Aller au contenu

ålea

Èn årtike di Wiccionaire.
Loukîz eto : aléa.

Etimolodjeye

[candjî]

Tayon-bodje vî hôt almand « ahsalal », çou ki dene on mot avou l’ cawete « -ea », racuzinåve avou l' almand « Achsel » (sipale).

Prononçaedje

[candjî]

Sustantif

[candjî]
singulî pluriyal
ålea åleas

ålea omrin

  1. baston k' on stitche e tere po s' alignî.
  2. baston.
    • Colas rintere (…) avou les deus ptits, Françwesse et Ziré, k' ont les mashales fene rodjes, on grand ålea d' poes al mwin, e criyant: « Tchawe-sori, passe par ci, t’ årès do pwin rosti et del pixhete di canari, po t’ rafrexhi ! » Joseph Calozet, Li bracnî, p. 20 (fråze rifondowe)..
  3. (mot des cotlîs) grande pîce metowe come astoca po les poes, les feves; coxhe di beyôle ki sieve pareymint.
  4. (tchesse) grande stocasse pietche po poirter on djibî a deus djins.
    • On-z aloye les cwate pates eshonne e rdressant l' tiesse po k' ele ni trinne nén al tere; on passe èn ålea inte les pates, on l' mete a spale et hay daday sins brut après Nåwinne Georges Pècheur (fråze rifondowe).

Sinonimeye

[candjî]
baston po tni les ptits poes
coxhe po tni les ptits poes
  • rame (di bôle /beyôle)
pietche po poirter on djibî a deus djins

Sipårdaedje do mot

[candjî]

w. do Mitan, Basse Årdene, w. do Levant

Ratournaedjes

[candjî]
baston d' alignmint
baston po tni les ptits poes