Aller au contenu

abé

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : åbe, Åbe, -åbe, âbe.

Etimolodjeye

[candjî]

S’ i gn åreut ene sakî ki sepreut cwè åd fwait di l’ etimolodjeye di « abé », el pout stitchî vaici.

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
abé abés

abé omrin

  1. tite diné å mwaisse-moenne ki diridje ene abeye.
  2. no metou divant l’ no d’ on curé.
    • C’ est l’ abé Mouzon k’ a enondé l’ walon e scole dins l’ Lussimbork.
  3. no po-z atôtchî u po djåzer ces djins la.
    • L’ abé n’ serè nén la po l’ Libråmonissime di ciste anêye chal.

Ratourneures

[candjî]
  1. esse ofice d’ abé: gn aveur bråmint a boere et a magnî

Parintaedje

[candjî]

Ortografeyes

[candjî]
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :

Ratournaedjes

[candjî]
tite diné å mwaisse-moenne ki diridje ene abeye
c’ est ofice d’ abé