Multashenlar
Multashen[1][2] (nemischa: Maultaschen . Choʻntaklar toʻldirilgan yonoqqa oʻxshash) — bu anʼanaviy shvabiya taomidir, ayniqsa Pasxa bayramida. Maultasheny — maydalangan goʻsht, piyoz va namlangan oq non yoki vegetarian pishloq va ismaloqli magʻz bilan toʻldirilgan xamiridan tayyorlangan katta chuchvaralar. Shunga oʻxshash taom qoʻshni Baden va Bavariyada topilgan. Maultashen, shuningdek, boshqa Yevropa va Osiyo oshxonalarining taomlari bilan oʻxshashliklarga ega: italyan ravioli, tortellini, karinf, tirol shlutzkrapfen, polyak peroglari, xitoy vontonlari, koreys mandusi, yapon va xitoy jiaozi. 2009-yildan beri Swabian Maultaschen kelib chiqishining himoyalangan belgisiga ega[3]. Ilgari maultashen kambagʻallar uchun oziq-ovqat hisoblanar edi, chunki goʻshtni kam isteʼmol qilish va oʻtmishdagi kechki ovqat qoldiqlarini magʻzi sifatida qayta ishlatish mumkin edi. Zamonaviy Germaniyada tayyor maultashen mashhur tez ovqatlanish hisoblanadi va har bir supermarketda sotiladi[4].
1794-yilgi oshpazlik nashrida maultashinlar uchun bir nechta retseptlar mavjud, ammo oʻsha paytda u shirinliklar haqida edi. Svabiyada qaynatilgan jambon, ismaloq, dudlangan jambon kolbasa, qiyma choʻchqa goʻshti va mol goʻshti hamda qovurilgan qoldiqlardan tayyorlangan maultaschenlar uchun koʻplab oilaviy retseptlar mavjud. Qaynatilgan maultashen tiniq shoʻrva sifatida dasturxonga xizmat qilinadi, sariyogʻda qovurilgan piyoz va ikkinchi taom sifatida kartoshka salati bilan dasturxonga xizmat qilinadi. Maultashen piyoz va tuxum bilan qovuriladi, oldindan chiziqlarga kesilga holda.
Afsonaga koʻra, Cistercian Maulbronn monastiri rohiblari Maultashenni oʻylab topdilar, ular shunday qilib Lent paytida Qodir Tangridan goʻsht isteʼmolini yashirishga harakat qilishadi[3]. Ehtimol, taomning nomi monastir nomidan kelib chiqqan. Kelib chiqishi haqidagi hikoyaning boshqa manbalarda ular protestantlar boʻlib, ular goʻshtni xamir konvertlarining ismaloq toʻldirishiga yashirincha aralashtirdilar. Shuning uchun, Svabiya oilalarida, maultashen, ham toza payshanba kuni, bulyon bilan dasturxonga xizmat qilganda, ham boshqa yoʻllar bilan xizmat qilganda, muqaddas juma kunida marj bilan tayyorlanadi[5]. Janubiy Germaniya hududiga nafaqat tut, beda, tamaki va kartoshkani, balki ravioli va tortellinini ham olib kirishi mumkin boʻlgan Shimoliy Italiyadan kelgan protestant qochqinlari boʻlgan Valdenslar, shuningdek, Svabiyada maultoshenlarning paydo boʻlishi tarixiga oʻz hissalarini qoʻshishlari mumkin edi. Bu bilvosita Multashen magʻzida ismaloq bilan toʻldirilganligiga dalolat beradi.
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ Putevoditel po Germanii. Vokrug sveta. 2011
- ↑ Putevoditel po Bavarii. Vokrug sveta. 2012
- ↑ 3,0 3,1 Миллер 2020.
- ↑ Herles 2019.
- ↑ Südwest Presse: Gefragte „Herrgottsbscheißerle“ (Wayback Machine saytida 2020-11-30 sanasida arxivlangan)(olm.)
Adabiyotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Дж. Миллер „Немецкая кухня“, . Еда и эволюция. История Homo Sapiens в тарелке. М.: АСТ, 2020. ISBN 978-5-17-118727-9.
- Markina L. G. MAULTASCHE MAULTAShYe // Kultura Germanii: lingvostranovedcheskiy slovar / pod obщey redaksiey prof. N. V. Muravlyovoy. — M.: AST, 2006. — S. 631. — 1181 s. — 3000 ekz. — ISBN 5-17-038383-5.
- Wolfgang Herles „Maultaschen“, . Vorwiegend festkochend. Kultur und Seele der deutschen Küche. Random House, 2019 — 416-bet. ISBN 9783641216085.
- „Швабские вареники“, Национальная и зарубежная кухня: Учеб. пособие для средних профессиональных учебных заведений, Среднее профессиональное образование. М.: ЮНИТИ-ДАНА, 2005 — 114-bet. ISBN 5-238-00897-X.
- Lothar Bendel. Maultaschen // Deutsche Regionalküche von A—Z. Mit Grundrezepten zum Nachkochen. — Random House, 2013. — 384 S. — ISBN 9783730690420.
- Erhard Gorys. Maultaschen // Das neue Küchenlexikon. Von Aachener Printen bis Zwischenrippenstück. — München: Deutscher Taschenbuch Verlag, 1997. — S. 340. — 599 S. — ISBN 3-423-36008-9.
- Charles Sinclair. Maultasche // Dictionary of Food: International Food and Cooking Terms from A to Z. — Second Edition. — London: A & C Black, 2004. — P. 364. — 632 p. — ISBN 978-1-4081-0218-3.