ayün

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi اعین‎, Arapça أَعْيُن‎ (ʾaʿyün)

Ad

ayün (belirtme hâli ayünü, çoğulu ayünler)

1. Çoğul ad çekimi. gözler
2. Çoğul ad çekimi. pınarlar
3. Çoğul ad çekimi. casuslar