Эчтәлеккә күчү

HD174343

Wikipedia — ирекле энциклопедия проектыннан ([http://tt.wikipedia.org.ttcysuttlart1999.aylandirow.tmf.org.ru/wiki/HD174343 latin yazuında])
HD174343
Каталог коды HD 174343[1], GSC 03548-02346[1], BD+49 2871A[1], HD 174344[1], BD+49 2871[1], SAO 47811[1], HIP 92204[1], ADS 11698 AB[1], 2MASS J18472958+4925551[1], AG+49 1455[1], CCDM J18475+4926AB[1], CSI+49 2871 1[1], GC 25773[1], GCRV 11251[1], HIC 92204[1], IDS 18449+4919[1], KIC 11491217[1], PLX 4347[1], PLX 4347.00[1], PPM 57504[1], TD1 23280[1], TYC 3548-2346-1[1], uvby98 100174343[1], V413 Dra[1], WDS J18475+4926AB[1], SBC9 1088[1], SBC7 707[1], PMSC 18449+4919[1], Gaia DR1 2143847082010882176[1], WEB 15904[1], Gaia DR2 2143847082010882176[1], AG+49 1455[1], CSI+49 2871 1[1], GC 25773[1], SKY# 34544[1], TYC 3548-2346-1[1] һәм Renson 48840[1]
Йолдызлык Аждаһа йолдызлыгы[2]
Җирдән ераклык 194,9128 ± 4,5893 парсек[3]
Параллакс 5,1305 ± 0,1208 миллисекунда дуги[3]
Склонение собственного движения −11,072 ± 0,28 миллиарксекунд в год[3]
Прямое восхождение собственного движения 13,538 ± 0,24 миллиарксекунд в год[3]
Радиаль тизлек −18,6 ± 7,4 km/s[4][5][6]
Спектраль сыйныф A9V+F4III[7]
Күренмә йолдызча зурлык 7,18 ± 0,01[8]
Чор J2000.0[d][3]
Туры калкулык 281,87324580728 °[3]
Авышлык 49,432022854708 °[3]

HD174343Аждаһа йолдызлыгы[2]нда урнашкан A9V+F4III[7] спектраль класслы химик пекуляр йолдыз, күренмә йолдызча зурлыгы 7,18 ± 0,01[8] тәшкил итә.

Шул ук спектраль класслы гадәти йолдызлардан спектрдагы мөһим үзенчәлекләре белән аерылып тора.[9] Әлеге химик пекуляр йолдыз баш эзлеклелек янучы йолдызлары арасында урнашкан.[10][11]

Гадәттә, баш эзлеклелек кайнар йолдызларында күзәтелә торган өслекнең аерым составы йолдыз барлыкка килгәннән соңгы процесслардан гыйбарәт дип санала.[12] Бу процесслар кайбер элементларны, аерым алганда, He, N һәм O, атмосфераның түбән катламнарында утырырга мәҗбүр итә, шул ук вакытта Mn, Sr, Y һәм Zr кебек башка элементлар эчтән тышка таба очалар, нәтиҗәдә, спектраль үзенчәлекләр күзәтелә. Йолдызның үзәге һәм йолдызның төп составы нормаль химик катнашмаларга ия, моның шулай булуын йолдызны барлыкка китергән газ болытлары составы чагылдыра.[13] Мондый диффузия һәм левитация, ягъни каты яки сыек таяныч өслегенә кагылмыйча, киңлектә очып гравитацияне җиңү барсын[14] һәм барлыкка килгән катламнар кагылгысыз булып калсын өчен, йолдыз атмосферасы конвекция өчен шактый тотрыклы булырга тиеш. Мондый тотрыклылыкны барлыкка китерә торган механизм булып гадәти булмаган зур магнит кыры тора, һәм ул, гадәттә, әлеге типтагы йолдызларда күзәтелә.[15]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 1,21 1,22 1,23 1,24 1,25 1,26 1,27 1,28 1,29 1,30 1,31 1,32 1,33 1,34 1,35 1,36 205 Dra SIMBAD Astronomical Database
  2. 2,0 2,1 VizieR
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Gaia Data Release 2 / Data Processing and Analysis Consortium, European Space Agency — 2018.
  4. R.-D. Scholz Astrophysical supplements to the ASCC-2.5: Ia. Radial velocities of ∼55000 stars and mean radial velocities of 516 Galactic open clusters and associations // Astron. Nachr.Wiley, 2007. — ISSN 0004-6337; 1521-3994doi:10.1002/ASNA.200710776arXiv:0705.0878
  5. Duflot, M., Figon, P., Meyssonnier, N. Vitesses radiales. Catalogue WEB: Wilson Evans Batten. Radial velocities: The Wilson-Evans-Batten catalogue // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 1995. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  6. Tanner R. W. Spurious periods in spectroscopic binaries. II // (untranslated) — 1949.
  7. 7,0 7,1 Abt H. A. MK classifications of spectroscopic binaries // The Astrophysical Journal: Supplement SeriesAAS, 2008. — ISSN 0067-0049; 1538-4365doi:10.1088/0067-0049/180/1/117
  8. 8,0 8,1 Bastian, U., Fabricius, C. The Tycho-2 catalogue of the 2.5 million brightest stars // Astron. Astrophys. / T. ForveilleEDP Sciences, 2000. — ISSN 0004-6361; 0365-0138; 1432-0746; 1286-4846
  9. Michaud, G. Astrophysical Journal, vol 160, p 641, 1970(ингл.)
  10. Preston, George. Annual Review of Astronomy and Astrophysics, vol 12, p 257, 1974.
  11. Д. А. Франк-Каменецкий, А. В. Тутуков. Звезды.
  12. Michaud, Georges (1970). Diffusion Processes in Peculiar a Stars. Astrophysical Journal. 160: 641.
  13. Preston, G. W (1974). The chemically peculiar stars of the upper main sequence. Annual Review of Astronomy and Astrophysics. 12: 257–277.
  14. E. H. Brandt. Levitation in Physics. Science 243, 349 (1989).
  15. Kochukhov, O; Bagnulo, S (2006). Evolutionary state of magnetic chemically peculiar stars. Astronomy & Astrophysics. 450 (2): 763.
  • Renson P., Manfroid J., General catalogue of Ap, HgMn and Am stars, 2009, A&A...498..961(ингл.)
  • Bychkov, V. D; Bychkova, L. V; Madej, J (2009). Catalogue of averaged stellar effective magnetic fields - II. Re-discussion of chemically peculiar a and B stars. Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 394 (3): 1338.(ингл.)
  • McClure, R. D (1985). The carbon and related stars. Journal of the Royal Astronomical Society of Canada. 79: 277(ингл.)
  • Gomez, A. E; Luri, X; Grenier, S; Figueras, F; North, P; Royer, F; Torra, J; Mennessier, M. O (1998). The HR-diagram from HIPPARCOS data. Absolute magnitudes and kinematics of BP - AP stars. Astronomy and Astrophysics. 336: 953.(ингл.)

Шулай ук карагыз

[үзгәртү | вики-текстны үзгәртү]