Fourierov Red: Sinteza
Fourierov Red: Sinteza
Fourierov Red: Sinteza
Fourierov red
~ x (t ) = ~ x (t + nT ), n Z Z
moe se aproksimirati trigonometrijskim polinomom: N ~ sinteza: x (t ) = a e j 1nt , n Z Z
3/129 /129
4/129 /129
~ x (t ) = X [n]e jn0t
~ xn (t ) = 2 An cos( 1nt + n )
Koeficijenti an Fourierovog reda obino se odreuju tako da se gornji red pomnoi s e jn 1t i integrira u osnovnom periodu T. Odatle izlazi Fourierov koeficient an
analiza:
an = 1 ~ x (t )e jn1t dt = X [n] T T/ 2
T /2
~ (t ) + bv ~ (t ) aU [n] + bV [n] au
x(t + ) X [n]e jn0t
x(t )e jm0t X [n + m]
5/129 /129
6/129 /129
T , m = n e jn 1t e jm1t dt = 0, m n T / 2
T /2
P=
+ 1 ~ 2 2 x (t ) dt = X [n] T T / 2 n=
T /2
( k )
n 0
K 1
* m
K , m = n (k ) = n mn 0,
7/129 /129
8/129 /129
Pri predstavljanju sloenih signala linearnom kombinacijom elementarnih signala, esto se upotrebljavaju ortogonalne funkcije. N N x(t ) ~ = ann (t ) = an n [k ] ili x[k ] ~ Koeficijenti an mogu se odrediti na temelju minimalne greke aproksimacije. Pogodna karakterizacija greke je integral ili suma kvadrata greke u danom intervalu. 2 N 1 k2 x[k ] ann [k ] = n=1 k1 k2 k1
n =0 n =0
+ [a11[k ] + a2 2 [k ]] Pri kvadriranju sumacije otpadaju mijeani lanovi zbog ortogonalnosti, tako da izlaze uvjeti ekstrema:
2
9/129 /129
10/1 29 10/129
2 x[ k ]2 [k ] + 2a2 2 2 [k ] = 0
11/1 29 11/129
12/1 29 12/129
2 n Kn 2 2 2 K 2 2 an n + n n funkcija kvadrat an Kn Kn
izlazi
n 2 n a K n n K Kn n
kako su sumandi nenegativni moe se zakljuiti da s veim N greke aproksimacije su sve manje.
13/1 29 13/129
14/1 29 14/129
a K
n
x [k ]
2 k
to predstavlja
a [k ]
n n n
x 2[k ] = an2 K n
k =1 1
15/1 29 15/129
16/1 29 16/129
Budui da su eksponencijale diskretne najvia frekvencija koja se moe jednoznano predstaviti je s n=N-1. Sve ostale nN mogu se nai meu onima iz intervala [0, N-1]. Meu svim eksponencijalama perioda N mogu se dakle nai samo N razliitih
g 0 , g1 ,, g N 1
= en [ k + rN ]
17/1 29 17/129
18/1 29 18/129
an = N 01
0
x[n] [k ] x[k ]e
* n
N 1
N 1 0
2 nk N
[k ] [k ]
n * n
Optimalni koeficijenti koji osiguravaju minimum sume kvadrata greke mogu se dobiti iz opeg izraza za razlaganje signala na ortogonalne nizove.
19/1 29 19/129
20/1 29 20/129
1 ~ ~ X [ n] = ~ x [ k ]e ; ~ x [k ] = X [n]e N 0 n =0 ine par izraza koji se nazivaju diskretnom Fourierovom transformacijom (DFT) Kako se vidi niz koeficijenata an je takoer ~ periodian niz tj. an = an+ N = X [ n] s periodom N: e j 2 kn / N e j 2 rNn / N = e j 2 kn / N . DFT povezuje N uzoraka jednog perioda periodikog signala s N uzoraka periodikog spektra. x [k ]. Koeficijent 1/N se nekad pridruuje izrazu za ~
N 1
2 nk N
N 1
2 j nk N
Pogreka aproksimacije Suma kvadrata greki VDFR-a ili DTFT-a se moe dobiti iz opeg izraza () i K n = N
e
k =0
N 1
2 k ( nm ) N
N , n = m = 0, n m
N 1 n =0
2 = x 2 [ k ] an N = 0. k =0
N 1
21/1 29 21/129
22/1 29 22/129
X [ n] = x[k ]e
k =0
N 1
2 nk N
= x[k ]W
k =0 N 1 k =0
N 1
nk
x[k ] = X [ n]e
k =0
N 1
2 nk j N
= X [n]W nk
W =e
2 N
Izvan podruja n[0, N-1] se nizovi signala i spektra ne ponavljaju. Izraz [k-i]modN znai da [k-i] treba dijeliti s N i sauvati samo ostatak. Da bi se preko cirkularne konvolucije stiglo na linearnu trebat e nadopuniti impulsima oba niza tako da period bude jednak cirkularnoj duini konvolucije. Za sluaj duine sekvencije M i N konvolucija e biti duine M+N-1.
23/1 29 23/129
24/1 29 24/129
Odziv sustava kao linearna konvolucija trai vie multiplikacija nego pretvorba u spektar oba signala pobude i odziva na uzorak mnoenjem spektara i inverzijom.
i =0
Parseval
N 1 2 ~ 2 ~ x [ k ] = X [ n] k =0 n =0 N 1
25/1 29 25/129
26/1 29 26/129
Pretpostavimo da je aperiodiki signal x[k ] dan jednim periodom signala ~ x [k ] , koji je periodian s N.
x [k ], - K k K ~ x[k ] = k K 0, N = 2 K +1
27/1 29 27/129
28/1 29 28/129
Kad K raste, razmak izmeu sekcija signala se poveava, te za K replike se udaljavaju u beskonanost. x[k ] = lim ~ x [k ] Vremenski Diskretni Fourierov red periodikog niza ~ x [k ] je:
~ x [k ] =
n= K j ~ X [n]e K
2 kn N
j 1 K ~ X [ n] = ~ x [ k ]e N n= K
2 kn N
29/1 29 29/129
30/1 29 30/129
Zamislimo da tom nizu uzoraka na slici spektra odredimo normiranu ovojnicu kontinuiranu periodiku funkciju, tako da vrijedi 1 X [n] = X (e j ) =n 0 N
X ( e j ) =
k =
x[k ]e
k =
jk
Slika prikazuje uzorke spektra i njihovu ovojnicu, koja je periodina s 2. Za vei N uzorci postaju sve gui.
X (e ) =n =
0
x[k ]e
jn0 k
31/1 29 31/129
32/1 29 32/129
U sumaciji imamo vrijednosti X (e j0k ) e j0k mnoene sa irinom 0 = 2 / N . Sumacija je pravokutna aproksimacija integrala. Kad N , K , = k0 , d = 0 , a suma prelazi u integral
x[k ] = 1 j jk X (e ) e d 2
33/1 29 33/129
34/1 29 34/129
Time smo dobili aperiodiki niz x[k ] kao superpoziciju eksponencijala ili sinusoida. Teinska funkcija je spektar
X (e ) =
j k =
x[k ] e
jk
x[k ] < .
pa zajedno sa integralom ini par koji se naziva vremenski diskretnom Fourierovom transformacijom VDFT (engl. Discrete Time Fourier Transform DTFT).
35/1 29 35/129
36/1 29 36/129
Svojstva DTFT
Linearnost
au[ n] + bv[n] aU (e ) + bV (e )
j j
Parseval
i =
Posmak
x[k i ] e ji X (e j )
i =
1 j 2 X (e ) d 2
Mnoenje
u[k ]v[ k ] = 1 periodina (e j )V (e j ( ) )d /U konvolucija 2 T 2
T /2
Konvolucija
u *v = u[i ]v[k i ] U (e j ) V (e j )
i =
37/1 29 37/129
38/1 29 38/129
Fourierova transformacija
Upotrebljava se za predstavljanje aperiodskih signala superpozicijom eksponencijala ili sinusoida. Moe se izvesti iz Fourierovog reda, tako da se aperiodski signal dobije kao granini sluaj periodinog signala, iji period ide u beskonanost. Slino kao kod DTFT
x (t ), -T / 2 t T / 2 ~ x(t ) = t >T / 2 0,
X ( j ) = x(t ) e j t dt
x(t ) = lim ~ x (t )
T
39/1 29 39/129
40/1 29 40/129
Funkcija x(t ) mora biti apsolutno integrabilna te imati konaan broj maksimuma i minimuma, tj. konaan broj diskontinuiteta u konanom intervalu.
41/1 29 41/129
42/1 29 42/129
Transformacija postoji za praktiki upotrebljive signale. Ima meutim signala kao to su stepenica i sinusoida koje nisu apsolutno integrabilne, ali se mogu predstaviti transformacijom, ako dozvolimo upotrebu impulsa u vremenskom i frekvencijskom domenu.
e jt j
T /2
=
T / 2
e jT / 2 e jT / 2 sin( T / 2) =T = Tsinc ( T / 2) jt ( T / 2)
43/1 29 43/129
44/1 29 44/129
Simetrija FT meu varijablama t i omoguuju lagano odreivanje odnosa izmeu signala i spektra. Ako je: x(t ) X ( j ) Tada je: X ( jt ) 2x( ) TR ( ) = Tsinc 2 ( T / 2) Dokaz slijedi iz izraza za x(t ) i zamjenom t
45/1 29 45/129
46/1 29 46/129
Kako smo ranije rekli sustav je skup operacija na ulaznom signalu da bi se dobio izlazni signal. Na temelju dosadanjeg zakljuujemo da se integralno vladanje sustava moe odrediti iz njegovog odziva na impuls (KS) ili uzorak (DS) ili pak iz frekvencijske karakteristike. Prema tome za linearne sustave imamo jo dva matematika modela.
Za razliku od mjerenja parametara sustava opisanog diferencijalnim jednadbama, mjerenje impulsnog odziva ili frekvencijske karakteristike je dosta jednostavno.
vrem. domena
frekv. domena
47/1 29 47/129
Svojstva FT (nastavak): frekvencijski pomak vremenska derivacija vremenska integracija frekvencijska derivacija frekvencijska integracija vremenska inverzija
vrem. domena
frekv. domena
48/1 29 48/129
Transformacije:
vrem. domena
frekv. domena
49/1 29 49/129
Transformacije (nastavak):
vrem. domena
frekv. domena
50/1 29 50/129
e j0t 2( 0 )
(t kT ) 0 ( n0 )
k n
0 = 2 / T
( n ) (t ) ( j) n t 2 2
t n 2j n ( n ) ()
periodiki signal
aperiodiki signal
Fourierova transformacija
VD
FD
x(t ) =
X [ n] =
~t 1 ~ ) e j ~ X ( j d 2
~t ~ ) = x(t )e j X ( j dt
aperiodiki spektar
Fourierov red
x[k ] =
jn0 k
n= N
1 X [ n] = N
k= N
x[k ]e jn0k
x[k ] =
X (e j ) = x[k ]e jk
k =
1 j jk X (e )e d 2
VD
FD
diskretni spektar
VD-vremenska domena
53/1 29 53/129
periodiki spektar
X [n]e
Papoulis
54/1 29 54/129
55/1 29 55/129
56/1 29 56/129
57/1 29 57/129
58/1 29 58/129
59/1 29 59/129
60/1 29 60/129
10
61/1 29 61/129
62/1 29 62/129
63/1 29 63/129
64/1 29 64/129
65/1 29 65/129
66/1 29 66/129
11
67/1 29 67/129
68/1 29 68/129
69/1 29 69/129
70/1 29 70/129
71/1 29 71/129
72/1 29 72/129
12
73/1 29 73/129
74/1 29 74/129
75/1 29 75/129
76/1 29 76/129
77/1 29 77/129
78/1 29 78/129
13
79/1 29 79/129
80/1 29 80/129
81/1 29 81/129
82/1 29 82/129
83/1 29 83/129
84/1 29 84/129
14
85/1 29 85/129
86/1 29 86/129
87/1 29 87/129
88/1 29 88/129
89/1 29 89/129
90/1 29 90/129
15
91/1 29 91/129
92/1 29 92/129
93/1 29 93/129
94/1 29 94/129
95/1 29 95/129
96/1 29 96/129
16
97/1 29 97/129
98/1 29 98/129
99/1 29 99/129
100/1 29 100/129
101/1 29 101/129
102/1 29 102/129
f* f* t
17
103/1 29 103/129
104/1 29 104/129
Uvjete ekvivalencije kontinuiranog i diskretnog signala dobivenog postupkom otipkavanja najlake je pratiti preko njihovih spektara. Neka signal f ima spektar:
F ( ) =
f (t)e
jt
dt.
105/1 29 105/129
106/1 29 106/129
T (t ) =
n=
Fne jn0t =
1 + jn0t e . T n=
107/1 29 107/129
108/1 29 108/129
Spektar F* otipkanog signala f * je periodino ponavljani spektar F kontinuiranog signala. Pretpostavimo da je spektar F frekvencijski ogranien F() = 0 za || > g. Razliite frekvencije tipkanja signala 0 = 2/T mogu u spektru F*() izazvati razliite rezultate zavisno od toga da li je 0 g > g ili 0 g < g odnosno: 0 > 2 g, 0 < 2 g.
0 > 2g 0
2
g F*()
0 < 2g
0 g 0
2
18
109/1 29 109/129
Zakljuak
Diskretni se signal moe smatrati ekvivalentnim kontinuiranom samo ako je mogue rekonstruirati izvorni signal f iz otipkanog f *, odnosno ako se iz spektra F* moe dobiti originalni F. Postupak rekonstrukcije pretpostavlja izdvajanje osnovne sekcije spektra filtriranjem. To e biti mogue nainiti bez pogreke samo ako je spektar F ogranien na g, te ako je frekvencija otipkavanja 0 > 2 g.
110/1 29 110/129
+ +
k =
j t
jkT
k =
k =
0 > 2g
111/1 29 111/129
112/1 29 112/129
Da bi se dobila osnovna sekcija spektra Fc odnosno po mogunosti F, potrebno je izvriti filtraciju F* s filtrom frekvencijske karakteristike Hr , Fc() = F*() Hr().
F ()
*
0 0 / 2
1 H r ( ) = 0
hr (t ) = 1 2
+
< 0 / 2 > 0 / 2
jt
Impulsni odziv je
Hr()
0 >2 g
Neka je frekvencija otipkavanja 0 > 2g, tako da unutar pojasa ponavljanja (0/2, 0/2), nema preklapanja sekcija spektra. 1 Tada je: F * ( )Hr ( ) = F ( ). T
H ()e
r
d =
1 sin0t / 2 . T 0t / 2
113/1 29 113/129
114/1 29 114/129
F ()e
jt
d =
T 2
f (kT)e H ()
r k =
jkT
jt e d.
T f (t ) = 2 f (t ) =
+
k =
f (kT) e
0 /2
0 / 2
j (t kT )
d,
k =
f (kT)
Iz gornjega izvoda slijedi da je kontinuirana funkcija f, koja ima frekvencijski omeen spektar (F() = 0 za | | > 0/2), jednoznano odreena svojim trenutnim vrijednostima u jednoliko rasporeenim trenucima tk = kT = 2 k / 0. Interpolacijska funkcija predstavlja impulsni odziv idealnog filtra.
19
115/1 29 115/129
116/1 29 116/129
hr(t)
hr(t)
117/1 29 117/129
118/1 29 118/129
Antialiasing filtri
Greka uslijed aliasinga = 2
F ()
0 /2
d.
h r( t )
Pred filtar
t
Interpol. filtar
119/1 29 119/129
120/1 29 120/129
Analognim pristupom moe se provesti diskretizacija kontinuranog spektra nekog signala Fd( ) = S{F( )},
Fd ( ) = F ( ) ( n) =
n=
+
Ako je funkcija f takva da je njeno trajanje 2tg < t0 nee nastupiti preklapanje (aliasing) u vremenu.
Izvorni signal moi e se dobiti pomou vremenskog otvora mnoenjem fd s idealnim vremenskim otvorom f(t) = fd(t) w(t)
Signal u vremenu fd koji odgovara otipkanom spektru, dan je s 1 + 2 fd (t ) = f (t + kt 0 ), t0 = . Otipkavanje spektra daje fd periodino ponavljanu funkciju f .
n=
F (n) ( n).
1 w(t ) = 0
t < t0 / 2 t > t0 / 2
+
W () = t0
sint 0 / 2 . t 0 / 2
F ( ) =
Kontinuirani spektar signala konanog trajanja (f(t) = 0 za |t| > t0/2) jednoznano je odreen svojim uzorcima na frekvencijama n = n.
n=
F (n)
sin ( n) / . ( n) /
20
121/1 29 121/129
122/1 29 122/129
Dimenzionalnost signala
Otipkavanje signala ponavljanje spektra s p = 0. (aliasing u FD) Otipkavanje spektra ponavljanje signala s Tp = t0. (aliasing u VD)
2
Dimenzionalnost signala
Uz specificiranu dozvoljenu greku aliasinga u FD i VD dobivamo Tp i p trajanje i irinu pojasa signala
potreban broj 2 NTT = Tp = NT uzoraka u VD p potreban broj uzoraka u FD dimenzija signala
NT =
Tp p 2 pTp
FD =
p /2
F ( ) d
2
2 F ( ) d
0
VD =
Tp / 2
f (t )
dt
N = p = N
2 f (t ) dt
2 0
relativna greka u VD relativna greka u FD Greke se mogu ocijeniti poznavanjem brzine opadanja signala i spektra za t > Tp / 2 odnosno > p / 2.
Dimenzionalnost signala je vana u teoriji, a ima direktnu primjenu u diskretnoj Fourierovoj transformaciji.
2 N = , Tp 2 Tpp NT = N = = Tp Fp . 2
123/1 29 123/129
124/1 29 124/129
k =
(t kT).
~ f (t ) =
m=
f (t mT )
p
~ f (t ) =
n=
F e
n
jnt
2 = . Tp
125/1 29 125/129
126/1 29 126/129
=e
2 nk N
2 nk N
+ j = Fn+lN e l =
2 nk N
izlazi
~ ~ Odnos izmeu uzoraka F fi (kT) = f (k ) n = F (n) u potpunosti je odreen tzv. diskretnom Fourierovom transformacijom (DFT). 2nk
N1 j ~ ~ f (k ) = F (n)e n=0 N
,0 k N1
21
127/1 29 127/129
128/1 29 128/129
,0 n N 1,
f(k)e
k =0
N 1
2kr j N
~ = F(n)e
k =0 n=0
N1 N1
2k(nr) j N
~ = F (n) e
n=0 k =0
N1
N1
2 ( nr ) k N
Suma eksponencijala po k daje za n = r + mN iznos N a inae 0, kako se moe zakljuiti iz izraza za sumu geometrijskog reda
N 1 j ~ ~ f (k ) = F (n)e n=0
2 nk N
,0 k N1.
f (k )e
k =0
N1
2kr N
Koeficijent 1/N se nekada pridruuje drugoj sumaciji koja se naziva inverznom DFT. Izrazi daju ~ ~ jednoznanu vezu izmeu nizova f (k ) i F (n) periodinih s periodom N.
} { }
129/1 29 129/129
22