nam

Turkcha (tr)

nam

nom, shuhrat

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

nam

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

\f. — hoʻllik, zax, rutubat; suv,

suyukdik; shudring; koʻz yosh] 1 ot Biror narsa tarkibidagi yoki unga shimilgan, singigan suv. ◆ Nam yemok,. Nam tortmoq. Yerning nami qochibdi. Tuproqdagi namni saqlash choralari.

2 Suv; suyuqlik. ◆ Nam koʻrmayin, qaqrab bu choʻllar Asrlarni kutib olganlar. \. Olimjon . ◆ Bodring — issiqsevar, yorugʻsevar va namga talabchan oʻsimlik. "Fan va turmush" .

3 sft. Suv shimgan; hoʻl. ◆ Nam roʻmol. shsh Oyoq ostidagi nam tuproqdan inson uchun juda yaqin, qon-qarindoshlik isi dimoqqa urilardi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ . ◆ Rahimberdi nam koʻzlarini artib: -Iigʻlaganim yoʻq, oʻgʻ-lim, — debjavobberdi. X. Toʻxtaboyev, „Shonli avlod“ .

Nam yuqtirmas Uncha-muncha narsaga par-vo qilmaydigan, betaʼsir (odam).

Antonimlari

НАМ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

nam
влага, сырость; // влажный, сырой; мокрый; ◆ ~ tuproq сырая, влажная почва; ◆ ~i qochdi засох, зачерствел; ◆ yerning ~i qochibdi земля, почва высохла; ◆ ~ yemoq пропитываться влагой, увлажняться; ◆ ~ tortmoq 1) сыреть; ◆ tamaki ~ tortib qolibdi табак отсырел; 2) перен. беспокоиться, чувствовать себя неудобно; стесняться, смущаться, конфузиться; очутиться в неловком положении; ◆ ~ oʻtmaydigan непромокаемый, не пропускающий влаги; ◆ 

• ~ yuqtirmas (или yuqtirmaydigan) (букв. не отсыревающий) неслух, накоторого слова не действуют.
  

Turkcha (tr)

nam

nom, shuhrat