amisse
Etimolodjeye: latén amicus (minme sinse).
amisse
I. [o.n.] ome u valet k' on s' etind vormint bén avou lu. C' est dins l' måleur k' on cnoxhe ses amisses. Il estint grands amisses eshonne, mins i n' si loukèt pus. Tôr, c' ît s' grande gosse do bracner ene miete, istwere d' aveur on live po dinner l' dimegne oubén po fé plaijhi a èn amisse (R. Painblanc). Èm fi ! vos berdelaedjes C' est tos peurs tchafiaedjes; Dji so vosse vî cama; Ddja amisse di vosse pa (J. Beaucarne). rl a: anîsse (femrin), On dit eto: camaeråde, cama, soçon, planket, copleu. F. ami.
II. [addj.] amiståve. F. affable.
Parintaedje
candjî(minme sourdant etimolodjike)
Mots d’ aplacaedje
candjî- fås amisse
- boun amisse
- amidjoler
- monami, Lamisse (no d' famile)
Ortografeyes
candjîRatournaedjes
candjî{{ratour| |ar= صديق (ar) = ṣadîq |en= friend (en) |es= amigo (es) |fr= ami (fr) |grc= φίλος = filoss |la= [[amicus} #Latén|amicus}]] [[:la:amicus} #Latine|(la)]]