Aller au contenu

cocassî

Èn årtike di Wiccionaire.

Etimolodjeye

[candjî]

Bodje « cok » (avou les rîles di scrijhaedje do son K) avou l’ dobe cawete « -assî ».

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
omrin cocassî cocassîs
femrin cocassire cocassires

cocassî omrin

  1. (no d’ mestî) ome ki toûne les viyaedjes po vinde des oûs et des poyes (pacô, avou, do boure et do froumadje).
    • L' ome aveut ene hote sol dos, et i s' dijheut cocassî Gaston Lucy, dins Les Grignous (fråze rifondowe).
    • Come i s' î faleut atinde, ele s' a såvé avou l' cocassî Gaston Lucy, dins Les Grignous (fråze rifondowe).
    • Cwand l' cocassî et l' donzele s' ont sintou cwites et litches pal moirt des deus vîs, i s' ont vitmint maryî, pu il ont fwait l' cocasreye a grand Gaston Lucy, dins Les Grignous (fråze rifondowe).

Sipårdaedje do mot

[candjî]

Årdene nonnrece (Simwès), Bote di Djivet

Ratournaedjes

[candjî]
onk ki vind des poyes et des oûs