yiring

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

yi-ring

Etimologiyasi

YIRIŊ ’toʻqimalarning yalligʻlanib buzilishidan hosil boʻladigan yomon hidli modda’, ’fasod’. Yara y i -r i n g bogʻlab holgan edi. Bu ot qadimgi turkiy tilda ’buzilib, tabiiy sifatini yoʻqot-’ maʼnosini angla — tuvchi iri- feʼlining yiri- shaklidan -ŋ qoʻshimchasi bilan yasalgan: yiri- + ŋ = yiriŋ (ПДП, 388: yiriŋlik 'gnoynïy’; DS, 263). Devonda bu feʼlning iri- shakli — dan yasalgan iriŋ soʻzi keltirilgan (Devon, I, 154).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

Toʻqimalarning yalligʻlanishi-dan hosil boʻladigan sargʻish-koʻk rangli, yomon hid tarqatadigan suyuqlik; fasod.

Yiring boylamoq 1) gazak olib, yiring hosil qilmoq; yiringlamoq. ◆ Yara yiring boy-ladi\ 2) koʻchma avj olmoq, zoʻraymoq. ◆ \Us-monjonning\ Bolaligida qalbida boʻrtgan alam yarasi yildan-yilga yiring boylab, fasod yigʻa boshladi. S. Zunnunova, „Gulxan“ .

Antonimlari

ЙИРИНГ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

yiring
гной; ◆ yiring boylamoq 1) гноиться; 2) перен. усиливаться, набирать силу.