edurer

Walon (Rifondou)

Bodje « dur- » ‎(« deur »), (avou candjmint d’ voyale), avou l’ betchete « e- » d’ ecloyaedje des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes; li minme tcherpinte egzistéve dedja e bodje « induro ».

Djin et tins	Codjowa
Cåzant Ind. pr. (dji, dj’)	edeure
Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs)	edurez
Cåzants Ind. pr. (nos, ns)	edurans
Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle)	edurnut
Cåzant Ind. fut. (dji, dj’)	edurrè
Cåzant D.I.E. (dji, dj’)	eduréve
Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’)	edeure
pårt. erirece (dj’ a, vos av)	eduré
Ôtes codjowaedjes	come durer

esse foirt (foite) po n' rén dire divant l' må.
- N' crindoz nén l' infleure
  D' ene grosse wesse ki vs picreut
  Åjheymint on l' edeure
  Vs n' avoz k' po nouv moes
  — François Barillié, divins Li camarad′ dè l'joie, 1852 (fråze rifondowe).
- Epoites tu, diss, li scret tourmint
  K’ a-st eduré l’ pôve enocinne,
  Ki ene shijhe si leya-st ewalper
  D’ on mådrea ki s’ dijheut d’ avance :
  « Djel kidurè sins fé les cwanses
  La k’ dji pôrè tot lyi haper »— Joseph Vrindts, ”Vîx Lîge” (1901), p.19, “Avâ l’ Aiwe” (fråze rifondowe).
- « Efant, cwand dj' a pretchî l' amour,
  L' ome a semé l' haeyeme e s' cour,
  Eritaedje des poennes k' on-z edeure. » — Louis Lagauche, "L' inmant", (1947), Simpe istwére, p. 151 (fråze rifondowe).
(tot cåzant å rvier) esse contin di.
- On-z edeure bén on ptit feu pa ç' tins la.

Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

esse foirt assez dvant on må