Uchmaydigan qushlar

Uchmaydigan qushlar evolyutsiya natijasida uchish qobiliyatini yoʻqotgan qushlardir.^[1] Uchmaydigan qushlarning 60 dan ortiq turlari mavjud^[2], jumladan, taniqli ratitlar (tuyaqushlar, emu, kazuar, reas va kivi) va pingvinlar. Eng kichik ucha olmaydigan qush - "Inaccessible Island rail" (uzunligi 12,5 sm, ogʻirligi 34,7 g). Eng katta (eng ogʻir va eng baland) uchmaydigan qush, shuningdek, eng katta tirik qush ham tuyaqushdir (2,7 m, 156 kg). Uy tovugʻi va uy oʻrdagi kabi koʻplab xonakilashtirilgan qushlar uzoq vaqt davomida uchish qobiliyatini yoʻqotdi, ammo ularning ajdodlari, qizil bankiv va mallard uzoq vaqt parvoz qilish qobiliyatiga ega. Keng koʻkrakli oq kurka kabi bir nechta maxsus zotli qushlar tanlab koʻpaytirish natijasida butunlay ucha olmay qolgan. Qushlar uchishda qatnashadigan katta koʻkrak mushaklarini istemol qilish uchun oʻstirilgan. (bir juft katta koʻkrak mushaklari massasi qolgan barcha mushaklari massasiga teng).

Ucholmaslik holati koʻplab turli qushlarda mustaqil ravishda rivojlangan.^[3] Hozirda yoʻq boʻlib ketgan Phorusrhacidae kabi uchmaydigan qushlarning oilalari ilgari mavjud boʻlib, ular kuchli quruqlikdagi yirtqichlarga aylangan. Bunday qoʻrqinchli qushlarga (va ularning qarindoshlari - batornititlar), eogruidlar, geranoididlar, gastornitiformlar va dromornitidlar (barchasi yoʻq boʻlib ketgan) kabilar kiradi.

Uchmaydigan qushlar roʻyxati

Koʻplab ucha olmaydigan qushlar yoʻq boʻlib ketgan. Ushbu roʻyxatda haligacha saqlanib qolgan yoki Golosenda (11 000 yil oldin) yoʻqolib ketgan turlar koʻrsatilgan. Yoʻqolib ketgan turlar xanjar (†) bilan koʻrsatilgan. Quyida ucha olmaydigan, ammo ucha olmasligi tasdiqlanmagan bir qator turlar ham kiritilgan. Uzoq vaqt davomida yoʻq boʻlib ketgan uchuvchi qushlar guruhiga boʻr patagopterygiformes, hesperornithids, kaynozoy forusratsidlari (“qoʻrqinchli qushlar”) va ular bilan bogʻliq boʻlgan batornititlar, bir-biriga bogʻliq boʻlmagan eogruidlar, geranoididlar, gastornitiformlar va dromornitsidlar kiradi.

Ratitlar

Tuyaqushlar

Oddiy tuyaqush, Struthio camelus

Somali tuyaqushi, Struthio molibdofanlar

Osiyo tuyaqushi, Struthio asiaticus †

Emu

Dromaius novaehollandiae

Kichik dromaius (novaehollandiae) †

Dromaius (novaehollandiae) baudinianus †

Tasmaniya emusi, Dromaius novaehollandiae diemenensis †

Kazuarlar

Mitti kazuar, Casuarius bennetti

Janubiy kazuar, Casuarius casuarius

Shimoliy kasuar, Casuarius unappendiculatus

Moa (Dinornithiformes) †, bir nechta turlari

Fil qushlari (Aepyornithiformes) †, bir necha tur

Kivi

Janubiy jigarrang kivi, Apteryx australis

Ajoyib dogʻli kivi, Apteryx tezlashdi

Shimoliy orol jigarrang kivisi, Apteryx mantiyasi

Kichik dogʻli kivi, Apteryx owenii

Okarito kivisi, Apteryx rowi

Galliformes (oʻyin qushlari)

Yangi Kaledoniya giganti, Sylviornis neocaledoniae †

Noble megapode, Megavitornis altirostris †

Viti Levu chakalakzor, Megapodius amissus †

Anseriformes (suv qushlari)

Anas auklandica

Kampbell teali, Anas nesiotis

oʻrdaklar

Fuegian paroxod oʻrdak, Tachyeres pteneres

Folklend paroxod oʻrdak, Tachyeres brachypterus

Chubut bugʻli oʻrdak, Tachyeres leucosephalus

Amsterdam wigeon, Anas marecula †

Bermudda uchmaydigan oʻrdagi, Anas pachyscelus †

Finsch oʻrdak, Chenonetta finschi †

Moa-nalo †

Toshbaqa jagʻli moa-nalo, Chelychelynechen quassus †

Kichik tumshugʻi moa-nalo, Ptaochen pau †

O'ahu moa-nalo, Thambetochen xanion †

Maui Nui yirik tumshugʻli moa-nalo, Thambetochen chauliodous †

Gigant Gavayi gʻozi, Branta rhuax †

Mihirung, Genyornis Nyutoni †

Kaliforniyaning ucha olmaydigan dengiz o'rdaklari yoki Law's sho'ng'igan g'ozi, Chendytes lawi †

Yangi Zelandiya g'ozlari, Cnemiornis gracilis va C. calcitrans †

Aegotheliformes (boyo'g'li-tungi bankalar)

Yangi Zelandiya boyo'g'li-nightjar, Aegotheles novaezealandiae †

Mezitornithiformes (mezitlar)

Jigarrang mezit Mesitornis unicolor (ehtimol ucha olmaydigan, uchayotganini ko'rmagan)[25]

Columbiformes (kabutarlar, kaptarlar)

Manbalar

↑ "New Zealand Ecology – Moa". TerraNature. Retrieved 2007-08-27.
↑ Roots C. (2006). Flightless Birds. Westport: Greenwood Press. pp. XIV. ISBN 978-0-313-33545-7.
↑ Sayol, F. et al. (2020) Anthropogenic extinctions conceal widespread evolution of flightlessness in birds. Science Advances. 6(49):eabb6095, DOI: 10.1126/sciadv.abb6095

[1] "New Zealand Ecology – Moa". TerraNature. Retrieved 2007-08-27.

[2] Roots C. (2006). Flightless Birds. Westport: Greenwood Press. pp. XIV. ISBN 978-0-313-33545-7.

[3] Sayol, F. et al. (2020) Anthropogenic extinctions conceal widespread evolution of flightlessness in birds. Science Advances. 6(49):eabb6095, DOI: 10.1126/sciadv.abb6095

[1]

[2]

[3]