Aller au contenu

ronxhe

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « ronxhe », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ronxhe ronxhes

ronxhe femrin (pus sovint eployî å pluriyal)

  1. (plante) plante ki dene les meumeures, et k’ a toplin des picas.
    • Cial pus hôt, inte les ronxhes et les rampioûles do trîxhe, li houvêye et l’ roytea gruzinèt leus djoyeus ramtaedjesHenri Simon, "Mès cwate moumints" (1907) (fråze rifondowe).
    • On n’ veyeut divins l’ vî tins
      Ki ronxhes et spenes
      A Salzene Asteure, c’ est tos beas djårdéns
      Fleurs et verdeures didins. Chales Werotte (fråze rifondowe).
    • Li té d’ foyes di ronxhe, c’ est bon po les catåres.
    • Dji m’ a dgreté ezès ronxhes. Motî Toussaint (fråze rifondowe).
    • Les meures vinèt so les ronxhes. Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
  2. boket d’ fier metou après on fi d’ clozeure, k’ agritche cwand on l’ djond.
    • Tot atchvalant les fis, gn a ene ronxhe ki s’ a planté dins l’ divins di m’ coxhe.

Ratourneures

[candjî]

Parintaedje

[candjî]

Mots d’ aplacaedje

[candjî]

Sinonimeye

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Li mot n’ est nén dins : E165

Ratournaedjes

[candjî]
ronxhe