İçeriğe atla

Macbeth

Vikisöz, özgür söz dizini
Büyük Neptün'ün tüm okyanusları bir araya gelse
Yeter mi ellerimi temizlemeye?
— Macbeth

Macbeth, William Shakespeare'in en kısası olmasının yanında en önemli trajedilerinden biridir. Tüm dünyadaki hem profesyonel hem de amatör tiyatrolar tarafından sıkça sahneye konulur.

I. Perde

[değiştir]
  • Üçümüz ne zaman buluşalım yeniden? Gök gürültüsünde mi, şimşekte mi, yağmurda mı?[1]
    • 1. Cadı, I. Sahne
  • Ne tuhaftır ki, kötülüğün karanlık elçileri, sıklıkla
    Kendimize zarar verelim diye
    Doğruları söyler bize,
    Dürüstlük kırıntılarıyla baştan çıkarır, kalbimizi kazanır.
    Fakat ummadığımız anda ihanet eder.[1]
    • Banquo, III. Sahne
  • Bana da anlatın bir şeyler. Ne iyilik için yalvarırım.
    Ne de nefretten korkarım.[1]
    • Banquo, III. Sahne
Bir insanın yüzüne bakıp da,
Zihninden geçenleri okumak imkansız.
— Duncan
  • Bir insanın yüzüne bakıp da,
    Zihninden geçenleri okumak imkansız.[1]
    • Duncan, IV. Sahne
  • Yapmakla olup bitseydi bu iş,
    Hemen yapardım, olup biterdi.
    Döktüğüm kanla akıp gitse her şey,
    Bir vuruşta sonuna varılsa işin,
    Bir anda bu dünyayı olsun kazanıversen,
    Zaman denizinin bir kumsalı olan bu dünyayı
    Öbür dünyayı gözden çıkarır insan.
    Ama bu işlerin daha burada görülüyor hesabı.
    Verdiğimiz kanlı dersi alan
    Gelip bize veriyor aldığı dersi.
    Doğruluğun şaşmaz eli bize sunuyor
    İçine zehir döktüğümüz kupayı.
    Adam burada, iki katlı güvenlikte:
    Bir kere akrabası ve adamıyım:
    Ona kötülük etmemem için iki zorlu sebep.
    Sonra misafirim; Değil kendim bıçaklamak,
    El bıçağına karşı korumam gerek onu.
    Üstelik bu Duncan, ne iyi yürekli bir insan,
    Ve ne bulunmaz bir kral.
    Her değeri ayrı bir İsrafil borusu olur
    Lanet okumak için onu öldürene!
    Acımak yeni doğmuş bir çocuk olur, çırılçıplak,
    Kasırganın yelesine sarılmış,
    Ya da bir melek, görülmez atlarına binmiş göklerin,
    Ve gider dört bir yana haber verir
    Bu yürekler acısı cinayeti,
    Göz yaşı savrulur esen yellerde.
    Sebep yok onu öldürmem için,
    Beni mahmuzlayan tek şey, kendi yükselme hırsım;
    O da bir atlayış atlıyor ki atın üstüne
    Öbür tarafa düşüyor, eğerde duracak yerde.
    • Macbeth, VII. Sahne

II. Perde

[değiştir]
  • Büyük Neptün'ünNot 1 tüm okyanusları bir araya gelse
    Yeter mi ellerimi temizlemeye?[1]
    • Macbeth, II. Sahne

Not 1 - Neptün: Roma mitolojisinde denizler tanrısı

Kaynakça

[değiştir]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Macbeth & Coriolanus, William Shakespeare, 2014, İtalik, s. 13, 23, 25, 32, 43
Macbeth ile ilgili daha fazla bilgiye Vikipedi'den ulaşabilirsiniz.