mangu
Oʻzbekcha (uz)
[tahrirlash]
Oʻzbekcha (uz)Morfologik va sintaktik xususiyatlari
[tahrirlash]man-gu
Aytilishi
[tahrirlash]Etimologiyasi
[tahrirlash]MANGU ' abadiy'. Sen mening jonajonim, aziz vatanim, Goʻzal umrim bahori, m a n g u chamanim (Gʻayratiy). Bu soʻz qadimgi turkiy tilda mavjud boʻlib, 'abadiyat' maʼnosini anglatgan bäŋ otining män shak — lidan —i qoʻshimchasi bilan yasalgan feʼlga -gü qoʻshimcha-sini qoʻshib yasalgan (ЭСТЯ, II, 114); keyinchalik ikkinchi boʻgʻindagi tor unli talaffuz qilinmay qoʻygan (ПДП, 399); oʻzbek tilida ŋ undoshi n undoshiga almashgan, ü unlisining yumshoqlik belgisi yoʻqolgan: (mäŋ + i = mäŋi-) + goʻ = mäŋigü > mäŋgü > mängü > mängu. Bu soʻz tarkibini mäŋ otidan -oʻ ( < -i) qoʻshimchasi bilan yasalgan deb talqin qilish qam mumkin (ЭСТЯ, II, 114).
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (I-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.
Maʼnoviy xususiyatlari
[tahrirlash]Maʼnosi
[tahrirlash]kt. Abadiy, umrbod. ◆ U Gulnor to soʻnggi nafasigacha mehnat, mashaqqat, azob ichida kechirgan bu dunyodan koʻzlarini mangu yumguncha uni, Yoʻlchini eslagandir. Oybek, „Tanlangan asarlar“ .
Sinonimlari
[tahrirlash]Antonimlari
[tahrirlash]МАНГУ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.