Aller au contenu

galantreye

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « galant », avou l’ cawete « -reye », calcaedje do francès « gallanterie ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
galantreye galantreyes

galantreye femrin

  1. manire d' arinner les cmeres avou respet tot lzî fjhant des mirlifitches.
    • S' ele vos fwait passer ene si doûce veye,
      Respondoz don pa l' galantreye;
      Håre et hote, el fåt pormoenner
      Sins ratinde k' ele våye dimander
      Henri Forir, L' awoureus manaedje (fråze rifondowe).
    • Et cwè l' galantreye ? On côp d' mwin s' i vs plait, Piére …Paul-Henri Thomsin, ratournant Li diâle è cwér, ine avinteûre di Bakelandt l’èspiyon di Napolèyon à Lîdje, 2009, p. 5 (fråze rifondowe).

Ratourneures

[candjî]
  1. dire des galantreyes

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :

Ratournaedjes

[candjî]
galantreye