Aller au contenu

pena

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje «pene» avou l’ cawete « -a ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
pena penas

pena omrin

  1. (antomeye des biesses) pårteye do coir des oujheas, des insekes ki lzî permete di voler.
    • Il a rcôpé les penas al poye. Motî d’ Bastogne (fråze rifondowe).
    • Li covresse rashonne ses poyons dizo ses penas
    • Waitîz çk' i gn a so m' bresse Ene djoleye palivole Avou cwate djaenes penas. Jacqueline Boitte (fråze rifondowe).
  2. (mot d’ mangon) pårteye d' ene cûte poytreye avou cisse pårteye di coir.

Ratourneures

[candjî]
  1. si fé rcôper les penas
  2. bachî les penas
  3. flaxhî des penas : divni flåwe, vî; mori.
    • Cwand l' djoû vénrè ki t' flaxhrès des penas, Gn årè des foyeus po rtourner t' djårdén; Mins si l' locet n' ramoenne ki des runins I serè stroet, soçon, ti bea waxhea. Reynolds Hostin (fråze rifondowe).
    F. battre de l'aile.

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]

Loukîz a : aiye