хода

Ўзбекча (уз)

Морфологик ва синтактик хусусиятлари

хо-да

Этимологияси

ХОДА Бу тожикча от 'дарахтдан шох-бутоқларини олиб ташлао, тик йўғон танасини кесиб олиб, қурилиш ашёси сифатида ишлатиладиган ёғоч маъносини англатади (ПРС, 183; ЎТИЛ, ИИ, 327).
Ўзбек тилининг этимологик луғати (ИИИ-жилд) маълумотларидан фойдаланилган; қ. Адабиётлар рўйхати.

Форсчадан خاده — узун ёғоч, таёқ.

Маъновий хусусиятлари

Маъноси

Катта дарахтнинг бутоқ ва шох-шаббалари кесиб ташланган пояси, танаси; узун ёғоч. ◆ Сада соя берар, Тол хода берар. Мақол . ◆ Йўлчи.. чирик махмажиап ўрнига йўғон-ингичка ходалар ётқизилган кўприк олдида қовун ортган арава тўхтаганини.. кўрди. Ойбек, „Танланган асарлар“

Думини хода қилиб қаранг дум 1.

Антонимлари

ХОДА. Ўзбек тилининг изоҳли луғати (2022) маълумотларидан фойдаланилган; қ.Адабиётлар рўйхати.

Таржималари

• Инглизча: лог, поле
• Туркча: азман

Русча _ру

хода
бревно; ◆ ингичка хода жердь, шест; ◆ 

• думини хода қилиб қочмоқ бежать, задрав хвост трубой; бежать без оглядки.