birk

Çağatayca

Adıl

[1] kati, sert, mühkem

[2] Asiya-i vustada leşkerin muhafazası içün bir nevi amel, tembih

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Danca

Ad

birk

[1] (huşgiller, ağaçlar) huş