metin

Turkcha (tr)

metin

matn, matonatli, metin

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

me-tin

Etimologiyasi

a. — mahkam, mustahkam

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 ot Toshloq va qattiq yerlarni qazish, tosh kesish uchun ishlatiladigan uchli choʻkich yoki tesha. ◆ Farhodlar ter toʻkar tunu kun bunda, Metinlar zarbiga chiday olmas tosh. Uygʻun .

2 sft. Qattiq, zarang. ◆ U[Yoʻlchi[ bu yerga oldin suv qoʻyib, yer yumshagandan soʻng kovlash kerakligini anglasa ham.. togʻaning amridan chiqmaslik uchun metin joyni kavlayverdi. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .

3 koʻchma Mustahkam, buzilmas. ◆ Metin saflar. n ◆ Dushmanning qoʻrgʻoni juda metin ekan. Oybek, „Navoiy“ . ◆ Ahmad Dadamat aka-ni.. metin irodali odam deb oʻylagan edi. F. Musajonov, „Himmat“ .

Antonimlari

МЕТИН. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

Ruscha _ru

metin
1 кирка;
2 крепкий, прочный; твёрдый; ◆ ~ (или ◆  ~day ) yer твёрдая как камень земля; ◆ yuragi tosh-~ odam перен. безжалостный человек; ◆ ~ saflar твёрдые (непоколебимые) ряды.

Turkcha (tr)

metin

matn, matonatli, metin