İçeriğe atla

yıkmak

Vikisözlük sitesinden

Türkçe

[değiştir]

Köken

[değiştir]
yıkma + -k

Söyleniş

[değiştir]
  • IPA(anahtar): /jɯ⁠kˈ​makʰ​/ geçersiz IPA karakterleri (⁠​​)

Eylem

[değiştir]

yıkmak (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi yıkar)

  1. Kurulu bir şeyi parçalayarak dağıtmak.
    Evi yıktılar.
  2. Devirmek, yere sermek.
    Bir yumrukta adamı yıktı.
  3. Bir yana eğmek.
    Hasır şapkasını her zamanki gibi sağ kaşına yıkmış.
  4. Yıkımına yol açmak, mahvına neden olmak.
    Bu acı onu yıkar.
  5. (Birine) Yüklemek.
    Suçu bana yıktı.
  6. (Yük için) İndirmek.
    Eraslan yükü yıktı.

Eş anlamlılar

[değiştir]

Karşıt anlamlılar

[değiştir]

Türetilmiş kavramlar

[değiştir]

Çeviriler

[değiştir]

Eski Türkçe

[değiştir]
Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.

Eylem

[değiştir]
[1] Yıkmak
[2] Yıkılmak