Эчтәлеккә күчү

HD58661

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD58661 latin yazuında])
HD58661
Каталог коды ADS 6095 AB[1], 2MASS J07285148+4811022[1], AG+48 694[1], BD+48 1538[1], CCDM J07289+4811AB[1], CSI+48 1538 2[1], GC 9965[1], GCRV 58771[1], GSC 03397-01825[1], HD 58661[1], HIC 36348[1], HIP 36348[1], HR 2844[1], PPM 49891[1], ROT 1201[1], SAO 41797[1], TD1 10105[1], UBV 7198[1], UBV M 13274[1], uvby98 100058661[1], WDS J07289+4811AB[1], YPAC 445[1], Gaia DR2 976346160595410304[1] һәм WEB 7230[1]
Йолдызлык Селәүсән йолдызлыгы[d][2]
Җирдән ераклык 168,33 ± 3,87 парсек[3]
Скорость вращения звезды 30 km/s[4]
Параллакс 5,9407 ± 0,1365 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −46,548 ± 0,142 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения −6,656 ± 0,197 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек 20,7 ± 10 km/s[5]
Спектраль сыйныф B9IIIpSr[6] һәм B 9 IIIP SR[6]
Күренмә йолдызча зурлык 5,703[1]
Металличность −0,3[7]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 112,21453930542 °[3]
Авышлык 48,183941883791 °[3]
Нәтиҗәле температура 13 460 K[7]
Өслек гравитациясе 6300 сантиметр на секунду в квадрате[7][8]

HD58661 — Селәүсән йолдызлыгы[d][2]нда урнашкан B9IIIpSr[6] һәм B 9 IIIP SR[6] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 5,703[1] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

Искәрмәләр

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 58661 SIMBAD Astronomical Database
  2. ↑ 2,0 2,1 VizieR
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. ↑ Abt, Helmut A., Levato, Hugo, Grosso, Monica Rotational Velocities of B Stars // Astrophys. J. / E. Vishniac — IOP Publishing, 2002. — ISSN 0004-637X; 1538-4357 — doi:10.1086/340590
  5. ↑ R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr. — Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994 — doi:10.1002/ASNA.200710776 — arXiv:0705.0878
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Molnar M. R. The He-weak stars // The Astrophysical Journal Letters — IOP Publishing, 1972. — ISSN 2041-8205; 2041-8213 — doi:10.1086/151570
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Smith K. C., Dworetsky M. M. Elemental abundances in normal late-B and HgMn stars from co-added IUE spectra. I. Iron-peak elements // Astron. Astrophys. / T. Forveille — EDP Sciences, 1993. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  8. ↑ Heacox W. D. Chemical abundances in Hg-Mn stars // The Astrophysical Journal: Supplement Series — AAS, 1979. — ISSN 0067-0049; 1538-4365 — doi:10.1086/190637
  9. ↑ Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. ↑ Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. ↑ Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. ↑ Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. ↑ Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. ↑ E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. ↑ Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.

Әдәбият

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]


Сатурн
 Бу — астрономия буенча мәкалә төпчеге.
Сез мәкаләне үзгәртеп һәм мәгълүмат өстәп, Википедия проектына ярдәм итә аласыз.
Чыганак — https://tt.wikipedia.org/w/index.php?title=HD58661&oldid=2931435