Эчтәлеккә күчү

HD79439

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD79439 latin yazuında])
HD79439
Каталог коды 2MASS J09161131+5401186[1], HD 79439[1], HIP 45493[1], HR 3662[1], IRAS 09125+5413[1], SAO 27191[1], GSC 03806-01813[1], GJ 3541[1], e UMa, BD+54 1285[1], FK5 2734[1], GC 12761[1], GCRV 6041[1], HIC 45493[1], JP11 1784[1], N30 2195[1], PLX 2199.03[1], PPM 32078[1], ROT 1451[1], TD1 13693[1], TYC 3806-1813-1[1], UBV 8839[1], DD UMa[1], YZ 54 3338[1], uvby98 100079439[1], WEB 8651[1], Gaia DR2 1022858010710856576[1], 18 UMa, Gaia DR3 1022858010710856576[1], TIC 137648019[1], AG+54 708[1], UBV M 15203[1] һәм Renson 22540[1]
Йолдызлык Зур Җидегән йолдызлыгы
Җирдән ераклык 35,832 ± 0,1121 парсек[2]
Скорость вращения звезды 150 km/s[3]
Параллакс 27,9081 ± 0,0873 миллисекунда дуги[2]
Склонение собственного движения 60,396 ± 0,068 миллиарксекунд в год[2]
Прямое восхождение собственного движения 48,858 ± 0,069 миллиарксекунд в год[2]
Радиаль тизлек −17,5 ± 0,9 km/s[4][5]
Тип переменной звезды Переменная типа Дельты Щита[d]
Спектраль сыйныф A6V[6]
Күренмә йолдызча зурлык 4,805 ± 0,009[7]
Абсолют йолдыз зурлыгы 2,03
Металличность −0,5[3]
Чор J2000.0[d][8][1]
Туры калкулык 139,04719590063 °[2]
Авышлык 54,02185732922 °[2]
Нәтиҗәле температура 7500 K[3]
Өслек гравитациясе 3000 сантиметр на секунду в квадрате[3]

HD79439Зур Җидегән йолдызлыгында урнашкан A6V[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 4,805 ± 0,009[7] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 e UMa SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Gaia Early Data Release 3 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 Gebran, M., Paletou, F. A new method for the inversion of atmospheric parameters of A/Am stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2016. — 10 p. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846doi:10.1051/0004-6361/201528052arXiv:1603.01146
  4. Gontcharov G. A. Pulkovo Compilation of Radial Velocities for 35 495 Hipparcos stars in a common system // Ast. Lett. / R. SunyaevNauka, Springer Science+Business Media, 2006. — ISSN 1063-7737; 1562-6873; 0320-0108; 0360-0327doi:10.1134/S1063773706110065arXiv:1606.08053
  5. Campbell W. W. Catalogue of observed velocities — 1928.
  6. 6,0 6,1 Abt H. A., Morrell N. I. The Relation between Rotational Velocities and Spectral Peculiarities among A-Type Stars // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 1995. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1086/192182
  7. 7,0 7,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]