Ah. Okay naman ako. Katatapos lang kumain. Kasama ko si Drei.
Asan ka na?
Matagal siyang hindi sumagot. Kinabahan ako. May mga kaluskos kasi
akong narinig.
Hello? Hello! Aldrin?
Nagulat ako ng sobra nung may nagtakip ng mata ko. Syempre,
kinakabahan ako dahil hindi sumasagot si Aldrin!
Andito na ko, babe. Naka-hinga ako nang maluwag nung narinig ko
yun, swear!
Nakakainis ka! Kinabahan ako dun!! Sabi ko. Umupo na siya sa tabi
ko.
Hahaha. Sorry. Sinurprise lang kita.
Tse. Haha. Kumain ka na? Gusto mo ba
Alis na ko ah. Bigla na lang sabi ni Drei, tapos walang pasabing
umalis na lang sa table namin.
18th
DREIs POV
Psh. Badtrip. Sa harap ko talaga magla-lampungan? Nananadya yata yung
Villarbano, este Villarba na yun e.
Antayin niya lang. Pag ako, naka-hanap ng tyempo. Ingungudngod ko siya
sa lababo. Fliptop, dude.
Lalo pang sumama ang mukha niya. Napa-tawa naman ako. Napa-tawa na
rin siya.
Uhm. Nakapag-lunch ka na? Tanong niya.
Galing akong canteen eh. Malamang, di ba? Nawala na naman
yung ngiti niya. Expert ko talagang mambara. Hahaha.
Ay. Okay. Tatalikod na sana siya nun, pero pinigilan ko siya.
Hep hep. Pikon mo naman e. HAHA.
Eh ikaw e! Kinakausap kitang matino!! Nakakainis! Nagulat ako
kasi seryoso pala siya. Nakalimutan ko. Si Daphne nga pala siya.
Seryosong tao. Ang iniisip ko kasi.. AH. EWAN.
Di ka pa ba nasanay sakin? O siya. Sorry na. Kumain na ako.
Okay na?
Huminga muna siya nang malalim, at tsaka ngumiti nang malapad. Hala.
Okay! Uhm. Pwedeng samahan mo ko? Gutom na ko e. Dont
worry, ako magba-bayad. Samahan mo lang ako.
Naka-ngiti niyang sabi.
Bakit, sino ba may sabing ili-libre kita? Osiya. Tara. Nakita kong
nawala ng konti yung ngiti niya. Ops.
Nag-lakad na kami pabalik sa canteen.
Anak ng hipon. Lumayas nga pala ako dun kasi may maka-bulag at makabinging tagpo doon. Sus.
Ako? Matatakot? Pwet nila.
Pagpasok namin ulit ni Daph sa canteen, diretso lang ang tingin ko.
Oo, gago ako. Pero tao ako. LALAKI ako. Nakaka-ramdam din ako ng selos.
At hindi ako t*nga para titigan pa sila kahit nagse-selos na nga ako. Ano
ako? Suicidal? Tss.
Sinamahan ko bumili nang pagkain si Daph. Ang tipid talaga kumain nito.
Lunch na niya ang isang sandwich, isang saging at isang boteng tubig.
Buhay pa ba to? Baka zombie na pala to, hindi pa nagsa-sabi.
Hindi katulad nung isang babaeng kilala ko. Daig pa ang patiner kung
kumain. Yang kinain ni Daphne ngayon, appetizer niya lang. Bibili pa yan
ng kung anu-ano tapos..
Eh bakit siya na naman? IMBA. Tama na nga.
Uhm. Andy.. I have something to ask. Sabi ni Daphne pagka-upo
namin.
O? Sabi ko habang umiinom ng softdrink.
Uhh. Wala ka pa namang girlfriend di ba?
Muntik na akong mapa-buga nun. Hindi naman sa nagulat ako, pero
nagulat nga ako. BA. Gulo ah.
Tss. Ano yung girlfriend? Pag-kain ba yun? Sabi ko.
ANDY NAMAN EH!
OO NA! PESTE. WALA!! Napa-lakas ang boses ko no. Tinginan yung
mga tao. Pake ko ba. Batas ako.
Ohh. How about that Saab girl? Sabi niya, sabay nguso kay Saab.
Bakit parang may iba akong naaamoy sa usapang to.
Ano? How about that.. Sabon? Maang-maangan ko.
Oh my gosh, Andrei. Medyo mukhang galit na siya. HAHA.
Meron ka no? Tss. O, ano namang meron sa babaeng yun?
Hey ANDY, Ang sarap nung food no? Nabusog ako, grabeee!!
Thanks for your company!! Sabi ni Daphne, malakas.
19th
DREIs POV
HAHAHAHAHAHAHAHA. Tawa lang ako nang tawa, habang yung
kaharap ko yung kilay halos mag-dikit na.
Bakit ba wagas ka maka-tawa HA! Im offering you a very
appealing plan, for cheeses sake, Andrei!! Pasigaw niyang sinabi
yan. HUWAW. Inglis.
TAE MO! Dont english-english me, you duck! HAHAHA. Ngumuso
lang siya. Grabe. Tawang-tawa kasi ako sa mga sinabi niya.
UGH. Ano? Papayag ka ba, o papayag ka? Sigaw niya.
Sus. Nag-bigay pa ng pag-pilian. Bahala ka sa buhay mo. Paki ko
ba sa plano mo. -__-
I guess thats a yes. Ngumiti naman siya na para siyang nanalo sa
kung saan, at ini-abot ang kamay niya sa akin.
Oh, ano yan? Nanli-limos ka? Yuck ha. Sabay ismid ko.
Yeah, whatever. Siya na mismo ang kumuha sa kamay ko, at nagkamay kami. Ano raw? Puro kamay. -___- Its a deal, then. O, sige.
May class pa ako. See you, partner Kumindat siya at lumayo na.
Napa-tawa na lang ako nang mahina.
D-Drei.. Mahina niyang sabi. Tumigil ako, pero hindi ako lumingon.
Oh, bakit? Sabi ko. Naisip ko, baka mamaya naka-tingin yung syota
niya. Tss. Kainit ng ulo -__-.
Oh. Baka.. Baka makita ka ng BABE mo. Labas sa ilong na sabi ko.
Ah. Hayaan mo na yun. Nagulat ako sa sinabi niya.
HAYAAN ko na raw?
Nung napatingin siya sakin, para bang na-realize niya kung ano yung
nasabi niya. Mukha siyang nagulat.
A-ah! Nasa CR si.. Si Babe eh. Haha. Uhm.. E.. Si Daphne? Bakit..
Hindi mo kasama? Tumingin siya sa malayo pagka-sabi niya noon.
Hmm.
May klase na kasi e di ba? Ikaw.. Kayo? bakit andito pa kayo?
Ah..Eh, Di namin namalayan na time na eh. Haha.
Ah.. Natahimik kami pagkatapos nun.
20th
Saabs POV.
Ang t*nga ko.
Yun ang sinasabi ko sa sarili ko habang tumatakbo ako papa-layo kay Drei.
Ano bang ginawa ko? Ano bang ginagawa ko? Bakit ko ginawa yun? Bakit
ko nasabi ang mga yun?
Gulong-gulo na ako sa sarili ko. Aware naman ako sa nangyayari sa akin
pero.. Hindi yon pwede!! Baka naman nabi-bigla lang ako, o kaya sobra
ko lang na-miss si Drei kaya ganito ako.
Nung nakita kong magkasama sina Daphne at Drei.. Ewan ko ba. Parang,
nai-inis ako. Naga-galit pa ako. Tingnan mo nga naman. Pareho palang
letter D ang names nila. Psh. Eh ano naman?
Eh teka. Bakit ba napaka-big deal non sa akin?
Ano bang nangya-yari? Ano to?
Selos ba to? HA? Bakit naman ako magse-selos?
Ah. Oo. Selos, kasi bestfriend ko si Drei. Tapos ngayon, mas madalas na
niyang kasama si Daphne.
Sh*t. I cant convince myself.
Kahit ano pang sabihin ko, may kung anong nag-sasabi sa sarili ko, sa
loob-loob ko.. na.. Gaga! SELOS yan, to the truest deepest meaning of
the word, S-E-L-O-S!!
Nawala ako sa wisyo nun. Nung lumabas sila sa cafeteria.. Feeling ko nga
talagang naka-taas na yung kilay ko. Paano ba naman! Kung maka-smirk
yung Daphne na yun! Akala mo kung sinong maganda!
Well.. Maganda naman nga.
Nakita kong umupo sila sa isang bench sa may fields. Talagang hindi pa
nakuntento sa naging usapan nila dito sa cafeteria? Kelangan may Part 2?
Sa labas? Sila lang? Private talk?
Aaaaaargghh!! Bigla kong nasabi. Nagulat si Aldrin. Ooops. Kasama
ko nga pala siya. :/
Huy. Okay ka lang, Babe? Tanong niya.
Ah! Yes B-babe. Sorry.. May ini-isip lang. Pagka-sabi ko nun, napatingin ako sa labas.
Ayun. Tumawa na naman si Drei. May kung anong kumirot sa dibdib ko.
Natauhan ako ulit nung nakita kong umalis na si Daphne. Patayo na rin si
Drei.
Ah. Hayaan mo na yun. Biglang lumabas sa bibig ko. Nagulat din ako
sa sinabi ko, kaya dinagdagan ko kaagad. A-ah! Nasa CR si.. Si Babe
eh. Haha. Uhm.. E.. Si Daphne? Bakit.. Hindi mo kasama?
Tumingin na lang ako sa malayo. Hindi ako maka-tingin sa mga mata niya.
Nasa CR? Wow. Saan nanggaling yun. Na-Badtrip sa akin si Aldrin e. :///
May klase na kasi e di ba? Ikaw.. Kayo? bakit andito pa kayo?
Sabi niya.
Ah..Eh, Di namin namalayan na time na eh. Haha. Yun na lang
ang sinagot ko.
Ah.. Natahimik kami pagkatapos nun.
H-ha? Ahhh.. H-Hayaan mo na! Sige, una na ko. May klase na.
Bye! Wala na akong maisip. Nahihiya rin ako sa pinagagagawa ko.
Ikinahihiya ko rin ang sarili ko. Feeling ko, ang sama-sama ko.
Bakit? The moment na tumakbo ako papalayo.. May na-realize ako.
Mahal ko si Aldrin. Alam ko yan, boyfriend ko siya eh.
Pero si Drei... Tingin ko..
21st
SAABs POV.
Isang linggong walang tulog.
Yan ang bunga ng pagka-realize ko sa totoong nararamdaman ko.
Una na don yung guilt eh.. Feeling ko.. Two-timer ako. Feeling ko, ang
sama-sama ko. Totoo palang pwede yun ano?
Yung magma-mahal ka pa ng iba kahit may mahal ka na? Akala ko kasi,
lokohan lang yun. Akala ko, kat*ngahan ang tawag dun.
Kasi.. May boyfriend ako. Alam niyo naman yung point ko di ba?
Natigil yung pagi-isip ko nung may marinig akong nag-door bell.
Ah, siya na siguro yun.
Saab, Si Aldrin nandito na! Sigaw ng Mama ko. Agad naman akong
nag-ayos at pumunta sa sala. Nandun siya.
Tahimik na naka-upo, naka-tungo. Nasaktan ako sa nakita ko.
Sorry... Babe, sorry talaga.. Yun kaagad ang lumabas sa bibig ko.
SORRY. Kasabay nun, napa-iyak na ako. Kaya dinala niya ako sa garden.
Nasa loob kasi si Mommy, baka makita pa akong umi-iyak.
Shhh. Tama na. Okay na. Niyakap niya ako at hinagod yung likod ko,
pero mas lalo lang akong na-iyak.
Babe! Bakit ka umi-iyak? Hala! Sorry! Sorry talaga Babe.. Oo.. I..
I promise! Niyakap ko na lang siya kasi hindi ko na rin alam ang
sasabihin ko, at na-iyak na rin ako ulit.
Paano ba kami umabot sa ganito?
Napaka-simple lang naman ng sitwasyon ah?
Mahal ko siya, mahal niya ako. Boyfriend ko siya, Girlfriend niya ako..
Oo, alam kong may mga pagku-kulang sa akin si Aldrin. Marami siyang
imperfections, marami siyang flaws.. At madalas nasasaktan niya ako.
Pero lahat yun, parte ng pagkatao niya e. At nung sinagot ko siya, alam
kong tinanggap ko na ang buong pagkatao niya. Kaya nga tumagal kami
nang ganito e. Ayokong maging cheater. Ayokong saktan si Aldrin.
Ayokong sayangin yung ilang taong pinag-samahan naming dalawa..
Ayokong maging unfair. Ayokong gawing dahilan yung kaunting mga
pagka-kamali ni Aldrin para lang mag-hanap ako ng iba (pero hindi naman
ako nagha-hanap.. Di ba?)
Ayoko nang pakinggan yung selfish side ko. Yung side ko na nagsasabing.. Si Drei, mahal ko na si Drei. Ayoko. Please.. Ayoko.
I really love you, Saab. Sabi ni Aldrin, tapos hinalikan niya ako sa
noo, sabay punas ng luha niya. Okay, ang gay nun ah. Sorry, Babe.
Tara na sa loob. Pag-luto mo kong lunch. Pina-iyak mo kasi ako
eh. Sabi niya, then ngumiti siya nang makulit. Ang cute.
Ayun. Tingin ko naman.. Ayos na kami.
Mahal ako ni Aldrin at boyfriend ko siya. Responsibility ko na alagaan at irespeto kung ano man ang meron sa amin..
Yung kung ano mang naramdaman, nararamdaman ko para kay Drei..
Pipilitin kong alisin yun. Pipilitin kong kalimutan yun. Hindi ko alam kung
gaano na kalalim to. Pero hindi pwede.. hindi talaga pwede.. Ayokong
maging selfish ngayon..
Masyado ring mahalaga para sa akin yung relationship namin ni Aldrin. I
cant afford to risk that. Parang.. Kapag basta-basta ko na lang yun
binalewala, tinalikuran ko na rin ang halos kalahati ng buhay ko.
Sorry, Andrei.
21st
(Side Chapter: Aldrins POV)
Babe, wag mo kong iiwan ha..
Bigla ko na lang nasabi yun. Bastos man pero hindi ko na siya pina-tapos
sa sinasabi niya. Hindi ko rin naman kasi ma-intindihan e. Gulong-gulo rin
yung isip ko.
Nada-dala ako ng emosyon ko, una na doon ang TAKOT at Lungkot.
Hindi ko kayang mawala siya sa akin. Desperado na ako.
Saab, mahal na mahal kita, alam mo yan. Sana.. Sana hindi ka
mag-sawa sakin.. Kahit na ganito ako.. Pag-pasensyahan mo na
sana ako Babe..
Alam kong tumutulo na yung luha ko noon. Kabadingan bang maitu-turing
kapag umiyak ang isang lalaki?
Sa tingin ko hindi..
Kasi, eto yung patunay na seryoso kami sa isang bagay, o sa isang babae.
Saludo ako sa mga lalaking umiiyak para sa girlfriend nila. Para sa akin,
mas matapang yun.. Kasi, kaya nilang ilabas yung nararamdaman nila.
Hindi sila nata-takot na magmukhang tanga, wag lang mawala yung
minamahal nila.
Ayokong mawala siya sakin.. Hindi ko kaya..
Sorry sa lahat ng nagawa ko sayo, Saab. Sorry kung noon.. I
mean, sorry kung napaka-raming beses na kitang nasaktan. Sana
mapatawad mo pa ako.. hindi ko kaya kung mawa-wala ka sa
akin.. Alam kong g*go ako, at inaamin ko naman na noon, medyo
nadadala ako.. Pero pangako mahal talaga kita. Ikaw lang.. Sana..
Sana maniwala ka sa akin..
Kailangan siguro marinig niya lahat ng gusto kong sabihin. Kahit mag-
Totoo pala na malalaman mo lang ang halaga ng isang tao kapag unti-unti
nawawala na siya sayo.
Ina-amin ko. Nag-loko talaga ako noon.. Sabihin na nting.. Nag-two time
ako. Gago kasi ako e. Hindi ako na-kuntento. Nasaktan ko siya.
Pero wala na yun! Si Saab na lang talaga. Lumipas na yun e! Hindi ko na
nga sinabi kay Saab kasi.. Kasi ayokong magalit siya. Ayoko talagang
mawala siya sakin. Fling lang naman yun e.. Hindi kasing seryoso ng
pagmamahal ko kay Saab.
22nd
DREIs POV.
My gosh! This is becoming soooooo long and boring, Andy! May
bago na akong crush, hindi pa rin natin nakukuha yung babaeng
yun? Baka mamaya nagka-boyfriend na ako, ikaw NGANGA pa
rin! Talak ng babae sa harap ko. Sino pa nga ba?
So anong plano?
Anak-ka-ng-tatay-mong-pato naman Daphne! Bigla-bigla kang
sumusulpot?!
Hindi pato ang tatay ko! At yun nga. Need some help? Hihi.
Ano bang.. dapat kong gawin? Subukan ko mag-seryoso.
Nasabi mo na ba kay Saab yan? I mean.. Confession?
Tss. Kelangan pa ba nun? Hindi pa ba halata?
Syempre kelangan nun no! Alam mo, kaming mga babae, kahit
pa nararamdaman namin na may gusto sa amin ang isang lalaki,
iisipin namin na wala lang yun hanggat sabihin mismo nung
lalaki! Ayaw naman naming maging asyumera, no!
Woo. Pakipot kamo.
Shut up! Oh. So first thing, CONFESS.
Bobo ka talaga, ha? May syota nga!
Eh mas BOBO ka! Magco-confess ka lang! Hindi ka pa manliligaw
or whatsoever! Atat! Apurado! Excited!
Tss. Andami namang dapat gawin! Eh nung naging tayo naman,
hinalikan lang kita, naging tayo na!
Hoy! Ang kapal ng pagmu-mukha mo ha! At please, mag-seryoso
ka naman!
....
Na-upo ulit kaming dalawa. Nakakapagod din makipag-talo sa babaeng
to. Masyado rin akong maraming iniisip.
Hindi naman kasi ako madrama at expressive na tao eh. Hindi ko alam
kung paano iha-handle to. Noon naman.. Wala akong pakialam sa iisipin o
mararamdaman ng ibang tao sa bawat bagay na gagawin ko eh.
Pero bakit ngayon.. Masyado yata akong conscious? Masyado akong takot
na masaktan siya..
Siguro.. Mahal ko na nga talaga.
Haay. Alam mo.. Hindi mo naman kasi kailangang gumawa ng
kahit anong bagay, sa totoo lang eh. Ang kailangan mo lang
gawin, sabihin mo sa kanya lahat ng dapat mong sabihin. Tapos,
siya na ang bahalang mag-desisyon dun. Kung sino ang pipiliin
niya. Trust me, the girl has feelings for you, too. Naguguluhan
lang siya kasi.. Siguro naiisip niya yung boyfriend niya. Nanghi-
Yun lang naman pala ang kailangang gawin eh.. Bahala na.
***
From: Daphne
Andy, you need to come here. NOW.
Makapag-utos, kala mo kung sinong senyora.
Sumunod naman ako. Ang sabi niya, nasa rooftop siya. Ano na naman
kaya ang ginagawa niya doon?
Wala kang karapatang pag-salitaan ako nang ganyan! Hindi mo
ako kilala! May narinig akong sumisigaw nung nasa may pintuan na ako
ng rooftop.
Siya.
Bakit? Hindi ba totoo? Kahit saang anggulo mo tingnan, what
youre doing is still CHEATING! Akmang sasampalin ulit siya ni Saab
pero napigilan niya. My dear, kahit ilang ulit mo akong sampalin,
walang mangyayari. Mas pinapatunayan mo lang sa akin na tama
ako.
Eh ano bang gusto mong gawin ko? Aminin ko na mahal ko siya?
23rd
SAABs POV.
Parang ayoko nang lumipas ang oras.. Ayokong matapos ang araw na to..
Yung pagkakataon na to..
Na maka-sama yung totoong mahal ko.
EPILOGUE
Cause this pain Im feelin wont go away, and today, Im officially missing
you~
Saab! Ano ba? Kanina pa kita tinatawag! Nagulat ako sa sigaw ni
Aldrin.
A-ah? Sorry! May ginagawa kasi ako, Babe. Tara na. Pinilit kong
pa-kalmahin si Aldrin. Bad mood siya eh.
Nitong mga huling araw, palagi siyang ganyan. Iritable, mainitin ang ulo.
Pinagpa-pasensyahan ko na lang.
Kasi nangako ako na hindi ko siya iiwan.
Tatlong taon na rin simula nung gu-mraduate kami ng college. We both
have stable jobs now. Pwede na nga kaming magpa-kasal kung
gugustuhin namin.
Pero ni minsan after graduation, hindi pa nao-open ni Aldrin ang topic na
yun sa akin.
Somehow.. May parte ko na nagpapa-salamat dun.. Pero tingin ko..
Darating at darating din kami sa puntong yun.
Ina-amin ko...
All those years, pinilit kong sumaya at ibalik lahat ng pagmamahal ko kay
Aldrin. God knows how much I wanted it all back.
But I simply cant. Para bang, naka-tali na ako sa isang taong ako mismo
ang nag-taboy papa-layo sa akin. Yung taong minahal ako, pero sinaktan
ko lang.
yung taong nag-taboy sa kanya. Ako yung pumili nito. Tapos ako rin ang
magma-makaawang balikan niya ako? At ngayon pa na araw na ng kasal
ko?
Simple lang naman kasi ang buhay eh, tayong mga tao lang ang
nagpapa-kumplikado nito.
We always choose the hard way, we always choose the path where we
would end up being hurt.
Hay, bahala na si Lord. Alam kong hindi niya ako pababayaan.
Saab, Dear? Nasa church na tayo. Na-tauhan ako nang tinawag na
ako ni Mama. Nakita kong maluha-luha na sila ni Papa.
We wish you both happiness forever. Tapos hinalikan nila ako
pareho.
I also wish myself happiness.
Nag-ready na kami. Tumunog na yung mga kampana. Nag-simula na ring
pumila yung mga aabay.
Nag-simula na akong mag-lakad, papunta sa taong maka-kasama ko
habambuhay.
Pag-pasok ko sa simbahan, na-mangha ako. Ang ganda talaga. Everything
is well-planned and organized.
It hurts to let go of our only princess. Sabi ni Papa.
Papa naman eh. Parang lilipat lang ako ng bahay!
Syempre, kasama mo na yung lalaking mahal mo.. Magsi-simula
na rin kayong bumuo ng sarili niyong pamilya..
Sa sinabi niyang yun, mas lalo akong na-lungkot.. Nakaka-lungkot isipin
na.. Hindi SIYA ang kasama kong bubuo ng pamilya.
I love you, I never stopped. I love you, my wife. Sabi niya pagkatapos ng kiss. Then we hugged. Nagpalakpakan ang lahat.
~Fin~