İçeriğe atla

tap

Vikisözlük sitesinden
Ayrıca bakınız: TAP, táp, tâp, țap, tạp, tập

Türkçe

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]

Köken 1

[değiştir]

tap (belirtme hâli tapı, çoğulu taplar)

  1. (Düziçi ağzı) Beceri.
  2. (Düziçi ağzı) Bir şeyin işine yakışırlığı.
  3. (Düziçi ağzı) Bir şeyin veya işin layığı, yakışığı. Bir duruma münasip bir şekilde uymak, münasiplik.

Çekimleme

[değiştir]

Köken 2

[değiştir]

Eylem

[değiştir]

tap

  1. tapmak (eylem) sözcüğünün dilek-emir kipi basit ikinci tekil şahıs olumlu çekimi
    zıt anlamlısı: tapma

Anagramlar

[değiştir]

Çağatayca

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: tap
  1. alamet, eser, nişan

İngilizce

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: tap

tap (çoğulu taps)

  1. çeşme, musluk
    eş anlamlısı: faucet

Kırım Tatarcası

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: tap

Belirteç

[değiştir]

tap

  1. henüz, şimdiye kadar
    Yoq, canım, tap o qadar ahmaq degilim. — Yok, canım, henüz o kadar ahmak değilim. — Yusuf Bolat

Kumanca

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: tap

Eylem

[değiştir]

tap

  1. bulmak

Tatarca

[değiştir]

Söyleniş

[değiştir]
  • Heceleme: tap

tap

  1. benek, leke, nokta
  2. puan, pul

Kaynakça

[değiştir]
  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.