guvoh

Oʻzbekcha (uz)

Morfologik va sintaktik xususiyatlari

gu-voh

Etimologiyasi

GUVOH Bu ot ПРСda [gävah] va [govah] shakllarida (429), ТжРСda guvoh shaklida (105), OʻTILda ham guvoh shshslida (195) keltirilgan; oʻzbek tiliga tojik tilidagi shakli olingan: 'biror vokea-hodisaning sodir boʻlganini koʻrganligini tasdiklovchi kishi', 'shohid' maʼnosini anglatadi. Bu ot bilan oʻzbek tilida guvohlik oti hosil qilingan boʻlib, guvohlik ber- birikmasi tarkibida ishlatiladi.
Oʻzbek tilining etimologik lugʻati (III-jild) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q. Adabiyotlar roʻyxati.

f. - shohid

Maʼnoviy xususiyatlari

Maʼnosi

1 Boʻlib oʻtgan voqea-hodisalarni oʻz koʻzi bilan koʻrgan yoki ularning haqiqatan ham boʻlganligini tasdiqlash uchun shu ish boʻlgan joyga maxsus chaqirilgan kishi; shohid. ◆ Sidiqjon oʻn bir guvohni yoniga olib, rayonga joʻnadi. A. Qahhor, „Qoʻshchinor chiroqlari“ . ◆ Men ishilobgacha va inqshyubdan soʻng dehqonlarimiz kechirgan hayotlarining jonli guvohiman. N. Safarov, „Oloali izlar“ .

2 huq. Sud yoki tergovdagi ish yuzasidan oʻz bilganlarini aytib berish uchun sudga chaqirilgan kishi. ◆ Sudga guvohlarni chaqir-moq. yash Tergovchi h, 1◆ m qariyaning guvoh ma-riqasida ishga aralashtirgani, uning al-danganiga shubha qshshasdi. S. Yunusov, „Ku-tilmagan xazina“ .

3 Voqea-hodisa, fikr, holat va shu kabilarning toʻgʻriligini tasdikdovchi narsa; dalil. ◆ Kishini mehnat ulugʻlaydi. Siz-biz koʻrgan hurmat-ehtirom — buning guvohi. Gazetadan .

Antonimlari

ГУВОҲ. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.

Tarjimalari

guvoh

OʻTIL

Ruscha _ru

guvoh
свидетель; очевидец; ◆ yolgʻon~ лжесвидетель; ◆ ~boʻlmoq быть свидетелем, выступать в качестве свидетеля; ◆ ~ qilmoq привлекать в качестве свидетеля.